คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2
นายัมิทันพูบำ เา็ยศีรษะึ้นมาริมฝีปาบายับย ประบลบนริมฝีปานาแนบแน่น ยามที่นาเผยออ้าปาึ้นเาบัลีบปารอบรอ ันลิ้นร้อนสาแทรเ้าไปในโพรปาหนุ่มหวาน่ำไ้ลิ่นนมหวานอ่อนารสปานาที่พึ่ินเป็นอว่าลท้อระหว่ารอเาเมื่อรู่
วหน้า้าวินอิแ่ำ ิใล่อลอยราวับอยู่ท่ามลาหมู่มวลอไม้ที่ำลัเบ่บาน หัวในาเ้นไม่เป็นัหวะ สมอาวโพลนยาะหลุออาภวั์าารระทำป่าิบเถื่อนอเาในยาม่ำืน
ริมฝีปาูื่มรัรึเี่ยวันอยู่พัให่ นาเผลออบสนอเาบ้าลั่ นี่น่ะหรือ่ำืนเร่าร้อนอหนุ่มสาวที่นาเยอ่านในหนัสือ หลัารปรนนิบัิสามี ที่ท่านแม่มอบให้
“อ้า…” ลำเสียหวานาบ่านในลำอเปล่ัวานใสราวับระิ่
ทำให้บุรุษล้อยาม ยาะละรามือาสรีรหน้า ในสายาเาเห็นนาเป็น ‘หานี่หยี่’ ที่เาปรารถนาแ่านับนา เป็นสามีนามาว่าสิ่ใ
เาบเรียวปานาเื่อ้านานเ้าลับยิ่เร่าร้อน ผสมฤทธิ์สุราที่เาื่มลไปนาสิยาที่ะวบุม เบียเสียเนินออนาที่ำลัระเพื่อมไหวหัวใเ้น ุ๊บๆ เาผละริมฝีปาออานา วาสีำลับยามนี้ำลัสะท้อนแสแห่อันรายลุ่มลึ สันานิบในัวบุรุษออมา นาแทบหลุบาล่ำ เม้มริมฝีปาแน่น
เาพ่นลมหายใอุ่นร้อนรที่้นออนาแผ่วเบา มือำยำับเส้นผมสีำุนานาึ้นมาอมม เปรยาึ้นมอสรีแ่ม้า “้าอยามีลูับเ้า”
ะ…ับนาหรือ มะ..ไม่สิเาำลัิว่านาเป็นสรีผู้นั้น่าหา?
ในใิ่อ้าน ทว่าอนนี้นาหมหนทาหนี ้ำสะโพอนายัถูฝ่ามือำยำแ็แร่เห็นเส้นเลือปูโปนอเาับไว้แน่นแนบิับ่วล่าอเาอี
“้า…เอ่อ…้า”
ในเมื่อนาให้ำอบไม่ไ้ เา็ไม่รีรอฟัำอบอนา โน้มศีรษะเ้าไปูบริมฝีปานารวเร็ว
“อื้อ!...” นาร้อประท้วันแผอเาออ
ผิา….้ำเายัับรวบ้อมือทั้สออนาไพล่หลัไว้แน่นไม่ให้แิ้น ในะที่ปาอนาำลัถูเาลืนินัวรสาิหอมหวานแทบทำให้นาเสียสิ มัวเมา
เาเร่าร้อน…หื่นระหาย…โหยหาร่าายอสรีที่รั หวัเป็นที่บรรเทาวามทรมานที่รอมาเนิ่นนานหลายปี
“พอ่อนไ้หรือไม่…ะ…้าไม่พร้อม” นาัืน
เาผละออาริมฝีปาอนา ในะที่มูยัลอเลียที่พวแ้มนวลเนียนอหิสาว ับานาเยึ้นเอ่ยน้ำเสียทุ้ม่ำทรมานแผ่วเบาในลำอ
“ไม่…” น้ำเสียเาูไม่พอใ ้ำวายัเรี้ยวราหมายะำหนิท่าทีอนา เ่นไรวันนี้นา็ไม่มีทารอาเื้อมมือเาไปเ็า
พูบริมฝีปาร้อนพรหมูบแ้มอนาลาลมาลอเลียที่ออาว บัลำอนาเบาๆ
“อื้อ…ท่าน!” นาบริมฝีปาแน่นทรมานร่าายเหลือเิน
เารอยยิ้มเ้าเล่ห์ทว่ายัมีอารม์บันะสบวาสว่าแวววาวราวับวาวบนท้อฟ้า “ฮึ”
นานิ่ะลึ…เาแ่ ‘ฮึ’’ ั้นหรือ?...
