ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อดีตผู้กล้าอยากใช้ชีวิตอย่างเงียบสงบ

    ลำดับตอนที่ #44 : บทคั่น: จุดจบของนักรบ (อันแสนจะโหดร้าย)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 4.3K
      300
      4 มิ.ย. 63

    Gudard Kaffan มีความใฝ่ฝัน มาจากบ้านที่ยากจน เขามีความปรารถนาอันแรงกล้าที่จะยกระดับและก็พูดกับเพื่อนเขาไปว่า “สักวัน ข้าจะได้รับสถานภาพ เกียรติยศ เงินตรา และก็ผู้หญิง!” นั่นคือสิ่งที่เขาได้ประกาศอยู่ตลอด

    พอโตขึ้น Gudard ก็เข้าร่วมกองอัศวินและก็ต่อสู้ให้กับอาณาจักรในฐานะทหาร

    แต่ เขาก็มีนิสัยเสียอยู่ ว่ากันว่าเขาเป็นคนที่ “เจ้าชู้” เอาการ และก็ยังถูกนายพล Gash ต่อว่าโดยนิสัยของเขาอยู่ตลอด อย่างไรก็ตาม เขาก็ไม่เคยเรียนรู้จากความผิดพลาดนี้เลย

    แล้วโอกาสก็มาถึงเขา เขาถูกเลือกให้เป็นสมาชิกของปาร์ตี้ผู้กล้า เขาถึงกับไม่พอใจที่ไม่ได้ถูกเลือกให้เป็นผู้กล้า แต่นั่นก็เป็นโอกาสที่ใหญ่ที่สุดแล้ว

    เขาเองก็เข้าร่วมแผนการของราชาเพื่อแย่งเอาชื่อเสียงของ Noel และก็มอบชื่อผู้กล้าให้กับเจ้าชาย Cain

    เขาประสบความสำเร็จในการปราบจอมมาร และก็ได้รับบ้านดีๆที่อยู่ในเมืองหลวงเป็นรางวัล และก็ยังได้เป็นว่าที่ผู้บัญชาการทหารด้วย รวมถึงจ้างผู้หญิงที่เขาชื่นชอบอีกหลายคนมาเป็นสาวเมดในบ้าน ที่มอบ ‘บริการบนเตียง’ อยู่ทุกคืน

    ด้วยการหนุนหลังของเจ้าชาย Cain ว่าที่ราชาคนต่อไป เขาก็ไม่มีทางที่จะถูกนายพล Gash มารังควานอีกต่อไปแล้ว และมันก็ไปได้อย่างราบรื่น

    วันหนึ่ง เพื่อนเก่าก็เข้ามาหา Gudard มองไปรอบๆ เขาก็บอกว่า “ไม่ได้เจอกันตั้งนานเลยนะ ข้าได้ยินว่าเอ็งได้เลื่อนระดับและดูเหมือนว่าจะเป็นเรื่องจริงเสียด้วย”

    Gudard หัวเราะออกมาแล้วก็ตอบกลับไปว่า “ถูกแล้ว ใช่เลย! ข้าดูเหมือนว่าจะเป็นผู้ชนะแล้ว ใช่มั้ยล่ะ? ชีวิตของข้าดูเหมือนจะโรยไปด้วยกลีบกุหลาบเลยใช่มั้ยล่ะ?”

    เขาไม่ได้ทำท่าทางใดๆ แล้วก็ตอบกลับไปว่า “อือ จะว่าไปแล้ว เอ็งจำ [Ann] ได้หรือเปล่าวะ?” Gudard ทำท่าครุ่นคิดแล้วก็ตอบกลับไปว่า “Ann….. ถ้าจำไม่ผิด เธอก็แค่ผู้หญิงดาดๆที่อยู่ข้างบ้านนี่นา? เกิดอะไรขึ้นกับเธอหรือ?”

    เพื่อนตอบกลับมาด้วยท่าทางหนักอึ้ง “…….เธอได้ฆ่าตัวตายไปแล้วล่ะ”

    Gudard ถึงกับร้องอุทานออกมา “…….หา?”

    “เธอถูกพบในสภาพที่แขวนคอตายในบ้านตัวเองนะ และก็ยังพบจดหมายที่เขียนถึงเอ็งด้วย” Gudard ถึงกับช็อคจนร้องออกมาว่า “หาาาา!? แล้วทำไมถึงมีชื่อของข้าเขียนอยู่ตรงนั้นได้ล่ะ!?”

