ลำดับตอนที่ #19
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : ๐๐ตามหา - หนี๐๐
ท่ามกลางความมืดมิด ท้องฟ้าไม่มีแม้แต่ดวงดาว ถนนที่ยาวไกลไปเรื่อยๆอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ร่างของหญิงสาวคนหนึ่งเดินอยู่ริมถนน เธอเดินไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมาย ผมที่เคยยาวถึงกลางหลัง บัดนี้สั้นแค่บ่า ใบหน้าเศร้าหมอง บ่งบอกถึงความทุกข์ได้เป็นอย่างดี
\"แล้วจะไปไหนดีเนี่ย\" หญิงสาวพึมพำกับตัวเอง ตอนที่เธอตัดสินใจออกมาจากที่นั่น เธอก็ไม่ได้บอกใคร เพราะเธอรู้ว่าพวกนั้นคงไม่ยอมให้เธอไปอยู่แล้ว เธอเดินไปเรื่อยๆอย่างไร้จุดหมาย ในหัวกำลังคิดว่าจะไปที่ไหนดี
กุบ กับ กุบ กับ
เสียงควบม้าที่ดังมาใกล้เป็นระยะๆ มันดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แล้วมันก็มาหยุดอยู่ข้างเธอ เพราะความมืดทำให้ไม่เห็นชายที่อยู่บนหลังม้า เธอเพ่งมองอยู่นาน แต่ก็ดูไม่ออกซะทีว่าเป็นใคร จนชายคนนั้นเอ่ยขึ้น
\"เฟลิโอน่า ลูกมาทำอะไรที่นี่\" เอวิเดสกล่าวขึ้น หลังจากพิจารณามองอยู่นานเช่นกัน
\"ท่านพ่อ\" เฟรินเรียกเสียงแผ่ว เอวิเดสกระโดดลงจากหลังม้า แล้วเดินตรงเข้าไปหาลูกสาว
\"เป็นอะไรรึเปล่า\" เอวิเดสถามลูกสาวที่ยืนนิ่ง
\"ท่านพ่อ\" เฟรินร้องแล้วโผเข้ากอดผู้เป็นพ่อทันที ผู้เป็นพ่อที่ถูกลูกสาวกอดก็งงว่าเกิดอะไรขึ้น ได้แต่ปลอบลูกสาว เธอร้องไห้ไม่ยอมหยุดซะที
\"เกิดอะไรขึ้น ทำไมผมถึงเป็นอย่างนี้\" เอวิเดสถามขึ้นเมื่อลูกสาวหยุดร้องแล้ว
\"ไม่มีอะไรเพคะ\" เฟรินตอบ เธอพยายามกลั้นน้ำตาเต็มที่
\"งั้นไปเที่ยวกับพ่อมั้ย ถ้าลูกอยู่ที่นี่ไม่สบายใจ ก็ไม่ต้องอยู่ ไปกับพ่อนะ\" เอวิเดสพูด เฟรินพยักหน้า
\"ดีงั้นไปกัน\" เอดิเวสพูด แล้วอุ้มลูกสาวขึ้นม้า แล้วควบออกไป
ตอนนี้พวกเขาก็เดินทางมาถึงเมืองท่าที่จะออกสู่ทะเลแล้ว เอวิเดสตัดสินใจพาเฟรินเที่ยวโดยไม่มีกำหนดกลับ
\"โกโดม\" เจ้าปีศาจเรียกเจ้ากวางที่ติดตามมาด้วย
\"พระเจ้าค่ะ\" เจ้ากวางรับ
\"เจ้าไปสืบให้ข้าที่ว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วกลับมารายงาน เดี๋ยวพวกข้าจะออกเรือไปก่อน แล้วเจ้าตามมาแล้วกัน\" เอวิเดสพูด แล้วอุ้มลูกสาวที่นอนหลับอยู่ขึ้นเรือ
\"รับทราบพระเจ้าค่ะ\" แล้วโกโดมก็หายตัวไปทันที
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
~ป้อมอัศวิน~
หลังจากที่คิลกับเรนอนไม่เห็นเฟริน ก็รีบวิ่งตรงมาที่ห้องนั่งเล่นที่ทุกคนอยู่กันทันที
