ลำดับตอนที่ #22
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : ฉันเกลียดโรงเรียน
ชั้นนี้ผมรู้สึกว่าไม่ร้อนจัดหรือหนาวจัดเหมือนอย่างที่ผ่านๆมา
ผมสังเกตเห็นอะไรที่ดูคุ้นตามาก
มองดูรอบๆก็มีตู้วางของและก็ป้ายประกาศติดอยู่ตามฝาผนัง และก็มีทางเดินยาวเหมือนในอาคารด้วย
ผมเดินไปตามทางเดินเรื่อยๆจนกระทั่งเห็นห้องๆหนึ่ง
ด้านหน้าของทางเดินมีของวางขวางกั้นเอาไว้ ไม่สามารถที่จะข้ามไปได้
ผมจึงต้องเดินเข้าห้องเพื่ออ้อมไปยังอีกทาง
เมื่อผมเข้าไปในห้องนั้นแหละ
ผมจึงได้รู้ว่าเขตนี้เป็นชั้นของอะไร
ทุกอย่างที่อยู่ในห้องนี้ดูคุ้นตาทุกคน
มันคือห้องเรียนนี่เอง!
เสียงระฆังหลังเลิกเรียนดังขึ้นมาเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงเวลากลับบ้าน
"ที่นี่มัน...โรงเรียนเหรอ...?" Shin พูดด้วยความสงสัย
"ก่อนหน้านั้น ทุกเขตนั้นโหดร้ายมาก..." Yuko บอก
"บรรยากาศก็ต่างกันอย่างสิ้นเชิงเลย แต่สำหรับบางคนแล้ว โรงเรียนก็คือนรกดีๆนั่นแหละ ไม่คิดว่ามันเป็นอย่างนั้นหรือ?" Tomoe พูด
"...ที่แบบนั้นนะ... มันก็แค่โรงเรียนปลอมๆเท่านั้นแหละ!" Kisaragi ท่าทางจะไม่ค่อยพอใจกับที่แบบนี้สักเท่าไร
"โรงเรียนปลอมเหรอ... แต่..." Sako พูดอย่างหงอยๆ
"Alice... ไม่ชอบโรงเรียนเลย..." Alice พูด
"...ฉันด้วย... ฉันเกลียดโรงเรียน ที่มีหมอนั่นอยู่นะ..." Ran เองก็ไม่ชอบเหมือนกัน
Shin ถึงกับถอนหายใจออกมา
"จะว่าไปแล้ว... นี่เป็นการทดสอบสุดท้ายใช่มั้ยล่ะ? เราไม่มีทางเลือกแต่ต้องไปต่อแล้วล่ะ..." Tomoe บอก
นักเรียนต้องมีความอดทนอดกลั้น แต่ถ้าผมบอกพวกเธอไปอาจจะไม่ดีนัก...
แต่ผมรู้สึกได้เลยว่าพวกเธอคงจะไม่ชอบโรงเรียนสินะ ผมไม่รู้หรอกว่าพวกเธอเคยมีความทรงจำที่ไม่ดีตอนอยู่ในโรงเรียนแบบไหนบ้าง
ผมเดินเลาะไปตามห้องต่างๆและผ่านระเบียงไปเรื่อยๆ
จนกระทั่งผมมาเจออะไรบางอย่างที่ตกอยู่กลางพื้นระเบียง
"นี่อะไรนะ? จดหมายเหรอ...?" Ran พูด
มันเขียนด้วยลายมือที่สละสลวยว่า "ฉันเกลียดแก!"
"...ฉันเกลียดแก..." Kisaragi พูดตามข้อความที่อยู่ในจดหมาย
Yuko พูดอะไรไม่ออกนอกจากถอนหายใจออกมา
Sako ถึงกับอึ้งไปเลย
Tomoe ทำสีหน้าซึมไปอย่างเห็นได้ชัด
Alice ทำสีหน้าช็อก
Shin แทบจะหลบหน้าหนีไปทางอื่น
แต่ละคนถึงกับพูดอะไรไม่ออกเลย
เป็นเพราะคำด่าในจดหมายอย่างงั้นหรือ?
