ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ll หัวขโมยแห่งบารามอส ll หลังจากสงครามเอเดน-เดมอส

    ลำดับตอนที่ #36 : ๐๐พระราชวังแห่งคาโนวาล๐๐

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.39K
      0
      16 มิ.ย. 48



    ท่ามกลางสวนสวยแห่งคาโนวาลที่ถูกปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาวบริสุทธิ์ ดอกไม้เบ่งบานรับฤดูกาลใหม่ที่กำลังมาเยือน เสียงนกร้องขับขานบรรเลงเพลงช่างไพเราะเกินบรรยาย แต่หญิงสาวที่กำลังนั่งอยู่กับพื้นด้วยความตกใจ ไม่มีเวลาที่จะมาสนใจธรรมชาติหรอก ส่วนหญิงสาวอีกคนก็หยุดเดิน แต่ก็ยืนห่างไปไม่ไกลมากนัก



    \"เฟลิโอน่า??\" กษัตริย์แห่งคาโนวาลเอื้อนเอ่ยออกมาด้วยความงุนงง ตอนนี้ยังไม่ปิดภาคเรียน แต่ทำไมเจ้าหญิงแห่งเดมอสถึงมาเที่ยวเล่นอยู่ที่นี่ได้



    \"ถวายบังคมเพคะ\" เฟรินพูดออกมาในที่สุด หลังจากอึ้งไปนาน



    \"เจ้ามาทำอะไรที่นี่\" คิงบาโรถามอย่างสงสัย



    \"เอ่อ..หม่อมฉัน\" เฟรินพูดติดๆขัดไม่ยอมตอบซะที



    \"ว่าไงล่ะ เจ้ามาทำอะไรที่นี่\" คิงบาโรถามย้ำอีกครั้งด้วยเสียงที่แข็งกร้าวขึ้น



    \'โธ่เว้ย จะให้ตอบได้ไงว่าหนีมา\' เฟรินคิดในใจ ส่วนสมองก็คิดหาทางแก้เท่าที่หัวสมองน้อยของเธอจะทำได้



    \"คือ หม่อมฉันมาเที่ยวเพคะ พอดีว่าได้ข่าวว่าสวนดอกไม้ของคาโนวาลช่วงนี้ดอกไม้กำลังบานสวยงามจึงอยากมาดูสักครั้งเพคะ\" เฟรินตอบ



    \"แล้วคาโลล่ะ ไม่มาด้วยหรือ\" คิงบาโรถามต่อ



    \"เอ่อ..เดี๋ยวก็คงตามมาล่ะมั้งเพคะ\" เฟรินตอบ



    \"แล้วเจ้ามากับใครล่ะ\"



    \"มากลับพี่ลอเรน่าเพคะ\" เฟรินตอบ



    \"งั้นหรอ งั้นพวกเจ้าก็ไปพักที่วังรอคาโลแล้วกันนะ\" คิงบาโรพูด



    \"หม่อมฉันมิบังอาจเพคะ ขอพักข้างนอกดีกว่า\" เฟรินตอบ



    \"เราบอกว่าให้พวกเจ้าพัก พวกเจ้าไม่ต้องเกรงใจหรอก หรือว่าพวกเจ้าจะรังเกียจเรา\" คิงบาโรพูด เท่านั้นล่ะเจ้าหัวขโมยที่หาทางรอดได้ตลอด จนปัญญาที่จะพูดจริงๆ ดูเหมือนว่าคิงบาโรจะดูเธอออกหมดทุกอย่างเลย



    \"ขอบพระทัยเพคะ\" เฟรินตอบ



    \"งั้นเดี๋ยวเราจะให้คนเอารถม้าไปรับที่โรงแรมนะ ตอนซักประมาณ 5 โมงแล้วกัน\" คิงบาโรพูด



    \"เพคะ\" เฟรินรับคำ แล้วคิงบาโรก็เดินจากไปพร้อมกับผู้ติดตามทั้งหลายที่ลากกันมาเป็นแถวยาว



