ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Mr. Invisi จอมล่องหน
เขตที่ 2 - ไฟนรก ชั้น 2F
"ยังต้องไปต่อสินะ..." Ran พูด
แน่นอน ยังแค่ตัวแรกอยู่ ผมว่าตัวที่สองต้องอยู่ที่ไหนสักแห่งแน่
ระหว่างที่ผมเดินมา ผมสังเกตว่ามีทางเดินบางแห่งพังทลายลงมาจนขาดกลางไม่สามารถข้ามไปได้ ผมต้องระมัดระวังให้มากกว่านี้
ผมเดินต่อไปตามทางเรื่อยๆจนกระทั่งมาถึงห้องๆหนึ่ง
หยุบๆ
"หืม...? อะไรละนั่น? ฉันคิดว่ามีอะไรบางอย่างมาถูหลังฉันนะ..." Tomoe รู้สึกถึงอะไรบางอย่าง
Tomoe ถึงกับต่อว่าผมทันที
"โธ่ ครูฝึกคะ! การลวนลามนี่เป็นอาชญากรรมนะคะ! รู้อยู่ใช่มั้ยคะ?"
"ผ-ผมไม่ได้ทำสักหน่อย" ผมรีบปฏิเสธทันที
"อ๊ะ? แปลกนะ... ไม่เห็นจะมีชายแข็งแรงอื่นใดนอกจากคุณนี่นา..."
หยุบๆ
"ห-หวา!? ความรู้สึกนี้มันอะไรกัน...?" Yuko ก็โดนลวนลามเหมือนกัน
หยุบๆ
"ค-ใครกัน!? ใครบังอาจมาจับหน้าอกฉัน!" Kisaragi ก็โดนด้วย
หยุบๆๆ
"หยาา! เฮ้ย ห-หยุดนะ!" แม้แต่ Shin ก็โดนกับเขาด้วย
"อ-อะไรกันเนี่ย!? เจ้าลวนลามล่องหนได้เหรอ...!?" Ran พูดด้วยความสงสัย
"อ๊ะ! Ran เขาอยู่ตรงนั้น!"
Tomoe ชี้ไปยังตรงนั้น
พบว่ามันอยู่ด้านหลังพวกเธอเลย
มันส่งเสียงร้องยั่วพวกเธอออกมา
"หนอยแน่ เป็นแกเองเหรอ! เจ้าบ้าหื่นลามก!" Ran ถึงกับโกรธออกมาทันที
Ran จะเข้าไปจัดการกับมัน แต่กลายเป็นว่ามันหนีไปซะก่อน
"ฉันไม่ให้อภัยแกแน่! รอก่อนเหอะ เจ้าบ้า!"
"ทุกคน ไล่ตามเขาไปเลย!" Tomoe บอก
ด้วยบันดาลโทสะของ Ran กับ Tomoe ทำให้พวกเธอรีบวิ่งไล่ตามเจ้านั่นไป หรือว่าเจ้านั่นจะเป็นหนึ่งในเทพความมืดทั้งสี่
ถ้าใช่ละก็ ผมคงต้องพยายามห้ามไม่ให้ทั้งสองไล่ตามเพียงลำพัง ผมรีบห้ามเธอเอาไว้ทันที
"ใจเย็นๆก่อน ขืนแยกกลุ่มคงจะตามกันไม่เจอหรอก เราทุกคนค่อยๆไล่ตามมันไปจะดีกว่า"
"เออ ก็ได้! แต่อย่าให้มันหนีไปลอยนวลละกัน ไม่งั้นนายนั่นแหละจะโดนแทน เข้าใจมั้ย!?" Ran บอก
ผมเข้าใจความรู้สึกของพวกเธอเลยล่ะ เรื่องเกี่ยวกับการถูกลวนลามเป็นสิ่งที่ผู้หญิงให้อภัยมิได้อยู่แล้ว แต่ผมพยายามไม่ให้พวกเธอใช้อารมณ์อยู่เหนือปัญญาแค่นั้นเอง
ผมเดินต่อไปตามทางเรื่อยๆด้วยความใจเย็นที่สุด
"ครูคะ ตรงนั้นค่ะ..." Tomoe พูด
ดูเหมือนว่าจะพบหีบสมบัติแปลกๆปรากฏอยู่ต่อหน้าผมด้วย ผมจึงได้เปิดมันออกมา
เป็นสกิล 2 step ice
"อันนี้ท่าจะดีนะ ฉันจะขอลองมันด้วยกันหน่อยมั้ยละ Alice" Tomoe พูด
"ฉันว่าก็ไม่มีทางเลือกล่ะ... งั้นฉันจะลองกับเธอละกัน" Alice บอก
แล้ว Tomoe ก็ได้เรียนรู้สกิล Freezing Sword
โอเค ตอนนี้ผมก็กลับมาทำภารกิจเดิมคือไล่ตามมันไป
ผมเดินไปตามทางเรื่อยๆจนกระทั่งพบกับมันอีกครั้งที่ห้องใหญ่อีกแห่งหนึ่ง
"เขาอยู่นั่นไง!" Kisaragi บอก
มันหนีไปอีกแล้ว
"บ้าชิบ! หมอนั่นหนีเร็วจริงๆเลย!" Ran พูด
ผมคงต้องไล่ตามมันแล้วล่ะ
ผมเดินต่อไปตามทางเรื่อยๆจนกระทั่งเจอกับมัน แต่มันก็หนีไปอีกแล้ว
"เจ้าบ้าหื่นลามกนั่น...!" Ran เองก็ยังคงโกรธไม่หาย
"ธ-เธอโกรธจริงๆเหรอ..." Tomoe ถาม Ran
ดูจากสีหน้าแล้ว Ran ท่าจะโกรธจริงๆนั่นแหละ
ผมไล่ตามมันไปเรื่อยๆจนกระทั่งไปเจออยู่ที่อีกห้องหนึ่ง
"Ran เขาอยู่นี่ไง!" Shin บอก
"เอาล่ะ คราวนี้แกจะไปซ่อนตัวที่ไหนล่ะ!
