Gal☆Gun: Double Peace

ลำดับตอนที่ #16 : Sister Route : Episode 3

"เอาล่ะ ผมต้องยกตัวเองและทำให้พวกเธอหันมาสนใจไปด้วย และเมื่อพวกเธอแห่กันมาหาผม ก็จะช่วยพวกเธอได้!" ผมพูด

"ค่ะ เราควรที่จะเดินไปที่ไหนสักแห่งที่มีหญิงสาวเยอะๆ จะได้เพิ่มออร่าดึงดูดไปด้วย
แต่อย่าไปมัวหลงใหลกับสาวอื่นนะ เข้าใจมั้ยค่ะ?" Ekoro บอก

"ผมไม่ทำอย่างนั้นหรอก ผมอยากได้คนที่ผมรักเท่านั้นแหละ"

"คุณเข้าใจหรือเปล่าว่าคุณไม่ได้มีแค่หนึ่ง แต่เป็นสองคนเลยนะ มันมากเกินคู่สามีภรรยาอีกนะคะ
เอาล่ะ ฉันจะตามติดกับคุณจนกว่าจะพอใจนะคะ ท่าน Houdai"

"ขอบใจนะ Ekoro ไปกันเถอะ!"





...............................................................





เอาล่ะ ผมจะลองไปเดินเล่นแถวไหนดี...

เอาตรงนี้ดีกว่า...

เวลา 10:57 - ห้องโถงชั้น 2

นี่ผมโคตรดังเลยหรือ? แค่วันนี้เองหรือ? ให้ตายสิ ความจริงนี่มันแปลกยิ่งกว่านิยายจริงๆเลยเนี่ย...

ผมแอบอยู่ตรงบันได เห็นพวกเธอวิ่งผ่านไปมาอยู่เต็มไปหมด ผมว่ารอให้พวกเธอวิ่งผ่านไปก่อนน่าจะปลอดภัยกว่า

โอเค ทางโล่งแล้ว ไปกันต่อ...

ปรากฏว่าทันใดนั้น พวกเธอก็กระโดดลงบันไดโผล่มาต่อหน้าผมในระยะเผาขนเลย!

เฮ้ย! แย่แล้วสิ ดูเหมือนว่าพวกเธอจะโผล่เข้ามาอย่างกะทันหันเลย ถูกเจอตัวจนได้... ผมไม่รอช้ายิงฟีโรโมนช็อตใส่พวกเธอทันที

หลังจากนั้นผลลัพธ์ของมันก็คงไม่ต้องพูดถึง ยังมีพวกเธอวิ่งเข้ามาหาผมอีกจำนวนมากเลยไม่ว่าจะเป็นทางระเบียงหรือไม่ก็ขึ้นบันไดลงบันได มาหมดทุกทางเลย! นี่ผมต้องยิงหมดรอบด้านเลยหรือไงเนี่ย...

พอผมหันหลังก็เจอพวกเธอมาอยู่ข้างหลังเลย ผมนี่สะดุ้งตกใจหมดเลย! ทำไมถึงมาแบบไม่ทันตั้งตัวล่ะเนี่ย

หลังจากที่ผมจัดการกับพวกเธอได้หมดแล้ว คิดว่าน่าจะหมดแค่นี้ แต่ไม่ใช่ ยังมีพวกเธอแห่กันเข้ามาอีกล่ะ หนีดีกว่า หนีไปทางไหนดีน้า...

หนีไปยังทางเชื่อมต่อระหว่างอาคารเลยล่ะกัน

แต่ยังไม่วายก็ยังตามผมมาทางนี้อยู่ดี เอาไงเอากันล่ะวะ... ยิงเลยดีกว่า ไม่รู้ว่าจะกรูกันเข้ามาอีกสักกี่คนกันล่ะเนี่ย ยิงฟีโรโมนช็อตให้หมดเลยดีกว่า

ต่อมา ผมก็เดินต่อไปตามทางอย่างช้าๆ จนกระทั่งมาถึงอาคารเรียนอีกฟากหนึ่ง ปรากฏว่าตรงทางแยกนั้น มีพวกเธอเดินผ่านมา แต่พวกเธอดันเลี้ยวมาทางนี้ พวกเธอก็เลยวิ่งเข้ามาหาผมเลย! ผมนี่ตกใจรีบยิงฟีโรโมนช็อตออกมาเลย

หลังจากนั้นผมก็โผล่มาดาหน้าหาจัดการพวกเธอที่อยู่หน้าห้องเรียนทั้งหมด หลังจากนั้นก็เดินต่อไปตามทางเรื่อยๆ

แต่ไม่วายก็ยังมีพวกเธอโผล่มาอีก แถมยังวิ่งไล่ตามผมมาด้วยก็เลยต้องรีบหนีล่ะ แต่หนีไปก็คงไม่มีประโยชน์อีกสินะ...