    \"เฟรินเป็นไงบ้าง\" ลอเรนซ์รีบวิ่งเข้ามาถามทันที



    \"ไม่เป็นไรฮะ แต่คิงบาโรจะให้พวกเราเข้าไปพักในวัง อย่างนี้ก็หนียากสิ\" เฟรินพูดอย่างร้อนใจ



    \"แล้วจะทำยังไงดีล่ะ\" ลอเรนซ์ถามพลางครุ่นคิด



    \"เรากลับโรงแรมกันก่อนดีกว่า แล้วค่อยคิดว่าจะเอายังไงต่อ\" เฟรินพูด ลอเรนซ์พยักหน้าเห็นด้วย แล้วทั้งสองก็กลับไปที่โรงแรม



    ภายในห้องพักของโรงแรมแห่งหนึ่ง ทั้งห้องถูกปกคลุมด้วยความเงียบ ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมาจากปากของหญิงสาวทั้งสองเลย คิ้วเรียวสวยขมวดกันจนจะเป็นโบว์อยู่แล้ว



    \"เอาเป็นว่าเราเข้าไปในวังก่อน แล้วค่อยหาทางหนีจะดีมั้ย\" ลอเรนซ์พูดขึ้นก่อน หลังจากครุ่นคิดอยู่นาน ก็เห็นจะเป็นวิธีนี้แหละที่ดีที่สุด



    \"แล้วถ้าหนีไปไม่ได้ แล้วพวกคาโลตามมาเจอเข้าล่ะ\" เฟรินถามกลับไป



    \"เอาไว้ถึงตอนนั้นแล้วค่อยพูดดีกว่า ตอนนี้เราต้องเก็บของกันแล้ว นี่ก็ใกล้จะ 5 โมงแล้วด้วย\" ลอเรนซ์พูดพลางลุกขึ้นจากเตียงที่นอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่นาน



    \"งั้นก็ได้\" เฟรินพูดแล้วทั้งสองก็ช่วยกันเก็บของ



    เวลา 5 โมงเย็นตามเวลานัดหมาย พวกเฟรินก็เดินออกมาจากโรงแรมตัวเปล่า เพราะไม่ได้เอาอะไรมาเลย ยกเว้นเสื้อผ้าที่เพิ่งซื้อเปลี่ยนตอนมาที่คาโนวาล ลอเรนซ์เสนอให้ทิ้งมันไป แต่เฟรินกลับบอกว่าอยากเอาไปด้วยเพราะเสียดายของนั่นเอง



    \"เชิญท่านทั้งสองครับ\" นายทหารคนหนึ่งพูดขึ้น ดูท่าแล้วเขาจะยศสูงไม่ใช่น้อยเลย



    \"ขอบคุณค่ะ\" เฟรินพูด แล้วเดินขึ้นเกวียนไป ตามด้วยลอเรนซ์



    พระอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้า ความมืดเริ่มเข้ามาปกคลุมแทนที่ รถม้าของเฟรินกำลังเคลื่อนที่ไปตามพื้นอิฐสีแดง ที่มุ่งตรงไปยังปราสาทแห่งคาโนวาลนั่นเอง และแล้วรถม้าก็จอดลงที่หน้าพระราชวัง



    \"เชิญเสด็จพระเจ้าค่ะ\" นายทหารคนเก่าพูด แล้วเปิดประตูให้เธอทั้งสองเดินลงมา



    พระราชวังแห่งคาโนวาลสวยสมชื่อจริงๆ เรื่องความหรูหรา รวมถึงศิลปะลวยลายตามฝาผนัง ช่างงดงาม เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า คนเมืองแห่งนักรบจะมีความละเอียดอ่อนขนาดนี้



    \"เชิญท่านทั้งสองที่โต๊ะอาหารเลยเพคะ ฝ่าบาทกำลังรอพวกท่านอยู่\" นางกำนัลคนหนึ่งพูดขึ้น แล้วเดินนำเฟรินและลอเรนซ์ไปที่ห้องอาหาร



