Criminal Girls: Invitation

ลำดับตอนที่ #2 : ตามเธอไป

ผมเริ่มเดินนำกลุ่มพวกเธอเดินขึ้นบันไดที่อยู่ข้างหน้าทันที

ห้องขังหมายเลข 832 ชั้น B2

"ไม่ไหวแล้ว...เหนื่อยชะมัด" Kisaragi ร้องบ่นออกมา

ผมเดินนำพวกเธอมาตามทางเรื่อยๆ โดยในระหว่างนั้นก็คอยกำจัดนักโทษไปด้วย

จนกระทั่งมาถึงประตูใหญ่

ดูเหมือนว่ามันจะปิดแน่นสนิทเลย

Sako พยายามที่จะเปิดประตูให้ได้

"อื้บบบบบบ! อื้บบบบบบบบบบบบ! หวาาา!? มันเปิดไม่ออก!"

ดูเหมือนว่า Kisaragi จะสังเกตเห็นอะไรบางอย่างบนประตู

"...เธอนี่มันโง่จริงๆ ไม่เห็นหรือไงว่ามันมีรูกุญแจอยู่นะ!?"

"แสดงว่ามันต้องมีกุญแจอยู่ที่ไหนสักแห่งแถวๆนี้แหละ มาตามหากันเถอะ" Ran พูด

ดูเหมือนว่าประตูบานนี้จะถูกล็อกเอาไว้ไม่ให้พวกผมเข้าไปได้ ผมต้องตามหากุญแจที่สามารถไขประตูบานนี้ให้ได้ก่อน

ดังนั้น ผมจึงได้ตัดสินใจไปว่าจะสำรวจพื้นที่แถวนี้ให้ทั่วทั้งชั้นเลย แล้วผมก็เดินนำพวกเธอไป

ระหว่างที่ผมกำลังเดินไปตามทางนั้น ผมก็สังเกตเห็นอะไรบางอย่างอยู่ข้างหน้า

"น-? พวกมันก็อยู่นี่ด้วยเหรอ!?" Ran พูดด้วยความไม่สบอารมณ์สักเท่าไรนัก

"เห-----!? ดูเหมือนว่าจะมีเยอะด้วย! อ้ากกก โธ่เว้ย! เป็นไปไม่ได้เลย!" Kisaragi พูด

แต่ถึงอย่างไร ผมก็คงต้องพาพวกเธอไปสู้แล้วล่ะ ถ้าผมคิดเอาไว้ว่ากำจัดศัตรูแล้วจะได้กุญแจก็คงจะดี

ผมเห็นว่าพวกมันเฝ้าอยู่ 2 จุด ผมได้พาพวกเธอไปจัดการกับนักโทษกลุ่มแรกก่อน

อย่างที่คิดเลย เจ้า Egg Shadow นั่นเอง มันขวางทางพวกผมไม่ให้เข้าไปได้





.................................................





หลังจากที่เอาชนะ Egg Shadow ได้แล้ว

"ชิ เนี่ยนะเหรอ?" Ran ไม่ค่อยชอบใจสักเท่าไรนัก

ผมได้เดินไปเปิดหีบสมบัติที่อยู่ด้านหลัง

ดูเหมือนว่ามันจะไม่ใช่กุญแจ แต่เป็นอย่างอื่น

"ขอใช้หน่อยได้มั้ย?" Ran พูด

ผมเห็นหีบสมบัติอีกแห่งหนึ่งอยู่ตรงข้างหน้า

ผมภาวนาเอาไว้ในใจว่าต้องเป็นกุญแจแน่ๆ

แต่ผมคิดผิด มันไม่มีกุญแจ มีแต่ขวดยาแค่ 3 ขวด

"ฮึ ถูกชะมัดยาด!" Kisaragi บ่นออกมาหลังจากที่ได้เห็นไอเท็มที่เก็บได้

ผมว่าคงจะเลี่ยงที่จะต่อสู้กับนักโทษไม่ได้แล้วล่ะ ผมจึงต้องพวกเธอไปสู้กับมันอีกครั้ง





.................................................





