Ib - หนีตายแกลเลอรี่สยองขวัญ

ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบท

บ่ายวันนั้น ภายใต้ท้องฟ้าสีเทา
Ib และพ่อแม่ของเธอได้พาเธอไปเที่ยวที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะ...

"จำได้มั้ยล่ะ Ib"

"ผ้าเช็ดหน้าของเธอน่ะ รู้มั้ย อันนั้นแม่ให้เป็นของขวัญตอนวันเกิดเธอนะ"

"เก็บไว้ให้ดีๆล่ะ โอเค? อย่าทำหายล่ะ!"

Ib และพ่อแม่ของเธอได้มาที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะแล้ว การมาที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะของเธอนั้น ถือว่าเป็นครั้งแรกในชีวิตของเธอก็ว่าได้ เธอยังไม่เคยเห็นอะไรที่ดูตื่นตาและตื่นใจอะไรอย่างนี้มาก่อนเลย

"เอาล่ะ ถึงแล้วล่ะ เป็นครั้งแรกของลูกที่ได้มาที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะใช่มั้ยล่ะ Ib?” แม่พูดเธอ
"ค่ะ" Ib ขานตอบรับ
"พิพิธภัณฑ์แห่งนี้เป็นที่ตั้งแสดงผลงานของศิลปินชื่อดัง Guertena ผลงานของเขานอกจากภาพวาดแล้ว ยังมีหุ่น รูปปั้น และอื่นๆอีกมากมาย แม่คงบอกอะไรได้ไม่หมดหรอก ลูกก็ลองมองดูแถวบริเวณรอบๆก็ล่ะกันนะ" แม่อธิบายถึงผลงานต่างๆในพิพิธภัณฑ์ศิลปะให้กับ Ib ฟัง
"แล้วเราจะไปเช็คอินกันหรือยัง" พ่อถามแม่
"อืม...ดี งั้นก็ไปเช็คชื่อตรงโต๊ะนั้นเลย"

พ่อกับแม่ของเธอได้ไปเช็คชื่อที่โต๊ะแผนกต้อนรับด้านหน้าก่อน
"Ib ลูกอยากจะดูผลงานก่อนมั้ย" แม่ถาม
"อยากดูมากเลยค่ะ" Ib ตอบ
"ถ้าอย่างนั้น ลูกก็เดินไปดูก่อนได้ แต่ห้ามส่งเสียงดัง ห้ามแตะต้องผลงาน และก็ห้ามรบกวนผู้อื่นด้วยนะ"
"เข้าใจแล้วค่ะ"
แล้วเธอก็แยกจากพ่อแม่ก่อนที่จะเดินไปยังที่อื่น

ด้วยความที่ Ib เป็นเด็กไร้เดียงสา เธออาจจะเดินไปไหนมาไหนด้วยความอยากรู้อยากเห็น ด้วยความที่เธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย Ib จึงเผลอเดินเข้าไปยังด้านหลังของโต๊ะแผนกต้อนรับ

"IB!" แม่ตะโกนเรียกเธอเสียงดัง "ออกมาจากโต๊ะตรงนั้นเดี๋ยวนี้เลย!"
"ค่ะ..." Ib จึงต้องเดินถอยออกมาจากโต๊ะทันที
"ขอโทษแทนลูกฉันด้วยนะคะ เธออาจจะซนไปบ้าง" แม่กล่าวขอโทษกับคุณลุงเจ้าหน้าที่แผนก
"ไม่เป็นไรขอรับ" คุณลุงเจ้าหน้าที่พูด

เอาล่ะ ไปยังที่อืนกันดีกว่า

Ib เดินไปยังด้านขวาของห้องในชั้นแรก เธอสังเกตเห็นป้ายสีขาวแผ่นหนึ่งติดอยู่ใกล้ๆกับภาพ
Ib จึงค่อยๆอ่านป้ายนี้อย่างช้าๆ

