Gal☆Gun: Double Peace

ลำดับตอนที่ #8 : Shinobu Route : FINAL

เย็นวันนั้น

"ท่าน Houdai คะ..."

"Shinobu... เธอบอกให้ผมไปสนับสนุน Maya-chan นะ
เธอบอกว่าผมช่วย Maya-chan ได้...
ใช่...! ผมคิดว่าต้องไปสนับสนุนเธอแล้วล่ะ!"

ผมคิดว่าควรจะไปคบกับ Maya แทนดีมั้ยเนี่ย

"หา?"

"Shinobu พูดอย่างนั้นว่าเธอเสียใจ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังคงเป็นพี่สาวที่ดีอยู่นะ!
ก้นบึงของ Shinobu นั้นไม่เคยเปลี่ยนเลย
ผมพบว่าเธอกลายเป็นนักล่าปีศาจก็ในวันนี้ แต่ยิ่งกว่านั้นเธอก็เป็นพี่สาวที่ Maya ยังนับถือตลอดนั่นแหละ"

"พี่ค่ะ..."

ผมหันไปมองตามเสียงที่คุ้นหู

ก็พบว่า Maya เข้ามาในห้องด้วย

"Maya-chan? มานี่ตั้งแต่เมื่อไร" ผมถาม

Maya เดินเข้ามาใกล้ผม

"หลังจากที่เราพูดกันแล้ว...หนูก็ตามพี่มานั่นแหละ" Maya บอก

"อ๊ะ งั้นเธอก็ได้ยินที่ผมกับ Shinobu พูดคุยกันแล้วสินะ?"

"หนูเห็นหมดแล้วค่ะ ขอโทษนะที่หนูไม่ได้บอกอะไรเลย..."

"เห็นแล้วล่ะ Maya-chan ขอถามอะไรหน่อยได้มั้ย?
การเป็นนักล่าปีศาจเนี่ยมันยากมั้ย?"

"...?
มันก็ยากและหนักสาหัสด้วย...แต่ไม่มีอะไรที่เราทำไมได้หรอกนะ
สิ่งสำคัญที่จะปราบปีศาจได้เพราะพวกนั้นเล่นแผลงๆและใช้คำพูดน่ากลัว... ดังนั้นการฝึกจึงเป็นสิ่งสำคัญ..."

"โอเค แล้ว Maya-chan... เธออยากจะเป็นนักล่าปีศาจที่ดีมั้ย?"

"หนูนะ..."

"ผมอยากรู้คำตอบจริงๆของเธอนะ ถ้าผมไม่รู้...ผมกับ Shinobu ก็คงไปด้วยกันไม่ได้..."

"ถึงแม้ว่าจะเป็นปีศาจ แต่ก็มีบางอย่างที่ดีอยู่... ดังนั้นแทนที่หนูจะตามล่าพวกนั้น หนูว่าอยากเป็นเพื่อนกับพวกนั้นมากกว่า
หนูอยากจะเป็นเพื่อนทั้งปีศาจและนางฟ้านะ... หนูไม่อยากที่จะทำร้ายใครทั้งนั้น"

"ท่าน Maya..." Ekoro ถึงกับซึ้งไปเลย

"เธอนี่ใจดีจังนะ Maya-chan ผมเข้าใจแล้วล่ะ ว่าทำไม Shinobu ถึงได้..."

ผมหันไปคุยกับ Ekoro

"รู้แล้วล่ะ Ekoro! ผมเข้าใจความรู้สึกของ Shinobu แล้ว และก็พวกการ์เดียนของเธอด้วย"

"หมายความว่ายังไงหรือคะ? เป็นเพราะคุณเป็นเพื่อนเก่ากับเธอมาก่อนหรือคะ...?"

"ครับ..."

ผมหันไปพูดกับ Maya ต่อ

"Maya-chan ขอโทษนะ แต่มีอะไรบางอย่างที่ผมขอร้องเธอหน่อย ผมอยากเห็น Shinobu อีกครั้งนะ"

"เข้าใจแล้วค่ะ เธออยู่ที่สวนนะ..."