หลังจากที่เอาชนะ Egg Shadow ได้แล้ว

"อาาาา น่ารำคาญชะมัด!" Kisaragi บ่นออกมา

อย่างไรก็ตาม ผมจึงได้เดินไปยังหีบสมบัติที่อยู่อีกแห่งหนึ่งทันที

ผมพบกุญแจหมายเลข 832-01 อยู่ในนั้นจึงได้เก็บมาไว้กับตัว

"เย้!" Kisaragi ร้องออกมาด้วยความดีใจ

แล้วผมก็เดินกลับไปยังที่ประตูใหญ่อีกครั้ง แล้วก็ใช้กุญแจที่หมายเลข 832-01 ที่เก็บมาได้ไขมันทันที

ทันใดนั้น ประตูใหญ่ก็เปิดออกมาค่อนข้างแรงไปหน่อย ทำเอาพื้นที่แถวนี้สั่นสะเทือนไปหมด

ตอนนี้ พวกผมก็สามารถเดินผ่านประตูบานนี้ได้แล้ว

"Yuko! Yuko!" Sako ตะโกนเรียกหา Yuko

ผมยังไม่ทราบว่า Yuko นั้นอยู่ที่ไหน ผมจึงต้องเดินตามหาไปเรื่อยๆ

ผมบังเอิญไปเจอกับนักโทษอีกตัวหนึ่งที่ขวางอยู่ข้างหน้า หรือว่าจะเป็น Egg Shadow

อย่างที่คิดไว้เลย




.................................................




หลังจากที่จัดการกับ Egg Shadow แล้ว

"ฮิๆ! ชัยชนะครั้งใหญ่ของ Sako!" Sako ชมตัวเอง

ผมเห็นหีบสมบัติอีกกล่องหนึ่งวางไว้ จึงได้เป็นหีบออกมา

ข้างในมีแต่เงินแค่ไม่เท่าไรเองแหละ

"ฮึ น้อยชะมัดยาดเลย!" Kisaragi บ่นออกมา

ผมลองเดินไปยังอีกทางหนึ่ง

ผมเห็นบันไดอยู่ตรงข้างหน้า จึงได้เดินขึ้นบันไดไป



.................................................



ห้องขัง 832 ชั้น B1

"ไม่นะ... มันอันตรายมากเลย...!" Alice พูดหลังจากที่เธอรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่น่ากลัวมากๆ

"นายยังบังคับให้เดินอยู่อีกเหรอ!?" Kisaragi ไม่ค่อยชอบเลยที่ต้องเดินอยู่อย่างนี้โดยที่ไม่ได้หยุดพักอะไรเลย

"ชิ น่ารำคาญชะมัด..." Ran บ่น

เอาเหอะ พวกเธอจะบ่นอะไรผมก็คงจะไม่สนใจหรอก ตอนนี้ผมต้องเดินต่อไปเรื่อยๆหวังว่าคงจะเจอกับ Yuko ที่ไหนสักแห่งละนะ

จนกระทั่งมาถึงห้องโถงใหญ่

Kisaragi สังเกตเห็นอะไรบางอย่างที่อยู่ตรงโน้น

"อ๊ะ! นั่นเธอไม่ใช่หรือ!?"

อ๊ะ นั่นมัน Miu นี่นา เธอเดินเข้าไปยังประตูใหญ่ก่อนที่มันจะถูกปิดเอาไว้

แต่หลังจากนั้นเพียงไม่นาน



โฮกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!