ปังง!!~
เสียงเปิดประตูดังลั่นทำให้ทุกคนหันมามองอย่างสงสัย
\"คิล มีอะไร ทำไมต้องรีบร้อนขนาดนั้นด้วย\" มาทิลด้าถามด้วยความสงสัย
\"เฟ..เฟริน\"
\"เฟรินมันอะไร\" มาทิลด้าถามต่อ คาโลที่ได้ยินก็ถลาเข้ามาทันที
\"เฟรินมันหายไปแล้ว\" คิลบอก สร้างความตกใจให้กับทุกคนเป็นอย่างมาก
\"มันหายไปได้ไง\" ครี้ดถาม
\"ฉันก็ไม่รู้ พอเข้าไปในห้องมันก็ไม่อยู่แล้ว\" คิลตอบ
\"งั้นเราไปดูที่ห้องกันก่อนแล้วกัน\" มาทิลด้าเสนอ แล้วทุกคนก็มุ่งหน้าไปที่ห้องของสามสาวป้อมอัศวินทันที
\"ดูจากสภาพห้องไม่เหมือนโดนลักพาตัวไป\" โรตั้งข้อสงสัย
\"แต่ผมที่กองอยู่พื้นล่ะ\" วอร์ช่าถามบ้าง
\"เจ้าตัวคงตัดเอง\" โรตอบ เหมือนเห็นเหตุการณ์จริง
\"ทุกคนมาดูนี่สิ\" แองจี้เรียกทุกคนให้ไปที่หน้าต่างห้อง มีผ้าแขวนลงไปถึงข้างล่าง
\"มันคงใช้หนีไป\" โรบอก
\"มีจดหมายอยู่ด้วย\" ไคน์พูดหลังจากเดินสำรวจไปมาแล้วพบจดหมายเข้า
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
ถึง..ทุกคน
ขอโทษที่จากไปโดยไม่บอกก่อน แต่ว่าไม่ต้องตามหาฉันนะ ตลอดมาทุกคนเป็นเพื่อนที่ดีมาก
ขอบคุณจริงๆสำหรับช่วงเวลาดีๆที่ผ่านมา แต่ขอร้องล่ะปล่อยฉันไปเถอะ ฉันไม่อยากทุกข์ทรมาณไปมากกว่านี้อีกแล้ว
รักทุกคนเสมอ
เฟริน
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
\"คุณเฟริน\" เรนอนพูดแผ่วเบา แล้วเธอก็ร้องไห้ออกมาในที่สุด
\"หนีไปอีกแล้ว\" คิลพูด สีหน้าเศร้า
\"ทำไมมันถึงหนีไป\" คาโลถามเสียงเย็น
\'นี่มันยังไม่รู้อีกหรอว่าต้นเหตุคือมันเอง\' ความคิดในใจของทุกคน
\"ฉันถามก็ตอบหน่อย!!\" คาโลตะโกนถาม
\"งั้นฉันจะเล่าให้นายฟังเอง\" คิลพูด แล้วเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้ แล้วเริ่มเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้คาโลฟังตั้งแต่ต้นจนจบ คาโลได้แต่นั่งก้มหน้า
\"ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้เองหรอ\" เสียงหนึ่งดังขึ้นจากขอบหน้าต่าง ถ้าไม่สังเกตจริงๆก็คงไม่เห็นมันหรอก เพราะมันตัวเล็กมาก
\"โกโดม\" คิลร้องออกมาอย่างดีใจ
\"นายรู้มั้ยว่าเฟรินอยู่ไหน\" คิลรีบเข้าไปถามทันที
\"รู้ แต่กระหม่อมบอกท่านคิลไม่ได้หรอก ขอโทษด้วย\" โกโดมกล่าว
\"ทำไมล่ะ\" คิลถาม
\"องค์หญิงทรงเจ็บมา 2 ครั้งแล้ว กระหม่อมไม่อยากให้องค์หญิงต้องเจ็บปวดอีกต่อไป\" โกโดมพูดก่อนจะหายตัวไป
\"แล้วเราจะเอาไง\" โรถาม
