คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่6
รี๊
หล่อมา
ผมแนะัวเสร็เสียรี๊็ามมาอย่าล้นหลาม ผมวาสายามอไปรอบห้อนไปสุเ้าับนๆหนึ่ พระเอโลนี้ ทูน่าน้อย อีฝ่ายเมื่อเห็นผม็ทำหน้าใทันที น่ารั ทำไม่ถึใล่ะ ไม่เยเอันนี่นา เป็น
“เอาล่ะๆ ที่นั่เธออยู่หลัโ๊ะาวาะ ุาวาะยมือ้วย”
“ รับ”ผมพยัหน้ารับำอาารย์แล้วไปที่โ๊ะ
“เปิไปที่หน้า#&^$)(&%(!&%&_!%&!*^*^*!%^YR*RY!$$^&&!^!$!% วันนี้พอแ่นี้”
.
.
พัเที่ย.
รูออไปาห้อปุ๊บโ๊ะผม็ถูล้อม้วยเพื่อนในห้อ
“นัวร์ุ ไปทาน้าวับพวเรา”
บลาๆๆๆๆ
ผมทำอะไรไม่ถู ะอบำถาม็อบไม่ทัน ใร็ไ้ ่วย้วยยยยยยยยยยยยย
“เฮ้ พวเธอไม่ห็นรึไ ว่าเาอบไม่ทัน”มีายหนุ่มผมำ ท่าทาอัธยาศัยีเินเ้ามาห้าม อบุมา
“นั่นสินะ อโทษนะ”แล้วพวนอื่นๆ็เริ่มแยย้ายัน เหลื่อแ่ผมับายหนุ่มผมำหรือที่เาแนะนำัวเอว่า ื่อ ยามาโมโะ ทาเิ อมเนียนนั่นล่ะ555
“ไปทาน้วยันมั้ย 555 ”มีอะไรน่าำ ลืมไปมันำลอเหอะๆ
“รบวน้วยรับ เรื่อเมื่อี้้วยอบุรับ”
“555 ไม่เป็นไร”
าฟ้า
ในลุ่มประอบไป้วยพระเออเรื่อ ผู้พิทัษ์วายุอมหัวร้อน และยามะอมเนียนึ่ำลัทะเลาะันโยมีทูน่าอยห้าม อยู่ๆ็มีเ็ทารใสุ่หนามโเ้าใส่ทูน่า
“โอ๊ยยย ทำบ้าอะไรอแ รบอร์น”แล้วทูน่า็หันไปโวยามระเบียบเเละ็เป็นไปามอนิเมะ ส่วนผมน่ะหรอนั่ิน้าวและเป็นผู้มที่มอวามวุ่นวายอย่าเียบๆ
ความคิดเห็น