ลำดับตอนที่ #20
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : อดีตผู้กล้าตัดสินใจอย่างลับๆ
“แล้ว….. ทำไมเธอถึงมาที่หมู่บ้านนี้ล่ะ? ทั้งๆที่เมื่อวานฝนตกหนักนะ”
“นั่นก็…… ”
Sanya บีบฟูกที่เธอถือเอาไว้
“คงจะมีเรื่องบางอย่างสินะ งั้นฉันจะไม่ถามล่ะกัน เมื่อไรที่อยากจะบอกก็พูดมาได้เลย แต่พ่อแม่ของเธอคงจะเป็นห่วงแล้ว ตอนนี้เธอก็ควรจะติดต่อพ่อแม่เธอนะ”
“ก็จริงอยู่….. พ่อของดิฉันก็เป็นถึงแม่ทัพอัศวิน บ้านของดิฉันก็อยู่ในเมืองหลวงนะ”
เอ๋? แม่ทัพหรือ?
หรือว่า ผู้หญิงคนนี้จะเป็นลูกสาวที่ถูกเจ้าชายงี่เง่าถอนหมั้นตามที่ Garzas บอกผมหรือ?
“Noel หรือว่าจะ…… ”
“อือ ก็ตามนั้นแหละ”
ดูเหมือนว่า Sara จะคิดตรงกับผม
ผมคิดว่ามันน่าจะดีกว่าไปติดต่อผ่าน Garzas เสียอีก
“ดิฉันขอโทษจริงๆที่ทำให้ต้องมาลำบากนะคะ ดิฉันจะกลับแล้วค่ะ…… ”
หลังจากที่พูดจบ เธอก็พยายามจะลุกขึ้น แต่ก็ล้มลงไป ผมจึงช่วยประคองเธอ
“อย่าได้ฝืนตัวเองเลย เธอยังรักษาไม่หายเพราะเธอเดินฝ่าฝนมานะ เธอควรที่จะพักผ่อนก่อนที่จะกลับบ้าน ฉันจะบอกพ่อแม่ให้เอง”
“มันจะไม่เป็นไรหรือ…..?”
“อือ ฉันเองก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกนะ”
พอผมพูดแบบนั้นไป น้ำตาก็ไหลออกมาจากดวงตาของ Sanya
“เฮ้ย เกิดอะไรขึ้น? นี่ฉันพูดอะไรผิดไปหรือ!?”
“เปล่านะ เอ่อ …….ก่อนหน้านั้นมีเรื่องเกิดขึ้นมากมายจนจิตใจสับสนไปหมด…… นั่นแหละที่พอคุณพูดด้วยคำพูดที่อ่อนโยนแล้ว…… ก็รู้สึกดีใจขึ้นมาเลยค่ะ”
Sanya พูดด้วยรอยยิ้มในขณะที่ร้องไห้
ทำให้เด็กน้อยแสนน่ารักร้องไห้ออกมาได้นะ……
ไอ้เจ้าชายงี่เง่านั่น ผมจะทำให้มันต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ให้ได้เลย
นั่นคือสิ่งที่ผมได้ตัดสินใจไปแล้ว
“นั่นก็…… ”
Sanya บีบฟูกที่เธอถือเอาไว้
“คงจะมีเรื่องบางอย่างสินะ งั้นฉันจะไม่ถามล่ะกัน เมื่อไรที่อยากจะบอกก็พูดมาได้เลย แต่พ่อแม่ของเธอคงจะเป็นห่วงแล้ว ตอนนี้เธอก็ควรจะติดต่อพ่อแม่เธอนะ”
“ก็จริงอยู่….. พ่อของดิฉันก็เป็นถึงแม่ทัพอัศวิน บ้านของดิฉันก็อยู่ในเมืองหลวงนะ”
เอ๋? แม่ทัพหรือ?
หรือว่า ผู้หญิงคนนี้จะเป็นลูกสาวที่ถูกเจ้าชายงี่เง่าถอนหมั้นตามที่ Garzas บอกผมหรือ?
“Noel หรือว่าจะ…… ”
“อือ ก็ตามนั้นแหละ”
ดูเหมือนว่า Sara จะคิดตรงกับผม
ผมคิดว่ามันน่าจะดีกว่าไปติดต่อผ่าน Garzas เสียอีก
“ดิฉันขอโทษจริงๆที่ทำให้ต้องมาลำบากนะคะ ดิฉันจะกลับแล้วค่ะ…… ”
หลังจากที่พูดจบ เธอก็พยายามจะลุกขึ้น แต่ก็ล้มลงไป ผมจึงช่วยประคองเธอ
“อย่าได้ฝืนตัวเองเลย เธอยังรักษาไม่หายเพราะเธอเดินฝ่าฝนมานะ เธอควรที่จะพักผ่อนก่อนที่จะกลับบ้าน ฉันจะบอกพ่อแม่ให้เอง”
“มันจะไม่เป็นไรหรือ…..?”
“อือ ฉันเองก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกนะ”
พอผมพูดแบบนั้นไป น้ำตาก็ไหลออกมาจากดวงตาของ Sanya
“เฮ้ย เกิดอะไรขึ้น? นี่ฉันพูดอะไรผิดไปหรือ!?”
“เปล่านะ เอ่อ …….ก่อนหน้านั้นมีเรื่องเกิดขึ้นมากมายจนจิตใจสับสนไปหมด…… นั่นแหละที่พอคุณพูดด้วยคำพูดที่อ่อนโยนแล้ว…… ก็รู้สึกดีใจขึ้นมาเลยค่ะ”
Sanya พูดด้วยรอยยิ้มในขณะที่ร้องไห้
ทำให้เด็กน้อยแสนน่ารักร้องไห้ออกมาได้นะ……
ไอ้เจ้าชายงี่เง่านั่น ผมจะทำให้มันต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ให้ได้เลย
นั่นคือสิ่งที่ผมได้ตัดสินใจไปแล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น