ลำดับตอนที่ #24
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #24 : Kyoko ไม่ใช่ชื่อจริงของ Kisaragi
"มันต่างจากอาคารเรียนตรงไหนล่ะเนี่ย?" Ran พูด
"ล้อเล่นหรือไงกัน!? ก็ที่นี่มัน..." Kisaragi พูด
ตอนนี้ผมได้เดินไปยังอาคารเรียนอีกฝั่งหนึ่งแล้ว
ก่อนที่ผมจะเดินเข้าไปยังที่ห้องเรียนห้องหนึ่ง
16:00 ความทรงจำของ Kyoka Kisaragi
Kisaragi เดินเข้าไปดูพวกวิญญาณของนักเรียนที่กำลังยืนจับกลุ่มคุยกันอยู่
"เฮ้ พวกเธอไม่คิดบ้างหรือไงว่ากระเป๋าของ Kyoka นั่นเหมือนกับของปลอมทั้งดุ้นเลยล่ะ?" นักเรียนหญิง A บอก
"อ๊ะ เธอก็สังเกตด้วยหรือ? มันก็เห็นชัดเจนอยู่แล้วนี่ว่า 'นั่น' มันของราคาถูกๆ..." นักเรียนหญิง B บอก
"ฉันรู้ว่าเธอไม่มีทางอยู่กับเราได้หรอก... แต่มันน่าเศร้านะ... ที่ไม่อาจจะเทียบเท่าได้" นักเรียนหญิง C บอก
"แต่มันก็ช่วยไม่ได้นี่นา ที่จริงแล้วพ่อของเธอก็เป็นแค่พนักงานกระจอกๆเองแหละ..." นักเรียนหญิง D บอก
"เธอเป็นคนที่อยากจะมายังที่นี่เองนี่ ถึงแม้ว่าเธอจะมาจากบ้านที่มีฐานะธรรมดาก็ตาม เธอนั่นแหละที่ผิดเอง" นักเรียนหญิง E บอก
"ขอบอกตามตรง! ฉันรู้สึกไม่ดีต่อเธอเอาเสียเลย!" นักเรียนหญิง F บอก
สิ่งที่ปรากฏตรงนี้มาจากความทรงจำของ Kisaragi...
Kisaragi ถึงกับไม่พูดอะไรเลย
"พวกนั้นมันก็แค่ปากหมาเองแหละ" ผมบอก
"...ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก มันก็เป็นปกติของพวกนั้นอยู่แล้วล่ะ
คนที่ผิดก็คือ...ฉันเองแหละ..." Kisaragi บอก
ก่อนที่ Kisaragi จะเงียบอีกครั้งหนึ่ง
"ผมนึกว่าเธอเป็นคนใหญ่คนโตซะอีก..." ผมพูด
"ก็ฉัน...อยากจะดังนี่..." Kisaragi พูด
ก่อนที่ Kisaragi จะเริ่มเงียบไป
ผมสงสัยว่า Kisaragi ไม่ค่อยเป็นมิตรกับนักเรียนพวกนี้ตอนที่เธอมีชีวิตอยู่หรือ ถึงได้ถูกดูถูกเหยียดหยามว่าเป็นคนต่ำต้อยอย่างนั้นนะ
ผมเดินต่อไปตามทางระเบียงเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงห้องเรียนอีกห้องหนึ่ง
ห้องเรียนห้องนี้ไม่มีโต๊ะเรียนเลย แต่มีหีบสมบัติอยู่ทั้งหมด 6 ใบ
ผมเปิดหีบทีละใบ
Hemres Buitton Kucci Chiffany Frata Channel
(หมายเหตุ ยี่ห้อเหล่านี้เป็นยี่ห้อสมมุติทั้งหมด ยี่ห้อของจริงคือ Hermes, Louis Vuitton, Gucci, Tiffany, Prada และ Chanel ตามลำดับ)
เธอถึงกับพูดอะไรไม่ออกเลย เมื่อผมพบกระเป๋าสะพายของผู้หญิงที่มียี่ห้อหรูๆเหล่านี้
Kisaragi ดูหน้าซีด ของเหล่านี้เป็นของมียี่ห้อที่น่าจะเหมือนกับ Kisaragi มี...
"แล้วไม่มีความสุขกับของพวกนี้หรือ?" ผมถาม
"...ของพวกนี้... เป็นของที่ฉันซื้อมาทั้งนั้นแหละ..." Kisaragi ตอบ
"ซื้อของยี่ห้อหรูๆมากมายขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วเธอจ่ายเงินซื้อของพวกนี้ยังไง?"
"ฉัน...ทำอะไรบางอย่างที่ไม่ดีนะ... แล้วก็ได้เงินมาจากตรงนั้นแหละ..."
"หรือว่าจะไปนอนร่วมกับใครมาเหรอ?"
"ฉ-ฉ... ฉันไม่ทำอะไรที่มันลามกถึงขนาดนั้นหรอกน่า...