    เพื่อนยักไหล่แล้วพูดต่อไปว่า “ข้าไม่รู้รายละเอียดหรอกนะ แต่ดูเหมือนว่าเธอจะมีความแค้นเคืองกับเอ็งอยู่นะ เอ็งไปทำอะไรกับเธอเข้าล่ะ?”

    “ข้าจะไปรู้ได้ยังไงกันวะ!? ยัยผู้หญิงดาดนั่น ถึงเอ็งจะมาถามข้า……”

    ตอนนั้นเองเขาก็นึกขึ้นได้ ก่อนที่เขาจะเข้าร่วมกองทัพ เขากับเพื่อนของเขาบุกเข้าไปที่บ้านของ Ann เพื่อไปเล่นกับเธอ…….

    ราวกับจะมองไม่เห็นว่าคำพูดของเขาส่งผลต่อ Gudard ยังไง เขาได้พูดต่อว่า “…….แล้วเอ็งรู้มั้ย พวกที่เคยอยู่กับเอ็งเมื่อไม่นานมานี้น่ะ? พวกนั้นต่างก็สูญหายไปในวันเดียวเลยนะ”

    Gudard ถึงกับกลืนน้ำลายเฮือก แล้วก็หายใจเข้าออก “ส-สูญหายเหรอ……”

    แวบสุดท้ายก่อนที่จะออกไป เพื่อนหันมามองเขา “เอาล่ะ ข้าคิดว่าคงเป็นเรื่องบังเอิญเท่านั้น แต่ระวังตัวให้ดีๆล่ะ”

    Gudard ทำได้เพียงแต่พยักหน้าเนื่องจากในหัวเต็มไปด้วยเรื่องของ Ann… ไม่ใช่แค่ความตายของเธอ แต่ถ้าสิ่งที่เกิดขึ้นรู้กันไปทั่วอาณาจักรล่ะก็….. เขาจะสูญเสียหมดทุกอย่าง

    เขาคิดกับตัวเอง “ถ้าถูกรู้เข้ามันจะกลายเป็นจุดจบของข้าแน่ ข้าต้องทำอะไรสักอย่างในการทำลายหลักฐานนั่น……”

    เขารู้สึกถึงเหงื่อไหลย้อยจนตัวเปียกโชกไปหมด เหงื่อที่ไหลก่อนหน้านั้นก็เหือดแห้งไป

    ทันใดนั้นก็มีเมดเข้ามาหา “ขออภัยค่ะ นายท่าน” เขาถึงกับสะดุ้งโหยงเลย “หา!? อ-อะไรกันน่ะ? เธอต้องการอะไร?” เมดตอบกลับไปโดยที่ไม่หยุด “ฉันมาที่นี่เพื่อเปลี่ยนผ้าปูให้ค่ะ” แล้วเมดก็เริ่มไปเปลี่ยนผ้าปูที่นอน

    เขาไม่เห็นหน้าของเธอ แต่เธอมีรูปร่างดี พอเห็นแบบนั้นแล้ว Gudard ก็คิดกับตัวเอง “มาทำอะไรที่มันสนุกๆเพื่อระบายอารมณ์ของข้าสักหน่อย” พอคิดแบบนั้นได้ปุ๊บ Gudard ก็เข้าไปหาเมดแล้วเอามือไปจับก้นเธอ

    เมดถึงกับร้องออกมา “หยา!” พอได้สำราญกับการตอบสนองของเธอแล้ว เขาก็กระซิบเข้าที่หูของเธอ “เห รู้สึกดีอยู่สินะ ข้านี่ชอบเลยนะ”

    “อ-อะไรกัน…….” เมดตอบกลับมาเสียงอ่อนๆ

    “ข้ารู้สึกเหมือนจะต้องขอร่วมกิจกรรมยามค่ำคืนนี้แล้ว เธอเข้าใจใช่มั้ย?” Gudard พูดขณะที่ยิ้มแสยะอย่างเห็นได้ชัด

    เมดหัวเราะคิกๆออกมาแล้วก็ตอบว่า “…….เอ เข้าใจแล้วค่ะ ฉันรู้สึกเหมือนอยากจะผลักคุณลงไป…. ในนรกของคืนนี้นั่นแหละ”

