ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : แมวกับปลาซาร์ดีนแห้ง
Stage 4.b - จัตุรัสหน้าสระว่ายน้ำ
รุรุ ซาโตนากะ: ......หืม...แถวนี้ไม่มีใครอยู่เหรอ...... งั้นทานละนะคะ...อ้าม...อืมๆ...
ทันใดนั้นเนเนโกะก็โผล่ออกมาจากด้านหลัง
เนเนโกะ โคสุงิ: เหมียวๆ! มีปลาอยู่ในกล่องข้าวเยอะแยะเลย เหมียว!
รุรุ: หวาา...! โค โคสุงิ เนเนโกะ มาจากไหนละเนี่ย!
เนเนโกะ: ก็ตรงนั้นแหละ ฉันหลับบนหญ้าแถวม้านั่งอีกด้านหนึ่ง พอได้กลิ่นอะไรหอมๆ ฉันก็เลยมาตรงนี้ไง
รุรุ: ......คิดว่าเธอเป็นแมวหรือไง แต่ไม่เห็นจะเหมือนเลยใช่มั้ยล่ะ?
เนเนโกะ: ฮิๆๆ ชมมากไปแล้วนะ!
รุรุ: ขะ ขอร้องล่ะ! เธอไม่บอกใครเรื่องข้าวกล่องปลาซาร์ดีนแห้งได้มั้ย!?
เนเนโกะ: เข้าใจแล้ว เธอไม่อยากให้ใครรู้ความลับสินะ งั้นฉันจะบอกทุกคนให้เอง
รุรุ: ถ้าไม่อยากให้คนอื่นรู้ ก็ต้องหมายถึงไม่บอกเรื่องนี้ให้ใครสิ! เข้าใจมั้ย!?
เนเนโกะ: เหมียว เข้าใจแล้วละมั้ง
รุรุ: อา...ยะ...ยัยเด็กนี่......
ขณะเดียวกัน เทรุก็เดินเข้ามาหา
เทรุ ฟูจิมิ: อ๊ะ...เจอตัวแล้ว...
หลังจากนั้นฟุตาบะก็เดินเข้ามา
ฟุตาบะ ทากานาชิ: อยู่นี่เอง เฮ้ เนเนโกะ
รุรุ: อุก...มาอีกแล้ว...
ฟุตาบะ: ในที่สุดก็เจอตัวเธอจนได้ เนเนโกะ เราไม่เห็นเธอในชมรมว่ายน้ำเลย เธอจะลาออกแล้วหรือ?
เนเนโกะ: เปล่านะ เหมียว ฉันแค่โดดชมรมเอง
ฟุตาบะ: เห็นแล้วล่ะ...... ไม่ดีเลยนะ แต่ก็ดีใจที่เธอพูดแบบนี้
เทรุ: อื้มหือ นึกว่าเธอจะลาออกตามไซโจวซังไปซะแล้ว...โล่งอกไปที
ฟุตาบะ: ไม่ได้นะ เมื่อมีกิจกรรมชมรมเธอก็ต้องมาด้วยสิ
เทรุ: ......รุ่นพี่ทากานาชิเป็นคนที่ชอบมาตอนวันที่ร้อนๆด้วยนี่......
ฟุตาบะ: หือ? นี่เธอพูดอะไรกันนะ?
เทรุ: ปะ เปล่า ไม่มีอะไร
รุรุ: เดี๋ยวเหอะ จะไปไหนก็ไปเลยไป๊! พวกเธอกำลังรบกวนฉันอยู่นะ
เทรุ: อ๊ะ...จะว่าไปแล้ว ซาโตนากะซังยังไม่มีชมรมอยู่เลยนี่...
ฟุตาบะ: ไม่ดีเลยนะ รู้มั้ย เธอน่าจะลองหาชมรมสักแห่งดูนะ
รุรุ: ฉะ ฉันพอใจแล้วล่ะ! แล้วจะเอาอะไรอีกล่ะ ตอนนี้ฉันจะกินข้าวแล้ว
เนเนโกะ: ใช่แล้วล่ะ ก็ปลา---
รุรุ: หวาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!
ฟุตาบะ: หวา...เสียงร้องอะไรกันเนี่ย...
