ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Shinobu Route : Episode 6
"ผมคิดตามเธอไม่ทันเลย
ผมนึกว่าถ้าช่วยเธอได้แล้วมันจะจบ แต่ก้นบึงจิตใจเธอกลับต่อต้านผมเสียนี่!
ผมไม่ได้คิดถึงความรู้สึกของเธอเลย ผมไม่เคยเห็นเธอสูญเสียความมั่นใจขนาดนี้มาก่อน"
"ท่าน Houdai คะ... คุณไม่ควรที่จะปล่อยให้เวลาสูญเปล่านะคะ เราจะต้องตามเธอไปแล้วล่ะค่ะ" Ekoro บอก
"นี่ Ekoro แล้วการ์เดียนของ Shinobu จริงๆแล้วมันคืออะไรหรือ? กำแพงหัวใจหรือ?"
"หา?"
"ก็ไม่ได้อยากจะสอดรู้เท่าไรหรอก แต่ผมรู้สึกเหมือน Shinobu จะดีกับผมมาเยอะแล้วล่ะ"
"มันก็...ใช่อยู่นะคะ ฉันว่าคุณพูดถูกนะ ฉันเห็นแล้วล่ะ"
"ผมคิดว่าการ์เดียนของเธอน่าจะมาจากก้นบึงจิตใจที่ซับซ้อนนะ
ตอนนี้ยังปะติดปะต่อเรื่องราวไม่ได้ แต่การ 'ทำลาย' การ์เดียนเธอนั้นดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่ผิดก็ได้นะ...
ผมอยากจะคุยกับเธอแบบตัวต่อตัวและก็จัดการปัญหาของเธอด้วย แล้วผมก็จะได้คู่รักสักที ผมอยากจะเข้าใจเธอนะ"
"...เข้าใจแล้วค่ะ เป็นทางเลือกของท่าน Houdai เองสินะ คุณควรทำในสิ่งที่คุณคิดว่าดีที่สุดสินะ
แต่คุณต้องจำเอาไว้ว่าคุณยังต้องเพิ่มออร่าเสน่ห์ด้วยนะคะ
ถ้าออร่าอ่อนไป ฉันไม่แน่ใจว่าศรนางฟ้านั้นจะได้ผลนะคะ ถึงแม้จะบอกความรู้สึกของคุณในใจกับเธอก็ตาม"
"ผมรู้แล้วน่า"
"แล้วคุณคิดจะทำยังไงต่อหรือคะ? หรือว่าจะให้ติดปีกดีมั้ยคะ?"
"ผมไม่คิดว่า Shinobu จะเปิดใจให้ผมหรอกนะ ผมน่าจะไปถาม 'เธอ' เกี่ยวกับเรื่องของ Shinobu นะ...
อ๊ะ แต่ผมไม่รู้ว่าจะติดต่อเธอยังไงดีนะสิ! ผมต้องไปตามหาเธอแล้วล่ะ..."
"อ๊ะ นึกได้อีกอย่างหนึ่ง มีคำแนะนำก่อนที่เราจะไป
ถึงแม้ว่าปีศาจจะถูกปราบด้วย Shinobu ไปแล้วก็ตาม แต่ก็ยังมีปีศาจจิ๋วอยู่
แต่ถ้าปล่อยพวกนั้นไป มันก็จะกลับมาเป็นปกติในวันพรุ่งนี้นะคะ..."
"ถ้าเห็นพวกมันผมจะจัดการกับมันทันที
มันก็น่าเศร้านะที่เห็นพวกเธอเสียความทรงจำไป ถึงแม้ว่าจะกลับมาเป็นปกติในภายหลังก็ตาม ผมก็จะจับตามองเอาไว้"
.................................................
เอาล่ะ เราจะไปถามเธอที่ไหนดี
ตรงนี้ดีกว่า...
เวลา 16:15 - สระว่ายน้ำ
ผู้หญิง...เยอะแยะ...ไปหมดเลย พวกเธอแห่กันเข้ามาแล้ว! ผมต้องใจแข็งเข้าไว้!
ให้ตายสิ นี่ผมจะเดินเข้ามายังที่สระว่ายน้ำในร่มทำไมกันน้า
ดูเหมือนว่าจะมีแต่สาวๆที่ใส่ชุดว่ายน้ำกันทั้งนั้นเลยด้วย
หลายคนอาจจะบอกว่านี่คืออีกหนึ่งความฝันของลูกผู้ชาย แต่สำหรับผมคงไม่ใช่แน่ๆ
พวกเธอแห่กันเข้ามามากเกินไป ยังไม่ทันที่จะเข้าไปยังสระว่ายน้ำก็โผล่ออกมาจากห้องเปลี่ยนชุดแล้ว แถมยังวิ่งขึ้นมาจากทางเข้าอีกต่างหาก
ผมว่ารีบไปกันดีกว่า แล้วก็เปิดประตูห้อง... เฮ้ย! มาอยู่รอกันหน้าประตูเลยเหรอ รีบปิดประตูหนีดีกว่า
ระหว่างที่ผมกำลังจะเดินผ่านสระว่ายน้ำอยู่นั้น ปรากฏว่าพวกเธอก็แห่กันมาอีกแล้ว พวกนั้นก็เลยหันมามองผมกันหมด ซวยแล้วไง...
