Criminal Girls: Invitation

ลำดับตอนที่ #16 : เสียสละหรือทรยศ?

เขตที่ 3 - น้ำแข็ง ชั้น 2F

"จะต้องมีพวกสามคนอยู่ชั้นนี้แน่ ถูกมั้ย!?" Sako พูด

"ต้องใช่แน่นอน! รีบตามหาพวกนั้นแล้วก็มาว่ากันดีๆหน่อย...!" Shin บอกด้วยความมั่นใจ

แถวนี้หิมะก็ยังคงตกอยู่เหมือนเดิม และดูท่าจะตกหนักกว่าเดิมด้วย

ผมเดินไปตามทางเรื่อยๆ

จนกระทั่งมาถึงประตูอีกแห่งหนึ่ง

มีข้อความบางอย่างเขียนเอาไว้ที่ประตูด้วย

'สละพลังไปหนึ่งและผ่านประตูนี้ไปจึงจะเข้าไปได้'

"ส-สละพลังเหรอ...? แล้วจะเกิดอะไรขึ้นล่ะ...?" Yuko พูดด้วยความสงสัย

"ใครจะรู้ล่ะ? เราอาจจะต้องแลกกับมันถ้ามันหมายถึงการสูญเสียความแข็งแกร่งไปนะ..." Shin บอก

"เหมือนกับประตูที่แล้วสินะ ฉันมั่นใจเลยว่าเราสามารถหาทางกลับไปยังอีกด้านหนึ่งได้" Tomoe พูด

"งั้น ฉันว่าครั้งนี้คงต้องมาเล่นเป่ายิ้งฉุบกันแล้วล่ะ! ไม่มีความรู้สึกใดๆมาเกี่ยวข้องนะ!" Sako บอก

"เธอพูดถูก ถ้าอย่างนั้นพร้อมหรือยังล่ะ?" Shin ถามทุกคน

"เป่ายิ้ง..."



.................................................



ต่อมา

"Yuko...! Yuko...แพ้...หรือ...!?" Sako ถึงกับช็อก

"S-Sako... จะทำยังไงดีล่ะ...?" Yuko เองก็แทบจะกลัวจนตัวสั่นเหมือนกัน

"ไม่เป็นไรหรอก Yuko! ฉันจะทำแทนเธอเอง!"

Sako ไม่อยากให้ Yuko ถูกลดความแข็งแกร่งลง ทำให้เธอตัดสินใจว่าจะเอาตัวเองไปลดความแข็งแกร่งของตัวเองลงแทน

Sako เดินเข้าไปหาประตูทันที

"เฮ้ยเจ้าประตู! ได้ยินหรือเปล่า? ฉันจะสละพลังของฉันเอง! ฉันจะยอมเป็นคนอ่อนแอเอง!"

แล้ว Sako ก็ถูกทำให้พลังของเธอหายไปเกือบหมด แรงของเธอแทบจะไม่มีเหลืออยู่แล้ว

Sako กลายเป็นคนอ่อนแออย่างสมบูรณ์

"S-Sako! รักษาตัวด้วยนะ!" Yuko บอก

"อืมม...อืมม ฉ-ฉันยังสบายดีอยู่...!" Sako ขานรับด้วยเสียงที่ค่อนข้างซึม

"ฉันไม่เห็นว่ามันจะเปลี่ยนไปเลยจริงๆ..." Tomoe พูดด้วยน้ำเสียงเรียบ

"เราสมมติฐานว่าเลเวลของเธอถูกลดหรืออะไรสักอย่างนั่นแหละ Sako อย่าฝืนเกินตัวนะ" Shin บอก

"อือ เข้าใจแล้ว" Sako ขานรับ

"ถ้างั้นก็...ไปกันต่อเถอะ..." Tomoe บอก

หลังจากที่ Sako ได้ยอมสละตัวเองไปแล้ว ทุกคนที่เหลือจึงได้เดินผ่านประตูบานนั้นก่อนที่มันจะปิดลงทันที

ผมเดินต่อไปตามทางเรื่อยๆหวังว่าน่าจะเจอกับ 3 คนที่เหลืออยู่

จนกระทั่งมาถึงห้องแห่งหนึ่ง

ทันใดนั้นก็มีอะไรบางอย่างปรากฏต่อหน้าพวกเรา

"น-นักโทษนี่!" Yuko พูด

"ประจำตำแหน่งเอาไว้! ทุกคนพร้อมหรือยัง?" Shin บอก

"เอาล่ะ ลุยกันเลย!" Sako บอก



.................................................