Maya บอกว่า Shinobu อยู่ที่สวนสาธารณะงั้นหรือ งั้นผมก็ควรจะไปยังตรงนั้นสินะ

ระหว่างนั้น Maya ก็ได้โทรศัพท์ไปหา Shinobu

"ฮัลโหล Shinobu-chan?"




.......................................................




ตอนนี้ผมก็มาอยู่หน้าโรงเรียนแล้ว

เวลา 18:03 - ถนนซากุระ

ตะวันใกล้จะตกดินแล้ว! ผมต้องรีบไปยังที่สวนสาธารณะเดี๋ยวนี้เลย!

ผมออกมาอยู่หน้าโรงเรียนแล้ว ผมจะข้ามสะพานตรงนี้หรือว่าไปข้ามที่อื่นดี

ข้ามสะพานตรงนี้แล้วก็เดินตามถนนเลยล่ะกัน

อะไรกันเนี่ย ทั้งๆที่ตะวันใกล้จะตกดินแล้ว และก็ไม่ได้อยู่ในโรงเรียนแล้ว แต่ทำไมพวกเธอถึงแห่กันตามมาไม่หยุดเลยเนี่ย...

ผมคงจะเดินไปตามถนนธรรมดาไม่ได้แล้วล่ะ อ้อมไปอีกทางดีกว่า

ลงบันไดเลยก็ล่ะกัน...

แต่ไม่วาย พวกเธอก็ยังไล่ตามมาอีก

ขืนหนีต่อไป ก็คงไม่ต้องได้ไปไหนแล้ว ในเมื่อมาทางนี้แล้วก็ต้องไปต่อ

ให้ตายสิ พวกเธอเล่นกระโดดลงจากสะพานดักหน้าผมเลย แล้วก็ยังกระโดดลัดลงบันไดเข้ามาหาผมด้วย

โอ๊ะ ม่ายยยยย! แม้แต่กระโดดโผล่มาจากแม่น้ำก็ยังมีเลย!

ไม่คิดว่าจะปรากฏตัวออกมาแบบนี้ด้วย

ผมไม่สนว่าจะเป็นยังไงแล้ว จัดการพวกเธอแล้วรีบขึ้นบันไดดีกว่า

ผมฝ่าดงพวกเธอไปตามทางเรื่อยๆจนกระทั่งมาถึงด้านหน้าสวนสาธารณะจนได้





........................................................





ผมเข้าไปยังเขตสวนสาธารณะแล้ว

เวลา 18:05 - สวนสาธารณะ

เธอน่าจะรอผมอยู่ที่สวนสาธารณะ... ผมต้องไปบอกเธอให้ได้ว่าผมรู้สึกยังไง!














........................................................





"Shinobu......"

"Houdai...?
......เห็นล่ะ นายใช้ให้ Maya โทรเรียกฉันมาสินะ นายอยากได้อะไรกับฉันอีกล่ะ?
ฉันว่าฉันบอกนายไปแล้วไม่ใช่หรือว่าขอฉันอยู่คนเดียวนะ..."

"เธอทำเพื่อ Maya-chan สินะ..."

"......?! นายพูดเรื่องอะไรกันน่ะ?" Shinobu ถึงกับอึ้ง

"'ฉันอาจจะทำไม่ได้ แต่ด้วยพลังที่นายมี บางทีน่าจะทำได้...' เธอพูดไว้อย่างนี้นะ
Maya-chan ไม่ได้อยากจะเป็นนักล่าปีศาจหรอก เธออยากจะเป็นเพื่อนกับพวกเขาด้วยซ้ำ เธอไม่อยากที่จะทำร้ายใครเพียงเพราะเป็นปีศาจหรอกนะ"

"......ยัยนั่นยังอ่อนหัดไปนะ... ทุกครั้งและก็ตลอดไปด้วย..."

"เธอเองก็อยากจะพิสูจน์ว่าสามารถเป็นนักล่าปีศาจแทน Maya ได้ไม่ใช่หรือ?
เธอพยายามอย่างหนักเพื่อ Maya เธออยากให้ Maya ใช้ชีวิตที่สบาย ถูกมั้ยล่ะ?"

"ผิดแล้วล่ะ! เหตุผลอย่างเดียวก็เพราะฉันอิจฉาเธอต่างหากล่ะ..."

