คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : กลุ่มโจรสลัดตัวตลกบากี้
วันรุ่ึ้น หลัา ผ่านารลออย่าสุสัน์
“เห้อ ยัเวียนหัวอยู่เลยั้แ่เมื่อืน “โโลื่นมาพร้อมับ วย
”็แหหละเล่นัเหล้านเียวไป3ถั นะ นายหนะ”แนนอลบ่นใส่โโล
”็มัน่วยไม่ไ้นี่หน่า ็เรื่อมันิแล้ว เอาไม่ลหรอ ฮ่าๆๆ “ โโลำพร้อมท่าทาอว
”เอาเถอะ ่ามันละ ัน นี่ลูฟี่ ลูฟี่ื่นเร็ว ำลัะาใบเรือแล้ว “แนนอละโนปลุลูฟี่
”อะไรัน เ้าแล้วหรอ ฮึ้บ ฮึ้บ ลิ่นอะไรหอมๆหนะ เหมือนลิ่นเนื้อเลย “ลูฟี่ถามพร้อมน้ำลายไหล
”มาสิมาินัน ันทำสเ้เนื้อเ้าทะเลย่าหนะ ”แนนอลอบพร้อมับยิ้มให้
ลูฟี่ที่ำลัทำหน้า่วพร้อมน้ำลายไหล็พุ่เ้ามาอย่ารวเร็ว
“เนื้อ๋าาาาาาา”ลูฟี่ะโนเสียัและมาถึหน้าโ๊ะในทันทีพร้อมับโโล็ำลัเินเ้ามาพร้อมับหาวไป้วย
และเรา็ิน้าวัน
“นี่ะว่าไปนายแล้นเรือมายัไหละลูฟี่ และโโร”แนนอลถาม
“ันหรอ ันมุอยู่ในถั และ็โผล่มาเอโบี้หนะ “ลูฟี่อบหน้าาย “ส่วนัน ออาเาะมาเพราะอยาเอายนนึหนะ และ็หลทาลับไม่ไ้ “โโลพู
“เห้อ พวไม่เรียมพร้อม ับพว อบหลนี่หน่า “แนนอลบ่นไป
“หาาา นายว่าไนะ นายว่าใรอบหลันฟ่ะ “โโลยั่วะั พอฟัแนนอลแวะ
”เอาน่าๆ ันล้อเล่น ยัไเรา็้อหา ้นหนเรือ อยู่ีนะหละ “ แนนอลพู
”ริ้วย เรา้อหา้นหนเรือ และที่สำัที่สุ นันรีไนันรี “ลูฟี่พูและหัวเราะ
”หานันรีเนี่ยนะ?”โโลับผม ถามพร้อมัน
”็ใ่ไโรสลั็้อร้อเพลสิ”ลูฟี่อบ
“เอาเถอะ ่ามันละัน เอาเป็นว่าเรา้อหาแผนที่อแรนไลน์ละหละ “แนนอลบอและนึ่อว่า ถ้าา่อไป้อไปเอบาี้นี่หน่า
”ริ้วย เี๋ยวันัารเอ และพวนายรออยู่บนเรือนี่หละันพอนึอะไรีๆออ “แนนอลพู้วยวามมั่นใ
“โอเร ฝา้วยนะ “ลูฟี่ “อื้ม โอเ “โโล
แล้วผ่านไป 1สัปาห์
็มาถึเาะ อโรสลับาี้ แน่นอนว่าแนนอลรู้ว่า นามิอยู่ในเาะนี้
แนนอล ลาเรือ และบอ พว ลูฟี่ว่ารอ อยู่บนเรือแปปเียวนะหละ
และแนนอล ็เินมาเอนามิ
“โอ้ มาแล้วหรอหัวหน้า “นามิพู้วยวามีใ
“หัวหน้าอะไรอเธอ”แนนอลอบ้วยวาม แ่เารู้อยู่แล้วเพราะเามีฮาิสัเุ และเห็นว่านามิะเินมา +ับรู้พล้อเรื่อละนะ
”แหรอหัวหน้า ลูน้อนายมันมาโมยแผนที่สมบัิอันหนะ “ัวประอบอบ
