Criminal Girls: Invitation

ลำดับตอนที่ #3 : ช่วยเหลือ Yuko

เขตที่ 1 - ป่าอับชื้น ชั้น 1F

พื้นที่แถวนี้ดูแปลกไปอย่างผิดตา แถวนี้เต็มไปด้วยป่าและก็หมอกปกคลุมไปทั่ว

"ต้นไม้และก็อาคารแปลกๆทั้งนั้น... ที่นี่...ดูไม่เหมือนญี่ปุ่นเลย...
'เฮ้อ' ฉันเองก็ไม่อยากจะเชื่ออยู่เหมือนกันว่า ที่นี่มันนรกดีๆนี่เอง..." Kisaragi พูด

Alice รู้สึกถึงอะไรบางอย่าง

"Alice เห็น... เงาของผู้หญิง... เงาที่เหมือน Sako..."

"ต้องเป็น Yuko แน่ๆ! อ๊าาาาาา! เราจะไปช่วยล่ะน้า!" Sako พูดด้วยความรู้สึกที่ดีใจ

"ฮ-เฮ้ย! ใจเย็นๆก่อนสิ!" Ran พูด "รู้สึกมั้ยว่าแถวนี้มันเปลี่ยนไป พนันได้เลยว่าพวกนักโทษที่อยู่ตรงนี้จะต้องแตกต่างจากที่เราเคยเจอมาแน่นอน"

ก่อนที่ Ran จะพูดกับผม

"เฮ้ย เจ้าบ้า มัวแต่ชักช้าอืดอาดยืดยาดอะไรกันเล่า!? นายเป็นหัวหน้านะ ทำไมนายถึงไม่ยอมสั่งการหรือทำอะไรสักอย่างเลยล่ะหือ?"

"อย่ามาทำตัวซื่อไปหน่อยน่า!" ผมพูด

"ชิ... นายคิดว่ากลัวผู้หญิงที่เสียงกร้าวหรือไงกัน
นายน่าจะเป็นพวกสมองกล้ามสินะ ถึงได้ไม่ชอบขี้หน้าฉันเนี่ย!"

ผมว่าเธอพูดเองเออเองคนเดียวเลยนะเนี่ย ถึงได้พูดอะไรแบบนี้กับผม

แต่แล้ว Alice เองก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่าง

"ยังมี...อีกสามคน...อยู่ตรงนั้น..."

"นี่ เธอพูดพึมพำอะไรอยู่เนี่ย" Kisaragi พูด

"หรือว่าจะเป็น...? ที่เขาเรียกกันว่าตาทิพย์หรืออะไรสักอย่างใช่มั้ย?" Ran พูด

"พลังตาทิพย์เหรอ? ต้องเป็นพลังวิเศษแน่เลย!" Sako พูด

"...Alice มองเห็น... ...เพราะเธอเป็นคนพิเศษ..." Alice บอก

"สามคนอย่างงั้นเหรอ...? ต้องเป็นพวกที่ Miu บอกว่าหลบหนีแน่เลย" Ran พิจารณา

"ใครจะไปสนคนที่หลบหนีไปล่ะ?" Kisaragi พูดเหมือนจะหาเรื่องใส่ตัวเอง

"แต่... อาจจะน่ารำคาญก็ได้ถ้าพวกนั้นชิงสมบัติหรืออะไรสักอย่างก่อน เพราะงั้นก็ไปกันดีกว่า
ถึงแม้ว่าอาจจะไม่มีอะไรอยู่ในนั้นเลยก็เถอะ"

ผมว่า Kisaragi ไม่สนอะไรนอกจากสมบัติราคาแพงๆที่สมน้ำสมเนื้อละมั้ง ก็เอาเหอะ

ก่อนอื่นผมคงต้องลองเดินสำรวจเส้นทางแถวนี้ก่อนว่ามีอะไรบ้าง



.................................................



ผมพบหีบสมบัติกล่องหนึ่งที่อยู่ตรงมุมของทางเดิน จึงได้เปิดออกมาดู

พบว่าข้างในเป็นขวดยาขนาดเล็กจำนวน 3 ขวด

"หีบสมบัตินี่มัน...หนักชะมัด..." Alice พูด

ผมเดินต่อไปตามทางเรื่อยๆจนกระทั่งไปถึงจุดพัก

ผมคิดว่าน่าจะพักผ่อนสักหน่อยดีกว่า



.................................................



ตอนนี้ผมมีที่ช็อตไฟฟ้าอยู่กับตัวแล้ว ผมคิดว่าจะต้องลองกระตุ้นพวกเธอด้วยอันนี้สักหน่อย

ผมเลือกที่จะกระตุ้น Kisaragi

"ทำไมถึงต้องเป็นฉันด้วยล่ะ!?..."

ดูเหมือนว่า Kisaragi จะไม่ค่อยพอใจสักเท่าไรนัก

"จะบ้าหรือไง!? ใช้ที่ช็อตเนี่ยนะ... นายคิดอะไรอยู่เนี่ย!?"

หลังจากที่ผมจัดการให้ Kisaragi สวมชุดหูสัตว์และหางสัตว์แล้ว ผมจึงเริ่มลงไฟช็อตใส่เธอทันที

"ไม่เอา ไม่เอาโดยเด็ดขาดเลย!"

