ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : Sister Route : Episode 4
"จะว่าไปแล้ว ฉันขอถามคุณหน่อยเถอะ... มีห้องลับอยู่ในโรงเรียนนี้จริงๆหรือคะ?"
"ชมรมลี้ลับก็ใช้ห้องนี้เหมือนกัน แต่มันถูกปิดตัวไปหลังจากที่มีปีศาจปรากฏตัวออกมานะ*"
"ปีศาจเหรอ?! มีปีศาจปรากฏตัวในโรงเรียนจริงๆหรือคะ?!"
"ก็แค่ข่าวลือนะ แต่ผมได้ยินว่าผู้หญิงคนหนึ่งในชมรมพยายามที่จะทำยาเสน่ห์ขณะที่อัญเชิญปีศาจด้วยความผิดพลาดนะ"
"แค่ทำยาเสน่ห์ไหงมันกลายมาเป็นอัญเชิญปีศาจมาได้ล่ะคะ...?"
Ekoro ถึงกับงง ดูยังไงมันก็ไม่น่าเกี่ยวข้องกันเลยด้วยซ้ำ
"ก็เป็นปกติของเรื่องผีที่อยู่ในโรงเรียนอยู่แล้วนี่ นอกจากนี้ ก็มีเรื่องผู้หญิงหูกระต่ายที่น่าสะพรึงกลัวด้วย**
นอกจากนี้ก็ยังมีเรื่องคนเปลือยไต่กำแพงบ้างล่ะ*** มีแต่เรื่องเล่าลือกันไปทั่วทั้งนั้นเลย"
"ฉันไม่คิดว่าโรงเรียนอื่นจะมีเรื่องแปลกๆแบบนี้หรอกนะ!! และไอ้เรื่องสุดท้ายนั่นมันก็ไม่ใช่เรื่องผีสักหน่อย! แจ้งความเลยดีกว่านะค่ะ!!"
"จะว่าไปแล้ว นี่เราจะต้องไปตรงนั้นมั้ยเนี่ย? อืมมมมมมมมม แล้วเราจะไปตรงนั้นยังไงล่ะ...?"
มันคงจะไม่ใช่ 7 เรื่องลี้ลับในโรงเรียนที่อาจจะมี 8 หรือ 10 เรื่องที่ได้ยินมาไม่เหมือนกันล่ะมั้ง...
.....................................................................
เวลา 13:05 - ห้องเรียนชั้นปี 2
ตอนนี้มีบางอย่างที่ผมไม่คิดว่าจะต้องทำเลย... ต้องหยุดพวกเธอด้วยการส่งไปสู่จุดเปรมปรีย์เนี่ย มันคือชีวิตหรือเปล่า?
ตอนนี้ผมแอบอยู่ตรงทางห้องโถงกำลังจะมุ่งหน้าไปยังระเบียง
ผมได้ยินเสียงประชาสัมพันธ์ดังขึ้นมา
ผมแอบอยู่ข้างๆรอให้พวกเธอผ่านไปก่อนแล้วค่อยออกมา
แต่ปรากฏว่า...
ดันถูกพวกเธอเจอตัวเข้าจนได้ งั้นก็ไม่ต้องแอบแล้ว จัดการลุยกันเลยดีกว่า
หลังจากนั้นเอง ผมจึงได้รีบวิ่งไปตามระเบียง ทันใดนั้นผมก็เห็นพวกเธอวิ่งออกมาจากห้องแล้ว ผมรีบเข้าไปแอบหลบอยู่หลังเสาทันที
ดูเหมือนว่าพวกเธอจะวิ่งเลยผ่านผมไปแล้ว...
ปรากฏว่ากลับมาอีกแล้ว!
ไม่มีประโยชน์ใดๆที่จะต้องหลบซ่อนหลังเสาแล้ว จัดการพวกเธอแล้วก็โผล่ออกมาหลังเสาเลยล่ะกัน
ดูเหมือนว่าจะยังมีอีกเยอะเลยล่ะ งั้นผมลุยยิงฟีโรโมนช็อตใส่พวกเธอเลยล่ะกัน
จนกระทั่งมาถึงห้อง 2-E
ดูเหมือนว่าจะมีนักเรียนบางส่วนรอผมอยู่ที่หน้าประตู ผมจึงได้จัดการยิงพวกเธอไปก่อน
หลังจากนั้นผมก็ค่อยๆแอบคลานตัวเข้าไปในห้อง...