ผมสังเกตสีหน้าของแต่ละคนแล้วเห็นได้ชัดว่าแต่ละคนไม่สามารถซ่อนอาการซึมได้เลย เหมือนกับว่ากำลังปกปิดอะไรบางอย่างอยู่
ผมจะยังไม่ถามพวกเธอในตอนนี้
ผมเดินต่อไปตามระเบียงเรื่อยๆจนกระทั่งมาถึงอาคารเรียนอีกฟากหนึ่ง
ผมเดินเข้าไปในห้องเรียนที่อยู่ใกล้ที่สุด
ผมสังเกตเห็นอะไรที่ดูคุ้นตามาก
มองดูรอบๆก็มีตู้วางของและก็ป้ายประกาศติดอยู่ตามฝาผนัง และก็มีทางเดินยาวเหมือนในอาคารด้วย
ผมเดินไปตามทางเดินเรื่อยๆจนกระทั่งเห็นห้องๆหนึ่ง
ด้านหน้าของทางเดินมีของวางขวางกั้นเอาไว้ ไม่สามารถที่จะข้ามไปได้
ผมจึงต้องเดินเข้าห้องเพื่ออ้อมไปยังอีกทาง
เมื่อผมเข้าไปในห้องนั้นแหละ
ผมจึงได้รู้ว่าเขตนี้เป็นชั้นของอะไร
ทุกอย่างที่อยู่ในห้องนี้ดูคุ้นตาทุกคน
มันคือห้องเรียนนี่เอง!
เสียงระฆังหลังเลิกเรียนดังขึ้นมาเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงเวลากลับบ้าน
"ที่นี่มัน...โรงเรียนเหรอ...?" Shin พูดด้วยความสงสัย
"ก่อนหน้านั้น ทุกเขตนั้นโหดร้ายมาก..." Yuko บอก
"บรรยากาศก็ต่างกันอย่างสิ้นเชิงเลย แต่สำหรับบางคนแล้ว โรงเรียนก็คือนรกดีๆนั่นแหละ ไม่คิดว่ามันเป็นอย่างนั้นหรือ?" Tomoe พูด
"...ที่แบบนั้นนะ... มันก็แค่โรงเรียนปลอมๆเท่านั้นแหละ!" Kisaragi ท่าทางจะไม่ค่อยพอใจกับที่แบบนี้สักเท่าไร
"โรงเรียนปลอมเหรอ... แต่..." Sako พูดอย่างหงอยๆ
"Alice... ไม่ชอบโรงเรียนเลย..." Alice พูด
"...ฉันด้วย... ฉันเกลียดโรงเรียน ที่มีหมอนั่นอยู่นะ..." Ran เองก็ไม่ชอบเหมือนกัน
Shin ถึงกับถอนหายใจออกมา
"จะว่าไปแล้ว... นี่เป็นการทดสอบสุดท้ายใช่มั้ยล่ะ? เราไม่มีทางเลือกแต่ต้องไปต่อแล้วล่ะ..." Tomoe บอก
นักเรียนต้องมีความอดทนอดกลั้น แต่ถ้าผมบอกพวกเธอไปอาจจะไม่ดีนัก...
แต่ผมรู้สึกได้เลยว่าพวกเธอคงจะไม่ชอบโรงเรียนสินะ ผมไม่รู้หรอกว่าพวกเธอเคยมีความทรงจำที่ไม่ดีตอนอยู่ในโรงเรียนแบบไหนบ้าง
ผมเดินเลาะไปตามห้องต่างๆและผ่านระเบียงไปเรื่อยๆ
จนกระทั่งผมมาเจออะไรบางอย่างที่ตกอยู่กลางพื้นระเบียง
"นี่อะไรนะ? จดหมายเหรอ...?" Ran พูด
มันเขียนด้วยลายมือที่สละสลวยว่า "ฉันเกลียดแก!"
"...ฉันเกลียดแก..." Kisaragi พูดตามข้อความที่อยู่ในจดหมาย
Yuko พูดอะไรไม่ออกนอกจากถอนหายใจออกมา
Sako ถึงกับอึ้งไปเลย
Tomoe ทำสีหน้าซึมไปอย่างเห็นได้ชัด
Alice ทำสีหน้าช็อก
Shin แทบจะหลบหน้าหนีไปทางอื่น
แต่ละคนถึงกับพูดอะไรไม่ออกเลย
เป็นเพราะคำด่าในจดหมายอย่างงั้นหรือ?
ผมสังเกตสีหน้าของแต่ละคนแล้วเห็นได้ชัดว่าแต่ละคนไม่สามารถซ่อนอาการซึมได้เลย เหมือนกับว่ากำลังปกปิดอะไรบางอย่างอยู่
ผมจะยังไม่ถามพวกเธอในตอนนี้
ผมเดินต่อไปตามระเบียงเรื่อยๆจนกระทั่งมาถึงอาคารเรียนอีกฟากหนึ่ง
ผมเดินเข้าไปในห้องเรียนที่อยู่ใกล้ที่สุด
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น