หลังจากที่ผมหัดใช้เครื่องช็อตบนตามตัวเธอจนพอใจ

"อาาาา...อึก...โธ่เว้ย...!" เธอร้องบ่นออกมา

อืม... ดูเหมือนว่าครั้งแรกยังไม่ค่อยดีเท่าไร ผมต้องลองอีกครั้งหนึ่ง

"น-นี่นายจะทำอะไรฉัน!?"

ดูเหมือนว่า Kisargi จะไม่ค่อยพอใจสักเท่าไรนัก

"จะบ้าหรือไง!? ใช้ที่ช็อตเนี่ยนะ... นายคิดอะไรอยู่เนี่ย!?"

หลังจากที่ผมจัดการให้ Kisaragi สวมชุดหูสัตว์และหางสัตว์อีกครั้ง ผมจึงเริ่มลงไฟช็อตใส่เธอทันที

หลังจากที่ผมใช้เครื่องช็อตบนตามตัวเธอจนพอใจ

"อาาาา...อึก...โธ่เว้ย...!" เธอร้องบ่นออกมา

ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอเค้นเอาความสามารถใหม่ออกมาแล้ว Kisaragi เพิ่งจะมีความสามารถในการโจมตีสองครั้งติดกันได้ด้วย

แต่ผมรู้สึกว่ายังไม่เพียงพอ ดังนั้นผมจึงเลือกที่จะกระตุ้นคนอื่นอีก

ผมเลือกที่จะกระตุ้น Alice

"อย่าเลือกหนูนะ..."

ดูเหมือนว่า Alice จะกลัวจนตัวสั่น

"ให้ใส่หางก็ได้นะ... แต่ไม่อยากได้ของที่น่ากลัวแบบนั้น..."

หลังจากที่ผมจัดการให้ Alice สวมชุดหูสัตว์และหางสัตว์แล้ว ผมจึงเริ่มลงไฟช็อตใส่เธอทันที

"ขอร้องล่ะ... ไม่น้า..."

หลังจากที่ผมใช้เครื่องช็อตบนตามตัวเธอจนพอใจ

"ดีแล้วล่ะ..." เธอพูด

อืม... ดูเหมือนว่าครั้งแรกยังไม่ค่อยดีเท่าไร ผมต้องลองอีกครั้งหนึ่ง

"กระตุ้นอย่างงั้นหรือ..."

ดูเหมือนว่า Alice จะกลัวจนตัวสั่น

"ให้ใส่หางก็ได้นะ... แต่ไม่อยากได้ของที่น่ากลัวแบบนั้น..."

หลังจากที่ผมจัดการให้ Alice สวมชุดหูสัตว์และหางสัตว์อีกครั้ง ผมจึงเริ่มลงไฟช็อตใส่เธอทันที

"ไม่นะ หยุดที..."

หลังจากที่ผมใช้เครื่องช็อตบนตามตัวเธอจนพอใจ

"ดีแล้วล่ะ..."

ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอเค้นเอาความสามารถใหม่ออกมาแล้ว Alice เพิ่งจะมีความสามารถในการใช้สกิล Pain ได้ด้วย

แต่ผมรู้สึกว่ายังไม่เพียงพอ ดังนั้นผมจึงเลือกที่จะกระตุ้นคนอื่นอีก

ผมเลือกที่จะกระตุ้น Sako

"น-นายอยากได้อะไรกัน..."

ดูเหมือนว่า Sako จะไม่ยอมให้ผมกระตุ้น แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจเธอมากนัก

"อะไรนะ? ใช้ไฟช็อตเหรอ? ฉันไวต่อพวกนั้นสุดๆเลยนะ"

หลังจากที่ผมจัดการให้ Sako สวมชุดนั้นแล้ว ผมจึงเริ่มลงไฟช็อตใส่เธอทันที

"ยังไม่ยอมหรอกนะ"

หลังจากที่ผมใช้เครื่องช็อตบนตามตัวเธอจนพอใจ

"เร็วกว่าที่ฉันคิดไว้เสียอีก..." เธอพูด

อืม... ดูเหมือนว่าครั้งแรกยังไม่ค่อยดีเท่าไร ผมต้องลองอีกครั้งหนึ่ง

"ฉันเหรอ!? หมายถึงฉันนะเหรอ!?" ดูท่า Sako จะไม่ยอมให้ผมกระตุ้น แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจเธอมากนัก

"อะไรนะ? ใช้ไฟช็อตเหรอ? ฉันไวต่อพวกนั้นสุดๆเลยนะ"

หลังจากที่ผมจัดการให้ Sako สวมชุดนั้นอีกครั้ง ผมจึงเริ่มลงไฟช็อตใส่เธอทันที

"อื๋อ...อาาาา...ทำไมต้องให้โพสท่านี้ด้วยเนี่ย..."

หลังจากที่ผมใช้เครื่องช็อตบนตามตัวเธอจนพอใจ

"อ๊ะ นั่นหรือ!?"

ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอเค้นเอาความสามารถใหม่ออกมาแล้ว Sako เพิ่งจะมีความสามารถในการใช้หมัดอัคคีได้ด้วย

แต่ผมรู้สึกว่ายังไม่เพียงพอ ดังนั้นผมจึงเลือกที่จะกระตุ้นคนอื่นอีก

ผมเลือกที่จะกระตุ้น Ran

"หาาา! อย่ามาล้อเล่นกันนะเฟ้ย!"