"ยินดีต้อนรับสู่โลกแห่ง Guertena เราต้องขอขอบคุณจริงๆสำหรับ ??? ในวันนี้ ตอนเรากำลัง ??? สำหรับศิลปินผู้ยิ่งใหญ่ Weiss Guertena เราหวังว่าคุณจะได้สนุกสนานอย่างลึกซึ้งในภาพศิลปะของ Guertena ผู้ที่สร้างภาพทั้งสวยงามและลึกลับ

XX/XX/XX"

Ib งงกับคำบางคำซึ่งเธออ่านไม่ออก เพราะเธอยังเป็นแค่เด็กอายุเก้าขวบ การจะอ่านตัวอักษรคันจินั้นถือว่ายากมาก Ib ได้คิดอะไรบางอย่างในใจเกี่ยวกับป้ายนั้น

"เห... โลกแห่ง Guertena เหรอ ที่นี่กำลังเตรียม? จะได้สนุกสนาน? ไปกับศิลปะของ Guertena..."

อย่างไรก็ตาม Ib จึงได้ดูรูปภาพแรกที่อยู่ใกล้ๆกับป้ายนั้นก่อน

รูปที่ Ib เห็นนั้นเป็นรูปคล้ายกับเด็กคนหนึ่งที่เล่นอะไรบางอย่าง และก็มีผู้หญิงเดินมาอยู่ข้างหลังเหมือนจะมาทำอะไรสักอย่าง

Ib ได้อ่านป้ายชื่อภาพนั้นทันที

"??? ผู้หวังดี"

คนที่ดูรูปภาพนี้เขาไม่ค่อยพูดอะไรหรอก ไม่มีแม้แต่จะหันมามองเธอด้วยซ้ำ

Ib สังเกตเห็นผู้คนกลุ่มหนึ่งกำลังยืนมองดูอะไรสักอย่าง เธอจึงได้เดินแทรกกลุ่มเข้าไปดูด้วย
พบว่าเป็นภาพวาดขนาดใหญ่เป็นรูปอะไรสักอย่างบนพื้นซึ่งมีรั้วล้อมรอบเอาไว้ไม่ให้ใครเดินล้ำเข้ามา เป็นภาพปลาฉลามกำลังจะกินปลาตัวเล็กๆ อืม... ดูไม่ค่อยออกนักหรอก

และเมื่อเธอได้ไปดูชื่อภาพวาดนั้น ก็มีเขียนเอาไว้ตามที่ Ib ได้เข้าใจดังต่อไปนี้

"??? แห่งความลึก
โลกที่มนุษย์มิอาจยืนได้... เพื่อที่จะ ??? โลกแห่งนั้น ฉันได้ตัดสินใจแล้วว่า ฉันจะ ??? ภายในรูปนั้นแหละ"

"คำอธิบายภาพนี้แปลกชะมัด" Ib คิดเอาไว้ในใจ

Ib จึงได้ลองถามใครสักคนที่กำลังดูรูปภาพบนพื้นนี้อยู่

"รูปนี้เนี่ย เขาวางในหน้าโฆษณาของนิตยสารเล่มหนึ่ง" ชายคนหนึ่งบอก
"ได้เห็นมันกับตาแล้วรู้สึกมันไม่ค่อยดีสักเท่าไรนัก มันแตกต่างจากที่เห็นในหนังสือ บรรยากาศก็...เหมือนกับ...อย่างที่...เธอรู้นั่นแหละ" ชายอีกคนหนึ่งบอก
"เหมือนมองลึกลงไปในคลื่นทะเลเลยด้วยซ้ำ" ผู้หญิงคนหนึ่งบอก
"ถ้าหากไอ้รูปนั้นมันเป็นของจริงล่ะก็ เราก็คงจะตัวเล็กกระจิ๋วหลิวไปแล้วล่ะ" ชายหนุ่มคนหนึ่งบอก
"รูปนี้เป็นหนึ่งในภาพวาดเก่าขนาดใหญ่ที่จัดวางแสดงไว้ในนี้แหละ" ยายคนหนึ่งบอก
"รู้สึกไม่ค่อยดีที่เห็นแล้วรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองจะถูกปลาฉลามกินด้วยซ้ำ" ผู้หญิงคนหนึ่งบอก
และผู้ชายอีกคนหนึ่งซึ่งไม่พูดอะไรเลย ได้เพียงแต่ดูผลงานบนพื้นเท่านั้น ไม่ค่อยมีความรู้สึกว่าตื่นเต้นสักเท่าไรนัก

