คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : :: CH. 18 ชินยุนโจ ::
18
[Ren’s Talk]
หงุดหงิดมาก!!
ตอนนี้อย่าให้ใครมาขวางหน้าผมนะ พ่อจะซัดให้เละเลย! เชี่ย ไอ้มินฮยอน! มึงจะรู้ตัวไหมว่ามึงทำกูโคตรโมโห แล้วดาวคณะนั่นอีก! ไม่ได้มีความอายเลยมายืนจูบกับผู้ชายอยู่กลางแจ้ง เฮอะ! โอ้ยยย!! ทำยังไงผมจะหายหงุดหงิดล่ะ แล้วนี่ผมเดินขึ้นบันไดกลับห้องตัวเองเหรอวะ อีมินกิ อีควายยยยย มึงเหนื่อยไหมเนี่ย
“แต่พี่ก็ไม่ควรมาที่นี่นะครับ”
“ทำไมล่ะ ฉันจะมา”
“ถ้าเกิดไอ้แบคมันมาเห็นพี่ล่ะ...”
นั่นเจอาร์นี่หว่า กำลังยืนคุยกับใครอยู่หน้าห้องตัวเองนะ สาวผมบรอนด์คนนั้นคือใคร? สงสัยผมต้องแอบดูก่อนละ ดูหน้ามันลุกลี้ลุกลนแปลกๆ ผมถอยลงไปยืนอยู่บันไดขั้นที่ต่ำกว่า และหลับตัวอยู่ที่มุมบันได
“มานี่เลยครับ ผมจะพาพี่ไปส่งที่บ้าน”
“เดี๋ยวดิ ขอไปดูให้แน่ใจก่อนว่าเพื่อนฉันมันจะอยู่อย่างสุขสบาย”
“เดี๋ยวผมดูให้เอง ผมจะดูแลเพื่อนพี่อย่างดีเลย แต่ตอนนี้ รีบออกไปจากที่นี่ก่อนที่จะมีคนมาเห็นพี่นะ!”
เจอาร์จับข้อมือผู้หญิงคนนั้นแล้วดึงให้เดินเข้าลิฟท์ พอทั้งคู่หายเข้าไปในลิฟท์ผมก็เดินไปยืนอยู่หน้าลิฟท์.. ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร รุ่นพี่เหรอ? ทำไมไม่เคยเห็นหน้าเลยนะ ดูจะสนิทกับเจอาร์มากเลยด้วยแฮะ ประเด็นเกิดอีกละ ..
ติ๊ง!
“..พี่นี่จริงๆ เลยนะครับ...”
“...”
“มินกิ!”
เฮ้ย ! มันย้อนกลับขึ้นมาทำซังกะบ๊วยอะไรวะ เจอาร์มันก็ตกใจไม่แพ้ผมพอเห็นหน้าผม มันรีบปล่อยมือจากผู้หญิงผมสีบรอนด์ แล้วเดินนำออกมาจากลิฟท์
“เออ ไง”
“ทำไม..มึงมาอยู่นี่ล่ะ”
“กูจะมาห้องมึง ยืมยาสีฟันหน่อยน่ะ ห้องกูหมด แต่เห็นมึงไม่อยู่ก็เลยจะลงไปซื้อข้างล่าง”
แถได้เนียนมาก ชเวมินกิ!!
“อ่อ งั้นเหรอ เดี๋ยวกูไปหยิบให้ มึงรออยู่นี่นะ”
เจอาร์รีบก้าวเข้าไปในห้องทิ้งให้ผมอยู่กับสาวผมทองคนนี้ สีผมของเธอแทบจะสีเดียวกับผมแน่ะ หน้าตาสวยใช่เล่น ผมเลยก้มหัวทักทายเธอเพื่อไม่ให้เป็นการเสียมารยาท
“สวัสดีครับ ผมชื่อชเวมินกิ เป็นเพื่อนเจอาร์นะครับ”
“สวัสดี ฉันชื่อ..”