อย่าคิดว่าแกจะหนีไปจากฉันได้นะ ไอ้หื่นบรรลัย! ฉันตะโกนโห่ร้องไอ้ลามกไปถึง 20 ครั้งในช่วงสามปีที่อยู่โรงเรียน ม.ปลายมาแล้ว!" Ran พูด
มันหนีไปอีกแล้ว
"อะไรกัน!?" Ran ถึงกับอึ้ง
"โธ่! คุณปล่อยให้หนีไปได้อีกแล้ว: คุณนี่มันไม่สมชายมากๆเลย!" Tomoe ต่อว่าผม
อย่างไรก็ตาม ผมจึงได้ไล่ตามมันอีกครั้ง
ดูเหมือนว่ามันจะยั่วพวกเธออยู่พอสมควร พอผมตามมันทัน มันก็หนีไปเลย
"ฉันไม่ยกโทษให้เจ้าบ้านั่นแน่!" Ran พูด
ผมเดินต่อไปเรื่อยๆจนกระทั่งเจอกับมันอีก
"อ-อยู่นั่นไง!" Yuko บอก
มันหนีไปอีกครั้งหนึ่ง
"บ้าชะมัด! ไอ้ขี้ขลาดตาขาว! ถ้าแกเป็นลูกผู้ชายจริงก็ออกมาสู้กับแบบแฟร์ๆหน่อยสิวะ!" Ran ถึงกับโกรธออกมา
ผมคิดว่า มันคงจะพยายามเล่นเกมกับเรา มันกะจะให้เราเดินไล่ตามมันทุกครั้งที่เราตามทัน ผมคงต้องหาวิธีอะไรสักอย่าง
"ฉันจะจัดการทะลวงไส้มัน!" Ran ยังคงโกรธอยู่
ผมตามมันทันอีกครั้งหนึ่งที่ห้องนี้
"หนอยแน่! คราวนี้แหละ!" Sako พูด
ดูเหมือนจะช้าไปอีกแล้ว มันหนีไปได้เหมือนเดิม
"อ๊า บ้าชะมัด!
มันพยายามจะวนรอบไปเรื่อยๆ เราจะทำยังไงดีละ!?"
Ran สบถออกมาจนแทบอยากจะกระทืบระบายอารมณ์
"ดูเหมือนว่าการไล่ตามเขาโดยตรงนั้นอาจจะไม่ใช่ความคิดที่ดีเท่าไรนัก...
แต่อาจจะช่วยได้อยู่ ถ้าเราวนรอบมันสักรอบหนึ่ง" Shin บอก
แล้วผมก็ไล่ตามมันอีกครั้ง
อย่างที่ว่าเลย มันพยายามจะหลอกให้เราไล่ตามเป็นวงกลมไปตามเข็มนาฬิกา ถ้าผมเดินไปตามทางนั้นเรื่อยๆละก็ คงจะไล่ไม่สิ้นสุดแน่
ผมตัดสินใจว่าจะเดินย้อนกลับมาทางเดิม
จากนั้นก็เดินเข้าไปหามันเลย
แล้วมันก็หนีไปเรื่อยๆจนกระทั่ง...
มันไปจนมุมอยู่ที่ห้องๆหนึ่ง
คราวนี้มันไม่มีทางหนีไปไหนได้แล้ว พวกเธอทุกคนปิดล้อมมันเอาไว้หมดแล้ว
"คราวนี้แหละ...! เตรียมใจให้ดีๆเถอะ ไอ้วิตถาร!" Ran พูด
Ran จะเข้าไปจัดการกับมัน แต่ทว่า...