”ั้น ฝา้วยนะหัวหน้า ะ…ันไป่อนละ “นามิำลัวิ่ไป และถู แนนอลับมือรั้เอาไว้
”อย่าพึ่ไปเธอ หนะ ้อมาเลีย่อน “แนนอลพูใส่เธอและึัวเธอเ้ามาเพื่อไม่ให้หนี
“เห้ยอะไรอแวะ “ัวประอบามเนื้อผ้า
แนนอลหันไปมอ และเพ่ไปที่ ัวประอบ2น ที่พูหาเรื่อ
แว้ว แว้ว แว้ว
แนนอลใ้ ฮาิราันที่พึ่ฝึมายัไม่ำนา ทำให้อ่อนมาๆและวบุมยัไม่ีพอ แ่็พอทำให้พวัวประอบ2นสลบไป
”นี่ นายทำอะไรหนะ ทำไมพวนั้นสลบไปเยเลย “นามิถามสสัยและหน้าีเผือ้วยวามลัว
”เอาหนะ ทำอะไรไม่้อใส่ใ ันมีเรื่อ้อุยับเธอ “พอแนนอลอบลับ แล้ว็ไปหาทีุ่ยัน
เธอ็เล่าว่าเป็นโรโมย สมบัิอพวโรสลั
แนนอลที่รู้อยู่แล้วแ่พยายามฟัไป เพื่อไม่ให้วามแ และแล้ถาม
”เธอหนะเิที่ไหน”แนนอลถาม้วยวามริั
นามิ็เล่าว่าที่เาะๆนึ
“หรอ เาะที่เธอว่าถู ลุ่มโรสลัมนุษย์เือปรออยู่ใ้ไหม”แนนอลพูเหมือนสสัย
”นี่เธอรู้ไ้ยัไหนะ “นามิถามอย่าริั
”เอาหนะันรู้็แล้ว ัน เอาี้ันมี้อเสนอ เธอมาเป็น้นหนเรืออลุ่มโรสลัอัน และันะ่วยเาะเธอเอ”แนนอลยื่น้อเสนออย่ารไปรมาไม่รอ้า
”เ้อะ พวโรสลัหรอเนี่ย พวโรสลัหนะมันเื่อใไม่ไ้ และั้นะเื่อเธอไ้ไ”นามิถามปนโมโหเพราะไม่ิว่าะเป็นโรสลั
”เี๋ยวเธอเห็นเี๋ยวเธอ็รู้เอว่า่วยไม่่วย “พอแนนอลพูเสร็็ลุแล้วเินออไป
“นี่นายะไปไหน”นามิถาม
”ันะไปเอาแผนที่แรนไลน์ับลุ่มบาี้หนะ”แนนอลพู
”ะบ้าหรอ พวนั้นเ่มาเลยนะ นายสู้มันไม่ไหวหรอ่อให้นายเ่แ่ไหน”นามิพยายามแย้
”ามมา!!!”แนนอลหุหิเพราะนามิถามเยอะ
นามิเลยามไป้วยีๆ
หลัานั้นมีเสียั.
ู้มมมมม!!!
——————
ทา้านบาี้
”เป็นไ ลูระสุนปืนให่นิพิเศษ พร้อมับ พลัปีศาอั้น”บาี้พู้วยวามโอ้อวับลูน้อ
”แน่นอนรับัปันบาี้ สุยอริๆรับ “ลูน้อบาี้พู
ทันในั้นมีเสียะโนมา
”ัปันรับ!!! มีาย ใสุ่สีน้ำเินแปลๆมีาบาเอว2เล่ม เินมา ับยัยหัวโมยรับ”ลูเรือบาี้ะโนมา
———————-
ทา้าน แนนอล
”เธอ รออยู่รนี้นะ เี๋ยวันะแสใหู้”แนนอลพูบ ็ัาบึ้นมาและับ2มือ้าึ้นฟ้า
และทันไนั้นไฟฟ้า ็พุ่ึ้นมาลุม าบเหมือนอาภร์ สายฟ้า
่วเวลา1สัปาห์เาฝึฝนทั้ฮาิราันและ ผลปีศา
พอ้า าบึ้นฟ้า
“วิาาบ:ผ่าันทรา “ พอพูบ พื้นินหรืออาาศแหวลา รวมไปัวอาาร ที่พวโรสลับาี้ อยู่บนาฟ้า อาารพัทลายลอย่ารวเร็ว ทั้ๆที่เมื่อไม่นานนัยัอยู่ีปิ
