ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตามมาโรงเรียนด้วยเหรอ T-T
ใครน่ะ? TxT หน้าตาแปลกๆแถมมีหนวดเฟิ้มเชียว ยาวลากพื้นจนน่ากลัว เคยเดินเหยียบหนวดตัวเองบ้างไหมค้า = =a เฮ้ยเดี๋ยว!! ชั้นมัวบ้าอะไรเนี่ย -*-
“สวัดดี เนมุคุง ข้าคือพระเจ้า”
พระเจ้า!?! 0.0 ชั้นตายแล้วเหรอเนี่ย ชั้นถูกนายปีศาจฆ่าตอนไหนอ่า เมื่อวานชั้นว่าชั้นหนีเข้าห้องดีแล้วนะ T-T
“เธอยังไม่ตายหรอก เนมุคุง แต่รู้สึกว่าเธอมีอะไรอยากจะถามข้าไม่ใชเหรอ?” น่านสิ ไหนๆก็เจอพระเจ้าแล้ว ถามหน่อยก็ได้ - -
“พระเจ้าขา ชาตินี้นู๋จะเจอผู้ชายหล่อๆ เอาใจนู๋มาเป็นคู่ชีวิตไหมค้า” แม้~ไม่ค่อยโลภเลยนะชั้น เอาคู่ชีวิตเลย = = พระเจ้าหัวเราะ
“ฮ่าๆ ก็ส่งไปให้แล้วไง อยู่ข้างบ้านเลย” ข้างบ้าน TxT นายปีศาจเนี่ยนะ!?
“แล้วทำไมต้องเป็นนายปีศาจล่ะค้า~~” T-T
“อ้าว? หล่อ เอาใจเธอ แล้วเป็นเพศผู้ ข้าก็ให้ครบแล้วนี่ ไม่เห็นบอกเลยว่าไม่อยากได้ปีศาจ^^” ง่ะ T[]T ซะงั้นน่ะ = =
ตกลงว่าเป็นความผิดของชั้นเหรอเนี่ย -*- ที่ไม่บอกว่าไม่เอาปีศาจ ขอโทษที่กรอกฟอร์ม “สเป็ค” ไม่ครบนะค้า T-T ชั้นยอมรับผิดแล้ว แต่อย่าให้ชั้นลงเอยกับปีศาจสิค้า T T พอจะพูดอะไรต่อ ชั้นก็รู้สึกง่วงมากๆ แล้วก็ล้มฟาดกับพื้นไป
แต่ไม่เจ็บ ชั้นฝันนี่เอง = =a นอนต่อก่อนๆ ชั้นยังอยากเจอพระเจ้าอีก(ที่จริงก็ขี้เกียจตื่นแหละ) เสียงน่าสยองก็ดังข้างหู
“พี่เนมุขา~~~” 0.0 ขนลุกจากขาไปถึงผมอีกแล้ว
ชั้นตื่นเต็มตาทันที เมื่อวานตะโกนใส่หูซะขี้หูเต้นชะชะช่า วันนี้มาหวานจนมดเข้าหู คันยิกๆเลย ปลุกแต่ละที ไม่มีสายกลางเลยเหรอ ยัยน้องสาวที่รัก T T พอจะลุกก็ลุกไม่ได้ น้องสาวที่รักกอดซะแน่นเลย มุดเข้าโปงชั้นตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย = =a นึกว่าชั้นเป็นนายปีศาจเหรอไงถึงได้กอดซะแน่นแบบนี้ เมื่อวานเห็นอี๋อ๋อซะ แฟนที่โรงเรียนแกจะทิ้งหมดเลยเรอะ เจอหนุ่มหล่อกว่านี่ สงสารพวกน้องๆจัง ต้องกินแห้วแต่อายุ 11 เลย (จะสู้แกได้ไง เนมุ เธอก็กินมาหลายปีแล้วย่ะ) ชั้นพยายามแกะแต่ก็ไม่ออก หนึบเป็นปลิงเลยค่า T T
พอดีนึกออก เมื่อวานปลุกชั้นด้วยวิธีไหน วันนี้ของเอาคืนละกัน >.
“ตื่นได้แล้วววววววววว!!!”
“พล่อก!!”
เมกุเสยอัปเปอร์คัตช้านนนนน TxT เห็นดาวเลย ฮือๆๆ ชั้นไม่ยอมโดนน้องข่มเหงหรอก TxT แถมยังไม่ยอมตื่นอีก ชั้นกุมคางน้ำตาไหลพราก ตีๆๆๆๆๆๆ เข้าที่หัวน้องสาวที่รัก(จริงเรอะ?)
“โบ๊ะ!!”
“แอ๊ฟ!?!”
กรรมตามทันควัน เมกุเอาบาทาล้างหน้าช้าน ToT ช้านไม่ได้ให้เธอนวดหน้าชั้นด้วยฝ่าเท้านะย้า~~~ T[]T ยัยน้องตัวดี TxT ชั้นเป็นพี่สาวที่ดี ไม่โกรธไม่แค้นน้องที่รักอยู่แล้ว แค่เอาหมอนกดหน้าเท่านั้นแหละ ฮี่ๆ (เริ่มฆาตกรรมน้องสาว เด๋วหายใจไม่ออกตายหรอก-*-)
“ปึ้ก!!!”
“~~~” TTxTT < หน้าชั้นเองตอนนี้
จุกจนพูดไม่ออกเลย TxT ยัยเมกุตอบแทนชั้นด้วยการนวดท้องชั้นด้วยฝ่าเท้า ไม่พอใจ เอาบาทามาลูบพักตร์ชั้นอีกที ลงไปนอนขดบนพื้นห้องเลยชั้น TxT เจ็บใจนัก ชั้นรักษาอธิปไตยไม่ไหวแล้ว โดนเผด็จการอายุแค่ 11 ขวบยึดพื้นที่(เตียง) ฮือๆ แถมหันไปกอดหมอนชั้นด้วย พอกอดชั้นจนหนำใจก็ถีบส่งเลยนะยะ TxT แกเป็นคนแบบนี้เองเหรอ!?
ในที่สุดชั้นก็นอนต่อไม่ได้ ลากสังขาร(สังเกต:เนมุตื่นเช้า ต้องลากสังขารทุกเช้า)ไปอาบน้ำพร้อมความพ่ายแพ้ เจ็บทั้งกายทั้งใจเลย TxT เสร็จแล้วอาบน้ำแต่งตัวในชุดนักเรียน แล้วออกไปนั่งตรงระเบียงในสภาพกรึ่มๆ ฮือๆ ปลุกชั้นแต่ไก่โห่เยย~~ (ไม่ได้นอนก็ร้องไห้ บ้าป่าว?) 6 โมงก็ต้องมานั่งรับลมซะแล้ว แต่ไม่เป็นไร พระเจ้าขา นู๋จะกลับไปเฝ้าท่านตอนเรียนนะค้า^^V (โห~นักเรียนดีเด่น - -เด็กดีจริงจริ๊ง~)
“นอนมากๆ ระวังตรงกลางออกนะ” ง่ะ TxT เจ้าของเสียงนี่มัน. . .
