คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ลาก่อนหลานรัก
ายราไ้หันลับมามอแผ่นหลัอินเป็นรั้สุท้าย้วยรอยยิ้ม.. านั้นึเินออาบ้านหลัเ่าอน เผิหน้าับเหล่าผู้ฝึเวทมนร์และนัรบเวทมนร์หลายสิบน ที่อนนี้ไ้ยืนปิทาหน้าบ้านนไว้หมแล้ว
แนนำอลุ่มนเหล่านี้ เป็นายวัยลาน ไว้หนวเราเ้ม เส้นผมสีแุเลือ ร่าายสวมใส่เสื้อผ้าเนื้อี สีำล้วน ทัทอลวลายสายฟ้าสีแ อย่าสวยาม นผู้นี้ือ บิาอเมสัน “ ไรอัน” ผู้นำหมู่บ้านอัศนีโลหิแห่นี้...
ไรอัน้อมอายรหน้า้วยวามประหลาใ
“ เ้าเป็นใร ทำไม้าไม่เยเห็นหน้าเ้ามา่อน..” ในใไรอัน มีวามรู้สึหวาลัวึ้นมา ิ้วมว ร่าายรู้สึอึอัึ้นทันที “ ทำไม้าถึรู้สึหวาลัว มัน มันเป็นใรัน สัมผัสถึพลัเวทมนร์ในัวมันไม่ไ้สันิ?...”
ายราไม่อบำถามอไรอัน ลับ้อมอ้วยใบหน้าที่เยา และทอถอนใเบาๆ ับนเอ “ ไม่นึเลยว่าวันนี้ะเป็นวันสุท้ายอ้า...”
ในลุ่มนเหล่านั้น มีนที่สามารถำายราไ้ เพ่มอนแน่ใ..
“ นายท่านไรอัน!! ไอ้แ่นี่ละ เป็นาิอไอ้เ็ปีศา!! ้าเยเห็นมัน ไอ้แ่นี่้อเป็นปีศาแปลายมาเหมือนเ็นั่นแน่นอน..” ไรอันไ้ยินเ่นนั้น็ไม่ิอะไรอีให้มาวาม ิมุ่ร้ายระเบิออมาพร้อมพลัเวทย์แผ่พุ่ออมาาร่าาย ใ้เท้าไรอันเิวแหวนสายฟ้าสีแเ้มึ้นถึสอวแหวน มีเาเลือนลาอวแหวนที่สามบัเิแล้ว.. “ นัรบเวทมนร์ั้นสู..” ำอุทานัระมไปทั่ว เพราะแม้ะ่าานัรบเวทมนร์อื่นเพีย ั้นสอั้น แ่่อว่าอแ่ละั้นมามายนเปรียบไม่ไ้..
ายราเพียมอมาทาไรอันอย่าเยา..” หึ!! พวบในะลา..” เพียำสั้นๆาายรา เหล่านัรบเวทมนร์ที่ไ้ยิน่าโมโหเือาล รวมถึไรอัน้วยเ่นัน “่ามัน!!” สิ้นเสียไรอัน นัรบเวทมนร์ผู้หนึ่ร่ายเวทย์สายฟ้า ส่พลัลสู่พื้นินอย่ารวเร็ว พลันรอบายายราเิระแสไฟฟ้าระเบิึ้นาพื้นิน “ เปรี้ย!!” เสียระเบิัลั่นสนั่น
พื้นินใ้เท้าายรา เิเป็นหลุมบ่อ ยุบลไปถึรึ่เมร รอยร้าวแระายไปทั่ว ฝุ่นวันละลุ้...
สายลมพัผ่านฝุ่นวันออไป ายรานเิมยัอยู่ี มีเพียเสื้อผ้าที่ไหม้และาหลุลไป... เผยให้เห็นล้ามเนื้ออันแ็แร่แน่นร่าาย มีออร่าสีทอาๆ ปลุมทั่วร่าาย.. “ มีอะไร็ัออมาเถอะ..” ายรายับร่าาย พุ่เ้าหาไรอันโยร มุ่บศึอย่ารวเร็ว นัรบเวทย์้าายไรอัน่า็เป็นผู้มีประสบาร์ เมื่อพลัอนหนึ่น ทำอะไรไม่ไ้.. ็้อรวมเท่านั้น สายฟ้าสีแหลายสายหลั่ไหล.. มารวมันรหน้าไรอัน ไรอันใ้พลัเวทย์นรวมเ้าับลุ่มสายฟ้านั้น นลายเป็นูสายฟ้าสีแนาให่..” อสรพิษอัศนีโลหิ..” เสียไรอันำรามลั่น อสรพิษัวนั้นพุ่เ้าหาายราอย่าน่าลัว ายราไม่หลบหลี ลับพุ่ปะทะเ้าับอสรพิษัวนั้น..
หนึ่สีแเ้มั่โลหิ หนึ่สีทอแ็แรุุ่นเา ปะทะันอย่ารุนแร หมัวาายราพุ่ออมา ระแทเ้าับอสรพิษสายฟ้านัวบิเบี้ยว แสลายไปอย่า่ายาย.. แราารปะทะนี้ส่ผลให้ไรอันและนัรบเวทมนร์อนระเ็นถอยหลัไปหลาย้าว ่าับายรา หลัาารปะทะ ายราไม่มีผ่อนแรแม้แ่น้อย.. รีบพุ่มาเ้าประิไรอันทันที หมัวาพลันส่อแสสีทอเ้มึ้นว่าเิม ใ้เท้าเิวแหวนสีเหลือทอึ้นสามวแหวน พลัเวทย์สีทอแผ่ระายออมาาายรา พลัเวทย์สีทอมามายไหลมารวมที่หมัวาอายรา เปล่แสสีทอนเห็นั หมันั้นเ้านลาอไรอันอย่าั “ ู้มม..” ไรอันระเ็นออไปไลนับสิบเมร ลิ้เลือหลายลบ นนเ้าับ้นไม้้นให่ ึหยุล. เลือระเ็นไปทั่วอาาศ หน้าอยุบลไปนเห็นระูแททะลุออมา...สิ้นใในทันที “ นายท่าน...” “ นายท่าน..ายแล้ว!!” นัรบเวทมนร์มามายที่ล้มลแ่ยัไม่สิ้นใ ไ้เห็นะเหุาร์นั้น ่าอุทานึ้นพร้อมัน พวมัน้อมอายราราวับเห็นผี อนนี้ิเพียหนีไป บานแล้าย บานรีบพยุัวเอหนีไป.. ายราไม่ยับไปไล่ล่านเหล่า แ่ลับยืนอยู่ับที่แทน..
วแหวนใ้เท้าไ้หายไปแล้ว พลัเวทย์สีทอเ่นัน ายราระอัเลืออให่ อาารบาเ็บที่นสะ่มมาลอ ำเริบอย่าหนั ร่าายปานแสลาย แ่นพลัเวทย์ในร่าายแระาย ายราไม่สามารถทนไ้อี่อไป เเหนหน้ามอฟ้าเป็นรั้สุท้าย..
“ ลา่อนหลานรั..”
***นัเียนอาะอัพนิยาย้าสันินะรับ เนื่อาสภาพร่าายไม่แ็แร ภูมิแพ้อาาศำเริบนะรับ
อาะ้าไปบ้า แ่ะไม่ทิ้ไปแน่นอนรับ...
** ออบุทุท่านที่แวะเ้ามาอ่าน มี้อิมยัไ บอไ้เลยนะรับ **
ความคิดเห็น