\"ต้องไปเอาตัวเฟรินกลับมาให้ได้\" คิลพูด
\"แล้วเราจะไปตามมันที่ไหน ทำเหมือนครั้งที่แล้วก็คงไม่ได้ผล\" โรพูด เขาคิดไม่ออกจริงๆว่าจะใช้วิธีไหน
\"เราต้องไปปรึกษาพี่โรเวน\" คาโลพูด แล้วลุกออกจาห้องไป
ระหว่างทางไปห้องโรเวน เขาก็คิดไปตลอดทาง นี่เขาทำให้เธอเจ็บปวดอีกแล้วหรอ เขาไม่รู้เลยว่าสาเหตุมาจากเขา เธอจากเขาไปโดยไม่บอกอีกแล้ว ครั้งที่แล้วก็ทำเขาแทบบ้า แล้วเขาจะทำยังไงต่อไป
ก๊อก ก๊อก!!~
เสียงเคาะประตูดังขึ้น โรเวนเดินมาเปิดประตูแล้วเห็นคาโลยืนอยู่
\"มีอะไรหรอคาโล\" โรเวนถาม
\"เฟรินหายไปครับ\" คาดลตอบโดยไม่มองหน้าโรเวน
\"ว่าไงนะ\" โรเวนถามอีกครั้ง
\"เฟรินหายไปแล้วครับ\" คาโลตอบ
\"เข้ามาข้างในก่อน\" โรเวนพูด คาโลเดินเข้าไปในห้อง แล้วประตูห้องก็ปิดลง
เช้าวันต่อมา พวกเขาก็ตัดสินใจว่าจะออกไปตามหาเฟริน โดยมีโรเวน อาเธอร์ และซาตานกับนักบวชประจำป้อมร่วมเดินทางไปด้วย พวกป้อมอัศวิน 4 จึงหยุดทำการเรียนการสอนชั่วคราวเพราะทุกคนออกไปตามหาเฟรินกันหมด
\"เราจะไปที่ไหนกันก่อน\" อาเธอร์ถาม ขณะเกวียนค่อยๆเคลื่อนที่ออกจากโรงเรียน
\"คงต้องไปที่ที่เจอเฟรินครั้งที่แล้ว\" โรเวนพูด นั่นก็หมายถึง ท่าเรือเมืองสกอร์ปิโอนั่นเอง
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
\"เฮ้อ อากาศสดใสจัง\" เฟรินร้องออกมา ตอนนี้เรือของเธอกำลังออกห่างจากท่าเรือเรื่อยๆ ท่านพ่อบอกว่าจะไปเยี่ยมพ่อมาดัสที่เกาะใต้ เพราะงั้นพวกเราจึงออกเดินทางกัน
\"อืม ดูลูกสดชื่นขึ้นกว่าเมื่อคืนนะ\" เอสวิเดสพูด
\"ค่ะ ก็อากาศสดใสออกขนาดนี้\" เฟรินตอบ สองพ่อลูกต้องลงกันว่าระหว่างทริปนี้ พวกเขาจะเป็นพ่อลูกธรรมดาทั่วไป มีอะไรก็พูดกันได้ ใช้คำพูดที่ชาวบ้านทั่วไปใช้กัน
\"เราจะแวะเกาะไหนก่อนดีล่ะ\" เอวิเดสถามพลางมองแผนที่
\"ที่ไหนก็ได้ค่ะ แล้วแต่ท่านพ่อเถอะ\" เฟรินพูดพลางมองออกไปทางทะเลกว้าง
\"งั้นไปเพิร์ลก่อนแล้วกัน\" เอวิเดสพูด แล้วเก็บแผนที่ลง
\"ค่ะ\" เฟรินตอบรับ แล้วหันมายิ้มให้ผู้เป็นพ่อ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
~ท่าเรือเมืองสกอร์ปิโอ~
\"เอ่อ..พวกท่านเห็นผู้หญิงในรูปนี้บ้างมั้ย\" โรเวนเอารูปของเฟรินให้ทหารดู
\"เห็น..เมื่อสองวันที่แล้ว รู้สึกจะออกทะเลไปแล้ว\" ทหารตอบ แต่เป็นคำตอบที่ทำให้ทุกคนใจหาย ออกทะเลอย่างนั้นหรอ แล้วพวกเขาจะตามทันมั้ยเนี่ย
\"ขอบคุณท่านมาก แล้วรู้มั้ยว่าไปกับใคร\" โรเวนถามต่อ