เทรุ: หู...ฉันมัน...สั่น...สั่นไปหมดแล้ว...
เทนโซว: หวา...หวาาา...! สุดยอด โคตรเสียงดังเลย!
เนเนโกะ: หยา! ถ้ำมองนี่!
พาทาโกะ: มนุษย์แมวสามารถบอกผู้ต้องสงสัยได้ด้วย! ถูกแผงเลย ท่านเทนโซว!
เทนโซว: อะไรนะ!
เทรุ: หยา...หยาาา...!
ฟุตาบะ: ไอ้ถ้ำมองเริ่มอาละวาดแล้ว!
รุรุ: หยาาาา! เข้าเริ่มทำอะไรแปลกๆแล้ว!
เทนโซว: เปล่า ไม่ใช่นะ! ไม่ใช่นะ!
เนเนโกะ: ชิสสสสสส์! ออกไปเดี๋ยวนี้!
ก่อนที่เนเนโกะจะหยิบทรายมาหนึ่งกำมือแล้วปาใส่เขาทันที
เทนโซว: เฮ้! อย่าปาทรายมาสิ!
รุรุ: อ้าาาา! ทรายเข้ากล่องข้าวแล้ว...ความผิดนายแท้ๆเลย!
เทนโซว: อะไรนะ หา!?
ฟุตาบะ: ใช่แล้วล่ะ ทุกอย่างเนี่ยก็เพราะนายนั่นแหละ!
เทรุ: ฟุ...ถ้ำมอง น่ากลัว~...!
เทนโซว: กร...ร หืย...พาทาโกะ!
พาทาโกะ: ค่าา! เอาเลยค่ะ ท่านเทนโซว! ทำการวาง Dokidoki ฟิลด์ ณ บัดนี้!
***
เทนโซว: ฟู่...สงบหรือยังล่ะ?
เนเนโกะ: ......เหมียว
เทรุ: อ๊ะ...หยา ...น่าอายจังเลย...
ฟุตาบะ: อ๊า......ขอโทษด้วยที่พูดอะไรแย่ๆออกมา...
รุรุ: คะ คุณนี่ช่างมีเสน่ห์น่าหลงใหลมากเลยค่ะ!
เทนโซว: ......ขอโทษนะ
รุรุ: ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ!
เทนโซว: ......ครับ
เทรุ: เทนโซวคุง...ยังไม่ได้เป็นสมาชิกชมรมไหน...ใช่มั้ย?
เทนโซว: อา...อืม
ฟุตาบะ: งะ... งั้นคุณก็มาที่ชมรมว่ายน้ำสิ! เราพร้อมที่จะต้อนรับคุณนะ!
เทรุ: ...อื้อๆ
เนเนโกะ: สระว่ายน้ำน่าสนุกนะ
เทนโซว: ฉันชอบว่ายน้ำแต่...
ฟุตาบะ: เอาล่ะ ตัดสินใจเรียบร้อยแล้ว!
เทรุ: คราวต่อไป...ฉันจะมารับที่ประตูหน้าชมรมเลย...คุณจะใช้ตราประทับส่วนตัวก็ได้นะ...โอเคมั้ย?
เทนโซว: ที่เธอพูดมาก็สำคัญอยู่...เอาล่ะ ถ้าฉันรู้สึกชอบใจนะ...
รุรุ: ถ้าคุณเข้าชมรมว่ายน้ำ น่าจะดีมั้ยถ้าฉันเข้าร่วมด้วย?
เนเนโกะ: เย้! ได้เพื่อนใหม่มาเพิ่มมาอีกสองคนแล้ว
ฟุตาบะ: อะฮ้า สัญญานะ เทนโซวคุง
เทรุ: ...ถ้าผิดคำ...เค้าไม่ยอมนะ โอเคมั้ย?
เทนโซว: อ๊ะ อืม ถ้าฉันรู้สึกว่ามันถูกต้องนะ... ไปก่อนล่ะนะ
พาทาโกะ: เยี่ยมๆ ท่านเริ่มป๊อบในหมู่ผู้หญิงแล้วล่ะ!