ดูท่า Ran จะไม่ยอมท่าเดียวเลย

"เส้นประสาทของฉันมันไวต่อสิ่งแปลกปลอมที่เกี่ยวกับไฟฟ้าแม้นิดหน่อยนะเฟ้ย!"

หลังจากที่ผมจัดการให้ Ran สวมชุดหูสัตว์และหางนั้นแล้ว ผมจึงเริ่มลงไฟช็อตใส่เธอทันที

หลังจากที่ผมใช้เครื่องช็อตบนตามตัวเธอจนพอใจ

"เฮ้อ... เสร็จแล้วสินะ..." เธอพูด

อืม... ดูเหมือนว่าครั้งแรกยังไม่ค่อยดีเท่าไร ผมต้องลองอีกครั้งหนึ่ง

"นาย! อะไรของนายอีกละเนี่ย!?"

ดูท่า Ran จะไม่ยอมท่าเดียวเลย

"เส้นประสาทของฉันมันไวต่อสิ่งแปลกปลอมที่เกี่ยวกับไฟฟ้าแม้นิดหน่อยนะเฟ้ย!"

หลังจากที่ผมจัดการให้ Ran สวมชุดนั้นอีกครั้ง ผมจึงเริ่มลงไฟช็อตใส่เธอทันที

หลังจากที่ผมใช้เครื่องช็อตบนตามตัวเธอจนพอใจ

"อึก...อือ...บ้าชิบ...!"

ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอเค้นเอาความสามารถใหม่ออกมาแล้ว Ran เพิ่งจะมีความสามารถในการโจมตีสวนกลับได้ด้วย



.................................................



ผมว่าคงจะเตรียมการเอาไว้เสร็จสรรพหมดแล้ว ทีนี้ก็ไปกันต่อไปเลย

ทันใดนั้นผมเห็นอะไรบางอย่างอยู่ข้างหน้า

"หืม...? นั่นมัน...ใช่เธอหรือเปล่า...?" Ran พูดด้วยความสงสัย

เบื้องหน้าที่เห็นนั้นเป็นเด็กสาวจำนวนหนึ่ง น่าจะเป็นผู้กระทำความผิดที่หลบหนีออกมาก่อนหน้านั้น

Sako เห็นใครคนหนึ่งในกลุ่มแล้วจำได้ เธอจึงได้ตะโกนเรียกทันที

"Yuko ล่ะ! เฮ้! Yuko!"

แต่แล้ว ทุกคนที่ได้ยินเสียงของเธอนั้นต่างก็หันไปมองตามเสียงก่อนที่จะรีบวิ่งหนีไปทันที

Sako ถึงกับช็อกไปเลย

"Y-Yuko...? ทำไมถึงหนีไปล่ะ?"

ทว่า Kisaragi ได้สงสัยอะไรบางอย่าง

"เธอบอกว่าพวกสามคนนั่นหนีไปไม่ใช่เหรอ? แต่เราเห็นมีสี่คนนะ..."

"หืม? มีสี่คนเหรอ?" Ran ถึงกับงง

ผมเองก็สงสัยเหมือนกัน Alice บอกว่ามีอยู่สาม แต่ที่เห็นมีอยู่สี่ นั่นหมายความว่า...

"จะต้องมีอีกหนึ่งแน่เลย" ผมพูด

"มีอีกหนึ่งเหรอ... หรือว่าจะเป็น ผ-ผี!?" Sako ถึงกับตัวสั่น

"ให้ตายสิ ใครจะไปสนล่ะ? จะสามหรือสี่หรือว่าอะไรก็แล้วแต่เถอะ
ถ้าเป็นพวกผู้ชายนะ ช่างหัวมัน แต่นั่นมันผู้หญิงนะ
มันอันตรายเกินไปที่จะปล่อยพวกเธอไปโดยลำพัง เราควรที่จะรีบตามหาพวกเธอกันดีกว่า!"

"ใช่ๆ!
Yuko ที่น่ารักอาจจะถูกลักพาตัวโดยคนไม่ดีแน่... อ้ากกกก! ฉันไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นหรอก!"

Sako ลนลานออกมาด้วยความร้อนใจ

แต่ Kisaragi ถึงกับรำคาญ เธอพูดว่า

"เงียบน่า! ถ้าเธอคิดว่ามันเป็นอย่างนั้นนะ ก็หาร่องรอยสักอย่างก่อนสิ!"

แล้วเธอก็คิดอะไรบางอย่างออก

"รู้แล้วล่ะ! นี่เธอ! เธอมีความสามารถพิเศษใช่มั้ย? ทำไมไม่ลองใช้หาคนดูล่ะ?"

"A-Alice ไม่ได้แปลกหรอกนะ! Alice ก็แค่มองเห็นเท่านั้นเองแหละ!" Alice บอก Kisaragi

"โห! แล้ว Yuko อยู่ที่ไหนล่ะ!? รีบๆบอกมาเร็วเข้า!" Sako ถาม Alice

Alice ใช้พลังพิเศษอยู่สักพักหนึ่งก่อนที่เธอจะบอกคำตอบไปว่า

"ห-หนึ่งคน... ...ที่ต้นไม้..."

อ้าว...

