6 laws กฏแห่งเวลาทั้ง 6

“นี่เธอยังอยู่ตรงนั้นหรือเปล่า” ในห้องที่ว่างเปล่าไร้ซึ่งเสียงใดๆ มีคำพูดของชายวัยกลางคนได้พูดขึ้นมาอย่างช้าๆ ใน ขณะที่กำลังนอนหนุนตักของใครสักคนนั้น ผมนั้นได้แต่นั่งดูอยู่ไกลๆ แต่ก็สัมผัสได้ถึงความปลอดโปร่ง และ ความอบอุ่น ผมตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเล็กน้อยว่า ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ เขาและเธอคนนั้นเป็นใคร

“อืม อยู่สิ” ในน้ำเสียงของเธอนั้นมีความเศร้าเสียใจปะปนอยู่ ถึงผมจะนึกไม่ออกว่าเป็นเสียงของใคร แต่ผมกลับรู้สึกคุ้นเคยอย่างน่าแปลกใจ

“จะไม่หายไปอีกแล้วใช่มั้ย??” เสียงของชายคนนั้นดูไร้เรี่ยวแรง เหมือนกำลังจะสิ้นลมหายใจ

“พอเวลามาถึงพรหมลิขิตจะพาทุกอย่างไปตามทางของมันเอง” ความรู้สึกของประโยคที่เธอพูดออกมานั้น ผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่คำตอบที่เธอต้องการจะตอบคำถามของชายคนนั้น แต่มันเป็นคำพูดที่ยอมรับถึงเหตุการณ์บางอย่างที่เกิดซ้ำไปซ้ำมา และเธอก็ไม่สามารถแก้ไขมันได้ เธอจึงแสดงออกถึงการยอมแพ้ต่อพรหมลิขิตและปล่อยให้มันนำพาไปสู่จุดเริ่มต้นอีกครั้ง

“ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมอุตส่าห์ทำทุกอย่างเพื่อรักษาเวลาแบบนี้เอาไว้ให้นานเท่านาน แต่เหมือนเวลาก็ยังคงเดินต่อไปเรื่อยๆ ตอนนี้ผมได้รู้แล้วว่าสิ่งที่ควรรักษาไม่ใช่เวลาที่เดินไปเรื่อยๆ แต่เป็นคุณที่อยู่กับผมตรงนี้ต่างหากใน ขณะที่ยังมีเวลาเหลืออยู่” หลังจากประโยคนั้นจบลง ผมได้รู้ว่าชายคนนั้นก็ไม่ต่างกัน ชายคนนั้นก็ได้พยายามเปลี่ยนแปลงบางอย่างแล้วแต่ก็ไม่สำเร็จ

“คุณนี่เป็นแบบนี้ตลอดเลยนะ” ผู้หญิงคนนั้นยิ้มออกมาเล็กน้อย

“ทำไมหรือ??” ชายคนนั้นถามกลับ

“ถึงแม้ว่าคำพูดของคุณจะดูเหมือนกับการมองไปข้างหน้า แต่สำหรับฉันมันเหมือนการกักขังตัวเองในวังวนที่ไม่มีทางออกเสียมากกว่า คุณมองไปข้างหน้าเพื่อฉัน แต่คุณไม่ได้มองเพื่อตัวเอง คุณกำลังจะจมปักกับคำพูดเหล่านั้นไปอีกนานแสนนาน ถึงแบบนั้นคุณก็จะไม่เสียใจหรือ ถึงแม้จะมีโอกาศใหม่ๆเข้ามาคุณก็จะไม่ไขว้ขว้ามันมาหรือ” ผมเข้าใจดีถึงความหมายของสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นจะสื่อ คำพูดของชายคนนั้นกลายเป็นดาบสองคมที่จะทิ่มแทงทั้งสองอย่างช้าๆ ความเจ็บปวดที่พยายามจะเก็บทุกสิ่งไว้ให้คงอยู่ตลอดไปนั้นมีค่าใช้จ่ายคือโอกาศที่จะหายไปในอนาคต ผู้หญิงคนนั้นเข้าใจดีถึงความหมายของประโยคที่ชายคนนั้นจะสื่อ เขาไม่ได้ต้องการให้ชายคนนั้นเอาโอกาสทั้งหมดมาทิ้งไว้กับตัวเองคนเดียว เขาอยากให้ชายคนนั้นมีอิสระเป็นของตัวเองเสียบ้าง

“ผมไม่จะไม่เสียใจกับสิ่งที่ตัวเองตัดสินใจไปแล้วแน่นอน ผมสัญญา” เขาพูดด้วยถ้อยคำที่หนักแน่น

