ลำดับตอนที่ #15
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : Sister Route : Episode 2
ผมตัดสินใจไม่ได้ว่าชอบคนไหน ผมจึงได้...
"พวกเธอ! ขอเวลาสักแป๊บนึงสิ!"
"...! Houdai..." Shinobu พูด
"อะไรหรือพี่...?" Maya ถามด้วยความสงสัย
"ผมตัดสินใจได้แล้ว! เอาทั้งพี่ทั้งน้องด้วยกันนี่แหละ!"
"เอ่อ ท่าน Houdai คะ... ท่านจะเลือกคนไหนกันล่ะคะ?" Ekoro ถาม
"ทั้งคู่เลย!"
"เห...?!" Maya-chan ถึงกับตกใจออกมา
"อะไรกันเนี่ย?! นี่นายพูดเรื่องอะไรกัน Houdai?" Shinobu ถาม
"เอ่อ อืมมมม... นั่นนะ... รู้ล่ะ ที่คุณเล่นกันแบบนั่นใช่มั้ยล่ะ? อยากได้ฮาเร็มสินะ..." Ekoro บอก
"ก็นะ ก็มันเลือกใครไม่ได้นี่ ก็เลยเลือกมันทั้งคู่เลย! วิธีนี้เท่านั้นแหละ!"
ผมเผลอตะโกนออกไปซะดังลั่นเลย
"เห? เหหห?!" Shinobu ถึงกับร้องอุทานออกมา
"คุณกำลังเดินไปผิดทางแล้วนะ..." Ekoro เตือน
"ถ้าวันนี้ไม่ได้ ก็จะหาแฟนไม่ได้ใช่มั้ย? ผมไม่อยากให้ใครเสียใจก็เลยอยากจะเอามาทั้งคู่นี่แหละ"
"......ก็ได้ ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่จะมีคนที่พยายามจะทำอย่างนี้นะคะ
แต่การทำครั้งที่สองในคราวเดียวกัน ฟีโรโมนช็อตจะใช้ไม่ได้ผล แล้วก็จะไม่สามารถส่งความรู้สึกไปได้นะคะ
แต่ถ้าฉันวาง Doki-Doki Field จะสามารถเพิ่มพลังฟีโรโมนช็อตของคุณได้
แต่มันจะตีกันยุ่งตอนที่คุณพยายามที่จะเอาทั้งคู่ได้นะคะ..."
"รู้แล้วน่า แต่ผมอยากจะตามใจตัวเองบ้าง เริ่มกันเลย Ekoro!"
"ตกลง! จะลองทำดู! Doki-Doki Field เปิดใช้งาน ณ บัดนี้!"
แล้ว Ekoro ก็ทำการวาง Doki-Doki Field ใส่ทั้ง Shinobu และ Maya ทันที
"มาแล้ว! Shinobu-chan!"
ดูเหมือนว่า Maya-chan จะรู้สึกถึงอะไรบางอย่างจนต้องบอก Shinobu
"เห? อะไรกันเนี่ย? ...เหหหหหหห???"
แต่ดูท่า Shinobu จะยังไม่รู้ถึงเรื่องอะไรบางอย่าง ได้แต่งงที่ไม่รู้ว่า Maya-chan นั้นพูดถึงเรื่องอะไรกัน
.............................................
หลังจากที่วาง Doki-Doki Field ครอบตัวพวกเธอแล้ว...
"ไปเลย!"
"เห... ไปเลย!? ไปไหนล่ะ? เห... เห?" Shinobu ยังงงอยู่
"ใจเย็นก่อน...Shinobu-chan..." Maya-chan บอกให้ Shinobu สงบสติเอาไว้
"ท่าน Houdai คะ! บอกพวกเธอเลยว่าคุณรู้สึกยังไง! เริ่มนับ 1 2 3 แล้วยิงได้เลยค่ะ!" Ekoro บอก
"โอเค! ยิงไปเลย! สุดที่รัก สุดที่รักและก็สุดที่รัก! ฟีโรโมนช็อต!!"
แล้วผมก็ยิงฟีโรโมนใส่ทั้งคู่ทันที แต่ปรากฏว่า...
"หยาาาาาา!" Shinobu ร้องออกมา
"อึกกกก!!" Maya-chan ก็ร้องออกมาด้วย
"หา...?" ผมสังเกตเห็นอะไรบางอย่างปรากฏตัวรอบพวกเธอ
"อะไรนะ?!" Ekoro เองก็ตะลึงไม่แพ้กัน
"ทำอะไรของนายล่ะเนี่ย...?" Shinobu พูด
"พี่คะ..." Maya-chan พูด
............................................
ดูเหมือนว่า Doki-Doki Field จะหายไปแล้ว
"หา? ไม่ได้ผลหรือ?" ผมบ่นอุทานออกมา
"นั่นมันการ์เดียนค่ะ!" Ekoro บอก
"การ์เดียนเหรอ?"
"เป็นสิ่งที่บ่งบอกว่ามันป้องกันจากการยิงของคุณได้ค่ะ
ยิ่งถ้าเป็นนักล่าปีศาจด้วยแล้ว มันจะต่อต้านอย่างแรงเลยนะคะ"
"ต่อต้านเหรอ? ผมเนี่ยนะถูกต่อต้าน?! ไม่น้า..."
