ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อดีตขุนนางสาวโสดกับชีวิตโลดโผนผจญภัยเพื่อลูกสาวสุดน่ารัก

    ลำดับตอนที่ #95 : บทนำ 5 - มหกรรมกีฬาสี

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 505
      34
      12 พ.ค. 64

    ลูกสาวที่มีลักษณะที่แสนรังเกียจของดยุคตระกูล Earlgrey คนปัจจุบัน Genan และภรรยา Elena ที่คอยดุด่าอย่างจงเกลียดจงชังอยู่บ่อยๆ

    ถึงแม้จะเกิดมามีผมขาวและตาสองสีอันเป็นสัญลักษณ์ที่น่าหวาดกลัวและถือว่าเป็นลางร้ายของพวกขุนนางก็ตาม Shirley ลูกสาวคนโตที่เกิดมาเมื่อ 30 ปีก่อนก็ไม่ได้เป็นเหมือน Genan หรือ Elena เลย เธอเติบโตมาด้วยความสวยงามอันโดดเด่น

    ถึงแม้จะเป็นตัวอย่างที่ดีของการแต่งงานทางการเมืองกับประเทศอื่นก็ตาม แต่ภายนอกนั้นก็ไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นผัวเมียที่แต่งงานกันเลย แม้แต่หลังแต่งงานที่ได้รับการแก้ไขแล้วก็ตาม เหล่าขุนนางก็ยังคงรังเกียจจากการถือกำเนิดของ 《ปีศาจผมขาว》 อันน่าสะพรึงกลัวอยู่ ถึงมันจะเป็นเรื่องราวจากขุนนางยุคเก่าเป็นหลายร้อยปี มันก็ยังคงเป็นเรื่องเล่าที่ร้อนแรงในขุนนางรุ่นหลังอยู่ดี

    แน่นอนว่า Shirley ก็คือตัวหายนะที่นำพาความทุกข์ยากมาสู่ตระกูล Earlgrey ที่รุ่งเรือง……ตามที่ว่ามา เป็นสิ่งที่ทั้งสองคนเข้าใจก่อนที่จะให้กำเนิดทารกออกมา

    『ไม่ต้องให้มันอยู่และคอยรับใช้ในบ้านนี้! น่าจะขอบคุณฉันที่ปล่อยทิ้งไปด้วยซ้ำ! ……ให้ตายเถอะ ถ้าแกไม่ยอมทำตามกฎ แกถูกโยนออกไปแน่……!』

    『ทางเดินตรงนั้นมันอะไรกัน! ตรงมุมนั่นยังสกปรกอยู่นะ! ทำไมถึงไม่ทำความสะอาดตามที่ฉันบอกหา ยัยเด็กบ้านี่!』

    นั่นแหละที่ไม่ว่า Genan หรือ Elena ต่างก็ทุบตี Shirley อย่างกับจะไม่ใช่ลูกสาวของตนเอง เธอไม่ได้เข้ารับการศึกษาใดๆหรือเลี้ยงดูเหมือนลูกสาวขุนนางเลย เธอถูกดูแลเยี่ยงทาสของคนรับใช้หรือน้อยกว่านั้นราวกับโตมาจะให้เป็นเช่นนั้นแหละ

    ถึงแม้จะอยู่ในสภาวะที่เลวร้าย Shirley ก็เติบโตอย่างสวยงามมากขึ้น ราวกับจะหว่านเมล็ดของความโชคร้ายออกมา การเหยียดหยามของทั้งสองคนก็ยิ่งรุนแรงมากขึ้น

    『เทียบกับยัย Shirley ที่น่ากลัวนั่น Alice น่ารักกว่าเยอะเลย』

    『ขอดูหน่อยสิ ถ้าเป็นเด็กคนนี้ล่ะก็ จะต้องได้เป็นว่าที่จักรพรรดินีอย่างแน่นอน』

    อีกด้านหนึ่ง Alice ลูกสาวคนที่สองที่เกิดมาคล้ายกับตัวเธอ สองคนนั่นต่างก็รักมาก ราวกับจะระบายความไม่พอใจใส่ลูกสาวคนโต Alice ก็ได้ทำทุกอย่างตามที่เธออยาก และถ้า Alice ไม่ชอบก็จะไล่มันออกไปเลย

    ถ้ามีลูกสาวที่น่ารักเช่นนี้ ก็จะได้เป็นผู้หญิงอันเป็นที่รักที่สุดในจักรวรรดิแน่ ถึงแม้จะเชื่อแบบนั้นโดยไม่มีข้อสงสัยใดๆ……แต่กลายเป็นว่า Shirley ที่อยู่ในสภาพซอมซ่อกลับถูกเลือกโดยมกุฎราชกุมารไปเสียนี่