“อะนี่! ได้แล้ว กูไปก่อนนะ” เจอาร์วิ่งออกมาจากห้องพร้อมหลอกยาสีฟันกับโทรศัพท์เครื่องนึง ซึ่งน่าจะเป็นของพี่สาวคนนี้ มันรีบคว้ามือพี่สาวผมทองแล้วรีบเข้าลิฟท์ไปทันที ยังไม่ทันจะได้รู้จักชื่อเลย
ผมเดินกลับไปที่ห้องของตัวเอง เรื่องเจอาร์กับพี่สาวคนนั้นทำให้ผมลืมไอ้เชี่ยมินไปได้สนิท แต่ตอนนี้ผมเริ่มคิดมากอีกแล้ว เพราะผมอยู่คนเดียวนี่ไง! จะตีสองแล้วนะครับ แม่งยังไม่โผล่หัวกลับมาที่ห้องเลย
ก๊อกๆ
เหอะ! ขาดคำที่ไหนล่ะครับ คราวนี้ล่ะ ผมจะด่าแม่งให้หูชาไปเลย!!
ผมลุกจากโซฟาแล้วไปเปิดประตูให้มินฮยอน แต่อะไรที่ผมเห็นล่ะครับ..
“ห้องของมินฮยอนใช่ไหมคะ?”
ชินยุนโจ!! เธอพยุงร่างไร้สติของรูมเมทเฮงซวยของผม ไอ้เชี่ยนี่ก็เมาไม่รู้เรื่องรู้ราว มือกับแขนยาวๆ กำลังโอบรอบเอวยุนโจเอาไว้ ผมล่ะอยากจะเข้าไปกระโดดกัดให้มือแม่งขาด !
“ค..ครับ”
“พอดีมินฮยอนดื่มหนักมาก..”
“ดูจากสภาพก็รู้.. ขอบคุณนะครับที่พาเขามาส่ง” ยิ่งผมเห็นหน้าเธอผมก็ยิ่งหงุดหงิดทางที่ดีรีบตัดบทแล้วให้เธอกลับๆ บ้านของตัวเองไปซะ ผมดึงมินฮยอนมาพยุงไว้แทน ไอ้ห่านี่มือไม้ก็อยู่ไม่สุกด้วย! ลูบๆ คลำๆ อยู่ที่เอวผมเนี่ย!!!!
“ให้ยุนโจช่วยนะคะ”
“ไม่เป็นไรครับ ยุนโจกลับบ้านไปเถอะ มืดแล้ว ผมจัดการได้ ราตรีสวัสดิ์นะครับ”
ผมใช้เท้าถีบประตูให้ปิด ผมไม่ได้ใจร้ายกับยุนโจใช่ไหม? ผมแค่ไม่อยากเห็นหน้าเธอตอนนี้น่ะครับ ผมมองไอ้คนเมาลงไปนอนกองอยู่ที่พื้นแล้วผมอยากจะกระทืบแม่งให้ตายคาตีน ! แพ้เหล้าแล้วยังจะกระแดะไปแดก ไม่ถงไม่ถามเรื่องสุขภาพกูสักคำ
“ยุนโจ~”
กูชื่อมินกิ!! โว้ยย มึงอยู่กับกูมึงยังเรียกหาคนอื่นเลย ลากแม่งเหวี่ยงลงจากหอไปดีไหมเนี่ย!! แค่ 5 ชั้น คงไม่ตาย จะได้หายสร่างเมา!
“เธอรู้จักเร็นไหม..”
โอ้ยอีเวรนี่ เมาแล้วยังกระแดะอยากพูดอีก
“ฮ่า~ เงียบ แสดงว่าไม่รู้จักก อึก..” มินฮยอนเว้นจังหวะหายใจ ก่อนจะพูดต่อ
“ไอ้ผู้ชายหัวทองๆ …หน้าสวยๆ ไง~”
“ทำไม”
“ผมโคตรรักมันเลย”
....
คือ.. จะให้กูเขินทำไม? ผมผลักแม่งออกให้ห่างตัวแล้วลุกไปนั่งบนที่พักแขน มึงเมา.. ถ้ามึงไม่เมามึงจะพูดแบบนี้ป่ะวะ ?