”เธอเอาไ ัสินใไ้หรือยั”แนนอลหันมาถามนามิ
“อะ…อื้มเอา็เอา “นามิพูแบบล้าๆลัวๆ
”โอเร ั้นรอันแปปนึเี๋ยวันไปเอาสมบัิ มาให้ “แนนอลบอนามิทันในั้น นามิ็าลุวาวเป็นประายรูปเบรีันเลยทีเียว
“โอเร แล้วะรอนะ”นามิ ยิ้มและรีบอบลับ
————————-
ทา้านบาี้
”เหอะเือบไปเือบไป“บาี้โยนลูน้อที่เอามาบััวเอทิ้
”นี่เป็นวามเสียหายรั้ให่อเราเลยนะรับ ัปัน”นัายรรม อบ
“ใ่สิ มันเป็นใรทำไมมันถึล้าทำอย่านั้น ันห้ะ ไม่รู้ััปันบาี้หรือไห้ะ”บาี้พู้วยวามโมโห และหันหน้ามาพบว่าายนนึ ใสุ่ล้ายๆิโมโน สีม่ว มาอยู่้าหน้า
”ว้า “บาี้ใร้อะโน
—————————
ทา้าน แนนอล
”รอแปปนึนะ “ แนนอลหันมาย้ำับนามิ แนนอละห็นว่าบาี้เอาลูน้อมาบั ทำให้แนนอลโรธสุี ิในใ “แ!!! แะี้ลาาาวนาเอาลูน้อมาบัเลยหรอ ห้ะ “แนนอลิบ็พูว่า
”โล”
ฟรุ้บ
ไปโผล่หน้าบาี้ ้วยสีหน้าโรธัเส้นเลือปู
นัายรรมพยายามลุึ้นมาฟันแทน บาี้ที่ำลัลุ ็โน แนนอล ปล่อยฮาิราันใส่
วิ้ว วิ้ว วิ้ว
นัายรรม สลบไปในทันที รวมถึลูน้อที่อยู่้านหลัอีหลายน
“แ บาี้ วันนี้แไ้นอนโรบาลับารระทำอแแน่”แนนอลพู้วยวามโรธั และัาบออ และเลือบอาภร์ไฟฟ้าทั้ัว เพื่อให้ไฟฟ้าระุ้นเลเพื่อเพิ่มวามเร็วแลมาับารเ็บปวนิหน่อย
วิาาบ : ระบำาบวายุ
แนนอล พูเบาๆ่อน หมุนัวฟัน ปิ วามเร็วสูอยู่แล้ว พอเลือบไฟฟ้า บวับฮาิที่าบ นั้น แทบะนับารโมีไม่ถู
พอเสร็ระบวนท่า บาี้ รอยแผลเ็มหน้าอ แ่อย่าพู้วยวามเ็บใ
”ะ….แ แเป็นใรันแน่ ทำไมมาหาเรื่อั้น “บาี้พู้วยวามเ็บใ
แนนอลพอฟันเสร็็หายโมโห และนึึ้นไ้ว่า “เอ๊ะ เป็น นัาบ้อมีายาเท่ๆนี่หวาา”พอ แนนอลิเสร็หันไปอบ
”ั้น นัาบสายฟ้า แฟร์ ี แนนอล ันเป็นแม่ทัพ ประำลุ่มโรสลัหมวฟา ที่ัปันั้นะเป็นราาโรสลัในอนา ำไว้้วย”แนนอลพูยาว และแอบยิ้มในใ “ไอ้ย้ะ แม่มโรเท่เลยอ้ะ อยาพูแบบนี้มานานแล้วววว”พอแนนอลิเสร็เผลอยิ้มเล็น้อยและหันไปบอบาี้ว่า
“ราวนี้แรอไปราวหน้าเอันแน่”แนนอลพูู่
”ันฝาไว้่อนเธอไอนัาบสายฟ้า”บาี้เ็บใเพราะวามอ่อนแอ
หลัานั้น แนนอลใ้ โล ไปเอาสมบัิและแผนที่มาอย่ารวเร็วแล้วเินลับไปหานามิ
—————————
ทานามิ ่อนหน้าที่าร้อสู้ะบ