มันหายตัวไปซะแล้ว
Ran พยายามมองหาโดยรอบๆ แต่ก็ไม่มีวี่แววของมันอยู่เลย
"หายตัวได้เหรอ!?" Shin ถึงกับแปลกใจ
"เปล่าหรอก... เขายังอยู่ที่นี่แหละ... ก็แค่มองไม่เห็นเอง..." Alice บอก
"ปัดโธ่! แบบนี้เราก็สู้กับมันไม่ได้นะสิ ถ้าเรามองไม่เห็นมัน!" Ran ถึงกับบ่นด้วยความเจ็บใจ
Tomoe เดินเข้ามาพูดกับผม
"...นี่ครูฝึกคะ ฉันคิดออกแล้วล่ะ... ลองเดินไปรอบๆแถวนี้ก่อนละกัน"
Tomoe มองไปยังที่จุดๆหนึ่ง
"เห็นแล้วล่ะ... น่าจะพอแล้วล่ะ ถ้าเราไปยังตรงนั้น"
"อะไรนะ? เธอจะบอกให้เราไปเดินเล่นแถวนั้นหรือไง?" Kisaragi พูดด้วยความสงสัย
"ฮิๆๆ..."
ดูเหมือนว่า Tomoe จะมีแผนบางอย่าง ลองทำตามที่เธอพูดละกัน ไปยังที่บริเวณตรงนั้นกันเลย
ผมสังเกตเห็นอะไรบางอย่างอยู่ตรงมุมห้อง
นี่มันบัตรเชิญเข้าร่วมงานแต่งงานหรือเปล่า? บัตรนั้นเขียนด้วยตัวหนังสือสีทองว่า 'สุขสันต์วันแต่งงาน' ด้วย
Tomoe รู้สึกไม่ดี
"อาาา ร้อนชะมัด..."
เธอเห็นอะไรบางอย่างที่ผมเก็บได้
"ตายจริง ครูฝึกคะ ดูเหมือนว่าคุณจะเก็บของดีอะไรบางอย่างอยู่ในมือนะคะ ❤
ดูสิ มันสามารถเอาไปทำเป็นพัดได้เลยล่ะ! อาา เย็นดีจัง"
แต่แล้วเธอก็สะบัดบัตรเชิญจนหลุดจากมือแล้วก็ปลิวหายไปตามลมเลย
"อาาา ปลิวไปซะแล้ว... ยกโทษให้ฉันได้มั้ยคะ?"
"เรื่องบางเรื่องก็ไม่ควรเก็บมาคิดไว้หรอก เพราะงั้นก็ไปกันต่อเถอะ" ผมบอก
"..." Tomoe ไม่พูดอะไรออกมาเลย
ผมไม่รู้ว่า Tomoe ทำไมถึงได้ไม่ชอบบัตรเชิญเข้าร่วมงานแต่งงาน แต่คิดไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก
เอาล่ะ เสียเวลามากแล้ว ไปกันต่อ
ผมเดินไปยังจุดที่ Tomoe ว่าทันที
เมื่อมาถึงจุดนั้นแล้ว
"อือ ตรงนี้แหละดีเลย เอาล่ะ งั้นเราเดินกลับไปยังจุดที่เราอยู่ก่อนหน้านั้นเลยล่ะกัน ❤" Tomoe พูด
อ้าว ทำไมละ
ตกลงว่าจะต้องเดินกลับไปยังที่เดิมอีกแล้วเหรอ Tomoe คิดจะทำอะไรกันนะ
เอาเป็นว่า ผมต้องเดินกลับไปยังที่เดิมตามที่เธอว่าละ
เมื่อมาถึงแล้ว
"อะไรกันนะ? ไม่เห็นจะมีอะไรเปลี่ยนตรงไหนเลยนิ!" Shin บอก
"น่าๆ วางใจฉันเถอะ" Tomoe บอก "เอาล่ะ ไปตรงนั้นอีกรอบนึง ❤"
แล้วผมก็กลับไปยังตรงนั้นอีกครั้งหนึ่ง
"เฮ้ย พอได้แล้วล่ะ...!" Kisaragi เริ่มบ่นออกมา
"นั่นสินะ ฉันว่าเราก็ทำได้ดีแล้วล่ะ" Tomoe บอก
ผมเดินมาถึงตรงนั้นอีกครั้งหนึ่ง
"เอาล่ะ... ตอนนี้ก็ถึงเวลาแล้วละมั้ง?" Tomoe พูด "โอเค กลับไปยังห้องอื่นกันเถอะ"
"เฮ้ย Tomoe! พอแล้วล่ะ! Yuko เริ่มเหนื่อยแล้วนะ!" Sako เริ่มบ่นไม่พอใจออกมา
"ฮิๆ... นี่เป็นครั้งสุดท้ายนะ มาพยายามด้วยกันอีกหน่อยเถอะ โอเคนะ? ❤"
ผมหวังไว้ว่าน่าเป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ เพราะเดินไปมาตั้งหลายรอบแล้วล่ะ
แล้วผมก็กลับมายังห้องเดิมอีกครั้ง
คราวนี้ทุกคนกำลังเตรียมดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้
"แฮ่ก... แฮ่ก... ร้อนชะมัด..." Yuko บ่นร้อนออกมา
"อะไรกันวะ!? พวกเรากลับมาแล้วแต่มันก็ยังคงล่องหนอยู่เนี่ย!" Sako ถึงกับหงุดหงิดสุดๆ
"แน่ใจหรือ...? ฮิๆ..." Tomoe บอก
แล้วเธอก็เดินไปกลางห้องคนเดียว
Tomoe ยิ้มอย่างมีเลศนัย และเริ่มทำการพัดหน้าอกเธอก่อนที่จะชุ่มไปด้วยเหงื่อให้มากกว่าเดิม
"น-นี่เธอ! เสื้อเธอ! กำลังจะแลบออกมาแล้วนะ!" Kisaragi ถึงกับเริ่มหน้าแดงอายออกมาเลย
"ไม่ใช่แค่หน้าอกเธออย่างเดียว... ดูเหมือนว่าตรงอื่นก็จะแลบออกมาด้วย..." Shin เองก็อึ้งไปเหมือนกัน
"เห? ตายจริง เธอพูดถูก ฉันแน่ใจว่าเหงื่อไหลย้อยออกมาจากการเดินนะ..." Tomoe บอก "แย่แล้ววว มันเปียกจนทะลุหมดเลย..."