“อ่ะ.. ยุนโจค้าบบ ..หายไปไหนน~”
มินฮยอนลุกขึ้นนั่ง เอนหลังพิงกับพนักพิง มันตบหน้าตัวเองแรงๆ สองสามทีจนผมอยากจะเข้าไปช่วยตบ ก่อนจะปรายสายตามามองผม
“อยู่นี่เอง~ ...ชินยุนโจ ทำไมเธอหน้าเหมือนมินกิจังน้า~”
กูเองป่ะ ให้ทาย -___-
“นอนลงไป”
“ไม่เอา~ ผมจะนอนกับมินกิอ่า โอ้ มินกิอยู่นี่เองเหรออ มามะ มานอนกับกูเร็วๆ~” แขนยาวยกขึ้นมาลากตัวผมลงไปนั่งข้างๆ ไม่สิ ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว ผมขึ้นไปอยู่บนตักมันแล้ว !!
“ผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ เห็นหน้ายุนโจเป็นมินกิ”
“ปล่อยกู”
“พูดไม่เพราะเลย~ มินกิก็พูดไม่เพราะ~ แต่ผมก็ชอบมัน ^^”
เอ้า! เอ้า!!! ยิ้มเข้าไป จะให้กูละลายเลยใช่ไหม?
“มินฮยอน กูจะนับ ถ้ามึงไม่ปล่อยกูถีบ”
“ไม่เอา ไม่เอา ไม่ถีบนะคะ ><”
โอ้ยย มันบีบแก้มผมอ้ะ !
“หนึ่ง”
“สอง”
มีการช่วยกูนับด้วย
“สาม!!”
โครม!
เยส! หงายทั้งคนทั้งโซฟา
...........
.....
...
..
“หน้ามึง.. ไปโดนอะไรมาวะ?” แบคโฮกระซิบถามมินฮยอนระหว่างที่กำลังนั่งเรียนอยู่ ส่วนเจ้าตัวการนั่งหัวเราะคิกคักๆ อยู่ติดริมกำแพง วันนี้เร็นเลือกที่นั่งชิดริมกำแพง มีเจอาร์กับแบคโฮนั่งระหว่างเขากับมินฮยอน
“ฮะ? หน้ากูเหรอ?” มินฮยอนลูบๆ คลำๆ หน้าตัวเองและสดุดตรงหางคิ้ว ร่างสูงซี๊ดปากทันทีที่มือสัมผัสโดน เขารีบคว้ากระจกที่ผู้หญิงคนข้างๆ กำลังส่องเพื่อเสริมความงามมาดู รอยเขียวช้ำปรากฏชัดบนใบหน้าขาว ดวงตาเรียวคมหรี่ลงพยายามใช้ความคิด และก่อนจะตวัดสายตากลับไปมองไอ้คนที่ทำให้เกิดรอยช้ำนี่ ชเวมินกิ!!
ทุกคนคงยังไม่รู้ว่าเมื่อคืนเร็นทำอะไรกับมินฮยอน เร็นถีบโซฟาจนทั้งคนทั้งโซฟาหงายหลังลงไปกับพื้น หน้าหล่อเหลาของมินฮยอนลงไปกระแทกกับพื้น ดีนะคิ้วไม่แตก - -
“มึงถีบกู!”
“กูเปล่า”
“เปล่าห่าไร สองรอบเลยนะ!”
“ทำให้กูหมันไส้เอง ช่วยไม่ได้”
“เห็นกูจูบยุนโจ หึงใช่ไหมล่ะ!!”
“..มึง..”
ห้องเงียบสงบ ตามมาด้วยเสียงฮือฮาทันทีที่มินฮยอนพูด สาวๆ ในห้องหยุดเรียนและหันหน้ามามองมินฮยอนกันทั้งคลาส กว่าเขาจะรู้ตัวทุกอย่างก็ตกเป็นกอสซิบไปซะแล้ว หญิงสาวดาวคณะที่ถูกเอ่ยถึงเมื่อครู่ได้รับความสนใจทันที ใบหน้าสวยๆ ขึ้นสีระเรื่อ
“มินฮยอน.. มึงจูบยุนโจแล้ว? จริงเหรอวะ?” เจอาร์มองเพื่อนรักตาปริบๆ สลับกับหันไปมองเร็นที่นั่งอยู่ข้างๆ
“คือ..”
