ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ll หัวขโมยแห่งบารามอส ll หลังจากสงครามเอเดน-เดมอส

    ลำดับตอนที่ #17 : ++เรื่องร้ายวันเปิดเรียน++

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.61K
      0
      9 มิ.ย. 48



    เฮ้ คิล เร็วๆดิ\" เสียงหวานดังขึ้น แต่คำพูดช่างไม่เข้ากับเสียงซักนิดเลย



    \"รู้แล้วน่า ใจเย็นสิ\" อีกเสียงหนึ่งตอบกลับมา พร้อมกับชายหนุ่มผมสีดำ นัตย์ตาสีม่วงปรากฎตัวขึ้น



    \"นายจะรีบไปไหน\" ชายหนุ่มเดินเข้ามาหาหญิงสาวที่ทำตัวไม่สมหญิง



    \"เออน่า รีบๆไปขึ้นมังกรเร็วๆ เดี๋ยวจะไม่ทัน\" เฟรินพูดขึ้น คิลได้แต่ถอนหายใจ แล้วเดินไปขึ้นมังกรของตน



    \"เฟลิโอน่า\" เสียงของจ้าวปีศาจดังขึ้น



    \"เพคะ\"



    \"ดูแลตัวเองดีๆล่ะ\" เอวิเดสพูด



    \"เพคะเสด็จพ่อ เจอกันตอบปิดเทอมเพคะ\" เฟรินพูด แล้วมังกรก็บินขึ้นฟ้าไป



    \"คงไม่ต้องรอถึงปิดเทอมหรอกลูก\" เอวิเดสพึมพำกับตัวเองเบาๆ เพื่อไม่ให้ข้าราชบริพารได้ยิน



    \"เจ้ากวาง เราจะไปถึงกี่โมง\" เฟรินหันไปถามเจ้ากวางที่นั่งอยู่ข้างๆ



    \"คิดว่าประมาณบ่ายๆกระหม่อม\" โกโมตอบ



    เอดินเบิร์ก ช่วงเวลานี้ของทุกปีจะมีผู้คนเดินกันเพ่นพ่าน บางคนมาซื้อของ บางคนมาสอบเข้า แต่สำหรับนักเรียนเก่าอย่างพวกเธอแล้ว ก็คงมีแต่ซื้อของเท่านั้นที่ต้องทำ



    \"เฮ้คิล ยังไม่เสร็จอีกหรอ\" เสียงเจ้าตัวยุ่งที่เร่งเขามา 10 นาทีแล้ว ไม่รู้ว่ามันจะรีบไปไหนของมัน



    \"เออ เสร็จแล้ว\" คิลเดินออกมาพร้อมชุดนักเรียนพระราชาชุดใหม่



    \"งั้นไปกัน\" ว่าแล้วเจ้าตัวยุ่งก็ลากเขาไปที่ร้านขายคฑาทันที



    \"นายมาทำอะไรที่นี่\" คิลถามขึ้นเมื่อเขามาในร้าน บรรยากาศในร้านยังคงไม่เปลี่ยนแปลงไปเลย เต็มไปด้วยฝูงนักเรียนที่มาซื้อคฑาอันใหม่



    \"ก็ว่าจะมาซื้อคฑาใหม่น่ะ ของที่พ่อให้ไว้มันเริ่มเก่าๆแล้ว\" เฟรินพูดพลางมองไปที่คฑาอันหนึ่ง มันเป็นคฑาขนาดพอดีมือ ด้ามสีขาวสะอาด มันวาว ลูกแก้วสีฟ้าน้ำทะเลบนหัวคฑาดึงดูดสายตาได้อย่างดี พู่ทำจากผมของภูติหิมะ แต่ราคามันนี่สิที่ไม่สวย อันละตั้ง 5000 คราวน์ ทำเอาหัวขโมยตัวยุ่งกลืนน้ำลายเอือกทันที



