ll หัวขโมยแห่งบารามอส ll หลังจากสงครามเอเดน-เดมอส

ลำดับตอนที่ #12 : ๐๐เรรี่ วานาโป๐๐

\"หวาดดี\" ชิวาสกล่าวทักทาย



\"พวกนายมาได้ไงอะ\" โรเวนถาม พลางมองดูเพื่อนที่ยืนสั่นด้วยความหนาว



\"ขอเข้าไปข้างในก่อนได้เปล่า มันหนาวอ่า\" ชิวาสพูดเสียงสั่น



\"เข้ามาสิ\" โรเวนพูด แล้วหลีกทางให้ชิวาสเดินเข้ามา ตามด้วยโซมาเนีย และหญิงสาวอีกคนหนึ่ง



-----------------------------------------------------------------------------------------------------



~ห้องนั่งเล่น~



\"แล้วตกลงว่านายมาได้ไงล่ะ\" โรเวนถามขึ้น เมื่อนั่งลง



\"ก็ได้ข่าวว่าพวกนายมาเที่ยวกันน่ะสิ ฉันก็อดอิจฉา มาเที่ยวบ้างไม่ได้\" ชิวาสพูด



\"งั้นทำไมโซมี่มาด้วยล่ะ\" ลูคัสหันไปถามโซมาเนียที่ดื่นน้ำอุ่นอยู่



\"ก็ชิวาสน่ะสิลากฉันมา ฉันบอกแล้วว่าไม่ว่างก็ยังพยายามอยู่นั่นแหละ\" โซมาเนียพูดพลางทำหน้างออย่างไม่พอใจ



\"ก็เห็นว่าอยู๋ป้อมคนเดียวหนิ ฉันก็อุตส่าห์หวังดีอยากพามาเที่ยว\" ชิวาสพูดขึ้นบ้าง



\"ก็ฉันบอกแล้วว่าฉันไม่ได้อยู่คนเดียว ฉันก็อยู่กับไธนอสไง\"



\"แต่ไธนอสมันเป็นผู้ชายนะ ถ้าเกิดมันทำอะไรเธอขึ้นมาล่ะ\" ชิวาสพูดต่อ



\'ที่แท้ก็กลัวว่าไธนอสจะทำอะไรโซมาเนียนี่เอง ดูออกง่ายจริงๆ\' ทุกคนคิดในใจ แล้วการปะทะคารมของมั้งสองคนก็เริ่มขึ้นอย่างไม่มีใครสามารถห้ามได้



แอ๊ดด!!



เสียงเปิดประตูเข้ามาทำให้ชิวาสและโซมาเนียเลิกทะเลาและวหันไปดูผู้มาเยียน



\"อ้าวพี่โซมาเนียมาได้ไงคะ\" เรนอนในชุดนอนสีชมพูถามขึ้น



\"อ้าวพี่ชิวาสก็มาด้วยหรอฮะ\" เฟรินที่ใส่ชุดนอนสีฟ้าถามขึ้น



\"อ้าวมาได้ไงคะเนี่ย\" แองจี้ที่เดินตามมาติดๆก็ถามขึ้นบ้าง



\"เอาล่ะจ๊ะ ยังไงก็ไปพักผ่อนกนัก่อนดีกว่านะ ดึกมากแล้ว\" คาเดียพูดขึ้น



\"ค่ะ\" แล้วทั้ง 6 สาวก็เดินออกมาก่อน โดยไม่สนใจสายตาของหนุ่มๆที่มองตามมา



--------------------------------------------------------------------------------------------------



~ห้องเฟริน~



\"พี่โซมาเนียมาได้ไงฮะ\" เจ้าตัวยุ่งถามขึ้นหลังจากโซมาเนียอาบน้ำเสร็จแล้ว



\"พี่โดนชิวาสลากมาน่ะ แต่มาเที่ยวก็ดีเหมือนกันนะ\" โซมาเนียตอบแล้วยิ้มให้รุ่นน้องที่นั่งอยู่รอบๆ