เฮือก!! T T นายปีศาจนี่นา ตื่นแต่เช้าเลยเหรอ = = นึกว่าปีศาจต้องตื่นสายๆซะอีก(งั้นแกก็ปีศาจสิ - -ยัยเนมุ)
“ปีศาจกับเทพน่ะ ไม่ต้องนอนหรอก” ง่ะ!! อย่าอ่านใจชั้นซี่ TxT ชั้นยิ่งพูดน้อย คิด(ฟุ้งซ่าน)มากอยู่ น่าอายจะตาย TxT
นายปีศาจหัวเราะเบาๆแล้วเงยหน้ามองชั้น ทำไมตานี่หล่อนักนะ TxT รู้สึกทำอะไรก็หล่อไปหมด ต่างกับยัยเฉิ่มอย่างชั้น ทำอะไรก็เฉิ่มไปหมด ฮือๆ พระเจ้าขาไม่ยุติธรรมกับนู๋เยย T-T
นายปีศาจหัวเราะอีกรอบ ก่อนจะหันขวับไปปล่อยลูกไฟจากมือ เผาเทพที่เข้ามาใกล้ๆซะระเบิดเป็นจุลมหาจุล ชั้นก็อึ้งซิคะ TxT ง่า~ แต่เช้าเลยเหยอ T-T นายปีศาจทำเหมือนเป็นกิจวัตรตอนเช้าเลย เขาปัดมือ
“น่ารำคาญชะมัด ยังไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย” นายฆ่าคนน้า TxT นายเป็นปีศาจก็ผิดในตัวแล้วล่ะ TxT
นายปีศาจบิดขี้เกียจเบาๆ (แต่ก็หล่ออยู่ดี ฮือๆ T-T)แล้วโบกมือให้
“ไปอาบน้ำละ อย่าไปเรียนสายล่ะ เนมุคุง” ไม่สายหรอก ชั้นกระโดดกบไปยังทันเลย เวลาเหลือบานขนาดนี้ T-T
ชั้นนั่งมองนายปีศาจเดินเข้าไปในบ้าน แล้วปีนกลับเข้ามาในห้อง เอาน่ะ อย่างน้อยตอนนี้ตานี่คงไม่ฆ่าชั้น จนกว่าปากชั้นจะเผลอพูดเรื่องที่ตานี่ฆ่าคน(?)มั้ง แล้วย้ายมาเป็นเพื่อนบ้านชั้นทำไมอ้ะ = =a หรือพระเจ้าขาจะพูดจริง ส่งตานี่มาเป็นคู่ของชั้น TxT ม่ายน้า~~ ถ้าลูกชั้นมีเขามีหางจะทำยังไงล่า T-T
“ฟุ้งซ่านวันละ(หลาย)ที จิตแจ่มใส” คติ(เหรอ?)ของชั้นอยู่แล้วค่า ชั้นลงไปข้างล่าง ตอนนี้ฟุ้งไม่ออก เพราะชั้นหิวปวดขมับเลย T-T ต้องหาอะไรกินโดยด่วนก่อนที่ชั้นจะปวดท้องมากกว่านี้ (นิ่งก็หลับ ขยับเป็นกิน ยัยเฉิ่มเอ๊ย = =a) ชั้นลงไปหาอะไรกิน หม่าม้าที่รักก็ยังไม่ตื่น เพราะงั้น ชั้นจะทำอาหารเช้าเอง!! ย่าห์!!!
ผลที่ได้ออกมา : ขนมปังปิ้งไหม้ๆ 2 แผ่น
ฮือๆ T-T ชั้นเปิดไฟแรงไป แล้วก็มัวหาแยมในตู้เย็นอยู่นั่นแหละ กระทั่งปิ้งหนมปังยังไหม้ ชาตินี้จะมีใครรับชั้นไปเป็นเจ้าสาวไหมเนี่ย TxT และแล้วชั้นก็ต้องนั่งกินขนมปังไหม้แต่เช้ากับนม เช้าวันแรกอันสดใสของชั้น T-T ทำไม บั-ด-ซ-บ แบบนี้ (ปกติชั้นจะพูดคำหยาบในหัวอย่างเดียวค่ะ) ชั้นเดินกลับขึ้นไปข้างบน หยิบเอากระเป๋าแล้วเดินไปโรงเรียน เพราะแค่กินข้าวเช้า ชั้นก็เสียไป 1 ชม.แล้ว (เฉิ่มแล้วยังอืดอีก - -)
เช้าๆนี่ดีจัง ไม่มีคนเลย หนาวอ่า T-T รู้งี้หยิบเสื้อกันหนาวมาก็ดี แต่หนาวอะไรก็ไม่เท่าหนาวใจอ่าตอนนี้ T-T (ยิงมุขเสี่ยวใส่ตัวเอง) ชั้นเดินคอตกไปโรงเรียน ก่อนจะขึ้นไปที่ห้องของชั้นที่ชั้น 5 ฮือๆ ขาลาก T-T พอนั่งลงก็มีคนมาทักทายทันที
“ป้าบ!!” T[]T หลังของช้านนนน
“ยัยเนมุ!!เดินซังกะตายแต่เช้าเลย ยัยเฉิ่ม” รู้น่า ไม่ต้องย้ำ T^T
ชั้นหันไปหาเพื่อนสนิทสมัยเด็กๆของชั้น รู้จักกับยัยนี่มาตั้งแต่ประถมแล้ว
“มิกิ ยัยเพื่อนทรยศ ทิ้งชั้นไปเที่ยวคนเดียว” เจอหน้าก็เฉ่งซะ บังอาจทิ้งเพื่อนไว้ที่บ้านคนเดียวได้ไง
“ชั้นไม่ได้เที่ยวนะ ชั้นไปแข่งยูโดต่างหาก” อ้าว!? แข่งตอนไหนอ่า = =a ไหงไม่รู้เรื่องเลย