หลังจากนั้นไม่นาน ผมก็รีบหนีเข้าไปยังห้องเปลี่ยนเสื้อที่อยู่สุดมุม ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครอยู่... ไม่สิ... ผมท่าจะคิดผิดไป มีคนแอบซ่อนตัวอยู่ในตู้ล็อกเกอร์ บ้าแล้ว... จัดการยิงฟีโรโมนช็อตใส่เธอเลยดีกว่า
แต่ดูเหมือนว่าพวกเธอจะแห่กันเข้ามาแล้ว ผมรีบแอบซ่อนใต้เก้าอี้หลบพวกเธอดีกว่า อย่างที่คิดเลย ไม่มีใครรู้เลยว่าผมอยู่ไหน ผมรอให้พวกเธอออกไปจากห้องให้หมดก่อนแล้วค่อยออกล่ะกัน ผมแหงนหน้าไปมองข้างบน เฮ้ย...ไฟเขียว ไฟเขียวเต็มๆตาเลย! ก่อนที่เธอจะวิ่งออกจากห้องไป
ผมวิ่งกลับมายังที่สระว่ายน้ำอีกครั้ง คราวนี้พวกเธอแห่กันมายังบนระเบียงแล้ว และก็ยังมีจากด้านข้างสระเลย ผมรีบเผ่นหนีไปจนขอบมุมอาคาร ดูท่าจะไม่มีทางหนีแล้ว หันหน้ามาสู้เลยดีกว่า...
หลังจากที่จัดการกับพวกเธอแล้ว ผมก็สังเกตเห็นพวกเธอโผล่ออกมาจากห้องอาบน้ำ!!! เหอะๆๆๆๆๆๆ น่าดูจริงๆเลย
พวกเธอแห่กันมาอีกแล้ว แม้แต่กระโดดขึ้นจากสระก็มีด้วย! ทำไมถึงมากันไม่หยุดเลยนะเนี่ย...
กว่าจะจัดการพวกเธอได้ก็หืดขึ้นคอไปเลยล่ะน้า...
.................................................
"Maya-chan กำลังมองหาเธออยู่พอดีเลย" ผมพูด
"พี่คะ... มีอะไรหรือคะ...?"
Maya เอียงคอถาม
"Maya-chan... พี่อยากถามอะไรที่มันแปลกๆหน่อยนะ...
ถ้า Shinobu ปฏิเสธผมไป เธอคิดว่าจะหาเหตุผลยังไงดีล่ะ?"
"ถ้าเธอปฏิเสธพี่หรือ? ไม่มีทางเกิดขึ้นหรอก เพราะว่า...เธอ..."
"แต่มันต้องมีบางอย่างแน่... ผมเห็นกำแพงจิตใจของ Shinobu ได้อย่างชัดเจนเลยล่ะ"
"Shinobu รักพี่นะ
Shinobu-chan พูดถึงพี่ให้หนูฟังระหว่างที่ไปฝึกมาตลอด 3 ปีเลยนะ"
"หาาา...?"
"ก็ตอนที่พี่หาวในคาบเรียนบ้างล่ะ หรือตอนที่พี่กินข้าวเย็นบ้างล่ะ...
หรือแม้แต่คำคมที่พี่เขียนไว้ด้านหลังเศษกระดาษที่โยนทิ้งไปนั่นด้วย เธอก็น่าจะมีความสุขอยู่ตลอดนะ..."
"ให้ตายสิ ดูเหมือนจะมีอีกหลายเรื่องที่ฉันจะต้องพูดนะ แต่น่าจะเก็บไว้ดีกว่า..." Ekoro พูด
"จริงหรือ? แต่ผมไม่เห็น Shinobu จะพูดอะไรกับผมเลยมาตลอด 3 ปีนะ..."
"ไม่เลยหรือ? หนูคิดว่าพวกพี่คงจะทะเลาะกันอะไรนั่นสิน้า...
ขอโทษนะ พี่จ๋า หนูไม่รู้เรื่องนี้เลย..."