    มันถึงกับชะงักกับคำพูดที่คาดไม่ถึง Gudard ก็เลยถาม “หาาา พูดอะไรของเธอ…..?” ตอนนั้นเองที่เขาได้เห็นสีหน้าของเมดเป็นครั้งแรก และสีหน้านั้นทำให้เขาถึงกับอ้าปากค้าง “ธ-เธอคือ……”

    “ถูกแล้วค่ะ Gudard ฉันเอง [Ann] ไง ไม่ได้เจอกันตั้งนานเลยนะคะ” เธอพูดด้วยรอยยิ้มที่ชั่วร้าย “ฉันมาตอบแทนในคืนนั้นแหละ น่าสนใจมั้ยคะ” แล้ว “เมด” ก็เปลี่ยนร่างกลายเป็นปีศาจที่มีเขาบนหัว มีดวงตาสีเงิน มีเขี้ยวแหลมงอกออกมา และก็หางยาว ชุดเมดของเธอก็เปลี่ยนเป็นชุดแนบเนื้อตัวเดียว

    Gudard ถึงกับช็อคอย่างรุนแรงที่เปลี่ยนร่างอย่างกะทันหันนี้ เขาถามด้วยความผวา “ก-แกเป็นใครกัน!? รูปร่างนั่น!? ไม่ใช่ว่าแกตายไปแล้วหรือ!?”

    Ann หัวเราะเบาๆแล้วตอบกลับไป “เอ๊ะ ฉันตายไปแล้วนายก็รู้นี่ ฉันมีความแค้นเคืองกับพวกนาย แล้วเทพปีศาจดูเหมือนจะชอบเข้า ฉันในตอนนี้ก็ถูกสร้างขึ้นโดยเทพปีศาจนั่นแหละ”

    “งั้น นี่ก็เป็นการกระทำของเทพปีศาจสินะ!?” หลังจากที่ได้ยินแบบนั้น Gudard ก็เอาดาบที่อยู่บนกำแพงไปแทง Ann ที่กลายเป็นปีศาจร้ายไปแล้ว “อย่ามาล้อเล่นกับข้านะโว้ย ข้าจัดการกับจอมมารไปแล้ว ข้าไม่มีเหตุผลใดๆที่จะมากลัวแกหรอก!!” หลังจากที่พูดจบ เขาก็เอาดาบที่อยู่ในมือไปแทงที่ Ann

    อย่างไรก็ตาม เธอก็หลบมันได้อย่างง่ายดาย แล้วก็จับแขนของเขาด้วยมือที่ร้อน เพียงแวบเดียวก็มีเสียงเนื้อย่างดังขึ้นมา

    Gudard ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด พยายามจะกระชากแขนให้หลุด แต่ก็ไม่เป็นผล “อ้าาาาาาาาาาาก!!!! ร้อนๆๆๆๆๆๆๆโว้ย!!!!”

    Ann หัวเราะแล้วถามออกมา “รู้สึกยังไงบ้าง? แกไม่มีวันควงดาบด้วยแขนข้างนั้นแล้ว….. รู้สึกยังไงบ้างที่แกใช้ชีวิตธรรมดาไม่ได้อีกต่อไปแล้วล่ะ?” หลังจากที่พูดแบบนั้น Ann ก็ยื่นเข้าไปยังหน้าเขา

    Gudard ถึงกับเบือนหน้าหนีไปอย่างไม่รู้ตัว แต่เธอก็เอนเข้ามาใกล้ๆคอ แล้วก็อ้าปากกว้างก่อนที่จะกัดเข้าที่คอ

    *กร๊วบ*       *กร๊วบ*

    ด้วยความเจ็บปวดจากการถูกฉีกกระชากออกมา ทำให้ Gudard ร้องออกมาดังขึ้น “อ้าาาาาาาาาก!!!! เจ็บโว้ยๆๆๆ!!!!”

    Ann เลียริมฝีปากและหัวเราะคิกๆออกมา “หึๆๆๆ ทั้งเลือดและเนื้อของแกเป็นของฉันแล้ว ฉันจะฉีกมันเป็นชิ้นๆเลย” หลังจากนั้น เธอก็จัดการบิดมันแล้วดึงแขนของเขาให้หลุดออกมาเลย

    Gudard รู้สึกถึงความเจ็บปวดอย่างร้ายแรง จนถึงกับตะโกนร้องขอความช่วยเหลือโดยเปล่าประโยชน์ “ค-ใครก็ได้ ช-ช่วยขว้าด้วย…….”