\"แล้วนั่นใครคะ\" มาทิลด้าถามขึ้นบ้าง ทำให้ทุกคนหันไปมองหญิงสาวผมสีฟ้าอ่อนๆยาวถึงกลางหลัง ตาสีน้ำตาลเข้ม หน้าตาน่ารักที่นั่งอยู่ข้างๆโซมาเนีย



\"อ๋อ เธอชื่อเรรี่ วานาโป พอดีระหว่างทางมาที่นี่พี่เจอเธอนอนสลบอยู่กลางทางน่ะ ดูเหมือนจะจำอะไรไม่ได้ด้วย ก็เลยพามาด้วยน่ะ\" โซมาเนียอธิบาย



\"ยินดีที่ได้รูจักนะคะ\" วิเวียนพูดขึ้น



\"ฉันชื่อ เฟรินนะ ส่วนนั่นก็เรนอน วิเวียน แองจี้ มาทิลด้า และวอร์ช่านะ\" เฟรินพูดแนะนำตัวทุกคนอย่างช้าๆ เพื่อให้เรรี่ค่อยๆจำที่ละคนช้า เรรี่พยักหน้า



\"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ\" เธอพูดแล้วยิ้มให้ทุกคน



\"เรรี่มาจากที่ไหนหรอ\" เฟรินถามขึ้น



\"จำไม่ได้ค่ะ\" เรรี่ตอบ ดูเหมือนเธอจะพยายามคิดอย่างหนัก แต่มันก็ไม่เป็นผล



\"ไม่เป็นไรหรอก ไม่ต้องคิดก็ได้\" เฟรินพูด



\"งั้นนอนกันดีกว่านะ ดึกมากแล้ว\" โซมาเนียพูด ทุกคนพยักหน้าเป็นเชิงว่าเห็นด้วย แล้วเดินไปหยิบหมอนกับผ้าห่มบนเตียงลงมานอนบนพื้นด้วยกัน



-----------------------------------------------------------------------------------------------------



\"ตื่นได้แล้วจ้า\" เสียงคาเดียที่ดังลั่นล้าน ปลุกให้ทุกคนตื่นขึ้นมา ยกเว้นแต่เจ้าตัวยุ่งที่ยังขี้เซาไม่เลิก นอนขดอยู่ในผ้าห่ม



\"คุณเฟรินคะ ตื่นได้แล้วค่ะ\" เรนอนที่ปลุกเฟรินมาครึ่งชั่วโมงแล้ว แต่เฟรินก็ไม่มีวี่แววว่าจะตื่นซะที



\"เรนอนทำไรน่ะ\" แองจี้ที่เดินออกมาจากห้องน้ำถามขึ้น



\"ก็คุณเฟรินน่ะสิคะ ไม่ยอมตื่นซะที\" เรนอนพูด



\"งั้นเดี๋ยวฉันจัดการเอง\" แองจี้พูด แล้วคฑาก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ แล้วมันก็หายไป



โป๊กก!!



\"โอ้ย\" เฟรินสะดุ้งตื่นขึ้นมา แล้วเอามือคลำหัวที่ถูกคฑาฟาดเมื่อกี้



\"ทำไรน่ะแองจี้ มันเจ็บนะ\" เฟรินพูด



\"ช่วยไม่ได้นายดันไม่ตื่นเอง\" แองจี้พูด แล้วเดินไปนั่งรวมกับพวกโซมาเนียที่ตื่นอยู่ก่อนแล้ว



\"คุณเฟรินไปอาบน้ำเถอะค่ะ\" เรนอนพูดแล้วเดินไปรวมกลุ่มด้วย เฟรินจึงเดินเข้าไปอาบน้ำอย่างจำใจ