"เฮ้ย เสียงนี้มัน... คงจะไม่ใช่เสียงที่น่ากลัวอะไรนั่นอีกนะ...?" Ran พูด

"ไม่มีประโยชน์... นอกจากนี้... ...Alice...ก็ไม่อยากไปด้วย..." Alice พูดด้วยอาการกลัวจนตัวสั่น

"ร-เราควรที่จะไปดูหน่อยมั้ย...?" Sako พูด

เอ... จะว่ายังไงดีล่ะ จะไปต่อดีมั้ย หรือว่าจะเข้าห้องพักก่อนดี ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจแล้วล่ะ



.................................................



ผมเดินกลับเข้าไปยังห้องพักเพื่อที่จะทำการกระตุ้นแต่ละคน

ผมเลือกที่จะกระตุ้น Kisaragi

"ทำไมถึงต้องเป็นฉันด้วยล่ะ!?..."

ดูเหมือนว่า Kisaragi จะไม่ค่อยพอใจสักเท่าไรนัก

"หาาาา? คอสเพลย์!? อย่ามาล้อเล่นน่า! นายคิดอะไรอยู่เนี่ย!?"

หลังจากที่ผมจัดการให้ Kisaragi สวมชุดพละแล้ว ผมจึงเริ่มลงแส้ใส่เธอทันที

"ไม่เอา ไม่เอาโดยเด็ดขาดเลย!"

หลังจากที่ผมหัดใช้แส้ตีบนตามตัวเธอจนพอใจ

"อาาาา...อึก...โธ่เว้ย...!" เธอร้องบ่นออกมา

อืม... ดูเหมือนว่าครั้งแรกยังไม่ค่อยดีเท่าไร ผมต้องลองอีกครั้งหนึ่ง

"น-นี่นายจะทำอะไรฉัน!?"

ดูเหมือนว่า Kisaragi จะไม่ค่อยพอใจสักเท่าไรนัก

"หาาาา? คอสเพลย์!? อย่ามาล้อเล่นน่า! นายคิดอะไรอยู่เนี่ย!?"

หลังจากที่ผมจัดการให้ Kisaragi สวมชุดพละอีกครั้ง ผมจึงเริ่มลงแส้ใส่เธอทันที

"นี่มันแย่ชะมัดยาดเลย!"

หลังจากที่ผมใช้แส้ตีบนตามตัวเธอจนพอใจ

"อาาาา...อึก...โธ่เว้ย...!" เธอร้องบ่นออกมา

ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอเค้นเอาความสามารถใหม่ออกมาแล้ว Kisaragi เพิ่งจะมีความสามารถในการค้นหาสมบัติได้ด้วย

แต่ผมรู้สึกว่ายังไม่เพียงพอ ดังนั้นผมจึงเลือกที่จะกระตุ้นคนอื่นอีก

ผมเลือกที่จะกระตุ้น Alice

"อย่าเลือกหนูนะ..."

ดูเหมือนว่า Alice จะกลัวจนตัวสั่น

"...ชุดพละหรือ... ทำไมล่ะ...? ไม่นะ..."

หลังจากที่ผมจัดการให้ Alice สวมชุดพละแล้ว ผมจึงเริ่มลงแส้ใส่เธอทันที

"ขอร้องล่ะ... ไม่น้า..."

หลังจากที่ผมหัดใช้แส้ตีบนตามตัวเธอจนพอใจ

"ดีแล้วล่ะ..." เธอพูด

อืม... ดูเหมือนว่าครั้งแรกยังไม่ค่อยดีเท่าไร ผมต้องลองอีกครั้งหนึ่ง

"กระตุ้นอย่างงั้นหรือ..."

ดูเหมือนว่า Alice จะกลัวจนตัวสั่น

"...ชุดพละหรือ... ทำไมล่ะ...? ไม่นะ..."

หลังจากที่ผมจัดการให้ Alice สวมชุดพละอีกครั้ง ผมจึงเริ่มลงแส้ใส่เธอทันที

"ไม่นะ หยุดที..."

หลังจากที่ผมใช้แส้ตีบนตามตัวเธอจนพอใจ

"ดีแล้วล่ะ..."

ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอเค้นเอาความสามารถใหม่ออกมาแล้ว Alice เพิ่งจะมีความสามารถในการใช้เวทมนตร์โจมตีได้ด้วย

แต่ผมรู้สึกว่ายังไม่เพียงพอ ดังนั้นผมจึงเลือกที่จะกระตุ้นคนอื่นอีก

ผมเลือกที่จะกระตุ้น Sako

"น-นายอยากได้อะไรกัน..."

ดูเหมือนว่า Sako จะไม่ยอมให้ผมกระตุ้น แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจเธอมากนัก

"ทำไมฉันจะต้องเปลี่ยนชุดด้วย? อยากให้เราชุ่มเหงื่อหรือไง?"

หลังจากที่ผมจัดการให้ Sako สวมชุดนั้นแล้ว ผมจึงเริ่มลงแส้ใส่เธอทันที

"ยังไม่ยอมหรอกนะ"

หลังจากที่ผมหัดใช้แส้ตีบนตามตัวเธอจนพอใจ

"เร็วกว่าที่ฉันคิดไว้เสียอีก..." เธอพูด

อืม... ดูเหมือนว่าครั้งแรกยังไม่ค่อยดีเท่าไร ผมต้องลองอีกครั้งหนึ่ง

"ฉันเหรอ!? หมายถึงฉันนะเหรอ!?" ดูท่า Sako จะไม่ยอมให้ผมกระตุ้น แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจเธอมากนัก

"ทำไมฉันจะต้องเปลี่ยนชุดด้วย? อยากให้เราชุ่มเหงื่อหรือไง?"

หลังจากที่ผมจัดการให้ Sako สวมชุดนั้นอีกครั้ง ผมจึงเริ่มลงแส้ใส่เธอทันที

"อื๋อ...อาาาา...ทำไมต้องให้โพสท่านี้ด้วยเนี่ย..."

หลังจากที่ผมใช้แส้ตีบนตามตัวเธอจนพอใจ

"อ๊ะ นั่นหรือ!?"

ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอเค้นเอาความสามารถใหม่ออกมาแล้ว Sako เพิ่งจะมีความสามารถในการใช้สกิล Lucky Punch ได้ด้วย

แต่ผมรู้สึกว่ายังไม่เพียงพอ ดังนั้นผมจึงเลือกที่จะกระตุ้นคนอื่นอีก

ผมเลือกที่จะกระตุ้น Ran

"หาาา! อย่ามาล้อเล่นกันนะเฟ้ย!"

ดูท่า Ran จะไม่ยอมท่าเดียวเลย

"...นายบอกให้ฉันสวมไอ้นั่นเหรอ? นายจำนี่ได้ดีกว่าหรือไง..."

หลังจากที่ผมจัดการให้ Ran สวมชุดนั้นแล้ว ผมจึงเริ่มลงแส้ใส่เธอทันที

หลังจากที่ผมหัดใช้แส้ตีบนตามตัวเธอจนพอใจ

"เฮ้อ... เสร็จแล้วสินะ..." เธอพูด

อืม... ดูเหมือนว่าครั้งแรกยังไม่ค่อยดีเท่าไร ผมต้องลองอีกครั้งหนึ่ง

"นาย! อะไรของนายอีกละเนี่ย!?"

ดูท่า Ran จะไม่ยอมท่าเดียวเลย

"...นายบอกให้ฉันสวมไอ้นั่นเหรอ? นายจำนี่ได้ดีกว่าหรือไง..."

หลังจากที่ผมจัดการให้ Ran สวมชุดนั้นอีกครั้ง ผมจึงเริ่มลงแส้ใส่เธอทันที

หลังจากที่ผมใช้แส้ตีบนตามตัวเธอจนพอใจ

"อึก...อือ...บ้าชิบ...!"