"นั่นอาจเป็นเพราะเธอคิดไปเอง แต่ผมรู้เหตุผลที่ถูกต้องแล้วล่ะ ผมเพิ่งรู้ว่าเธอไม่ใช่คนแบบนั้น
ทำไมเธอถึงขอให้ผมมาช่วยงานล่าปีศาจในวันนี้ล่ะ?"

ผมทวนคำพูดของ Shinobu ที่พูดกับผมตอนเมื่อเช้านี้

"จะว่าไป! ถ้านายเห็นปีศาจ นายก็น่าจะใช้อะไรบางอย่างได้สินะ นายก็น่าจะมาเป็นนักล่าปีศาจได้เหมือนกัน...
นี่ Houdai วันนี้นายจะมาช่วยเราหรือเปล่าล่ะ?"

"ถ้าเธออยากจะแสดงพลังของเธอให้หัวหน้าตระกูลเห็น เธอต้องทำด้วยตัวเองใช่มั้ยล่ะ?" ผมพูด

"นั่นนะ..."

"เธอดูแล Maya-chan เอามากๆ เธออยากให้ใครมาช่วยเธอจากชะตากรรมของเธอสินะ
ลักษณะท่าทางของเธอถือเป็นหลักฐานที่เพียงพอแล้ว แต่ผมอยากจะได้ยินจากเธอ... ผมก็แค่เป็นคนโง่ๆที่แสนจะเวทนาคนหนึ่ง...
ผมทำมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว และก็ไม่เคยแม้แต่จะมีความคิดอะไรดีๆ แต่สิ่งหนึ่งที่ผมคิดได้...
ผมสามารถช่วยเธอหาวิธีจัดการที่ดีที่สุดไปด้วยกัน
ฉะนั้นก็อย่าทำหน้าเศร้าหมองเลย ผมไม่อยากเห็นเธอร้องไห้ออกมา เพราะว่าผม... ผมรั-..."

Shinobu ถึงกับชักปืนออกมาขู่ทันที

"ไม่นะ! อย่าได้พูดออกมานะ!"

"หา?!"

ผมถึงกับหน้าซีดออกมา

"นายพูดประโยคนั้นต่อไปไม่ได้หรอก! นายไม่ได้รักฉัน นายน่าจะไปรัก Maya ซะ Houdai!
ไม่อย่างงั้นแล้ว เธอจะ... เธอจะต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย... เธอต้องการนายนะ... Houdai..."

Shinobu เก็บปืนเอาไว้ ผมก็เริ่มโล่งใจออกมาบ้าง

"Shinobu......"

"ท่าน Shinobu เริ่มที่จะดื้อด้านออกมาหน่อยแล้วนะคะ ท่าน Houdai คุณควรที่จะซัดมันด้วยรักนะคะ! ซัดมันให้เต็มที่เลยค่ะ!" Ekoro บอก

"...ผมขอเดานะ... แต่ไม่อยากที่จะทำเลย..."

แล้วผมก็หันไปพูดกับ Shinobu ทันที

"Maya-chan ไม่ได้อ่อนแอนะ! เธอดูแล Maya-chan มากเกินไปน่ะ!!"

"นายไม่รู้อะไรเกี่ยวกับ Maya ทั้งนั้นแหละ!"

"ก็เธอ...เธอน่ะเอาแต่ปกป้อง Maya-chan อย่างเดียวเลยนะ!"

"นายพูดว่าไงนะ?!"

และนั่นคือคำพูดสุดท้ายของ Shinobu ก่อนที่จะทำการเปิดศึกกับผม ณ ตรงนี้





........................................................





ให้ตายสิ นี่ผมต้องดวลกับ Shinobu จริงๆหรือเนี่ย... ช่วยไม่ได้นะ

Shinobu ยกปืนยิงใส่ผมเลย

"กระสุนเวทมนตร์!"

