Doki Doki Carnival

ลำดับตอนที่ #4 : ดวงดาวและจักรวาล

Stage 2.b - ลานจัตุรัสหน้าชั้นเรียน




ยูกิ ชิโรงาเนะ: ไซโจวซัง จะลาออกจากชมรมว่ายน้ำแล้วหรือคะ...
คาซามิ ไซโจว: อือ ตอนแรกฉันก็คิดว่าวันที่ร้อนๆ ฉันน่าจะลงสระแช่น้ำให้นานๆสักหน่อย แต่...
คาซามิ: หลังจากที่คิดดูแล้ว ก็ต้องว่ายน้ำด้วย เหนื่อยจะตาย
คาซามิ: เพราะฉะนั้นฉันก็เลยลาออก! เกลียดที่จะเหนื่อยนะ
ยูกิ: อย่างนั้นเองหรือคะ~......


โทโมเอะ มาโทริ: สำหรับเธอแล้ว ฉันว่าให้เธอเข้าชมรมดาราศาสตร์ดีกว่า! ชมรมดาราศาสตร์โดยเฉพาะเลยล่ะ!
คาซึมิ: เฮ้ แต่พวกเธอก็มีชมรมอยู่แล้วนี่
โทโมเอะ: จักรวาลนะมันยอดเยี่ยม...มันโรแมนติกมากเลย!
ยูกิ: ใช่ๆ มันงดงามมาก
โทโมเอะ: มากกว่าสิ่งใดเสียอีก เธอสามารถมองดูท้องฟ้าอย่างผ่อนคลายได้ตามสบาย! มันเหมาะกับคนที่ชอบผ่อนคลายอย่างเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบเลยล่ะ!
คาซามิ: ฟังดูมีเหตุผลดี แต่ทำไมเธอถึงไม่จำกลุ่มดาวด้วยล่ะ
ยูกิ: ก็สำคัญตรงที่มันมีรายละเอียดค่อนข้างเยอะ และก็ยังต้องสังเกตให้ละเอียดถี่ถ้วนอีก~
โทโมเอะ: น่าๆ อย่าห่วงเรื่องรายละเอียดเล็กๆ ชมรมดาราศาสตร์นะ มันน่าสนใจจริงๆนะ
ยูกิ: ใช่ล่ะ จริง~ มันมีสิ่งที่ไซโจวซังชื่นชอบเยอะแยะมากมายเลยด้วย~
คาซามิ: เห เธอรู้จักกลุ่มดาวด้วยนี่นา
โทโมเอะ: อือ รู้จักเยอะด้วย สำหรับพวกเราแล้วก็ถือว่าเป็นแรงบันดาลใจแค่นั้นเอง
คาซามิ: มันก็...ทั้งคู่ไม่ใช่หรือไง?
โทโมเอะ: แน่นอน ก็ทั้งคู่นั่นแหละ!
ยูกิ: เอ นั่นมัน...ดูโรแมนติกกว่านะ...
โทโมเอะ: ยิ่งกว่านั้นอีก มีคู่รักที่ไม่สนใจเพศมาขอคำอธิษฐานด้วยนะ!
คาซามิ: นะ นั่นนะ...มันคลุมไปทั้งจักรวาลเลย! แต่ฉันไม่สนใจในเรื่องของความรักหรอกนะ...
โทโมเอะ: น่าๆ ฉันก็ไม่ได้พูดถึงเรื่องนั้นสักหน่อย! เอาล่ะ จักรวาลนะกว้างใหญ่! ใหญ่โคตร! ใหญ่มากและก็สวยงามด้วย!
โทโมเอะ: มันต่างกับทฤษฎีบางอย่างที่เราตั้งขึ้นมาเกินกว่าขีดจำกัดไว้อีก!
โทโมเอะ: เธอสามารถมองได้ด้วยฮับเบิ้ล จักรวาลสวยงาม! จักรวาลนั้นเยี่ยมที่สุด!
คาซามิ: อืม อื้อ ถึงฉันจะไม่ค่อยเข้าใจแต่ฉันก็รู้สึกดีสุดๆเลย!
ยูกิ: ค่ะ จักรวาลนะเต็มไปด้วยความลึกลับ มันดีที่สุดเลยล่ะ~


พาทาโกะ: ดูเหมือนว่าพวกเค้าจะคุยกันเสียงดังเลยไม่ใช่หรือ
เทนโซว: นั่นสิ แล้วเธอคิดว่าพวกนั้นกำลังทำอะไรอยู่ละ?


