ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Doki Doki Carnival

    ลำดับตอนที่ #10 : บาสเก็ตบอลกับกาบัดดี้

    • อัปเดตล่าสุด 13 ก.ค. 59


    Stage 5.c - โรงยิม


    มิโฮะ คุโซโนกิ: รุ่นพี่นิชิโอะคะ......เตรียมตารางฝึกซ้อมของชมรมบาสเก็ตบอลในอาทิตย์ต่อไป...แล้วหรือยังคะ?
    ซูซุเมะ อาซาโนะ: ฉันเขียนตารางเอาไว้แล้ว มาดูนี่สิ
    ฮารุกะ นิชิโอะ: อาา ขอบใจมาก! เอาล่ะ ขอดูเลยล่ะกัน อื้อ เห็นล่ะ
    ฮารุกะ: อืม...อืม น่าจะดูดีกับพวกชมรมเครื่องเป่าด้วย
    มิโฮะ: ......วิ้ว เยี่ยมเลย ถูกมั้ย ซูซุเมะจัง?
    ซูซุเมะ: ค่ะ เยี่ยมมากเลย สมแล้วที่เราสองคนช่วยกันคิด!
    ฮารุกะ: ขอโทษนะ เพื่อที่จะแข่งขันกับโรงเรียนอื่นที่รวมถึงวงดนตรีกับการประชาสัมพันธ์ด้วย
    มิโฮะ: ...ไม่หรอก ดีแล้วล่ะ...
    ซูซุเมะ: ฉันดีใจที่จะเข้าร่วมกับเธอนะ! หมายถึง ขอให้ชนะ!
    ฮารุกะ: อ๊ะ จะทำให้ดีที่สุด ไว้ใจได้เลย! ใช่มั้ย ทุกคน?
    นัตสึโกะ ฮากิซาวะ: ใช่แล้ว!
    ซากิ ทากาดะ: อือฮื้อ เพราะเราจะต้องชนะ เธอคาดหวังเอาไว้ได้เลย!
    ซัตสึกิ โฮชิโนะ: ......เฮ้อ...
    ฮารุกะ: อะไรหรือ เธอตอบด้วยเสียงถอนหายใจออกมานะ
    ซัตสึกิ: ทุกคน ฉันคิดว่าน่าจะดี...ถ้าฉันได้เป็นตัวจริง...
    นัตสึโกะ: รุ่นพี่โฮชิโนะหมายถึงเธอเป็นตัวสำรองใช่มั้ย?
    ซัตสึกิ: ...ค่ะ...ตอนที่อยู่ในชมรมวอลเลย์บอล ฉันก็ได้เป็นแต่ตัวสำรองมา 3 ปีแล้วเนี่ย...
    ซัตสึกิ: ......และในตอนนี้ ฉันอยากจะเลิกเป็นตัวสำรองที่นั่งแต่เก้าอี้ข้างสนามสักที...
    ฮารุกะ: ฉันก็รู้สึกเหมือนกับเธอนั่นแหละ ตอนที่อยู่ในชมรมบาสเก็ตบอลฉันนี่อยู่เป็นตัวสำรองยิ่งกว่าเธออีกนะ เพราะฉะนั้นทำไมฉันถึงเรียกเธอมาเป็นผู้ช่วย
    ซัตสึกิ: อุหวา...! แต่...ฉ...ฉันชอบวอลเลย์บอลนี่...
    นัตสึโกะ: เหรอ งั้นก็เป็นตัวสำรองนั่นแหละดีแล้ว
    ซัตสึกิ: ยะ อย่างงั้นหรือ...แต่...ฉันอยากนี่......
    ซากิ: รุ่นพี่คะ ตอนนี้เราจะต้องฝึกเข้มแบบพิเศษเลยมั้ยคะ!?
    ซูซุเมะ: เอ๊ะ ทากาดะซัง, เธอฝึกวอลเลย์บอลพิเศษเป็นด้วยหรือ?
    ซากิ: ฮิๆ ทำไม่เป็นหรอก!
    มิโฮะ: ......ไม่รู้สึกรู้สาเลย...


    นัตสึโกะ: จะว่าไปแล้ว นายเลี้ยงบอลมาตั้งนานแล้วนะ อะไรล่ะนั่น?
    เทนโซว: ฮ่า! ฮู่! โฮ่!
    พาทาโกะ: ท่านเทนโซวค่ะ ท่านสามารถเลี้ยงบอลได้ด้วย
    เทนโซว: อา ก็มันมีที่เดียวที่ฉันเลี้ยงบอลได้ดีนี่หว่า!
    เอโกโระ: อย่าได้พูดอะไรที่ไม่ดีเกี่ยวกับตัวเองเลย...