ดูเหมือนว่าพวกเธอยังไม่เห็นตัวผม
ผมแอบเข้าไปซ่อนอยู่หลังโต๊ะอาจารย์
ปรากฏว่ามีนักเรียนคนหนึ่งเดินมาเห็นเข้า!
เป็นเรื่องจนได้...
ถ้ามีคนหนึ่งเห็น ก็จะต้องมีอีกหลายคนวิ่งมายังตรงนั้นแน่
เอาเป็นว่าไม่ต้องหลบซ่อนอะไรอีกแล้ว โผล่ตัวออกมาแล้วก็ลุยยิงฟีโรโมนช็อตกันเลยดีกว่า ผมยิงพวกเธอที่อยู่ในห้องเรียนไม่รู้กี่คนต่อกี่คน รวมทั้งครูด้วย ต่างก็แห่กันเข้ามาแบบไม่หยุดเลย
ไม่เข้าใจว่ามันคือสวรรค์หรือว่านรกกันแน่เนี่ย... ผมตะลุยยิงหมดทุกรอบด้าน
จนกระทั่งฝ่าออกไปนอกห้อง ผมก็มาถึงบันไดใกล้ห้องน้ำ
แต่ก็ยังไม่วาย มีพวกเธอแห่เข้ามาหาผมอีก ผมจึงได้จัดการยิงฟีโรโมนช็อตใส่พวกเธอที่เหลือเสีย...
แล้วศึกครั้งนี้ก็จบลงชั่วคราว ณ ตรงนั้น
.....................................................................
ในที่สุด ผมก็มาถึงหน้าห้องจนได้ แต่อย่างที่ว่านั่นแหละ
ห้องมันถูกปิดผนึกเอาไว้!
"เฮ้! Shinobuuu?"
ผมตะโกนเรียกสุดเสียง
"มันล็อก...และ Shinobu ก็ไม่ยอมตอบเลย แย่ชะมัด"
"นี่เรามาถูกที่แล้วหรือคะ? เธอน่าจะได้ยินเสียงคุณแล้วล่ะ... ฉันสงสัยว่าหากเรามาถูกที่นะ" Ekoro พูด
"ก็ที่นี่แหละ บางที Shinobu คงจะไม่ได้ยินเสียงเราเพราะเธอมัวแต่จดจ่อหรือไม่ก็ตื่นเต้นก็ได้ น่าจะเป็นอย่างนั้นแหละ
เธอคงจะอยู่ในภวังค์ฟังเสียงเราจากด้านนอกก็ได้
เธอน่าจะตื่นเต้นเกี่ยวกับเรื่องนางฟ้าที่ช่วยเธอไว้นะ..."
ทันใดนั้นก็มีเสียงเรียกดังมาจากข้างหลัง
"พี่คะ Ekoro-chan"
"...?"
ผมรีบหันไปมอง ก็พบว่า Maya-chan มาอยู่ที่นี่
"พวกเธอ"
"Maya-chan พอดีเลย! มันล็อกอยู่... Shinobu บอกให้ผมเข้ามาข้างในด้วย..."
"เข้ามา...ข้างในหรือคะ...? เอ่อ...เราน่าจะมุดเข้าท่อที่อยู่ในห้องแต่งตัวที่อยู่ข้างๆนะ"
"หาาาาา?"
Maya-chan นี่เธอพูดอะไรออกมาน่ะ หน้าไม่อายเลย
"พวกเธอเข้าไปโดยมุดช่องระบายอากาศได้นะคะ"
"นี่เธอแน่ใจหรือว่าเราจะมุดเข้าช่องนั่นได้นะ? แม้แต่ผมหรือ?"
"อือ ไปมุดกันเลย"
"Maya-chan เธอบอกว่าฐานของพวกเธออยู่ที่นี่ พวกเธอมุดผ่านท่อเข้าไปตลอดเลยหรือ?"
"ค่ะ หนูเองก็เพิ่งจะมุดออกมานี่แหละค่ะ"
"ดูเหมือนจะเป็นพี่น้องที่ซุกซนจริงๆเลยนะคะ" Ekoro พูด
"Shinobu-chan กำลังรอเราอยู่ เราจะไปกันเลยมั้ยคะ?"
"ทำไม Shinobu ถึงได้เลือกสถานที่แปลกๆแบบนี้มาเป็นที่ซ่อนลับด้วยล่ะเนี่ย?"
"Go! Go!"
"แต่...นั่นมันห้องเปลี่ยนชุดหญิงนะ!"
"Let's go!"
