อดีตผู้กล้าอยากใช้ชีวิตอย่างเงียบสงบ

ลำดับตอนที่ #3 : อดีตผู้กล้ากลับหมู่บ้าน

“ในที่สุดก็กลับมาแล้ว….”

กว่าครึ่งปีที่ผมเดินทางผ่านทางที่เคยผ่าน และในที่สุดก็กลับมาถึงบ้านเกิดของผม ที่ชื่อว่าหมู่บ้าน Hanoi

ระหว่างทาง ผมเดินผ่านหมู่บ้านและเมืองที่เราเคยผ่านมาตอนที่จะไปปราบจอมมาร ทุกคนต่างก็มีรอยยิ้ม เพียงแค่มองไป ผมก็รู้ว่าสิ่งที่ผมทำนั้นก็ไม่ได้ไร้ประโยชน์ แน่นอนว่าพวกเขาไม่รู้ว่าผมเป็นผู้กล้า พวกเขาจึงดูแลผมเหมือนนักเดินทางทั่วไป ผมเองก็อยากจะค้างคืนในโรงเตี๊ยมอยู่ แต่โชคไม่ดีที่ผมไม่ไม่เงิน ผมจึงได้หลับในป่าแทน ส่วนอาหารนั้นผมก็ไปล่าสัตว์ป่าและหาพืชป่าที่กินได้มาทำเป็นอาหารแทน

บ้านเกิดของผมอยู่ลึกในภูเขา บนรอยต่อระหว่างอาณาจักร เป็นหมู่บ้านห่างไกลจากความเจริญที่ล้อมรอบไปด้วยธรรมชาติ ยังมีอีกเส้นทางที่มุ่งหน้าไปเมืองหลวง แต่ผมเมินและก็เดินเข้าไปยังป่าแล้วขึ้นภูเขา ผมมาถึงหมู่บ้านที่อาศัยอยู่ขณะที่กำลังระลึกย้อนความหลังอยู่ บ้านเกิดของผมหลังจากที่จากไปก็กลายเป็นหมู่บ้านร้างไปแล้ว

“ดูแย่กว่าก่อนที่ฉันจะเริ่มออกเดินทางเสียอีก”

ไร่นาก็รกร้าง บ้านก็ทรุดโทรมไปหมด

“ไม่เป็นไร ยังไงก็จะเริ่มต้นชีวิตใหม่อยู่แล้วนี่นา”

ผมเดินเข้าไปยังที่บ้านของผม

“กลับมาแล้ว”

แน่นอนว่า ไม่มีเสียงตอบรับ มันก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว

ที่มุมห้องนั้น ผมพบรูปถ่ายที่มีฝุ่นเกาะหนาเต๊อะเต็มไปหมด มันเป็นรูปถ่ายครอบครัวตอนที่ผมยังเด็ก พ่อแม่ผมเป็นนักผจญภัยที่มีชื่อเสียง พ่อผมเป็นถึงหัวหน้าภาคีอัศวินของอาณาจักรแห่งหนึ่ง ส่วนแม่ผมก็เป็นลูกสาวขุนนาง อย่างไรก็ตาม ด้วยเหตุผลบางอย่าง พ่อผมก็ถูกไล่ออกจากภาคีอัศวิน ส่วนแม่ผมก็ถูกตัดขาดจากตระกูล ผมรู้แค่ว่าพ่อแม่เป็นนักผจญภัย ถึงจะได้ยินเรื่องราวของพ่อแม่มาแบบนั้นผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร ชีวิตในตอนนั้นก็ไม่ได้สบายอะไรนัก แต่ก็มีความสุขอยู่

พ่อกับแม่ได้ตายจากไปแล้ว ผมจึงต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว แต่ผมก็ขยันทำงานอย่างหนักเพื่อความสะดวกสบายในภายหน้าโดยมีทางบ้านของ Stella มาช่วยดูแลให้

วันหนึ่ง ผมก็ถูกอาณาจักรเรียกตัวและก็ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้กล้า แล้วผมก็ออกเดินทางไปกับพรรคพวกเพื่อปราบจอมมาร

และตอนนี้ผมก็กลับมาแล้ว

พวกชาวบ้านคงจะย้ายไปอยู่ที่เมืองหลวงกันหมดแล้ว อยู่ที่นี่ไปก็ไม่สะดวก แต่ผมก็ยังคงกลับมายังหมู่บ้านแห่งนี้ มันเป็นที่ๆอยู่อย่างสบายใจไม่ว่าจะลำบากแค่ไหนก็ตาม