    『แกกล้าไปยั่วฝ่าบาทได้ยังไงกัน!? ยัยตัวโสโครกนั่นไปทำแบบนั้นโดยที่ไม่มีใครรู้มาได้ยังไง!?』

    เมื่อจักรพรรดิคนปัจจุบัน Albert ที่ยังเป็นเด็กชาย ขณะที่ไปเยี่ยมบ้านของดยุคตระกูล Earlgrey กับพ่อแม่ของเขาซึ่งเป็นจักรพรรดิคนก่อนและภรรยา คืนนั้นเขาก็ไปเอา Shirley ต่อหน้าพ่อแม่เขาและดยุค Earlgrey เพื่อ 「ขอเอาเด็กคนนี้มาเป็นคู่หมั้น」 Elena ก็ถึงกับตะโกนออกมาอย่างฉุนเฉียวเลย

    จากมุมมองของ Shirley มันคือความเหมาะสม แต่จากมุมมองของ Genan และ Elena นั้น คนที่เหมาะจะเป็นจักรพรรดินีนั้นคือ Alice มากกว่า ไม่ต้องสงสัยเลยว่า Shirley คือตัวการที่ทำให้ความปรารถนาแตกเป็นเสี่ยงๆ จึงเป็นธรรมดาที่สองคนนั่นจะถึงกับโกรธจนเดือดไปถึงลำไส้

    『ทำไมกัน!? ท่านพ่อกับท่านแม่ไม่ได้บอกหรือว่าฉันต่างหากที่จะผูกกับเจ้าชายน่ะ!』

    『อาาา Alice ที่น่ารัก อย่าได้ร้องไห้ไปเลย……!』

    『ไม่เป็นไร ท่านพ่อจะหาทางทำอะไรสักอย่างให้ลูกเอง』

    ถ้าจะให้พูดก็คือ Shirley ถูกเชิญเข้ามาในราชวงศ์นั่นเอง อย่างไรก็ตามคงจะดีกว่านี้ถ้า Alice ถูกเชิญเข้าในราชวงศ์ และเป็นเรื่องที่น่าอัปยศที่ให้ลูกสะใภ้ที่ไม่ได้รับการศึกษาใดๆเข้าราชวงศ์ ซึ่งเขาก็น่าจะตัดสินใจในเวลาทันที โดยที่ตอนนั้นก็คิดจะส่งให้ Alice ไปอยู่กับมกุฎราชกุมารอยู่แล้ว แต่กลับถูกบดบังโดย Shirley

    『ลูกสาวอีกคนก็ยอดเยี่ยมนะ ทั้งใจดีอีกต่างหาก แค่ท่านเห็นและได้ยินก็ทำเอาซึมซับไปถึงกิริยาและความรู้ไปเลย ยิ่งกว่านั้นก็ยังดูสวยงามมากด้วย ฉันเองก็มองหาเวลาเมื่อหลานถือกำเนิดมานะ』

    『……ขออภัยนะ ท่านฝ่าบาท』

    เมื่อรู้ถึงความปิติยินดีเป็นที่ต้องการและยอมรับในครั้งแรก Shirley จึงได้พยายามทำทุกอย่างก็เพื่อ Albert เป็นการทดแทนความคาดหวังของราชวงศ์

    ลูกสาวที่ไม่น่าจะมีการศึกษาก็กลายเป็นที่น่ายกย่องว่าเหมาะสมที่จะเป็นว่าที่จักรพรรดินีเพียงแค่สองปี จากมุมมองของ 《ปีศาจผมขาว》 ราชวงศ์ก็เปรียบเสมือนผู้กล้าที่โผล่มาช่วย Shirley ให้ออกไปจากตระกูลขุนนางนั่นเอง

    Shirley ผู้เป็นที่รักกับราชวงศ์ราวกับจะเป็นลูกสาวแท้ๆ ไม่ได้ทำอะไรที่แย่ๆลงไปแม้ว่าจะมีสถานะเป็นดยุคก็ตาม เธอทนกับวันที่แสนอัปยศที่ถูกน้องสาวลอบกัดหลังมามากพอแล้ว