หลังจากที่จัดการกับ Freezing Lady ได้แล้ว

ผมสังเกตว่า ขณะที่กำลังต่อสู้อยู่นั้น ทุกคนเริ่มที่จะไม่ไว้ใจซึ่งกันและกันแล้ว แต่ละคนไม่มีกำลังใจต่อสู้อย่างฮึกเหิมเหมือนคราวก่อน มีแต่สู้แบบขอไปทีทั้งนั้น

โดยเฉพาะ Sako หมัดของเธอแทบจะโจมตีไม่เข้าเลย เหมือนกับว่าเธอไม่มีกำลังเลย เมื่อถูกเล่นงานทีก็เกือบตายไม่รู้อีกกี่ครั้ง

เนี่ยเหรอ คือการสละพลังกำลังตามเงื่อนไขที่เขียนไว้บนประตู

แต่ละคนเริ่มที่จะเหนื่อยกันแล้ว

"ร-เราชนะแล้ว..." Yuko พูด

"เกือบไปแล้ว นี่มัน..." Shin แทบจะไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เห็นเลย

"ข-ขอโทษนะ... ถ้าฉันแข็งแกร่งกว่านี้..." Sako โทษตัวเอง

"ไม่ควรพูดอย่างนี้นะ โอเคนะ Sako?" Tomoe บอก Sako

"...เธอพูดถูก เราจะไม่มีทางผ่านประตูนั่นไปได้เลย ถ้าไม่มีใครยอมสละตัว..." Shin บอก

"อ-อืม..." Sako ขานรับด้วยสีหน้าซึม "ฉันจะจัดการกับพวกนักโทษให้เยอะๆ จะได้กลับมาแข็งแกร่งอีกครั้ง!"

"จะบอกว่า Sako อ่อนแอนั้นก็ไม่ถูกหรอก... รีบๆทำให้แข็งแกร่งกว่า Yuko นะ ตกลงมั้ย!?" Yuko พูด

"อือ! วางใจได้เลย!" Sako พอที่จะมีกำลังใจขึ้นมาบ้าง

ผมคงต้องหาทางทำอะไรสักอย่างให้ Sako กลับมาแข็งแกร่งขึ้น

ผมจึงต้องเดินหน้าไปตามทางต่อ

แต่ไปได้ไม่ไกลเท่าไร

ทันใดนั้น...

"ฮ-เฮ้ย ตรงนั้นนะ!" Shin สังเกตเห็นอะไรบางอย่าง

"นักโทษที่เราเคยจัดการมาแล้วนี่นา...มันฟื้นตัวเองได้ด้วยหรือ!?" Tomoe พูดด้วยความสงสัย

"ม-มันกำลังจะมาทางนี้แล้ว! รีบหนีเร็วเข้า...!" Yuko บอก

"ท-ทางนี้!" Sako บอก

แย่แล้วสิ สงสัยว่าเราจะกลับไปไม่ได้แล้วล่ะ มันพยายามที่จะไล่ตามพวกเรามาไม่หยุดเลย

ผมไม่รู้ว่าจะต้องหนีมันไปไกลอีกแค่ไหน แต่ว่าขืนต่อสู้กับมันอีกครั้งก็คงจะไม่ไหว ถูกมันเล่นงานแน่เลย

ผมหนีต่อไปเรื่อยๆจนกระทั่งมาถึงประตูอีกแห่งหนึ่ง

"ประตูอีกแล้วเหรอ..." Shin เริ่มที่จะเอียนกับประตูแล้ว

มีข้อความเขียนเอาไว้ที่ประตูด้วย

'ถ้าสองคนเป็นตัวภาระแล้วอีกสองคนอาจจะได้ไปต่อ'

"นี่มันครั้งที่สองแล้วสิน้า ดูเหมือนว่าเราคงจะต้องติดสินกันด้วยการเป่ายิ้งฉุบแล้วล่ะ..." Tomoe บอก

"อ-อืม..." Sako บอกด้วยสีหน้าซึม



.................................................



