ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3 : พิธีจบการศึกษาและจดหมาย
\"นักเรียนที่รักทุกคน ผลสอบเป็นที่น่าพอใจมากสำหรับครูนะจ๊ะ นักเรียนป้อมอัศวิน สอบผ่านทุกคนจ๊ะ\" มิสแรมเซิลกล่าวกับนักเรียนปี7 ในห้องนั่งเล่นป้อมอัศวิน
รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนหน้าทุกคนอย่างเห็นได้ชัด บางคนกอดกันแน่น ส่วนบางคน(เช่นกัส โทนีย่ากับเจ้าชายอาชูร่า)ก็เหมาอาหารจากห้องอาหารดราก้อนมาเลี้ยงเพื่อนๆ
\"เป็นอะไรของแกว่ะเฟริน ไม่ดีใจรึไง\" คิลถามเมื่อเห็นสีหน้าของเพื่อนรักที่ทำหน้าจ๋อยๆ
\"ไม่ว่ะ ฉันไม่รู้จะไปทำอะไรต่อหลังจากที่จบไปจากที่นี่\" ร่างบางกล่าวอย่างปลงๆก่อนจะถามนักฆ่าเพื่อนรัก
\"แล้วจบไปแกจะทำอะไรล่ะ\"
คิลน่าแดงนิดๆก่อนจะตอบว่า
\"ก็คงกลับไปทำงานอยู่ทางบ้าน.......แล้วก็...\"ตัวเเสบต่อให้ทันควัน
\"ขอเจ้าหญิงเรนอนแต่งงาน....ใช่ม้า\" เจ้าตัวดีรู้ทัน
คิลพยักหน้าหงึกๆ
ทั้งๆที่ได้อยู่ที่นี่อีกไม่กี่วัน ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าถูกทอดทิ้งจนไม่อยากมองหน้าใครๆอีกเลย  โดยเฉพาะ....คาโล
---------------------------------------------
เช้าวันจบการศึกษาอากาศดีมาก ชาวป้อมอัศวินที่ต้องเปลี่ยนจาก เดอะ ไนท์ ออฟ เอดินเบิร์ก กลับไปเป็นฉายาเดิมนั่งคุยกันอย่างเอาเป็นเอาตาย(ประมาณว่า จะจากกันทั้งที ขอคุยให้มันส์เถอะ)
เฟรินแยกตัวออกมานั่งที่ต้นไม้ในสวน เธอคงจะกลับไปที่เดมอส อยู่กับท่านพ่อเอวิเดส จนกว่าจะมีอะไรให้ทำ หญิงสาวทำท่าจะลุกขึ้นยืน
แต่ว่า.............
\"เฟลิโอน่าลูกพ่ออ......\" เสียงนี้คุ้นๆ
\"ฝ่าบาท องค์หญิงของหม่อมชั้น\" ตัวนี้ก็ลักษณะคุ้นๆ
จะใครที่ไหนเล่า ก็พ่อเธอที่กำลังคิดถึง กับโกโดมตัวจ้อยนั่นเอง มารับกันถึงเอดินเบิร์กเลย แล้วไม่ใช่มาธรรมดา ขี่มังกรดอกไม้แสนฉลาดตัวเก่งของเธอมาอีกด้วย ( คือแบบว่า เฟรินเราบ่นอยากได้มังกรดอกไม้ ท่านเอวิเดสจัดการหาให้ทันที )
\"ท่านพ่อ โกโดม มาทำอะไรเนี่ย เดี๋ยวอำมาตย์ทั้งหลายก็เอาเรื่องหรอก\" เจ้าตัวตกใจนิดๆ ระคนดีใจหน่อยๆ
\"มารับลูกไง เฟลิโอน่า\"
-  -* สีหน้าของคนเป็นลูกที่ถูกรับ
ผู้คนเริ่มหันมามองจ้าวปีศาจที่มารับลูกสาวอย่าวสนใจ แต่ไม่กลัว
\"เฟริน ใกล้ถึงเวลาพิธีจบการศึกษาเริ่มแล้ว ชั้นไปรอก่อนนะ\" คิลวิ่งมาตาม แล้วก็วิ่งหายไปในปราสาท
\"ท่านพ่อเอามังกรไปเก็บที่คอกก่อนเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยกลับเดมอสกันค่ะ\"
พูดจบก็วิ่งขึ้นปราสาทไปอย่างรีบร้อนแล้วก็สะดุดบันไดเข้าอย่างจัง ทำให้ผู้เป็นพ่อถึงกับหลุดก๊ากออกมา