โอ๊ะ โอ๋... ดูเหมือนว่ามันไม่ได้มีแค่กระสุนออกมาอย่างเดียว มันยังมีสียิงออกมาด้วย

ถ้าผมไม่ยิงสะกัดออกไป มีหวังโดนตัวผมแน่นอน

ดูเหมือนว่า Shinobu จะพยายามวิ่งวนไปรอบๆ เพื่อไม่ให้ผมจับทางได้ว่าเธอโผล่มาตรงไหน

แต่ทันทีที่ผมรู้ว่า Shinobu โผล่มาตรงไหน ผมก็เลยดักหน้ายิงตรงนั้นแหละ

คราวนี้เธอไม่ยอม ถึงขนาดเอาปืนยิงจรวดออกมายิงเลย

"คอยดูให้ดีเถอะ จรวดมิสไซล์นี้จะจัดการนายได้แน่นอน!"

เธอนั่งท่าคุกเข่ายิงจรวดพุ่งขึ้นไปกลางอากาศ ก่อนที่มันจะตกลงมาใส่ตัวผม

แย่ล่ะสิ ถ้าผมไม่ยิงสะกัดออกไปให้หมดทุกลูกล่ะก็ มีสิทธิ์โดนตัวผมแน่

ไม่รู้ว่าเพราะอะไรนะ ผมใช้การเคลื่อนไหวเร็วเหนือพริบตายิงสะกัดจรวดออกไปได้แบบฉิวเฉียด มันก็เลยร่วงตกใส่ตัว Shinobu แทน

แต่แค่นั้นเธอไม่ยอมหรอก คราวนี้เธอกระโดดหลบแอบไปอยู่หลังเสาแล้ว

ผมไม่รู้ว่าเธอแอบโผล่มายังเสาไหน ถึงแม้ว่าผมจะใช้ "พลังการมอง" ช่วยดูแล้ว แต่ก็ไม่อาจรู้ล่วงหน้าว่าเธอโผล่มาจากตรงไหน

Shinobu เล่นโผล่ออกมาหลังเสาแล้วยิงกระสุนเวทมนตร์ออกไปทันที

ให้ตายสิ ทำอย่างกับกองโจรเลย

ระหว่างที่ผมกำลังยิงต่อสู้กับ Shinobu นั้น ผมก็เห็นอะไรบางอย่างตกพื้น

นี่มันการ์ตูนโป๊ของผมนี่หว่า!

ผมเผลอไปมองภาพนั้นโดยไม่ได้รู้เลยว่า จังหวะนั้นเอง Shinobu ก็เตรียมที่จะวิ่งเข้ามาเตะผมแล้ว

"ทางนี้!"

ก่อนที่เธอจะเตะผ่าหมากผม ผมใช้วิชายิงเร็วในพริบตายิงตามแขนและขาทุกจุดก่อนที่จะได้เตะเสียอีก

ผมกลัวว่า ถ้าเธอเตะผมได้ เธอจะเข้าไปคร่อมตัวแล้วก็ยิงผมในระยะเผาขนซ้ำเติมนะ

แต่แล้วผมก็สังเกตเห็นอะไรบางอย่างเข้า

ผมยิงฟีโรโมนช็อตไปยังที่ขาของเธอ และดูเหมือนว่ามันจะสร้างความเสียหายให้กับเธอเป็นอย่างมากเลย

หรือว่า... จุดอ่อนของเธอก็คือขา

ในระยะหลังๆ Shinobu เริ่มยิงกระสุนออกมาถี่ขึ้นและก็เยอะขึ้นมากกว่าเดิม แถมเธอยังวิ่งวนไปวนมาเร็วกว่าเดิมอีก

ผมจะเอาชนะยังไงดีน้า...

ทว่า...

สุดท้าย เมื่อผมเอาชนะเธอได้...

เธอถึงกับหมดแรงลงไปนั่งกับพื้นทันที

"ฉันแพ้นายหรือเนี่ย..."




........................................................




หลังจากที่จบศึกแล้ว

"ทำไมล่ะ?! ทำไมกัน?! ฉัน...ฉันทำไม่ได้หรอก...! นายน่าจะไปสนับสนุนเธอนะ..." Shinobu พูด

"ทำไมเธอถึงบังคับให้ผมไปกับ Maya-chan ด้วยล่ะ? เราน่าจะสนับสนุนเธอด้วยกันนะ!" ผมบอก

"เป็นไปไม่ได้หรอก! เพราะเธอ...เธอ...รักนายนะ!"