\"ไปกับผู้ชายวัน 20 กว่าๆ ผิวสีแทน ผมสีดำรวบเป็นเปีย\" ทหารตอบ แล้วพวกเขาก็ต้องอึ้งอีกครั้ง นั่นมันเอดิเวสไม่ใช่หรอ หนทางพาเฟรินกลับคงไม่ง่ายอย่างที่คิดซะแล้ว
\"ขอบคุณ\" แล้วพวกเขาก็เดินกลับมาที่เกวียนเพื่อปรึกษาว่าจะเอายังไงต่อ
\"แล้วเราจะเริ่มไปไหนก่อนล่ะ\" คิลถาม หลังจากดูแผนที่แล้ว เขาก็ได้แต่ถอนหายใจ เมืองที่เป็นเกาะมีตั้งมากมาย แล้วจะเริ่มจากตรงไหนก่อนดี
\"ฉันว่าเริ่มจากเพิร์ลก่อน ฉันมีความรู้สึกว่าเฟรินอยู่ที่นั่น\" คาโลบอก
\"อืม..งั้นตกลง ลูคัส ลอเรนซ์นายสองคนไปหาเรือมา เอาเดี๋ยวนี้นะ\" โรเวนหันไปออกคำสั่งกับเพื่อน ทั้งสองพยักหน้าแล้วเดินเข้าไปในท่าเรือ
ผ่านไปสักพักทั้งสองก็กลับมา
\"ไปกันได้แล้ว\" โรเวนพูด ทุกคนทิ้งเกวียนไว้ที่สกอร์ปิโอแล้วลงเรือเพื่อตามหาเจ้าหญิงตัวยุ่ง
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
\"เฮ้อ ถึงซะที\" เจ้าตัวยุ่งร้องออกมาหลังจากลงจากเรือไดไม่นาน การนั่งเรือนี่ช่างลำบากเสียจริง
\"เราจะพักที่นี่ซัก 2 วันดีมั้ย\" เอวิเดสหันไปถามความเห็นจากลูกสาว
\"ก็ดีค่ะ\" เฟรินตอบ
\"งั้นโกโดม เจาไปจัดการที่พักด้วย\" เอวิเดสสั่ง
\"พระเจ้าค่ะ\" โกโดมรับคำสั่งแล้วหายไป <มาตอนไหนเนี่ย-_-;-Moon>
\"ไปหาอะไรกินกันดีกว่า\" เอวิเดสพูด แล้วลากเฟรินไปร้านอาหารที่หรูหราที่สุดก็ว่าได้
\"ร้านนี้นะ\" เอวิเดสถาม เฟรินพยักหน้า แล้วเดินตามพ่อเข้าไป แต่เธอเดินก้มหน้าก้มตาจึงไปชนผู้ชายคนหนึ่งเข้า
\"ขอโทษค่ะ\" เฟรินกล่าวขอโทษ ยังไม่หันไปมองว่าชนใคร
\"ไม่เป็นไรครับ คุณเป็นอะไรรึเปล่า\" ชายหนุ่มถามกลับมา
\"ไม่เป็นไรค่ะ\" แล้วเฟรินก็เงยหน้าขึ้นมองเขา แล้วเธอก็ต้องตกใจกับสิ่งที่ได้เห็นตรงหน้า
ชายหนุ่มผมสีเงิน นัตย์ตาสีฟ้าที่คุ้นเคย แต่มันดูแปลกไป ไม่ใช่ ไม่มีทางใช่เขาคนนั้นแน่นอน ไม่มีทางเด็ดขาด
\"หน้าผมมีอะไรติดอยู่หรอครับ\" ชายหนุ่มถามอย่างสุภาพ
\"เปล่า ไม่มีอะไรค่ะ\" เฟรินตอบ
\"คุณชื่ออะไรครับ\"
\"ฉัน เฟริน เดอเบอโรว์ เดอะ ทีฟ ออฟ บารามอสค่ะ\" เฟรินกล่าวแนะนำตัว
\"ผมคาโอ ฟานาเรส ครับ\" คาโอกล่าวแนะนำตัวบ้าง
\"ค่ะ\" เฟรินรับคำ แต่ก็ยังจ้องหน้าชายหนุ่มไม่วางตา
\"ไว้พบกันคราวหน้านะครับ\" คาโอพูดแล้วยิ้มให้เฟริน ก่อนเดินจากไป
เฟรินจึงเดินเข้าไปในร้าน หลังจากกินข้าวกันเสร็จ เฟรินกับเอวิเดสก็ไปเดินเล่นกันในตลาด ที่นี่คนพลุกพล่านมาก แล้วเฟรินก็สังเกตเห็นชายคนหนึ่งผมสีเงิน นัตย์ตาสีฟ้า เฟรินคิดว่าคงจะเป็นคาโอแน่ จึงอยากไปถามให้แน่ใจในสิ่งที่เธอสงสัย