แต่ว่า... ฉันก็แค่ไปกินข้าวและก็ร้องคาราโอเกะด้วยกัน... นั่นก็เลยทำเงินได้ห้าสิบดอลลาร์ต่อครั้งนะ
ห้าครั้งก็ได้กระเป๋าแล้ว สิบครั้งหลังจากนั้นฉันก็ได้กระเป๋าสตางค์มานะ"
"แล้วทำไมเธอต้องทำถึงขนาดนั้นด้วยล่ะ?"
"...ฉันไม่อาจจะอยู่ได้ ไม่อยากให้ใครมากลั่นแกล้งฉันและบอกว่าฉันเป็นไม่น่าคบนะสิ
ฉันรบเร้าให้พ่อแม่ทำงานหนักขึ้นเพื่อที่จะส่งฉันเข้าไปยังโรงเรียนสตรีที่เต็มไปด้วยพวกไฮโซนะ... ฉันไม่อยากที่จะต้องมาอยู่อย่างขัดสนในตอนนั้นแล้ว"
"Kisaragi แล้วนั่นทำให้เธอมีความสุขหรือเปล่าล่ะ?" ผมพูดกับเธออีกครั้ง
"...ไม่เลย ไม่มีทางที่เป็นไปได้เลย...
ฉันได้เพื่อนมาเยอะก็จริง แต่ว่า... มันยิ่งกว่าฉันซื้อของยี่ห้อราคาแพงๆ ยิ่งกว่าตอนที่ขัดสนซะอีก...
รอบๆตัวฉันมีแต่ของจริงทั้งนั้น แต่ฉันก็ยังขาดอยู่สิ่งหนึ่ง 'ฉัน' เป็นตัวปลอม..."
หมายความว่ายังไง Kisaragi บอกว่าตัวเองเป็นตัวปลอมหรือ?
ทันใดนั้นก็มีเสียงนี้ดังขึ้นมา
"ฮะๆๆ!"
มีผู้หญิงคนหนึ่งปรากฏตัวออกมาจากที่ไหนสักแห่ง เธอดูเหมือน Kisaragi
"จริงหรือเนี่ย เธอคือตัวปลอมสินะ?" เงา Kisaragi พูด
"...!" Kisaragi ถึงกับสะดุ้งเฮือก
เงาผู้หญิงคนนั้นวิ่งผ่านพวกเราไปอย่างรวดเร็วและก็ฉกเอาของจากหีบสมบัติมาทั้งหมดเลย
ผมรีบตามเงานั่นไปจนถึงหน้าประตู
"Kisaragi ตัวปลอมไม่ควรที่จะมีของจริงอยู่กับตัวอย่างนี้หรอก
ฉันจะเอาทุกอย่างจากเธอมาให้หมด
ฉันมีฐานะ ไม่เคยขัดสนอะไร และก็ไม่มีใครมากลั่นแกล้งฉันด้วย
เธอปล่อยให้ใครมารังแกเธอ และก็เอาเรื่องที่น่าเบื่อมาตลอดเลยนี่!" เงา Kisaragi พูด
"ฉ-ฉันนะ..." Kisaragi พยายามเถียงกลับ
"ฉันมีเงินใช้ตลอดเลยนะ ฉันซื้อได้ทุกอย่าง แทบไม่ต้องพยายามอะไรให้มากนักเพื่อที่จะให้เด่นดังนะ
ชีวิตของผู้มีฐานะจอมปลอมนี่มันสนุกจาาาางเลย!"
ดูเหมือนว่ายังไง เงา Kisaragi ยังคงเหนือกว่าสินะ เหมือนอุดมคติในตัวเธอด้วยซ้ำ
"เอาล่ะ ยัยตัวปลอม! รีบๆไปให้พ้นๆซะ!"
"ฉัน...ฉัน... ฉันเป็นตัวปลอม..."
"ใช่แล้ว ยัยตัวปลอม! ฉันนี่แหละ Kisaragi ตัวจริง!"
Kisaragi ถึงกับพูดไม่ออก
"Kisaragi ตั้งสติเอาไว้สิ!" Shin ตะโกนเรียก
"...ฉันจะต้อง...ชดเชยทั้งหมด...
...ฉันจะต้องลบมัน... ทั้งข้อความ...ทุกอย่าง..."
Kisaragi พึมพำจบแล้วก็เริ่มเงียบไปเลย
"Kisaragi? เกิดอะไรขึ้นนะ...?" Yuko ถาม
"แล้วข้อความนั่นมันอะไรล่ะ?" Sako ยังคงงงอยู่
"เหมือนกับที่มันเกิดขึ้นกับ Tomoe ไงล่ะ ฉันเดาว่าจะต้องมีสิ่งของที่เกี่ยวข้องกับอดีตของ Kisaragi อยู่ที่ไหนสักแห่งนั่นแหละ" Shin บอก
"ถ้าเราหาเจอและก็ส่งให้กับ Kisaragi ละก็..." Tomoe พูด
"เอาล่ะ! ไปตามหากันเถอะ!" Ran บอก
แล้วผมจึงต้องปล่อยให้ Kisaragi ยืนอยู่ตรงนั้น
เธอคงจะคิดในใจว่าตัวเองเป็นตัวปลอมอยู่เป็นแน่แท้ ถึงได้ค้างซะจนไม่ยอมไปไหนเลย เหมือนกับถูกทิ่มเข้ากลางส่วนลึกในจิตใจเข้าไปเต็มๆ
ผมลองคุยกับ Kisaragi ดู
"อดีตของฉันสมควรที่จะถูกแช่แข็ง...