ดูเหมือนว่าตอนนี้เธอเค้นเอาความสามารถใหม่ออกมาแล้ว Ran เพิ่งจะมีความสามารถในการป้องกันได้ด้วย




.................................................




ตอนนี้ผมเตรียมพร้อมหมดแล้วแล้ว

ผมลองเดินไปดูประตูใหญ่ที่อยู่ข้างหน้า

ประตูบานนี้ปิดแน่นมาก และก็ยังมีรูกุญแจอยู่สองรูด้วย นั่นก็หมายความว่าต้องใช้กุญแจสองดอกเพื่อที่จะเปิดประตูใหญ่บานนี้

"รู้สึกไม่ดีเอาเสียเลย" Kisaragi พูด

ผมคิดว่าต้องลองสำรวจพื้นที่แถวนี้สักหน่อย เพื่อที่จะหากุญแจมาไขประตูบานนี้ให้ได้

ผมสังเกตเห็นหีบสมบัติกล่องหนึ่งตั้งอยู่กลางห้องใกล้ๆบริเวณประตู

ผมภาวนาว่าน่าจะเป็นกุญแจสำหรับเปิดประตูใหญ่ 2 ดอก

แต่ผมก็คิดผิดอีกครั้ง ข้างในไม่มีกุญแจ แต่กลับมีขวดยารักษาจำนวน 3 ขวด

"หีบสมบัตินี่มัน...หนักชะมัด..." Alice พูด

ผมว่าไม่มีทางเลือกแล้วล่ะ ผมคงต้องตามหาหีบสมบัติแห่งอื่นที่อยู่ในชั้นนี้

ผมเดินนำพวกเธอไปตามทางเรื่อยๆจนกระทั่งไปเจอกับ Egg Shadow

แถวนี้เต็มไปด้วยพวก Egg Shadow เฝ้าหีบสมบัติทั้งนั้นเลย

ผมคิดว่าต้องให้พวกเธอสู้แล้วล่ะ



.................................................



หลังจากที่เอาชนะ Egg Shadow ได้แล้ว

"อาาาา น่ารำคาญชะมัด!" Kisaragi บ่นออกมา

อย่างไรก็ตาม ผมจึงได้เดินไปยังหีบสมบัติที่อยู่อีกแห่งหนึ่งทันที

ดูเหมือนว่าจะไม่มีกุญแจอยู่ข้างใน มีแต่เงินแค่ไม่กี่หยิบมือ

"ขอใช้หน่อยได้มั้ย?" Ran พูด

ผมว่ายังต้องตามหาหีบสมบัติใบอื่นที่น่าจะมีกุญแจอยู่ข้างใน

ผมจึงได้พาพวกเธอออกเดินสำรวจพื้นที่ในชั้นนี้อีกครั้งหนึ่ง

จนกระทั่งไปเจอกับ Egg Shadow อีกตัวหนึ่งซึ่งกำลังเฝ้าหีบสมบัติเอาไว้



.................................................



หลังจากที่จัดการกับ Egg Shadow แล้ว

"ฮิๆ! ชัยชนะครั้งใหญ่ของ Sako!" Sako ชมตัวเอง

ผมเห็นหีบสมบัติอีกกล่องหนึ่งวางไว้ จึงได้เป็นหีบออกมา

ไม่มีกุญแจอยู่ในหีบใบนี้ แต่มีขวดยาชุบชีวิตขนาดเล็กอยู่ 2 ขวด

"ขอใช้หน่อยได้มั้ย?" Ran พูด

ผมว่ายังต้องตามหาหีบสมบัติใบอื่นที่น่าจะมีกุญแจอยู่ข้างใน

ผมจึงได้พาพวกเธอออกเดินสำรวจพื้นที่ในชั้นนี้อีกครั้งหนึ่ง

จนกระทั่งไปเจอกับ Egg Shadow อีกตัวหนึ่งซึ่งกำลังเฝ้าหีบสมบัติเอาไว้



.................................................