\"ท่านพ่อ รออยู่นี่ก่อนนะคะ\" เฟรินพูดแล้ววิ่งจากไปทันที ก่อนที่เอวิเดสจะได้ถาม
\"คาโอ\" เฟรินร้องเรียก แต่ชายหนุ่มก็ยังไม่หันมามอง
\"คาโอ\" เฟรินเรียกครั้งพร้อมกับเดินไปจับแขนชายหนุ่มไว้ เขามองกลับมาอย่างตกใจ ในความรู้สึกเฟริน เธอรู้สึกคุ้นเคยมาก คุ้นเคยจริงๆ
\"คาโล เจอมั้ย\" เสียงคิลดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้เฟรินรู้ทันที ว่าเธอทักผิดคนซะแล้ว
\"เจอแล้ว อยู่นี่แหละ\" คาโลส่งเสียงตอบกลับไป แต่เฟรินก็อาศัยจังหวะที่คาโลเผลอ วิ่งหนีไปจนได้
\"เฟริน กลับมาก่อน\" คาโลร้องเรียกแต่เฟรินก็ไม่หันกลับมาแม้แต่น้อย นี่เธอจะไม่ให้เขาได้อธิบายอะไรเลยหรอ
เฟรินเล่าเรื่องทั้งหมดให้เอวิเดสฟัง แล้วทั้งสองจึงเดินทางไปที่ท่าเรือ เพื่อไปที่เกาะอื่น แต่พวกคาโลก็เดินกันเต็มไปหมดทำให้ไม่มีโอกาสออกไปเลย ได้แต่ซ่อนอยู่ที่มุมหนึ่ง ดูสถานการณ์เท่านั้น
\"ทำอะไรอยู่หรอ\" เสียงหนึ่งดังขึ้นจากข้างหลัง
\"ว้าย\" เฟรินร้องออกมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ แต่เสียงเธอก็ดังพอให้พวกคาโลที่อยู่แถวนั้นหันมามอง
\"เฮ้ย อยู่ตรงนั้นไง\" เสียงของครี้ดดังขึ้น แล้วทุกคนก็รีบวิ่งมาที่ที่เฟรินอยู่ แต่เฟรินก็ลากเอวิเดสและคาโอวิ่งไปขึ้นเรือ แล้วเรือก็ออกไป พวกคาโลก็ขึ้นเรือ แล้วตามไปอย่างติดๆ
หลังจากที่พวกคาโลขึ้นเรือมาแล้ว เรือก็แล่นตามเรือเฟรินไป จึงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงอีกต่อไปแล้ว โรเวนจึงบอกให้ทุกคนไปพักผ่อน คาโลเดินตรงขึ้นไปที่ดาดฟ้าของเรือ
คืนนี้ดวงดาวเต็มท้องฟ้า ส่องประกายระยิบระยับสวยงาม พระจันทร์เต็มดวงสะท้อนลงสู่พื้นน้ำ ช่างสวยงามจริงๆ คาโลมองขึ้นไปบนท้องฟ้าพลางคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย
ผู้ชายคนนั้นเป็นใครกันแน่ เหมือนเรามากจริงๆ ทั้งหน้าตา สีผม สีตา จะบอกว่าเป็นน้องชายก็คงไม่ได้ เพราะเราเป็นลูกคนเดียว ใครกันแน่นะ แล้วมาอยู่กับเฟรินได้ยังไง
...................................................................................................................................................................................
แงๆๆ
แก้ใหม่แล้วมันหายไปตอนหนึ่งอ่า
แย่จัง
ยังไงมูนก็ขอโทษด้วยนะคะ
>>Minnie~Moonie<<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น