และก็ทิ้งมันไว้ในใจกลางของเขาวงกตน้ำแข็ง..."
นี่ก็คงจะเป็นคำใบ้เหมือนกับของ Tomoe สินะ
"ฉันเป็น...ตัวปลอม..." Kisaragi ยังพึมพำไม่หยุด
อืม... ผมคงจะรู้แล้วล่ะว่าจะหาของนั้นได้จากตรงไหน
ผมเดินกลับไปยังเขตน้ำแข็ง ชั้น 3F
...หือ ที่นี่รู้สึกว่ามันจะเปลี่ยนไปหลังจากที่เราเคยมายังตรงนี้
หรือว่าจะมีสิ่งของที่เกี่ยวข้องกับอดีตของ Kisaragi อยู่ที่ไหนสักแห่งสินะ
ผมเดินไปยังจุดที่ผมคิดว่าเคยหยิบเอาของอะไรบางอย่างอยู่ตรงนั้น
"มือของเธอท่าจะสั่นสุดๆเลย..." Shin พูด
"...รีบกลับไปเร็วเข้าเถอะ" Alice บอก
"รอฉันด้วยสิ คราวนี้ฉันจะ..." Tomoe ขอร้อง
ระหว่างทางผมก็เห็นวิญญาณบุคคลในความทรงจำอยู่ตามจุดต่างๆ
"ชุดนักเรียนที่เธอสวมนั่น... มาจากโรงเรียนสตรี St. Hakusen ใช่มั้ย?
ฉันชอบเด็กหญิงน่ารักๆอย่างเธอนะ อยากจะไปเป็นเพื่อนด้วยกันได้หรือเปล่าล่ะ?
แน่นอนว่า ฉันมีเบี้ยเลี้ยงให้เธอด้วยนะ..." ลุง A บอก
ดูเหมือนว่า Kisaragi จะเคยออกเดทกับลุงด้วย
"เฮ้ Kyoko ช่วยขายถุงเท้าที่เธอสวมอยู่ให้ฉันหน่อยได้มั้ย?
หา? ไม่ได้เหรอ? แต่ว่า ทำมาาาายยยยล่ะ? ฉันให้ราคาอย่างดีเลยนะ" ลุง C บอก
ไม่อยากเชื่อเลยว่ายังมีตาแก่โรคจิตอยู่อีก แม้ว่าจะให้ราคาแพงสักเท่าไรก็ตาม เธอก็ไม่ยอมเหมือนกัน
ผมเดินต่อไปเรื่อยๆ
ระหว่างทางผมก็เจอกับนักโทษตัวหนึ่งขวางทางไว้ การต่อสู้จึงได้เริ่มต้นขึ้น
.................................................
.................................................
หลังจากที่เอาชนะ Ice Wolf ได้แล้ว
ผมเห็นวิญญาณอีกคนหนึ่ง
"เห็นล่ะ เธอชื่อ Kyoko สินะ? น่ารักดีนี่
ดื่มชาให้ 30 ดอลฯ ร้องคาราโอเกะให้อีก 50 ดอลฯ
ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ทำอะไรที่ไม่เหมาะสมหรอก..." ลุง B บอก
คำพูดของลุงเหมือนจะชวนผู้หญิงมาขายตัวแล้วก็หวังฟันทิ้งเอาเสียดื้อๆ ผมรู้สึกไม่น่าไว้วางใจตาลุงคนนั้นและคนอื่นๆในความทรงจำของเธอเลย
แล้วผมจึงได้เดินไปยังที่ๆผมเคยหยิบของที่ Kisaragi ห้ามไม่ให้เก็บ
มันคือโทรศัพท์มือถือ
"นี่เป็นสัญลักษณ์แห่งบาปของ Kisaragi หรือ...?" Shin พูด
"รีบหยิบมันขึ้นมาแล้วกลับไปกันเถอะ!" Yuko บอก
เอาล่ะ ตอนนี้ผมก็ได้โทรศัพท์มือถือมาแล้ว ก่อนที่ผมจะกลับไปยังที่ๆ Kisaragi ยืนอยู่
ผมได้ยื่นโทรศัพท์มือถือให้กับ Kisaragi หลังจากนั้นเธอก็เปิดเครื่องแล้วก็มองดูที่หน้าจอ
"ใช่เลยล่ะ... นี่คือ... โทรศัพท์มือถือที่ฉันใช้ในการนัดเดท!"