\'ลูกสาวเรานี่น้า เหมือนแม่อลิเซียไม่มีผิด\' ราชาปีศาจหัวเราะชอบใจ
เสียงเพลงประจำโรงเรียนสิ้นสุดลง บ่งบอกว่านักเรียนปี 7 ทุกคนสิ้นสุดสถานะการเป็นนักเรียนโรงเรียนพระราชาเอดินเบิร์กแล้ว
เฟรินเดินกลับไปที่ห้องก่อนคนอื่นๆที่กำลังเลี้ยงส่งกันอย่างสนุกสนาน มือเรียวบางเริ่มเก็บของใช้ภายในห้องอย่างรวดเร็ว ไม่นานของทั้งหมดก็ลงไปอยู่ในกระเป๋าเดินทางใบใหญ่
ม่านสีม่วงอ่อนที่หน้าต่างปลิวตามแรงลมราวกับจะลาเจ้าของห้องคนเก่า
เฟรินชำเลืองที่โตะทำงานตัวใหญ่ เห็นจดหมาย 4 ฉบับวางอยู่ เธอเดินไปหยิบฉบับบนสุดขึ้นมา จ่าหน้าซองถึงเธอ มือบางแกะออกทันที
เรียน พี่หญิง เฟลิโอน่า
              พี่หญิงคงจะออกจากพิธีจบการศึกษาแล้ว หญิงกะว่าจะเชิญพี่หญิงมาร่วมพิธีอภิเษกของหญิงกับพี่โรเวน ในวันที่ 17 เม
ษา  หวังว่าพี่หญิงจะมานะคะ
                                                                                        ด้วยความนับถือ
                                                                          วิเวียนนานีย่า จักพรรดินีแห่งเวนอล
น้องวิเวียนจะแต่งงานกับเจ้าชายโรเวน ที่กลายเป็นคิงออฟเจมิไนไปเรียบร้อย เธอต้องไม่พลาดอยู่แล้ว
----------------------------------------------------------
ทางด้านคาโลที่มองหาเฟรินไม่เจอในงานเลี้ยงส่ง รีบเดินมาที่ห้องแต่ในห้องว่างเปล่า เตียงและตู้เสื้อผ้าของเฟรินว่างเปล่าข้าวของที่เป็นของเฟรินหายไปหมด
เจ้าตัวรู้สึกหงุดหงิด ทำอะไรไม่ได้เลยรีบเก็บของใส่กระเป๋า คทาพิพากษากถูกจัดเก็บเป็นชิ้นสุดท้าย
หันไปมองที่โต๊ะ เห็นจดหมาย 3 ฉบับวางอยู่  ร่างสูงเดินไปหยิบจดหมายฉบับบนขึ้นมา จ่าหน้าซองถึงตัวเอง จึงรีบฉีกซองเปิดออกดู
เรียน คาโล วาเนบลี เดอะ ปริ้น ออฟ คาโนวาล
             
              เนื่องด้วยข้าพเจ้า โรเวน ฮาเวิร์ด เดอะ คิง ออฟ เจมิไน จะจัดพิธีอภิเษกสมรสกับจักพรรดินีวิเวียนนานีย่าแห่งเวนอล ขอเชิญมาร่วมงานเลี้ยงฉลองในวันที่ 17 เมษา นี้ด้วย หากติดธุระหรือไม่สามารถมางานได้กรุณาส่งจดหมายเรียนมาด้วย
             
                                                                                        ด้วยความนับถือ
                                                                          โรเวน ฮาเวิร์ด เดอะคิง ออฟ เจมิไน
ส่วนอีกฉบับ มาจากสภาอำมาตย์ที่คาโนวาล หน้าซองจ่าว่า ด่วนมาก
เรียน เจ้าชายคาโล
             
              เนื่องด้วยคิงบาโร ทรงประชวรหนัก ขอให้ฝ่าบาทรีบกลับมาคาโนวาลโดยเร็วที่สุด
             