"ต้นไม้เหรอ? มันก็เหมือนกันหมดทั้งบริเวณเลย ให้ตายสิ เธอนี่มันไร้ประโยชน์ชะมัด" Kisaragi พูดด้วยความไม่ค่อยชอบใจสักเท่าไร

นั่นสินะ แถวนี้เป็นต้นไม้ แถวไหนก็มีต้นไม้ทั้งนั้น แล้วทำไมถึงบอกว่าหลังต้นไม้ ในเมื่อตรงที่อยู่นี้ก็หลังต้นไม้นี่

"A-Alice มองเห็น! เพราะว่า...Alice เป็นคนพิเศษ!" Alice พูดไปแบบนั้น

แต่ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครเชื่อ Alice เลย เพราะดูแล้วเหมือนพูดไปเองโดยที่ไม่เกี่ยวอะไรกับสถานการณ์ในตอนนี้เลย และก็ยังคลุมเครือเกินกว่าที่ใครจะเข้าใจด้วย

"เฮ้ย พอแล้วน่า" Ran บอก "เราจะหาตัวเธอไม่เจอถ้าเราไม่ตาม เพราะฉะนั้นก็ไปกันเถอะ"

ผมเป็นห่วงพวกเธอที่หนีไป ผมควรที่จะรีบตามหาพวกเธอให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

ดังนั้น ตอนนี้ผมควรที่จะรีบมุ่งหน้าไปทางนั้นต่อ

ระหว่างทางนั้น Kisaragi สังเกตเห็นใครบางคน

"อ๊ะ! ผู้หญิงคนนั้น!"

ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูไม่คุ้นหน้าได้วิ่งหนีผ่านประตูเข้าไปก่อนที่มันจะปิดทันที

"มันปิดเองได้ด้วยเหรอ!? หรือว่ามันจะเป็นประตูใหญ่อัตโนมัติล่ะ?" Sako พูดด้วยความสงสัย

ด้วยความสงสัย ผมก็เลยเดินไปยังประตูใหญ่ที่ปิดเมื่อกี้นี้

แล้วก็ลองเปิดประตูดู แต่ว่า...

"ไม่มีประโยชน์ มันปิดอย่างสมบูรณ์เลยล่ะ" Kisaragi พูด

"Yuko อาจจะอยู่อีกด้านหนึ่งก็ได้!" Sako พูดด้วยความเป็นห่วง

"ประตูนี้... ไม่มีรูกุญแจเลย แล้วเราจะเปิดมันยังไงละเนี่ย...?" Ran พูดด้วยความสงสัย

คราวนี้ ประตูไม่มีรูกุญแจ ดังนั้นจึงไม่มีประโยชน์ที่จะตามหากุญแจ เพราะว่ามันไม่มี

ผมคิดว่าคงจะต้องสำรวจดูพื้นที่นี้สักหน่อยแล้วล่ะว่ามันมีอะไรบ้างในชั้นนี้



.................................................



ผมเดินสำรวจไปตามทางเรื่อยๆ

จนกระทั่งมาเจอกับอะไรบางอย่างที่ดูไม่คุ้นตา

ดูเหมือนว่าจะมีปุ่มให้กดด้วยสิ

"สวิตช์นี่...มันติดอยู่กับที่สินะ..." Ran พูด

"อย่าบอกนะว่า... มันเป็นกับดัก?" Kisaragi ท่าทางจะระแวงน่าดูเลยล่ะ

"...ถ้ากดมัน...แล้วจะรู้เองแหละ..." Alice บอก

Sako เห็นว่า เสาต้นนี้มันน่าจะเป็นสวิตช์สำหรับเปิดประตูบานนั้น

"เอาล่ะ! ลองดูดีกว่า!"

แล้ว Sako จึงได้กดปุ่มสวิตช์นั้นทันที

ทันใดนั้นประตูใหญ่บานนั้นก็เปิดออกมา

"!" Ran ถึงกับประหลาดใจ

"ดูเหมือนว่าประตูจะเปิดแล้วล่ะ" Kisaragi พูด

"เอาล่ะ ไปยังอีกฝั่งหนึ่งกัน!" Sako พูดชักชวนทุกคนให้ไปยังบริเวณที่เปิดใหม่ตรงนั้น

ผมเห็นแล้วล่ะ บริเวณแถวนี้เป็นสถานที่เรียกว่ากับดักประตูดีๆนี่เอง และแต่ละแห่งก็จะมีสวิตช์สำหรับเปิดประตูอยู่ แต่ต้องระวังเอาไว้ด้วย เพราะบางทีก็มีสวิตช์หลอกๆที่จะทำให้เจอวิบากกรรมจนแทบจะสะบักสะบอม ผมจะต้องอาศัยความระมัดระวังในการตามหาสวิตช์กลไกพวกนั้นให้ดี

ผมเดินเข้าไปยังประตูใหญ่บานนั้น

"หยุดวิ่งหนีแบบนี้สักทีเซ่! น่ารำคาญชะมัด!" Kisaragi พูดด้วยความไม่สบอารมณ์สักเท่าไร

"ยังไงเราก็ต้องไล่ตามเธอไปนะ!" Ran พูด

"Yuko... Yukoooo!" Sako ตะโกนเรียกหา Yuko

แล้วผมก็เดินขึ้นบันไดไป




.................................................