"ทำไมคุณถึงได้ผิดหวังหลังจากที่คุณได้เลือกทั้งคู่ล่ะคะ ทั้งคู่เองต่างก็มีพลังที่แกร่งอยู่แล้ว ยิ่งถ้าหากรวมด้วยกันแล้ว..."
"...พี่คะ" Maya-chan เรียก
"ไอ้ว่างๆนี่มันอะไรกัน...?" Shinobu พูด
"เอ่อ ก็เห็นนี่ว่า..." ผมกำลังจะพูดแต่
"...อ๊ะ! ต้องเป็นฝีมือปีศาจแน่ๆเลย ใช่มั้ยล่ะ?!" Shinobu พูด
"ไม่ใช่!!
พวกเธอใส่ชุดนักเรียนแล้วดูสวยดีนะ"
"เมื่อวานพี่ก็เห็นแล้วไม่ใช่หรือคะ...?" Maya-chan ถาม
"นายก็เห็นฉันสวมอย่างนี้มาเป็นปีแล้วนี่" Shinobu พูด
"เอ่อ... ก็... กำลังจะบอกว่าวันนี้พวกเธอดูสวยกว่าเดิมนะ..." ผมพยายามจะบอกปัดไป
"แปลกจริงๆด้วย... ไม่ผิดแน่... ต้องเป็นฝีมือปีศาจแน่นอน!" Shinobu สรุปออกมาเลย
"ท่าน Houdai คะ! พวกนั้นคิดว่าฉันกลายเป็นปีศาจเพราะคุณแท้ๆ! ทำอะไรสักอย่างสิ!" Ekoro ถึงกับตกใจลนลานออกมาเลย
"ผมผิดด้วยหรือ...?" ผมถาม Ekoro
"เห... Houdai... นี่เขากำลังพูดกับที่ๆไม่มีอะไรอยู่เนี่ยนะ?!
รอก่อนนะ! เราจะจัดการกับปีศาจและช่วยนายให้ได้! ไปกันเถอะ Maya!"
ดูเหมือนว่า Shinobu จะตกใจออกมา หลังจากที่คิดว่าผมนั้นพูดอะไรออกมาคนเดียวโดยไม่ได้พูดกับใคร
"......พี่จ๋า พยายามเข้านะคะ" Maya-chan ช่วยเชียร์ให้
แล้วพวกเธอก็เดินจากไปทั้งคู่เลย
"นี่ เดี๋ยวก่อนสิ!!"
ช้าไปแล้วล่ะ พวกเธอหายตัวลับไปเลย
"ช่างเป็นคนที่พยายามจะ 'จับปลาสองมือ' จริงๆสินะ" Ekoro บอก
"ผมไม่ยอมแพ้หรอก! ทั้งพี่ทั้งน้องจะต้องเป็นแฟนผมให้ได้เลย คอยดู!"
"ดูเหมือนว่าคุณควรจะบอกความรู้สึกนั้นออกไปดีกว่านะคะ..." Ekoro พูด
มันก็แค่เริ่มต้นเองน่า! ผมจะไม่ทิ้งความรู้สึกไปหรอก ผมต้องคว้าสองพี่น้องนั่นมาให้ได้เลย
............................................
ต่อมา ที่บันไดชั้น 2
"เอาล่ะ ท่าน Houdai คะ อะไรที่ทำให้ท่านตัดสินใจแบบนี้ล่ะคะ" Ekoro พูด
"อะไรหรือ?" ผมพูด
"โดยพื้นฐานแล้ว คุณมีออร่าของเสน่ห์ที่แรงมากพอที่จะจัดการกับการ์เดียนได้เลยนะคะ!
คุณก็แค่มัดใจเธอด้วยพลังแห่งรักแล้วก็พังกำแพงจิตใจไปซะ!"
"ออร่าผมมันก็แกร่งอยู่แล้วล่ะ มันง่ายพอที่จะส่งผลมากกว่านี้มั้ย?"
"เพราะคุณถูกศรที่มีอยู่ตั้ง 32 ดอกไงคะ มันก็ต้องแรงขึ้นแน่นอนอยู่แล้วค่ะ!
คุณก็ทำให้พวกเธอถึงจุดเปรมปรีดิ์ด้วยฟีโมโมนที่เปี่ยมล้น ออร่าดึงดูดก็เลยเพิ่มขึ้นไปโดยปริยายด้วย"
"'ทำให้พวกเธอถึงจุดเปรมปรีดิ์' งั้นหรือ? นั่นมันเรื่องคอขาดบาดตายเลยนะ! ผมไม่อยากกลายเป็นคนเจ้าชู้หรอกนะ..."
"มันไม่เหมือนกันนะคะ! ฉันไม่ส่งเสริมเรื่องนั้นหรอกนะ แต่ตอนนี้ไม่มีเวลาแล้ว ถ้าวันนี้คุณมัวแต่ลังเลอยู่..."
"เออๆ ผมยังไม่ได้หาคนที่ผมรักเลยสินะ... โอเคๆ ผมว่าคงต้องทำแล้วล่ะ..."
"ปกติแล้ว สำหรับคนอย่างคุณที่จะมายังรูทของ '2 คนพิเศษ' นั้นจะยากกว่านี้นะค่ะ"
"เออออ... นั่นมันก็..."
ระหว่างที่ผมกำลังคุยอยู่นั่นเอง ก็มีเสียงหนึ่งพูดขึ้นมา
"อะฮ้า! เจอนายแล้ว สุดที่รัก!"