”บ้าเอ้ย นี่มันใ้นริๆไหมเนี่ย นบ้าอะไร นเียวัารทั้ลุ่ม “ นามิบ่นอย่าลัวๆ
——————————
หลัาารสู้บ
นามิที่ยั อยู่ ับเหุาร์ที่บ้าอะไรแบบนี้ พร้อมับลัว สับสน
แนนอล็เินลับมาถึหน้า นามิ “เธอ “สะินามิที่ยั ๆ อยู่
พอนามิไ้สิ “เอ่าลับมาแล้วหรอ”นามิถาม
”ใ่นะสิ อ้ะ นี่อเธอหนะ แล้วไปันไ้แล้วันะแนะนำ ัปันับนัาบอีนให้รู้ั “แนนอลพูเสร็ และ็เินไป พร้อมับนามิที่ยัไม่ไว้ใี
——————————-
ทา้านเรือ
”ไอเ้าบ้านั่นทำไมไปนานันี่ี่โมี่ยามแล้วห้ะ “โโละโนบ่น
”นั่นิเป็นไรไปหรือเปล่า น้าาา หิวัเลยอ้าาาา แนนอลลล รีบลับมาทำับ้าวให้ันินเร็วๆันหิวแล้วววว” ลูฟี่ะโนบ่นหิว
“ลับมาแล้วววทุน นี่มาูนี่สิันมีไรมาแนะนำ”แนนอลล่าว้วยท่าทีีใ
”เนื้อหรอเนื้อหรออเนื้อใ่ป่ะ “ลูฟี่น้ำลายและถาม
”ไม่ใ่ๆ “หลัานั้น แนนอล ็โว์แผนที่แรนไลน์ใหู้
“หึะเรื่มแล้วสินะ “โโลยิ้มอย่าผยอ
“ย้ะฮู้วววในที่สุ็ไ้มาแล้ว”ลูฟี่ะโนีใ
”เี๋ยวๆยัมีอีอย่า”แนนอลล่าวั และพุึ้น”นี่ เธอนนี้ื่อนามิ เธอะมาเป็น้นหนเรือสาวสวยอเราเอแหละ”
”ไหนายไปหาแผนที่ทำไมนายไปไ้้นหนมาาไหนันฟร้ะเนี่ย!!!”โโลถาม สสัย
”อะ…เอ่อสวัสี่ะ ันื่อนามิ านี่ันะมาเป็น้นหนเรือ อลุ่มนี้่ะ”นามิล่าวล้าๆลัวๆ
”เธอื่อ นามิหรอ ั้น มัี้ ี ลูฟี่ ายที่ะเป็นราาโรสลั ฝาัว้วยนะ”ลูฟี่แนะนำัวพร้อมยิ้มสใส
”ัน โรโรโนอา โโล ฝาัว้วย”โโลแนะนำปิ
”เอาหละๆ มาิน้าวันีว่าลูฟี่หิวแล้วแหละ นามิเธอ็มาิน้วยันนะ ”แนนอลล่าวบและยิ้มอย่าริใ
ในในามิเริ้มสับสน หน้าาน่าลัวอนสู้มะี้ไปไหน ันยัเือบเป็นลมไปเลย
สุท้ายเธอ็ เินไปิน้วย หลัาิน ันนิหน่อย
แนนอล็ย อาหาร ให่โมาวาใว้บน่านฟ้าเรือ และยเหล้ามา
”อุ้ว วัาวววว” ลูฟี่าเป็นประาย ่อนเทน้ำผลไม้ลเ็มแ้ว ส่วนั้น โโล และนามิ เทเหล้าเ็มแ้ว
”อนนี้เรามี้นหน เรือนไหม่ มาร่วม้วยแล้ว นแ้ว!!!!”ลูฟี่ล่าเปิ
”นแ้ว!!!!”ทุนพู นามิเหมือนล้าๆลัวๆสุท้าย ็ บ้วยารื่มเฮฮาปารี้อย่าหนั
———————————————
บไปแล้วับอีอนนะรับ ผมื่นเ้นมาที่ะไ้เียนโว์วามเทพอพระเอ หุ้ หุ้ หุ้ แล้วไว้เอันไหม่อนหน้า ฝาหัวใ และิาม้วยนะรับ อบุร้าบบบบบ
ความคิดเห็น