ทันใดนั้นมันก็ปรากฏตัวออกมากลางหมู่พวกเธอเลย
"เฮอะ! ออกมาจนได้สินะ ไอ้บ้าลามก! หลบไป Tomoe!" Ran พูด
แล้ว Ran จึงได้ซัดมันให้ปลิวกระเด็นไปติดกับผนังห้องไปเลย
"ทำได้ดีมากเลย Ran!"
"เราคอยจับตามองแกมาตลอดเลยแหละ ชัยชนะเป็นของเราแล้ว! ลุยกันเลย!"
แล้วทุกคนก็กรูกันเข้าไปจัดการกับมันทันที
ในเมื่อมันไม่มีทางที่จะหนีไปได้แล้ว สุดท้ายมันก็เลยต่อสู้กับพวกเธอทันที
.................................................
หลังจากที่จัดการกับ Mr. Invisi ได้แล้ว
ประตูที่อยู่ด้านล่างก็คลายผนึกออกมาก่อนที่จะเปิดทันที
ทุกคนกำลังชื่นชม Tomoe และ Ran
"เธอคิดแล้วก็คิดจนแน่ใจสินะ Tomoe" Kisaragi พูด
"ไม่มีทางที่เจ้าลามกนั่นจะเมินผู้หญิงที่ใส่เสื้อที่เปียกชุ่มเหงื่อได้หรอกนะ" Shin บอก
"ฮิๆๆ... ฉันเองก็ไม่ได้คิดว่ามันจะเป็นแบบนั้นเหมือนกัน..." Tomoe บอก
Tomoe นึกอะไรบางอย่างออก
"ทำให้ฉันนึกถึงพวกลามกที่ลวนลามนักเรียนบนรถไฟในช่วงฤดูร้อนนะ เพราะแบบนั้นแหละ ฉันจึงถูกผู้ชายตื๊อมาโดยตลอดนะ"
"น-นั่นสิน้า แต่นั่น...ก็ทำให้รู้สึกว่า...ไอ้ลามกนั่นยังคงราวีเธออยู่สิ" Kisaragi พูด
"ถึงจะเพราะอย่างนั้นก็ตาม ฉันดีใจนะที่ได้ทำเพื่อทุกคนนะ" Tomoe บอก
"Ran เองก็ลุยได้เท่เหมือนกันนะ!" Sako บอก
"เป็นการโจมตีที่เหลือเชื่อมากเลย!" Yuko ชม
"ฮิๆ... ก็อย่างงั้นละนะ" Ran บอก "ฉันไม่เคยยกโทษให้ผู้ชายที่ชอบทำร้ายผู้หญิงอ่อนแอหรอกนะ!"