เขตที่ 1 : ป่าอับชื้น ชั้น 2F

"แน่ใจเหรอว่าเป็นที่นี่นะ?" Sako ถามด้วยความสงสัย

ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ก็ต้องเดินต่อไปเรื่อยๆละนะ...

ผมสังเกตเห็นประตูใหญ่บานหนึ่งที่ปิดอยู่ มันปิดไว้แน่นมาก

"มันปิดอยู่หรือเนี่ย!" Kisaragi บ่น

ดูเหมือนว่าผมจะไปทางนี้ไม่ได้ งั้นก็ไปทางอื่นละกัน

จนกระทั่งมาถึงทางแยกแห่งหนึ่ง

Sako หันซ้ายหันขวามองไปมารอบๆ

"ฟุดฟิดๆๆ..." Sako ทำท่าเหมือนจะดมหากลิ่น

"เออ... นี่เธอกำลังทำอะไรอยู่นะ?" Kisaragi ถามด้วยความสงสัย

"กลิ่นของ Yuko นี่! Yuko อยู่ใกล้ๆนี่เอง!" Sako พูดด้วยความดีใจ

เฮ้ Sako นี่เธอเป็นหมาหรือไงละเนี่ย ถึงได้รู้ว่ากลิ่นนั้นเป็นกลิ่นของ Yuko

ไม่นานนักเท่าไร ก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่น่าจะเป็น Yuko กำลังวิ่งหนีโดยไม่คิดอะไร จนกระทั่งถูกประตูใหญ่ปิดขังเอาไว้

"Yuko! ทำไมถึงหนีไปล่ะ!?"

"หล่อนเมินเธอนะสิ ถ้าจะพูดให้ตรงๆก็คือ น้องสาวเกลียดเธอไงไม่ใช่หรือ?" Kisaragi พูดแบบไม่อ้อมค้อมเลย

Sako ร้อนตัวออกมา

"ผ-ผ-ผิดแล้ว! ฉันรู้เกี่ยวกับ Yuko ดี!"

ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่า Yuko ทำไมต้องหนีไปจนถูกประตูใหญ่ปิดขังเอาไว้ ผมคงต้องตามเธอไป

ผมเดินไปยังประตูใหญ่บานที่ปิดอยู่

มันถูกปิดผนึกเอาไว้เลย!

"หืม!?"

Sako สังเกตเห็นพื้นที่แห่งหนึ่ง

"ฉันได้กลิ่น Yuko จากแถวอื่นด้วย! รีบไปกันเถอะ..." Sako พูดชื่อผม

มีที่แห่งหนึ่งที่จะสามารถไปหา Yuko ได้ด้วยหรือ งั้นก็ไปยังจุดที่ Sako ว่าละกัน

จนกระทั่งมาถึงบริเวณตรงนั้น ผมเห็น Yuko ยืนอยู่อีกฟากหนึ่งด้วย แต่ไม่สามารถที่จะกระโดดข้ามไปหาได้

"Yuko ล่ะ!" Sako พูด "เฮ้----------! Yuko!"

"อ๊ะ Sako" Yuko ขานรับหลังจากที่ Sako เรียกเธอ

"ฉันเป็นห่วงเธอแทบจะแย่! ทำไมถึงหนีไปล่ะ!?"

"ขอโทษนะ Sako... ฉันนึกว่าผีไล่ตามฉันมาและฉันก็กลัว..."

"ห-เห็นล่ะ... มันก็น่ากลัวจริงๆนั่นแหละ... เอาล่ะ! ฉันจะช่วย Yuko เอง!"

Kisaragi สังเกตเห็นสวิตช์อีกตัวอยู่หลัง Yuko

"เฮ้! สวิตช์นั่น... ไม่ใช่ว่ามันจะเป็นตัวที่เปิดประตูก่อนหน้านั้นหรือ?"

"อ๊ะ ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้นแหละ" Ran บอก "นี่ Yuko! ช่วยกดสวิตช์ตรงนั้นหน่อยได้มั้ย?"

"สวิตช์หรือ...? ด-ได้ค่ะ..."

แล้ว Yuko ก็เดินไปกดสวิตช์ แต่ไปได้แค่ไม่กี่ก้าวก็หยุดชะงักไป...

"Yuko! เกิดอะไรขึ้นนะ!?" Sako ถาม

"แฮ่กๆ" Yuko ถึงกับหอบ "ฉัน...ทำไม่ได้... พยายามแล้ว แต่... ฉันก้าวขาไปไม่ได้..."

"ม-ไม่เป็นอะไรนะ!?"

"ถ้าได้กินยาดีๆสักหน่อย... ฉันคงจะกดปุ่มนั้น...ได้นะ..."

"Yuko! Yuko! พยายามแข็งใจเอาไว้นะ! เดี๋ยวฉันจะไปหามาให้! รอแป๊บเดียวละกัน โอเคนะ!?"

แล้ว Sako ก็หันมาพูดกับผม

"เฮ้ย" Sako เรียกชื่อผม "ไปหายาสมุนไพรมาให้เธอกันเถอะ!"

เอ๋... ยาสมุนไพรเหรอ จะหาได้จากที่ไหนกันล่ะ?

แล้ว Sako ก็ทำการดมกลิ่นอีกครั้ง

"ฟุดฟิด.. อ๊ะ! ฉันได้กลิ่นเหมือนต้นสมุนไพรตรงด้านซ้ายสุดนะ!"