มิกิเป็นสาวร่างเล็ก(แต่ก็ยังสูงกว่าชั้น T-T ตั้ง 5 cm แน่ะ) แต่พลังช้าง(ช้างจริงๆนะ ชั้นเคยเห็นยัยคนนี้ทุ่มคนที่สูงกว่าตัวเองตั้งเยอะแน่ะ) เป็นบอดี้การ์ดของชั้นเองแหละ ชั้นมีเรื่องทีอะไร มิกินี่แหละจะคอยช่วยชั้น อยู่กลุ่มเดียวกับชั้นที่ไม่มีใครอยากให้เข้ากลุ่ม แถมยังช่วย(สั่ง)ชั้นทำงานอีก T-T เป็นเพื่อนที่ดีอะไรเช่นนี้ มิกิเป็นสาวผมสั้นสีส้ม ร่างเพรียว เพราะผมสีส้มแท้ๆนี่แหละ ทำให้พวกรุ่นพี่เขม่น หาว่าเด่น เนื่องจากโดนแกล้งมากมาย จากเพื่อนที่แสนดีตอนประถมเลยกลายเป็นประธานชมรมยูโดของโรงเรียน TxT อะไรจะเปลี่ยนกันได้ขนาดนี้ นิสัยก็ปากว่า มือถึง(ก่อน) คุยกันดีๆ ใครเข้ามาแหยม อาจเจอตบแบบยังไม่ต้องหันไปมองก็ได้ น่ากลัวจิงๆ
“แล้วแข่งเป็นไงบ้างล่ะ?” ถามซะหน่อย รู้สึกผิดที่ลืมไปเชียร์แฮะ = =
“เชอะ!! ได้แค่ที่ 2 ของจังหวัดน่ะสิ” T[]T!! ที่ 2 ของจังหวัดยัง “แค่” อีกเหรอค้า~~~
“แล้วเธอล่ะ หืม? คงไม่ใช่จับเจ่าอยู่กับบ้านทั้งหน้าร้อนหรอกนะ” ปิ้งป่อง ถูกต้องนะค้า T^T
พอเห็นหน้าชั้น มิกิก็กอดชั้นเลย สุขใจจริงๆที่ยังมีเพื่อน เพราะชั้นมันขี้ลืมแถมเฉิ่ม เลยไม่มีใครยอมคบเป็นเพื่อน ขอบใจน้าที่ยังรักชั้น T-T
“ไม่ต้องร้องๆ ถึงเธอจะเฉิ่มเป็นยายซิ้มเบ๊อะ ขี้ลืม ขี้แย หุ่นไม้กระดาน ชั้นก็ยังรักเธอน้า” แล้วทำไมคำพูดจี้จุดอ่อนทุกคำเลยอ้ะ TxT ชั้นขอถอนคำพูด ยัยเพื่อนตัวแสบ~~~
“เนมุคุง มิกิ” เสียงนี้มันนนนนนน 0.o
อ๊ายยยยย~~~ เค้ามาแล้วค่า~~~ ToT โชตะคุง 1 ใน 3 เพื่อน(ที่ยังเหลืออยู่)ของชั้น แก๊งชั้นมีกันแค่นี้แหละ 4 คน โชตะคุงเป็นประธานชมรมบาสค่า สูงตั้ง 180 กว่าแน่ะ นอกจากหล่อ เท่ห์ เนี้ยบแล้ว ยังใจดี น่ารักมากเลยที่ยังยอมคบยัยเฉิ่มแบบชั้นเป็นเพื่อน ฮือ~ ซึ้งจนน้ำตาไหลแล้ว T T
ปกติโชตะคุงจะมีดาวมาล้อมเดือนเสมอ แบบว่าเดินไปไหนจะมีสาวๆเดินล้อม 5-6 ชั้น ยิ่งกว่าดาวเสาร์ซะอีก ส่วนชั้นน่ะเหรอ? เข้าไปเป็นดาวล้อมเดือนไม่ได้ค่า โดนพวกแฟนคลับขู่ไว้ว่าถ้าเข้าใกล้โชตะคุงในระยะ 10 ช่วงคนจะรุมสกัมชั้น = =a แค่นี้ชั้นก็หงอเซียงซือแล้ว โดนใครขู่ก็กลัวหมด (ไม่เว้นน้องสาวขู่) น่าสมเพศจิงๆเลย
“เนมุ ได้ไปเที่ยวไหนบ้างล่ะ?” ฮือ~~ โชตะคุงไปทะเลกับเพื่อนๆทุกที ชั้นไม่กล้าไปหรอก เพราะยัยพวกนั้นตามไปด้วย ขืนชั้นไปด้วยคงกลายเป็นศพสาบสูญ พบอีกทีที่อ่าวโตเกียวแหงๆ T-T
“ไม่ค่า~ ชั้นถูกเพื่อนทิ้งไว้ที่บ้านทั้งหน้าร้อนเลยค่า~” ไหนๆก็ไหนๆ อ้อนเพื่อนสนิทซะหน่อยละกัน ^^V
“งั้นคราวหน้าไปด้วยกันแค่ในกลุ่มไหมล่ะ? โอกินาว่านะ” นอกจากอยู่บ้าน ไปไหนก็ดีทั้งนั้นแหละค่า T-T
“ไปจิ ไปๆ” พอชั้นตอบเสร็จก็เสียวสันหลังวูบ ค่อยๆหันไปเหมือนผีหายใจรดต้นคอ
T[]T ผีขี้หวงหลายตนอยู่นอกห้อง ส่งแต่สายตาอาฆาตเข้ามาให้ชั้น ม่ายยยย งานนี้ยัยมิกิห้ามทิ้งชั้นนะ ไม่งั้นชั้นคงถูกฆ่าหมกส้วมแน่เลย TOT ให้ชั้นตายในที่ดีๆไม่ได้เหรอ~~~ (เธอคิดไปเองทุกอย่าง ยัยเนมุ)
รังสีอำมหิตหายหมด อาจารย์มานี่เอง ทุกคนเข้าที่หมดแม้กระทั่งชั้น (ชั้นไม่ยอมเสียเวลาเฝ้าพระเจ้าขาหรอก) อึ๋ย!?! = =a ยัยปลาบู่(ชื่อที่ชั้นตั้งให้อาจารย์)ดี๊ด๊าเป็นปลากระดี่ได้น้ำ แปลก = = สอนมาตั้งแต่ม.ต้น ไม่ยักกะเห็นดี๊ด๊า หรือคุณเธอจะแต่งงานรึไง?