"ทั้งสองคน...ประสานกันได้ดีเลยนะ...!" Alice บอก
"ตอนนี้ก็เหลืออีกสองสินะ!" Yuko บอก
"เอาล่ะ! มาเริ่มก้าวต่อไปและจัดการกับพวกนั้นให้สิ้นซากไปเลย!" Sako พูด
ผมเองก็คาดไม่ถึงเหมือนกันว่า Tomoe จะใช้วิธีหลอกมันด้วยการเดินไปมาจนเหงื่อชุ่มเพื่อล่อให้มันออกมา จากนั้น Ran เข้าไปจัดการกับมันทันทีที่ปรากฏตัว
ผมเองก็เห็นแล้วล่ะว่า Tomoe กับ Ran ก็มีประโยชน์ตรงนี้นี่เอง
เอาล่ะ สมุนตัวที่สองก็ถูกกำจัดไปแล้ว ผมรีบมุ่งหน้าไปยังประตูที่ปลดผนึกออกแล้วขึ้นบันไดไปยังชั้นต่อไปทันที
"ยังต้องไปต่อสินะ..." Ran พูด
แน่นอน ยังแค่ตัวแรกอยู่ ผมว่าตัวที่สองต้องอยู่ที่ไหนสักแห่งแน่
ระหว่างที่ผมเดินมา ผมสังเกตว่ามีทางเดินบางแห่งพังทลายลงมาจนขาดกลางไม่สามารถข้ามไปได้ ผมต้องระมัดระวังให้มากกว่านี้
ผมเดินต่อไปตามทางเรื่อยๆจนกระทั่งมาถึงห้องๆหนึ่ง
หยุบๆ
"หืม...? อะไรละนั่น? ฉันคิดว่ามีอะไรบางอย่างมาถูหลังฉันนะ..." Tomoe รู้สึกถึงอะไรบางอย่าง
Tomoe ถึงกับต่อว่าผมทันที
"โธ่ ครูฝึกคะ! การลวนลามนี่เป็นอาชญากรรมนะคะ! รู้อยู่ใช่มั้ยคะ?"
"ผ-ผมไม่ได้ทำสักหน่อย" ผมรีบปฏิเสธทันที
"อ๊ะ? แปลกนะ... ไม่เห็นจะมีชายแข็งแรงอื่นใดนอกจากคุณนี่นา..."
หยุบๆ
"ห-หวา!? ความรู้สึกนี้มันอะไรกัน...?" Yuko ก็โดนลวนลามเหมือนกัน
หยุบๆ
"ค-ใครกัน!? ใครบังอาจมาจับหน้าอกฉัน!" Kisaragi ก็โดนด้วย
หยุบๆๆ
"หยาา! เฮ้ย ห-หยุดนะ!" แม้แต่ Shin ก็โดนกับเขาด้วย
"อ-อะไรกันเนี่ย!? เจ้าลวนลามล่องหนได้เหรอ...!?" Ran พูดด้วยความสงสัย
"อ๊ะ! Ran เขาอยู่ตรงนั้น!"
Tomoe ชี้ไปยังตรงนั้น
พบว่ามันอยู่ด้านหลังพวกเธอเลย
มันส่งเสียงร้องยั่วพวกเธอออกมา
"หนอยแน่ เป็นแกเองเหรอ! เจ้าบ้าหื่นลามก!" Ran ถึงกับโกรธออกมาทันที
Ran จะเข้าไปจัดการกับมัน แต่กลายเป็นว่ามันหนีไปซะก่อน
"ฉันไม่ให้อภัยแกแน่! รอก่อนเหอะ เจ้าบ้า!"
"ทุกคน ไล่ตามเขาไปเลย!" Tomoe บอก
ด้วยบันดาลโทสะของ Ran กับ Tomoe ทำให้พวกเธอรีบวิ่งไล่ตามเจ้านั่นไป หรือว่าเจ้านั่นจะเป็นหนึ่งในเทพความมืดทั้งสี่
ถ้าใช่ละก็ ผมคงต้องพยายามห้ามไม่ให้ทั้งสองไล่ตามเพียงลำพัง ผมรีบห้ามเธอเอาไว้ทันที
"ใจเย็นๆก่อน ขืนแยกกลุ่มคงจะตามกันไม่เจอหรอก เราทุกคนค่อยๆไล่ตามมันไปจะดีกว่า"
"เออ ก็ได้! แต่อย่าให้มันหนีไปลอยนวลละกัน ไม่งั้นนายนั่นแหละจะโดนแทน เข้าใจมั้ย!?" Ran บอก
ผมเข้าใจความรู้สึกของพวกเธอเลยล่ะ เรื่องเกี่ยวกับการถูกลวนลามเป็นสิ่งที่ผู้หญิงให้อภัยมิได้อยู่แล้ว แต่ผมพยายามไม่ให้พวกเธอใช้อารมณ์อยู่เหนือปัญญาแค่นั้นเอง
ผมเดินต่อไปตามทางเรื่อยๆด้วยความใจเย็นที่สุด
"ครูคะ ตรงนั้นค่ะ..." Tomoe พูด
ดูเหมือนว่าจะพบหีบสมบัติแปลกๆปรากฏอยู่ต่อหน้าผมด้วย ผมจึงได้เปิดมันออกมา
เป็นสกิล 2 step ice
"อันนี้ท่าจะดีนะ ฉันจะขอลองมันด้วยกันหน่อยมั้ยละ Alice" Tomoe พูด
"ฉันว่าก็ไม่มีทางเลือกล่ะ... งั้นฉันจะลองกับเธอละกัน" Alice บอก
แล้ว Tomoe ก็ได้เรียนรู้สกิล Freezing Sword
โอเค ตอนนี้ผมก็กลับมาทำภารกิจเดิมคือไล่ตามมันไป
ผมเดินไปตามทางเรื่อยๆจนกระทั่งพบกับมันอีกครั้งที่ห้องใหญ่อีกแห่งหนึ่ง
"เขาอยู่นั่นไง!" Kisaragi บอก
มันหนีไปอีกแล้ว
"บ้าชิบ! หมอนั่นหนีเร็วจริงๆเลย!" Ran พูด
ผมคงต้องไล่ตามมันแล้วล่ะ
ผมเดินต่อไปตามทางเรื่อยๆจนกระทั่งเจอกับมัน แต่มันก็หนีไปอีกแล้ว
"เจ้าบ้าหื่นลามกนั่น...!" Ran เองก็ยังคงโกรธไม่หาย
"ธ-เธอโกรธจริงๆเหรอ..." Tomoe ถาม Ran
ดูจากสีหน้าแล้ว Ran ท่าจะโกรธจริงๆนั่นแหละ
ผมไล่ตามมันไปเรื่อยๆจนกระทั่งไปเจออยู่ที่อีกห้องหนึ่ง
"Ran เขาอยู่นี่ไง!" Shin บอก
"เอาล่ะ คราวนี้แกจะไปซ่อนตัวที่ไหนล่ะ!