"หา?"

"ฉันทำร้ายเธอมามากพอแล้ว...แถมยังบังคับเธอทำงานล่าปีศาจอย่างหนัก แล้วฉันจะไปคบกับนายแบบนั้นได้ยังไงกัน?!
แม้แต่นายเองก็ยังทำร้ายเธอเลย! แล้วเธอจะรู้สึกยังไง?!
และนั่นทำไมตลอด 3 ปีที่ผ่านมา... ฉันถึงได้เว้นระยะห่างกับนาย... นายไม่เคยคิดถึงความรู้สึกของเธอเลยหรือ?!"

"คนที่ไม่คิดถึงความรู้สึกของหนูเลยก็คือเธอต่างหาก Shinobu-chan"

Maya เพิ่งจะมาถึง

"Maya...?!" Shinobu พูด

"หนูไม่เป็นไรอยู่แล้ว Shinobu-chan หนูตัดใจไปตั้งนานแล้วล่ะ...
หนู...หนูรักพี่นะ จนถึงตอนนี้ก็ยังรักเขาอยู่... แต่หนูกับพี่อยู่ก็ด้วยกันไม่ได้ นอกจากนี้นะ...
การไม่ได้เห็นพวกเธอทั้งสองที่หนูรักมีความสุขด้วยกันนั้น มันเจ็บปวด...ยิ่งกว่านะ" Maya พูด

"แต่มันก็เหมือนกับที่ฉันรู้สึกนั่นแหละ Maya! ฉันเสียใจถ้าเธอทั้งสองไม่มีความสุขนะ!"

"ไม่...ไม่เห็นเหมือนตรงไหนเลย... เธอเมินความรู้สึกของพี่นะ"

แล้ว Maya ก็หันมาถามผม

"ใช่มั้ยล่ะ พี่? พี่จะยอม Shinobu-chan แล้วหันมาคบกับหนูมั้ย? แล้วนั่นจะทำให้หนูมีความสุขหรือเปล่าล่ะ...?"

"ขอโทษนะ Maya-chan... ต้องเป็น Shinobu เท่านั้น
ขอโทษนะ ผมก็ไม่รู้หรอกว่าเธอจะรู้สึกยังไง ผมขอโทษจริงๆ จริงๆนะ..." ผมบอกไปโดยไม่ลังเล

"ไม่ต้องขอโทษหรอก หนูนะยอมไปตั้งแต่เมื่อ 3 ปีก่อนแล้วล่ะ..."

Maya หันไปพูดกับ Shinobu ต่อ

"แต่ Shinobu-chan ยังไม่ยอมใช่มั้ยล่ะ? เธอเอาแต่พูดถึงพี่จ๋าๆมาตลอด 3 ปีเลยนะ
ถ้าหนูคบกับพี่ล่ะก็...เธอคงจะอิจฉาเราด้วยกันสินะ... หนูไม่อยากจะเป็นอย่างนั้นหรอกนะ"

"แต่ว่า...! แล้วเรื่องของ...งานล่าปีศาจนั่นล่ะ? ฉันบังคับเธอให้ทำเองเลยนะ...!"

"อ๋อ...เรื่องนั้นหรือ? ไม่เป็นไรหรอก... แก้ปัญหาเรียบร้อยแล้วล่ะ"

"หา? หมายความว่ายังไงกัน Maya?"

Maya หันมาทางผม

"เดี๋ยวก็เจอเอง... จัดการเลย พี่ขา...!"

"จัดการ...? นี่เธอหมายถึง Doki-Doki Field หรือ? หา? จะดีหรือ? แล้วเธอรู้เรื่องนั้นได้ยังไงกันล่ะ?" ผมถาม

"ไม่มีอะไรที่จะต้องอธิบายแล้วล่ะ รีบๆทำเถอะค่ะ โอเค? หนูอนุมัติอย่างเป็นทางการแล้วล่ะค่ะ"

"หา? หา? ทำ...? ตรงนี้เลยหรือ?!"