    พอได้มองแขนมหัศจรรย์ที่อยู่ในมือของเธอแล้ว เธอก็ชำเลืองมาที่ Gudard ราวกับจะนึกอะไรออก “อ๊ะ จริงสิ….ฉันลืมบอกนายไป ฉันได้เล่นสนุกกับพวกเมดไปเรียบร้อยแล้ว ทั้งแมนชั่นนี้ต่างก็อยู่ภายใต้การควบคุมของเทพปีศาจหมดแล้วล่ะ” ด้วยเหตุนั้น Ann จึงเขวี้ยง Gudard ลงบนเตียง

    พออ่อนแรงลง สายตาของเขาก็เริ่มเบลอจากการเสียเลือดที่ไหลออกมาจากไหล่…. เขารู้ตัวแล้วว่าเขากำลังอยู่ใกล้กับประตูความตาย

    Ann ยิ้มแสยะใส่ Gudard ที่อ่อนแรงแล้วบอกว่า “เอาล่ะ ฉันจะลากแกลงสู่ยมโลกกับฉัน เพื่อนแกรออยู่ก่อนหน้านั้นแล้ว” ด้วยสติที่เลือนลาง ร่างของ Gudard ก็จมติดบนเตียง…. พอมองดูให้ดีๆ เขาก็เห็นแขนและเท้าถูกจับแล้วก็ดึงด้วยมือที่โผล่ใต้เตียง อยู่รอบๆสิ่งที่เขามองเห็น

    Gudard ที่ไม่มีแรงจะขัดขืน คงจะคิดได้ว่าที่กลายเป็นแบบนี้ได้ เป็นเพราะสิ่งที่ข้าได้วาดฝันเอาไว้นั้นมันไม่เหมาะกับสถานะของข้าเลยหรือ?

    เป็นเพราะข้าไปเล่นกับหัวใจของผู้หญิงโดยที่ไม่ได้รู้ว่าพวกเธอจะรู้สึกยังไงหรือ?

    เป็นเพราะข้าหลงสิ่งล่อใจของเจ้าชาย Cain แล้วหักหลังผู้กล้าหรือ?

    เกือบจะเป็นเรื่องที่ไม่สำคัญ Ann ก็ได้บอกไปว่า “อา ลืมบอกเรื่องนี้ไปเลย Noel ที่แกทิ้งเขาให้ตายไปนั้น ยังมีชีวิตอยู่นะ”

    พอรู้ความจริงเข้าไป Gudard จึงได้เข้าใจ “……..อา ถึงว่าล่ะ ข้าเป็นคนพาความโกรธเคืองของพระเจ้าโดยการหักหลังผู้กล้าที่ถูกเลือกโดยพระเจ้าสินะ”

    ในที่สุด หลังจากที่สำนึกในบาปของเขาได้ เรี่ยวแรงก็หมดไปเพื่อคงสติเอาไว้ ทุกอย่างค่อยๆดำมืดไปด้วยความรู้สึกที่เสียใจ

    วันต่อมา พวกลูกน้องที่เป็นห่วงว่า Gudard ไม่ได้โผล่มาออกเวรเลยจึงได้มายังที่บ้านของเขา และก็ตกใจกับสิ่งที่เขาพบ ไม่มีเมดเหลืออยู่แล้ว แต่กำแพงกลับมีแต่คราบเลือดอยู่เต็มไปหมด พอเขาไปที่ห้องของ Gudard ก็มีรอยเลือดอยู่ทุกที่… แต่ที่น่ากลัวที่สุดก็คือบนเตียงนั้น เป็นรอยเลือดที่เป็นรูปร่างของมนุษย์

    การสืบสวนจึงได้เริ่มดำเนินการ แต่ก็ไม่มีวันได้พบกับความจริง หลายปีให้หลัง แมนชั่นนี้ถูกเรียกว่า “บ้านต้องสาป” และไม่มีใครกล้าพอที่จะเดินเข้าไปเฉียดใกล้ๆเลย

    ว่ากันว่าเมื่อมีคนเดินผ่านเข้าไปใกล้ๆจะได้ยินเสียงร้องของความโศกเศร้าด้วย……
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×