"สุดที่รัก เหหหหห?" ผมถึงกับตกใจสะดุ้งออกมา
พวกนักเรียนเจอตัวผมแล้ว
"ลูกแมวที่เห็นแก่ตัวอย่างนายจะต้องถูกทำโทษสักหน่อยแล้ว" Akiko Masami พูด
"ลูกแมวเห็นแก่ตัว...ผมนะหรือ? ไม่ต้องถูกทำโทษ...ใช่มั้ยเนี่ย?" ผมพูด
"ลูกแมวเหรอ? ฉันว่าดูเหมือนบั๊กมากกว่า เป็นความผิดพลาดของโปรแกรมอย่างสิ้นเชิงเลย..." Midori Hanba พูดด้วยความไม่ชอบใจสักเท่าไรนัก
"หมายความว่าหน้าผมนี่มันเละเทะอย่างนั้นหรือ?" ผมยิ่งงงกว่าเดิมอีก
ปรากฏว่ามาอีกหนึ่งคน
"งั้นนายก็บอกว่านายเป็นแค่วีดีโอเกมสวะสินะ?!
นายบอกว่าไอ้เกมสวะนั่นเป็นสิ่งที่ฉันทำได้ดีที่สุดแค่นี้เองเหรอ?! อ๊าาาาาาา! นายนี่มันเกินไปแล้วนะ!" Maoko Nira พูด
"ใช่...เขาเป็นแค่สวะดีๆเองแหละ!" Midori พูด
(ทำไมพวกนั้นถึงได้กล่าวหาผมถึงขนาดนี้ล่ะเนี่ย?! ผมอยู่ไม่ได้แล้วนะ...) ผมคิดในใจ
"ยังไงก็เถอะ... แม้แต่ชื่อเขาเองก็อาจจะเป็นแค่เศษ ส.วะเอง หวังได้แค่นั้นแหละ!
ถ้าฉันอัดหน้าเขาไปสัก 16 ครั้งรวด เขาก็จะได้เลื่อนอาชีพขึ้นไปเป็นคลาสสวะแห่งตำนานไปเลย!" Midori พูด
"เอ่อ ผมไม่คิดว่ามันจะได้ผลหรอกนะ!" ผมตะโกนเถียงกลับไป
"ท่านสวะ Houdai ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยนะคะ..." Ekoro บอก
"...ที่มันดูแปลกๆไปนี่ เป็นเพราะศรนางฟ้าหรือ?" ผมถาม
"เดี๋ยวนะ...ฉันว่านี่มัน...?
หอกปีศาจเหรอ?!" Ekoro บอก
"ติ๊งต่องๆๆๆ ถูกต้องนะค้าาาาา!"
ทันใดนั้น ปีศาจหญิงก็ปรากฏตัวต่อหน้าผมทันที
"อ๊ะ! ยัยปีศาจนั่นอีกแล้ว!!" ผมพูด
"ฉันจัดการสร้างความชั่วร้ายด้วยการแทงหอกเองแหละ! เป็นการกลั่นแกล้งที่ดีเลยใช่ม้า ถ้าจะให้พูดนะ!" ปีศาจพูด
"นี่เธอทำอะไรกับพวกนั้นนะ?"
"ก็แค่สร้างเรื่องชั่วร้ายอย่างที่ปีศาจทำอะไรนั่นแหละเว้ย!
แกนี่ยังไม่รู้ตัวเลยหรือไง แกนี่มันโง่สิ้นดีเลยล่ะ!"
ก่อนที่ยัยปีศาจนั่นจะหายตัวไป ทิ้งให้ผมเผชิญหน้ากับพวกเธอเอาเอง
"อึก... นี่มันลูกไก่ในกำมือชัดๆเลย Ekoro? ไอ้หอกปีศาจนั่นมันอะไรกันล่ะ? มันเหมือนกับศรนางฟ้าหรือเปล่า?"
"ไม่ค่ะ หอกปีศาจนั้นตรงกันข้ามกับศรนางฟ้าอย่างสิ้นเชิง ศรนางฟ้านั่นจะเชื่อมกับความรัก
ส่วนหอกปีศาจนั้นจะทำให้คนแปดเปื้อนไปด้วยพลังมืด และทำให้พวกเขาอยากกลั่นแกล้งคนที่พวกเขาสนใจเป็นที่สุดค่ะ!"
"มันก็ไม่ต่างอะไรกันเลยนี่หว่า!" ผมตะโกนออกไปเสียงดังมาก
"แต่ฉันบอกคุณแล้ว เป็นความจริง ไม่มีอะไรที่เราจะทำได้มากกว่านั้นแล้วล่ะค่ะ!"
"เอาล่ะ ในฐานะของประธาน เรามาสนุกกับเกมสวะด้วยกันเถอะ!" Midori พูด
"อาาา...ฉันว่าเอาเลยดีกว่า" Akiko พูด
"อือออออ! ฉันจะทำให้นายรู้สึกเหมือนตัวนายมีคุณค่าขึ้นมาเลย!" Maoko พูด
"พวกนี้ไม่อยู่ชิลๆแน่ จะมีวิธีไหนบ้างที่จะทำให้พวกนี้กลับมาเป็นอย่างเดิมได้ล่ะ?" ผมถาม Ekoro
"ดูให้ดีๆนะคะ คุณน่าจะมองเห็นพลังมืดของพวกเธอได้นะคะ!" Ekoro บอก
"จริงหรือ?"