"Maya-chan นี่สปิริตเต็มเปี่ยมเลยนะ" Ekoro พูด
"โอเค... งั้นก็ไปเลย!"
นี่เราต้องแอบเข้าไปยังห้องเปลี่ยนชุดหญิงเพื่อที่จะมุดเข้าช่องระบายอากาศเข้าไปในห้องนี้เนี่ยนะ... คิดอะไรของเธอกันเนี่ย...
.....................................................................
เวลา 13:34 - ห้องลับ
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผมจะต้องไปมุดเข้าช่องระบายอากาศตรงที่ห้องแต่งตัว Shinobu คิดจะทำอะไรกันแน่ล่ะเนี่ย?
"Go! Go!"
ผม Ekoro และ Maya-chan ไปด้วยกันทั้งสามคน Maya-chan ได้นำทางไปก่อน
แต่ในระหว่างนั้นเอง...
"เดี๋ยวก่อนสิ หนูจะขึ้นไปด้วย"
"บั้นท้ายของรุ่นพี่..."
เฮ้ยๆ Maya-chan เลิกจ้องบั้นท้ายผมสักทีเถอะ
ดูเหมือนว่าช่องระบายอากาศจะมีทางแยกอยู่เยอะพอควรเลย ผมไม่รู้ว่าช่องไหนที่เราจะต้องมุดเข้าไป
ผมเห็นช่องระบายอากาศใกล้ๆห้องหนึ่ง ก็เลยลองแอบดู
ปรากฏว่าเป็นห้องแต่งตัวหญิงเสียนี่! แถมยังมีพวกนักเรียนหญิงอยู่ในห้องเต็มไปหมด!
"ผิดห้องแล้วค่ะ พี่!"
โดน Maya-chan ดุจนได้ เผลอตัวไปหน่อยเองน่า ว่าแต่ทางข้างหน้านี่มีอยู่สองทาง จะไปทางไหนดีล่ะ ซ้ายหรือขวา?
ไปทางขวาเลยล่ะกัน...
"พี่จ๋า แน่ใจหรือว่าเป็นทางนี้..."
ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ค่อยๆคลำหาดูก่อน แล้วผมกับ Maya-chan ก็คลานไปเรื่อยๆจนกระทั่งไปถึงช่องระบายอากาศ
คงจะเป็นห้องนี้ล่ะมั้ง... งั้นก็โดดลงไปในช่องเลยล่ะกัน
"ผิดห้องแล้วค่ะ พี่!"
"พี่ค๋า ถูกห้องแล้วหรือ..."
ผมว่าห้องนี้ล่ะมั้งที่คงจะเป็นห้องที่ Shinobu บอกให้มา ว่าแต่นี่มันก็แค่ห้องชมรมวิทยาศาสตร์ธรรมดาเองนะ ถึงมันจะดูมืดๆไปหน่อยก็เถอะ
"ถึงแล้วค่ะ"
.....................................................................
"มาสายนะ Houdai!" Shinobu ว่าผมเลย
"ไม่เห็นจำเป็นจะต้องมาตรงนี้ก็ได้เลยนี่ ไม่ใช่ความผิดของผมสักหน่อย ทำไมถึงเลือกตรงนี้มาเป็นฐานด้วยล่ะ?"
"นักล่าปีศาจจะต้องซ่อนตัวในที่มืด เปิดความมืดและนำแสงสว่างเข้ามา มันยากที่จะเข้าใจ แต่ก็พอดีเลย
อย่างช่องระบายอากาศที่นายมุดเข้ามาก็อันเดียวกันนั่นแหละ"
"Shinobu เธอน่าจะเอาดีด้านกีฬานะ ผมจะจัดเตรียมฝึกให้ถ้าสามารถฝึกกับเธอได้นะ"
"จริงด้วย นายจะต้องทำให้มากกว่านี้อีกนะ Houdai"
แล้ว Shinobu ก็เริ่มพึมพำอะไรบางอย่างที่น่าอายออกมา
"ฝึกร่างกายก็เป็นสิ่งจำเป็น ถ้านายอยากจะช่วยเหลืองานเราสักวัน...
อ๊ะ...เดี๋ยวนะ...ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย! ตอนที่บอกว่าฝึกร่างกาย ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น..."
ดูท่า Shinobu จะคิดลึกมากไป
"หา? อะไรหรือ?"
"นั่นไง..." Ekoro บอก
"มาถึงสักที!"
