ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Gal☆Gun: Double Peace

    ลำดับตอนที่ #18 : Sister Route : Episode 5

    • อัปเดตล่าสุด 4 มี.ค. 60


    "เอาล่ะ เราจะต้องยิงฟีโรโมนช็อตใส่พวกเธออีกสักหน่อยเพื่อเพิ่มออร่าแล้วเราจะสู้กับปีศาจได้นะคะ" Ekoro บอก

    "หมายความว่า..."

    "ก็ต้องทำให้พวกเธอรับความรู้สึกถึงจุดสุดยอดอีกหลายๆคนไงล่ะคะ"

    "...ไม่เปลี่ยนเลยนะ..."

    "จะดีกว่านั้นเมื่อคุณเข้าใจเอง คุณก็จะสามารถทำลายการ์เดียนลงได้นะคะ"

    "ว่าแต่ทำไมออร่าที่มีเยอะๆถึงเอาไปใช้สู้กับปีศาจได้ล่ะ?"

    "ออร่าก็เหมือนกับคลื่นความรักนั่นแหละค่ะ... เป็นพลังศักดิ์สิทธิ์ที่แปลงมาจากแหล่งพลังของนางฟ้าและเทพธิดาค่ะ
    ความรักเอาชนะความชั่วร้าย เป็นความจริงเสมอไม่ว่าจะที่ใดก็ตามค่ะ"

    "คลื่นความรักหรือ? มันก็พูดได้ง่ายดีนี่ Ekoro"

    "ตอนนี้คุณก็เข้าใจแล้วสินะ งั้นก็มาเริ่มออกแสวงบุญเพิ่มออร่ากันเถอะ! ได้เวลาออกแสวงบุญกันแล้วค่ะ!"

    "ต...ตกลง... แสวงบุญเหรอ?"

    แล้วนี่จะให้ผมไปตระเวนหาสาวที่ไหนอีกล่ะเนี่ย...





    ..........................................................




    เวลา 15:11 - ห้องเรียนชั้นปี 3

    ผมจะต้องใช้มันส่งพวกเธอให้ผ่อนคลาย แต่เชื่อเหอะว่ามันอันตรายมากๆเลยล่ะ!






    ..........................................................






    หลังจากที่ผมเดินตระเวนมาทั่วทั้งห้องเรียนแล้ว

    "เอาล่ะ ต่อไปจะไปไหนต่อดี?"

    "หวัดดี พี่ชายและก็ Ekoro-chan ด้วย!"

    ใครเรียกเนี่ย ผมก้มลงไปมอง

    "ใครเนี่ย...?
    หาาาา?! ตุ๊กตา?! ตุ๊กตาพูดได้?!"

    ผมถึงกับตกใจเลย ตุ๊กตาพูดได้เหรอเนี่ย...

    "ฉันคือตุ๊กตาส่งสาร Houdai-kun! ฉันขยับได้ด้วยเวทมนตร์ของ Maya-chan!"

    "ตุ๊กตาส่งสารเหรอ? แล้วทำไมถึงใช้ชื่อผมด้วยล่ะ?"

    ผมนี่ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมถึงเป็นชื่อนี้ด้วย

    "ฉันว่ามีเวทมนตร์แบบอื่นด้วย นักล่าปีศาจนี่ก็ทำแบบนี้ได้ด้วย..." Ekoro บอก

    "ดูเหมือนว่ามันจะเป็นอย่างนั้นเลยไม่ใช่หรือไง?"

    "เหหหหหห? มีตัวเลือกด้วยเหรอ?! ทำไมล่ะคะ?!"

    "อยากรู้นักว่ามันทำงานได้ยังไง? ผมน่าจะไปถาม Maya-chan ในคราวต่อไปดีกว่า"

    "หุๆๆ... ระบบการทำงานของ Houdai-kun นั้นเป็นความลับจ้า!
    นอกจากนี้...
    Maya-chan กับ Shinobu-chan อยู่ที่สระว่ายน้ำนะ! Go! Go! Let's go!" ตุ๊กตาตัวนั้นบอก

    "ที่สระว่ายน้ำเหรอ? ทำไมพวกเธอถึงอยู่ที่สระด้วยล่ะ?"