Maya รู้สึกเข้าไปผิดไป เธอคิดว่าผมกับ Shinobu จะไปด้วยกันได้ซะอีก
"หือ เห็นแล้วล่ะ... Maya-chan เองก็ไม่รู้ด้วยสินะ... ขอโทษนะที่ถามอะไรแปลกๆไป"
"ไม่หรอก ถ้ารู้อะไรเพิ่มเติมจะติดต่อพี่ให้นะ"
"ขอบใจนะ Maya-chan"
แล้ว Maya ก็เดินจากผมไป
"เรายังหาไม่ได้ว่าการ์เดียนนั้นมันคืออะไรเลยนะคะ..." Ekoro พูด
"ผมนึกว่า Maya-chan จะรู้ซะอีก... ผมอาจจะต้องไปถามกับ Shinobu โดยตรงแล้วล่ะ..."
"ถ้าสิ่งที่คุณทำมันเป็นไปไม่ได้ เราก็น่าจะจัดการทำลายกำแพงหัวใจตามที่วางแผนเอาไว้ เข้าใจนะคะ ท่าน Houdai?"
"เข้าใจแล้ว... ผมยังไม่ยอมแพ้จนถึงที่สุดหรอก"
นี่ผมต้องไปคุยกับ Shinobu ตรงๆอีกครั้งหรือ แล้วทำไมเธอถึงต้องเว้นระยะห่างจากผมด้วย แถมยังเก็บเรื่องบางอย่างที่มิอาจบอกใครได้แม้แต่ Maya ก็ตามไว้กับตัวอีก มันยังไงกันแน่เนี่ย...
.................................................
ผมต้องไปหาตัว Shinobu ให้ได้ ผมจะต้องไปยังตรงนี้
เวลา 16:40 - ประตูหน้าอาคารเรียน
ผมไม่อาจจะหนีไปจาก Shinobu ได้อีกแล้ว ผมต้องตามหาเธอและก็คุยกับเธอให้ได้...
.................................................
และแล้ว ผมก็เจอตัวเธอในห้องเรียนจนได้
"Shinobu อยู่นี่เอง!" ผมเรียก
"อะไรอีกล่ะ Houdai? มีอะไรที่นายต้องการจากฉันหรือ" Shinobu พูด
"ผมไม่อยากเห็นสีหน้าของเธอที่หมองนะ... ช่วยแสดงที่หน้าที่ยิ้มแย้มหน่อยได้มั้ย...?"
แล้ว Shinobu ก็ทำหน้ายิ้มจริงๆ แต่ยิ้มแบบเศร้าๆ
"นายมานี่เพื่อที่จะบอกฉันแค่นั้นเองหรือ? หึๆ นายนี่มันบ้าแท้ๆเลยนะ
ยัยปีศาจที่พูดถึงบางอย่างเกี่ยวกับ 'พลังเทพธิดา' นั่นนะ
นายช่วยฉันจากสัตว์ประหลาดมาได้ แต่ใช้พลังเทพธิดาใช่มั้ยล่ะ?"
"ใช่ เรื่องมันยาวนะ..." ผมสารภาพไปตรงๆ ไม่ปิดบังใดๆ
"จริงๆนะ..."
Shinobu เริ่มปลงตก
"หา?"
"วันนี้ ฉันได้สู้กับปีศาจนั่นมาแล้ว แต่โดยปกติ Maya จะสู้ในแถวหน้าในขณะที่ฉันเป็นเพียงแค่แนวหลัง"
"Maya-chan หรือ?"
"ตระกูล Kamizono เป็นนักล่าปีศาจมาทุกสมัยก็จริง แต่มีเพียงแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่จะสามารถต่อกรกับเหล่าปีศาจร้ายได้...
และในจำนวนนั้น Maya มีพลังที่แกร่งกล้าและเหนือกว่าผู้อื่นใดๆ เธอจึงกลายเป็นนักล่าปีศาจที่ดีที่สุดเท่าที่เคยมีมาทุกสมัยเลย...
Maya จึงถูกส่งตัวไปฝึกเพื่อที่จะเป็นหัวหน้าตระกูลมา 3 ปี... ส่วนฉันก็อยู่ที่นี่...เพราะฉันไม่เก่งพอ..."
"'ไม่เก่งพอ' งั้นหรือ? ไม่หรอก Shinobu แบบนั้นมันไม่ถูกต้องนะ..."
"ฉันรู้อยู่แล้วว่ามันถูกต้องที่สุด เมื่อฉันได้เห็นพลังของ Maya แล้ว ฉันจึงได้รู้ถึงจุดบกพร่องของตัวเอง
แต่เธอก็ยังคงรักฉันพอๆกับเป็นพี่สาว... ฉันจึงต้องพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะได้เป็นพี่สาวให้กับเธอ"
"ดังนั้น วันนี้ฉันจึงได้ไปถามหัวหน้าตระกูลให้ไปเปลี่ยนกฎใหม่ นั่นแหละที่ฉันจึงต้องแสดงพลังของตัวเองให้คุ้ม
ฉันคิดว่า...ถ้าหากเป็นอย่างนั้นแล้ว...บางทีอาจจะทำให้พวกเขาต้องเซอร์ไพรได้...