    『……คู่หมั้นเธอสมบูรณ์แบบเกินไป ทำฉันรู้สึกหนักอึ้งไปเลย』 

    อย่างไรก็ตาม สวรรค์ก็ได้มาเข้าข้างดยุค Earlgrey กับ Alice ในนาทีสุดท้าย เมื่อ Shirley ที่ Albert ได้เลือกมาเป็นคู่หมั้นของเขานั้น กลับมีความสง่าราศีและมีความสามารถยิ่งกว่าตัวเขาในทุกๆด้านเสียอีก

    Alice ไม่พลาดโอกาสนี้ Genan กับ Elena รู้สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างสองคนนี้ แล้ว Alice นั้นก็ไปดึงหัวใจ Albert ออกมาจาก Shirley แล้ว Albert ก็เริ่มที่จะระคายเคือง Shirley

    จากจุดนั้นเอง เมื่อจักรพรรดิและภรรยาและองค์หญิง Philia ไม่อยู่ Shirley ก็ถูกกล่าวหาว่ามีความผิดแล้วก็ถูกพาไปขังในห้องขังแล้วถูกทรมานได้รับบาดเจ็บจนเกือบตาย

    Shirley ที่เคยงดงามก็กลายสภาพเต็มไปด้วยแผลเป็นที่น่าเกลียดจนไม่เหลือเงา และก็คงไม่ต้องคุยว่าเธอนั้นไม่เหลือความเป็นคู่หมั้นหรือลูกสาวหรือแม้แต่ผู้หญิงเลยด้วยซ้ำ Genan กับ Elena นั้นถึงกับหัวเราะเยาะใส่เธอราวกับจะได้เห็นอะไรที่มันน่าสกปรกโสโครก

    ――――อาาาา! ในที่สุดก็ชื่นใจสักที!

    ความรู้สึกภายในของทั้งสองคนในตอนนั้น ก็เหมือนกับคำพูดที่ลอยออกมาในใจนั่นแหละ คำสัญญาที่ต้อนรับจากราชวงศ์โดยการรับตัว Alice ที่น่ารักไป ส่วน Shirley ที่ทำตัวเหนือกว่าและเด็ดเดี่ยวกว่าพวกเขานั้นเป็นที่เกลียดชัง ……ทั้งๆที่เป็นลูกสาวในสายเลือดแท้ๆก็ตาม

    หลังจากนั้น Shirley ก็หลบหนีไปด้วยพลังที่ลึกลับ แต่ Genan กับพวกของเขาก็ไม่ได้คิดอะไรมากนัก

    ถึงแม้มันจะวุ่นวายไปหน่อย Alice ก็ได้รับการแต่งตั้งเป็นจักรพรรดินีอย่างปลอดภัย ส่วนตระกูลดยุคนั่นก็ส่งเสียงร้องอย่างดีอกดีใจแล้วยิ้มออกมาเหมือนจะบอกว่าเปิดฉลองกันทุกวัน

    ……ดังนั้น ในตอนนั้นจึงไม่มีใครในตระกูล Earlgrey จะคาดการณ์ถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตนี้

    ผู้หญิงที่ชื่อว่า Shirley นั้นหายไปจากจักรวรรดิ……จะเกิดอะไรขึ้นนั้น ไม่มีใครที่เคยทำร้ายเธอจะทราบได้

    กาลเวลาผ่านไปในภายหน้า Genan, Elena และผู้ที่อยู่ในคฤหาสน์ของ Earlgrey จะได้รับรู้ถึงความเสียหายเป็นครั้งแรกที่เกิดจากการหายไปของ Shirley





    ฤดูร้อนสิ้นสุดลงแล้วฤดูใบไม้ร่วงก็มาเยือน หลุดพ้นจากตะวันที่ร้อนแรงจนเผาผิวให้เกรียม แล้วสายลมอ่อนๆก็รวมกับความเย็นก็พัดมา

    สำหรับนักผจญภัย ฤดูใบไม้ร่วงเป็นช่วงเวลาที่เหมาะกับการหากิน รวมไปถึงมอนสเตอร์ที่เพิ่มจำนวนขึ้นจากที่นักผจญภัยบางคนหยุดพักในช่วงฤดูร้อนนี้ ในระยะนี้ก็มีมอนสเตอร์บางตัวที่โผล่ออกมา

    บนภูเขาสูงราชินีหิมะก็เตรียมตัวสำหรับฤดูหนาวที่กำลังจะมาเยือน ส่วนแถวบึงนั้นก็มีหมียักษ์ที่กำลังกินปลาดุกอยู่เพื่อเตรียมตัวจำศีลอยู่ ต้นไม้หน้ามนุษย์นั้นก็ถูกใช้เป็นที่อยู่ของปรสิตดูดกินรากเป็นอาหารและหว่านเมล็ดให้กระจายไปตามระบบนิเวศและผู้คน