หลังจากที่เอาชนะ Egg Shadow ได้แล้ว

"ชิ เนี่ยเหรอ?" Ran แทบจะบ่นออกมา

อย่างไรก็ตาม ผมจึงได้เดินไปยังหีบสมบัติที่อยู่อีกแห่งหนึ่งทันที

ผมพบกุญแจหมายเลข 832-02 อยู่ในนั้นจึงได้เก็บมาไว้กับตัว

"ใช่เลย!" Ran พูดด้วยความดีใจ

ตอนนี้ผมก็พบกุญแจแล้ว 1 ดอก ยังเหลืออีกดอกหนึ่งที่ต้องค้นหา

ก็ไม่ต้องพูดอะไรมากหรอก ก็แค่ออกสำรวจพื้นที่ที่ยังไม่ได้ไปก็แค่นั้นแหละ

จนกระทั่งไปเจอกับ Egg Shadow อีกตัวหนึ่งซึ่งกำลังเฝ้าหีบสมบัติเอาไว้



.................................................




หลังจากที่เอาชนะ Egg Shadow ได้แล้ว

"บ๊าย...บาย..." Alice บอกลามัน

อย่างไรก็ตาม ผมจึงได้เดินไปยังหีบสมบัติที่อยู่อีกแห่งหนึ่งทันที

ผมพบกุญแจหมายเลข 832-03 อยู่ในนั้นจึงได้เก็บมาไว้กับตัว

"เย้!" Sako ร้องออกมาด้วยความดีใจ

ตอนนี้ผมก็ได้กุญแจมาแล้วครบทั้ง 2 ดอก ผมว่าเราต้องรีบกลับยังไปที่ประตูใหญ่กันได้แล้วล่ะ

ระหว่างที่ผมกำลังจะเดินกลับไปยังที่ประตูนั้น

"ยัยนั่นไม่เป็นอะไรใช่มั้ย?" Ran ถามด้วยความสงสัย

"ค-ใครจะไปรู้เล่า!" Kisaragi เองก็ไม่รู้ว่า Miu จะเป็นยังไงเหมือนกัน

ต่อมาไม่นาน ผมก็กลับมาถึงประตูใหญ่อีกครั้ง

ผมรู้สึกถึงลางสังหรณ์ที่มาจากหลังประตู...

ผมเดาว่าต้องมีศัตรูที่แข็งแกร่งสุดๆซ่อนอยู่อีกด้านแน่ๆ

อย่างไรก็ตาม ผมจึงได้ใช้กุญแจ 2 ดอกที่เก็บมาได้ไปไขประตูบานนี้

เมื่อประตูเปิดออกมา

"อ๊ะ เปิดแล้ว" Ran พูด

แล้วผมก็เดินต่อไปตามทางเรื่อยๆ จนกระทั่ง...

ผมเห็น Miu กำลังยืนอยู่หน้าสัตว์ประหลาดตัวหนึ่ง มันชื่อว่า Over Eat มันกำลังส่งเสียงคำรามออกมา



โฮกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!



"หวาาาาาา!!!!" Miu ร้องออกมาก่อนที่เธอจะถูกมันเล่นงานอย่างหนักจนกระเด็น

ผมอดเป็นห่วง Miu ไม่ได้จึงต้องรีบไปหาเธอ

"ไม่จริงน่า นี่เราจะต้องไปจริงๆหรือ?" Kisaragi พูด

"ก็ไม่มีทางเลือกนี่นา!" Ran พูด

ดูเหมือนว่ามันจะเล่นงาน Miu จนได้รับบาดเจ็บอย่างหนักเลยล่ะ

"อึก..." Miu ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

"เฮ้! เป็นอะไรมากมั้ย!?" Ran ถาม Miu ด้วยความเป็นห่วง

"พวกเธอ...!? ฉันไม่ได้บอกหรือว่าให้รอนะ!? ทำไมพวกเธอถึงไม่ยอมรอ!? ทำไมพวกเธอถึงไม่ฟังฉัน!?"