    \"ยินดีต้อนรับสู่วังของเรา\" คิงบาโรพูดขึ้น เมื่อทั้งสองเดินเข้ามาในห้อง



    \"หม่อมฉันก็ยินดีเพคะ\" เฟรินตอบแล้วยิ้มอย่างเป็นมิตร



    \"เชิญนั่งก่อนดีกว่า พวกเจ้าคงยังไม่ได้ทานอาหารเย็นกันสินะ\" คิงบาโรถาม บนโต๊ะอาหารไม่มีอาหารแม้แต่จานเดียว มีเพียงจานว่างเปล่าที่ถูกจัดไว้ 3 ที่



    \"เพคะ\" คราวนี้ลอเรนซ์เป็นคนตอบบ้าง



    \"งั้นเราเริ่มทานกันดีกว่า\" คิงบาโรพูดขึ้นเมื่อทุกคนนั่งเรียบร้อยแล้ว และอยู่ดีๆอาหารมากมายหลายชนิดก็ปรากฏขึ้นบนโต๊ะอาหาร



    \"ตามสบายนะ\" คิงบาโรพูดแล้วเริ่มทานอาหาร



    ระหว่างทานอาหารไม่มีใครพูดอะไรออกมาสักคน หลังจากทานอาหารเสร็จ อาหารที่เคยอยู่บนโต๊ะก็หายไปหมด ไม่เหลือแม้แต่คราบสกปรกเล็กๆที่เคยอยู่บนโต๊ะเลยแม้แต่น้อย เหมือนไม่มีใครได้กินอะไรเลยด้วยซ้ำ



    \"เอาล่ะ พวกเจ้าคงเหนื่อยกันมากแล้ว เดี๋ยวเราจะให้นางกำนัลพาไปที่ห้องแล้วกันนะ พรุ่งนี้นางกำนัลจะไปปลุกที่ห้อง ทำตัวตามสบายนะ คิดซะว่าอยู่บ้าน\" คิงบาโรพูดพลางยิ้มให้หญิงสาวอย่างเอ็นดู รอยยิ้มที่หาได้ยาก แม้แต่ลูกชายแท้ๆยังไม่เคยได้เห็นเลยซักครั้ง



    \"ขอบพระทัยเพคะ\" เฟรินพูด



    \"งั้นก็ฟีเดีย พาท่านทั้งสองไปที่ห้องรับรองที่เตรียมไว้นะ\" คิงบาโรหันไปพูดกับนางกำนัลคนหนึ่ง ดูแล้วก็รุ่นราวคราวเดียวกันกับพระองค์ เธอพยักหน้ารับ



    \"เชิญค่ะ\" ฟีเดลพูด แล้วเดินนำทั้งสองออกไป



    ----------------------------------------------------------------------------------------------



    \"ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ดิฉันชื่อฟีเดลค่ะ เป็นแม่นมของเจ้าชายคาโล\" ฟีเดลกล่าวแนะนำตัวเอง ขณะเดินนำทางให้สองสาวที่เดินตามอย่างว่าง่าย



    \"เช่นกันค่ะ\" ลอเรนซ์ตอบอย่างสุภาพ



    \"คุณฟีเดลเป็นแม่นมของคาโลหรอฮะ\" เฟรินถามอย่างสงสัย



    \"ใช่ค่ะ ทำไมหรอคะ\"



    \"ตอนเด็กคาโลเป็นยังไงหรอฮะ\" เฟรินถามอย่างอยากรู้อยากเห็น



    \"ท่านคาโลก็เป็นเด็กที่น่ารักมากเลยค่ะ ฉลาดหลักแหลมเหมือนฝ่าบาทมาก\" ฟีเดลเล่าพลางนึกไปถึงอดีตแล้วพาลคิดถึงเจ้าชายของเธอที่ไม่รู้ว่าเป็นยังไงบ้าง