“วันนี้เราจะมีนักเรียนใหม่เข้ามาจ้า~~” พูดแค่นั้นแหละ นักเรียนหญิง(ที่เมื่อเช้าไม่เห็น แต่พอเข้าเรียนก็โผล่เข้ามาครบทุกคน ไปไหนกันมาฟะ?)ทุกคนลุกขึ้นไชโยกัน ยัยปลาบู่ก็ไม่ห้าม หันไปปะแป้งอีกแน่ะ
จะว่าทุกคนก็ไม่ครบ เพราะชั้นกับมิกินั่งร่วมด้วยช่วยกันเอ๋อ (มีคนเฉิ่มเป็นเพื่อน ไชโย T-T) หันมามองหน้ากันเหมือนคำตอบจะปรากฏบนหน้าแต่ละฝ่าย
“นี่เธอ 2 หน่อไม่รู้เลยเหรอ?” รู้อะไร = =a แล้วเรียกชั้นเป็นหน่อได้ไง ชั้นไม่ใช่หน่อไม้นะ - -
“รู้อะไรของเธอ?” มิกิถามแทนชั้น ดี ม่ายเมื่อยปาก (แค่พูดก็ขี้เกียจ)
คนที่พูดคือเจ้ากรมข่าวลือและหัวหน้าชมรมหนังสือพิมพ์ (ควบปาปารัชชี่โรงเรียนอีก) รินนะ เพื่อนสนิทคนสุดท้ายในกรุ๊ป 3 คนที่ยังไม่ทิ้งชั้นไป ยัยคนนี้น่ากลัวมาก สอดรู้สอดเห็นเป็นที่ 1 ขอแค่ท่านสารภาพรักในบริเวณโรงเรียน แม่คุณจะถ่ายรูปพร้อมข่าวมาขึ้นหน้าหนังสือพิมพ์โรงเรียนทันที
แปลกที่ยัยนี่ไม่โดนสกัม เพราะว่ามีแต่คนกลัวมั้ง? เคยมีกลุ่มรุ่นพี่หญิงรุมตบมันจนเข้าโรง’บาล พอยัยนี่ออกมาปุ๊บก็มีข่าวเรื่องลับๆของยัยพี่ๆครบทุกคน แถมสัดส่วนและรูปในห้องอีกต่างหาก กระทั่งตอนอาบน้ำยังไม่เว้น ตอนนี้พวกพี่ๆย้ายโรงเรียนไปเลย ทนยัยนี่ไม่ไหว กลายเป็นตำนานเดินได้ที่ไม่มีใครหือ(กระทั่งอาจารย์)
“จำนาตาโนะคุงได้มะ? ย้ายไปโรงเรียนเอกชนแล้ว ตอนนี้ห้องเราว่างคนนึงพอดีกับมีคนย้ายมา เลยมาห้องเรา ดูมาแล้ว หล่อเช็ดค่า~~~~~”
นาตาโนะ? อ๋อ! ตาขี้เก็กพ่อรวยที่ชอบเรียกชั้นยัยเอ๋อทุกคำแทนชื่อ (ถึงชั้นจะเอ๋อจริงๆก็เหอะ) ย้ายไปจนได้ ชั้นจะไม่ต้องเจอหน้านายอีกแล้ว ไชโย!! ลุกขึ้นมาไชโยกับเพื่อน ดีใจเหมือนกันแต่คนละเรื่อง^^ ยัยมิกิโบกมือ
“ไปๆก็ดีแล้ว รำคาญ ว่าแต่นักเรียนใหม่หล่อมากเลย? อยากเห็นหน้าแล้วสิ” หล่อจิงอ้ะ 0.0 ชั้นก็สนใจคนหล่อนะ
“ดาวห้องเราหล่อได้ครึ่งเดียวของเขาเอง” หา!? โชตะคุงหล่อครึ่งเดียวของหมอนี่ 0.0 เป็นใครกันนะ หรือว่า!! 0.0
วูบ~~~!! ลมเย็นๆพัดขนขาชั้นลุกไปถึงปลายผม เป็นไปไม่ได้ = = ไม่น้า~~~
“ครืด”
กรี้ดดดดดด!?! T[]T นายปีศาจจริงๆด้วยยยยย เดินเข้ามาในห้องปุ๊บ สาวๆที่กรี้ดกันเงียบกริบจนชั้นทำดินสอร่วงคงได้ยินทั้งห้อง หัวใจแม่พวกนี้คงหยุดเต้นกันหมดแหงๆ ชั้นก็กำลังจะหยุดเต้นเหมือนกัน T-T จะรังควาญอะไรกันนักหนา พระเจ้าขาโหดร้ายยยยย
ถึงว่าชุดตานี่ที่ใส่วันแรกที่เจอคุ้นๆ ชุดนักเรียนโรงเรียนเราตอนม.ปลายนี่เอง นายปีศาจใส่ตุ้มหูข้างเดียวเป็นกางเขนกลับหัว ตาสีแดง เสื้อไม่ติดกระดุมเม็ดบน ผิดกฏตั้งหลายข้อแต่ไม่มีใครทักซักคน เพราะมันหล่อค่ะ T-T หัวใจช้านนน อย่าพึ่งวายนะ X.X
“สวัสดีครับทุกคน ซินอมด์ เอโรเมิร์ก ยินดีที่ได้รู้จักครับ” เสียงหล่อตามเคย แต่ทำไมชั้นได้ยินแล้วขนลุกล่า = =
ในห้องยังเงียบกริบ ชั้นว่าชั้นได้ยินเสียงหัวใจชั้นชัดเลย มันกะลังเต้นแบบอ่อนแรง งานนี้ชั้นโดนปีศาจรังควาญค่า~~~
อาจารย์บู่(ย่อลงมาอีก ชื่อเต็มคือ อาจารย์ปลาบู่ หน้ามู่ทู่ เจ๋งมะ? อิอิ^^V) ชี้ให้มานั่งข้างชั้นเพราะมีที่เดียวที่ว่าง(ไม่นับที่พวกผู้หญิงพยายามตบตีไล่กันเองเพื่อให้มานั่งข้างตัวเอง) นายปีศาจเดินเข้ามานั่งข้างๆชั้น ยิ้มให้ทีนึงแล้วหันกลับไปที่กระดาน ชั้นไม่แน่ใจว่าชั้นยิ้มตอบหรือเปล่า แต่ชั้นจะเป็นลม X.X ตามมารังควาญชั้นทำไม ฮือๆ T-T
จบคาบโฮมรูม จารย์บู่ออกไปอย่างช้า (สงสัยอาวรณ์นายปีศาจ) บรรดาสาว สาวประเภท 2 และสาวถึกต่างวิ่งกรูกันเข้ามาเหมือนอีแร้ง(เกินไป) รุมถามนายปีศาจ ชั้นที่นั่งข้างหน้าต่างหนีไม่ทัน เลยโดนยัยกระเทยถึกเบียดติดกระจกเลย TxT เห็นยัยมิกินั่งเหมือนไม่สนใจแต่ชำเลืองนายปีศาจเป็นระยะๆ แค่โชตะคุงยังไม่สน ไหงสนใจนายปีศาจล่า T T นายทำเสน่ห์เหรอ!?!
“ทำไมต้องทำล่ะ เนมุคุง?” ง่ะ!! T[]T
ลืมไปเลยว่าตานี่อ่านใจได้ ละเมิดสิทธิส่วนบุคคลของชั้นนะ ToT ชั้นจะฟ้องสภาปีศาจ~~~~ (มีด้วยเรอะ?)