ทางซ้ายสุดเหรอ? อืม... ถ้าอย่างงั้นก็ไปทางซ้ายกันเลยดีกว่า

"รอก่อนนะ Yuko!" Sako พูด

"ยาที่ว่านี่? อยู่ตรงนั้นหรือ?" Ran พูด

 

"ฮึ ท่าจะขมตายเลยล่ะ..." Kisaragi พูดสบถออกมา

จนกระทั่งมาถึงบริเวณด้านซ้ายสุดตามที่ Sako บอก

ผมเห็นอะไรบางอย่างอยู่บนพื้น จึงได้เก็บขึ้นมา

มันคือใบไม้เน่า

ใบไม้เน่า... น่าจะมีกลิ่นเหมือนยาแน่นอน

เอาล่ะ กลับไปให้ Yuko กันเถอะ

"กลิ่นนี้... กลิ่นเหมือนยาเลย" Sako พูด

"เธอพูดถูก ดูจะได้ผลด้วยสิ" Ran พูดสนับสนุน

หลังจากนั้นไม่นานก็กลับไปยังที่เดิมอีกครั้ง

"Yuko เอายามาให้แล้วนะ!"

Sako โยนใบไม้เน่าให้ Yuko

"นี่ยาหรือ...? แต่ฉันไม่ชอบยาที่มันเหนอะๆเลย..."

"จ-จริงอยู่! ขอโทษนะ Yuko..."

"ไม่หรอก ดีแล้วล่ะ Sako ฉันว่าจะใช้ยาตัวนี้แหละ..."

"ม-ไม่ต้องฝืนตัวเองก็ได้นะ! เดี๋ยวฉันจะหายาที่มันไม่เหนียวเหนอะหนะให้นะ!"

"...จริงหรือ? ฉันว่าฉันต้องการน้ำแข็งประคบสักหน่อยนะ เท้าฉันเป็นเหน็บนะ ฉันเดินไม่ได้เลย..."

"น้ำแข็งสินะ? เข้าใจล่ะ! ฉันจะไปหามาให้นะ! รอแป๊บเดียวละกัน โอเคนะ?"

แล้ว Sako ก็หันมาพูดกับผมอีกครั้งหนึ่ง

"เฮ้ย" Sako เรียกชื่อผม "ไปหาน้ำแข็งที่ใช้ประคบเท้าของ Yuko กันเถอะ!"

"Sako ฉันเห็นของเย็นๆอยู่แถวซ้ายบนนะ" Yuko ตะโกนบอก

"เข้าใจล่ะ Yuko!"

คราวนี้เป็นซ้ายบนเหรอ? อืม... ถ้าอย่างงั้นก็ไปทางซ้ายบนกันเลยดีกว่า

"เอาล่ะ! ถุงน้ำแข็ง! ถุงน้ำแข็ง!" Sako พูด

จนกระทั่งมาถึงบริเวณด้านซ้ายบนตามที่ Yuko บอก

ผมเห็นอะไรบางอย่างอยู่บนพื้น จึงได้เก็บขึ้นมา

มันคือโคลนเย็นๆ

โคลนนี่เย็นมากๆ อย่างสมบูรณ์เลยล่ะ

เอาล่ะ กลับไปให้ Yuko กันเถอะ

หลังจากนั้นไม่นานก็กลับไปยังที่เดิมอีกครั้ง

"เธอใช้ไอ้นี่มาประคบเท้าได้แน่!" Sako พูด

ผมก็ว่าอย่างนั้นแหละ มันก็เย็นเหมือนกันนี่นา

หลังจากนั้นไม่นานก็กลับไปยังที่เดิมอีกครั้ง

"Yuko นี่ถุงน้ำแข็งนะ!"

Sako โยนถุงน้ำแข็งให้ Yuko

"หวา!? น-นี่มัน...โคลนนี่?"

"ใช่แล้ว! มันทำให้เท้าของเธอรู้สึกดีขึ้นนะ!"

"อ-อื้อ..."

แต่ Yuko กลับพูดไปว่า

"แต่เท้าฉันไม่เป็นอะไรเลยนะ ตอนนี้ฉัน...ฉันอยากดื่มน้ำนะ..."

Kisaragi ชักจะทนรำคาญต่อความเรื่องมากของ Yuko ไม่ไหวก็เลยพูดออกมา

"เฮ้อ และเราก็ต้องไปหามาอีกแล้วสินะ? น้องสาวของเธอนี่มันตัวภาระชัดๆเลย"

"Yuko เป็นคนขี้อายและร่างกายอ่อนแอนะ เธอต้องการให้เราคอยดูแลเธอนะ รู้มั้ย!" Sako อธิบาย

ก่อนที่ Sako จะพูดกับ Yuko

"Yuko รอก่อนนะ! ฉันจะไปหาเครื่องดื่มมาให้!"

แล้ว Sako ก็หันมาพูดกับผมอีกครั้งหนึ่ง

"เฮ้ย" Sako เรียกชื่อผม "ไปหาน้ำดื่มกันเถอะ!"