ผู้หญิงในคลาสเริ่มหันไปสนใจยุนโจ และส่งสายตาแปลกๆ ไปให้เธอ
“ผู้หญิงอะไร..”
“จูบกับผู้ชาย”
“แอบไปมีอะไรมากกว่านั้นหรือเปล่า”
ชินยุนโจเริ่มทนรับสายตากับเสียงกระแซะเบาๆ ไม่ได้ สายตาทุกคู่เริ่มมองเธอในทางที่ไม่ดี เป็นเพราะเธอเพิ่งมีข่าวกับเดือนคณะไปเมื่อไม่นานมานี้เอง แล้วนี่ยังมีข่าวกับมินฮยอนอีก
“ทำไม.. ทำไมมองฉันแบบนั้นล่ะ”
“เฮอะ! เพลาๆ มั่งเถอะนะ เรื่องผู้ชายน่ะ ชินยุนโจ”
“คะ?”
“อย่าตีหน้าซื่อเลย เราผู้หญิงด้วยกัน ฉันดูออกนะ”
“ไม่ใช่นะ.. ทำไมต้องว่าฉันแบบนั้น” ดวงตาหวานเริ่มรื่นไปด้วยน้ำตาที่พร้อมจะไหล ยุนโจลุกออกจากที่นั่งตัวเอง แล้วรีบวิ่งออกไปนอกห้องทันที มินฮยอนเองก็อดห่วงไม่ได้ เขาก่อเรื่องเองนี่หว่า ร่างสูงปรายตามองเร็น ก่อนจะวิ่งตามยุนโจออกไป
“แคร์กันจัง” เร็นกระแทกนั่งลงกับเก้าอี้จนตูดแทบจะทะลุเก้าอี้
“ใจเย็นมึง อย่าหึงโหดนะ กูกลัว”
“หุบปากมึงไป ถ้ายังไม่อยากตาย” ร่างบางหันไปแยกเขี้ยวให้เพื่อนรักสองคนที่เหลือ เจอาร์กับแบคโฮน่าจะเห็นบางอย่างในตาเร็นนะ.. ไฟไง! ลุกวูบในตาน่ะ!!
ไม่นานนักอาจารย์ก็ปล่อยพักกลางวัน เพื่อช่วงบ่ายจะได้เข้าแลปต่อ ทุกๆ คนเริ่มทยอยออกจากห้อง จนสุดท้ายเหลือแค่อีสามหน่อ เพราะอีเพื่อนหน้าสวยนี่ไม่ยอมลุก แล้วอย่างแบคโฮกับเจอาร์จะกล้าลุกเหรอ อารมณ์แม่งอยู่โหมดไหนก็ไม่รู้ วัยทอง?.. น่าจะใช่
“ไปกินข้าว..”
“กูไม่หิว”
“โอเค” อีเสือขาวรีบหุบปากตัวเอง ยืนเอามือประสานกันไว้ข้างหน้า ประหนึ่งว่ารอเวลาให้คุณชายท่านมีอารมณ์แดกข้าว!!
“เร็น! ถ้ามึงไม่ไปกูจะไปนะ”
“ถ้าพวกมึงแม้แต่จะคิดจะก้าวขาออกไปกูจะกระโดดกัดหูพวกมึง”
โอ้ยไอ้เชี่ย! กูกลัวจัง!!!!
เจอาร์ไม่สนใจเร็น เขาเก็บของและกำลังจะก้าวออกไป ช่างหัวแม่ง มึงไม่หิวแต่กูหิวสัสๆ ข้าวเช้าก็ไม่ได้กิน นี่กูต้องมาทนนั่งรอมึงทำไมมมมม!!!!!
“เออไปเลย! มึงจะไสหัว.. มินฮยอน” ปากดีๆ เมื่อกี้เงียบเสียงทันทีพอเห็นว่าคนที่เข้ามาใหม่คือใคร มินฮยอน.. พร้อมกับกล่องข้าวในมือ เกือบจะดีอยู่แล้วถ้าคนที่เดินตามหลังมานั่นไม่ใช่.. ชินยุนโจ! เธอเดินหถือแก้วน้ำตามมินฮยอนเข้ามา
“เฮ้ย ! เจอาร์รอกูด้วย!!”