Ib ดูผลงานในห้องนี้หมดแล้ว เธอจึงเดินไปดูที่ห้องอื่น

ด้านล่างของห้องนั้นมีผลงานรูปปั้นดอกกุหลาบแดงขนาดใหญ่เบ้อเริ่ม
Ib ได้เดินไปดูที่รูปปั้นดอกกุหลาบขนาดใหญ่ก่อนที่เธอจะอ่านป้ายชื่อผลงานนั้น

"??? ของวิญญาณ
สวยเพียงแค่เหลือบ แต่ถ้าคุณอยู่ใกล้เกินไป อาจจะทำให้ ??? ความเจ็บ สามารถบานได้ใน ???"

"คำแปลกๆที่เขียนอยู่ตรงนี้มันอ่านว่าอะไรน้า... ยังไงก็...ช่างเถอะ" Ib คงจะไม่สนคำเขียนแปลกๆตรงนั้นสักเท่าไรนักหรอก

Ib เห็นเด็กคนหนึ่งพยายามจะปีนรั้วเหล็กข้ามไป เธอจึงได้เข้าไปคุยกับเด็กคนนั้น
"ฉันอยากจะเก็บกลีบกุหลาบที่ตกอยู่ตรงนั้นนะ" เด็กคนนี้บอกกับ Ib ว่าอย่างนั้น
"เดี๋ยวเค้าก็โกรธหรอก" Ib บอกเด็กคนนั้น
"เชอะ!...น่าเบื่อชะมัด" เด็กคนนั้นทำสีหน้ามุ่ยเหมือนไม่สบอารมณ์เท่าไรนัก

Ib เดินไปคุยกับชายคนหนึ่ง
"ดูเหมือนว่า ถ้าหากเผลอไปทำให้ผลงานเกิดสั่นสะเทือนแม้เพียงเล็กน้อยก็อาจจะทำให้บริเวณส่วนก้านนั้นร่วงแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยเป็นนับล้านชิ้นเลยล่ะ... หากมันเกิดขึ้นจริง ฉันคิดในใจเลยว่าจะต้องชดใช้ค่าเสียหายแพงอื้อเลย... โว้ย...น่ากลัวชะมัด..."

หลังจากนั้น Ib จึงได้เดินไปดูรูปภาพอีกแห่งหนึ่ง เป็นภาพคนกำลังไอ
"ภาพนี้ดูแปลกดี ไม่น่าเชื่อเลยว่าเขาจะวาดภาพแบบนี้ด้วย" Ib คิดในใจเกี่ยวกับภาพแปลกๆนั้น

Ib เดินไปดูห้องด้านขวาที่อยู่ถัดไป
มีรูป "ยามผู้เสียสละ" ตั้งอยู่
"ดูแล้วไม่เห็นจะเหมือนยามตรงไหน" Ib พูดเกี่ยวกับภาพและชื่อของภาพที่ดูยังไงมันก็ไม่เข้ากันเลยแม้แต่น้อย

ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังดูภาพ "ท้องฟ้าที่มองจากเนินเขา" อยู่
Ib เดินเข้าไปคุยกับผู้หญิงคนนั้น
"ภาพวาดที่คุณเห็นนั้นมันเป็นยังไงหรือคะ" Ib ถามผู้หญิงคนนั้น
"ภาพวาดที่มหัศจรรย์จริง ฉันสงสัยว่าภาพนี้เขาวาดได้อย่างไร" ผู้หญิงคนนั้นตอบ

ตรงถัดมา Ib เห็นผลงานขนาดใหญ่กลุ่มหนึ่งมีลักษณะเหมือนเสาต้นใหญ่ๆ ตั้งวางเอาไว้ Ib เดินไปอ่านชื่อที่ป้ายนั้นอย่างช้าๆ

"??? ที่ ??? และดวงดาว"