ระหว่างที่ Kisaragi กำลังพูดอยู่นั้น เธอก็เอามือถือมากระแทกกับต้นขาจนกระทั่งหักขาดเป็นสองท่อน
"ฮ-เฮ้ย! ทำอะไรของเธอนะ!?" Shin ถาม
"ดีแล้วล่ะ!" Kisaragi ขึ้นเสียงก่อนที่เธอจะเริ่มสารภาพออกมา
"ตอนที่ฉันอยู่กับพวกตาแก่นั่น ฉันใช้ชื่อปลอมว่า Kyoko
พวกนั้นก็เลยเรียกฉันด้วยชื่อปลอมมาตลอด ฉันจึงรู้สึกเหมือนถูกพวกนั้นกล่าวหาฉัน...
ว่าฉันเป็นตัวปลอม...
อันที่จริงฉันรู้อยู่แล้วล่ะ ฉันใช้ชื่อปลอมเพื่อวางก้ามด้วย...
ที่ทำไปก็เพื่อปิดบังความอ่อนแอของตัวเอง ฉันกลายเป็นคนหลอกลวงไปแล้ว..."
"หือ? แสดงว่าเธอยอมรับว่าเป็นตัวปลอมแล้วสินะ?" เงา Kisaragi เริ่มพูดขึ้นมา
"ใช่ ฉันยอมรับ
เธอกับฉันนะ... ต่างก็ยึดติดกับราคาของวัตถุจนมองข้ามคุณค่าที่แท้จริงไป
ถึงแม้ว่าเราจะทำตัวเข้มแข็งสักเท่าไร... เราก็ยังอ่อนแอกว่าคนใดๆทั้งนั้นแหละ"
"อ่อนแอเหรอ? เฮอะ! พูดเอาเองสินะ!
แล้วคุณค่าที่แท้จริงคืออะไรล่ะ? ราคาเท่าไรล่ะ? จะใช้เงินซื้อมาให้ดูเลย!"
"ซื้อไม่ได้หรอก...! เธอไม่มีทางซื้อมันด้วยเงินได้หรอก นั่นแหละที่ทำไมถึงมีคุณค่า!
ความผูกพันธ์ของคน... เป็นสิ่งที่ไม่มีวันซื้อมาได้ด้วยเงินหรอก!
นั่นแหละที่ทำไมฉันถึงอยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง! ฉันกำลังจะกลายเป็นคนที่ไร้ความละอายแก่ใจไปแล้วนะ!" เธอเถียงกลับเงาตัวเองโดยไม่ลังเลเลย
"ไม่หรอก ไม่มีอะไรที่ไม่สามารถซื้อได้!"
Kisaragi เริ่มมองเห็นแล้วว่า ตัวเธอนั้นถูกเงินจ่าย ในขณะที่เงาของเธอนั้นเป็นเหมือนกับว่า มีเงินมีชื่อเสียงและมีทุกอย่างที่อยากได้ สามารถซื้ออะไรก็ได้ทั้งนั้น
สุดท้าย การตัดสินกันระหว่างพวกเรากับเงา Kisaragi จึงได้เริ่มต้นขึ้นโดยมีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของ Kisaragi เป็นเดิมพัน
"ต-ตอนนี้ฉันเข้าใจหมดแล้ว... เพราะฉะนั้นก็..." Kisaragi พูด
.................................................
.................................................
หลังจากที่จัดการกับเงา Kyoka Kisaragi ได้แล้ว
"บ๊ายบาย ตัวฉัน..." Kisaragi พูด
เงา Kisaragi อันแสนชั่วร้ายถูกจัดการไปแล้ว
ประตูที่อยู่ข้างหน้านั้นก็ปลดผนึกออกมาก่อนที่มันจะเปิด
"ทุกคน... ขอโทษด้วยที่ฉันโกหกและก็ทำตัวหยิ่งมาโดยตลอด
ตัวจริงของฉันเป็นเพียงแค่ผู้หญิงธรรมดาที่ไม่มีค่าอะไรเลย..." Kisaragi ขอโทษด้วยความรู้สึกผิด
"เธอยังเป็นคนที่มีความสำคัญต่อเพื่อนนะ" ผมบอก
Kisaragi เรียกชื่อผม "ฮิๆ... ขอบคุณนะ...
ตั้งแต่นี้ไป... ฉันจะทำตัวให้มีประโยชน์ต่อตัวเอง...และก็ทุกคนด้วย..."