อย่าคิดว่าแกจะหนีไปจากฉันได้นะ ไอ้หื่นบรรลัย! ฉันตะโกนโห่ร้องไอ้ลามกไปถึง 20 ครั้งในช่วงสามปีที่อยู่โรงเรียน ม.ปลายมาแล้ว!" Ran พูด
มันหนีไปอีกแล้ว
"อะไรกัน!?" Ran ถึงกับอึ้ง
"โธ่! คุณปล่อยให้หนีไปได้อีกแล้ว: คุณนี่มันไม่สมชายมากๆเลย!" Tomoe ต่อว่าผม
อย่างไรก็ตาม ผมจึงได้ไล่ตามมันอีกครั้ง
ดูเหมือนว่ามันจะยั่วพวกเธออยู่พอสมควร พอผมตามมันทัน มันก็หนีไปเลย
"ฉันไม่ยกโทษให้เจ้าบ้านั่นแน่!" Ran พูด
ผมเดินต่อไปเรื่อยๆจนกระทั่งเจอกับมันอีก
"อ-อยู่นั่นไง!" Yuko บอก
มันหนีไปอีกครั้งหนึ่ง
"บ้าชะมัด! ไอ้ขี้ขลาดตาขาว! ถ้าแกเป็นลูกผู้ชายจริงก็ออกมาสู้กับแบบแฟร์ๆหน่อยสิวะ!" Ran ถึงกับโกรธออกมา
ผมคิดว่า มันคงจะพยายามเล่นเกมกับเรา มันกะจะให้เราเดินไล่ตามมันทุกครั้งที่เราตามทัน ผมคงต้องหาวิธีอะไรสักอย่าง
"ฉันจะจัดการทะลวงไส้มัน!" Ran ยังคงโกรธอยู่
ผมตามมันทันอีกครั้งหนึ่งที่ห้องนี้
"หนอยแน่! คราวนี้แหละ!" Sako พูด
ดูเหมือนจะช้าไปอีกแล้ว มันหนีไปได้เหมือนเดิม
"อ๊า บ้าชะมัด!
มันพยายามจะวนรอบไปเรื่อยๆ เราจะทำยังไงดีละ!?"
Ran สบถออกมาจนแทบอยากจะกระทืบระบายอารมณ์
"ดูเหมือนว่าการไล่ตามเขาโดยตรงนั้นอาจจะไม่ใช่ความคิดที่ดีเท่าไรนัก...
แต่อาจจะช่วยได้อยู่ ถ้าเราวนรอบมันสักรอบหนึ่ง" Shin บอก
แล้วผมก็ไล่ตามมันอีกครั้ง
อย่างที่ว่าเลย มันพยายามจะหลอกให้เราไล่ตามเป็นวงกลมไปตามเข็มนาฬิกา ถ้าผมเดินไปตามทางนั้นเรื่อยๆละก็ คงจะไล่ไม่สิ้นสุดแน่
ผมตัดสินใจว่าจะเดินย้อนกลับมาทางเดิม
จากนั้นก็เดินเข้าไปหามันเลย
แล้วมันก็หนีไปเรื่อยๆจนกระทั่ง...
มันไปจนมุมอยู่ที่ห้องๆหนึ่ง
คราวนี้มันไม่มีทางหนีไปไหนได้แล้ว พวกเธอทุกคนปิดล้อมมันเอาไว้หมดแล้ว
"คราวนี้แหละ...! เตรียมใจให้ดีๆเถอะ ไอ้วิตถาร!" Ran พูด
Ran จะเข้าไปจัดการกับมัน แต่ทว่า...