ขนาด Miu ได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ก็ยังพยายามที่จะฝืนตัวเองอยู่

เบื้องหน้าของพวกผมนั้น เสียงคำรามของมันได้ร้องออกมาดังลั่นจนแสบแก้วหูไปหมด



โฮกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!



"จะบ้าเหรอ! ตอนนี้มันใช่เวลามาห่วงที่ไหนเล่า!" Ran พูด

เจ้า Over Eat กำลังจะพุ่งเข้ามาหาพวกเธอ Kisaragi จึงต้องใช้ดาบฟันใส่มันไปทีนึง

"เฮ้ย! มันกำลังจะมาทางนี้แล้วนะ!" Kisaragi พูด

ขณะเดียวกัน Sako ก็ต่อยหมัดต้านมัน แต่ก็...

"โธ่เว้ย!" Sako ถึงกับหงุดหงิดออกมา

Alice เองก็เปิดสมุดหนังสือเวทมนต์เตรียมออกมาแล้ว

"...ไม่มีทางเลือกแล้วสินะ..." Alice พยายามใจแข็งพูดออกมา

ดูเหมือนว่า เจ้า Over Eat นั้นอันตรายกว่าทุกตัวที่พวกเธอต่อสู้มา



.................................................



หลังจากที่เอาชนะ Over Eat ได้แล้ว

ทันใดนั้นประตูอีกบานที่ปิดเอาไว้มันก็เปิดออกมาเอง

"ประตูนั่น...เปิดแล้ว..." Kisaragi พูด

"เหมือนกับว่าเราถูกอัญเชิญมาเลยนะ..." Ran พูด

"หือ? จะว่าไปแล้วเกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงคนนั้นล่ะ?" Kisaragi ถามด้วยความสงสัย

เธอพูดถูก คนที่พูดถึงในตอนนี้ไม่อยู่แล้ว ไม่มีวี่แววของ Miu อยู่เลย

ร่องรอยเดียวที่พอจะบอกได้ก็คือรอยหยดสีแดงที่เป็นทางยาวบนบันได... มันดูเหมือนเลือด

"...เลือดของ Miu..." Alice พูด

"เธอได้รับบาดเจ็บสาหัสนะ แล้วเธอจะทำอะไรละนั่น...?" Ran พูด

ดูเหมือนว่า Ran เองก็เป็นห่วง Miu เหมือนกันสินะ

"เฮ้ย! รีบตามเธอไปเร็วเข้า!" Ran บอกผม

"ฉันพนันได้เลยว่า Yuko ต้องอยู่นั่นด้วย! ไปกันเลย!" Sako พูด

แต่ Kisaragi กลับพูดไปว่า

"...ฉันไม่อยากนะ มันเจ็บและก็เหนื่อยด้วย
พอมาคิดดูแล้ว ไม่มีเหตุผลใดที่จะต้องมาปรับปรุงเลย
ต่อสู้กับนักโทษจนสะบักสะบอมเพื่อให้ฟื้นจากความตายเนี่ยนะ... ไม่คิดว่ามันแย่ไปกว่านี้หน่อยหรือ?"

"Alice...ไม่อยากตกนรกนะ..." Alice พูด

"แต่เราก็อยู่ตรงนี้ตลอดไปไม่ได้ใช่มั้ยล่ะ?" Ran บอก

"ใช่ๆ! Yuko กำลังรออยู่ด้วยนะ รู้ป่าว!" Sako พูด

"มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน ถ้าอยากจะไปละก็ ทำไมถึงไม่ไปเองซะเลยล่ะ?" Kisaragi พูดเหมือนกับจะไม่อยากไปไหนเลย

"ถ้าทั้งคู่มัวแต่รออยู่ตรงนี้ละก็ พวกนักโทษที่เหลือจะปรากฏตัวออกมานะ" Ran บอก "แล้วเธอกับ Alice จะสามารถอยู่รอดเพียงแค่สองคนได้มั้ยล่ะ?"