แล้วผมก็ค่อยๆส่องมองดูพวกเธอย่างระมัดระวัง
ปรากฏว่าสิ่งที่ผมเห็นในพลังมืดนั่นก็คือ...
"อ๊ะ!!
ผมเห็นแล้ว! นั่นมันปีศาจจิ๋วนี่!"
"มันคือสิ่งที่บ่งถึงพลังมืดในตัวเธอค่ะ! ถ้าคุณจัดการมันออกไป พวกเธอก็จะกลับมาเป็นอย่างเดิมเองค่ะ" Ekoro บอก
ตอนนี้ผมเข้าใจวิธีที่ทำให้พวกเธอกลับมาเป็นอย่างเดิมแล้ว ผมตะโกนบอกพวกเธอทันที
"โอเค นี่ทุกคน! ผมจะทำให้พวกเธอกลับเป็นอย่างเดิมเอง!"
..........................................
เวลา 10:08 - บันไดชั้น 2
ดูเหมือนว่าผมจะต้องระวังคนที่มีออร่าประหลาดๆเป็นพิเศษ!
ตายแล้ว ดูเหมือนว่าผมจะถูกพวกเธอล้อมเอาไว้ เห็นทีต้องรีบจัดการแล้ว ก่อนที่พวกเธอจะทำอะไรแปลกๆ
ผมได้ยินเสียงร้องฮี่ๆๆ เหมือนเสียงปีศาจ หรือว่าจะมีคนที่ถูกพลังมืดครอบงำล่ะ?
ผมรู้แล้วล่ะว่าจะต้องทำยังไงต่อไป
ผมยิงฟีโรโมนช็อตจัการกับเจ้าปีศาจจิ๋วก่อนแล้วค่อยทำให้พวกเธอถึงจุดสุดยอดไปซะ
ผมคิดว่าถ้าจัดการกับพวกเธอได้เรื่องน่าจะจบ...
แต่มันไม่เป็นแบบนั้นนะสิ...
ดูเหมือนว่าจะมีพวกเธอแห่กันเข้ามาอีกแล้วแบบไม่รู้จักหยุดหย่อนเลย ไม่ว่าจะเป็นระเบียง ทางเชื่อมต่ออาคาร หรือไม่ก็บันได พวกเธอมาหมดทุกทิศทางเลย
ผมจะอดทนพอที่จะจัดการพวกเธอได้ทั้งหมดหรือเปล่าเนี่ย...
เฮ้ย... เดี๋ยวก่อนนะ ยัยคนนั้นมันใช่คนเดียวกับที่ผมเคยจัดการไปก่อนหน้านั้นหรือเปล่าเนี่ย ถ้าใช่ล่ะก็... ดูเหมือนว่าผมต้องจัดการกับเธอที่ถูกปีศาจสิงร่างอีกแล้วเหรอเนี่ย
ยัยปีศาจนั่น มันคิดจะทำอะไรของมันกันน้า...
สถานการณ์ชักจะเลวร้ายลงเรื่อยๆ แทนที่จะจัดการเพียงแค่ 2-3 คน แต่กลับต้องจัดการไปถึง 7-8 คนรอบด้าน แถมยังเข้ามาเสริมแบบไม่หยุดเลย บางคนก็เล่นวิ่งวนรอบผมไม่รู้กี่รอบกะจะทำให้ผมเวียนหัวแล้วโจมตีผมด้วย แต่ผมก็ไม่หลงกลหรอกน่า
ผมตั้งปณิธานเอาไว้ในใจว่าจะต้องจัดการพวกเธอให้ได้ก่อนที่ผมจะกลายมาเป็นคู่รักจอมปลอมของเธอแทน
ผมหันซ้ายหันขวายิง ยิง และก็ยิงฟีโรโมนช็อตไปเรื่อยๆจนกระทั่งปลดปล่อยไปทั้งหมดแล้ว...
พวกเธอนี่แห่กันอย่างกับฝูงผีซอมบี้ในเกมเลย...
.............................................
ในที่สุด ก็จัดการพวกเธอทั้งหมดได้สักที
ดูเหมือนว่ายัยปีศาจนั่นท่าทางจะไม่พอใจเป็นอย่างมากที่ไม่สามารถจัดการผมได้
"ผมจัดการส่งพวกเขาให้เปรมปรีย์ไปหมดไปแล้ว..." ผมบอก
"ฮึ่มมมมม! แกนี่มันอึดกว่ามนุษย์หน้าโง่เสียอีก!
แต่ว่าแต่ว่านรกของ Kurona นั้นเพิ่งจะเริ่มต้นเองนะ! เตรียมตัวเอาไว้ให้ดีเหอะ!"
ก่อนที่ยัยปีศาจจะหนีไปตามระเบียบ
"อ๊ะ...!
หนีไปแล้ว..." ผมพูด
"ท่าน Houdai คะ... หล่อนยังแฝงตัวอยู่รอบๆโรงเรียน คุณจะต้องพยายามก้าวข้ามคนที่ถูกบังคับโดยปีศาจจิ๋วให้ได้นะคะ" Ekoro พูด
"โอเค งั้นถ้าผมพบพวกเขา ผมก็จะทำให้กลับเป็นอย่างเดิม..."
"คนที่ถูกบังคับด้วยปีศาจจิ๋วนั้นจะมีแกร่งกว่าเดิมอีกนะคะ คุณต้องระวังเอาไว้ด้วย"
"ดูเหมือนว่าหนทางแห่งขุนเขาจะเริ่มต้นขึ้นแล้วล่ะ..."