    ฮารุกะ: เข้ามาฝึกเลี้ยงบอลโดยพลการอย่างนี้ นายกำลังขวางทางชมรมอยู่นะ รีบออกไปเดี๋ยวนี้เลย
    เทนโซว: กาบัดดี้! กาบัดดี้! กาบัดดี้!
    ซากิ: นั่นไม่ใช่กีฬาแล้ว!
    ซัตสึกิ: และก็ไม่ใช่บอลด้วย!
    มิโฮะ: ......แปลกชะมัด...
    ซูซุเมะ: อะไรนั่นนะ...น่ากลัว...!
    เทนโซว: ไม่น่ากลัวหรอก~
    ฮารุกะ: ขณะที่พูดนายก็กำลังใกล้เข้ามา มันก็น่ากลัวอยู่แล้ว!
    นัตสึโกะ: หมายถึง นายนะน่ากลัวโดยที่ไม่ได้ทำอะไรเลยไงล่ะ!
    ซากิ: อุหวา อุหวาา! เขามาแล้ว! รู้สึกไม่ดีเลย!
    ซัตสึกิ: อันที่จริงเขาก็น่ากลัวอยู่แล้วล่ะ...!
    มิโฮะ: ......อยากกลับบ้านแล้ว!
    ซูซุเมะ: อย่ามาให้เห็นหน้านะ!


    เทนโซว: นี่ฉันจะถูกคนอื่นเกลียดโดยที่ยังไม่ได้ทำอะไรเลยเหรอเนี่ย...เหะๆ...ฮ่าๆ..ฮิๆ...!
    เทนโซว: พา-ทา-โกะ-!
    พาทาโกะ: ค ค่า! ท่านเทนโซว ขอโทษด้วยที่มันเกิดขึ้น! ทำการวาง Dokidoki ฟิลด์ ณ บัดนี้!


    ***


    เทนโซว: เอาล่ะ ทีนี้เป็นไงล่ะ!?
    ซัตสึกิ: ......ฮูววว
    ซากิ: อ๊ะ...รู้สึกว่า...เขาเท่...
    นัตสึโกะ: อึก ก กูววว...หัวใจฉันมันเต้นไม่หยุดเลย!
    ฮารุกะ: ฉะ ฉันถึงแล้ว...
    ซูซุเมะ: บาสเก็ตบอลกับกาบัดดี้ มันช่างแปลกใหม่มาก...! สมควรที่จะได้รับรางวัลคำที่ฮิตที่สุด... อือออ ขอยืนยันว่าจะฮิตไปอีกนานเลย!
    มิโฮะ: .........น่ารัก...
    ฮารุกะ: เอ่อ...นี่ เมื่อเราเตรียมซ้อมในฤดูกาลต่อไป จะมาเชียร์พวกเรามั้ยคะ?
    ฮารุกะ: ถ้าคุณมา...เราจะเขียนคำขวัญจากชมรมของพวกให้ดีขึ้น...รับรองว่าต้องชนะแน่!
    นัตสึโกะ: ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน!
    ซากิ: รุ่นพี่คะ จะมามั้ยคะ!?
    ซัตสึกิ: ฉันจะทำให้ดีที่สุดเลยล่ะ อื้อ...
    เทนโซว: ขอคิดดูก่อน...
    ฮารุกะ: โอเค มาน่ะ!
    นัตสึโกะ: ถ้าคุณไม่มา เราจะร้องไห้นะ!
    ซากิ: เราจะร้องไห้หน้าบ้านเลย!
    ซัตสึกิ: ......และโรงเรียนด้วย เราจะตามไปร้องไห้รอบตัวคุณเลย...
    มิโฮะ: ......รวมทั้งชมรมวงดนตรีทั้งหมดก็จะร้องไห้ด้วย
    ซูซุเมะ: ขอร้องนะ! จริงๆ มาเชียร์พวกเราด้วย!
    เทนโซว: ขะ เข้าใจแล้ว งั้นฉันจะมา...จะมาละกัน
    ฮารุกะ: ดีเลย! เราจะทำให้ดีพอๆกับทีชนะด้วย!
    ซากิ: เยี่ยมเลย!
    นัตสึโกะ: มหัศจรรย์มาก! ชักจะตื่นเต้นแล้ว!
    ซูซุเมะ: ไม่ใช่แค่เราจะถ่ายทอดสดเพียงอย่างเดียว แต่คุณจะได้เข้ากล้องด้วย เทนโซวคุง และฉันเองก็อยากรู้ว่าถ้าพวกเราได้ถ่ายทอดออกอากาศไป
    มิโฮะ: ......ทั้งชมรมแตรวงก็จะมาเชียร์คุณด้วย...?
    ซัตสึกิ: เอาล่ะ...เอาล่ะ ทำให้ดีที่สุดละกัน จะไม่ยอมแพ้เด็ดขาดเลย...!
    เทนโซว: อย่างไรก็ตาม แค่ครั้งนี้เท่านั้นนะ...


    พาทาโกะ: ฮิๆๆ ท่านเทนโซวเริ่มดังแล้วค่ะ รู้สึกภูมิใจมากเลย!
    เทนโซว: ฉันมีทั้งชอบที่สุดและก็ไม่ชอบที่สุด...เพราะฉะนั้นกลางๆนั่นแหละดีที่สุดแล้ว......
    เอโกโระ: กลางๆนี่หมายถึงอะไรหรือคะ ท่านเทนโซว



    โปรดเลือกด่านต่อไป

    A ห้องดนตรี
    B พื้นกลางแจ้ง
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×