ผมสังเกตเห็นพวกเธออีกหลายคนโผล่ออกมาจากห้อง 2-E อีกหลายคน ก็เลยจัดการพวกที่อยู่ข้างนอกก่อนแล้วค่อยมุดแอบหลบหลังหน้าต่างคิดว่าน่าจะไม่รู้

แต่ผมคิดผิด...

ยังไงพวกเธอก็ต้องรู้ตัว ก็เลยไม่ต้องมุดซ่อนแล้ว จัดการตรงๆเหอะ

แล้วผมก็ไปยังสุดห้องก่อนที่จะมาถึงบันไดใกล้ห้องน้ำ ก็ยังมีพวกเธอโผล่ออกมาจากบันไดและก็ห้องน้ำรวมทั้งทางเดินเชื่อมอาคารอีกหลายคนเลย กว่าจะจัดการได้ก็แทบแย่

เฮ้อ... ผมคิดว่าน่าจะรอดแล้วล่ะมั้ง...





...............................................................





ระหว่างนั้น บังเอิญไปเจอกับ Shinobu กับ Maya-chan

"......พี่คะ กำลังทำอะไรอยู่หรือคะ?" Maya-chan ถาม

"เอ่อ... Shinobu...Maya-chan..." ผมยังมัวแต่อ้ำๆอึงๆอยู่

"Houdai...นี่นาย... ไปทำอะไรกับนักเรียนหญิงพวกนั้นนะ...! นี่มันอะไรกัน?!"

ดูเหมือนว่า Shinobu สงสัยว่าผมไปเที่ยวไล่จีบสาวมั่วซั่วหมดทั้งชั้นสินะ

"ก็ไม่ได้ดูเหมือนอะไรหรอก! เป็นเพราะ...อืม..."

แล้วผมก็เล่าเรื่องมั่วๆออกไป

"นานมาแล้วในสงคราม มีสัตว์ร้ายที่ถูกผนึกในตัวผมโดยผู้เฒ่า ตอนนี้ผนึกนั้นใกล้จะแตกออกมาแล้ว..."

"เจ๋งไปเลยค่ะ!"

ดูเหมือนว่า Maya-chan จะสนใจในเรื่องเล่าด้วย

"ฉันยังสงสัยเรื่องนั้นอยู่นะ..."

ส่วน Shinobu ก็ไม่ค่อยสนใจเรื่องนี้สักเท่าไรนัก

"ถ้าหากเป็นแบบนี้ต่อไป... ออร่าของผมอาจจะทำร้ายพวกเธอได้... ยกโทษให้ผมด้วย..."

"......!" Maya-chan รีบยกมือตั้งท่ารับขึ้นมาเลย

"อะไรกัน? น่าจะตบนายสักทีมั้ยเนี่ย? เอาแบบที่พอจะได้สติขึ้นมาเลยมั้ย?"

Shinobu คิดว่าผมคงจะพูดเพ้ออะไรแปลกๆเหมือนคนไร้สติพูดคนเดียวแน่ๆ

"ฉันคิดว่ามันสายไปแล้วล่ะค่ะ..." Ekoro บอก

"เฮ้ย อย่าตบผมนะ!"

"แย่ที่สุดเลย เราต้องรีบตามหาปีศาจแล้วล่ะ Maya เราน่าจะแก้คำสาป Houdai เลยมั้ย?" Shinobu ถาม

"เอ่อ Shinobu-chan หนูน่าจะบอกเธอดีกว่านะ ว่าแต่...อืมมม... พี่เค้ามีนางฟ้ามาอยู่ด้วยนะ"

Maya-chan พูดในสิ่งที่ไม่น่าเชื่อออกมา

"หา?!"

ผมถึงกับตกใจสะดุ้งโหยงเลย Shinobu ก็ด้วย

"ท่าน Maya... นี่คุณมองเห็นฉันหรือ?!" Ekoro ถาม

"หนูเห็นคุณอย่างชัดเจนเลยค่ะ"

ดูเหมือนว่า Maya-chan จะตอบแบบไม่ต้องคิดอะไรเลย ตกลงว่า Maya-chan เห็น Ekoro สินะ

"แล้ว...ทำไมเธอถึงไม่บอก Shinobu ก่อนหน้านั้นล่ะ?" ผมถาม Maya-chan

"ก็หนูหาจังหวะบอกเธอไม่ได้นะสิ... หนูพูดกับคนไม่เก่ง... และ Shinobu ก็เป็นคนแบบนั้นด้วย..."