    "หรือว่าเจอตัวปีศาจแล้วเหรอคะ...?"

    "เห็นล่ะ บางทีเธอก็พูดถูก อืมมมม... Houdai-kun?"

    ผมเรียกตุ๊กตา

    (เรียกเขาว่า "Houdai-kun" มันออกจะแปลกๆ ทำไมเขาต้องมาใช้ชื่อผมด้วยล่ะเนี่ย?)

    "'ฉันหมดธุระที่จะคุยกับนายแล้ว...' เก็บเป้าแล้วก็ตามมาให้ดีๆล่ะ"

    "Houdai-kun...? ทำไมถึงได้เย็นชาชะมัดเลย?"

    "เราควรจะตามเขาไปดีกว่านะคะ..."

    "ก...ก็ได้..."

    "Here we go!"

    เออ...ตกลงนี่เราจะต้องตามตุ๊กตาตัวนั้นไปเหรอเนี่ย...






    ..........................................................




    เวลา 15:28 - สระว่ายน้ำ

    ผมตามตุ๊กตามาถึงที่นี่แล้ว... ว่าแต่...พวกเธออยู่ไหนล่ะเนี่ย?





    ..........................................................





    แล้วผมก็เห็น Shinobu กับ Maya-chan ในชุดว่ายน้ำ!!!!

    "เอาล่ะ Houdai!" Shinobu พูด

    "อืออออ... น่าอายชะมัด......"

    Maya-chan ถึงกับอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหน

    "หา? ทำไมพวกเธอถึงใส่ชุดว่ายน้ำมาล่ะ? อีกทั้ง Maya-chan ดูจะไม่ค่อยมีความสุขเลยด้วย..." ผมพูด

    "เราเตรียมอาวุธลับของตระกูล Kamizono มาแล้ว 'โลชั่นเรียกปีศาจ' เอาไว้ล่อปีศาจนะ
    เราต้องทามันทั่วทั้งร่าง จึงต้องเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำ ก็เลยต้องมาที่สระไงไม่ใช่หรือ?
    ปู่บอกไว้ว่า 'ของดีต้องซ่อนไว้ในใบไม้ที่อยู่ในป่า' มันเป็นกับดักที่สมบูรณ์แบบเลยล่ะ
    'สวมชุดว่ายน้ำไม่ใช่สิ่งที่น่าอายเมื่ออยู่ในสระว่ายน้ำ' ใช่มั้ยล่ะ?" Shinobu บอก

    แต่ไอ้ขวดนั่นมันน่าจะเหมือนโลชั่นประหลาดๆมากกว่านะ แล้วไอ้ความเชื่อแบบผิดๆนี่ล่ะไปจำมาจากไหนกันเนี่ยถึงได้ทำเรื่องน่าไม่อายได้...

    "แต่ว่าเธอน่าจะใช้ครีมทาที่ไหนก็ได้ไม่ใช่หรือไงคะ?" Ekoro บอก

    "เห็นล่ะ...
    Maya-chan Shinobu... ชุดว่ายน้ำนี้เหมาะกับพวกเธอดีนะ"

    "พี่จ๋า ลามก..." Maya-chan ถึงกับเขินอายออกมา

    "นี่นายพูดอะไรออกมาเนี่ย?! ไอ้บ้า! หน้าด้าน! วิตถาร!"

    Shinobu ก็อายเหมือนกัน

    "หา? ทะลึ่งงั้นเหรอ...? โทษที"

    "นั่นเป็นสิ่งแรกที่คุณนึกในหัวได้หรือคะ?" Ekoro ถาม

    "งั้น เอ่อ...ทำไมพวกเธอถึงเรียกผมมานี่ด้วยล่ะ?"