“ม่ายมีหรอก” ขอบใจนะที่ตอบ T T
“นี่ๆ ทำไมคุยกับยัยเฉิ่มล่ะ?” ฮือๆ บาดหู T^T
“ก็เนมุคุงเป็นเพื่อนข้างบ้านนี่ครับ” ไปบอกทำมายยยยยย T[]T
ฮือ~~~ รังสีอำมหิตพุ่งมาทุกทิศทุกทาง ชั้นจะรอดออกจากโรงเรียนไม๊เนี่ยง่า~ ~ ~
“สวัดดี เนมุคุง ข้าคือพระเจ้า”
พระเจ้า!?! 0.0 ชั้นตายแล้วเหรอเนี่ย ชั้นถูกนายปีศาจฆ่าตอนไหนอ่า เมื่อวานชั้นว่าชั้นหนีเข้าห้องดีแล้วนะ T-T
“เธอยังไม่ตายหรอก เนมุคุง แต่รู้สึกว่าเธอมีอะไรอยากจะถามข้าไม่ใชเหรอ?” น่านสิ ไหนๆก็เจอพระเจ้าแล้ว ถามหน่อยก็ได้ - -
“พระเจ้าขา ชาตินี้นู๋จะเจอผู้ชายหล่อๆ เอาใจนู๋มาเป็นคู่ชีวิตไหมค้า” แม้~ไม่ค่อยโลภเลยนะชั้น เอาคู่ชีวิตเลย = = พระเจ้าหัวเราะ
“ฮ่าๆ ก็ส่งไปให้แล้วไง อยู่ข้างบ้านเลย” ข้างบ้าน TxT นายปีศาจเนี่ยนะ!?
“แล้วทำไมต้องเป็นนายปีศาจล่ะค้า~~” T-T
“อ้าว? หล่อ เอาใจเธอ แล้วเป็นเพศผู้ ข้าก็ให้ครบแล้วนี่ ไม่เห็นบอกเลยว่าไม่อยากได้ปีศาจ^^” ง่ะ T[]T ซะงั้นน่ะ = =
ตกลงว่าเป็นความผิดของชั้นเหรอเนี่ย -*- ที่ไม่บอกว่าไม่เอาปีศาจ ขอโทษที่กรอกฟอร์ม “สเป็ค” ไม่ครบนะค้า T-T ชั้นยอมรับผิดแล้ว แต่อย่าให้ชั้นลงเอยกับปีศาจสิค้า T T พอจะพูดอะไรต่อ ชั้นก็รู้สึกง่วงมากๆ แล้วก็ล้มฟาดกับพื้นไป
แต่ไม่เจ็บ ชั้นฝันนี่เอง = =a นอนต่อก่อนๆ ชั้นยังอยากเจอพระเจ้าอีก(ที่จริงก็ขี้เกียจตื่นแหละ) เสียงน่าสยองก็ดังข้างหู
“พี่เนมุขา~~~” 0.0 ขนลุกจากขาไปถึงผมอีกแล้ว
ชั้นตื่นเต็มตาทันที เมื่อวานตะโกนใส่หูซะขี้หูเต้นชะชะช่า วันนี้มาหวานจนมดเข้าหู คันยิกๆเลย ปลุกแต่ละที ไม่มีสายกลางเลยเหรอ ยัยน้องสาวที่รัก T T พอจะลุกก็ลุกไม่ได้ น้องสาวที่รักกอดซะแน่นเลย มุดเข้าโปงชั้นตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย = =a นึกว่าชั้นเป็นนายปีศาจเหรอไงถึงได้กอดซะแน่นแบบนี้ เมื่อวานเห็นอี๋อ๋อซะ แฟนที่โรงเรียนแกจะทิ้งหมดเลยเรอะ เจอหนุ่มหล่อกว่านี่ สงสารพวกน้องๆจัง ต้องกินแห้วแต่อายุ 11 เลย (จะสู้แกได้ไง เนมุ เธอก็กินมาหลายปีแล้วย่ะ) ชั้นพยายามแกะแต่ก็ไม่ออก หนึบเป็นปลิงเลยค่า T T
พอดีนึกออก เมื่อวานปลุกชั้นด้วยวิธีไหน วันนี้ของเอาคืนละกัน >.
“ตื่นได้แล้วววววววววว!!!”
“พล่อก!!”
เมกุเสยอัปเปอร์คัตช้านนนนน TxT เห็นดาวเลย ฮือๆๆ ชั้นไม่ยอมโดนน้องข่มเหงหรอก TxT แถมยังไม่ยอมตื่นอีก ชั้นกุมคางน้ำตาไหลพราก ตีๆๆๆๆๆๆ เข้าที่หัวน้องสาวที่รัก(จริงเรอะ?)
“โบ๊ะ!!”
“แอ๊ฟ!?!”
กรรมตามทันควัน เมกุเอาบาทาล้างหน้าช้าน ToT ช้านไม่ได้ให้เธอนวดหน้าชั้นด้วยฝ่าเท้านะย้า~~~ T[]T ยัยน้องตัวดี TxT ชั้นเป็นพี่สาวที่ดี ไม่โกรธไม่แค้นน้องที่รักอยู่แล้ว แค่เอาหมอนกดหน้าเท่านั้นแหละ ฮี่ๆ (เริ่มฆาตกรรมน้องสาว เด๋วหายใจไม่ออกตายหรอก-*-)
“ปึ้ก!!!”
“~~~” TTxTT < หน้าชั้นเองตอนนี้
จุกจนพูดไม่ออกเลย TxT ยัยเมกุตอบแทนชั้นด้วยการนวดท้องชั้นด้วยฝ่าเท้า ไม่พอใจ เอาบาทามาลูบพักตร์ชั้นอีกที ลงไปนอนขดบนพื้นห้องเลยชั้น TxT เจ็บใจนัก ชั้นรักษาอธิปไตยไม่ไหวแล้ว โดนเผด็จการอายุแค่ 11 ขวบยึดพื้นที่(เตียง) ฮือๆ แถมหันไปกอดหมอนชั้นด้วย พอกอดชั้นจนหนำใจก็ถีบส่งเลยนะยะ TxT แกเป็นคนแบบนี้เองเหรอ!?
ในที่สุดชั้นก็นอนต่อไม่ได้ ลากสังขาร(สังเกต:เนมุตื่นเช้า ต้องลากสังขารทุกเช้า)ไปอาบน้ำพร้อมความพ่ายแพ้ เจ็บทั้งกายทั้งใจเลย TxT เสร็จแล้วอาบน้ำแต่งตัวในชุดนักเรียน แล้วออกไปนั่งตรงระเบียงในสภาพกรึ่มๆ ฮือๆ ปลุกชั้นแต่ไก่โห่เยย~~ (ไม่ได้นอนก็ร้องไห้ บ้าป่าว?) 6 โมงก็ต้องมานั่งรับลมซะแล้ว แต่ไม่เป็นไร พระเจ้าขา นู๋จะกลับไปเฝ้าท่านตอนเรียนนะค้า^^V (โห~นักเรียนดีเด่น - -เด็กดีจริงจริ๊ง~)
“นอนมากๆ ระวังตรงกลางออกนะ” ง่ะ TxT เจ้าของเสียงนี่มัน. . .