"ฉันแพ้สินะ?" Yuko บอก

"ถ้างั้นก็มาตัดสินหาอีกคนหนึ่งล่ะกัน" Shin พูด

แต่แล้ว Sako ก็รีบพูดขัดขึ้นมาก่อน

"ด-เดี๋ยวก่อน! ฉัน... ฉันจะอยู่กับ Yuko ด้วย!
ฉันอยู่ข้างเดียวกับ Yuko มาโดยตลอดนะ... Yuko อยากจะอยู่ด้วยใช่มั้ย?"

"..."

Yuko ถอนหายใจออกมา ก่อนที่เธอจะบอกกับ Sako ไปว่า

"ฉันอยาก... อยากจะอยู่กับ Tomoe นะ"

"Yuko...!?" Sako ถึงกับช็อก

"..." Yuko ไม่พูดอะไรเลย

"แล้วเธอล่ะ Tomoe?" Shin ถาม

"...ฉันเห็นด้วยล่ะ" Tomoe ตอบ

"...!" Sako ยิ่งยอมรับไม่ได้เข้าไปอีก

"ถึงแม้ว่าฉันไม่อยากที่จะไปกับครูฝึกก็ตาม มันเป็นความต้องการของฉันเองแหละ" Tomoe บอก

"...เห็นแล้ว ถ้าหากพวกเธอเห็นว่ามันดีแล้วฉันก็ไม่คิดอะไรแล้วล่ะ" Shin พูดด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย

Tomoe กับ Yuko ได้แยกตัวจากกลุ่มไปเพื่อที่จะเปิดประตูตามเงื่อนไข

"ไปกันเถอะ Sako..." Shin บอก

Sako ยังทำใจไม่ได้ เธอพูดกับ Yuko ด้วยสีหน้าที่เริ่มโกรธขึ้นมา

"...Yuko... ทำไมกัน...? ทำไม!?"

แล้วเธอก็เริ่มตบะแตกก่อนที่จะถูกแทนด้วยสีหน้าที่โมโหและเกลียดชัง

"Yuko... Tomoe... ฉันเกลียดพวกเธอทั้งคู่เลย!"

คำพูดสุดท้ายของ Sako ก่อนที่พวกผมจะเดินเข้าประตูแล้วปิดตัวลงทันที

Sako ยังคงยอมรับไม่ได้ หากต้องพรากจาก Yuko อีกครั้ง

ตอนนี้ผมก็เหลือแต่ Sako กับ Shin เท่านั้นที่ยังคงไปกันต่อ

ผมเดินไปตามทางต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงที่แห่งหนึ่ง

ผมเห็น Kisaragi, Alice และ Himekami ยืนรออยู่

"อ๊ะ! ทั้งคู่!" Kisaragi เรียก

"Kisaragi! Alice! ...Himekami ด้วย!?" Shin พูดด้วยความแปลกใจ

"นี่มันอะไรกัน!? ทำไมพวกเธอสามคนถึงมาอยู่ที่นี่ได้!?" Sako ถาม

"จริงด้วยสิ! แล้วพวกเธอผ่านประตูนั้นมาได้ยังไง? ใช้อะไรผ่านกันล่ะ?" Shin เองก็สงสัยอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน

"หาาาา? แล้วพวกเธอล่ะ? ไหนบอกว่าจะกลับมาหาพวกเราไง แล้วทำไมถึงไปแล้วไปเลยล่ะ!?
มันหนาวและก็มีแต่พวกนักโทษเต็มไปหมด... เหมือนกับว่ามีแต่อันตรายทั้งนั้นเลย รู้ป่าว!" Kisaragi พูด

"...Himekami หากุญแจเจอนะ..." Alice บอก

"ใช่! แต่ว่าพวกเธอนะไม่ยอมรอพวกเราจากอีกด้านหนึ่งเลย!" Kisaragi ถึงกับโวยออกมา

"พูดอะไรของเธอนะ? เราตามหาพวกเธอทุกแห่งในชั้นหนึ่งเลยนะ!
พอเราเจอกุญแจแล้วกลับมา พวกเธอก็หายไปแล้ว... ที่เราทำมันเลยสูญเปล่าไปเลยนะ!
และยิ่งกว่านั้น พวกเธอยังไปกับเพื่อนใหม่โดยไม่ขออนุญาตจากใครสักคน!" ฝ่าย Shin ก็โต้กลับมาเหมือนกัน