ยูกิ: หยาาา...! มีคนลามกโผล่ออกมาจากเงาด้วย!
เทนโซว: เอ๊ะ, ตรงไหนเหรอ!?
โทโมเอะ: จริงหรือ! เฮ้ ออกไปเดี๋ยวนี้เลย! ไม่งั้นจะสาดน้ำใส่นาย!
เทนโซว: แต่ว่า ไหนล่ะ? ถ้าเป็นคนแปลกหน้าเดี๋ยวฉันจะจัดการเขา......
คาซามิ: ก็นายนั่นแหละ! ไอ้เฉื่อยชา!
เทนโซว: .........ฉันเหรอ?
เอโกโระ: ดูเหมือนมากเลย
คาซามิ: ไปให้พ้น ชิ้วๆ!
ยูกิ: ไม่นะ...เค้ากลัว~...!


โทโมเอะเดินเข้ามาเอาตัวบังยูกิ


โทโมเอะ: โอเค เดี๋ยวฉันจะจัดการเขาเอง!
โทโมเอะ: เฮ้ ยูกิจังเค้ากลัวนาย! ออกไปเดี๋ยวนี้เลย! ไอ้เศษดาวแคระ!
เทนโซว: ศะ... เศษ? อะ......อะไรล่ะ...
พาทาโกะ: เศษดาวแคระหมายถึงขยะอวกาศไง
เทนโซว: ............
เทนโซว: จ้ากกกกกกกกก!!
ยูกิ: หยาาา!
คาซามิ: อะไร อะไรน่ะ!?
เทนโซว: ฉันจะโชว์ส่วนที่ลึกยิ่งกว่าจักรวาลอีกนะ! เอาเลย พาทาโกะ!
พาทาโกะ: คะ ค่ะ! จัดให้เดี๋ยวนี้เลย ท่านเทนโซว!


***


คาซามิ: ............
โทโมเอะ: อาาา......
ยูกิ: อา......
เทนโซว: ที่นี้เป็นไงล่ะ!
คาซามิ: ดี...ที่สุดเลย......นายดีที่สุดเลย!
โทโมเอะ: อาา...พูดได้เลยว่า มาโคร คอสมอส! จักรวาลในจักรวาล...! คุณช่าง...ลึกลับจริงๆ......!
ยูกิ: ท่านเทนโซวคะ...... ......คุณเหมือนเจ้าชายที่โคจรรอบดาวเลยค่ะ... ...ฟูวว์...
เทนโซว: ฮา......นี่มันอะไรกัน......รู้สึกเหมือนจะหดหู่ขึ้นมาเลย...
พาทาโกะ: ยังหรอกค่ะ นี่เพิ่งจะเริ่มต้นเองนะคะ!
เอโกโระ: ถูกแล้วค่ะ ถ้าท่านมัวแต่รู้สึกหดหู่อยู่อย่างนี้ ท่านจะไม่สามารถไปถึงจุดหมายได้เลยนะคะ
เทนโซว: ถ้าฉันไม่มีไอ้นี่ ก็เสร็จไปนานแล้วล่ะ...
เทนโซว: เฮ้อ......ไร้สาระชะมัด......อะไรที่อยู่ในโลกเนี่ยไร้สาระหมดเลย...
พาทาโกะ: พูดอะไรหรือคะ?
เอโกโระ: ถ้าท่านคิดอย่างนี้อยู่ละก็ พวกนักค้าทาสจะมาหาคุณนะคะ
พาทาโกะ: เอาล่ะ ลุกขึ้น แล้วก็ไปหาจักรวาลที่อื่นกันต่อเลย!
เทนโซว: ฉันจะซึมไปกับจักรวาลบ้านเธอด้วยสิ!
เอโกโระ: แล้วเธอคิดว่าเลือกได้หรือเปล่าล่ะ?
พาทาโกะ: อือ ถูกของเธอ! โอเค ไปกันต่อ เพื่อตัวฉัน!


ยูกิ: อ๊าาา...ไปซะแล้ว...
โทโมเอะ: ...น่าสงสารอะไรอย่างนี้
คาซามิ: ชิ

ไปยัง โรงอาหาร