ใบหน้านาเป็นริ้วแ ไม่ิว่าในอนลาวันใบหน้าบึ้ึเย็นาอเา ในอนนี้ลับน่ารัึ้นมาะั้น แทบทำให้นาเสียสิไปั่วราว
ไม่ทันไ้บิลำัวอนาถูับพลิหันหลัไปนอนบนเีย มืออนาไพล่หลั เาโน้มใบหน้าเ้าใล้แนบิใบหูนาหมายหยอเย้า “เ้ายิ้มอันใ”
“้าเปล่า อ๊ะ!…”
นาไม่ทันอบ ริมฝีปาอเา็ลมาบัใบหูอนาเบาๆ
นาสะุ้ ร่าายอ่อนยวบเสมือนาที่สูรวเร็ว นาบริมฝีปาแน่น ใบหูแ่ำ เาทำบ้าอะไร!...อื้อ…นะ…นาะไม่ไหวแล้ว
วานาพร่ามัว พยายาม่มไม่ให้ราเสียน่าอายออมา บุรุษผู้นี้อันรายนั มีหลายวิธีที่สามารถทรมานนาให้ยอมศิโรราบไม่อาผลัไส หรือหลีหนีะารรมารนี้ไ้เลย
เี่ยสิวนถลอาภร์อนาออหลเหลือเพียเอี๊ยมสีแปัลายโบั๋นเพียัวเียว ผิวอนาละเอียยิบ าวนวลเนียน เาลาสายาึ้นไปอีนิเห็นเนินออวบอิ่มเ่ึำลัระเพื่อมไหวทะลัออมาภายนอ
้าวินอิทำัวไม่ถู น้ำเสียนาแทบไม่มี ร่าายไร้เรี่ยวแรยาะัืน…นี่เาะเอาริหรือ…ในเมื่อเป็นืนเ้าหอวันแรอนา นา็ไม่สมวรปิเสธนอามอบายนี้ให้สามีอนา
เา้มพรมูบไหปลาร้าแผ่วเบา สายาหวาน่ำับ้อใบหน้าเพียเสี้ยวอนา านั้นเลื่อนมารที่เือผูเป็นปมไว้แน่น เา้มใ้ปาบปลายเือปลออทันที เผยให้เห็นหน้าออนนี้อนาำลัูันไร้สิ่ปปิ ร่าายเปลือยเปล่า หัวใเายิ่ลำพอใมาว่าเ่า
ฝ่ามือร้อนสาวาบนหน้าออนา บีบเ็มำมือ เาสัมผัสไ้ถึเนื้อนิ่มเ่ึำลัพอี ในอนนี้เาไม่อาึสิลับมายิ่ลุ่มหล มัวเมา รู้ัวอีที็เผลอเอาปลายลิ้นร้อนสาลาไล้เลียยอหน้าออนา บัูลืนหยอเย้าปลุปั้นให้หิสาวมีอารม์ร่วมาม มิอา้าน
“อะ…อื้อ…” ร่าายนาระุบิเร้า น้ำเสียแหบพร่า ไ้แ่สั่นศีรษะ อวามปรานี หาปล่อยให้เาทำแบบนี้่อไป นาไ้เผลอราเสียน่าอายออมา่อหน้าเาเป็นแน่
เี่ยสิวนเปรยวาสีำสนิทยาาเามอสรีรหน้า สีหน้าท่าทายั่วยวนอนาลับยิ่ทำให้อารม์อเาพุ่สุี ปลุให้่วล่าลุึ้นราวับสายธนูที่ถูึนึมิอาให้หยุยั้ล ท่วท่าที่ระุอบรับอนายั่วยวนใยิ่นั
ใบหน้าเาแ่ำเป็นริ้วแ เาวามือลบน่วล่าอนาไร้สิ่ปปิ ลูบปลายลีบุหลาบ เาสัมผัสไ้ถึอุหภูมิร้อนที่ำลัเปรอะเปื้อน้อมืออเา น้ำสีาวุ่นอนาออมาอบสนอไ้ัถึอารม์อหิสาวในอนนี้้อาร และปรารถนาในัวเา
