Bloody Columnist :: บรรณาธิการวุ่น ชุลมุนผีเฮี้ยน

ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 : พ่อแม่รังแกฉัน

"ชลลล!!! นี่แกโกหกพ่อเหรอ"

"แม่ไม่คิดเลยว่าลูกจะเป็นคนแบบนี้"

"ผมขอโทษ ผมขอโทษ ผมจะไม่ทำอีกแล้ว"

"ไม่มีครั้งหน้าสำหรับแกแล้ว พ่อไม่อยากเห็นหน้าแกแล้ว จะไปไหนก็ไป"

"พ่อ อย่าล้อเล่นน่า"

"ไป"

     เมื่อฉันเห็นสายตาของผู้เป็นพ่อ ก็เข้าใจในทันทีว่า พ่อไม่ได้ล้อเล่น ฉันมองแม่เป็นเชิงอ้อนวอน แม่มักจะใจดีกว่าพ่อเป็นธรรมดา สำหรับหลายๆครอบครัว รวมถึงครอบครัวฉันด้วย แต่ดูเหมือนครั้งนี้ แม่ไม่โอนอ่อนให้ ตรงกันข้ามกลับส่งสายตาชิงชังมาให้ ฉันเลยต้องขึ้นห้องนอน และเริ่มต้นคว้าเสื้อผ้าต่างๆยัดลงไปในกระเป๋าเป้เดินทาง พลางเงี่ยหูฟังเสียงพ่อและแม่ที่ดังมาจากข้างล่าง

"ดูสิ พิมพ์ประกาศผลสอบออกมาเอง หยั่งงี้ไอ้งั่งที่ไหนก็ติดเตรียมอุดมได้ทั้งนั้นแหละ"

"นี่มันถึงขั้นปลอมแปลงเอกสาราชการเชียวนะ ทำนิสัยหยั่งงี้ตั้งแต่เด็ก ตอนโตจะขนาดไหน"

ฉันเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นจริงๆนะ แต่พ่อกับแม่ตั้งความหวังไว้ที่ฉันซะสูงขนาดนั้น ถ้าฉันไม่ติดเตรียมอุดม พ่อกับแม่คงจะโมโหมาก แต่การที่โกหกว่าสอบติดดูเหมือนจะทำให้พ่อแม่โมโหกว่าเดิมแฮะ เฮ้อ ก็แน่อยู่แล้ว สอบติดก็ไม่ติด ดันไปโกหกว่าสอบติดอีก

น้ำตาร้อนๆเริ่มไหลรินลงตามใบหน้า หยดลงบนเสื้อผ้าที่ฉันกำลังเก็บ ฉันลุกขึ้นยืน พร้อมกับมองไปรอบๆห้อง เช็ดน้ำตาด้วยแขนเสื้อเพื่อให้มองเห็นได้ชัดขึ้น พลางคิดว่าจะเอาอะไรไปอีก สำหรับที่พักแห่งใหม่ที่ฉันไม่รู้ว่าเป็นที่ไหน

ฉันก้าวลงบันไดช้าๆ เมื่อถึงบันไดขึ้นสุดท้าย ฉันก็ชะเง้อคอมองเข้าไปในครัว เห็นพ่อและแม่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดกัน ฉันสูดหายใจลึกๆ แล้วเดินเข้าไป ทั้งสองไม่ได้พยายามจะเงยหน้าขึ้นมามองฉันด้วยซ้ำ ทั้งคู่จ้องมองโต๊ะเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ ฉันจึงเลิกพยายามที่จะพูดอะไร แล้วเดินออกไป

ฉันกลายเป็นคนเร่ร่อนแล้วสินะ ฉันคิดอย่างเศร้าๆ พลางดึงสายกระเป๋าให้กระชับ กระเป๋าหนักมากจริงๆ