ตอนที่ 1 : Chapter 1 คลาเมตต์ ( 30% )
Chapter 1
"ท่านพี่ วันนี้เจ้าชายขอหมั้นกับข้าด้วยค่ะ!"
"หรอจ๊ะ? แต่เจ้าชายนี่.." ว่าที่ผู้นำตระกูลคลาเมตต์มองน้องสาวตนเอง 'ลอเนร่า คลาเมตต์' ดวงหน้าของคนเป็นพี่ที่พยายามทำให้เรียบนิ่งดูประหลาด แต่มันเหมือนกับการยิ้มแล้วบอกว่าไม่เจ็บ ทั้งๆ ที่กำลังน้ำตาไหลนั่นแหละ...เธออยากกรีดร้องออกมาดังๆ ในเมื่อเจ้าชายมีแค่คนเดียว--รักแรกและคู่หมั้นเธอ
ไม่ -- ไม่ใช่เขาหรอก -- ไม่มีทาง
"เจ้าชายดาร์เฟเนียสไงคะ! ฮะๆ มีเจ้าชายองค์อื่นด้วยหรอ?...พี่นี่พูกตลกเกินล่ะค่ะ"
เขาคือคู่หมั้นฉันนะ... เธอแอบแก้ประโยคน้องตนในใจ
'ซิลเลียร์ร่า คลาเมตต์' พยายามหักห้ามแรงอารมณ์ไม่ให้กระชากคออีกฝ่าย...เด็กหญิงไม่อาจลงมือกับน้องสาว ไม่งั้นพวกนั่นจะจัดการหรือถอนเธอออกจากว่าที่ผู้นำตระกูล...ทั้งที่อุตส่าห์ยอมเป็นผู้นำ คอยแบกรับความหวังเพื่อเขา! ทำไม? ก็ตอนนั่นเจ้าชายไม่ได้บอกหรอว่าเป็นคู่หมั้นเธอ! สัญญาว่าจะแต่งงานกับเธอ! เขาบอกว่าถึงไม่อาจรัก แต่ก็จะแต่งงานแค่กับเธอ ถึงวัฒนธรรมของที่นี่จะสามารถแต่งงานกับหลายคน แต่เธอจำได้ว่าตอนนั้นเจ้าชายหมั้นกับเธอ -- บอกว่าจะแต่งงานกับเธอคนเดียวไม่ใช่หรอ?
หรือมันแค่การเล่นของเด็กกันนะ?
"หรอจ๊ะ พี่คิดว่าเขาเป็นคู่หมั้นพี่ซะอีก" ซิลเลียร์ร่ากระตุกยิ้มบางๆ ราวนางร้าย...ก็นับว่าไม่เลว แต่ถ้ายัยนี่ร้องไห้ล่ะก็...
"ไม่หรอกค่ะ! พี่คงเข้าใจผิดนะคะ เขาจะหมั้นกับหนูแล้วล่ะค่ะ"
"ค่ะ..." อยากเอามือก่ายหน้าผาก...คือ..มันโครตโลกสวยเลยล่ะ แถมไปเอาความมั่นหน้านี่มาจากไหนกัน?เด็กสาวกรอกตามองบนไปมา โดยที่อีกฝ่ายไม่สังเห็น ให้ตาสิ น้องสาวเธอชักทำตัวเหลวแหลกเกินไปแล้วสิ
"คุณซิลเลียร์ร่า ท่านหญิงเรียกค่ะ"
สาวใช้ของท่านแม่ว่า เธอดันแว่น...คือคำพูดเนี่ยคงสุภาพดีแหละ แต่กลับลดฮวบเมื่อคิดว่าอีกคนคือสาวใช้ และอีกคนคือว่าที่ผู้นำตระกูล พ่วงคู่หมั้นรัชทายาทหรือว่าที่ราชินีอีก...
เธออยากสถบดัง -- ใช่ แม่เธอเนี่ยแหละที่บอกสาวใช้ว่าไม่ต้องเรียกเธอว่า คุณหนู หรืออะไรก็ตาม ให้เรียกเหมือนคนธรรมดาได้เลย
"หรอคะ? "
"เชิญทางนี้ค่ะ" เมดสาวว่า ผู้ถูกเรียกหมายหัวอีกฝ่ายในใจ แล้วรีบเดินตามไป "แล้วก็ คุณหนูลอเนร่าคะ เดียวไปเลือกสุดเต้นรำกับสาวใช้นะคะ"
เธอแอบหัวเราะประชดเบาๆ เมื่อได้ยินคำว่า คุณหนู ...ยังไงก็ดูให้เกียรติกว่าคุณ -- แล้วเลือกชุด? ทำไมอีกคนได้ แต่เธอต้องใส่มาเป็นสามปีเสียด้วยซ้ำ!! น้องเธอแค่ครั้งเดียวก็ได้เปลี่ยนแล้วนิ!!
"ค่ะ" ลอเนร่ายิ้มอย่างร่าเริง "เดี๋ยวหนูมานะคะ แล้วเจอกันค่ะ"
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