    \"องค์หญิงอยากได้หรอพระเจ้าค่ะ\" โกโดมถามเมื่อเห็นองค์หญิงของตน ยืนจ้องคฑานั่นอยู่



    \"ใช่ แต่แพงชิบ ไม่เอาหรอก\" ว่าแล้วเฟรินก็เดินไปดูคฑาอันอื่น แต่โกโดมที่ได้รับคำสั่งมาว่าเจ้าหญิงอยากได้อะไรก็ให้ซื้อให้ จัดแจงเอาคฑาไปจ่ายเงินกับคนขายเรียบร้อยแล้ว



    \"นายสนใจมันหรอ\" เสียงๆหนึ่งดังมาจากด้านหลัง ถ้าเธอไม่ได้ยินมันบ่อยๆครั้ง เธอคงตกใจไปแล้ว



    \"นายจะเลิกโผล่มาจากข้างหลังได้มั้ย โร\" เฟรินพูดพลางหันไปมองเจ้าของทานกิตติมศักด์จากทริสทอร์



    \"แล้วนายว่าไง\" โผล่มาแล้วคำพูดประจำของมัน มันเป็นคำพูดที่ชวนให้เจ้าของคำพูดถูกเตะจริงๆ



    \"องค์หญิงพระเจ้าค่ะ\" เสียงของโกโดมดังขึ้น มันหอบกล่องผ้ากำมะหยี่สีแดงมาด้วย ขนาดของกล่องผ้านั่นใหญ่กว่ามันหลายเท่านัก มองแล้วแทบจะไม่เห็นมันด้วยซ้ำ



    \"มีอะไรเจ้ากวาง\" เฟรินพูดแล้วมองไปที่เจ้ากวางที่อยู่บนพื้น



    \"รับนี่สิพระเจ้าค่ะ\" โกโดมพูด พลางยื่นกล่องผ้ากำมะหยี่ให้เฟริน เธอรับมา แล้วเปิดดูข้างใน



    \"ชอบมั้ยพะย่ะค่ะ\" เจ้ากวางถาม สีหน้าของมันยิ้มแย้มแจ่มใสอย่างยิ่งเหมือนได้เห็นสีหน้าดีใจของเจ้าหญิง



    \"ชอบสิ ชอบมากๆเลย\" เฟรินตอบ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มสดใส



    เสียงเปิดประตูร้านดังขึ้น พร้อมกับกลุ่มคนที่เดินเข้ามา ผู้ที่เดินนำมาคือ เจ้าชายน้ำแข็งผู้สูงศักดิ์ ผมสีเงิน นัตย์สีฟ้า ใบหน้ารูปสลัก ทำให้สาวๆในร้านแทบหยุดหายใจ เฟรินที่ไหวตัวทันก้มหลบทันที แต่ก็ไม่พ้นสายตาของเจ้าชายน้ำแข็งไปได้หรอก



    \"นายจะหลบฉันไปทำไม\" คาโลถามด้วยสายตาเย็น พลางส่งสายตาดุๆมาให้ แต่คนอย่างเฟรินหรอจะกลัวแค่สายตาของเจ้าชายน้ำแข็ง



    \"เปล่าซะหน่อย\" เจ้าตัวยุ่งแก้ตัว คิลและโรที่ยืนอยู่ข้างหลังพากันกลั้นหัวเราะกันใหญ่



    \"หวาดดีเฟจัง\" เสียงหนึ่งดังขึ้น เรียกความสนใจของทุกคนให้หันไปมอง ไคน์กับวอร์ช่านั่นเอง เขาสองคนเพิ่งเดินเข้ามาในร้าน แล้วเดินตรงมาทางพวกเฟรินทันที