น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาของ Kisaragi
ดูเหมือนว่า Kisaragi จะยอมรับในบาปของเธอแล้ว และเอาชนะการพิพากษามาได้
ผมมั่นใจว่าเธอจะได้กลับมาเกิดเป็น Kisaragi คนใหม่แน่
เรื่องราวในอดีตของ Kisaragi จบลงแล้ว
ผมจึงได้เดินผ่านประตูบานนั้น ก่อนที่จะขึ้นบันไดไปยังชั้นต่อไป
"ล้อเล่นหรือไงกัน!? ก็ที่นี่มัน..." Kisaragi พูด
ตอนนี้ผมได้เดินไปยังอาคารเรียนอีกฝั่งหนึ่งแล้ว
ก่อนที่ผมจะเดินเข้าไปยังที่ห้องเรียนห้องหนึ่ง
16:00 ความทรงจำของ Kyoka Kisaragi
Kisaragi เดินเข้าไปดูพวกวิญญาณของนักเรียนที่กำลังยืนจับกลุ่มคุยกันอยู่
"เฮ้ พวกเธอไม่คิดบ้างหรือไงว่ากระเป๋าของ Kyoka นั่นเหมือนกับของปลอมทั้งดุ้นเลยล่ะ?" นักเรียนหญิง A บอก
"อ๊ะ เธอก็สังเกตด้วยหรือ? มันก็เห็นชัดเจนอยู่แล้วนี่ว่า 'นั่น' มันของราคาถูกๆ..." นักเรียนหญิง B บอก
"ฉันรู้ว่าเธอไม่มีทางอยู่กับเราได้หรอก... แต่มันน่าเศร้านะ... ที่ไม่อาจจะเทียบเท่าได้" นักเรียนหญิง C บอก
"แต่มันก็ช่วยไม่ได้นี่นา ที่จริงแล้วพ่อของเธอก็เป็นแค่พนักงานกระจอกๆเองแหละ..." นักเรียนหญิง D บอก
"เธอเป็นคนที่อยากจะมายังที่นี่เองนี่ ถึงแม้ว่าเธอจะมาจากบ้านที่มีฐานะธรรมดาก็ตาม เธอนั่นแหละที่ผิดเอง" นักเรียนหญิง E บอก
"ขอบอกตามตรง! ฉันรู้สึกไม่ดีต่อเธอเอาเสียเลย!" นักเรียนหญิง F บอก
สิ่งที่ปรากฏตรงนี้มาจากความทรงจำของ Kisaragi...
Kisaragi ถึงกับไม่พูดอะไรเลย
"พวกนั้นมันก็แค่ปากหมาเองแหละ" ผมบอก
"...ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก มันก็เป็นปกติของพวกนั้นอยู่แล้วล่ะ
คนที่ผิดก็คือ...ฉันเองแหละ..." Kisaragi บอก
ก่อนที่ Kisaragi จะเงียบอีกครั้งหนึ่ง
"ผมนึกว่าเธอเป็นคนใหญ่คนโตซะอีก..." ผมพูด
"ก็ฉัน...อยากจะดังนี่..." Kisaragi พูด
ก่อนที่ Kisaragi จะเริ่มเงียบไป
ผมสงสัยว่า Kisaragi ไม่ค่อยเป็นมิตรกับนักเรียนพวกนี้ตอนที่เธอมีชีวิตอยู่หรือ ถึงได้ถูกดูถูกเหยียดหยามว่าเป็นคนต่ำต้อยอย่างนั้นนะ
ผมเดินต่อไปตามทางระเบียงเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงห้องเรียนอีกห้องหนึ่ง
ห้องเรียนห้องนี้ไม่มีโต๊ะเรียนเลย แต่มีหีบสมบัติอยู่ทั้งหมด 6 ใบ
ผมเปิดหีบทีละใบ
Hemres Buitton Kucci Chiffany Frata Channel
(หมายเหตุ ยี่ห้อเหล่านี้เป็นยี่ห้อสมมุติทั้งหมด ยี่ห้อของจริงคือ Hermes, Louis Vuitton, Gucci, Tiffany, Prada และ Chanel ตามลำดับ)
เธอถึงกับพูดอะไรไม่ออกเลย เมื่อผมพบกระเป๋าสะพายของผู้หญิงที่มียี่ห้อหรูๆเหล่านี้
Kisaragi ดูหน้าซีด ของเหล่านี้เป็นของมียี่ห้อที่น่าจะเหมือนกับ Kisaragi มี...
"ทั้งหมดนี่เป็น...ของปลอมหรือ?" ผมถาม
"ไม่ใช่หรอก มันของจริงทั้งหมดเลย ของปลอมก็คือ..." Kisaragi บอก
อย่างนั้นเองเหรอ? แล้วทำไมถึงกับหน้าซีดหลังจากที่เห็นของมียี่ห้อระดับพรีเมียมพวกนี้ล่ะ?
อย่างนั้นเองเหรอ? แล้วทำไมถึงกับหน้าซีดหลังจากที่เห็นของมียี่ห้อระดับพรีเมียมพวกนี้ล่ะ?
"แล้วไม่มีความสุขกับของพวกนี้หรือ?" ผมถาม
"...ของพวกนี้... เป็นของที่ฉันซื้อมาทั้งนั้นแหละ..." Kisaragi ตอบ
"ซื้อของยี่ห้อหรูๆมากมายขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วเธอจ่ายเงินซื้อของพวกนี้ยังไง?"
"ฉัน...ทำอะไรบางอย่างที่ไม่ดีนะ... แล้วก็ได้เงินมาจากตรงนั้นแหละ..."
"หรือว่าจะไปนอนร่วมกับใครมาเหรอ?"
"ฉ-ฉ... ฉันไม่ทำอะไรที่มันลามกถึงขนาดนั้นหรอกน่า...