มันหายตัวไปซะแล้ว
Ran พยายามมองหาโดยรอบๆ แต่ก็ไม่มีวี่แววของมันอยู่เลย
"หายตัวได้เหรอ!?" Shin ถึงกับแปลกใจ
"เปล่าหรอก... เขายังอยู่ที่นี่แหละ... ก็แค่มองไม่เห็นเอง..." Alice บอก
"ปัดโธ่! แบบนี้เราก็สู้กับมันไม่ได้นะสิ ถ้าเรามองไม่เห็นมัน!" Ran ถึงกับบ่นด้วยความเจ็บใจ
Tomoe เดินเข้ามาพูดกับผม
"...นี่ครูฝึกคะ ฉันคิดออกแล้วล่ะ... ลองเดินไปรอบๆแถวนี้ก่อนละกัน"
Tomoe มองไปยังที่จุดๆหนึ่ง
"เห็นแล้วล่ะ... น่าจะพอแล้วล่ะ ถ้าเราไปยังตรงนั้น"
"อะไรนะ? เธอจะบอกให้เราไปเดินเล่นแถวนั้นหรือไง?" Kisaragi พูดด้วยความสงสัย
"ฮิๆๆ..."
ดูเหมือนว่า Tomoe จะมีแผนบางอย่าง ลองทำตามที่เธอพูดละกัน ไปยังที่บริเวณตรงนั้นกันเลย
ผมสังเกตเห็นอะไรบางอย่างอยู่ตรงมุมห้อง
นี่มันบัตรเชิญเข้าร่วมงานแต่งงานหรือเปล่า? บัตรนั้นเขียนด้วยตัวหนังสือสีทองว่า 'สุขสันต์วันแต่งงาน' ด้วย
Tomoe รู้สึกไม่ดี
"อาาา ร้อนชะมัด..."
เธอเห็นอะไรบางอย่างที่ผมเก็บได้
"ตายจริง ครูฝึกคะ ดูเหมือนว่าคุณจะเก็บของดีอะไรบางอย่างอยู่ในมือนะคะ ❤
ดูสิ มันสามารถเอาไปทำเป็นพัดได้เลยล่ะ! อาา เย็นดีจัง"
แต่แล้วเธอก็สะบัดบัตรเชิญจนหลุดจากมือแล้วก็ปลิวหายไปตามลมเลย
"อาาา ปลิวไปซะแล้ว... ยกโทษให้ฉันได้มั้ยคะ?"
"เรื่องบางเรื่องก็ไม่ควรเก็บมาคิดไว้หรอก เพราะงั้นก็ไปกันต่อเถอะ" ผมบอก
"..." Tomoe ไม่พูดอะไรออกมาเลย
ผมไม่รู้ว่า Tomoe ทำไมถึงได้ไม่ชอบบัตรเชิญเข้าร่วมงานแต่งงาน แต่คิดไปก็ไม่มีประโยชน์หรอก
เอาล่ะ เสียเวลามากแล้ว ไปกันต่อ
ผมเดินไปยังจุดที่ Tomoe ว่าทันที
เมื่อมาถึงจุดนั้นแล้ว
"อือ ตรงนี้แหละดีเลย เอาล่ะ งั้นเราเดินกลับไปยังจุดที่เราอยู่ก่อนหน้านั้นเลยล่ะกัน ❤" Tomoe พูด
อ้าว ทำไมละ
ตกลงว่าจะต้องเดินกลับไปยังที่เดิมอีกแล้วเหรอ Tomoe คิดจะทำอะไรกันนะ
เอาเป็นว่า ผมต้องเดินกลับไปยังที่เดิมตามที่เธอว่าละ
เมื่อมาถึงแล้ว
"อะไรกันนะ? ไม่เห็นจะมีอะไรเปลี่ยนตรงไหนเลยนิ!" Shin บอก
"น่าๆ วางใจฉันเถอะ" Tomoe บอก "เอาล่ะ ไปตรงนั้นอีกรอบนึง ❤"
แล้วผมก็กลับไปยังตรงนั้นอีกครั้งหนึ่ง
"เฮ้ย พอได้แล้วล่ะ...!" Kisaragi เริ่มบ่นออกมา
"นั่นสินะ ฉันว่าเราก็ทำได้ดีแล้วล่ะ" Tomoe บอก
ผมเดินมาถึงตรงนั้นอีกครั้งหนึ่ง
"เอาล่ะ... ตอนนี้ก็ถึงเวลาแล้วละมั้ง?" Tomoe พูด "โอเค กลับไปยังห้องอื่นกันเถอะ"
"เฮ้ย Tomoe! พอแล้วล่ะ! Yuko เริ่มเหนื่อยแล้วนะ!" Sako เริ่มบ่นไม่พอใจออกมา
"ฮิๆ... นี่เป็นครั้งสุดท้ายนะ มาพยายามด้วยกันอีกหน่อยเถอะ โอเคนะ? ❤"
ผมหวังไว้ว่าน่าเป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ เพราะเดินไปมาตั้งหลายรอบแล้วล่ะ
แล้วผมก็กลับมายังห้องเดิมอีกครั้ง
คราวนี้ทุกคนกำลังเตรียมดูว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้
"แฮ่ก... แฮ่ก... ร้อนชะมัด..." Yuko บ่นร้อนออกมา
"อะไรกันวะ!? พวกเรากลับมาแล้วแต่มันก็ยังคงล่องหนอยู่เนี่ย!" Sako ถึงกับหงุดหงิดสุดๆ
"แน่ใจหรือ...? ฮิๆ..." Tomoe บอก
แล้วเธอก็เดินไปกลางห้องคนเดียว
Tomoe ยิ้มอย่างมีเลศนัย และเริ่มทำการพัดหน้าอกเธอก่อนที่จะชุ่มไปด้วยเหงื่อให้มากกว่าเดิม
"น-นี่เธอ! เสื้อเธอ! กำลังจะแลบออกมาแล้วนะ!" Kisaragi ถึงกับเริ่มหน้าแดงอายออกมาเลย
"ไม่ใช่แค่หน้าอกเธออย่างเดียว... ดูเหมือนว่าตรงอื่นก็จะแลบออกมาด้วย..." Shin เองก็อึ้งไปเหมือนกัน
"เห? ตายจริง เธอพูดถูก ฉันแน่ใจว่าเหงื่อไหลย้อยออกมาจากการเดินนะ..." Tomoe บอก "แย่แล้ววว มันเปียกจนทะลุหมดเลย..."