เฮือก!! T T นายปีศาจนี่นา ตื่นแต่เช้าเลยเหรอ = = นึกว่าปีศาจต้องตื่นสายๆซะอีก(งั้นแกก็ปีศาจสิ - -ยัยเนมุ)
“ปีศาจกับเทพน่ะ ไม่ต้องนอนหรอก” ง่ะ!! อย่าอ่านใจชั้นซี่ TxT ชั้นยิ่งพูดน้อย คิด(ฟุ้งซ่าน)มากอยู่ น่าอายจะตาย TxT
นายปีศาจหัวเราะเบาๆแล้วเงยหน้ามองชั้น ทำไมตานี่หล่อนักนะ TxT รู้สึกทำอะไรก็หล่อไปหมด ต่างกับยัยเฉิ่มอย่างชั้น ทำอะไรก็เฉิ่มไปหมด ฮือๆ พระเจ้าขาไม่ยุติธรรมกับนู๋เยย T-T
นายปีศาจหัวเราะอีกรอบ ก่อนจะหันขวับไปปล่อยลูกไฟจากมือ เผาเทพที่เข้ามาใกล้ๆซะระเบิดเป็นจุลมหาจุล ชั้นก็อึ้งซิคะ TxT ง่า~ แต่เช้าเลยเหยอ T-T นายปีศาจทำเหมือนเป็นกิจวัตรตอนเช้าเลย เขาปัดมือ
“น่ารำคาญชะมัด ยังไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อย” นายฆ่าคนน้า TxT นายเป็นปีศาจก็ผิดในตัวแล้วล่ะ TxT
นายปีศาจบิดขี้เกียจเบาๆ (แต่ก็หล่ออยู่ดี ฮือๆ T-T)แล้วโบกมือให้
“ไปอาบน้ำละ อย่าไปเรียนสายล่ะ เนมุคุง” ไม่สายหรอก ชั้นกระโดดกบไปยังทันเลย เวลาเหลือบานขนาดนี้ T-T
ชั้นนั่งมองนายปีศาจเดินเข้าไปในบ้าน แล้วปีนกลับเข้ามาในห้อง เอาน่ะ อย่างน้อยตอนนี้ตานี่คงไม่ฆ่าชั้น จนกว่าปากชั้นจะเผลอพูดเรื่องที่ตานี่ฆ่าคน(?)มั้ง แล้วย้ายมาเป็นเพื่อนบ้านชั้นทำไมอ้ะ = =a หรือพระเจ้าขาจะพูดจริง ส่งตานี่มาเป็นคู่ของชั้น TxT ม่ายน้า~~ ถ้าลูกชั้นมีเขามีหางจะทำยังไงล่า T-T
“ฟุ้งซ่านวันละ(หลาย)ที จิตแจ่มใส” คติ(เหรอ?)ของชั้นอยู่แล้วค่า ชั้นลงไปข้างล่าง ตอนนี้ฟุ้งไม่ออก เพราะชั้นหิวปวดขมับเลย T-T ต้องหาอะไรกินโดยด่วนก่อนที่ชั้นจะปวดท้องมากกว่านี้ (นิ่งก็หลับ ขยับเป็นกิน ยัยเฉิ่มเอ๊ย = =a) ชั้นลงไปหาอะไรกิน หม่าม้าที่รักก็ยังไม่ตื่น เพราะงั้น ชั้นจะทำอาหารเช้าเอง!! ย่าห์!!!
ผลที่ได้ออกมา : ขนมปังปิ้งไหม้ๆ 2 แผ่น
ฮือๆ T-T ชั้นเปิดไฟแรงไป แล้วก็มัวหาแยมในตู้เย็นอยู่นั่นแหละ กระทั่งปิ้งหนมปังยังไหม้ ชาตินี้จะมีใครรับชั้นไปเป็นเจ้าสาวไหมเนี่ย TxT และแล้วชั้นก็ต้องนั่งกินขนมปังไหม้แต่เช้ากับนม เช้าวันแรกอันสดใสของชั้น T-T ทำไม บั-ด-ซ-บ แบบนี้ (ปกติชั้นจะพูดคำหยาบในหัวอย่างเดียวค่ะ) ชั้นเดินกลับขึ้นไปข้างบน หยิบเอากระเป๋าแล้วเดินไปโรงเรียน เพราะแค่กินข้าวเช้า ชั้นก็เสียไป 1 ชม.แล้ว (เฉิ่มแล้วยังอืดอีก - -)
เช้าๆนี่ดีจัง ไม่มีคนเลย หนาวอ่า T-T รู้งี้หยิบเสื้อกันหนาวมาก็ดี แต่หนาวอะไรก็ไม่เท่าหนาวใจอ่าตอนนี้ T-T (ยิงมุขเสี่ยวใส่ตัวเอง) ชั้นเดินคอตกไปโรงเรียน ก่อนจะขึ้นไปที่ห้องของชั้นที่ชั้น 5 ฮือๆ ขาลาก T-T พอนั่งลงก็มีคนมาทักทายทันที
“ป้าบ!!” T[]T หลังของช้านนนน
“ยัยเนมุ!!เดินซังกะตายแต่เช้าเลย ยัยเฉิ่ม” รู้น่า ไม่ต้องย้ำ T^T
ชั้นหันไปหาเพื่อนสนิทสมัยเด็กๆของชั้น รู้จักกับยัยนี่มาตั้งแต่ประถมแล้ว
“มิกิ ยัยเพื่อนทรยศ ทิ้งชั้นไปเที่ยวคนเดียว” เจอหน้าก็เฉ่งซะ บังอาจทิ้งเพื่อนไว้ที่บ้านคนเดียวได้ไง
“ชั้นไม่ได้เที่ยวนะ ชั้นไปแข่งยูโดต่างหาก” อ้าว!? แข่งตอนไหนอ่า = =a ไหงไม่รู้เรื่องเลย