    「อย่าให้มันมาทางนี้!! ล่อมันไปทางทิศใต้!!」

    และแม้แต่ในเมืองห่างไกลที่ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของราชอาณาจักร ปีศาจอันตรายก็ยังคงออกมาในฤดูใบไม้ร่วงเกือบทุกปี และปีนี้ก็เป็นวิกฤตการณ์ใหญ่จริงๆ

    ……ทั้งความอันตรายและการปรากฏตัว

    「โกหกน่า! ไม่มีทางที่ Titan จะตื่นขึ้นมาทันทีเลยนี่นา!!」

    ตัวที่ผ่านทุ่งราบใหญ่นั้น เป็นยักษ์ที่มีขนาดเท่ากับปราสาทหลังโต พวกเขาเรียกมันว่า Titan

    อย่างที่พูดไว้ก่อนหน้านั้น ไม่ใช่ว่ายักษ์ทุกตัวจะถูกเรียกว่าสัตว์ประหลาด ยักษ์บางพวกก็เหมือนกับมนุษย์, กึ่งมนุษย์และปีศาจที่มีวัฒนธรรมและก็ยังมีอารยธรรมที่ก้าวหน้าและมีปฏิสัมพันธ์กับหลายๆเผ่าอยู่

    อย่างไรก็ตามยักษ์ที่มีขนาดเท่ากับบ้านหลังหนึ่งนั้น ไม่มียักษ์ใดที่เหมือนกับ Titan แล้ว

    และก็เป็นสิ่งที่แตกต่างอย่างชัดเจนที่สุดระหว่างยักษ์ที่มีปฏิสัมพันธ์กับมวลมนุษย์กับยักษ์ที่โจมตีเยี่ยงสัตว์ประหลาดนี้ นั่นหมายความว่าอย่างหลังนี้มันจะกินเนื้อคนนั่นเอง

    ยิ่งกว่านั้น ถ้ามันไม่มีความฉลาดและใช้แต่กำลังล่ะก็ มันก็คงจะเป็นสิ่งที่คนเค้าเรียกกันว่ามอนสเตอร์ไปแล้วล่ะ จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เหล่านักผจญภัยจะรวมตัวกันโจมตีเต็มกำลังเข้าใส่ Titan ที่จะมุ่งไปยังที่เมือง

    「■■■■■■■■!!」

    「GUWAAAAAAAAAAAAAAAAA!?」

    ถ้าร่างยักษ์กินเนื้อคนที่อยู่ในเมืองล่ะก็ จะมีความเสียหายอย่างใหญ่หลวง กิลด์นักผจญภัยจึงส่งเรื่องไปยังนักผจญภัยทันที นักผจญภัยที่ปะทะกับ Titan นั้นใช้เวทมนตร์ของพวกเขาเพื่อล่อให้มันไปยังที่ๆไม่มีใคร แล้วก็ตั้งสติเอาไว้ แต่สำหรับ Titan นั้นก็เหมือนกับพวกแมลงที่มารวมตัวกันนั่นแหละ

    「ผิวของมันแข็งแค่ไหนกันวะ! มันไม่ระคายเคืองแม้แต่เวทมนตร์เลย!」

    「ดวงตา! เล็งที่ลูกตาของมัน! ถ้าทำได้ ก็น่าจะสร้างความเสียหายอย่างมากเลยล่ะ!」

    「งั้นฉันจัดการเอง! แต่ถ้าเกิดว่าลูกตาอยู่สูงเกินไปและเวทก็โดนที่……อุหวาาาาาาาาาาาาาา!!」

    ผิวที่แข็งนั้นก็กันได้ทั้งเวทมนตร์และลูกธนู และจุดที่ไม่ได้ปกปิดไว้ก็อยู่สูงเกินกว่าที่จะยิงโดนได้ ยิ่งกว่านั้นทุกการหันมาของ Titan มันคือการคุกคาม เพียงแค่ก้าวเดินเบาๆก็ทำเอาพื้นสั่นจนสะเทือนไปหมด

    ไม่มีทางที่จะเข้าไปสู้ในระยะประชิดได้ ถ้าปล่อยเอาไว้แบบนี้มันก็จะเข้ามาในเมืองได้ นักผจญภัยที่จ้องหน้า Titan ขณะที่กัดฟันเอาไว้……ทว่าทันใดนั้นก็มีมอนสเตอร์ตัวใหม่โผล่เข้ามา