"พวกเธอ! ขอเวลาสักแป๊บนึงสิ!"
"...! Houdai..." Shinobu พูด
"อะไรหรือพี่...?" Maya ถามด้วยความสงสัย
"ผมตัดสินใจได้แล้ว! เอาทั้งพี่ทั้งน้องด้วยกันนี่แหละ!"
"เอ่อ ท่าน Houdai คะ... ท่านจะเลือกคนไหนกันล่ะคะ?" Ekoro ถาม
"ทั้งคู่เลย!"
"เห...?!" Maya-chan ถึงกับตกใจออกมา
"อะไรกันเนี่ย?! นี่นายพูดเรื่องอะไรกัน Houdai?" Shinobu ถาม
"เอ่อ อืมมมม... นั่นนะ... รู้ล่ะ ที่คุณเล่นกันแบบนั่นใช่มั้ยล่ะ? อยากได้ฮาเร็มสินะ..." Ekoro บอก
"ก็นะ ก็มันเลือกใครไม่ได้นี่ ก็เลยเลือกมันทั้งคู่เลย! วิธีนี้เท่านั้นแหละ!"
ผมเผลอตะโกนออกไปซะดังลั่นเลย
"เห? เหหห?!" Shinobu ถึงกับร้องอุทานออกมา
"คุณกำลังเดินไปผิดทางแล้วนะ..." Ekoro เตือน
"ถ้าวันนี้ไม่ได้ ก็จะหาแฟนไม่ได้ใช่มั้ย? ผมไม่อยากให้ใครเสียใจก็เลยอยากจะเอามาทั้งคู่นี่แหละ"
"......ก็ได้ ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่จะมีคนที่พยายามจะทำอย่างนี้นะคะ
แต่การทำครั้งที่สองในคราวเดียวกัน ฟีโรโมนช็อตจะใช้ไม่ได้ผล แล้วก็จะไม่สามารถส่งความรู้สึกไปได้นะคะ
แต่ถ้าฉันวาง Doki-Doki Field จะสามารถเพิ่มพลังฟีโรโมนช็อตของคุณได้
แต่มันจะตีกันยุ่งตอนที่คุณพยายามที่จะเอาทั้งคู่ได้นะคะ..."
"รู้แล้วน่า แต่ผมอยากจะตามใจตัวเองบ้าง เริ่มกันเลย Ekoro!"
"ตกลง! จะลองทำดู! Doki-Doki Field เปิดใช้งาน ณ บัดนี้!"
แล้ว Ekoro ก็ทำการวาง Doki-Doki Field ใส่ทั้ง Shinobu และ Maya ทันที
"มาแล้ว! Shinobu-chan!"
ดูเหมือนว่า Maya-chan จะรู้สึกถึงอะไรบางอย่างจนต้องบอก Shinobu
"เห? อะไรกันเนี่ย? ...เหหหหหหห???"
แต่ดูท่า Shinobu จะยังไม่รู้ถึงเรื่องอะไรบางอย่าง ได้แต่งงที่ไม่รู้ว่า Maya-chan นั้นพูดถึงเรื่องอะไรกัน
.............................................
หลังจากที่วาง Doki-Doki Field ครอบตัวพวกเธอแล้ว...
"ไปเลย!"
"เห... ไปเลย!? ไปไหนล่ะ? เห... เห?" Shinobu ยังงงอยู่
"ใจเย็นก่อน...Shinobu-chan..." Maya-chan บอกให้ Shinobu สงบสติเอาไว้
"ท่าน Houdai คะ! บอกพวกเธอเลยว่าคุณรู้สึกยังไง! เริ่มนับ 1 2 3 แล้วยิงได้เลยค่ะ!" Ekoro บอก
"โอเค! ยิงไปเลย! สุดที่รัก สุดที่รักและก็สุดที่รัก! ฟีโรโมนช็อต!!"
แล้วผมก็ยิงฟีโรโมนใส่ทั้งคู่ทันที แต่ปรากฏว่า...
"หยาาาาาา!" Shinobu ร้องออกมา
"อึกกกก!!" Maya-chan ก็ร้องออกมาด้วย
"หา...?" ผมสังเกตเห็นอะไรบางอย่างปรากฏตัวรอบพวกเธอ
"อะไรนะ?!" Ekoro เองก็ตะลึงไม่แพ้กัน
"ทำอะไรของนายล่ะเนี่ย...?" Shinobu พูด
"พี่คะ..." Maya-chan พูด
............................................
ดูเหมือนว่า Doki-Doki Field จะหายไปแล้ว
"หา? ไม่ได้ผลหรือ?" ผมบ่นอุทานออกมา
"นั่นมันการ์เดียนค่ะ!" Ekoro บอก
"การ์เดียนเหรอ?"
"เป็นสิ่งที่บ่งบอกว่ามันป้องกันจากการยิงของคุณได้ค่ะ
ยิ่งถ้าเป็นนักล่าปีศาจด้วยแล้ว มันจะต่อต้านอย่างแรงเลยนะคะ"
"ต่อต้านเหรอ? ผมเนี่ยนะถูกต่อต้าน?! ไม่น้า..."
"ทำไมคุณถึงได้ผิดหวังหลังจากที่คุณได้เลือกทั้งคู่ล่ะคะ ทั้งคู่เองต่างก็มีพลังที่แกร่งอยู่แล้ว ยิ่งถ้าหากรวมด้วยกันแล้ว..."