"...!" Kisaragi ถึงกับสะอึกพูดอะไรไม่ออก

Sako เรียกชื่อผมก่อนที่จะพูดต่อไปอีกว่า "ลืมพวกนั้นไปซะแล้วก็ไปกันเลย!"

ดูเหมือนว่าพวกเธอจะแตกคอกันเองซะแล้ว ผมพูดกับ Sako ไปว่า

"ผมจะไม่ขยับไปไหนทั้งนั้นนอกจากทุกคนจะไปด้วยกัน"

"อื๋ออออออออ! ก็ได้!" Sako ถึงกับจ๋อยไปเลย "Kisaragi! Alice! ไปด้วยกันเถอะ!"

"หาาาา? เธอคิดว่าจะสั่งการฉันได้เหรอ?" ฝ่าย Kisaragi เองก็ไม่ยอมฟังใครเลย

"เฮ้ย แล้วเธอล่ะ Alice?" Ran ถาม Alice

Alice ครุ่นคิดอยู่สักพักหนึ่งก่อนที่จะพูดไปว่า

"...ชั้นบนนั้น...มีใคร...กำลังเรียกอยู่... ...Alice...จะต้องไป..."

"มีคนเรียกเหรอ? ฉันไม่รู้ว่าเธอกำลังพูดถึงอะไรอยู่นะ แต่..."

ก่อนที่ Ran จะหันไปพูดกับ Kisaragi

"เฮ้ย แล้วเธอล่ะ Kisaragi ถ้าพวกเราไปแล้วเธอคงจะอยู่เองคนเดียวได้สินะ"

"หา? เดี๋ยวก่อนสิ ฉันจะต้องอยู่เองคนเดียวอย่างงั้นเหรอ? ไม่มีทาง! ไม่มีทางเป็นไปได้เลย!"

Kisaragi พูดเร็วผิดปกติ เธอถึงกับจ๋อยไปเลยที่ถูก Ran ว่าแบบนั้น

"เอาล่ะ งั้นก็ทุกคนไปกันเลย!" Ran พูด

ดูเหมือนว่าตอนนี้ทุกคนก็พร้อมที่จะขึ้นไปยังชั้นถัดไปแล้วล่ะ

แต่ก่อนอื่น...

ผมสังเกตเห็นอะไรบางอย่างอยู่บนพื้น

เป็นที่ช็อตไฟฟ้า

ผมคิดว่าอุปกรณ์นี้น่าจะเอาไปใช้สำหรับกระตุ้นพวกเธอได้

ผมจึงเก็บที่ช็อตไฟฟ้าเอาไว้

จะว่าไปผมเองก็เริ่มซาดิสต์เหมือนกันนะเนี่ย เอาไว้ถึงห้องพักเมื่อไรก็ค่อยไปลองกับพวกเธอละกัน

แล้วผมก็เดินขึ้นไปยังชั้นบนทันที



.................................................



แม้ว่าจะมีความยากลำบากเพียงใด เราก็หาทางออกจากห้องขังแห่งนี้มาได้ บทเรียนแห่งการทดสอบทั้งสี่กำลังรออยู่เบื้องหน้า

การหายตัวไปของ Miu, การหนีความผิด, ความผิดปกติของระบบและการขึ้นสู่จุดยอดบนสุด ทำให้กลายเป็นเรื่องยุ่งยากยิ่งขึ้น...

ทุกปัญหาล้วนมีความซับซ้อน แต่ผมต้องมีกำลังใจมากพอที่จะฝ่าฟันอุปสรรคต่อไป...

ตัวเลือกเพียงข้อเดียวเท่านั้นก็คือมุ่งหน้าต่อไป