                                                                                          ด้วยความนับถือ
                                                                                            สภาอำมาตย์ 
คาโลลากกระเป๋าออกมาจากห้อง หันไปปิดประตู แล้วเดินออกไปจากป้อมอัศวินอย่างรีบร้อน
ยิ่งรู้ว่าผู้เป็นพ่อป่วย ทำให้เจ้าตัวหมกมุ่นกับความคิดของตัวเอง ประกอบกับความรีบร้อน ทำให้ลืมเฟรินไปเสียสนิท
----------------------------------------------------
ด้านเฟรินเดินทางกลับจากเอดินเบิร์กไปเดมอสทันที ร่างบางนั่งอยู่บนหลังมังกรดอกไม้ตัวเก่ง นึกน้อยใจที่คาโลไม่ยอมมาคุยกับเธอ
----------------------------------------------------
คิลเดินมาที่ห้อง หัวเตียงของเพื่อนรักทั้งสองว่างเปล่า ตู้เสื้อผ้าว่างๆชวนให้หดหู่ เจ้าตัวไม่อยากจะกลับไปทำงานรับจ้างฆ่าเชื้อพระวงศ์ ( เช่น เฟริน ) ที่พ่อรับงานเพราะเห็นว่าเงินดี
ข้าวของที่มีไม่มากทำให้สะดวกต่อการจัดเก็บลงกระเป๋า จดหมายฉบับสุดท้ายของคิล เป็นจดหมายเชิญจากพี่โรเวนเช่นกัน
คิลหันไปมองห้องหัวหน้าชั้นปีอย่างใจหาย แต่ถึงยังไง ซักวันเค้าต้องกลับมาเยี่ยมที่นี่อีกแน่
และต้องมาพร้อมกับเจ้าหญิงเรนอนด้วย
รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนหน้าทุกคนอย่างเห็นได้ชัด บางคนกอดกันแน่น ส่วนบางคน(เช่นกัส โทนีย่ากับเจ้าชายอาชูร่า)ก็เหมาอาหารจากห้องอาหารดราก้อนมาเลี้ยงเพื่อนๆ
\"เป็นอะไรของแกว่ะเฟริน ไม่ดีใจรึไง\" คิลถามเมื่อเห็นสีหน้าของเพื่อนรักที่ทำหน้าจ๋อยๆ
\"ไม่ว่ะ ฉันไม่รู้จะไปทำอะไรต่อหลังจากที่จบไปจากที่นี่\" ร่างบางกล่าวอย่างปลงๆก่อนจะถามนักฆ่าเพื่อนรัก
\"แล้วจบไปแกจะทำอะไรล่ะ\"
คิลน่าแดงนิดๆก่อนจะตอบว่า
\"ก็คงกลับไปทำงานอยู่ทางบ้าน.......แล้วก็...\"ตัวเเสบต่อให้ทันควัน
\"ขอเจ้าหญิงเรนอนแต่งงาน....ใช่ม้า\" เจ้าตัวดีรู้ทัน
คิลพยักหน้าหงึกๆ
ทั้งๆที่ได้อยู่ที่นี่อีกไม่กี่วัน ทำไมเธอถึงรู้สึกว่าถูกทอดทิ้งจนไม่อยากมองหน้าใครๆอีกเลย  โดยเฉพาะ....คาโล
---------------------------------------------
เช้าวันจบการศึกษาอากาศดีมาก ชาวป้อมอัศวินที่ต้องเปลี่ยนจาก เดอะ ไนท์ ออฟ เอดินเบิร์ก กลับไปเป็นฉายาเดิมนั่งคุยกันอย่างเอาเป็นเอาตาย(ประมาณว่า จะจากกันทั้งที ขอคุยให้มันส์เถอะ)
เฟรินแยกตัวออกมานั่งที่ต้นไม้ในสวน เธอคงจะกลับไปที่เดมอส อยู่กับท่านพ่อเอวิเดส จนกว่าจะมีอะไรให้ทำ หญิงสาวทำท่าจะลุกขึ้นยืน
แต่ว่า.............