มิกิเป็นสาวร่างเล็ก(แต่ก็ยังสูงกว่าชั้น T-T ตั้ง 5 cm แน่ะ) แต่พลังช้าง(ช้างจริงๆนะ ชั้นเคยเห็นยัยคนนี้ทุ่มคนที่สูงกว่าตัวเองตั้งเยอะแน่ะ) เป็นบอดี้การ์ดของชั้นเองแหละ ชั้นมีเรื่องทีอะไร มิกินี่แหละจะคอยช่วยชั้น อยู่กลุ่มเดียวกับชั้นที่ไม่มีใครอยากให้เข้ากลุ่ม แถมยังช่วย(สั่ง)ชั้นทำงานอีก T-T เป็นเพื่อนที่ดีอะไรเช่นนี้ มิกิเป็นสาวผมสั้นสีส้ม ร่างเพรียว เพราะผมสีส้มแท้ๆนี่แหละ ทำให้พวกรุ่นพี่เขม่น หาว่าเด่น เนื่องจากโดนแกล้งมากมาย จากเพื่อนที่แสนดีตอนประถมเลยกลายเป็นประธานชมรมยูโดของโรงเรียน TxT อะไรจะเปลี่ยนกันได้ขนาดนี้ นิสัยก็ปากว่า มือถึง(ก่อน) คุยกันดีๆ ใครเข้ามาแหยม อาจเจอตบแบบยังไม่ต้องหันไปมองก็ได้ น่ากลัวจิงๆ
“แล้วแข่งเป็นไงบ้างล่ะ?” ถามซะหน่อย รู้สึกผิดที่ลืมไปเชียร์แฮะ = =
“เชอะ!! ได้แค่ที่ 2 ของจังหวัดน่ะสิ” T[]T!! ที่ 2 ของจังหวัดยัง “แค่” อีกเหรอค้า~~~
“แล้วเธอล่ะ หืม? คงไม่ใช่จับเจ่าอยู่กับบ้านทั้งหน้าร้อนหรอกนะ” ปิ้งป่อง ถูกต้องนะค้า T^T
พอเห็นหน้าชั้น มิกิก็กอดชั้นเลย สุขใจจริงๆที่ยังมีเพื่อน เพราะชั้นมันขี้ลืมแถมเฉิ่ม เลยไม่มีใครยอมคบเป็นเพื่อน ขอบใจน้าที่ยังรักชั้น T-T
“ไม่ต้องร้องๆ ถึงเธอจะเฉิ่มเป็นยายซิ้มเบ๊อะ ขี้ลืม ขี้แย หุ่นไม้กระดาน ชั้นก็ยังรักเธอน้า” แล้วทำไมคำพูดจี้จุดอ่อนทุกคำเลยอ้ะ TxT ชั้นขอถอนคำพูด ยัยเพื่อนตัวแสบ~~~
“เนมุคุง มิกิ” เสียงนี้มันนนนนนน 0.o
อ๊ายยยยย~~~ เค้ามาแล้วค่า~~~ ToT โชตะคุง 1 ใน 3 เพื่อน(ที่ยังเหลืออยู่)ของชั้น แก๊งชั้นมีกันแค่นี้แหละ 4 คน โชตะคุงเป็นประธานชมรมบาสค่า สูงตั้ง 180 กว่าแน่ะ นอกจากหล่อ เท่ห์ เนี้ยบแล้ว ยังใจดี น่ารักมากเลยที่ยังยอมคบยัยเฉิ่มแบบชั้นเป็นเพื่อน ฮือ~ ซึ้งจนน้ำตาไหลแล้ว T T
ปกติโชตะคุงจะมีดาวมาล้อมเดือนเสมอ แบบว่าเดินไปไหนจะมีสาวๆเดินล้อม 5-6 ชั้น ยิ่งกว่าดาวเสาร์ซะอีก ส่วนชั้นน่ะเหรอ? เข้าไปเป็นดาวล้อมเดือนไม่ได้ค่า โดนพวกแฟนคลับขู่ไว้ว่าถ้าเข้าใกล้โชตะคุงในระยะ 10 ช่วงคนจะรุมสกัมชั้น = =a แค่นี้ชั้นก็หงอเซียงซือแล้ว โดนใครขู่ก็กลัวหมด (ไม่เว้นน้องสาวขู่) น่าสมเพศจิงๆเลย
“เนมุ ได้ไปเที่ยวไหนบ้างล่ะ?” ฮือ~~ โชตะคุงไปทะเลกับเพื่อนๆทุกที ชั้นไม่กล้าไปหรอก เพราะยัยพวกนั้นตามไปด้วย ขืนชั้นไปด้วยคงกลายเป็นศพสาบสูญ พบอีกทีที่อ่าวโตเกียวแหงๆ T-T
“ไม่ค่า~ ชั้นถูกเพื่อนทิ้งไว้ที่บ้านทั้งหน้าร้อนเลยค่า~” ไหนๆก็ไหนๆ อ้อนเพื่อนสนิทซะหน่อยละกัน ^^V
“งั้นคราวหน้าไปด้วยกันแค่ในกลุ่มไหมล่ะ? โอกินาว่านะ” นอกจากอยู่บ้าน ไปไหนก็ดีทั้งนั้นแหละค่า T-T
“ไปจิ ไปๆ” พอชั้นตอบเสร็จก็เสียวสันหลังวูบ ค่อยๆหันไปเหมือนผีหายใจรดต้นคอ
T[]T ผีขี้หวงหลายตนอยู่นอกห้อง ส่งแต่สายตาอาฆาตเข้ามาให้ชั้น ม่ายยยย งานนี้ยัยมิกิห้ามทิ้งชั้นนะ ไม่งั้นชั้นคงถูกฆ่าหมกส้วมแน่เลย TOT ให้ชั้นตายในที่ดีๆไม่ได้เหรอ~~~ (เธอคิดไปเองทุกอย่าง ยัยเนมุ)
รังสีอำมหิตหายหมด อาจารย์มานี่เอง ทุกคนเข้าที่หมดแม้กระทั่งชั้น (ชั้นไม่ยอมเสียเวลาเฝ้าพระเจ้าขาหรอก) อึ๋ย!?! = =a ยัยปลาบู่(ชื่อที่ชั้นตั้งให้อาจารย์)ดี๊ด๊าเป็นปลากระดี่ได้น้ำ แปลก = = สอนมาตั้งแต่ม.ต้น ไม่ยักกะเห็นดี๊ด๊า หรือคุณเธอจะแต่งงานรึไง?