Maya-chan เพิ่งจะตามเข้ามาในห้อง
"เธอก็มาด้วยหรือ Maya? ไม่เป็นไรนะ? อืมมมม... เราอาจจะต้องทบทวนเรื่องทางเข้าใหม่แล้วล่ะ..."
"ทำไมเธอถึงต้องทบทวนให้เค้านอกจากผมด้วยล่ะ?"
"หนูไม่เป็นไรหรอกค่ะ ที่สำคัญกว่านั้น เราต้องรีบเปิดประชุมฉุกเฉินเดี๋ยวนี้เลยค่ะ" Maya-chan บอก
"จริงด้วย งั้นก็มาเริ่มกันเลย 'การประชุม Houdai ครั้งที่ 360'"
"โอ้!"
เดี๋ยวนะ นี่เอาชื่อผมไปเป็นหัวข้อประชุมแล้วหรือ
"เอาล่ะ Houdai ช่วยอธิบายเรื่องนางฟ้าให้ด้วย"
"เดี๋ยวก่อนนะ?! เธอบอกว่าครั้งที่ 360 หรือ?"
"อย่าห่วงเรื่องรายละเอียดเล็กๆเลยค่ะ" Maya-chan บอก
"ต...ตกลง..."
(แล้วผมก็บอกพวกเธอทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับผมในวันนี้ด้วยความรู้สึกที่สื่อไปถึงพวกเธอ)
หลังจากที่ผมเล่าเรื่องจบแล้ว Shinobu ถึงกับหน้าแดงออกมา
"เห็นล่ะ หนูคิดว่าหนูเข้าใจแล้วล่ะค่ะ" Maya-chan บอก
"...แต่นายจะต้องหาแฟนให้ได้ในวันนี้สินะ... วันนี้... อืมมมมม... ฉันยังไม่พร้อมหรอกนะ..." Shinobu พูดด้วยความอาย
"Shinobu?"
"น...น...น...ในที่นี้! Houdai ม...ม...ม...มีคนที่นายชอบอยู่หรือเปล่าล่ะ?!?!"
"เธอท่าทางจะตะขิดตะขวงใจสุดๆไปเลย เป็นคนที่ตีความได้ง่ายจริงๆนะคะ" Ekoro พูด
"อืม...... ก็มีนะ...... แต่ว่า......"
ผมดันพูดไม่ออกเสียนี่
"........." Maya-chan ถึงกับอายออกมาเลย
"........." ผมก็อายเหมือนกัน
"........." Shinobu ก็พูดไม่ออก
(เออ... นี่มันเต็มไปด้วยตัว "า..." ทั้งนั้นเลย)
"...เอาล่ะ งั้นเราน่าจะไปจัดการกับปีศาจนั่นก่อน จะได้ไม่มายุ่งกับนายอีก" Shinobu พูด
"เห็นด้วยกับเธอเลยค่ะ บางทีฉันคิดว่าน่าจะดีเมื่อคุณได้บอกความรู้สึกกับพวกเธอนะคะ" Ekoro สนับสนุน
"หา? หมายความว่ายังไงเหรอ?"
"Ekoro-chan หนูเห็นด้วยค่ะ" Maya-chan คล้อยตาม Ekoro
"เห็นด้วยกับนางฟ้าเป็นอย่างยิ่งเลยล่ะ! รอก่อนนะ Houdai! เราจะไปจัดการกับปีศาจเดี๋ยวนี้แหละ!"
แล้ว Shinobu กับ Maya-chan ก็เดินออกจากห้องไปเลย
"หา? อ๊ะ... เดี๋ยวก่อนสิ!"
"พวกเธอไปซะแล้ว สมกับเป็นพี่น้องกันเลยนะคะ..."
อุตส่าห์มายังที่ห้องลับแล้ว ทำไมถึงบอกความรู้สึกให้กับพวกเธอไม่ได้สักที ทำไมถึงไม่พูดออกไปกันน้า...
*เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นตอนที่ Kaname Nonomiya โดนปีศาจจับตัวขณะที่กำลังปราบอยู่
**Aoi Uno เคยบุกไปอาละวาดถึงห้องชมรมวงดนตรีเบาจนคนในชมรมหวาดกลัวกันหมด ยกเว้นแต่บางคนที่ไม่ได้อยู่ในห้องชมรมที่ไม่ได้รู้ถึงความน่ากลัวนี้
*** Tenzou เคยพยายามแอบปีนตึกเพื่อเข้าไปหา Kaoruko Sakurazaki ในห้องศิลปะโดยพยายามหลบไม่ให้พวกบอดี้การ์ดรู้ตัว
"ชมรมลี้ลับก็ใช้ห้องนี้เหมือนกัน แต่มันถูกปิดตัวไปหลังจากที่มีปีศาจปรากฏตัวออกมานะ*"
"ปีศาจเหรอ?! มีปีศาจปรากฏตัวในโรงเรียนจริงๆหรือคะ?!"