\"เฟลิโอน่าลูกพ่ออ......\" เสียงนี้คุ้นๆ
\"ฝ่าบาท องค์หญิงของหม่อมชั้น\" ตัวนี้ก็ลักษณะคุ้นๆ
จะใครที่ไหนเล่า ก็พ่อเธอที่กำลังคิดถึง กับโกโดมตัวจ้อยนั่นเอง มารับกันถึงเอดินเบิร์กเลย แล้วไม่ใช่มาธรรมดา ขี่มังกรดอกไม้แสนฉลาดตัวเก่งของเธอมาอีกด้วย ( คือแบบว่า เฟรินเราบ่นอยากได้มังกรดอกไม้ ท่านเอวิเดสจัดการหาให้ทันที )
\"ท่านพ่อ โกโดม มาทำอะไรเนี่ย เดี๋ยวอำมาตย์ทั้งหลายก็เอาเรื่องหรอก\" เจ้าตัวตกใจนิดๆ ระคนดีใจหน่อยๆ
\"มารับลูกไง เฟลิโอน่า\"
-  -* สีหน้าของคนเป็นลูกที่ถูกรับ
ผู้คนเริ่มหันมามองจ้าวปีศาจที่มารับลูกสาวอย่าวสนใจ แต่ไม่กลัว
\"เฟริน ใกล้ถึงเวลาพิธีจบการศึกษาเริ่มแล้ว ชั้นไปรอก่อนนะ\" คิลวิ่งมาตาม แล้วก็วิ่งหายไปในปราสาท
\"ท่านพ่อเอามังกรไปเก็บที่คอกก่อนเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยกลับเดมอสกันค่ะ\"
พูดจบก็วิ่งขึ้นปราสาทไปอย่างรีบร้อนแล้วก็สะดุดบันไดเข้าอย่างจัง ทำให้ผู้เป็นพ่อถึงกับหลุดก๊ากออกมา
\'ลูกสาวเรานี่น้า เหมือนแม่อลิเซียไม่มีผิด\' ราชาปีศาจหัวเราะชอบใจ
เสียงเพลงประจำโรงเรียนสิ้นสุดลง บ่งบอกว่านักเรียนปี 7 ทุกคนสิ้นสุดสถานะการเป็นนักเรียนโรงเรียนพระราชาเอดินเบิร์กแล้ว
เฟรินเดินกลับไปที่ห้องก่อนคนอื่นๆที่กำลังเลี้ยงส่งกันอย่างสนุกสนาน มือเรียวบางเริ่มเก็บของใช้ภายในห้องอย่างรวดเร็ว ไม่นานของทั้งหมดก็ลงไปอยู่ในกระเป๋าเดินทางใบใหญ่
ม่านสีม่วงอ่อนที่หน้าต่างปลิวตามแรงลมราวกับจะลาเจ้าของห้องคนเก่า
เฟรินชำเลืองที่โตะทำงานตัวใหญ่ เห็นจดหมาย 4 ฉบับวางอยู่ เธอเดินไปหยิบฉบับบนสุดขึ้นมา จ่าหน้าซองถึงเธอ มือบางแกะออกทันที
เรียน พี่หญิง เฟลิโอน่า
              พี่หญิงคงจะออกจากพิธีจบการศึกษาแล้ว หญิงกะว่าจะเชิญพี่หญิงมาร่วมพิธีอภิเษกของหญิงกับพี่โรเวน ในวันที่ 17 เม
ษา  หวังว่าพี่หญิงจะมานะคะ
                                                                                        ด้วยความนับถือ
                                                                          วิเวียนนานีย่า จักพรรดินีแห่งเวนอล
น้องวิเวียนจะแต่งงานกับเจ้าชายโรเวน ที่กลายเป็นคิงออฟเจมิไนไปเรียบร้อย เธอต้องไม่พลาดอยู่แล้ว
----------------------------------------------------------
ทางด้านคาโลที่มองหาเฟรินไม่เจอในงานเลี้ยงส่ง รีบเดินมาที่ห้องแต่ในห้องว่างเปล่า เตียงและตู้เสื้อผ้าของเฟรินว่างเปล่าข้าวของที่เป็นของเฟรินหายไปหมด