แต่ว่า... ฉันก็แค่ไปกินข้าวและก็ร้องคาราโอเกะด้วยกัน... นั่นก็เลยทำเงินได้ห้าสิบดอลลาร์ต่อครั้งนะ
ห้าครั้งก็ได้กระเป๋าแล้ว สิบครั้งหลังจากนั้นฉันก็ได้กระเป๋าสตางค์มานะ"
"แล้วทำไมเธอต้องทำถึงขนาดนั้นด้วยล่ะ?"
"...ฉันไม่อาจจะอยู่ได้ ไม่อยากให้ใครมากลั่นแกล้งฉันและบอกว่าฉันเป็นไม่น่าคบนะสิ
ฉันรบเร้าให้พ่อแม่ทำงานหนักขึ้นเพื่อที่จะส่งฉันเข้าไปยังโรงเรียนสตรีที่เต็มไปด้วยพวกไฮโซนะ... ฉันไม่อยากที่จะต้องมาอยู่อย่างขัดสนในตอนนั้นแล้ว"
"Kisaragi เธอพยายามทำตัวให้เข้ากับพวกนักเรียนหญิงไฮโซอยู่นะ"
"พวกนั้นเปลี่ยนท่าทีอย่างกะทันหันแล้วก็เริ่มคอยเอาใจใส่ฉันเป็นอย่างดี แต่ฉันก็ยัง..."
แล้ว Kisaragi ก็ไม่พูดอะไรต่ออีกเลย
"Kisaragi แล้วนั่นทำให้เธอมีความสุขหรือเปล่าล่ะ?" ผมพูดกับเธออีกครั้ง
"...ไม่เลย ไม่มีทางที่เป็นไปได้เลย...
ฉันได้เพื่อนมาเยอะก็จริง แต่ว่า... มันยิ่งกว่าฉันซื้อของยี่ห้อราคาแพงๆ ยิ่งกว่าตอนที่ขัดสนซะอีก...
รอบๆตัวฉันมีแต่ของจริงทั้งนั้น แต่ฉันก็ยังขาดอยู่สิ่งหนึ่ง 'ฉัน' เป็นตัวปลอม..."
หมายความว่ายังไง Kisaragi บอกว่าตัวเองเป็นตัวปลอมหรือ?
ทันใดนั้นก็มีเสียงนี้ดังขึ้นมา
"ฮะๆๆ!"
มีผู้หญิงคนหนึ่งปรากฏตัวออกมาจากที่ไหนสักแห่ง เธอดูเหมือน Kisaragi
"จริงหรือเนี่ย เธอคือตัวปลอมสินะ?" เงา Kisaragi พูด
"...!" Kisaragi ถึงกับสะดุ้งเฮือก
เงาผู้หญิงคนนั้นวิ่งผ่านพวกเราไปอย่างรวดเร็วและก็ฉกเอาของจากหีบสมบัติมาทั้งหมดเลย
ผมรีบตามเงานั่นไปจนถึงหน้าประตู
"Kisaragi ตัวปลอมไม่ควรที่จะมีของจริงอยู่กับตัวอย่างนี้หรอก
ฉันจะเอาทุกอย่างจากเธอมาให้หมด
ฉันมีฐานะ ไม่เคยขัดสนอะไร และก็ไม่มีใครมากลั่นแกล้งฉันด้วย
เธอปล่อยให้ใครมารังแกเธอ และก็เอาเรื่องที่น่าเบื่อมาตลอดเลยนี่!" เงา Kisaragi พูด
"ฉ-ฉันนะ..." Kisaragi พยายามเถียงกลับ
"ฉันมีเงินใช้ตลอดเลยนะ ฉันซื้อได้ทุกอย่าง แทบไม่ต้องพยายามอะไรให้มากนักเพื่อที่จะให้เด่นดังนะ
ชีวิตของผู้มีฐานะจอมปลอมนี่มันสนุกจาาาางเลย!"
ดูเหมือนว่ายังไง เงา Kisaragi ยังคงเหนือกว่าสินะ เหมือนอุดมคติในตัวเธอด้วยซ้ำ
"เอาล่ะ ยัยตัวปลอม! รีบๆไปให้พ้นๆซะ!"
"ฉัน...ฉัน... ฉันเป็นตัวปลอม..."
"ใช่แล้ว ยัยตัวปลอม! ฉันนี่แหละ Kisaragi ตัวจริง!"
Kisaragi ถึงกับพูดไม่ออก
"Kisaragi ตั้งสติเอาไว้สิ!" Shin ตะโกนเรียก
"...ฉันจะต้อง...ชดเชยทั้งหมด...
...ฉันจะต้องลบมัน... ทั้งข้อความ...ทุกอย่าง..."