    \"ไม่เจอกันนานเลยนะ สบายดีรึเปล่า\" ไคน์ถาม



    \"สบายดี แล้วนายล่ะ\" เฟรินถามกลับ



    \"ก็สบายดี แต่ก็คิดถึงเฟจังนะ\" ไคน์ตอบ ทำให้เฟรินหน้าแดงทันที ส่วนคาโลก็แดงเช่นกันแต่ไม่ได้แดงด้วยความเขิน แต่แดงด้วยความโกรธ เพื่อนนักฆ่ากับขอทานที่ดูเหตุการณ์อยู่ข้างหลังหัวเราะออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่ เฟรินเห็นท่าไม่ดี จึงลากเจ้าขอทานและนักฆ่าออกจากร้านไปทันที ทิ้งให้ไคน์กับคาโลจ้องหน้ากับอยู่อย่างนั้น



    \"เฮ้อ เกือบไป\" เฟรินพูด พลางถอนหายใจ ตั้งแต่ที่เธอลากเจ้าเพื่อนบ้า 2 คนออกมา มันทั้งสองไม่หยุดหัวเราะสักที มันน่านักนะ



    \"พวกนายจะหัวเราะกันอีกนานมั้ย\" เฟรินถาม ทั้งสองไม่ตอบยังคงหัวเราะต่อไปเรื่อยๆ จนเฟรินหมดความอดทน ส่งสายตาไปบอกว่า \'ถ้าพวกแกไม่หยุด พวกแกตายแน่\' เมื่อเห็นอย่างนั้นนักฆ่าและขอทานก็หยุดหัวเราะทันที



    \"แล้วนายพักไหนล่ะโร\" คิลหันไปถามโรที่ยืนอยู่ข้างๆ



    \"ยังไม่รู้เลย\" โรตอบ



    \"งั้นไปพักกับพวกเรา\" เฟรินบอก แล้วลากทั้งคู่กลับโรงแรมทันที  



    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------



    เช้าวันต่อมาเป็นวันเปิดการศึกษาของโรงเรียนพระราชา ทำให้ผู้คนเยอะแยะไปหมด เมื่อไปถึงหน้าประตูก็มีนักเรียนเข้าแถวเต็มไปหมด ซึ่งก็คือนักเรียนที่เข้าใหม่ปีนี้



    เกวียนๆหนึ่งมาจอดที่หน้าโรงเรียน มันเป็นเกวียนที่ใหญ่และหรูหราเกินกว่าคนธรรมดาจะใช้ หญิงสาวคนหนึ่งก้าวลงมาจากเกวียนด้วยท่วงท่าที่สง่างาม เธอสวมชุดนักเรียนหญิงป้อมอัศวินปี 4 ผมสีน้ำตาลยาวถึงหลังถูกปล่อยสยาย ตาสีน้ำตากลมโต ปากสีกุหลาบ ใบหน้ามน เรียกความสนใจจากทุกคนที่อยู่ตรงนั้นได้ดี เธอช่างสวยจับใจจนละสายตาไม่ได้จริงๆ ตามมาด้วยชายหนุ่ม 2 คนที่อยู่ป้อมอัศวินปี 4 เหมือนกันคนหนึ่งผมสีดำ นัตย์ตาสีม่วงสวย อีกคนผมสีน้ำตาลอ่อน ตาสีเขียวมรกต ดูยังไง 2 คนนี้ก็หล่อจริงๆ หล่อคนละแบบอย่างไม่สามารถอธิบายได้เลย  



    \"ไง เฟริน \" ครี้ดทักขึ้น



    \"ดีครี้ด\" เฟรินตอบ



    \"ปีนี้คนเยอะจัง\" เฟรินพูด มองไปรอบๆอย่างสนใจ



    \"เฟริน ไปได้แล้ว\" คิลพูดแล้วลากเฟรินไปทันที ไม่สนใจเสียงขอเจ้าหญิงตัวยุ่งส่งเสียงร้องออกมาตลอดทาง