"ข-ขอโทษนะ... ฉันพยายามแล้ว แต่มันเหงาเกินกว่าที่จะรอด้วยตัวเองได้นะ..." Himekami บอก

"เฮ้อ ที่สำคัญกว่านั้น แล้ว Yuko กับ Tomoe อยู่ไหนล่ะ? เกิดอะไรขึ้นกับทั้งสองล่ะ?" Kisaragi ถาม

"ท-ทั้งสอง...รออยู่หลังประตูนะ..." Sako ตอบน้ำเสียงเบาๆ

"...เห็นล่ะ เราเองก็แยกกับ Ran ที่ประตูอื่นเหมือนกัน" Kisaragi บอก

"...ช่างเหงาอ้างว้าง..." Alice พูด

สีหน้าที่เงียบแสดงถึงความรู้สึกที่หลากหลาย

"รอตรงนี้ไปก็ไม่ได้ช่วยอะไรหรอก ไปกันต่อดีกว่า" ผมบอก

แล้ว Kisaragi กับ Alice จึงกลับเข้ามาร่วมกลุ่มกับผมอีกครั้ง

"เอ่อ... Sako?" Himekami เรียก

"หืม? อะไรหรือ?" Sako ถาม

"อืม... เธอดูอ่อนแอลงไปนะ"

"อือ! เพื่อ Yuko นะ! แต่ฉันจะทำให้แข็งแกร่งขึ้นกว่าก่อนเลยล่ะ!"

"อืม... มันพูดยากนะ แต่... เธอ... เธอจะไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วล่ะ..."

"...หา...?"

"เพื่อนฉันเองก็จบลงแบบนั้นเหมือนกัน..."

Himekami เผลอหลุดปากพูดออกไปจึงได้รีบเปลี่ยนเรื่องทันที

"อ๊ะ... ต-แต่อาจจะไม่เหมือนในกรณีของ Sako ก็ได้นะ...! เพราะฉะนั้นก็อย่าห่วงในสิ่งที่ฉันพูดเลย เข้าใจมั้ย?"

"...ฉันไม่กลับไปหรอก..." Sako พูดด้วยสีหน้าเศร้า

เอาเถอะ หากมันเป็นอย่างนั้นจริงก็คงจะแย่เหมือนกัน แต่ตอนนี้ผมต้องเดินทางต่อแล้วล่ะ

ระหว่างทางนั้น ผมก็ได้ยินเสียง 2 คนคุยกัน

ผมได้ยินเสียงของ Yuko กับ Tomoe มาจากอีกฝั่งหนึ่ง

"ฉันดีใจนะที่ Tomoe อยู่กับฉันด้วย!" Yuko พูด

"ไม่มีปัญหาหรอก ที่รัก! ฉันเข้าใจอย่างชัดเจนแล้วล่ะ" Tomoe พูด

"ฮิๆ... เป็นครั้งแรกเลยที่ได้รู้จักกับคนอื่นนอกจาก Sako นะ"

"อย่างงั้นเหรอ! งั้นก็มาพยายามด้วยกันเถอะนะ!"

"อื้อ!"

Sako ได้ยินทั้งสองคุยกันแล้วรู้สึกอึดอัดใจยิ่งกว่าเดิม

"...Yuko... อย่างที่คิดเลย เธอคิดว่าฉันคงจะน่ารำคาญสินะ..."

ผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม Sako ถึงคิดอะไรกับ Yuko แบบนั้น ผมต้องรีบมุ่งต่อไปข้างหน้าโดยเร็วที่สุด

"หิมะตกหนักมากเลย..." Himekami พูด

ผมเองก็รู้สึกได้เหมือนกัน มันตกมาไม่หยุดเลย

ระหว่างทางนั้น ผมก็เจอกับนักโทษที่ดักรออยู่ตรงข้างหน้า



.................................................