เจ้าตัวรู้สึกหงุดหงิด ทำอะไรไม่ได้เลยรีบเก็บของใส่กระเป๋า คทาพิพากษากถูกจัดเก็บเป็นชิ้นสุดท้าย
หันไปมองที่โต๊ะ เห็นจดหมาย 3 ฉบับวางอยู่  ร่างสูงเดินไปหยิบจดหมายฉบับบนขึ้นมา จ่าหน้าซองถึงตัวเอง จึงรีบฉีกซองเปิดออกดู
เรียน คาโล วาเนบลี เดอะ ปริ้น ออฟ คาโนวาล
             
              เนื่องด้วยข้าพเจ้า โรเวน ฮาเวิร์ด เดอะ คิง ออฟ เจมิไน จะจัดพิธีอภิเษกสมรสกับจักพรรดินีวิเวียนนานีย่าแห่งเวนอล ขอเชิญมาร่วมงานเลี้ยงฉลองในวันที่ 17 เมษา นี้ด้วย หากติดธุระหรือไม่สามารถมางานได้กรุณาส่งจดหมายเรียนมาด้วย
             
                                                                                        ด้วยความนับถือ
                                                                          โรเวน ฮาเวิร์ด เดอะคิง ออฟ เจมิไน
ส่วนอีกฉบับ มาจากสภาอำมาตย์ที่คาโนวาล หน้าซองจ่าว่า ด่วนมาก
เรียน เจ้าชายคาโล
             
              เนื่องด้วยคิงบาโร ทรงประชวรหนัก ขอให้ฝ่าบาทรีบกลับมาคาโนวาลโดยเร็วที่สุด
             
                                                                                          ด้วยความนับถือ
                                                                                            สภาอำมาตย์ 
คาโลลากกระเป๋าออกมาจากห้อง หันไปปิดประตู แล้วเดินออกไปจากป้อมอัศวินอย่างรีบร้อน
ยิ่งรู้ว่าผู้เป็นพ่อป่วย ทำให้เจ้าตัวหมกมุ่นกับความคิดของตัวเอง ประกอบกับความรีบร้อน ทำให้ลืมเฟรินไปเสียสนิท
----------------------------------------------------
ด้านเฟรินเดินทางกลับจากเอดินเบิร์กไปเดมอสทันที ร่างบางนั่งอยู่บนหลังมังกรดอกไม้ตัวเก่ง นึกน้อยใจที่คาโลไม่ยอมมาคุยกับเธอ
----------------------------------------------------
คิลเดินมาที่ห้อง หัวเตียงของเพื่อนรักทั้งสองว่างเปล่า ตู้เสื้อผ้าว่างๆชวนให้หดหู่ เจ้าตัวไม่อยากจะกลับไปทำงานรับจ้างฆ่าเชื้อพระวงศ์ ( เช่น เฟริน ) ที่พ่อรับงานเพราะเห็นว่าเงินดี
ข้าวของที่มีไม่มากทำให้สะดวกต่อการจัดเก็บลงกระเป๋า จดหมายฉบับสุดท้ายของคิล เป็นจดหมายเชิญจากพี่โรเวนเช่นกัน
คิลหันไปมองห้องหัวหน้าชั้นปีอย่างใจหาย แต่ถึงยังไง ซักวันเค้าต้องกลับมาเยี่ยมที่นี่อีกแน่
และต้องมาพร้อมกับเจ้าหญิงเรนอนด้วย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น