"คาดไม่ถึงเลยว่าเธอจะมองเห็นฉันได้เลยนะเนี่ย ท่าน Maya! เธอนี่มันสุดยอดจริงๆเลย!" Ekoro ชม

"Stop! เดี๋ยวก่อนนะ! นี่มันอะไรกันเนี่ย? ฉันนึกไม่ออกเลยว่าพวกเธอกำลังพูดอะไรกันอยู่...
นี่เธอบอกว่า Houdai มีนางฟ้ามาอยู่ด้วยหรือ? นี่มันไม่ตลกเอามากๆเลยนะ"

ดูเหมือนว่า Shinobu จะมองไม่เห็น เธอก็เลยไม่เชื่อว่าผมจะมี Ekoro ตามติดอยู่ด้วย

"ไม่ได้ตลกสักหน่อย มีนางฟ้าอยู่ตรงนี้จริงๆนะ... แม้จะเห็นแค่หนึ่งก็ตาม..." Maya-chan เถียงกลับ

"เฮ้อ แล้วนี่เธอไม่เห็นเลยหรือ?" Ekoro พูดถึง Shinobu

"ฉันไม่เชื่อหรอก... แต่ก็ไม่เหมือนว่า Maya จะโกหกสักเท่าไร..."

Shinobu คิดว่า Maya-chan กุเรื่องขึ้นมา แต่สีหน้าของ Maya นั้นไม่มีอะไรที่เป็นพิรุธเลยแม้แต่น้อย จะเอายังไงดีล่ะน้า...

"ก็ได้ ฉันว่าเราน่าจะไปยังจุดที่สูงที่สุดที่เราไปได้ล่ะกัน...... ไปยังที่ดาดฟ้ากันเลย"

"ดาดฟ้าเหรอ? แล้วอยากจะให้ทำอะไรหรือ?" ผมถาม

"ฉันคิดอะไรออกแล้วล่ะ แต่ฉันกับ Maya ขอเตรียมการเอาไว้ก่อน นายล่วงหน้าไปก่อนเลยได้มั้ย?"

"Shinobu-chan...หมายความว่ายังไงหรือ...?" Maya-chan ถาม

"...?"

ผมเองก็งง ไม่รู้ว่า Shinobu จะวางแผนอะไร แต่เอาเป็นว่าไปตรงนั้นก่อนล่ะกัน





...............................................................





เวลา 11:26 - บันไดกลาง

ต้องรีบขึ้นไปยังดาดฟ้าแล้ว ผมหวังว่าคงจะไม่มีพวกนั้นมากนัก

ตอนนี้ผมอยู่ที่หน้าบันไดกำลังจะเดินขึ้นไป

"เจอตัวแล้ว!"

แย่แล้วสิ ถูกพบตัวจนได้ พวกเธอแห่กันเข้ามาแล้ว โผล่มาจากชั้นบนและก็ชั้นล่างเลย แถมยังมาอย่างกับฝูงสัตว์เลย ให้ตายสิ... มันมีกี่คนละนั่น เอาเป็นว่าน่าจะประมาณสัก 6-7 คนล่ะมั้ง...

หลังจากที่ผมจัดการยิงฟีโรโมนช็อตใส่พวกเธอไปแล้ว กำลังจะขึ้นบันได ยังขึ้นไปได้ครึ่งทางปรากฏว่าพวกเธอก็แห่กันเข้ามาอีกแล้ว... แล้วทำยังไงนะเหรอ ก็จัดการตามเคยนั่นแหละ

ไม่นานนัก ผมได้ชำเลืองมองดูชั้นล่าง ก็มีพวกเธออยู่ 2-3 คน ปรากฏว่าทันใดนั้นพวกเธอก็รีบวิ่งขึ้นบันไดไปเลย หรือว่าพวกเธอรู้แล้วว่าผมอยู่ข้างบนนี้

ต้องรีบหนีแล้วล่ะ

พอผมขึ้นไปยังชั้น 3 ได้ ปรากฏว่าเบื้องหน้าของผมก็สังเกตเห็นพวกเธอวิ่งมาจากอีกฝั่งหนึ่งของอาคารแห่กันมาหาผมแล้ว และก็ยังมีพวกเธอโผล่มาจากทางอื่นอีกต่างหาก ผมรีบยิงฟีโรโมนช็อตใส่พวกเธอที่อยู่ข้างหน้าทันที