หลังจากที่จัดการกับ Ice Merman ทั้ง 3 ตัวได้แล้ว

ผมสังเกตว่าระหว่างต่อสู้ ก็ไม่ต่างอะไรจากคนอื่นเลย แต่ละคนไม่มีกำลังใจในการต่อสู้เอาเสียเลย

ผมเดินต่อไปตามทางเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงที่แห่งหนึ่ง

"เอ่อ ทุกคน...!" Himekami บอก "ฉันว่าถึงเวลาที่ฉันจะตามหาสมาชิกของกลุ่มฉันแล้วล่ะ"

"ก็ได้นะ แต่เธอไปเองจะดีเหรอ?" Shin ถาม

"ค่ะ ตรงนี้ไม่มีนักโทษหรอกค่ะ"

"ต-แต่ทันทีเลยเหรอ..." Kisaragi พูด

"อ๊ะ! ฉันจะไปละนะ! ลาก่อนค่า!"

Himekami โบกมือลาแล้วก็เดินจากไปเลย

"เหมือนกับไปแล้วหนึ่งคนสินะ..." Alice พูด

ผมเดินต่อไปตามทางเรื่อยๆ

"มาด้วยกันแล้วก็แยกทางกันสินะ..." Shin พูด

"Himekami นี่แปลกนะ..." Alice พูด

ผมเดินต่อไปเรื่อยๆจนกระทั่งมาถึงที่ประตูอีกบานหนึ่ง

มีข้อความบางอย่างเขียนเอาไว้ที่ประตูด้วย

'หนึ่งในสี่จะต้องทิ้งอยู่หลัง ประตูเปิดเพียงแค่สาม'

ผมคิดว่าพวกเธอน่าจะเป่ายิ้งฉุบหาคนออกจากกลุ่มแต่...

"เราคงไม่ต้องมาเป่ายิ้งฉุบกันแล้วล่ะ" Sako พูด

"Sako!? พูดอะไรของเธอนะ?" Kisaragi ถาม

"ฉันอ่อนแอและ Yuko ก็ไม่อยู่แล้วด้วย...
ฉันจะอยู่ตรงนี้เอง พวกเธอไปต่อได้เลย"

หมายความว่า Sako จะยอมทิ้งตัวเองอยู่ตรงนี้อย่างนั้นเหรอ

"ก็อย่างนั้นแหละ... ในเมื่อเราเองก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว ฉันอยากจะอยู่ใกล้กับ Yuko เท่าที่จะเป็นไปได้นะ!"

Sako ทำสีหน้าเข้มแข็ง...

"อย่ายอมแพ้หรือสิ้นหวังล่ะ!" ผมบอก

"ไม่หรอก! สำหรับทุกคนแล้ว ฉันคิดว่าน่าจะดีที่สุดแล้วล่ะ!
ฉันอ่อนแอไปแล้ว... ฉันเองก็ไม่อยากจะไปเป็นภาระต่อพวกเธอให้มากกว่านี้หรอกนะ..." Sako บอก

ประตูบานนั้นเปิดออกมา

"อย่างนี้ก็ดีแล้วล่ะ ถ้า Yuko ไม่ได้อยู่ตรงนี้ ไม่มีอะไรที่ฉันจะกลับมาได้แล้วล่ะ
รีบไปเร็วเข้า! ก่อนที่ประตูนั้นมันจะปิดนะ!" Sako พูด

"Sako..." Shin พูด

"...ขอโทษ...นะ..." Alice รู้สึกผิดต่อ Sako

บางทีมันอาจจะเป็นทางเลือกของ Sako เองก็ได้

ผมไม่มีทางเลือกใดๆนอกจากต้องทิ้ง Sako เอาไว้

ผม, Kisaragi, Alice และ Shin เดินผ่านประตูบานนี้ไปก่อนที่มันจะปิดลง

ผมเช็คดูประตูบานนั้นอีกครั้ง

มันปิดไว้แน่นมาก ไม่มีทางที่จะเปิดได้เลย

"รีบไปเลยเร็วเข้า" Sako บอก

เธอบอกว่าไม่เป็นไร แต่ผมรู้สึกผิดที่ต้องทิ้งเธอเอาไว้หลังประตู

เบื้องหน้านั้นเป็นบันได ผมจึงได้เดินขึ้นไปยังชั้นต่อไป