ทันใดนั้นมันก็ปรากฏตัวออกมากลางหมู่พวกเธอเลย
"เฮอะ! ออกมาจนได้สินะ ไอ้บ้าลามก! หลบไป Tomoe!" Ran พูด
แล้ว Ran จึงได้ซัดมันให้ปลิวกระเด็นไปติดกับผนังห้องไปเลย
"ทำได้ดีมากเลย Ran!"
"เราคอยจับตามองแกมาตลอดเลยแหละ ชัยชนะเป็นของเราแล้ว! ลุยกันเลย!"
แล้วทุกคนก็กรูกันเข้าไปจัดการกับมันทันที
ในเมื่อมันไม่มีทางที่จะหนีไปได้แล้ว สุดท้ายมันก็เลยต่อสู้กับพวกเธอทันที
.................................................
หลังจากที่จัดการกับ Mr. Invisi ได้แล้ว
ประตูที่อยู่ด้านล่างก็คลายผนึกออกมาก่อนที่จะเปิดทันที
ทุกคนกำลังชื่นชม Tomoe และ Ran
"เธอคิดแล้วก็คิดจนแน่ใจสินะ Tomoe" Kisaragi พูด
"ไม่มีทางที่เจ้าลามกนั่นจะเมินผู้หญิงที่ใส่เสื้อที่เปียกชุ่มเหงื่อได้หรอกนะ" Shin บอก
"ฮิๆๆ... ฉันเองก็ไม่ได้คิดว่ามันจะเป็นแบบนั้นเหมือนกัน..." Tomoe บอก
Tomoe นึกอะไรบางอย่างออก
"ทำให้ฉันนึกถึงพวกลามกที่ลวนลามนักเรียนบนรถไฟในช่วงฤดูร้อนนะ เพราะแบบนั้นแหละ ฉันจึงถูกผู้ชายตื๊อมาโดยตลอดนะ"
"น-นั่นสิน้า แต่นั่น...ก็ทำให้รู้สึกว่า...ไอ้ลามกนั่นยังคงราวีเธออยู่สิ" Kisaragi พูด
"ถึงจะเพราะอย่างนั้นก็ตาม ฉันดีใจนะที่ได้ทำเพื่อทุกคนนะ" Tomoe บอก
"Ran เองก็ลุยได้เท่เหมือนกันนะ!" Sako บอก
"เป็นการโจมตีที่เหลือเชื่อมากเลย!" Yuko ชม
"ฮิๆ... ก็อย่างงั้นละนะ" Ran บอก "ฉันไม่เคยยกโทษให้ผู้ชายที่ชอบทำร้ายผู้หญิงอ่อนแอหรอกนะ!"
"ทั้งสองคน...ประสานกันได้ดีเลยนะ...!" Alice บอก
"ตอนนี้ก็เหลืออีกสองสินะ!" Yuko บอก
"เอาล่ะ! มาเริ่มก้าวต่อไปและจัดการกับพวกนั้นให้สิ้นซากไปเลย!" Sako พูด
ผมเองก็คาดไม่ถึงเหมือนกันว่า Tomoe จะใช้วิธีหลอกมันด้วยการเดินไปมาจนเหงื่อชุ่มเพื่อล่อให้มันออกมา จากนั้น Ran เข้าไปจัดการกับมันทันทีที่ปรากฏตัว
ผมเองก็เห็นแล้วล่ะว่า Tomoe กับ Ran ก็มีประโยชน์ตรงนี้นี่เอง
เอาล่ะ สมุนตัวที่สองก็ถูกกำจัดไปแล้ว ผมรีบมุ่งหน้าไปยังประตูที่ปลดผนึกออกแล้วขึ้นบันไดไปยังชั้นต่อไปทันที
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น