มองดูตัวเองแล้ว...ก็อิจฉาพลังของน้องสาวจริงๆเลย หึๆ ฉันคงจะเป็นพี่สาวที่แย่จริงๆเลยสินะ?"
"ผมไม่คิดอย่างนั้นหรอก Maya-chan ก็ไม่ได้คิดแบบนั้นด้วย"
"และยิ่ง...ฉันได้ยินว่านายไปได้พลังของเทพธิดามา...ฉันก็เลยพลอยอิจฉานายไปด้วย ทุกคนเลย!"
"ไม่หรอก Shinobu พลังนั่นนะ..."
"ฉันทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว! ทุกอย่าง! ทั้งนักปีศาจ หรือเป็นพี่สาว Maya หรือแม้แต่เป็นเพื่อนกับนายก็ตาม...!"
Shinobu เริ่มที่จะด่าตัวเองด้วยความน้อยใจ
"Shinobu..."
"ท่าน Houdai คะ พูดคุยกับเธอในตอนนี้มันยากเกินไปนะคะ จัดการด้วย Doki-Doiki Field ดีกว่า
ตัวเธอในตอนนี้อ่อนแอ คุณน่าจะจัดการกับการ์เดียนได้นะคะ" Ekoro บอก
"เดี๋ยวก่อนสิ! ผมยังไม่ได้ยินความรู้สึกของ Shinobu เลย"
"เพื่อประโยชน์ต่อตัวคุณเองนะคะ ฉันจะรับฟังคำภาวนาของคุณหลังจากที่ทั้งคู่ได้เป็นคู่รักกันค่ะ
Doki-Doki Field เปิดการใช้งาน ณ บัดนี้!"
แล้ว Ekoro ก็วาง Doki-Doki Field ทันที
"อ๊ะ!"
..............................................................
ตอนนี้ Shinobu ก็ถูก Doki-Doki Field ครอบทั้งตัวอีกครั้ง
ผมสังเกตเห็นอะไรบางอย่างวนอยู่รอบตัวเธอ
"การ์เดียนนี่! มันยังวนรอบเธออยู่อีกหรือ...?" ผมพูด
"ไม่ต้องห่วง! คุณจัดการได้ด้วยพลังของคุณในตอนนี้แหละ!" Ekoro พูด
"Shinobu ขอโทษนะ..."
แล้วผมก็ยิงฟีโรโมนช็อตอีกครั้ง แต่ว่า...
"หา?!" ผมอุทาน
"อะไรกันนะ?!" Ekoro ก็อุทานด้วย
"Houdai ขอร้องล่ะ... ปล่อยฉันอยู่คนเดียวเถอะ......" Shinobu พูด
........................................................
"การ์เดียนนั่น... การ์เดียนของเธอมันแกร่งขึ้นกว่าเดิมหรือ?" ผมถาม
"ไม่จริงน่า! เธอไม่ได้แค่อ่อนแอเพียงอย่างเดียว? แม้แต่หัวใจก็ปิดกั้นไปด้วย?!" Ekoro บอก
"Houdai ขอฉันอยู่คนเดียวเถอะ... เราน่าจะเว้นระยะห่างระหว่างกันเอาไว้นะ......" Shinobu พูด
"ผมทำอย่างนั้นไม่ได้หรอก! เพราะว่าผมรู้สึกว่า..."
"หยุดพูดเดี๋ยวนี้เลย ฉันไม่อยากได้ยินอีกแล้ว..."
"......!!"
ผมถึงกับช็อคไปเลย
"Houdai... นายคิดว่านายน่าจะไปช่วย Maya ด้วยพลังนั่นดีกว่ามั้ย?
ไม่มีอะไรที่ฉันจะทำได้แล้วล่ะ... แต่นายน่าจะช่วยเหลือเธอได้นะ..."
"หา?"
"ลาก่อนนะ Houdai..."
แล้ว Shinobu ก็ลาผมไปเลย
"ท่าน Houdai คะ ฉันขอโทษด้วยค่ะ... เป็นเพราะฉันเร่งคุณมากไป..."
"Shinobu... บางทีเธอ..."
ผมคิดว่าเธอนั่นอ่อนแอทั้งจิตใจและร่างกาย จนเกิดความอิจฉาถึงขนาดปิดกั้นตัวเองไปเลย ผมอาจจะต้องหาทางทำอะไรสักอย่างมาละลายหัวใจของเธอให้ได้...