“ฉันคู่ควรกับสิ่งที่คุณมอบให้จริงน่ะหรือ ทั้งที่คุณมีโอกาสอีกตั้งมากมายแท้ๆ ทำไมถึงมาทิ้งทั้งหมดไว้ที่ฉันละ”

ผู้หญิงคนนั้นถามทั้งน้ำตา คำถามของเธอนั้นแสดงถึงความรู้สึกผิดบางอย่างที่เคยกระทำไว้ต่อฝ่ายชาย และประเมิณคุณค่าของตัวเองต่ำกว่าสิ่งที่ชายคนนั้นจะมอบให้

“ที่ผมต้องมาลำบากแบบนี้ เพราะอาจเป็นสิ่งที่ผมเคยกระทำไว้ก็เป็นได้ ในเมื่อเป็นแบบนั้นคุณอาจจะถูกส่งมาให้ผมต้องมาชดใช้กับคุณยังไงล่ะ” ชายคนนั้นได้แสดงให้เห็นถึงจุดยืนของทั้งสองฝ่ายว่าเราสองคนไม่ได้ต่างกัน ต่างคนต่างมีคุณค่าเป็นของตัวเอง และแสดงให้เห็นถึงบรรทัดฐานที่เท่าเทียมกัน เพื่อให้เธอนั้นยอมรับในตัวของตัวเองและยอมรับในตัวเองชายคนนี้เช่นกัน

ใน ขณะที่เธอคนนั้นกำลังจะพูดบางสิ่งบางอย่าง ผมก็ได้ยินเสียงบ้างอย่างแทรกขึ้นมาเบาๆ ดังก้องในหัวผมไม่หยุด ก่อนที่ผมจะตื่นขึ้นมากลางห้องเรียนของตัวเอง

ข้อมูลเบื้องต้น

เรื่องราวพูดถึงเด็กหนุ่มที่มีชื่อว่า แมว ที่กำลังหงุดหงิดกับการกระทำของเด็กสาวอีกคนในห้อง เพราะด้วยนิสัยบางอย่างของแมวทำให้สนใจในตัวตนของสายฝนเพื่อนร่วมห้องไร้ตัวตนที่เป็นคนเงียบๆไม่มีเพื่อน อยู่มาวันหนึ่งแมวมีโอกาศได้สนทนากับสายฝนครั้งแรกและครั้งสุดท้าย ในการสนมนาวันนั้นสายฝนได้ถามคำถามบางอย่างที่คาใจแมวเป็นอย่างมากจนทำให้แมวเลือกที่จะออกตามหาสายฝนแต่ก็หาไม่เจอ จนแมวได้เข้าม.ต้นและเขามารู้อีกทีว่าคนที่นั่งข้างเขาคือสายฝนคนนั้นนั้นเอง เรื่องราวของแมวที่ติดอยู่ในลูปเวลาเพื่อตามหาสายฝนกับคำถามของสายฝนที่ติดตรึงในใจของแมวมาอย่างยาวนาน คำตอบของประโยคที่สายฝนเคยถามกับแมวไว้ ชะตากรรมของสายฝนที่แสนจะยากลำบากและไม่อาจหลีกเลี่ยง

--------------------------------------------

Let talk ????

สวัสดีครับนักอ่านทุกคน เรื่องนี้เป็นงานเขียนงานแรกในชีวิตของผมนะครับ ไม่สนุกยังไงบอกได้นะครับ ก่อนหน้านี้งานนี้เป็นงานที่ผมทำเพื่อเอาไปนำเสนอเป็นโครงงานเกี่ยวกับอักษรเบรลล์(รูปแบบอักษรสำหรับผู้พิการทางสายตา)ผมแต่งขึ้นเพื่ออยากจะให้แรงบันดาลใจบางอย่างแกผู้พิการทางสายตา แต่เนื้องด้วยเวลาที่มันกระชั้นชิดผมเลยแต่งเนื้อหาไม่เสร็จครับ ต้องย่อแล้วนำไปแปลเป็นอักษรเบรลล์แบบงานอุ่นๆจากเตาแล้วส่งไปทั้งแบบนั้นเลย น่าเสียดายมากจริงๆ ผมแค้นใจกับความขี้เกียจของตัวเองมากเลยตั้งใจจะแต่งให้เสร็จเพื่อเป็นการไถ่โทษครับ และก็อยากหารายได้อีกช่องทางหนึ่งด้วยครับ ดังนั้นแล้วเนื้อหาอาจจะมีความซับซ้อนหรือขาดประสบการณืเขียนไปหน่อย แต่ผมก็จะพยายามปรับปรุงเนื้อหาให้ดีขึ้นเรื้อยๆครับ ขอบคุณครับ