    \"เอาล่ะค่ะ ถึงห้องพักแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้ดิฉันจะมาปลุกนะคะ\" ฟีเดลพูดแล้วยิ้มให้สองสาว



    \"ขอบคุณมากเลยนะฮะ\" เฟรินพูด



    \"ไม่เป็นไรค่ะ ราตรีสวัสดิ์นะคะ\" ฟีเดลพูดแล้วเดินจากไป



    หลังจากเข้ามาในห้องแล้วเฟรินก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงทันที เพราะความเหนื่อยที่สะสมมานานตั้งแต่วันที่ออกมาจากเอดินเบิร์กแล้ว เธอไม่ได้พักเต็มอิ่มเลย



    \"ไปอาบน้ำก่อนสิ\" ลอเรนซ์พูดพลางเดินสำรวจห้องอย่างสนใจ



    \"ไม่เอาอะ เหนื่อย ขอนอนก่อนแล้วกันนะพี่ลอเรนซ์\" เฟรินพูดแล้วหลับทันที ลอเรนซ์มองรุ่นน้องแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจ แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป



    ----------------------------------------------------------------------------------------------



    ก็อก ก็อก!!



    เสียงเคาะประตูดังขึ้นในเช้าตรู่วันถัดมา แต่เฟรินและลอเรนซ์ก็เหนื่อยเกินกว่าที่จะตื่นลุกขึ้นมาเปิดประตูได้ เสียงประตูเปิดออกฟีเดลเดินเข้ามาในห้องพลางมองดูหญิงสาวทั้งสองที่ยังอยู่ในห้วงนิทราอยู่



    \"ตื่นได้แล้วค่ะ\" ฟีเดลพูด ลอเรนซ์ที่ตื่นง่ายจึงลุกขึ้นทันที



    \"ไปอาบน้ำเถอะค่ะ คุณลอเรน่า\" ฟีเดลพูดแล้วยิ้มให้หญิงสาวอย่างเอ็นดู



    \"ค่ะ\" ลอเรนซ์รับคำแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป



    \"ท่านเฟลิโอน่า ตื่นได้แล้วนะคะ\" ฟีเดลหันไปปลุกเฟรินที่ไม่ยอมตื่นซะที



    \"ตื่นค่ะ ตื่น\" หลังจากที่ใช้เวลานานเกือบ 10 นาที ฟีเดลก็ปลุกเฟรินได้สำเร็จ ลอเรนซ์เดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมกับเฟรินเดินเข้าไปในห้องน้ำแทน



    \"ท่านลอเรน่าใส่ชุดนั้นไม่ได้นะคะ เดี๋ยวเอาชุดนี้ไปเปลี่ยนนะคะ\" ฟีเดลพูดแล้วยื่นชุดกระโปรงสีฟ้าอ่อนๆให้ลอเรนซ์ ลอเรนซ์ก็รับไว้อย่างไม่ขัดขืน



    \"ท่านเฟลิโอน่าก็อีกคน\" ฟีเดลพูดขึ้นเมื่อเห็นเฟรินเดินออกมาจากห้องน้ำ



    \"อะไรหรอฮะ\" เฟรินถามอย่างสงสัย



    \"ไปเปลี่ยนชุดเถอะค่ะ\" ฟีเดลพูดแล้วยื่นชุดสีชมพูอ่อนให้เฟริน



    \"ไม่เปลี่ยนไม่ได้หรอฮะ\"



    \"ไม่ได้ค่ะ ท่านเฟลิโอน่า\" ฟีเดลพูดอย่างหนักแน่น



    \"ก็ได้ฮะ แต่เลิกเรียกผมว่าเฟลิโอน่านะฮะ มันยังไงๆไม่รู้ เรียกว่าเฟรินจะดีกว่านะฮะ\" เฟรินพูดแล้วรับชุดมาจากมือคาเดล



    \"ค่ะ ท่านเฟริน\" ฟีเดลรับคำ แล้วเฟรินก็เดินเข้าไปในห้องน้ำเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า



    หลังจากเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จพวกเธอก็ถูกจับมาแต่งหน้า ต่อด้วยทำผม และใส่เครื่องประดับ กว่าจะเรียบร้อยก็เกือบๆ 8 โมงแล้ว เฟรินและลอเรนซ์เริ่มรู้สึกเหมือนตัวเอง เป็นตุ๊กตาเข้าไปทุกที



    \"สวยจังเลยค่ะ\" ฟีเดลพูดพลางยิ้มอย่างพอใจในผลงานของตัวเอง



    \"แต่มันไม่รุ่มร่ามไปหรอฮะ ผมว่าชุดมันรุ่มร่ามเกินไป\" เฟรินพูดพลางก้มมองดูตัวเอง ชุดกระโปรงบานสายเดี่ยวที่เป็นสีชมพูอ่อน แถมยังรองเท้าส้นสูงอีก



    \"ไม่หรอกค่ะ แค่นี้ยังน้อยไปนะคะ\" ฟีเดลพูด



    \"เอาล่ะค่ะ ลงไปข้างล่างดีกว่า เดี๋ยวฝ่าบาทจะรอนาน\" ฟีเดลพูดต่อ แล้วลากหญิงสาวทั้งสองลงไปที่ห้องอาหารทันที



    การทานอาหารก็ผ่านไปเหมือนเมื่อคืนไม่มีผิด สิ่งเดียวที่เปลี่ยนไปคงเป็นห้องนี้ เพราะเมื่อคืนมันไม่สวยขนาดนี้ ไม่รู้ว่าจะเตรียมต้อนรับแขกที่ไหนกันแน่



    \"เดี๋ยวเราจะให้ฟีเดลพาพวกเจ้าไปเดินดูรอบๆแล้วกันนะ พอดีว่าเรามีแขกเลยพาไปด้วยตัวเองไม่ได้\" คิงบาโรพูดขึ้นก่อน



    \"ไม่เป็นไรเพคะ แค่นี้ก็ดีมากแล้ว\" เฟรินพูด



    \"งั้นเราขอตัว\" คิงบาโรพูด แล้วเดินออกจากห้องอาหารไป



    \"งั้นเราไปกันดีกว่านะ\" ฟีเดลพูด แล้วเดินนำออกไปก่อนเช่นเคย



    ----------------------------------------------------------------------------------------------



    กลับมาที่ทางคณะเดินทางของเจ้าชายน้ำแข็งและซาตานอารมณ์ดีกันบ้าง



    หลังจากที่พวกเขารู้ว่าทั้งสองออกจากบารามอสไปแล้ว แล้วก็มุ่งหน้าไปยังคาโนวาลตามที่ทหารยามบอก การเดินทางจากบารามอสไปคาโนวาลนั้นใช้เวลาอย่างเร็วก็ประมาณ 1 วัน ถ้าไปถึงแล้วทั้งสองหนีไปอีกล่ะ



    ระหว่างการเดินทาง ไม่มีใครเข้าห้องซาตานและเจ้าชายน้ำแข็งติดเลยซักคน แม้แต่ลิซและคิล ภายในเกวียนหนาวเย็น หิมะสีขาวโปรยปรายอย่างไร้สาเหตุเพราะเจ้าชายน้ำแข็ง กับออร่าที่ออกมากตัวซาตาน ทำเอาหลายๆคนถึงกับต้องหาเสื้อกันหนาวมาใส่เลยทีเดียว



    \"คาโล นายเลิกสร้างหิมะเถอะพวกฉันหนาวจะตายอยู่แล้ว\" คิลพูด แต่คาโลก็ไม่ตอบอะไร คิลจึงหันไปพูดกับอีกคน ที่กำลังเครียดไม่แพ้กัน



    \"พี่ลูคัสก็ด้วย เลิกทีเถอะครับไอ้ออร่าสีดำๆเนี่ย\" แต่ลูคัสก็ไม่ตอบอะไร คิลจึงกลับไปนั่งรวมกับเพื่อนๆที่เดิม