หลังจากนั้นไม่นาน พวกเธอที่อยู่ข้างล่างก็วิ่งขึ้นบันไดตามผมมาจนได้ แต่อย่างที่ว่านั่นแหละ เสร็จด้วยฟีโรโมนช็อตไปเรียบร้อยแล้วล่ะ

แล้วผมก็เตรียมตัวขึ้นบันได แต่... พวกเธอดันกระโดดลงบันไดขวางทางผมเอาไว้ ก็เลยจัดการไปซะ

หลังจากนั้นก็มาถึงชั้นดาดฟ้า แต่ยังไม่ทันที่จะออกไปข้างนอก ก็มีพวกเธอเข้ามาดักรอขวางทางผมเอาไว้ บางคนถึงกับซ่อนอยู่หลังตู้เลยด้วยซ้ำ แต่มีหรือที่ผมจะไม่รู้ล่ะ

ต่อมา หลังจากที่ผมจัดการพวกเธอหมดแล้ว ก็เดินต่อไปยังที่ดาดฟ้า แต่ไม่วายก็ยังมีพวกเธอเหลืออยู่อีก ก็เลยยิงฟีโรโมนช็อตตามเก็บพวกที่เหลือจนหมด

แล้วผมก็มาถึงดาดฟ้าโรงเรียนจนได้





...............................................................





ครู่ต่อมา Shinobu กับ Maya-chan ก็ตามมาถึงดาดฟ้า

"ขอบใจที่รอนะ Houdai" Shinobu พูด

"Shinobu-chan... แน่ใจหรือว่าจะทำ -แบบนั้น- นะ?" Maya-chan ถาม

"แบบนั้น" ที่ว่าคืออะไรหรือเนี่ย

"Shinobu บอกผมหน่อยได้ว่ามันคืออะไรกัน? นี่เธอวางแผนอะไรหรือ?" ผมถาม

"เราจะเริ่มทำพิธีติดต่อกับนางฟ้านะ
เรามายังดาดฟ้าแห่งนี้ก็เพราะมันอยู่ใกล้กับสวรรค์ที่สุดนะ... เป็นที่ๆจะติดต่อกับนางฟ้าได้ดีเลยล่ะ" Shinobu บอก

"อย่างงั้นหรือ?"

โอ้โห... คิดได้ไงเนี่ย

"ไม่จริงหรอก มันดูเหมือนอย่างกับไปติดต่อกับศูนย์โอเปอเรเตอร์มากกว่านะ..." Ekoro บอก

"อือออออ... หนูไม่อยากทำอย่างนี้เลย... มันน่าอายชะมัด..."

Maya-chan ถึงกับอายจนแทบอยากจะมุดหน้าลงดินอยู่แล้ว ทำไมต้องมาทำอะไรบ้าๆบอๆอย่างนี้ด้วยนะ

"นี่มันพิธีกรรมแบบไหนกันเนี่ย?
ผมไม่รู้ว่าพวกเธอจะทำแบบไหนหรอกนะ แต่เราจะต้องมาทำทั้งๆที่ Maya-chan ไม่อยากงั้นหรือ?" ผมพูด

"นอกจากนักล่าปีศาจสองคนนี้แล้วก็ไม่มีใครทำพิธีกรรมนี้ได้หรอกนะ" Shinobu บอก

"Shinobu-chan เธอนี่มันเอาแต่ใจจริงๆเลย..." Maya-chan ถึงกับโวยออกมา

แน่นอน Maya-chan รู้ดีว่าพิธีแบบนี้มันเสียเปล่าโดยเปล่าประโยชน์เพียงเพราะ Shinobu มองไม่เห็น Ekoro แค่นั้น

"ผมอุตส่าห์ถ่อมาถึงดาดฟ้าเลยนะ แต่ว่า... Shinobu วางแผนจะทำอะไรหรือ?" ผมถาม

"......หยุดสักทีเถอะ..." Maya-chan ถึงกับบ่นออกมา

"เอาล่ะ ฟังนะ Houdai เราจะเริ่มโพสท่านางฟ้านะ
นายจะต้องอ่านวิญญาณในตัวเราแล้วก็จิ้มให้ดีๆล่ะ"

แต่ดูเหมือนว่า Shinobu จะไม่สนใจสิ่งที่ Maya-chan พูดเลย

"หา? โพสท่านางฟ้าหรือ? นี่เธอจะให้ผมทำแบบนั้นหรือนี่?"