เอโกโระ: แน่นอน เพราะความพยายามของรุ่นพี่พาทาโกะนั่นแหละ
เทนโซว: ......งั้นก็ช่วยสำนึกในผลจากความพยายามของฉันด้วยสิ
รุรุ ซาโตนากะ: ......หืม...แถวนี้ไม่มีใครอยู่เหรอ...... งั้นทานละนะคะ...อ้าม...อืมๆ...
ทันใดนั้นเนเนโกะก็โผล่ออกมาจากด้านหลัง
เนเนโกะ โคสุงิ: เหมียวๆ! มีปลาอยู่ในกล่องข้าวเยอะแยะเลย เหมียว!
รุรุ: หวาา...! โค โคสุงิ เนเนโกะ มาจากไหนละเนี่ย!
เนเนโกะ: ก็ตรงนั้นแหละ ฉันหลับบนหญ้าแถวม้านั่งอีกด้านหนึ่ง พอได้กลิ่นอะไรหอมๆ ฉันก็เลยมาตรงนี้ไง
รุรุ: ......คิดว่าเธอเป็นแมวหรือไง แต่ไม่เห็นจะเหมือนเลยใช่มั้ยล่ะ?
เนเนโกะ: ฮิๆๆ ชมมากไปแล้วนะ!
รุรุ: ขะ ขอร้องล่ะ! เธอไม่บอกใครเรื่องข้าวกล่องปลาซาร์ดีนแห้งได้มั้ย!?
เนเนโกะ: เข้าใจแล้ว เธอไม่อยากให้ใครรู้ความลับสินะ งั้นฉันจะบอกทุกคนให้เอง
รุรุ: ถ้าไม่อยากให้คนอื่นรู้ ก็ต้องหมายถึงไม่บอกเรื่องนี้ให้ใครสิ! เข้าใจมั้ย!?
เนเนโกะ: เหมียว เข้าใจแล้วละมั้ง
รุรุ: อา...ยะ...ยัยเด็กนี่......
ขณะเดียวกัน เทรุก็เดินเข้ามาหา
เทรุ ฟูจิมิ: อ๊ะ...เจอตัวแล้ว...
หลังจากนั้นฟุตาบะก็เดินเข้ามา
ฟุตาบะ ทากานาชิ: อยู่นี่เอง เฮ้ เนเนโกะ
รุรุ: อุก...มาอีกแล้ว...
ฟุตาบะ: ในที่สุดก็เจอตัวเธอจนได้ เนเนโกะ เราไม่เห็นเธอในชมรมว่ายน้ำเลย เธอจะลาออกแล้วหรือ?
เนเนโกะ: เปล่านะ เหมียว ฉันแค่โดดชมรมเอง
ฟุตาบะ: เห็นแล้วล่ะ...... ไม่ดีเลยนะ แต่ก็ดีใจที่เธอพูดแบบนี้
เทรุ: อื้มหือ นึกว่าเธอจะลาออกตามไซโจวซังไปซะแล้ว...โล่งอกไปที
ฟุตาบะ: ไม่ได้นะ เมื่อมีกิจกรรมชมรมเธอก็ต้องมาด้วยสิ
เทรุ: ......รุ่นพี่ทากานาชิเป็นคนที่ชอบมาตอนวันที่ร้อนๆด้วยนี่......
ฟุตาบะ: หือ? นี่เธอพูดอะไรกันนะ?
เทรุ: ปะ เปล่า ไม่มีอะไร
รุรุ: เดี๋ยวเหอะ จะไปไหนก็ไปเลยไป๊! พวกเธอกำลังรบกวนฉันอยู่นะ
เทรุ: อ๊ะ...จะว่าไปแล้ว ซาโตนากะซังยังไม่มีชมรมอยู่เลยนี่...
ฟุตาบะ: ไม่ดีเลยนะ รู้มั้ย เธอน่าจะลองหาชมรมสักแห่งดูนะ
รุรุ: ฉะ ฉันพอใจแล้วล่ะ! แล้วจะเอาอะไรอีกล่ะ ตอนนี้ฉันจะกินข้าวแล้ว
เนเนโกะ: ใช่แล้วล่ะ ก็ปลา---
รุรุ: หวาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา!!!!
ฟุตาบะ: หวา...เสียงร้องอะไรกันเนี่ย...
เทรุ: หู...ฉันมัน...สั่น...สั่นไปหมดแล้ว...