ผมนึกว่าถ้าช่วยเธอได้แล้วมันจะจบ แต่ก้นบึงจิตใจเธอกลับต่อต้านผมเสียนี่!
ผมไม่ได้คิดถึงความรู้สึกของเธอเลย ผมไม่เคยเห็นเธอสูญเสียความมั่นใจขนาดนี้มาก่อน"
"ท่าน Houdai คะ... คุณไม่ควรที่จะปล่อยให้เวลาสูญเปล่านะคะ เราจะต้องตามเธอไปแล้วล่ะค่ะ" Ekoro บอก
"นี่ Ekoro แล้วการ์เดียนของ Shinobu จริงๆแล้วมันคืออะไรหรือ? กำแพงหัวใจหรือ?"
"หา?"
"ก็ไม่ได้อยากจะสอดรู้เท่าไรหรอก แต่ผมรู้สึกเหมือน Shinobu จะดีกับผมมาเยอะแล้วล่ะ"
"มันก็...ใช่อยู่นะคะ ฉันว่าคุณพูดถูกนะ ฉันเห็นแล้วล่ะ"
"ผมคิดว่าการ์เดียนของเธอน่าจะมาจากก้นบึงจิตใจที่ซับซ้อนนะ
ตอนนี้ยังปะติดปะต่อเรื่องราวไม่ได้ แต่การ 'ทำลาย' การ์เดียนเธอนั้นดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่ผิดก็ได้นะ...
ผมอยากจะคุยกับเธอแบบตัวต่อตัวและก็จัดการปัญหาของเธอด้วย แล้วผมก็จะได้คู่รักสักที ผมอยากจะเข้าใจเธอนะ"
"...เข้าใจแล้วค่ะ เป็นทางเลือกของท่าน Houdai เองสินะ คุณควรทำในสิ่งที่คุณคิดว่าดีที่สุดสินะ
แต่คุณต้องจำเอาไว้ว่าคุณยังต้องเพิ่มออร่าเสน่ห์ด้วยนะคะ
ถ้าออร่าอ่อนไป ฉันไม่แน่ใจว่าศรนางฟ้านั้นจะได้ผลนะคะ ถึงแม้จะบอกความรู้สึกของคุณในใจกับเธอก็ตาม"
"ผมรู้แล้วน่า"
"แล้วคุณคิดจะทำยังไงต่อหรือคะ? หรือว่าจะให้ติดปีกดีมั้ยคะ?"
"ผมไม่คิดว่า Shinobu จะเปิดใจให้ผมหรอกนะ ผมน่าจะไปถาม 'เธอ' เกี่ยวกับเรื่องของ Shinobu นะ...
อ๊ะ แต่ผมไม่รู้ว่าจะติดต่อเธอยังไงดีนะสิ! ผมต้องไปตามหาเธอแล้วล่ะ..."
"อ๊ะ นึกได้อีกอย่างหนึ่ง มีคำแนะนำก่อนที่เราจะไป
ถึงแม้ว่าปีศาจจะถูกปราบด้วย Shinobu ไปแล้วก็ตาม แต่ก็ยังมีปีศาจจิ๋วอยู่
แต่ถ้าปล่อยพวกนั้นไป มันก็จะกลับมาเป็นปกติในวันพรุ่งนี้นะคะ..."
"ถ้าเห็นพวกมันผมจะจัดการกับมันทันที
มันก็น่าเศร้านะที่เห็นพวกเธอเสียความทรงจำไป ถึงแม้ว่าจะกลับมาเป็นปกติในภายหลังก็ตาม ผมก็จะจับตามองเอาไว้"
.................................................
เอาล่ะ เราจะไปถามเธอที่ไหนดี
ตรงนี้ดีกว่า...
เวลา 16:15 - สระว่ายน้ำ
ผู้หญิง...เยอะแยะ...ไปหมดเลย พวกเธอแห่กันเข้ามาแล้ว! ผมต้องใจแข็งเข้าไว้!
ให้ตายสิ นี่ผมจะเดินเข้ามายังที่สระว่ายน้ำในร่มทำไมกันน้า
ดูเหมือนว่าจะมีแต่สาวๆที่ใส่ชุดว่ายน้ำกันทั้งนั้นเลยด้วย
หลายคนอาจจะบอกว่านี่คืออีกหนึ่งความฝันของลูกผู้ชาย แต่สำหรับผมคงไม่ใช่แน่ๆ
พวกเธอแห่กันเข้ามามากเกินไป ยังไม่ทันที่จะเข้าไปยังสระว่ายน้ำก็โผล่ออกมาจากห้องเปลี่ยนชุดแล้ว แถมยังวิ่งขึ้นมาจากทางเข้าอีกต่างหาก
ผมว่ารีบไปกันดีกว่า แล้วก็เปิดประตูห้อง... เฮ้ย! มาอยู่รอกันหน้าประตูเลยเหรอ รีบปิดประตูหนีดีกว่า
ระหว่างที่ผมกำลังจะเดินผ่านสระว่ายน้ำอยู่นั้น ปรากฏว่าพวกเธอก็แห่กันมาอีกแล้ว พวกนั้นก็เลยหันมามองผมกันหมด ซวยแล้วไง...