ผ่านไปสักพักเจ้าตังยุ่งก็เดินออกมาจากห้องน้ำ



\"เรนอนฮะ ชุดล่ะฮะ\" เฟรินเดินออกมาถามเรนอนที่นั่งคุยกับพวกโซมาเนียอยู่



\"คุณเฟรินเช็ดตัวให้แห้งก่อนนะคะ แล้วเดี๋ยวค่อยออกมาเปลี่ยนชุด\" เรนอนพูด เฟรินจึงเดินกลับไปเช็ดตัวในห้องน้ำ



\"ไหนชุดฮะ\" เฟรินที่เช็ดตัวเสร็จแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำ



\"อยู่นี่ค่ะ\" เรนอนพูด พลางยื่นชุดเซ็กเกาะอกสีขาวให้เฟริน



\"ชุดนี่หรอฮะ\" เฟริยถามย้ำเพื่อความแน่ใจ



\"ใช่ค่ะ\" เรนอนยืนยันคำตอบ



\"ผมไม่ใส่นะฮะ\" เฟรินพูดพลางทำหน้าแหย



\"ไม่ได้ค่ะ\" เรนอนพูด เฟรินรู้ว่าไม่มีทางเลือกแต่ก็ยังพยายามจะหนี เรนอนจึงต้องใช้มาตรการสุดท้าย



\"ทุกคนจับไว้ค่ะ\" ว่าแล้วทุกคนก็พากันมาจับตัวเฟรินไว้



\"กรี๊ดดด!!\" เสียงเฟรินที่กรี๊ดดังลั่นบ้าน ทำเอาทุกคนที่รออยู่ในห้องอาหารตกใจกันไปเป็นแถบๆ



\"เฟริน..\" คาโลทำท่าจะลุกออกไป



\"ไม่เป็นไรหรอกคาโล เดี๋ยวก็มากันแล้ว\" คาเดียพูดขัดไว้ก่อน คาโลจึงนั่งลงที่เดิม



ผ่านไปสักพักทุกคนก็แต่งตัวเสร็จ แล้วเดินลงไปข้างล่างพร้อมๆกัน



แอ๊ดด~



เสียงเปิดประตูเรียกความสนใจของคนที่อยู่ในห้องให้หันไปมอง แล้วก็ต้องตาค้าง <แหม เดี๋ยวนี้ค้างบ่อยจังนะ-Moon> สาวๆค่อยๆเดินเข้ามาทีละคนตั้งแต่ เรรี่ โซมาเนีย วอร์ช่า แองจี้ มาทิลด้า เรนอน และเฟริน พวกเธอใส่ชุดเซ็กเกาะอกสีขาวเข้ารูปทำให้ดูสวยกว่าเดิม ผมปล่อยยาวสยายไว้ บอกได้คพเดียวว่า \'สวยมาก\' <มะรุจาบรรยายยังไงอ่า-Moon>



\"เอ้า ไปนั่งสิจ๊ะ จะได้เริ่มทานอาหารกัน\" คาเดียบอกให้สาวๆเดินไปนั่งที่



\"งั้นเริ่มกินกันเลยนะ\" คาเดียพูดเมื่อสาวๆนั่งลงหมดแล้ว



\"ชุดวันนี้เป็นไงบ้างจ๊ะ\" คาเดียหันไปถามว่าที่ลูกสะใภ้ที่นั่งกินอย่างสงบเสงี่ยม



\"เอ่อ ก็ดีฮะ แต่เอาชุดธรรมดาจะดีกว่า\" เฟรินพูด



\"อืม งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้ต้องคิดชุดใหม่ซะแล้ว\" คาเดียพูดพลางยิ้มน้อยๆกับท่าทีของเฟริน



\"เดี๋ยววันนี้เราจะออกไปเที่ยวกันนะ ไปปิกนิค\" คาเดียพูดแล้วหันไปมองเฟรินที่ยิ้มแย้มแจ่มใส่เมื่อได้ยินคำว่า ไปเที่ยว



\"ไปไหนฮะท่านแม่\" เฟรินถาม



\"บอกไม่ได้ เดี๋ยวไปถึงก็รู้เอง\" คาเดียพูด



\"งั้นเดี๋ยวตามออกไปข้างนอกกันนะ แม่จะไปจัดเตรียมเกวียนก่อน\" คาเดียพูดแล้วลุกออกจากห้องไป



