ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ขี้แตก...ขี้แตน

    ลำดับตอนที่ #2 : ยิ้มแฉ่ง 2

    • อัปเดตล่าสุด 9 เม.ย. 49


    ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้าไปที่บาร์แล้วสั่งเหล้า
    “เอาเหล้าที่แรงที่สุดมาแก้วนึง วันนี้เซ็งจริงๆ”
    หลังจากบาร์เทนเดอร์เสิร์ฟเหล้า ชายคนนั้นยกขึ้นเทลงคอรวดเดียวหมดแล้วสั่งอีก
    “เอามาอีกแก้ว วันนี้เซ็งจริงๆ”
    ขณะที่บาร์เทนเดอร์ชงเหล้าแก้วที่สอง เขาเอ่ยขึ้น
    “ท่าทางคุณเซ็งมากนะ ทำไมไม่เล่าให้ผมฟังล่ะ เผื่อจะรู้สึกดีขึ้นบ้าง”
    ดังนั้นชายหนุ่มจึงเริ่มเล่า
    “เมื่อวานนี้ผมนั่งกินเหล้าอยู่ที่บาร์ฝั่งตรงข้าม มีสาวสวยสุดหรูเดินมานั่งข้างๆผม ผมยังคิดอยู่เลยว่านี่มันฝันที่เป็นจริงชัดๆ ผมไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อนเลยนะเนี่ย แถมนั่งได้ไม่ถึงนาที เธอก็เอามือมาวางบนตักผม แล้วมากระซิบที่หูผมถามว่าผมสนเธอมั้ย ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่านี่เป็นเรื่องจริง พอผมพยักหน้าแค่นั้นแหละเธอก็จูงมือผมออกจากบาร์ พาขึ้นรถของเธอแล้วขับไปที่บ้านของเธอ ทันทีที่ประตูห้องถูกปิดแค่นั้นแหละเธอก็ปลดชุดของเธอออกทันที คุณเชื่อมั้ยทั้งเนื้อทั้งตัวเธอใส่อยู่แค่นั้นแหละ ผมก็เลยรีบถอดเสื้อผ้าของผมออกบ้าง แต่ทันทีที่ผมโดดขึ้นเตียงผมก็ได้ยินเสียงคนกำลังไขกุญแจห้องเข้ามา แม่สาวคนนั้นบอกผมว่าแฟนเธอกำลังกลับมา สงสัยเขาจะเสียมวยมาซะด้วยถึงได้กลับมาเร็วขนาดนี้ เขาต้องอารมณ์เสียสุดๆแหงๆ ผมก็เลยรีบเปิดตู้เสื้อผ้า แต่คิดอีกที เขาต้องค้นตู้เสื้อผ้าก่อนแน่ ก็เลยจะซ่อนใต้เตียง แต่ผมก็รู้สึกว่าเขาก็ต้องค้นใต้เตียงเหมือนกัน ตอนนั้นแหละผมเห็นว่าหน้าต่างเปิดทิ้งเอาไว้ ผมก็เลยรีบปีนออกไปแล้วใช้มือเกาะขอบหน้าต่างไว้ ได้แต่ภาวนาว่าเขาจะหาผมไม่เจอ”

    “อืม... ผมพอเดาความรู้สึกคุณตอนนั้นได้เลยแหละ” บาร์เทนเดอร์แทรก

    “ใช่สิ พอเขาเข้ามาผมได้ยินเสียงเขาตะโกนว่า เฮ้ย! เธอนอนอยู่กับใครนี่ แม่สาวคนนั้นรีบตอบว่า เปล่า! ไม่มีใครสักหน่อย ไอ้หนุ่มนั่นเริ่มลงมือรื้อห้อง ผมได้ยินเขาเปิดตู้เสื้อผ้าออกดู ผมยังคิดในใจอยู่เลยว่า โอ้ ดีใจจริงๆที่ไม่ได้ไปซ่อนในตู้เสื้อผ้านั่น หลังจากนั้นผมก็ได้ยินเสียงเขายกเตียงขึ้นดู ก็อีกน่ะแหละผมรู้สึกว่าผมโชคดีจริงๆที่ไม่ได้ซ่อนอยู่ใต้เตียง หลังจากนั้นผมได้ยินเสียงเขาถามแม่สาวนั่นว่ามีอะไรอยู่นอกหน้าต่างนั่น ผมคิดว่าซวยแล้ว คราวนี้ผมไม่รอดแน่ แต่คราวนี้แม่สาวนั่นพยายามอย่างหนักที่จะกล่อมให้เขาไม่เดินมาดูที่หน้าต่างที่ผมเกาะอยู่ คราวนี้ผมได้ยินไอ้หนุ่มนั่นเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วเปิดน้ำอยู่สักพัก ผมเดาเอาว่าเขาคงกำลังจะอาบน้ำ แต่ทันใดนั้นเองเขาก็เอาน้ำร้อนสาดออกมาตรงหน้าต่างที่ผมกำลังเกาะอยู่ อย่างว่าแหละผมโดนเข้าไปเต็มๆ คุณดูสิทั้งหัวทั้งไหล่โดนน้ำร้อนลวกพองไปหมด

    “โอย... ถ้าผมโดนอย่างนั้นผมคงตายแน่ๆเลยเนี่ย”

    “ไม่ ไม่หรอกนั่นยังไม่เท่าไหร่ หลังจากนั้นไอ้หนุ่มนั่นปิดหน้าต่างทับมือผมตูมเข้าให้ คุณดูนิ้วผมสิ กระจุยเลือดโชกขนาดนี้ ผมแทบจะถือแก้วเอาไว้ไม่ไหวด้วยซ้ำ”

    บาร์เทนเดอร์มองมือเขาแล้วพูด “โอ้โฮเฮะ เพราะงี้นี่เองคุณถึงได้ดูเซ็งขนาดนี้”

    “ไม่ ไม่ใช่นี่หรอกที่ทำผมคลั่งน่ะ”

    “อ้าว แล้วอะไรล่ะ”

    “ก้อ... พอผมตั้งสติได้ แล้วมองดูรอบๆ ผมถึงได้รู้ว่าผมอยู่สูงจากพื้นไม่ถึงหกนิ้วเองว่ะ”
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×