หลังจากนั้นไม่นาน ผมก็รีบหนีเข้าไปยังห้องเปลี่ยนเสื้อที่อยู่สุดมุม ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครอยู่... ไม่สิ... ผมท่าจะคิดผิดไป มีคนแอบซ่อนตัวอยู่ในตู้ล็อกเกอร์ บ้าแล้ว... จัดการยิงฟีโรโมนช็อตใส่เธอเลยดีกว่า
แต่ดูเหมือนว่าพวกเธอจะแห่กันเข้ามาแล้ว ผมรีบแอบซ่อนใต้เก้าอี้หลบพวกเธอดีกว่า อย่างที่คิดเลย ไม่มีใครรู้เลยว่าผมอยู่ไหน ผมรอให้พวกเธอออกไปจากห้องให้หมดก่อนแล้วค่อยออกล่ะกัน ผมแหงนหน้าไปมองข้างบน เฮ้ย...ไฟเขียว ไฟเขียวเต็มๆตาเลย! ก่อนที่เธอจะวิ่งออกจากห้องไป
ผมวิ่งกลับมายังที่สระว่ายน้ำอีกครั้ง คราวนี้พวกเธอแห่กันมายังบนระเบียงแล้ว และก็ยังมีจากด้านข้างสระเลย ผมรีบเผ่นหนีไปจนขอบมุมอาคาร ดูท่าจะไม่มีทางหนีแล้ว หันหน้ามาสู้เลยดีกว่า...
หลังจากที่จัดการกับพวกเธอแล้ว ผมก็สังเกตเห็นพวกเธอโผล่ออกมาจากห้องอาบน้ำ!!! เหอะๆๆๆๆๆๆ น่าดูจริงๆเลย
พวกเธอแห่กันมาอีกแล้ว แม้แต่กระโดดขึ้นจากสระก็มีด้วย! ทำไมถึงมากันไม่หยุดเลยนะเนี่ย...
กว่าจะจัดการพวกเธอได้ก็หืดขึ้นคอไปเลยล่ะน้า...
.................................................
"Maya-chan กำลังมองหาเธออยู่พอดีเลย" ผมพูด
"พี่คะ... มีอะไรหรือคะ...?"
Maya เอียงคอถาม
"Maya-chan... พี่อยากถามอะไรที่มันแปลกๆหน่อยนะ...
ถ้า Shinobu ปฏิเสธผมไป เธอคิดว่าจะหาเหตุผลยังไงดีล่ะ?"
"ถ้าเธอปฏิเสธพี่หรือ? ไม่มีทางเกิดขึ้นหรอก เพราะว่า...เธอ..."
"แต่มันต้องมีบางอย่างแน่... ผมเห็นกำแพงจิตใจของ Shinobu ได้อย่างชัดเจนเลยล่ะ"
"Shinobu รักพี่นะ
Shinobu-chan พูดถึงพี่ให้หนูฟังระหว่างที่ไปฝึกมาตลอด 3 ปีเลยนะ"
"หาาา...?"
"ก็ตอนที่พี่หาวในคาบเรียนบ้างล่ะ หรือตอนที่พี่กินข้าวเย็นบ้างล่ะ...
หรือแม้แต่คำคมที่พี่เขียนไว้ด้านหลังเศษกระดาษที่โยนทิ้งไปนั่นด้วย เธอก็น่าจะมีความสุขอยู่ตลอดนะ..."
"ให้ตายสิ ดูเหมือนจะมีอีกหลายเรื่องที่ฉันจะต้องพูดนะ แต่น่าจะเก็บไว้ดีกว่า..." Ekoro พูด
"จริงหรือ? แต่ผมไม่เห็น Shinobu จะพูดอะไรกับผมเลยมาตลอด 3 ปีนะ..."
"ไม่เลยหรือ? หนูคิดว่าพวกพี่คงจะทะเลาะกันอะไรนั่นสิน้า...
ขอโทษนะ พี่จ๋า หนูไม่รู้เรื่องนี้เลย..."