บรรยากาศให้ห้องหลังจากคาเดียออกไปแล้ว คือ เงียบ เงียบ เงียบ และเงียบ ไม่มีใครพูดอะไรออกมา จนกระทั่ง



\"เอ่อ..เรื่องเมื่อวานนี้ ขอโทษนะ\" โรเวนพูดขึ้นก่อน แต่ดูเมื่อทั้ง 6 สาวจะไม่สนใจแถมแกล้งทำเป็นเหมือนพวกเขาไม่ได้อยู่ในห้องนี่



\"ขอโทษจริงๆ\" โรเวนพูดอีกครั้ง แต่เฟรินก็ลุกพรวด แล้วเดินออกจากห้องไปทันที ตามด้วยเรนอน แองจี้ มาทิลด้า วอร์ช่า และโซมาเนียที่รู้เรื่องเมื่อคืนนี้ ทำเอาหนุ่มๆหน้าเสียกันใหญ่ เหลือแต่เรรี่คนเดียวที่ยังนั่งอยู่



\"เรรี่ทำไมไม่ไปกับพวกนั้นล่ะ\" ชิวาสถาม หญิงสาวยิ้มน้อยๆก่อนจะตอบ



\"ไม่มีความจำเป็นหนิคะ โกรธอะไรกันก็ไม่รู้\" เรรี่พูดอย่างไม่ใส่ใจ แล้วยกน้ำขึ้นมาดื่ม



\"งั้นไปก่อนนะคะ\" เธอพูดแล้วเดินออกจากห้องไปทันที



------------------------------------------------------------------------------------------------------



~หน้าบ้าน~



เกวียนทีพวกเขาจะใช้เดินทางเป็นเกวียนที่ใหญ่มาก ประดับไปด้วยเพชร พลอยต่างๆนานา แต่กลับไม่มีใครเห็นคาเดีย ทั้งที่ออกมาก่อนแท้ๆ สาวๆจึงได้แต่ยืนรออยู่ข้าง เดี๋ยวอากาศที่หนาวและพวกเธอใส่เกาะอกจึงหนาวกว่าปกติเป็นธรรมดา จึงยืนตัวสั่นกัน เมื่อเห็นอย่างนั้นหนุ่มๆก็เลยคิดว่าถือโอกาสนี้ง้อซะเลยดีกว่า จึงถอดเสื้อคลุมออกแล้วเอาไปคลุมให้พวกเธอ



สาวๆที่รูสึกว่ามีอะไรมาคลุมก็หันมามอง เมื่อรูว่าเป็นใครก็สลัดเสื้อทิ้งทันที



\"ไปกันได้แล้วนะ\" เสียงคาเดียที่ดังขึ้นขัดจังหวะ ทำให้การทะเลาะกันหยุดลง



\"ทำไมยังไม่ขึ้นเกวียนล่ะจ๊ะ ไม่หนาวหรอ\" คาเดียถามด้วยสีหน้าสงสัย



\"ไปได้ละ\" คาเดียพูดแล้วดันเฟรินขึ้นไปบนเกวียน เมื่อสาวๆเดินขึ้นไปกันหมดแล้วเธอก็หันมาพูดกับหนุ่มๆ



\"พยายามเข้านะ แม่จะเอาใจช่วย\" คาเดียพูดแล้วเดินขึ้นเกวียนไป



เกวียนเคลื่อนที่ออกจากบ้านช้าๆ สองข้างทางเป็นภูเขาที่ถูกปกคลุมไปด้วยหิมะ ภาพบ้านที่ค่อยๆไกลออกไปทุกที กับหมู่บ้านที่ใกล้เข้าไปเรื่อยๆ เกวียนค่อยๆแล่นผ่านหมู่บ้านออกมาช้าๆ แล้วมุ่งหน้าไปที่หุบเขาซึ่งเป็นจุดหมายปลายทาง