"ก็แค่ข่าวลือนะ แต่ผมได้ยินว่าผู้หญิงคนหนึ่งในชมรมพยายามที่จะทำยาเสน่ห์ขณะที่อัญเชิญปีศาจด้วยความผิดพลาดนะ"
"แค่ทำยาเสน่ห์ไหงมันกลายมาเป็นอัญเชิญปีศาจมาได้ล่ะคะ...?"
Ekoro ถึงกับงง ดูยังไงมันก็ไม่น่าเกี่ยวข้องกันเลยด้วยซ้ำ
"ก็เป็นปกติของเรื่องผีที่อยู่ในโรงเรียนอยู่แล้วนี่ นอกจากนี้ ก็มีเรื่องผู้หญิงหูกระต่ายที่น่าสะพรึงกลัวด้วย**
นอกจากนี้ก็ยังมีเรื่องคนเปลือยไต่กำแพงบ้างล่ะ*** มีแต่เรื่องเล่าลือกันไปทั่วทั้งนั้นเลย"
"ฉันไม่คิดว่าโรงเรียนอื่นจะมีเรื่องแปลกๆแบบนี้หรอกนะ!! และไอ้เรื่องสุดท้ายนั่นมันก็ไม่ใช่เรื่องผีสักหน่อย! แจ้งความเลยดีกว่านะค่ะ!!"
"จะว่าไปแล้ว นี่เราจะต้องไปตรงนั้นมั้ยเนี่ย? อืมมมมมมมมม แล้วเราจะไปตรงนั้นยังไงล่ะ...?"
มันคงจะไม่ใช่ 7 เรื่องลี้ลับในโรงเรียนที่อาจจะมี 8 หรือ 10 เรื่องที่ได้ยินมาไม่เหมือนกันล่ะมั้ง...
.....................................................................
เวลา 13:05 - ห้องเรียนชั้นปี 2
ตอนนี้มีบางอย่างที่ผมไม่คิดว่าจะต้องทำเลย... ต้องหยุดพวกเธอด้วยการส่งไปสู่จุดเปรมปรีย์เนี่ย มันคือชีวิตหรือเปล่า?
ตอนนี้ผมแอบอยู่ตรงทางห้องโถงกำลังจะมุ่งหน้าไปยังระเบียง
ผมได้ยินเสียงประชาสัมพันธ์ดังขึ้นมา
ผมแอบอยู่ข้างๆรอให้พวกเธอผ่านไปก่อนแล้วค่อยออกมา
แต่ปรากฏว่า...
ดันถูกพวกเธอเจอตัวเข้าจนได้ งั้นก็ไม่ต้องแอบแล้ว จัดการลุยกันเลยดีกว่า
หลังจากนั้นเอง ผมจึงได้รีบวิ่งไปตามระเบียง ทันใดนั้นผมก็เห็นพวกเธอวิ่งออกมาจากห้องแล้ว ผมรีบเข้าไปแอบหลบอยู่หลังเสาทันที
ดูเหมือนว่าพวกเธอจะวิ่งเลยผ่านผมไปแล้ว...
ปรากฏว่ากลับมาอีกแล้ว!
ไม่มีประโยชน์ใดๆที่จะต้องหลบซ่อนหลังเสาแล้ว จัดการพวกเธอแล้วก็โผล่ออกมาหลังเสาเลยล่ะกัน
ดูเหมือนว่าจะยังมีอีกเยอะเลยล่ะ งั้นผมลุยยิงฟีโรโมนช็อตใส่พวกเธอเลยล่ะกัน
จนกระทั่งมาถึงห้อง 2-E
ดูเหมือนว่าจะมีนักเรียนบางส่วนรอผมอยู่ที่หน้าประตู ผมจึงได้จัดการยิงพวกเธอไปก่อน
หลังจากนั้นผมก็ค่อยๆแอบคลานตัวเข้าไปในห้อง...
ดูเหมือนว่าพวกเธอยังไม่เห็นตัวผม
ผมแอบเข้าไปซ่อนอยู่หลังโต๊ะอาจารย์
ปรากฏว่ามีนักเรียนคนหนึ่งเดินมาเห็นเข้า!