    "ก็ครีมนี้จะได้ผลก็ต่อเมื่อให้เพศตรงข้ามมาทานะ...
    เราก็เลยเรียกนายมานะ Houdai..."

    Shinobu แทบจะอายจนหน้าแดงออกมา

    "เธออยากจะให้ผมช่วยทาให้สินะ?"

    "ใช่"

    "อือ...." Maya-chan ถึงกับอายจนม้วนตัว

    "จำที่พี่พูดไว้นะ... 'ไม่เห็นจะน่าอายตรงไหน เพราะเป็นแค่ยาเอง!'" Shinobu บอก

    "ครอบครัวนักล่าปีศาจนี่มีแต่พวกแปลกๆและก็แปลกยิ่งกว่าทั้งนั้นเลยนะคะ..." Ekoro พูด

    ตกลงว่าจะให้ผมทาโลชั่นนั่นจริงๆสินะ ผมนี่เริ่มหื่นเข้าไปอีกขั้นนึงแล้วล่ะเนี่ย




    ..........................................................

    ..........................................................





    หลังจากนั้น ดูเหมือนว่า Shinobu กับ Maya-chan จะออกอาการเหนื่อยหอบเหมือนกันไปผ่านอะไรมาในหลายๆความหมาย

    "เรียบร้อย! สมบูรณ์แบบ!" ผมบอก

    "อาาาาา... อะไรกันเนี่ย...? รู้สึกดีจริงๆเลย..."

    Shinobu นี่เธอทำเสียงชวนเข้าใจผิดเลยนะเนี่ย

    "พี่จ๋า... พี่นี่ชำนาญจริงๆเลยนะคะ..." Maya-chan พูด

    "คุณนี่ทำได้สุดยอดจริงๆเลยค่ะ..." Ekoro เองก็ถึงกับชมด้วยความตะลึง

    หลังจากนั้น...

    "เฮ้อออ... ครีมนี้ออกฤทธิ์แล้วล่ะ มันจะใช้ได้ตลอดทั้งวันเลยล่ะ" Shinobu พูด

    "ฟุดฟิดๆ" ผมดม

    "น...นี่นายดมอะไรของนายเนี่ย นายทะลึ่ง?!" Shinobu ว่าผมเลย

    "พี่จ๋า ลามก..." Maya-chan ก็ด้วยจ้องด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยจะชอบใจสักเท่าไรนัก

    "โทษนะ... ก็แค่อยากรู้เอง ไม่เห็นเหมือนจะมีกลิ่นอะไรตรงไหนเลย..."

    "มีแต่ปีศาจเท่านั้นที่จะได้กลิ่น มันเป็นกลิ่นพิเศษนะ" Shinobu บอก

    "เห็นล่ะ..."

    "เธอควรจะไปลุยให้เต็มที่เลยนะ แสดงให้เห็นกันจะๆเลยว่าไปได้ไกลถึงไหน"

    "จะพยายามค่ะ..." Maya-chan พูด

    "เรามั่นใจว่าจะจับตัวปีศาจได้แน่นอน!
    Houdai เราไปก่อนล่ะ! นายน่าจะไปฝึกบอกความรู้สึกกับคนที่นายชอบซะ!" Shinobu พูดด้วยความมั่นใจ

    "หา?"

    "เราจะไปจัดการกับปีศาจแล้วนะคะ! พี่จ๋า พยายามเข้านะคะ" Maya-chan พูด

    แล้วทั้งคู่ก็เดินออกไปเลย

    "นี่ทั้งคู่เดินในโรงเรียนทั้งอย่างนั้นเลยหรือ?" Ekoro ถาม

    "อืม...คิดว่าอย่างนั้นแหละ..."

    ว่าแต่ Shinobu ทำแบบนั้นมันจะได้ผลจริงๆหรือ

    และอีกอย่างหนึ่งนะ คนที่ผมชอบนะก็พวกเธอนั่นแหละ ทำไมถึงไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×