เทนโซว: หวา...หวาาา...! สุดยอด โคตรเสียงดังเลย!
เนเนโกะ: หยา! ถ้ำมองนี่!
พาทาโกะ: มนุษย์แมวสามารถบอกผู้ต้องสงสัยได้ด้วย! ถูกแผงเลย ท่านเทนโซว!
เทนโซว: อะไรนะ!
เทรุ: หยา...หยาาา...!
ฟุตาบะ: ไอ้ถ้ำมองเริ่มอาละวาดแล้ว!
รุรุ: หยาาาา! เข้าเริ่มทำอะไรแปลกๆแล้ว!
เทนโซว: เปล่า ไม่ใช่นะ! ไม่ใช่นะ!
เนเนโกะ: ชิสสสสสส์! ออกไปเดี๋ยวนี้!
ก่อนที่เนเนโกะจะหยิบทรายมาหนึ่งกำมือแล้วปาใส่เขาทันที
เทนโซว: เฮ้! อย่าปาทรายมาสิ!
รุรุ: อ้าาาา! ทรายเข้ากล่องข้าวแล้ว...ความผิดนายแท้ๆเลย!
เทนโซว: อะไรนะ หา!?
ฟุตาบะ: ใช่แล้วล่ะ ทุกอย่างเนี่ยก็เพราะนายนั่นแหละ!
เทรุ: ฟุ...ถ้ำมอง น่ากลัว~...!
เทนโซว: กร...ร หืย...พาทาโกะ!
พาทาโกะ: ค่าา! เอาเลยค่ะ ท่านเทนโซว! ทำการวาง Dokidoki ฟิลด์ ณ บัดนี้!
***
เทนโซว: ฟู่...สงบหรือยังล่ะ?
เนเนโกะ: ......เหมียว
เทรุ: อ๊ะ...หยา ...น่าอายจังเลย...
ฟุตาบะ: อ๊า......ขอโทษด้วยที่พูดอะไรแย่ๆออกมา...
รุรุ: คะ คุณนี่ช่างมีเสน่ห์น่าหลงใหลมากเลยค่ะ!
เทนโซว: ......ขอโทษนะ
รุรุ: ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ!
เทนโซว: ......ครับ
เทรุ: เทนโซวคุง...ยังไม่ได้เป็นสมาชิกชมรมไหน...ใช่มั้ย?
เทนโซว: อา...อืม
ฟุตาบะ: งะ... งั้นคุณก็มาที่ชมรมว่ายน้ำสิ! เราพร้อมที่จะต้อนรับคุณนะ!
เทรุ: ...อื้อๆ
เนเนโกะ: สระว่ายน้ำน่าสนุกนะ
เทนโซว: ฉันชอบว่ายน้ำแต่...
ฟุตาบะ: เอาล่ะ ตัดสินใจเรียบร้อยแล้ว!
เทรุ: คราวต่อไป...ฉันจะมารับที่ประตูหน้าชมรมเลย...คุณจะใช้ตราประทับส่วนตัวก็ได้นะ...โอเคมั้ย?
เทนโซว: ที่เธอพูดมาก็สำคัญอยู่...เอาล่ะ ถ้าฉันรู้สึกชอบใจนะ...
รุรุ: ถ้าคุณเข้าชมรมว่ายน้ำ น่าจะดีมั้ยถ้าฉันเข้าร่วมด้วย?
เนเนโกะ: เย้! ได้เพื่อนใหม่มาเพิ่มมาอีกสองคนแล้ว
ฟุตาบะ: อะฮ้า สัญญานะ เทนโซวคุง
เทรุ: ...ถ้าผิดคำ...เค้าไม่ยอมนะ โอเคมั้ย?
เทนโซว: อ๊ะ อืม ถ้าฉันรู้สึกว่ามันถูกต้องนะ... ไปก่อนล่ะนะ
พาทาโกะ: เยี่ยมๆ ท่านเริ่มป๊อบในหมู่ผู้หญิงแล้วล่ะ!
เอโกโระ: แน่นอน เพราะความพยายามของรุ่นพี่พาทาโกะนั่นแหละ
เทนโซว: ......งั้นก็ช่วยสำนึกในผลจากความพยายามของฉันด้วยสิ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น