"แหงล่ะสิ! ทำตามที่ว่าซะ!"

"กร่อยสุดๆเลย..."

Maya-chan ไม่ค่อยจะชอบใจกับพิธีกรรมแบบนี้สักเท่าไรนัก แต่จะทำยังไงได้ล่ะ

"...โอเค..."

แล้วก็ต้องมาเริ่มทำพิธีบ้าๆบอๆเพียงเพื่อจะคุยกับ Ekoro ให้ได้เนี่ยนะ...





...............................................................





ท่าแรกที่ Shinobu กับ Maya-chan เริ่มทำก็คือ...

"Tenshi pose ท่าวิหคโบยบิน!"

Shinobu กับ Maya-chan กางแขนยกขึ้นมาแล้วก็ยกขาข้างหนึ่งด้วย

ผมเริ่มกดจุดวิญญาณที่มีอยู่บริเวณรอบๆตัวเธอ

"อืม อย่างนั้นแหละ..."

ดูเหมือนว่าผมจะกดถูกจุด

"นี่นายกดตรงไหนกันยะ ไอ้บ้า!"

อ้าว... ผมกดผิดจุดหรอกหรือ

แล้วผมก็กดไปเรื่อยๆจนกระทั่งเสร็จพิธี

"Tenshi no One!"

แล้ว Shinobu กับ Maya-chan ก็ทำท่าฟิวชั่นเลียนแบบดรากอลบอล Z แต่ใช้นิ้วต่อกันเป็นรูปหัวใจ

"อย่างนั้นแหละ Houdai"

โอเค เรียบร้อยแล้วใช่มั้ยเนี่ย...

"ถูกต้องใช่มั้ย"

"อือ สุดยอดเลย"



........................................................




ท่าที่สอง

"Tenshi pose! ท่าวิหคเหินเวหา!"

Shinobu กับ Maya-chan นั่งย่อเข่าแล้วกางแขนออก

ผมก็กดวิญญาณเหมือนเดิม

หลังจากนั้นก็ทำท่าฟิวชั่นเหมือนเมื่อกี้นี้

"ใกล้เข้ามาแล้วล่ะ"

"อืม พยายามเข้านะ"




..........................................................




ท่าที่สาม

Shinobu กับ Maya-chan เอามือข้างหนึ่งประสานกันและเอามืออีกข้างต่อกันเป็นรูปหัวใจแล้วย่อเข่าลงมา

นี่มันท่าอะไรกันเนี่ย...

ผมว่ามันน่าอายยิ่งกว่าเดิมอีกน้า...

หลังจากนั้น พวกเธอก็กลับมาทำท่าฟิวชั่นอีกครั้ง

การทำพิธีเรียกนางฟ้าสไตล์ Shinobu เป็นอันเสร็จสิ้น

"เย้! เย้! Tenshi Shoudai!"

Shinobu กับ Maya-chan ทำท่าเหมือนคนแปลงร่าง

ดูเหมือนว่า Shinobu จะพอใจสุดๆกับพิธีกรรมนี้เป็นอย่างมากเลยล่ะ

พิธีกรรมอะไรของเธอกันเนี่ย...





...............................................................





"เราทำได้แล้ว ยะฮู้!"

"เยี่ยมมาก Houdai! ขอบคุณนะ Houdai!"

ดูเหมือนว่า Shinobu จะดีใจสุดๆไปเลย

"เย้!!!!!!!!!!!!!! Weee aaaare the champiooons!"

ผมก็เลยร้องไปตามนั้นด้วย

"เอ๋? นี่คุณตื่นเต้นยังไงหรือคะ? พวกคุณไปเปิดสวิตช์ 'ไฮเปอร์' หรือเปล่าคะ?" Ekoro พูด

"เป็นยังไงบ้าง?! รู้สึกยังไงบ้าง?! พลังของนางฟ้าได้หลั่งไหลเข้ามาแล้ว!"

Shinobu รู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองมีพลังนางฟ้าอยู่ในตัว

"Shinobu-chan?" Maya-chan ถึงกับงง

"ฉันเชื่อว่าฉันบินได้! อา นางฟ้าค่ะ...มอบพรให้ฉันที!"

แล้ว Shinobu ก็วิ่งโดดลงจากดาดฟ้าไปเลย!!!!!!!!!!

"ไปเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!"

"เหวออออออออออออออออ?!"