Shinobu ถึงกับหน้าแดงอายจนต้องเอามือมาแตะแก้มทั้งสองข้าง

"ฉันไม่รู้ว่ามันยังไงกันหรอกนะคะ... แต่ดูเหมือนว่าลงมือทำน่าจะดีกว่ามัวอธิบายเรื่องนั้นนะคะ
เอาล่ะนะ FINAL DOKI-DOKI FIELD เปิดการทำงานได้! ลุยเลยค่ะ ท่าน Houdai!"

แล้ว Ekoro ก็วาง Doki-Doki Field ใส่ตัว Shinobu ทันที





........................................................





ดูเหมือนว่าการ์เดียนของ Shinobu จะหายไปแล้ว

คราวนี้ผมก็สามารถยิงฟีโรโมนช็อตใส่เธอได้เต็มที่สินะ

ผมไล่ยิงไปตามจุดที่คิดว่าน่าจะไวต่อสัมผัสมากที่สุด เพื่อเพิ่มระดับความพอใจของเธอไปเรื่อยๆ

จนกระทั่งมาถึงขีดสุด

Shinobu ก็ได้ระเบิดอารมณ์เปรมปรีดิ์ออกมา เป็นการสิ้นสุดพิธี

"รู้สึกดีจนถึงสวรรค์ไปเลย!"




........................................................




"Houdai... ทำไมกัน... ทำไมนายถึงชอบคนอย่างฉันด้วยล่ะ?
ฉันไม่ได้เป็นคนที่อ่อนหวาน และก็ยังงี่เง่าโดยใสซื่อ หน่อมแน้มด้วย......... *ฮึก*
......นายแน่ใจแล้วหรือ? เป็นฉันหรือ...?"

"ผมบอกไปแล้วว่าคนที่ผมรักมีแต่เธอเท่านั้น หมายถึงผมรักเธอนะ Shinobu"

"Houdai...ฉัน...ฉันก็รักนายเหมือนกันนะ"

"โล่งอกไปที... Shinobu-chan มีความสุขหรือยัง?" Maya ถาม

"Maya... แน่ใจหรือว่า...เป็นอย่างนี้ก็ดีแล้ว...?"

"ถ้า Shinobu-chan มีความสุข หนูก็มีความสุขด้วย มันคือแฮปปี้เอนดิ้งยังไงล่ะ"

"Maya...ขอบใจนะ... ฉันเองก็มีความสุข... มีความสุขมากเลยล่ะ!"

ดูเหมือนว่ามีปฏิกิริยาอะไรบางอย่างเกิดขึ้น

"ฉันรู้สึกได้... ศรรักนั่นเริ่มทำงานแล้วล่ะค่ะ
ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ ท่าน Houdai ต่อแต่นี้ไปคุณไม่ต้องใช้พลังนั่นอีกแล้ว และคนอื่นๆก็จะกลับมาเป็นปกติในวันพรุ่งนี้ด้วยนะคะ" Ekoro บอก

"จริงหรือ? ถ้า Shinobu รักผม หมายความว่ามันก็ดีพอสำหรับผมแล้วสินะ"

Ekoro ปรากฏตัวด้านหลังผม และก็ทำให้ Shinobu มองเห็นเธอด้วย

"นะ-...นางฟ้า?! Houdai ฉันเห็นนางฟ้าด้วย!"

"Shinobu เธอเห็น Ekoro หรือ?!"

"ฮิๆๆ ตอนนี้พวกเธอก็กลายเป็นเนื้อคู่โดยพลังศรแห่งรักแล้วล่ะค่ะ...
เสน่ห์ดึงดูดและความรักได้ไหลเข้าไปในตัวท่าน Shinobu ด้วยด้ายแดงแห่งพรหมลิขิตแล้ว
และก็ยังทำให้พลังการปราบปีศาจของท่าน Shinobu แข็งแกร่งขึ้นด้วยล่ะค่ะ!
นั่นก็แสดงให้เห็นแล้วว่า สองใจเชื่อมต่อเป็นหนึ่งเดียวกันแล้วค่ะ!" Ekoro พูด

"แข็งแกร่งขึ้นหรือ..." ผมพูด

"อือ Shinobu-chan ในตอนนี้ก็แข็งแกร่งกว่าทุกคนในตระกูลแล้ว... และก็แกร่งกว่าหนูด้วย" Maya พูดเสริม

"Maya-chan นี่เธอรู้เรื่องนั้นมาตั้งแต่เริ่มเลยหรือ?" ผมถาม

"ฮิๆ...พี่คะ ช่วยอยู่กับ Shinobu-chan และครอบครัว Kamizono นะคะ โอเค?"