เป็นเรื่องจนได้...
ถ้ามีคนหนึ่งเห็น ก็จะต้องมีอีกหลายคนวิ่งมายังตรงนั้นแน่
เอาเป็นว่าไม่ต้องหลบซ่อนอะไรอีกแล้ว โผล่ตัวออกมาแล้วก็ลุยยิงฟีโรโมนช็อตกันเลยดีกว่า ผมยิงพวกเธอที่อยู่ในห้องเรียนไม่รู้กี่คนต่อกี่คน รวมทั้งครูด้วย ต่างก็แห่กันเข้ามาแบบไม่หยุดเลย
ไม่เข้าใจว่ามันคือสวรรค์หรือว่านรกกันแน่เนี่ย... ผมตะลุยยิงหมดทุกรอบด้าน
จนกระทั่งฝ่าออกไปนอกห้อง ผมก็มาถึงบันไดใกล้ห้องน้ำ
แต่ก็ยังไม่วาย มีพวกเธอแห่เข้ามาหาผมอีก ผมจึงได้จัดการยิงฟีโรโมนช็อตใส่พวกเธอที่เหลือเสีย...
แล้วศึกครั้งนี้ก็จบลงชั่วคราว ณ ตรงนั้น
.....................................................................
ในที่สุด ผมก็มาถึงหน้าห้องจนได้ แต่อย่างที่ว่านั่นแหละ
ห้องมันถูกปิดผนึกเอาไว้!
"เฮ้! Shinobuuu?"
ผมตะโกนเรียกสุดเสียง
"มันล็อก...และ Shinobu ก็ไม่ยอมตอบเลย แย่ชะมัด"
"นี่เรามาถูกที่แล้วหรือคะ? เธอน่าจะได้ยินเสียงคุณแล้วล่ะ... ฉันสงสัยว่าหากเรามาถูกที่นะ" Ekoro พูด
"ก็ที่นี่แหละ บางที Shinobu คงจะไม่ได้ยินเสียงเราเพราะเธอมัวแต่จดจ่อหรือไม่ก็ตื่นเต้นก็ได้ น่าจะเป็นอย่างนั้นแหละ
เธอคงจะอยู่ในภวังค์ฟังเสียงเราจากด้านนอกก็ได้
เธอน่าจะตื่นเต้นเกี่ยวกับเรื่องนางฟ้าที่ช่วยเธอไว้นะ..."
ทันใดนั้นก็มีเสียงเรียกดังมาจากข้างหลัง
"พี่คะ Ekoro-chan"
"...?"
ผมรีบหันไปมอง ก็พบว่า Maya-chan มาอยู่ที่นี่
"พวกเธอ"
"Maya-chan พอดีเลย! มันล็อกอยู่... Shinobu บอกให้ผมเข้ามาข้างในด้วย..."
"เข้ามา...ข้างในหรือคะ...? เอ่อ...เราน่าจะมุดเข้าท่อที่อยู่ในห้องแต่งตัวที่อยู่ข้างๆนะ"
"หาาาาา?"
Maya-chan นี่เธอพูดอะไรออกมาน่ะ หน้าไม่อายเลย
"พวกเธอเข้าไปโดยมุดช่องระบายอากาศได้นะคะ"
"นี่เธอแน่ใจหรือว่าเราจะมุดเข้าช่องนั่นได้นะ? แม้แต่ผมหรือ?"
"อือ ไปมุดกันเลย"
"Maya-chan เธอบอกว่าฐานของพวกเธออยู่ที่นี่ พวกเธอมุดผ่านท่อเข้าไปตลอดเลยหรือ?"
"ค่ะ หนูเองก็เพิ่งจะมุดออกมานี่แหละค่ะ"
"ดูเหมือนจะเป็นพี่น้องที่ซุกซนจริงๆเลยนะคะ" Ekoro พูด
"Shinobu-chan กำลังรอเราอยู่ เราจะไปกันเลยมั้ยคะ?"
"ทำไม Shinobu ถึงได้เลือกสถานที่แปลกๆแบบนี้มาเป็นที่ซ่อนลับด้วยล่ะเนี่ย?"
"Go! Go!"
"แต่...นั่นมันห้องเปลี่ยนชุดหญิงนะ!"
"Let's go!"
"Maya-chan นี่สปิริตเต็มเปี่ยมเลยนะ" Ekoro พูด
"โอเค... งั้นก็ไปเลย!"