    ห้องหัวหน้าชั้นปีใหญ่ขึ้นกว่าเดินมาก เตียงยังคงมี 3 เตียงเหมือนเดิน โต๊ะเขียนหนังสือ ตู้เสื้อผ้ายังคงอยู่ที่เดิม แต่บริเวณในห้องกว้างขวางขึ้น หน้าต่างบานใหญ่ที่อยู่บนหัวเตียงก็ยังอยู่ที่เดิม ทั้งสองเริ่มลงมือจัดของเข้าตู้ของตัวเอง



    แอ๊ดด~



    เสียงเปิดประตูดังขึ้น ร่างของเจ้าชายน้ำแข็งเดินเข้ามาในห้อง วางสัมภาระลง แล้วเริ่มจัดของเช่นเดียวกับ 2 คนที่จัดอยู่ก่อนแล้ว



    \"ดีคาโล\" เฟรินทักขึ้นก่อน แต่ไม่มีเสียงตอบกลับมา ห้องทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ แต่ละคนต่างจัดของๆตัวเอง เมื่อจัดของเสร็จ เจ้าตัวยุ่งก็ลงไปนอนแผ่บนเตียงอย่างไม่สมหญิง



    \"ไปกินข้าวกันเถอะ\" เมื่อเห็นเพื่อนทั้ง 2 จัดของเสร็จแล้วเจ้าตัวยุ่งก็ลากเพื่อนๆไปที่โรงอาหารดราก้อนทันที



    \"เฟริน จะกี่ปีกี่ปีนายก็ยังกินเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนนะ\" คิลพูดขึ้น เมื่อเห็นเพื่อนของตนกิน เฟรินไม่ตอบยังคงก้มหน้าก้มตากินต่อไป คิลได้แต่มองแล้วส่ายหน้า



    จานที่ 1 ก็แล้ว จานที่ 2 ก็แล้ว มาถึงจานที่ 3 เจ้าตัวยุ่งก็กินหมดอีก คิลกับคาโลที่กินเสร็จก่อนแล้วก็นั่งรอมันไปเรื่อยๆ แต่พอมันทำท่าจะลุกไปตักจานที่ 4 เท่านั้นแหละ



    \"เฟริน คิล คาโล โร\" เสียงของโรเวนดังขึ้น ทั้ง 4 หันไปมองด้วยความสนใจ



    \"ตามพี่มานี่\" โรเวนสั่งแล้วเดินนำออกไปก่อน เจ้าตัวยุ่งมองดูอย่างเสียดายที่ไม่ได้กินจานที่ 4 แต่ก็เดินตามโรเวนไปแต่โดยดี



    พวกเขาเดินตามโรเวนมาเรื่อยๆจนกระทั่งมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องนั่งเล่นของห้องป้อมอัศวิน



    \"เดี๋ยวพวกนายช่วยไปดูแลเด็กใหม่ให้ก่อนนะ จนกว่าพี่จะมา\" โรเวนพูด แล้วเดินจากไปทันที ไม่รอฟังคำค้านของรุ่นน้องสักนิด



    \"จะเอาเข้าไปมะ\" คิลถามขึ้น



    \"ก็คงต้องเข้าไป\" เฟรินพูด แล้วเอื้อมมือไปเปิดประตู ทั้ง 4 คนเดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นช้าๆ โดยมีสายตาของรุ่นน้องมองตามตลอดเวลา จะไม่ให้มองได้ไงล่ะ คนแรกเป็นสาวสวย ส่วน 3 คนที่เหลือเป็นหนุ่มหล่อซะขนาดนี้ ไม่มองก็แปลกแล้ว



    \"เอาล่ะ เดี๋ยวพวกพี่จะมาดูแลพวกเธอจนกว่าพี่โรเวนจะมานะ มีอะไรถามพวกพี่ได้\" เฟรินพูดขึ้น



    \"พี่ชื่ออะไรครับ\" เด็กผู้ชายคนหนึ่งถามขึ้น ผมสีดำสนิท นัตย์ตาสีเขียวอ่อน ดูแล้วก็น่ารักดี