Kisaragi พึมพำจบแล้วก็เริ่มเงียบไปเลย
"Kisaragi? เกิดอะไรขึ้นนะ...?" Yuko ถาม
"แล้วข้อความนั่นมันอะไรล่ะ?" Sako ยังคงงงอยู่
"เหมือนกับที่มันเกิดขึ้นกับ Tomoe ไงล่ะ ฉันเดาว่าจะต้องมีสิ่งของที่เกี่ยวข้องกับอดีตของ Kisaragi อยู่ที่ไหนสักแห่งนั่นแหละ" Shin บอก
"ถ้าเราหาเจอและก็ส่งให้กับ Kisaragi ละก็..." Tomoe พูด
"เอาล่ะ! ไปตามหากันเถอะ!" Ran บอก
แล้วผมจึงต้องปล่อยให้ Kisaragi ยืนอยู่ตรงนั้น
เธอคงจะคิดในใจว่าตัวเองเป็นตัวปลอมอยู่เป็นแน่แท้ ถึงได้ค้างซะจนไม่ยอมไปไหนเลย เหมือนกับถูกทิ่มเข้ากลางส่วนลึกในจิตใจเข้าไปเต็มๆ
ผมลองคุยกับ Kisaragi ดู
"อดีตของฉันสมควรที่จะถูกแช่แข็ง...
และก็ทิ้งมันไว้ในใจกลางของเขาวงกตน้ำแข็ง..."
นี่ก็คงจะเป็นคำใบ้เหมือนกับของ Tomoe สินะ
"ฉันเป็น...ตัวปลอม..." Kisaragi ยังพึมพำไม่หยุด
อืม... ผมคงจะรู้แล้วล่ะว่าจะหาของนั้นได้จากตรงไหน
ผมเดินกลับไปยังเขตน้ำแข็ง ชั้น 3F
...หือ ที่นี่รู้สึกว่ามันจะเปลี่ยนไปหลังจากที่เราเคยมายังตรงนี้
หรือว่าจะมีสิ่งของที่เกี่ยวข้องกับอดีตของ Kisaragi อยู่ที่ไหนสักแห่งสินะ
ผมเดินไปยังจุดที่ผมคิดว่าเคยหยิบเอาของอะไรบางอย่างอยู่ตรงนั้น
"มือของเธอท่าจะสั่นสุดๆเลย..." Shin พูด
"...รีบกลับไปเร็วเข้าเถอะ" Alice บอก
"รอฉันด้วยสิ คราวนี้ฉันจะ..." Tomoe ขอร้อง
ระหว่างทางผมก็เห็นวิญญาณบุคคลในความทรงจำอยู่ตามจุดต่างๆ
"ชุดนักเรียนที่เธอสวมนั่น... มาจากโรงเรียนสตรี St. Hakusen ใช่มั้ย?
ฉันชอบเด็กหญิงน่ารักๆอย่างเธอนะ อยากจะไปเป็นเพื่อนด้วยกันได้หรือเปล่าล่ะ?
แน่นอนว่า ฉันมีเบี้ยเลี้ยงให้เธอด้วยนะ..." ลุง A บอก
ดูเหมือนว่า Kisaragi จะเคยออกเดทกับลุงด้วย
"เฮ้ Kyoko ช่วยขายถุงเท้าที่เธอสวมอยู่ให้ฉันหน่อยได้มั้ย?
หา? ไม่ได้เหรอ? แต่ว่า ทำมาาาายยยยล่ะ? ฉันให้ราคาอย่างดีเลยนะ" ลุง C บอก
ไม่อยากเชื่อเลยว่ายังมีตาแก่โรคจิตอยู่อีก แม้ว่าจะให้ราคาแพงสักเท่าไรก็ตาม เธอก็ไม่ยอมเหมือนกัน
ผมเดินต่อไปเรื่อยๆ
ระหว่างทางผมก็เจอกับนักโทษตัวหนึ่งขวางทางไว้ การต่อสู้จึงได้เริ่มต้นขึ้น
.................................................
.................................................
หลังจากที่เอาชนะ Ice Wolf ได้แล้ว
ผมเห็นวิญญาณอีกคนหนึ่ง
"เห็นล่ะ เธอชื่อ Kyoko สินะ? น่ารักดีนี่
ดื่มชาให้ 30 ดอลฯ ร้องคาราโอเกะให้อีก 50 ดอลฯ
ไม่ต้องห่วง ฉันไม่ทำอะไรที่ไม่เหมาะสมหรอก..." ลุง B บอก
คำพูดของลุงเหมือนจะชวนผู้หญิงมาขายตัวแล้วก็หวังฟันทิ้งเอาเสียดื้อๆ ผมรู้สึกไม่น่าไว้วางใจตาลุงคนนั้นและคนอื่นๆในความทรงจำของเธอเลย
แล้วผมจึงได้เดินไปยังที่ๆผมเคยหยิบของที่ Kisaragi ห้ามไม่ให้เก็บ
มันคือโทรศัพท์มือถือ
"นี่เป็นสัญลักษณ์แห่งบาปของ Kisaragi หรือ...?" Shin พูด
"รีบหยิบมันขึ้นมาแล้วกลับไปกันเถอะ!" Yuko บอก
เอาล่ะ ตอนนี้ผมก็ได้โทรศัพท์มือถือมาแล้ว ก่อนที่ผมจะกลับไปยังที่ๆ Kisaragi ยืนอยู่
ผมได้ยื่นโทรศัพท์มือถือให้กับ Kisaragi หลังจากนั้นเธอก็เปิดเครื่องแล้วก็มองดูที่หน้าจอ
"ใช่เลยล่ะ... นี่คือ... โทรศัพท์มือถือที่ฉันใช้ในการนัดเดท!"