"...พี่คะ" Maya-chan เรียก
"ไอ้ว่างๆนี่มันอะไรกัน...?" Shinobu พูด
"เอ่อ ก็เห็นนี่ว่า..." ผมกำลังจะพูดแต่
"...อ๊ะ! ต้องเป็นฝีมือปีศาจแน่ๆเลย ใช่มั้ยล่ะ?!" Shinobu พูด
"ไม่ใช่!!
พวกเธอใส่ชุดนักเรียนแล้วดูสวยดีนะ"
"เมื่อวานพี่ก็เห็นแล้วไม่ใช่หรือคะ...?" Maya-chan ถาม
"นายก็เห็นฉันสวมอย่างนี้มาเป็นปีแล้วนี่" Shinobu พูด
"เอ่อ... ก็... กำลังจะบอกว่าวันนี้พวกเธอดูสวยกว่าเดิมนะ..." ผมพยายามจะบอกปัดไป
"แปลกจริงๆด้วย... ไม่ผิดแน่... ต้องเป็นฝีมือปีศาจแน่นอน!" Shinobu สรุปออกมาเลย
"ท่าน Houdai คะ! พวกนั้นคิดว่าฉันกลายเป็นปีศาจเพราะคุณแท้ๆ! ทำอะไรสักอย่างสิ!" Ekoro ถึงกับตกใจลนลานออกมาเลย
"ผมผิดด้วยหรือ...?" ผมถาม Ekoro
"เห... Houdai... นี่เขากำลังพูดกับที่ๆไม่มีอะไรอยู่เนี่ยนะ?!
รอก่อนนะ! เราจะจัดการกับปีศาจและช่วยนายให้ได้! ไปกันเถอะ Maya!"
ดูเหมือนว่า Shinobu จะตกใจออกมา หลังจากที่คิดว่าผมนั้นพูดอะไรออกมาคนเดียวโดยไม่ได้พูดกับใคร
"......พี่จ๋า พยายามเข้านะคะ" Maya-chan ช่วยเชียร์ให้
แล้วพวกเธอก็เดินจากไปทั้งคู่เลย
"นี่ เดี๋ยวก่อนสิ!!"
ช้าไปแล้วล่ะ พวกเธอหายตัวลับไปเลย
"ช่างเป็นคนที่พยายามจะ 'จับปลาสองมือ' จริงๆสินะ" Ekoro บอก
"ผมไม่ยอมแพ้หรอก! ทั้งพี่ทั้งน้องจะต้องเป็นแฟนผมให้ได้เลย คอยดู!"
"ดูเหมือนว่าคุณควรจะบอกความรู้สึกนั้นออกไปดีกว่านะคะ..." Ekoro พูด
มันก็แค่เริ่มต้นเองน่า! ผมจะไม่ทิ้งความรู้สึกไปหรอก ผมต้องคว้าสองพี่น้องนั่นมาให้ได้เลย
............................................
ต่อมา ที่บันไดชั้น 2
"เอาล่ะ ท่าน Houdai คะ อะไรที่ทำให้ท่านตัดสินใจแบบนี้ล่ะคะ" Ekoro พูด
"อะไรหรือ?" ผมพูด
"โดยพื้นฐานแล้ว คุณมีออร่าของเสน่ห์ที่แรงมากพอที่จะจัดการกับการ์เดียนได้เลยนะคะ!
คุณก็แค่มัดใจเธอด้วยพลังแห่งรักแล้วก็พังกำแพงจิตใจไปซะ!"
"ออร่าผมมันก็แกร่งอยู่แล้วล่ะ มันง่ายพอที่จะส่งผลมากกว่านี้มั้ย?"
"เพราะคุณถูกศรที่มีอยู่ตั้ง 32 ดอกไงคะ มันก็ต้องแรงขึ้นแน่นอนอยู่แล้วค่ะ!
คุณก็ทำให้พวกเธอถึงจุดเปรมปรีดิ์ด้วยฟีโมโมนที่เปี่ยมล้น ออร่าดึงดูดก็เลยเพิ่มขึ้นไปโดยปริยายด้วย"
"'ทำให้พวกเธอถึงจุดเปรมปรีดิ์' งั้นหรือ? นั่นมันเรื่องคอขาดบาดตายเลยนะ! ผมไม่อยากกลายเป็นคนเจ้าชู้หรอกนะ..."
"มันไม่เหมือนกันนะคะ! ฉันไม่ส่งเสริมเรื่องนั้นหรอกนะ แต่ตอนนี้ไม่มีเวลาแล้ว ถ้าวันนี้คุณมัวแต่ลังเลอยู่..."
"เออๆ ผมยังไม่ได้หาคนที่ผมรักเลยสินะ... โอเคๆ ผมว่าคงต้องทำแล้วล่ะ..."
"ปกติแล้ว สำหรับคนอย่างคุณที่จะมายังรูทของ '2 คนพิเศษ' นั้นจะยากกว่านี้นะค่ะ"
"เออออ... นั่นมันก็..."
ระหว่างที่ผมกำลังคุยอยู่นั่นเอง ก็มีเสียงหนึ่งพูดขึ้นมา
"อะฮ้า! เจอนายแล้ว สุดที่รัก!"