Maya รู้สึกเข้าไปผิดไป เธอคิดว่าผมกับ Shinobu จะไปด้วยกันได้ซะอีก
"หือ เห็นแล้วล่ะ... Maya-chan เองก็ไม่รู้ด้วยสินะ... ขอโทษนะที่ถามอะไรแปลกๆไป"
"ไม่หรอก ถ้ารู้อะไรเพิ่มเติมจะติดต่อพี่ให้นะ"
"ขอบใจนะ Maya-chan"
แล้ว Maya ก็เดินจากผมไป
"เรายังหาไม่ได้ว่าการ์เดียนนั้นมันคืออะไรเลยนะคะ..." Ekoro พูด
"ผมนึกว่า Maya-chan จะรู้ซะอีก... ผมอาจจะต้องไปถามกับ Shinobu โดยตรงแล้วล่ะ..."
"ถ้าสิ่งที่คุณทำมันเป็นไปไม่ได้ เราก็น่าจะจัดการทำลายกำแพงหัวใจตามที่วางแผนเอาไว้ เข้าใจนะคะ ท่าน Houdai?"
"เข้าใจแล้ว... ผมยังไม่ยอมแพ้จนถึงที่สุดหรอก"
นี่ผมต้องไปคุยกับ Shinobu ตรงๆอีกครั้งหรือ แล้วทำไมเธอถึงต้องเว้นระยะห่างจากผมด้วย แถมยังเก็บเรื่องบางอย่างที่มิอาจบอกใครได้แม้แต่ Maya ก็ตามไว้กับตัวอีก มันยังไงกันแน่เนี่ย...
.................................................
ผมต้องไปหาตัว Shinobu ให้ได้ ผมจะต้องไปยังตรงนี้
เวลา 16:40 - ประตูหน้าอาคารเรียน
ผมไม่อาจจะหนีไปจาก Shinobu ได้อีกแล้ว ผมต้องตามหาเธอและก็คุยกับเธอให้ได้...
.................................................
และแล้ว ผมก็เจอตัวเธอในห้องเรียนจนได้
"Shinobu อยู่นี่เอง!" ผมเรียก
"อะไรอีกล่ะ Houdai? มีอะไรที่นายต้องการจากฉันหรือ" Shinobu พูด
"ผมไม่อยากเห็นสีหน้าของเธอที่หมองนะ... ช่วยแสดงที่หน้าที่ยิ้มแย้มหน่อยได้มั้ย...?"
แล้ว Shinobu ก็ทำหน้ายิ้มจริงๆ แต่ยิ้มแบบเศร้าๆ
"นายมานี่เพื่อที่จะบอกฉันแค่นั้นเองหรือ? หึๆ นายนี่มันบ้าแท้ๆเลยนะ
ยัยปีศาจที่พูดถึงบางอย่างเกี่ยวกับ 'พลังเทพธิดา' นั่นนะ
นายช่วยฉันจากสัตว์ประหลาดมาได้ แต่ใช้พลังเทพธิดาใช่มั้ยล่ะ?"
"ใช่ เรื่องมันยาวนะ..." ผมสารภาพไปตรงๆ ไม่ปิดบังใดๆ
"จริงๆนะ..."
Shinobu เริ่มปลงตก
"หา?"
"วันนี้ ฉันได้สู้กับปีศาจนั่นมาแล้ว แต่โดยปกติ Maya จะสู้ในแถวหน้าในขณะที่ฉันเป็นเพียงแค่แนวหลัง"
"Maya-chan หรือ?"
"ตระกูล Kamizono เป็นนักล่าปีศาจมาทุกสมัยก็จริง แต่มีเพียงแค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่จะสามารถต่อกรกับเหล่าปีศาจร้ายได้...
และในจำนวนนั้น Maya มีพลังที่แกร่งกล้าและเหนือกว่าผู้อื่นใดๆ เธอจึงกลายเป็นนักล่าปีศาจที่ดีที่สุดเท่าที่เคยมีมาทุกสมัยเลย...
Maya จึงถูกส่งตัวไปฝึกเพื่อที่จะเป็นหัวหน้าตระกูลมา 3 ปี... ส่วนฉันก็อยู่ที่นี่...เพราะฉันไม่เก่งพอ..."
"'ไม่เก่งพอ' งั้นหรือ? ไม่หรอก Shinobu แบบนั้นมันไม่ถูกต้องนะ..."
"ฉันรู้อยู่แล้วว่ามันถูกต้องที่สุด เมื่อฉันได้เห็นพลังของ Maya แล้ว ฉันจึงได้รู้ถึงจุดบกพร่องของตัวเอง
แต่เธอก็ยังคงรักฉันพอๆกับเป็นพี่สาว... ฉันจึงต้องพยายามอย่างหนักเพื่อที่จะได้เป็นพี่สาวให้กับเธอ"
"ดังนั้น วันนี้ฉันจึงได้ไปถามหัวหน้าตระกูลให้ไปเปลี่ยนกฎใหม่ นั่นแหละที่ฉันจึงต้องแสดงพลังของตัวเองให้คุ้ม
ฉันคิดว่า...ถ้าหากเป็นอย่างนั้นแล้ว...บางทีอาจจะทำให้พวกเขาต้องเซอร์ไพรได้...