เมื่อมาถึงหุบเขาแล้ว พวกเขาก็เดินไปที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง



\"งั้นแยกย้ายกันได้นะ แล้วเดี๋ยวแม่จะจัดการเรื่องอาหารเอง อีก 2 ชั่วโมงมาเจอกันที่นี่นะ\" คาเดียพูด แล้วเดินไปที่เกวียน พวกสาวๆที่ดูสถานที่ๆจะไปเดินไว้แล้วตั้งแต่ลงเกวียนก็แยกย้ายกันไป เฟรินเลือกที่จะไปที่ทุ่งดอกไม้ ตอนนี้ดอกทิวลิปกำลังผลิดอกบานสะพรั่งอยู่ข้างหน้าเธอ เธฮเดินมาเรื่อยๆจนถึงใจกลางทุ่ง แล้วยืนกางแขน แล้วหลับตารับลม คาโลที่เดินตามมาจึงเร่งฝีเท้าเข้ามาเพื่อไม่ให้เฟรินรู้ตัว แต่แล้ว



\"โอ้ย!!\" เสียงร้องเสียงหนึ่งดังขึ้น เฟรินจึงหันไปดู แล้วก็เห็นเรรี่ที่อยู่ในอ้อมกอดของคาโล จึงโกรธขึ้นมา แล้วเดินสวนกลับไปทางเดิม



\"เฟริน..ฉัน..\" ก่อนที่คาโลจะได้พูดอะไรเฟรินก็เดินจากไปเสียแล้ว คาโลจึงหันมาทางเรรี่ที่อยู่ดีๆ ก็วิ่งเข้ามาหาเขา ซึ่งเขาก็ไม่ได้ตั้งตัวจึงอยู่ในท่านี้



\"เธอต้องการอะไร\" คาโลพูดด้วยเสียงเย็น



\"เปล่าหนิคะ ทำไมคุณคาโลพูดอย่างนี้ล่ะคะ\" เรรี่พูดทำหน้าใสซื่อไม่รู้เรื่อง



\"ฉันไม่มีอะไรจะพูดกับเธอแล้ว\" คามโลพูดแล้วเดินจากไปทันที โดยไม่ทันเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่มุมปากของเรรี่



\"เสร็จไป 1\" เธอพูดเบาๆกับตัวเอง แล้วเดินออกจากทุ่งไป มุ่งหน้าไปทางน้ำตก



ที่น้ำตก เรนอนกำลังนั่งเล่นอยู่อย่างเพลินใจ คิลที่ยืนดูเรนอนอยู่นานก็คิดว่านี่ได้โอกาสเหมาะแล้ว จึงเริ่มเดินเข้าไปใกล้ๆ เรนอนทีละน้อยแต่แล้ว



\"อุ้ย\" เสียงขอเรรี่อุทาน ทำให้เรนอนที่นั่งเหม่ออยู่ หันไปมอง แล้วเธอก็เห็นเรรี่นอนทับอยู่บนตัวคิล เรนอนจึงหน้าแดงด้วยความโกรธแล้วเดินจากไปทันที ก่อนที่คิลจะได้ทันแก้ตัวอะไร



\"เดี๋ยว..\" คิลพยายามจะพูดแต่ก็พูดไม่ได้



\"เธอจะลุกได้ยัง\" คิลพูด เรรี่จึงลุกขึ้น



\"เธอจะทำอะไร\" คิลถาม



\"คุณคิลหมายความว่าไงคะ\" เรรี่ตีหน้าซื่ออย่างไม่เข้าใจ



\"เธอต้องการอะไรกันแน่\" คิลยังถามต่อ แต่เรรี่ก็ไม่ตอบ เขาจึงเดินหันหลังจากไปทันที



\"หึ เสร็จไป 2 เหลืออยู่ 2 ล่ะ\" เรรี่ยิ้มแล้วเดินออกจากน้ำตก มุ่งตกไปที่ป่า



...................................................................................................................................................................................