นี่เราต้องแอบเข้าไปยังห้องเปลี่ยนชุดหญิงเพื่อที่จะมุดเข้าช่องระบายอากาศเข้าไปในห้องนี้เนี่ยนะ... คิดอะไรของเธอกันเนี่ย...
.....................................................................
เวลา 13:34 - ห้องลับ
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผมจะต้องไปมุดเข้าช่องระบายอากาศตรงที่ห้องแต่งตัว Shinobu คิดจะทำอะไรกันแน่ล่ะเนี่ย?
"Go! Go!"
ผม Ekoro และ Maya-chan ไปด้วยกันทั้งสามคน Maya-chan ได้นำทางไปก่อน
แต่ในระหว่างนั้นเอง...
"เดี๋ยวก่อนสิ หนูจะขึ้นไปด้วย"
"บั้นท้ายของรุ่นพี่..."
เฮ้ยๆ Maya-chan เลิกจ้องบั้นท้ายผมสักทีเถอะ
ดูเหมือนว่าช่องระบายอากาศจะมีทางแยกอยู่เยอะพอควรเลย ผมไม่รู้ว่าช่องไหนที่เราจะต้องมุดเข้าไป
ผมเห็นช่องระบายอากาศใกล้ๆห้องหนึ่ง ก็เลยลองแอบดู
ปรากฏว่าเป็นห้องแต่งตัวหญิงเสียนี่! แถมยังมีพวกนักเรียนหญิงอยู่ในห้องเต็มไปหมด!
"ผิดห้องแล้วค่ะ พี่!"
โดน Maya-chan ดุจนได้ เผลอตัวไปหน่อยเองน่า ว่าแต่ทางข้างหน้านี่มีอยู่สองทาง จะไปทางไหนดีล่ะ ซ้ายหรือขวา?
ไปทางขวาเลยล่ะกัน...
"พี่จ๋า แน่ใจหรือว่าเป็นทางนี้..."
ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ค่อยๆคลำหาดูก่อน แล้วผมกับ Maya-chan ก็คลานไปเรื่อยๆจนกระทั่งไปถึงช่องระบายอากาศ
คงจะเป็นห้องนี้ล่ะมั้ง... งั้นก็โดดลงไปในช่องเลยล่ะกัน
"ผิดห้องแล้วค่ะ พี่!"
"พี่ค๋า ถูกห้องแล้วหรือ..."
ผมว่าห้องนี้ล่ะมั้งที่คงจะเป็นห้องที่ Shinobu บอกให้มา ว่าแต่นี่มันก็แค่ห้องชมรมวิทยาศาสตร์ธรรมดาเองนะ ถึงมันจะดูมืดๆไปหน่อยก็เถอะ
"ถึงแล้วค่ะ"
.....................................................................
"มาสายนะ Houdai!" Shinobu ว่าผมเลย
"ไม่เห็นจำเป็นจะต้องมาตรงนี้ก็ได้เลยนี่ ไม่ใช่ความผิดของผมสักหน่อย ทำไมถึงเลือกตรงนี้มาเป็นฐานด้วยล่ะ?"
"นักล่าปีศาจจะต้องซ่อนตัวในที่มืด เปิดความมืดและนำแสงสว่างเข้ามา มันยากที่จะเข้าใจ แต่ก็พอดีเลย
อย่างช่องระบายอากาศที่นายมุดเข้ามาก็อันเดียวกันนั่นแหละ"
"Shinobu เธอน่าจะเอาดีด้านกีฬานะ ผมจะจัดเตรียมฝึกให้ถ้าสามารถฝึกกับเธอได้นะ"
"จริงด้วย นายจะต้องทำให้มากกว่านี้อีกนะ Houdai"
แล้ว Shinobu ก็เริ่มพึมพำอะไรบางอย่างที่น่าอายออกมา
"ฝึกร่างกายก็เป็นสิ่งจำเป็น ถ้านายอยากจะช่วยเหลืองานเราสักวัน...
อ๊ะ...เดี๋ยวนะ...ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย! ตอนที่บอกว่าฝึกร่างกาย ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น..."
ดูท่า Shinobu จะคิดลึกมากไป
"หา? อะไรหรือ?"
"นั่นไง..." Ekoro บอก
"มาถึงสักที!"
Maya-chan เพิ่งจะตามเข้ามาในห้อง
"เธอก็มาด้วยหรือ Maya? ไม่เป็นไรนะ? อืมมมม... เราอาจจะต้องทบทวนเรื่องทางเข้าใหม่แล้วล่ะ..."