“วันนี้เราจะมีนักเรียนใหม่เข้ามาจ้า~~” พูดแค่นั้นแหละ นักเรียนหญิง(ที่เมื่อเช้าไม่เห็น แต่พอเข้าเรียนก็โผล่เข้ามาครบทุกคน ไปไหนกันมาฟะ?)ทุกคนลุกขึ้นไชโยกัน ยัยปลาบู่ก็ไม่ห้าม หันไปปะแป้งอีกแน่ะ
จะว่าทุกคนก็ไม่ครบ เพราะชั้นกับมิกินั่งร่วมด้วยช่วยกันเอ๋อ (มีคนเฉิ่มเป็นเพื่อน ไชโย T-T) หันมามองหน้ากันเหมือนคำตอบจะปรากฏบนหน้าแต่ละฝ่าย
“นี่เธอ 2 หน่อไม่รู้เลยเหรอ?” รู้อะไร = =a แล้วเรียกชั้นเป็นหน่อได้ไง ชั้นไม่ใช่หน่อไม้นะ - -
“รู้อะไรของเธอ?” มิกิถามแทนชั้น ดี ม่ายเมื่อยปาก (แค่พูดก็ขี้เกียจ)
คนที่พูดคือเจ้ากรมข่าวลือและหัวหน้าชมรมหนังสือพิมพ์ (ควบปาปารัชชี่โรงเรียนอีก) รินนะ เพื่อนสนิทคนสุดท้ายในกรุ๊ป 3 คนที่ยังไม่ทิ้งชั้นไป ยัยคนนี้น่ากลัวมาก สอดรู้สอดเห็นเป็นที่ 1 ขอแค่ท่านสารภาพรักในบริเวณโรงเรียน แม่คุณจะถ่ายรูปพร้อมข่าวมาขึ้นหน้าหนังสือพิมพ์โรงเรียนทันที
แปลกที่ยัยนี่ไม่โดนสกัม เพราะว่ามีแต่คนกลัวมั้ง? เคยมีกลุ่มรุ่นพี่หญิงรุมตบมันจนเข้าโรง’บาล พอยัยนี่ออกมาปุ๊บก็มีข่าวเรื่องลับๆของยัยพี่ๆครบทุกคน แถมสัดส่วนและรูปในห้องอีกต่างหาก กระทั่งตอนอาบน้ำยังไม่เว้น ตอนนี้พวกพี่ๆย้ายโรงเรียนไปเลย ทนยัยนี่ไม่ไหว กลายเป็นตำนานเดินได้ที่ไม่มีใครหือ(กระทั่งอาจารย์)
“จำนาตาโนะคุงได้มะ? ย้ายไปโรงเรียนเอกชนแล้ว ตอนนี้ห้องเราว่างคนนึงพอดีกับมีคนย้ายมา เลยมาห้องเรา ดูมาแล้ว หล่อเช็ดค่า~~~~~”
นาตาโนะ? อ๋อ! ตาขี้เก็กพ่อรวยที่ชอบเรียกชั้นยัยเอ๋อทุกคำแทนชื่อ (ถึงชั้นจะเอ๋อจริงๆก็เหอะ) ย้ายไปจนได้ ชั้นจะไม่ต้องเจอหน้านายอีกแล้ว ไชโย!! ลุกขึ้นมาไชโยกับเพื่อน ดีใจเหมือนกันแต่คนละเรื่อง^^ ยัยมิกิโบกมือ
“ไปๆก็ดีแล้ว รำคาญ ว่าแต่นักเรียนใหม่หล่อมากเลย? อยากเห็นหน้าแล้วสิ” หล่อจิงอ้ะ 0.0 ชั้นก็สนใจคนหล่อนะ
“ดาวห้องเราหล่อได้ครึ่งเดียวของเขาเอง” หา!? โชตะคุงหล่อครึ่งเดียวของหมอนี่ 0.0 เป็นใครกันนะ หรือว่า!! 0.0
วูบ~~~!! ลมเย็นๆพัดขนขาชั้นลุกไปถึงปลายผม เป็นไปไม่ได้ = = ไม่น้า~~~
“ครืด”
กรี้ดดดดดด!?! T[]T นายปีศาจจริงๆด้วยยยยย เดินเข้ามาในห้องปุ๊บ สาวๆที่กรี้ดกันเงียบกริบจนชั้นทำดินสอร่วงคงได้ยินทั้งห้อง หัวใจแม่พวกนี้คงหยุดเต้นกันหมดแหงๆ ชั้นก็กำลังจะหยุดเต้นเหมือนกัน T-T จะรังควาญอะไรกันนักหนา พระเจ้าขาโหดร้ายยยยย
ถึงว่าชุดตานี่ที่ใส่วันแรกที่เจอคุ้นๆ ชุดนักเรียนโรงเรียนเราตอนม.ปลายนี่เอง นายปีศาจใส่ตุ้มหูข้างเดียวเป็นกางเขนกลับหัว ตาสีแดง เสื้อไม่ติดกระดุมเม็ดบน ผิดกฏตั้งหลายข้อแต่ไม่มีใครทักซักคน เพราะมันหล่อค่ะ T-T หัวใจช้านนน อย่าพึ่งวายนะ X.X
“สวัสดีครับทุกคน ซินอมด์ เอโรเมิร์ก ยินดีที่ได้รู้จักครับ” เสียงหล่อตามเคย แต่ทำไมชั้นได้ยินแล้วขนลุกล่า = =
ในห้องยังเงียบกริบ ชั้นว่าชั้นได้ยินเสียงหัวใจชั้นชัดเลย มันกะลังเต้นแบบอ่อนแรง งานนี้ชั้นโดนปีศาจรังควาญค่า~~~
อาจารย์บู่(ย่อลงมาอีก ชื่อเต็มคือ อาจารย์ปลาบู่ หน้ามู่ทู่ เจ๋งมะ? อิอิ^^V) ชี้ให้มานั่งข้างชั้นเพราะมีที่เดียวที่ว่าง(ไม่นับที่พวกผู้หญิงพยายามตบตีไล่กันเองเพื่อให้มานั่งข้างตัวเอง) นายปีศาจเดินเข้ามานั่งข้างๆชั้น ยิ้มให้ทีนึงแล้วหันกลับไปที่กระดาน ชั้นไม่แน่ใจว่าชั้นยิ้มตอบหรือเปล่า แต่ชั้นจะเป็นลม X.X ตามมารังควาญชั้นทำไม ฮือๆ T-T
จบคาบโฮมรูม จารย์บู่ออกไปอย่างช้า (สงสัยอาวรณ์นายปีศาจ) บรรดาสาว สาวประเภท 2 และสาวถึกต่างวิ่งกรูกันเข้ามาเหมือนอีแร้ง(เกินไป) รุมถามนายปีศาจ ชั้นที่นั่งข้างหน้าต่างหนีไม่ทัน เลยโดนยัยกระเทยถึกเบียดติดกระจกเลย TxT เห็นยัยมิกินั่งเหมือนไม่สนใจแต่ชำเลืองนายปีศาจเป็นระยะๆ แค่โชตะคุงยังไม่สน ไหงสนใจนายปีศาจล่า T T นายทำเสน่ห์เหรอ!?!
“ทำไมต้องทำล่ะ เนมุคุง?” ง่ะ!! T[]T
ลืมไปเลยว่าตานี่อ่านใจได้ ละเมิดสิทธิส่วนบุคคลของชั้นนะ ToT ชั้นจะฟ้องสภาปีศาจ~~~~ (มีด้วยเรอะ?)
“ม่ายมีหรอก” ขอบใจนะที่ตอบ T T
“นี่ๆ ทำไมคุยกับยัยเฉิ่มล่ะ?” ฮือๆ บาดหู T^T
“ก็เนมุคุงเป็นเพื่อนข้างบ้านนี่ครับ” ไปบอกทำมายยยยยย T[]T
ฮือ~~~ รังสีอำมหิตพุ่งมาทุกทิศทุกทาง ชั้นจะรอดออกจากโรงเรียนไม๊เนี่ยง่า~ ~ ~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น