มองดูตัวเองแล้ว...ก็อิจฉาพลังของน้องสาวจริงๆเลย หึๆ ฉันคงจะเป็นพี่สาวที่แย่จริงๆเลยสินะ?"
"ผมไม่คิดอย่างนั้นหรอก Maya-chan ก็ไม่ได้คิดแบบนั้นด้วย"
"และยิ่ง...ฉันได้ยินว่านายไปได้พลังของเทพธิดามา...ฉันก็เลยพลอยอิจฉานายไปด้วย ทุกคนเลย!"
"ไม่หรอก Shinobu พลังนั่นนะ..."
"ฉันทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว! ทุกอย่าง! ทั้งนักปีศาจ หรือเป็นพี่สาว Maya หรือแม้แต่เป็นเพื่อนกับนายก็ตาม...!"
Shinobu เริ่มที่จะด่าตัวเองด้วยความน้อยใจ
"Shinobu..."
"ท่าน Houdai คะ พูดคุยกับเธอในตอนนี้มันยากเกินไปนะคะ จัดการด้วย Doki-Doiki Field ดีกว่า
ตัวเธอในตอนนี้อ่อนแอ คุณน่าจะจัดการกับการ์เดียนได้นะคะ" Ekoro บอก
"เดี๋ยวก่อนสิ! ผมยังไม่ได้ยินความรู้สึกของ Shinobu เลย"
"เพื่อประโยชน์ต่อตัวคุณเองนะคะ ฉันจะรับฟังคำภาวนาของคุณหลังจากที่ทั้งคู่ได้เป็นคู่รักกันค่ะ
Doki-Doki Field เปิดการใช้งาน ณ บัดนี้!"
แล้ว Ekoro ก็วาง Doki-Doki Field ทันที
"อ๊ะ!"
..............................................................
ตอนนี้ Shinobu ก็ถูก Doki-Doki Field ครอบทั้งตัวอีกครั้ง
ผมสังเกตเห็นอะไรบางอย่างวนอยู่รอบตัวเธอ
"การ์เดียนนี่! มันยังวนรอบเธออยู่อีกหรือ...?" ผมพูด
"ไม่ต้องห่วง! คุณจัดการได้ด้วยพลังของคุณในตอนนี้แหละ!" Ekoro พูด
"Shinobu ขอโทษนะ..."
แล้วผมก็ยิงฟีโรโมนช็อตอีกครั้ง แต่ว่า...
"หา?!" ผมอุทาน
"อะไรกันนะ?!" Ekoro ก็อุทานด้วย
"Houdai ขอร้องล่ะ... ปล่อยฉันอยู่คนเดียวเถอะ......" Shinobu พูด
........................................................
"การ์เดียนนั่น... การ์เดียนของเธอมันแกร่งขึ้นกว่าเดิมหรือ?" ผมถาม
"ไม่จริงน่า! เธอไม่ได้แค่อ่อนแอเพียงอย่างเดียว? แม้แต่หัวใจก็ปิดกั้นไปด้วย?!" Ekoro บอก
"Houdai ขอฉันอยู่คนเดียวเถอะ... เราน่าจะเว้นระยะห่างระหว่างกันเอาไว้นะ......" Shinobu พูด
"ผมทำอย่างนั้นไม่ได้หรอก! เพราะว่าผมรู้สึกว่า..."
"หยุดพูดเดี๋ยวนี้เลย ฉันไม่อยากได้ยินอีกแล้ว..."
"......!!"
ผมถึงกับช็อคไปเลย
"Houdai... นายคิดว่านายน่าจะไปช่วย Maya ด้วยพลังนั่นดีกว่ามั้ย?
ไม่มีอะไรที่ฉันจะทำได้แล้วล่ะ... แต่นายน่าจะช่วยเหลือเธอได้นะ..."
"หา?"
"ลาก่อนนะ Houdai..."
แล้ว Shinobu ก็ลาผมไปเลย
"ท่าน Houdai คะ ฉันขอโทษด้วยค่ะ... เป็นเพราะฉันเร่งคุณมากไป..."
"Shinobu... บางทีเธอ..."
ผมคิดว่าเธอนั่นอ่อนแอทั้งจิตใจและร่างกาย จนเกิดความอิจฉาถึงขนาดปิดกั้นตัวเองไปเลย ผมอาจจะต้องหาทางทำอะไรสักอย่างมาละลายหัวใจของเธอให้ได้...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น