"สุดที่รัก เหหหหห?" ผมถึงกับตกใจสะดุ้งออกมา
พวกนักเรียนเจอตัวผมแล้ว
"ลูกแมวที่เห็นแก่ตัวอย่างนายจะต้องถูกทำโทษสักหน่อยแล้ว" Akiko Masami พูด
"ลูกแมวเห็นแก่ตัว...ผมนะหรือ? ไม่ต้องถูกทำโทษ...ใช่มั้ยเนี่ย?" ผมพูด
"ลูกแมวเหรอ? ฉันว่าดูเหมือนบั๊กมากกว่า เป็นความผิดพลาดของโปรแกรมอย่างสิ้นเชิงเลย..." Midori Hanba พูดด้วยความไม่ชอบใจสักเท่าไรนัก
"หมายความว่าหน้าผมนี่มันเละเทะอย่างนั้นหรือ?" ผมยิ่งงงกว่าเดิมอีก
ปรากฏว่ามาอีกหนึ่งคน
"งั้นนายก็บอกว่านายเป็นแค่วีดีโอเกมสวะสินะ?!
นายบอกว่าไอ้เกมสวะนั่นเป็นสิ่งที่ฉันทำได้ดีที่สุดแค่นี้เองเหรอ?! อ๊าาาาาาา! นายนี่มันเกินไปแล้วนะ!" Maoko Nira พูด
"ใช่...เขาเป็นแค่สวะดีๆเองแหละ!" Midori พูด
(ทำไมพวกนั้นถึงได้กล่าวหาผมถึงขนาดนี้ล่ะเนี่ย?! ผมอยู่ไม่ได้แล้วนะ...) ผมคิดในใจ
"ยังไงก็เถอะ... แม้แต่ชื่อเขาเองก็อาจจะเป็นแค่เศษ ส.วะเอง หวังได้แค่นั้นแหละ!
ถ้าฉันอัดหน้าเขาไปสัก 16 ครั้งรวด เขาก็จะได้เลื่อนอาชีพขึ้นไปเป็นคลาสสวะแห่งตำนานไปเลย!" Midori พูด
"เอ่อ ผมไม่คิดว่ามันจะได้ผลหรอกนะ!" ผมตะโกนเถียงกลับไป
"ท่านสวะ Houdai ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยนะคะ..." Ekoro บอก
"...ที่มันดูแปลกๆไปนี่ เป็นเพราะศรนางฟ้าหรือ?" ผมถาม
"เดี๋ยวนะ...ฉันว่านี่มัน...?
หอกปีศาจเหรอ?!" Ekoro บอก
"ติ๊งต่องๆๆๆ ถูกต้องนะค้าาาาา!"
ทันใดนั้น ปีศาจหญิงก็ปรากฏตัวต่อหน้าผมทันที
"อ๊ะ! ยัยปีศาจนั่นอีกแล้ว!!" ผมพูด
"ฉันจัดการสร้างความชั่วร้ายด้วยการแทงหอกเองแหละ! เป็นการกลั่นแกล้งที่ดีเลยใช่ม้า ถ้าจะให้พูดนะ!" ปีศาจพูด
"นี่เธอทำอะไรกับพวกนั้นนะ?"
"ก็แค่สร้างเรื่องชั่วร้ายอย่างที่ปีศาจทำอะไรนั่นแหละเว้ย!
แกนี่ยังไม่รู้ตัวเลยหรือไง แกนี่มันโง่สิ้นดีเลยล่ะ!"
ก่อนที่ยัยปีศาจนั่นจะหายตัวไป ทิ้งให้ผมเผชิญหน้ากับพวกเธอเอาเอง
"อึก... นี่มันลูกไก่ในกำมือชัดๆเลย Ekoro? ไอ้หอกปีศาจนั่นมันอะไรกันล่ะ? มันเหมือนกับศรนางฟ้าหรือเปล่า?"
"ไม่ค่ะ หอกปีศาจนั้นตรงกันข้ามกับศรนางฟ้าอย่างสิ้นเชิง ศรนางฟ้านั่นจะเชื่อมกับความรัก
ส่วนหอกปีศาจนั้นจะทำให้คนแปดเปื้อนไปด้วยพลังมืด และทำให้พวกเขาอยากกลั่นแกล้งคนที่พวกเขาสนใจเป็นที่สุดค่ะ!"
"มันก็ไม่ต่างอะไรกันเลยนี่หว่า!" ผมตะโกนออกไปเสียงดังมาก
"แต่ฉันบอกคุณแล้ว เป็นความจริง ไม่มีอะไรที่เราจะทำได้มากกว่านั้นแล้วล่ะค่ะ!"
"เอาล่ะ ในฐานะของประธาน เรามาสนุกกับเกมสวะด้วยกันเถอะ!" Midori พูด
"อาาา...ฉันว่าเอาเลยดีกว่า" Akiko พูด
"อือออออ! ฉันจะทำให้นายรู้สึกเหมือนตัวนายมีคุณค่าขึ้นมาเลย!" Maoko พูด
"พวกนี้ไม่อยู่ชิลๆแน่ จะมีวิธีไหนบ้างที่จะทำให้พวกนี้กลับมาเป็นอย่างเดิมได้ล่ะ?" ผมถาม Ekoro
"ดูให้ดีๆนะคะ คุณน่าจะมองเห็นพลังมืดของพวกเธอได้นะคะ!" Ekoro บอก
"จริงหรือ?"
แล้วผมก็ค่อยๆส่องมองดูพวกเธอย่างระมัดระวัง
ปรากฏว่าสิ่งที่ผมเห็นในพลังมืดนั่นก็คือ...