คราวนี้เป็นน้ำดื่มเหรอ

"บางที ใบไม้อาจจะเก็บน้ำเอาไว้ตรงไหนสักแห่งก็ได้"

"อันที่เธอพูดถึงนั่น ฉันรู้สึกว่ามีที่แห่งหนึ่งที่มันเปียกๆอยู่แถวตะวันออกเฉียงใต้นะ" Ran พูด

ทางตะวันออกเฉียงใต้อย่างงั้นหรือ? อืม... ถ้าอย่างงั้นก็ไปทางตะวันออกเฉียงใต้ตามที่ Ran บอกเลยดีกว่า

"น้ำดื่ม...น้ำดื่ม!" Sako พูด

จนกระทั่งมาถึงบริเวณด้านซ้ายบนตามที่ Ran บอก

ผมเห็นอะไรบางอย่างอยู่บนพื้น จึงได้เก็บขึ้นมา

มันคือใบไม้น้ำค้าง

ดูเหมือนว่าน้ำนี่จะดื่มได้

เอาล่ะ กลับไปให้ Yuko กันเถอะ

"หวังว่า Yuko จะมีความสุขนะ!" Sako พูด

หลังจากนั้นไม่นานก็กลับไปยังที่เดิมอีกครั้ง

"Yuko ขอโทษที่ให้รอนะ!" Sako พูด

แต่แล้ว สิ่งที่เห็นก็คือ...

มีนักโทษตัวหนึ่งกำลังต้อน Yuko ไม่ให้หนีออกไปไหนได้ ในขณะที่เธอกำลังวิ่งหนีวนไปวนมาอย่างไม่คิดชีวิต

"กรี๊ด! กรี๊ดดดด!" Yuko ร้องตกใจเสียงดัง

"Y-Y-Yuko! ย-ย-แย่แล้วล่ะ!" Sako ร้องตะโกนด้วยความกระวนกระวาย

"...ยัยนั่น... วิ่งได้แล้วนี่" Kisaragi พูด

"ร-เราต้องรีบไปช่วยเธอด่วนเลย! จ-จ-จะทำยังไงดีล่ะ!?" Sako แทบจะคิดอะไรไม่ออกเลยในสถานการณ์แบบนี้

"เฮ้ๆ ใจเย็นๆก่อน..." Ran บอกให้ Sako ใจเย็นๆ

ก่อนที่เธอจะบอก Yuko

"Yuko! ถ้าเดินได้ล่ะก็ ช่วยกดปุ่มสวิตช์ที่อยู่ตรงนั้นได้มั้ย?"

"กรี๊ดดดดด!"

Yuko ยังคงตกใจ แต่ก็อุตส่าห์พยายามกดปุ่มสวิตช์จนได้

แล้วประตูใหญ่บานนั้นก็เปิดออกมาทันที

"ประตูเปิดแล้ว!?" Sako พูด

"Sako รีบมาเร็วเข้า!" Yuko ตะโกนเรียกสุดเสียง

"เดี๋ยวฉันจะไปช่วยเดี๋ยวนี้เลย!" แล้วเธอก็หันมาเรียกชื่อผม "รีบไปตรงนั้นเลย! เร็วเข้า!"

ตอนนี้ ผมต้องรีบเดินเข้าไปยังประตูใหญ่บานนั้นแล้ว ผมไม่ปล่อยให้ Yuko ต้องถูกนักโทษตัวนั้นทำร้ายแน่

แต่เพื่อความไม่ประมาท ผมเห็นหีบสมบัติอยู่ใกล้ๆ จึงได้เปิดออกมา

ข้างในมีขวดยารักษาขนาดเล็กจำนวนแค่ 2 ขวด

อย่างน้อยก็น่าจะพอรักษาอาการบาดเจ็บของพวกเธอได้ ก็ยังดีกว่าไม่มีละกัน

ผมเห็นสวิตช์ที่อยู่ข้างหน้า ผมอยากรู้ว่ามันเป็นสวิตช์ของประตูไหน กะว่าจะกดแต่...

"น-นายกำลังทำอะไรอยู่เล่า!? จะไปสนเรื่องสวิตช์ทำไม!? เราต้องช่วย Yuko นะ!" Sako ถึงกับว่าผมเลย

ตอนนี้ การช่วย Yuko สำคัญกว่า ผมรีบไปหา Yuko ทันที

เมื่อผมมาถึงก็พบว่า Yuko ถูกนักโทษที่ชื่อว่า Dread Eye ต้อนจนมุมไม่สามารถที่จะหนีไปไหนได้แล้ว

"หวาาาาา! ช่วยด้วย!"

"Yuko!" Sako แทบจะระเบิดอารมณ์โกรธออกมา "เจ้าบ้าาาา! แกทำร้าย Yuko มากไปแล้วนะ! ฉันจะจัดการแกให้แหลกไปเลย!"

ดูเหมือนว่ามันจะหันมาทางพวกผมแล้วล่ะ

และแล้วการต่อสู้ระหว่างพวกเธอกับ Dread Eye จึงเริ่มต้นขึ้น



.................................................
.................................................



หลังจากที่จัดการ Dread Eye ไปได้แล้ว

Yuko เดินเข้าไปหา Sako

"หวาาาาา! Sako! ฉันกลัว!"

"ขอโทษนะ Yuko... ถ้าฉันช่วยเธอให้เร็วกว่านี้"

"ไม่หรอก ดีแล้วล่ะ Sako ฉันอาจจะขี้กลัวแต่... จะทำให้ดีที่สุด!"