ริมฝีปาอเาระุยิ้ม ยับายึ้นลาร่าายอนาเ้ามาใล้ ในะที่แท่เนื้อนาให่ำลัลาถูไถ่วลีบุหลาบที่ำลัระุรอารอบสนออเาเ้าไปภายใน
เาับาอนาแน่นึเ้ามาใล้อีนิ ่อนที่ะสอแท่เนื้อปูโปนเห็นเส้นเลือเ้าไปภายในอนา เื่อ้าพยายามปรับลมหายใให้ที่ ร่าายนาำลับีบรั ร้อนรุ่มไปทั่วร่า
นาระุอบรับ ่มเสียราไว้ไม่ให้เผลอหลุออมา น่าอาย!...น่าอายยิ่นั เาำลัมออสวนอนาอยู่
นาเบี่ยใบหน้าหนี หลบสายาอันรายู่นั้นอเา น้ำานาเริ่มหลั่ไหลลอเบ้า ลมหายในาสะุทิ้่วไปนานเพราะเ็บปว รู้สึึหน่วๆ บริเวหน้าท้อไปหม
ทะ…ทรมานเินไปแล้ว…
แท่เนื้อนาให่เ้าไปภายในร่าายนาทุลัทุเล เาับยอออนาที่สั่นระเพื่อมไหวบีบเล้น ันสะโพเ้าไปอย่ารวเร็ว ปึ!...
นาราออมาาในลำอ ับไปที่ท่อนแนอเาไว้แน่น “ะ…เ็บ”
เาำรามุันออมาาในลำอ เ็น้ำาออาพวแ้มให้นา โน้มใบหน้าเ้าใล้ “ีหยี่”
นาไ้สิมอบุรุษรหน้า ีหยี่หรือ?....ื่อผู้หินนั้นอีแล้ว ในสมออันาวโพลนลับมีวามสับสนผสมวามเ็บปวอยู่ในหัวใ ที่เามีอะไรับนาเพียเพราะิว่าเป็นแม่นาผู้นั้นน่ะหรือ
ไม่ทันนาไ้อ้าปาประท้วเาเริ่มยับสะโพันแท่เนื้อนาให่เ้าออร่าายนาเบียเสียผิวเนื้อละเอียภายใน
นาแทบเสียสิ เรี่ยวแรที่มีหายไปในพริบา เาไม่ปรานีนาสันิ ……
ายหนุ่มมอสรีใ้ร่าำลัเลื่อนไหวในะที่เาออแรสะโพระแทับผิวเนื้อลมลึอนาเริ่มรุนแรึ้นทุที ผิวายนาในอนนี้ลับเ็มไป้วยรอย้ำแาฝีมืออเา
นาบริมฝีปาแน่น มือทั้สอ้าำผ้าปูเียหาที่ระบายวามเ็บปว ในะที่น้ำานายัไหลพราไม่หยุ มัน่าทรมานเหลือเิน
เายัปลปล่อยอารม์หื่นระหายออมาไม่หยุพัเ้ามาเรื่อยๆ อุหภูมิร่าายอเาในอนนี้ำลัแผเผาผิวเนื้อนาร้อนรุ่มไปทั่วร่า
นาอ้าปาราเสียหวาน่ำยาะปรือาึ้น ร่าายอนายัถูระทุ้ระแทเ้ามาเรื่อยๆ ผสานเสียำราม่ำราวับราสีห์ในอนนี้ารเล็บแ็แร่ับหัวไหล่อนาเหนี่ยวรั้ไว้ไม่อาิ้นให้หลุพ้น ท่ามลาวามมืสนิทที่มีเพียลมหนาวผัผ่านที่ไม่อา้านทานถูเผาผลา้วยวามร้อนระอุอหนุ่มสาวทั้สอในยาม่ำืน
ความคิดเห็น