"Maya...Maya-chan...เธอ..."

ผมไม่รู้จะพูดยังไงต่อไปดี

"ปาฏิหาริย์แห่งรัก..." Shinobu พูด

"หา?" ผมงง

"นี่ต้องเป็นปาฏิหาริย์แห่งรักแท้ๆไม่ใช่หรือ?!"

"อ๊ะ Shinobu... นี่มันไม่เหมือนอย่างที่เธอพูดบางอย่างที่น่าอายออกมาเลยนะ"

"อะไรเล่า! Houdai นายเองก็เอาแต่พูดเรื่องน่าอายอย่างนั้นมาตลอดเลยนี่!"

"หา? ผมเนี่ยเหรอ?"

"แล้วนายยังไม่เข้าใจหรือไง?"

"รู้มั้ย ดีแล้วล่ะ... ปาฏิหาริย์แห่งรัก... มันเข้ากับทั้งคู่เลยล่ะค่ะ" Ekoro บอก

"ขอบคุณมากค่า นางฟ้า!" Shinobu พูดขอบคุณ

"......เอาล่ะค่ะ ท่าน Houdai งานของฉันก็เสร็จเรียบร้อยแล้ว ฉันจะกลับสวรรค์แล้วล่ะค่ะ
ขอให้สนุกกับเวลาแห่งความรักด้วยนะคะ..."

"เดี๋ยวก่อนสิ Ekoro!
เรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมายเนี่ย! ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ผมก็คงจะไม่ได้เจอกับ Shinobu หรอก...
ขอบคุณมาก Ekoro! ขอบคุณมากๆ! ผมดีใจจริงๆที่ได้พบเธอนะ!" ผมบอก

"หยุดมองฉันแบบนั้นต่อหน้าแฟนสักทีเถอะ ท่าน Houdai มันไม่สุภาพเอาเสียเลยนะคะ"

"เอ่อ คุณนางฟ้า..." Shinobu พูด

"เห็นล่ะๆ เธอเริ่มอิจฉาขึ้นมาแล้วสิ ตอนนี้ฉันคงจะกลายเป็น กขค ไปซะแล้วล่ะ งั้นฉันจะไปแล้วนะคะ
ลาก่อนนะคะ ท่าน Houdai! นางฟ้าคนนี้จะให้พรให้กับทั้งสอง... ไม่สิ ทั้งสามเลยค่ะ..."

"...ลาก่อน Ekoro" ผมบอกลา Ekoro

ก่อนที่ Ekoro จะลอยหายไปกลางอากาศ

"Houdai... สุดยอดเลย! เหลือเชื่อสุดๆไปเลย!" Shinobu พูด

"หา? อะไรหรือ Shinobu?" ผมถาม

"ฉันหมายถึงเธอเป็นนางฟ้าไง! นางฟ้ายอมรับในความสัมพันธ์ของเราแล้วล่ะ!"

"เธอชอบนางฟ้านั่นจริงๆสินะ?"

"นี่ Houdai เรื่องเล่านั้นไม่จริงใช่มั้ย?"

"เรื่องเล่า...? อ๋อ เรื่อง 'Motesugi' นะหรือ?"

"อือ เหมือนมากเลย! ถ้าใครมองเห็น 'นางฟ้า' พวกเขาจะได้เป็นคู่รักกับคนที่เขารักกันนะ...
ฉันเห็นนางฟ้าตัวเป็นๆ แสดงว่าเรากลายเป็นคู่รักแล้วสินะ..."

"จริงด้วยสินะ ผมเองก็มองเห็นนางฟ้าแสดงว่าผมก็กลายเป็นแฟนเธอไปด้วยเหมือนกัน"

"นี่ Houdai... ฉันรักนายนะ ตั้งแต่เรายังเด็ก ฉันไม่เคยที่จะหยุดรักนายเลย
และจากนี้ไป...

ฉันจะรักนายตลอดไปนะ!"

Shinobu Route - TRUE END