แบคโฮพอเห็นว่าสถานการณ์ไม่ค่อยดีเขาก็รีบเผ่นตามเจอาร์ไป ทิ้งให้มินฮยอนอยู่กับเร็น หวังว่ามันจะไม่เป็นไรหรอกมั้ง
“กูจะไปกินกับพวกมัน...”
“กูซื้อมาเผื่อมึง”
“ไม่ล่ะ เชิญมึงกินไปเถอะ”
“เดี๋ยวสิ.. ยุนโจอุตส่าซื้อน้ำมาฝากด้วยนะ”
“ไม่..”
“มินกิ”
อะไร? ทำสายตาแบบนี้ใส่กูหมายความว่าไง? เฮอะ! อยากจะเอาน้ำสาดใส่หน้ามึงจริงๆ ฮวังมินฮยอน!!
เร็นเลยต้องจำใจนั่งลงที่เดิม มินฮยอนจัดการลากเก้าอี้กับโต๊ะมาให้ชิดกัน ส่วนยุนโจวางแก้วน้ำในมือ ร่างบางเอนหลังพิงเก้าอี้อย่างไม่สนใจ ปล่อยให้คู่รักฉาวโฉ่ช่วยกันจัดการอาหารตรงหน้า
“ดีจัง ที่ได้มากินข้าวกับมินฮยอน”
“ครับ ผมก็ดีใจที่ได้มากินข้าวกับดาวคณะ”
กูก็อยู่ตรงนี้ด้วยป่ะ คุยกันอยู่สองคน จะชวนกูทำส้นตีนอะไร หงุดหงิดว่ะ
“มินฮยอนกับเร็นเป็นเพื่อนกันนานหรือยังคะ ดูสนิทกันดีจัง”
“ไม่นานหรอกครับ อีกสักพักผมจะเลิกคบมันแล้ว” เร็นตอบ
“คืนนี้มึงเจอดีแน่” มินฮยอนกระซิบข้างๆ หูเร็น
“เชี่ย -__-“
“แล้วนี่เพื่อนของยุนโจล่ะครับ ไปไหนกันหมด?”
“ยุนโจ.. ไม่มีเพื่อนหรอกค่ะ”
“ฮะ? ทำไมล่ะครับ”
“ก็.. อึก ตั้งแต่มีข่าวกับเดือนคณะ เพื่อนก็พากันอิจฉา แล้วก็เริ่มตีตัวออกจากยุนโจ” น้ำตาเม็ดใสเริ่มคลอเบ้าตาสวย เธอวางช้อนในมือและใช้นิ้วเรียวเกลี่ยเช็ดน้ำตาตัวเอง เร็นที่แอบหมันไส้เธอเบาๆ กลายเป็นเริ่มสงสารขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยเร็นก็ไม่ใจร้ายกับผู้หญิงหรอกนะ
“แบบนั้นไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะ”
“ค่ะ.. ยุนโจก็ไม่เข้าใจ ว่าทำไม ทั้งๆ ที่ยุนโจกับเดือนคณะคนนั้นก็ไม่ได้มีอะไรกัน แค่เราบังเอิญเจอกันในร้านอาหาร คนที่เจอก็แอบถ่าย แล้วก็มาเขียนเสียๆ หายๆ ว่ายุนโจแอบนัดเจอกับเดือนคณะ”
“อ่า ช่างมันเถอะครับ ผมจะเป็นเพื่อนยุนโจ โอเคไหม?”
โอ้ย พ่อพระจัง ไม่ได้เกรงใจหนังหน้าเมียมึงเลย ดูหน้าอีเร็นสิ จะแดกหัวอยู่แล้ว
“จริงนะ! มินฮยอนจะเป็นเพื่อนกับยุนโจจริงๆ นะ” ดาวคณะเอื้อมมือไปจับมือหนาเอาไว้
“ครับ”
“ดีใจจัง แต่..เร็นล่ะ เร็นจะเป็นเพื่อนยุนโจด้วยหรือเปล่า” เธอหันมามองเร็น แต่มือก็ไม่ปล่อยมินฮยอนหรอกนะ จับไว้งั้นแหละ
“ก็..”