ผมถึงกับร้องออกมาด้วยความตกใจสุดขีด

"อ๊าาาาาาาาาาาาาาาา!!"

Ekoro ก็ตกใจไม่แพ้กัน

"ไม่มีทางเลือกแล้ว! Ekoro Maaagic!"

แล้ว Ekoro ก็รีบใช้พลังเสกปีกให้ Shinobu ทันที

"Ekoro เธอทำได้ด้วยหรือ?!" ผมถามเสียงดัง

"ดูนี่สิ! ฉันบินได้แล้ว! บินได้จริงๆนะ!"

ดูเหมือนว่า Shinobu จะบินได้จริงๆด้วย แต่บินด้วยพลังของ Ekoro นะ

"โอย เหนื่อยจริงๆเลย! เอาออกล่ะ! จะทำให้เป็นแบบเดิมเดี๋ยวนี้เลย! ...เอ้า...อึ้บ!"

"หยาาาา!"

ตุบ!

Shinobu ร่วงตกพื้นดาดฟ้าเหมือนเดิม

"Houdai! สุดยอดเลย! จริงด้วย! มีนางฟ้าอยู่ตรงนี้จริงๆนะ!" Shinobu พูด

"กระโดดได้สุดยอด... ใจกล้าสุดๆ... และก็คล่องด้วย..." ผมบอก

"กล้าเกินไป! คล่องเกินไปแล้วนะคะ! ถ้าฉันไม่อยู่เธออาจจะเละเป็นโจ๊กเลยนะ!" Ekoro เตือน

"หุๆๆ เซอร์ไพรใช่มั้ยล่ะ? นี่คือพลังที่แท้จริงของพิธีกรรมล่ะ! ความแข็งแกร่งของนางฟ้าที่แท้จริง!"

ดูเหมือนว่า Shinobu จะยังไม่รู้ตัวว่า Ekoro ช่วยเธอเอาไว้

"อืม เธอบินได้เพราะพลังนางฟ้านะ แต่... ขอโทษนะ... ผมไม่ควรที่จะเสริมต่อเลย...
เฮ้อ! ดีใจที่เธอยังโอเคอยู่นะ Shinobu"

ผมเองก็อดเป็นห่วง Shinobu ไม่ได้เหมือนกัน ไม่คิดว่าเธอจะทำถึงขนาดนี้

"Shinobu-chan! อย่าทำอย่างนั้นอีกนะ!"

Maya-chan ถึงกับต่อว่า Shinobu เลย

"ขอโทษนะ... ที่ทำโดยไม่ได้คิดเอาไว้..."

"แล้วเธอเชื่อในเรื่อง Ekoro-chan หรือยังล่ะ?"

"ค่ะ... นางฟ้าอยู่นี่จริงๆค่ะ... ฉันเชื่อค่ะ...
ท่านนางฟ้าคะ ขอบคุณที่ช่วยชีวิตฉันด้วยค่ะ!"

Shinobu ทำท่าสวดอ้อนวอนต่อท้องฟ้า

"เธอไม่ได้อยู่ตรงนั้นหรอก... แต่ก็ดีแล้วล่ะ..." ผมพูด

"แย่ล่ะสิ! ฉันต้องกลับไปทำความสะอาดตัวแล้วถ้าอยู่ต่อหน้านางฟ้านะ!
เดี๋ยวจะไปอาบน้ำก่อนล่ะ เรื่องของนายเอาไว้เล่าทีหลังได้มั้ย?"

"ได้สิ... ผมจะบอกตอนที่กำลังเดินอยู่ได้มั้ย? มันค่อนข้างจะซับซ้อนนะ"

"ฉันบอกว่าจะไปอาบน้ำไง! ไอ้บ้า! หน้าด้าน! วิตถาร!"

"ขอโทษ..."

"เราจะใช้ห้องลับเป็นฐานขณะที่เราทำงานเป็นนักล่าปีศาจนะ เราจะไปเจอกันตรงนั้นเข้าใจนะ?"

"ตกลง... 'ห้องลับ'... สินะ..."

"เอาล่ะ แล้วเจอกันนะ Houdai"

แล้ว Shinobu กับ Maya-chan ก็เดินกลับลงไปยังตัวอาคารเรียน

"...จะว่าไปแล้ว ไอ้พิธีกรรมนั่น..."

"เปล่าประโยชน์เลยค่ะ ไร้สาระสิ้นดีเลยค่ะ"

"จริงสิ...?"

แล้วจะมามัวเสียเวลาทำทำไมกันน้า....