    「นั่นมัน……Pterosaur ของกิลด์หรือ?」

    มังกรตัวนั้นมีทั้งบังเหียน, อาน, โกลนและคนขี่บนท้องฟ้า มังกรเองก็เป็นสัตว์ประหลาด แต่เป็นมังกรชั้นต่ำที่มนุษย์เลี้ยงให้เชื่อง เป็นมังกรที่ขี่ได้นั่นเอง

    มันถูกส่งมาเสริมทัพจากกิลด์หรือเปล่า……คิดว่านะ แล้วก็มีคนโดดลงมาจากมังกรที่บินอยู่กลางอากาศเลย

    「อ๊ะ!? อันตราย!!」

    แน่นอนว่า ถ้าโดดลงมาจากความสูงขนาดนั้นมันไร้ประโยชน์ ตรงข้ามกับนักผจญภัยที่เป็นห่วง เงาสีขาวนั้นก็โดดลงจาก Pterosaur วาดเส้นโค้งแล้วพุ่งลงที่คอของ Titan เลย

    กระโดดลงมา……นอกจากนี้ยังพุ่งลงหา Titan โดยใช้ท้องของมังกรเป็นที่เหยียบ แล้วเงาสีขาวก็มุดเข้าระหว่างนิ้วของ Titan แล้วใช้ดาบที่อยู่ในมือตัดผ่านที่คอของมัน

    「บ-บ้าน่า……!? นี่เธอตัดคอหนาๆด้วยดาบเนี่ยนะ……?」

    หลังจากที่เขาขึ้นเสียงไปแค่แป๊บเดียว หัวของ Titan ก็หลุดออกจากลำตัว เลือดพุ่งกระจายออกมาจากรอยฟันแล้วก็ร่วงลงกับพื้นไปเลย การลงพื้นอย่างนิ่มนวลนั้นไม่ได้ทำให้รู้สึกถึงพื้นดินสั่นไหวเลย เงาสีขาวที่ตัดคอยักษ์ออกเป็นสองส่วนด้วยดาบเดียวนั้น……เธอเป็นสาวงามที่มีผมขาวและมีดวงตาสีน้ำเงินกับสีแดง

    「ปราบสัตว์ประหลาดตัวที่สิบเอ็ดสำเร็จ ……ยังมีเวลาก่อนที่ลูกสาวจะกลับบ้าน น่าจะไปเอาคำร้องปราบมอนสเตอร์มาอีกสักหน่อยดีกว่า」

    ผู้หญิงที่มีทั้งผิว, เสื้อผ้าและผมสีขาว……Shirley สะบัดเลือดที่ติดอยู่บนดาบของเธอออก

    「ฤดูนี้มีแต่เรื่องที่ยุ่งยากชะมัด……เหมือนกับสัตว์ประหลาดในตอนนี้ ฉันจะไม่ยอมให้แกเข้ามาขวางทางฉันหรอก」

    เธอออกลุยปราบมอนสเตอร์มาตลอดสองสามวันที่ผ่านมาอย่างไม่เหน็ดเหนื่อยเลย ครั้งนี้เธอเอาม้าไปแลกกับเจ้าของมังกรส่วนตัวแล้วก็เอาไปจัดการกับมอนสเตอร์ที่กำลังจะเข้ามาที่เมืองชายแดนเลย

    ถ้ายังไม่รู้อะไรล่ะก็ คงจะคิดว่าเป็นนักผจญภัยที่ส่งมาปกป้องผู้คนจากการรุกรานของมอนสเตอร์ไปแล้ว……แต่ก็ยังมีอีกเหตุผลหนึ่งอยู่

    「เอาล่ะ……ใกล้จะถึงเวลาของมหกรรมกีฬาสีที่จะจัดขึ้นในเร็วๆนี้แล้ว」

    จากหลักฐาน Shirley ไม่ได้ใส่ใจว่ามอนสเตอร์จะแพร่พันธุ์หรือไม่ อะไรก็เป็นไปได้ทั้งนั้นตราบเท่าที่ลูกสาวยังปลอดภัยอยู่

    อย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่รอให้มอนสเตอร์มาโผล่ในฤดูนี้หรอก หลังจากนั้นเธอก็เฝ้ามองลูกสาวที่กำลังจะเข้าร่วมอยู่ เพราะมหกรรมกีฬาสีนั้นจัดขึ้นปีละครั้งเอง
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น
    ×