    \"พี่ชื่อ เฟริน เดอเบอโรว์ เดอะ ทีฟ ออส บารามอส...\" เฟรินตอบ แต่เจ้าชายน้ำแข็งก็ส่งสายตาดุๆมาให้แล้วตอบเองซะนี่



    \"พี่เขาชื่อ เฟลิโอน่า เกรเดเวล เดอะ ปรินเซส ออฟ เดมอส แอนด์ บารามอส\" คาโลตอบเสียงเย็น เมื่อได้ฟังห้องทั้งห้องก็เต็มไปด้วยเสียงซุบซิบกันใหญ่



    \"แล้วพี่ชายทั้ง 3 ชื่อไรบ้างคะ\" เด็กสาวคนหนึ่งถาม เธอน่ารักจริงๆ ตัวเล็ก ผมสีทองยาว นัตย์ตาสีฟ้าฉายแววตื่นเต้น



    \"เจ้าพวกนี้งั้นหรอ\" เฟรินถาม เด็กสาวพยักหน้าน้อยๆ



    \"เริ่มจากคนแรกแล้วกัน โร เซวาเรส เดอะ เบกการ์ ออฟ ทริสทอร์ คนที่ 2 คิลมัส ฟีลมัส เดอะ คิลเลอร์ ออฟ ซาเรส และคนสุดท้าย คาโล วาเนบลี เดอะ ปรินซ์ ออฟ คาโนวาล\" เฟรินตอบแทน 3 หนุ่มที่ยืนนิ่งไม่พูดอะไร



    \"พี่คาโลมีแฟนยังคะ\" เด็กสาวอีกคนหนึ่งถามขึ้น



    \"ไม่มีครับ\" คาโลตอบ ทำเอาเจ้าหญิงสองดินแดนหน้างอ



    \"มีแต่คู่หมั้น\" คาโลพูดต่อ



    \"ว้า น่าเสียดายจัง\" เด็กสาวคนนั้นพูดแล้วนั่งลง



    \"แล้วพี่คิล กับพี่โรล่ะคะ\" เด็กสาวอีกคนหนึ่งลุกขึ้นถาม



    \"มีแล้วจ๊ะ\" ทั้ง 2 คนพร้อมใจกันตอบ ทำเอารุ่นน้องผู้หญิงเสียดายกันเป็นแถบๆ



    \"แล้วพี่เฟรินล่ะฮะ\" เด็กหนุ่มคนเดียวกับที่ถามชื่อเธอถามขึ้น



    \"ยังไม่มีจ๊ะ\" เฟรินตอบแล้วยิ้มน้อยๆให้เด็กหนุ่ม แต่ในสายตาเด็กหนุ่มคนนั้นมันเป็นรอยยิ้มที่สวยมากจริงๆ อาจจะไม่ใช่เฉพาะเขาด้วย ผู้ชายทุกคนในห้องนี้ก็คงคิดเหมือนกิน



    แอ๊ดด!!~



    เสียงเปิดประตูห้องเข้า พร้อมด้วยเสนาธิการฝ่ายซ้ายของป้อมอัศวินที่เดินเข้ามากับซาตานแห่งป้อมอัศวิน และไม่ต้องบอกก็รู้ว่าที่ไหนมีซาตานที่นั่นก็ต้องมีนักบวชเสมอ



    \"ขอบใจพวกเธอมากนะ ไปพักผ่อนกันเถอะ\" โรเวนพูด เฟรินพยักหน้า แล้วเดินออกจากห้องไป โดยมีสายตาของรุ่นน้องมองตามจนพวกเขาออกจากห้องไปแล้วประตูปิดลง



    พวกเฟรินมุ่งหน้าไปที่ห้องนั่งเล่นของปี 4 ทันที เพื่อจะพบกับเพื่อนๆที่ไม่ได้เจอกันเดือนกว่า