"อ๊ะ!!
ผมเห็นแล้ว! นั่นมันปีศาจจิ๋วนี่!"
"มันคือสิ่งที่บ่งถึงพลังมืดในตัวเธอค่ะ! ถ้าคุณจัดการมันออกไป พวกเธอก็จะกลับมาเป็นอย่างเดิมเองค่ะ" Ekoro บอก
ตอนนี้ผมเข้าใจวิธีที่ทำให้พวกเธอกลับมาเป็นอย่างเดิมแล้ว ผมตะโกนบอกพวกเธอทันที
"โอเค นี่ทุกคน! ผมจะทำให้พวกเธอกลับเป็นอย่างเดิมเอง!"
..........................................
เวลา 10:08 - บันไดชั้น 2
ดูเหมือนว่าผมจะต้องระวังคนที่มีออร่าประหลาดๆเป็นพิเศษ!
ตายแล้ว ดูเหมือนว่าผมจะถูกพวกเธอล้อมเอาไว้ เห็นทีต้องรีบจัดการแล้ว ก่อนที่พวกเธอจะทำอะไรแปลกๆ
ผมได้ยินเสียงร้องฮี่ๆๆ เหมือนเสียงปีศาจ หรือว่าจะมีคนที่ถูกพลังมืดครอบงำล่ะ?
ผมรู้แล้วล่ะว่าจะต้องทำยังไงต่อไป
ผมยิงฟีโรโมนช็อตจัการกับเจ้าปีศาจจิ๋วก่อนแล้วค่อยทำให้พวกเธอถึงจุดสุดยอดไปซะ
ผมคิดว่าถ้าจัดการกับพวกเธอได้เรื่องน่าจะจบ...
แต่มันไม่เป็นแบบนั้นนะสิ...
ดูเหมือนว่าจะมีพวกเธอแห่กันเข้ามาอีกแล้วแบบไม่รู้จักหยุดหย่อนเลย ไม่ว่าจะเป็นระเบียง ทางเชื่อมต่ออาคาร หรือไม่ก็บันได พวกเธอมาหมดทุกทิศทางเลย
ผมจะอดทนพอที่จะจัดการพวกเธอได้ทั้งหมดหรือเปล่าเนี่ย...
เฮ้ย... เดี๋ยวก่อนนะ ยัยคนนั้นมันใช่คนเดียวกับที่ผมเคยจัดการไปก่อนหน้านั้นหรือเปล่าเนี่ย ถ้าใช่ล่ะก็... ดูเหมือนว่าผมต้องจัดการกับเธอที่ถูกปีศาจสิงร่างอีกแล้วเหรอเนี่ย
ยัยปีศาจนั่น มันคิดจะทำอะไรของมันกันน้า...
สถานการณ์ชักจะเลวร้ายลงเรื่อยๆ แทนที่จะจัดการเพียงแค่ 2-3 คน แต่กลับต้องจัดการไปถึง 7-8 คนรอบด้าน แถมยังเข้ามาเสริมแบบไม่หยุดเลย บางคนก็เล่นวิ่งวนรอบผมไม่รู้กี่รอบกะจะทำให้ผมเวียนหัวแล้วโจมตีผมด้วย แต่ผมก็ไม่หลงกลหรอกน่า
ผมตั้งปณิธานเอาไว้ในใจว่าจะต้องจัดการพวกเธอให้ได้ก่อนที่ผมจะกลายมาเป็นคู่รักจอมปลอมของเธอแทน
ผมหันซ้ายหันขวายิง ยิง และก็ยิงฟีโรโมนช็อตไปเรื่อยๆจนกระทั่งปลดปล่อยไปทั้งหมดแล้ว...
พวกเธอนี่แห่กันอย่างกับฝูงผีซอมบี้ในเกมเลย...
.............................................
ในที่สุด ก็จัดการพวกเธอทั้งหมดได้สักที
ดูเหมือนว่ายัยปีศาจนั่นท่าทางจะไม่พอใจเป็นอย่างมากที่ไม่สามารถจัดการผมได้
"ผมจัดการส่งพวกเขาให้เปรมปรีย์ไปหมดไปแล้ว..." ผมบอก
"ฮึ่มมมมม! แกนี่มันอึดกว่ามนุษย์หน้าโง่เสียอีก!
แต่ว่าแต่ว่านรกของ Kurona นั้นเพิ่งจะเริ่มต้นเองนะ! เตรียมตัวเอาไว้ให้ดีเหอะ!"
ก่อนที่ยัยปีศาจจะหนีไปตามระเบียบ
"อ๊ะ...!
หนีไปแล้ว..." ผมพูด
"ท่าน Houdai คะ... หล่อนยังแฝงตัวอยู่รอบๆโรงเรียน คุณจะต้องพยายามก้าวข้ามคนที่ถูกบังคับโดยปีศาจจิ๋วให้ได้นะคะ" Ekoro พูด
"โอเค งั้นถ้าผมพบพวกเขา ผมก็จะทำให้กลับเป็นอย่างเดิม..."
"คนที่ถูกบังคับด้วยปีศาจจิ๋วนั้นจะมีแกร่งกว่าเดิมอีกนะคะ คุณต้องระวังเอาไว้ด้วย"
"ดูเหมือนว่าหนทางแห่งขุนเขาจะเริ่มต้นขึ้นแล้วล่ะ..."
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น