"นั่นสินะ! เป็นคนดีจริงๆเลยนะ Yuko"

"ฮิๆๆๆๆ"

"จะว่าไปแล้ว ทำไมเธอถึงหนีออกจากห้องขังละ Yuko?" Ran ถาม

"เพราะว่า... ไม่รู้นะ ความจำมันมัวไปหมด... จำได้แค่ว่าเดินอยู่ตรงนี้คนเดียว..."

"แล้วเธอไม่รู้อะไรเกี่ยวกับคนอื่นเลยหรือ?"

"ฉันจำไม่ค่อยได้นะ... ขอโทษนะ ถ้าฉันจำได้มากกว่านี้นะ..."

"ม-ไม่ต้องก็ได้! ช่างเถอะ เธอไม่ต้องกังวลถึงเรื่องนั้นหรอกนะ"

"ทุกคนคะ ฉันชื่อ Yuko Katagi ค่ะ Sako เป็นพี่สาวของฉันนะคะ
ฉันหวังว่าพี่สาวของฉันคงจะไม่ทำให้คนอื่นต้องรำคาญ แต่ก็จะคอยช่วยเหลือซึ่งกันและกัน! ฉันอยากจะเป็นเพื่อนกับทุกคนนะคะ!"

ก็อย่างที่ Yuko ว่านั่นแหละ เธอก้มโค้งตัวลง แต่ก็นอบน้อมถ่อมตน Sako เองก็ก้มโค้งตัวด้วยเช่นกัน

"เธอเองก็เป็นคนดีนะ แล้วเธอมาอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร?" ผมถามเธอ

"ก็... ฉันเป็นห่วง Sako และก็ไม่อยากที่จะพรากจากเธอไป ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจว่าเลือกมายังที่นี่ด้วยนะ"

"ฮิๆๆๆๆๆ! Yuko รักฉันมากนะ!" Sako ยิ้มหัวเราะ

"เห็นล่ะ... ก็ดีแล้วนี่ที่เธอดูมีความสุขนะ" Kisaragi พูด

"ยังมี...อีกหลายคน..." Alice พูด

ผู้หลบหนีหนึ่งคนเข้าร่วมปาร์ตี้แล้ว ถึงเวลาที่จะพาพวกเธอไปพักผ่อนสักหน่อย

แล้ว Yuko ก็เข้าร่วมทีมกับผมเป็นที่เรียบร้อย...



.................................................



ผมนึกขึ้นได้ว่ายังมีสวิตช์ตัวหนึ่งที่เราผ่านไปขณะที่เข้าไปช่วย Yuko

มันอาจจะเปิดประตูไปสู่ชั้นต่อไปได้ น่าจะเป็นสวิตช์ตัวนั้นแหละ

"Sako เราอยู่ด้วยกันอีกแล้ว!" Yuko พูด

ผมเดินไปกดสวิตช์ที่อยู่ตรงนั้นทันที

อย่างที่คิดไว้เลย ประตูบานนั้นก็เปิดออกมา

ผมรีบเดินไปยังที่ประตูบานที่อยู่ทางทิศใต้โดยเร็ว

เบื้องหลังที่อยู่หลังประตูก็คือ บันไดที่ขึ้นไปสู่ชั้นต่อไปนั่นเอง

แต่ก่อนที่จะขึ้นไปยังชั้นถัดไปนั้น ก็มีหีบสมบัติกล่องหนึ่งปรากฏขึ้นต่อหน้า

"อ๊ะ! หีบสมบัตินี่มันอะไรกันเนี่ย!? จู่ๆก็ปรากฏขึ้นมาเอาเสียดื้อๆเลย!" Kisaragi ถึงกับแปลกใจ

"อาจจะเป็นกับดักก็ได้นะ ระวังเอาไว้ดีกว่า" Ran บอก

"ไม่หรอก ตามความรู้พื้นฐานแล้ว น่าจะมีอะไรบางอย่างที่สุดยอดอยู่ข้างในนะ... มาเปิดดูกันเลย!"

แล้วผมก็เปิดหีบสมบัติออกมา

ข้างในเป็น Request

"นี่อะไรนะ?" Sako ถามด้วยความสงสัย

"อ๊ะ Sako! นี่มันสกิลที่เราสามารถใช้ร่วมด้วยกันได้ มันเขียนเอาไว้ว่า Bond Attack นะ!" Yuko บอก

"จริงด้วย! โอเค Yuko มาลองใช้ในตอนนั้นกันเถอะ!"

"อื้อ!"

แล้ว Yuko ก็ได้เรียนรู้สกิล Sako's Punch

ดูเหมือนว่าหีบสมบัติพิเศษในแต่ละหีบจะมีสกิลลับที่สามารถเรียนรู้ได้

แต่ผมก็ไม่สามารถเห็นหีบสมบัติพิเศษได้ เว้นแต่จะอยู่ใกล้กับมัน

จึงต้องระวังเป็นพิเศษ มันอาจจะดีกว่าที่จะต้องมาสำรวจตามหาให้ทั่วทุกชั้น

ตอนนี้ผมอาจจะพบอะไรบางอย่างที่สำคัญ แต่ตอนนี้ผมต้องรีบขึ้นไปยังชั้นถัดไปแล้วล่ะ

แล้วผมก็เดินขึ้นบันไดไปยังชั้นบนต่อ