ระหว่างที่ Kisaragi กำลังพูดอยู่นั้น เธอก็เอามือถือมากระแทกกับต้นขาจนกระทั่งหักขาดเป็นสองท่อน
"ฮ-เฮ้ย! ทำอะไรของเธอนะ!?" Shin ถาม
"ดีแล้วล่ะ!" Kisaragi ขึ้นเสียงก่อนที่เธอจะเริ่มสารภาพออกมา
"ตอนที่ฉันอยู่กับพวกตาแก่นั่น ฉันใช้ชื่อปลอมว่า Kyoko
พวกนั้นก็เลยเรียกฉันด้วยชื่อปลอมมาตลอด ฉันจึงรู้สึกเหมือนถูกพวกนั้นกล่าวหาฉัน...
ว่าฉันเป็นตัวปลอม...
อันที่จริงฉันรู้อยู่แล้วล่ะ ฉันใช้ชื่อปลอมเพื่อวางก้ามด้วย...
ที่ทำไปก็เพื่อปิดบังความอ่อนแอของตัวเอง ฉันกลายเป็นคนหลอกลวงไปแล้ว..."
"หือ? แสดงว่าเธอยอมรับว่าเป็นตัวปลอมแล้วสินะ?" เงา Kisaragi เริ่มพูดขึ้นมา
"ใช่ ฉันยอมรับ
เธอกับฉันนะ... ต่างก็ยึดติดกับราคาของวัตถุจนมองข้ามคุณค่าที่แท้จริงไป
ถึงแม้ว่าเราจะทำตัวเข้มแข็งสักเท่าไร... เราก็ยังอ่อนแอกว่าคนใดๆทั้งนั้นแหละ"
"อ่อนแอเหรอ? เฮอะ! พูดเอาเองสินะ!
แล้วคุณค่าที่แท้จริงคืออะไรล่ะ? ราคาเท่าไรล่ะ? จะใช้เงินซื้อมาให้ดูเลย!"
"ซื้อไม่ได้หรอก...! เธอไม่มีทางซื้อมันด้วยเงินได้หรอก นั่นแหละที่ทำไมถึงมีคุณค่า!
ความผูกพันธ์ของคน... เป็นสิ่งที่ไม่มีวันซื้อมาได้ด้วยเงินหรอก!
นั่นแหละที่ทำไมฉันถึงอยากจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง! ฉันกำลังจะกลายเป็นคนที่ไร้ความละอายแก่ใจไปแล้วนะ!" เธอเถียงกลับเงาตัวเองโดยไม่ลังเลเลย
"ไม่หรอก ไม่มีอะไรที่ไม่สามารถซื้อได้!"
Kisaragi เริ่มมองเห็นแล้วว่า ตัวเธอนั้นถูกเงินจ่าย ในขณะที่เงาของเธอนั้นเป็นเหมือนกับว่า มีเงินมีชื่อเสียงและมีทุกอย่างที่อยากได้ สามารถซื้ออะไรก็ได้ทั้งนั้น
สุดท้าย การตัดสินกันระหว่างพวกเรากับเงา Kisaragi จึงได้เริ่มต้นขึ้นโดยมีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของ Kisaragi เป็นเดิมพัน
"ต-ตอนนี้ฉันเข้าใจหมดแล้ว... เพราะฉะนั้นก็..." Kisaragi พูด
.................................................
.................................................
หลังจากที่จัดการกับเงา Kyoka Kisaragi ได้แล้ว
"บ๊ายบาย ตัวฉัน..." Kisaragi พูด
เงา Kisaragi อันแสนชั่วร้ายถูกจัดการไปแล้ว
ประตูที่อยู่ข้างหน้านั้นก็ปลดผนึกออกมาก่อนที่มันจะเปิด
"ทุกคน... ขอโทษด้วยที่ฉันโกหกและก็ทำตัวหยิ่งมาโดยตลอด
ตัวจริงของฉันเป็นเพียงแค่ผู้หญิงธรรมดาที่ไม่มีค่าอะไรเลย..." Kisaragi ขอโทษด้วยความรู้สึกผิด
"เธอยังเป็นคนที่มีความสำคัญต่อเพื่อนนะ" ผมบอก
Kisaragi เรียกชื่อผม "ฮิๆ... ขอบคุณนะ...
ตั้งแต่นี้ไป... ฉันจะทำตัวให้มีประโยชน์ต่อตัวเอง...และก็ทุกคนด้วย..."
น้ำตาไหลออกมาจากดวงตาของ Kisaragi
ดูเหมือนว่า Kisaragi จะยอมรับในบาปของเธอแล้ว และเอาชนะการพิพากษามาได้
ผมมั่นใจว่าเธอจะได้กลับมาเกิดเป็น Kisaragi คนใหม่แน่
เรื่องราวในอดีตของ Kisaragi จบลงแล้ว
ผมจึงได้เดินผ่านประตูบานนั้น ก่อนที่จะขึ้นบันไดไปยังชั้นต่อไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น