“นะ เร็นนะ เป็นเพื่อนกับยุนโจอีกคนนะ”
“....”
“นะ”
“อือ.. เป็นก็เป็น”
“เย้ ดีจัง.. งั้นมาฉลองด้วยน้ำ..”
พรวด~!
“ว้าย!” จังหวะที่ยุนโจเอื้อมมือไปหยิบแก้วน้ำแดงเพื่อจะเอามาดื่ม แต่มือดันไปปัดแก้วตกซะได้นี่ ถ้าตกลงพื้นก็คงไม่เป็นไร แต่... ตกใส่เร็น โอเค เรื่องมันจะน้ำเน่าไปหน่อยแล้ว ! คนก่อเรื่องลุกลี้ลุกลนรีบหยิบแก้วน้ำ แต่กลายเป็นว่าแก้วน้ำแก้วที่สองถูกมือสวยๆ ปัดตกลงไปอีกรอบ น้ำหวานสีแดงเริ่มไหลหยดลงตามพื้น เร็นรีบลุกขึ้นยืนทันที เขาปัดเสื้อกับกางเกงที่เปียกน้ำออก
ถ้าไม่เห็นว่าเป็นผู้หญิงเร็นซัดหน้าเหงยไปแล้วแน่ๆ
“เร็น.. ยุนโจขอโทษ ยุนโจไม่ได้ตั้งใจ ทำไงดีล่ะ ทิชชู่ก็ไม่ซะด้วย” ยุนโจกำลังเอื้อมมือไปปัดเศษน้ำแข็งที่อยู่บนกางเกงเร็น แต่เจ้าตัวดันถอยหนีซะก่อน ก็แหม จะให้ผู้หญิงมาปัดกางเกง ไม่ดีมั้ง
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ขอตัวไปห้องน้ำแป๊บนึง” เร็นพูดพร้อมกับคว้ากระเป๋าตัวเองออกไปด้วย มินฮยอนเลยรีบวิ่งตามไป ปล่อยให้ยุนโจอยู่ในห้องคนเดียว พอลับหลังสองคนนั้นไป รอยยิ้มมุมปากค่อยๆ ยกยิ้มขึ้น
“หึ ชเวมินกิ.. มาดูซิ ว่าระหว่างมารยาผู้หญิง กับนิสัยเถื่อนๆ ของแก ใครมันจะได้มินฮยอนไป”
..................................
Talking*
มาแบบมึนๆ อะไรวะพาร์ทนี้ 5555
ช่วงนี้ชีวิตมรสุมนิดหน่อย สอบเอย งานเอย การบ้านเอย
ใครที่อยู่ในช่วงสอบก็สู้ๆ นะคะ ^^
ฝากติดตามกันด้วย แล้วก็ติดตามผลงานของไรท์เตอร์อื่นๆ ด้วยนะคะ
แบนเนอร์แต่ละคนที่มาแปะไว้ สนุกทุกเรื่องจริงๆ ไรท์คอนเฟิม~
ใครไม่รู้จักยุนโจ ไรท์เตอร์มีรูปมา ชินยุนโจ วง Hello Venus
น้องเขาน่ารักนะ แอบเกรียนเบาๆ แต่ไรท์มาแต่งให้น้องร้ายดีจุง TT
ดูจากหน้าตากับคาแรคเตอร์ของยุนโจแล้วแบบน้องน่าจะร้ายแบบแอ๊บๆ 5555
ขอโทษ ฟค. สาวๆ ด้วยนะคะ ~
อ่อ! แล้วก็อย่าลืมซัพพอร์ต เด็ก 17 TEEN กันด้วยนะ
ไรท์ไปนั่งดูเด็กๆ ผ่านยูสตรีมมา โอ้ย ซนใช่เล่น 5555
ขอบคุณที่ติดตาม
Merry X'Mas ค่ะ ^^
ปย๊ง~ ♥
♥
ความคิดเห็น