"ทำไมเธอถึงต้องทบทวนให้เค้านอกจากผมด้วยล่ะ?"
"หนูไม่เป็นไรหรอกค่ะ ที่สำคัญกว่านั้น เราต้องรีบเปิดประชุมฉุกเฉินเดี๋ยวนี้เลยค่ะ" Maya-chan บอก
"จริงด้วย งั้นก็มาเริ่มกันเลย 'การประชุม Houdai ครั้งที่ 360'"
"โอ้!"
เดี๋ยวนะ นี่เอาชื่อผมไปเป็นหัวข้อประชุมแล้วหรือ
"เอาล่ะ Houdai ช่วยอธิบายเรื่องนางฟ้าให้ด้วย"
"เดี๋ยวก่อนนะ?! เธอบอกว่าครั้งที่ 360 หรือ?"
"อย่าห่วงเรื่องรายละเอียดเล็กๆเลยค่ะ" Maya-chan บอก
"ต...ตกลง..."
(แล้วผมก็บอกพวกเธอทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับผมในวันนี้ด้วยความรู้สึกที่สื่อไปถึงพวกเธอ)
หลังจากที่ผมเล่าเรื่องจบแล้ว Shinobu ถึงกับหน้าแดงออกมา
"เห็นล่ะ หนูคิดว่าหนูเข้าใจแล้วล่ะค่ะ" Maya-chan บอก
"...แต่นายจะต้องหาแฟนให้ได้ในวันนี้สินะ... วันนี้... อืมมมมม... ฉันยังไม่พร้อมหรอกนะ..." Shinobu พูดด้วยความอาย
"Shinobu?"
"น...น...น...ในที่นี้! Houdai ม...ม...ม...มีคนที่นายชอบอยู่หรือเปล่าล่ะ?!?!"
"เธอท่าทางจะตะขิดตะขวงใจสุดๆไปเลย เป็นคนที่ตีความได้ง่ายจริงๆนะคะ" Ekoro พูด
"อืม...... ก็มีนะ...... แต่ว่า......"
ผมดันพูดไม่ออกเสียนี่
"........." Maya-chan ถึงกับอายออกมาเลย
"........." ผมก็อายเหมือนกัน
"........." Shinobu ก็พูดไม่ออก
(เออ... นี่มันเต็มไปด้วยตัว "า..." ทั้งนั้นเลย)
"...เอาล่ะ งั้นเราน่าจะไปจัดการกับปีศาจนั่นก่อน จะได้ไม่มายุ่งกับนายอีก" Shinobu พูด
"เห็นด้วยกับเธอเลยค่ะ บางทีฉันคิดว่าน่าจะดีเมื่อคุณได้บอกความรู้สึกกับพวกเธอนะคะ" Ekoro สนับสนุน
"หา? หมายความว่ายังไงเหรอ?"
"Ekoro-chan หนูเห็นด้วยค่ะ" Maya-chan คล้อยตาม Ekoro
"เห็นด้วยกับนางฟ้าเป็นอย่างยิ่งเลยล่ะ! รอก่อนนะ Houdai! เราจะไปจัดการกับปีศาจเดี๋ยวนี้แหละ!"
แล้ว Shinobu กับ Maya-chan ก็เดินออกจากห้องไปเลย
"หา? อ๊ะ... เดี๋ยวก่อนสิ!"
"พวกเธอไปซะแล้ว สมกับเป็นพี่น้องกันเลยนะคะ..."
อุตส่าห์มายังที่ห้องลับแล้ว ทำไมถึงบอกความรู้สึกให้กับพวกเธอไม่ได้สักที ทำไมถึงไม่พูดออกไปกันน้า...
*เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นตอนที่ Kaname Nonomiya โดนปีศาจจับตัวขณะที่กำลังปราบอยู่
**Aoi Uno เคยบุกไปอาละวาดถึงห้องชมรมวงดนตรีเบาจนคนในชมรมหวาดกลัวกันหมด ยกเว้นแต่บางคนที่ไม่ได้อยู่ในห้องชมรมที่ไม่ได้รู้ถึงความน่ากลัวนี้
*** Tenzou เคยพยายามแอบปีนตึกเพื่อเข้าไปหา Kaoruko Sakurazaki ในห้องศิลปะโดยพยายามหลบไม่ให้พวกบอดี้การ์ดรู้ตัว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น