    \"สงสัยจะแย่\" คิลพูดกับโรที่กำลังจะเสกผ้าห่มเพิ่มอีกผืน



    \"ฉันก็ว่างั้นแหละ ถ้าเราไม่ถึงคาโนวาลภายในวันนี้ล่ะก็ มีหวังหนาวตายกันหมดแน่\" โรพูด



    \"งั้นเดี๋ยวฉันออกไปเร่งคนขับเกวียนแล้วกัน\" คิลพูด โรพยักหน้า แล้วคิลก็หายออกจากเกวียนไป



    ----------------------------------------------------------------------------------------------



    พระราชวังช่างสวยงามและใหญ่สมคำล่ำลือจริงๆ สวนสวยที่อยู่ที่ห้องวัง หลังวัง รวมถึงข้างๆด้วย แล้วยังทะเลสาปขนาดใหญ่ด้านหลังอีก หอคอยต่างๆมากมายนับไม่ถ้วน ถือว่าเป็นโชคดีของเธอจริงๆที่ได้มาที่นี่



    \"สวยมากๆเลย\" เฟรินพูดออกมาอย่างลืมตัว



    \"ใช่มั้ยล่ะคะ ฉันหลงใหลมันก็ตรงนี้แหละ\" ฟีเดลพูด แล้วเดินนำทางต่อไป



    \"คุณฟีเดลค่ะ\" เสียงนางกำนัลอีกคนดังขึ้นจากข้างหลัง



    \"มีอะไรหรอออร่า\" ฟัเดลหันไปถาม



    \"คือว่า...........\"ออร่าพูดเสียงเบามาก เหมือนกับว่าต้องการให้ได้ยินกันแค่สองคนเท่านั้น



    \"เอาล่ะ ฉันเข้าใจแล้ว\" ฟีเดลพูด



    \"งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ\" ออร่าพูดแล้วเดินกลับไป



    \"ฝ่าบาทเรียกพบค่ะ\" ฟีเดลหันไปพูดกับเฟรินและลอเรนซ์ที่กำลังดื่มด่ำกับการชมดอกไม้อยู่



    \"เรื่องอะไรหรอ\" เฟรินถามอย่างสงสัย



    \"ไม่ทราบค่ะ รีบไปดีกว่านะคะ เดี๋ยวฝ่าบาทจะทรงกริ้วเอา\" ฟีเดลพูด แล้วเดินนำทั้งสองเข้าไปในพระราชวัง



    \"ฟีเดลบอกว่าฝ่าบาทมีเรื่องจะพูดกับหม่อมฉันหรอเพคะ\" เฟรินถามอย่างสงสัย ตอนนี้พวกเธออยู่ในห้องโถงกลางของพระราชวังแห่งคาโนวาล



    \"ใช่แล้วล่ะ\" คิงบาโรตอบ



    \"คือว่ามีคนอยากพบพวกเจาน่ะ\" คิงบาโรพูดต่อ



    \"ใครหรือเพคะ\" เฟรินถามอย่างสงสัย



    \"เอาไว้เจอกันเองดีกว่านะ เข้ามาได้\" คิงบาโรพูด แล้วประตูก็เปิดออกช้าๆ



    ...................................................................................................................................................................................





    มูนมาอัพให้แล้วนะคะ



    วันนี้ใช้คอมได้แล้วอ่า



    แต่ก็มะรุว่ามันจะเสียอีกวันไหน



    อยากได้เครื่องใหม่จังเยย T^T



    ครายมาขอพบเฟรินกับลอเรนซ์เนี่ย



    อยากรุจังเลย อยากรุจังเลย



    แต่มูนก็ยังมะด้ายคิดอ่า



    ก็คงต้องรอพรุ่งนี้นะคะ



    ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่เป็นกำลังใจให้มูนเสมอมา



    ขอบคุณมากนะคะ



    รักคนอ่านมากมายค่ะ ^^





                                                                                                          >>Minnie~Moonie<<





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×