    \"ไงๆๆ\" เฟรินพูดขึ้น เมื่อเปิดประตูเข้าไป ทุกคนก็อยู่กันครบแล้ว



    \"คุณเฟรินสบายดีมั้ยคะ\" เรนอนถามขึ้น



    \"สบายดีฮะ\" เฟรินตอบ



    \"ไงเฟรินไม่เจอกันนานเลยนะ\" ครี้ดพูดพลางลากเฟรินไปที่กลุ่มที่นั่งกันอยู่ คาดลมองตามด้วยสายตาประมาณว่า \'เอามือออกไป ไม่งั้นตาย\' ครี้ดจึงต้องรีบเอามือออกแทบไม่ทัน



    \"คืนนี้ต้องฉลอง\" ครี้ดพูด แล้วเหล้าก็ปรากฎขึ้นต่อหน้าทุกคน



    \"ไม่ได้นะ...\" มาทิลด้าทำท่าจะพูด



    \"ไม่เป็นไร เราล็อคประตูหมดแล้ว ไม่ต้องห่วง\" ครี้ดพูด แล้วเริ่มดื่มคนแรก งานเลี้ยงยังคงดำเนินต่อไปเรื่อย จนในที่สุดทุกคนก็เมาหลับไป



    ---------------------------------------------------------------------------------------------------------



    \"พี่ไคน์\" หญิงสาวคนหนึ่งวิ่งเข้ามาหาเขา วอร์ช่านั่นเอง อยู่ดีๆเธอก็วิ่งเข้ามากอดเขา



    \"มีอะไรหรอวอร์ช่า\" ไคน์ถามพลางลูบหัวน้องสาวน้อยๆด้วยความเอ็นดู



    \"ไม่มีอะไรค่ะ\" วอร์ช่าตอบพลางกอดพี่ชายตัวเองแน่นเข้าไปอีก เหมือนกลัวว่าเขาจะห่างไปไหนอย่างนั้นแหละ



    \"พี่ไคน์ระวัง!!\" วอร์ช่าร้องแล้วผลักไคน์ล้มลงไปทันที



    ฉึก!!



    เสียงเหมือนอะไรปักอะไรสักอย่าง ไคน์ลืมตาขึ้นมา แล้วก็เห็นน้องสาวของเขายืนอยู่ แล้วเธอก็ค่อยๆล้มลงช้าๆ



    \"วอร์ช่าเป็นอะไรไปน่ะ\" ไคน์ถาม แล้วเขาก็เหลือบไปเห็นธนูที่เสียบอยู่ที่กางหลัง



    \"วอร์ช่า!!~\" เลือดสีแดงสดไหลรินลงสู่พื้นดินช้าๆ วอร์ช่าไม่หายใจอีกต่อไปแล้วเธอตายแล้ว เธอตายแล้ว



    \"วอร์ช่าทำไมเธอต้องทำอย่างนี้ด้วย ทำไม\" ไคน์พูด น้ำตาค่อยๆไหลรินออกมา แต่เธอก็ไม่ตอบ ถึงเธออยากตอบเธอก็ตอบไม่ได้แล้ว เธอได้ตายไปจากโลกนี้แล้ว ไคน์นั่งกอดศพน้องสาวแน่นไม่ยอมปล่อย น้ำตาไหลรินลงมาอย่างหยุดไม่ได้ ทั้งๆที่สัญญากับตัวเองว่าจะปกป้องเธอแท้ๆ แต่เขาก็ไม่สามารถปกป้องเธอได้ เขาเสียใจ คนที่น่าจะตายน่าจะเป็นเขามากกว่า น่าจะเป็นเขา...



    ...................................................................................................................................................................................



    ในที่สุดก็จบไปแล้ว 1 ตอน



    ดีจายจังเลย เย้!!~



    ปี 4 ต้องมีอะไรน่าสนใจเยอะมากๆแน่ๆเลย



    ยังไงก็ช่วยติดตามต่อไปด้วยนะคะ





                                                                                                                           >>Minnie~Moonie<<





    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×