Ib เดินไปดูเสากับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอบอกว่า "อยากได้อันนี้"
ส่วนผู้ชายที่ยืนอยู่ใกล้ๆกับผู้หญิงนั้นเงียบไม่แสดงความเห็นต่อผลงานใดๆ
และผู้หญิงอีกคนที่ดูเสานี้บอกว่า "มันสวยงามมาก"

"เสาที่มีอะไรบางอย่างและก็ดวงดาวที่อยู่ข้างในนั้นมันสวยงามขนาดนั้นเชียวหรือ" Ib ยิ้มในใจ

Ib เดินไปยังด้านบนของห้องมีรูปภาพที่ตั้งอยู่อีกสี่รูป Ib ได้ดูรูปภาพทีละรูปๆ

"วิญญาณ ???"

"กระจกแห่ง ???"

"ชายหาด ???"

มีรูปหนึ่งที่ชายคนหนึ่งยืนดูรูปอยู่ ก็เลยไม่รู้ว่ารูปนั้นเป็นรูปอะไร Ib เดินเข้าไปดูรูปกับชายคนนั้น
"ว่าไงหนู รูปนี้สวยมั้ย" เขาถาม Ib
"สวยมากค่ะ" Ib ตอบ
"ผลงานของ Guertena นั้นไม่เคยทำให้ใครผิดหวัง มันมากกว่าได้มองดูซะอีก มันลึกซึ้งกว่าที่เห็นมาก"

Ib ดูผลงานที่อยู่ชั้นล่างทั้งหมดแล้ว เธอจึงเดินกลับมายังบริเวณที่มีผลงานรูปปลาบนพื้นแสดงอยู่

พ่อกับแม่กำลังดูรูป "??? ผู้หวังดี" อยู่
"เฮ้...Ib ลูกได้ดูรูปปลาที่อยู่ตรงพื้นหรือยัง?" พ่อถาม Ib
"ดูแล้วค่ะ" Ib ตอบ
"ปลานั้นดูเหมือนว่ามันอยู่ในทะเลลึกเลยล่ะ!" พ่อบอกเรื่องเกี่ยวกับภาพวาดปลาที่อยู่บนพื้นนั้น
"อยู่ในทะเลลึก มันก็น่ากลัวมากจนขนลุกเลยนะสิ" Ib พูดไปด้วยความรู้สึกหลังจากที่ได้ดูรูปนั้นแล้ว
"น่ากลัว...หือ? มันดูน่าขนลุกอย่างนั้นเชียวหรือ" พ่อถามเธอด้วยความสงสัย
"ก็คงอย่างงั้นละค่ะ" Ib บอกไปอย่างงั้น
"แต่ไม่ได้ทำให้ลูกตื่นเต้นบ้างเลยหรือ?" พ่อบอก Ib ไว้อย่างนั้น
"ก็ไม่ได้ตื่นเต้นมากถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ" Ib พูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย
"Ib ลูกได้ดูที่ชั้นสองหรือยัง?" พ่อถามเธออีกครั้ง
"ยังเลยค่ะ"
"ตรงนั้นมีผลงานที่ไม่ใช่รูปภาพอีกตั้งหลายอันเลยนะ"

หลังจากนั้น Ib จึงพูดกับแม่ต่อ
"Guertena ไม่ได้เป็นเพียงแค่ศิลปินเพียงอย่างเดียวแต่... แม่เองก็ยังรู้สึกเพลิดเพลินไปกับผลงานของเขาด้วย! แม่หวังว่าลูกคงจะรู้ถึงคุณค่าของผลงานเขาด้วยนะ Ib"
"ค่ะ แม่"
"แม่ว่าลูกต้องรู้แน่ๆ แต่ลูกต้องไม่แตะต้องผลงานนะ"
"ค่ะ..."
"มันจะยุ่งแน่ๆ ถ้าลูกเผลอทำพังไปเพียงเล็กน้อย!" แม่บอก

สักพักหนึ่ง แม่ก็ถาม Ib ขึ้นมาว่า
"มีอะไรหรือลูก? รู้สึกเหนื่อยหรือลูก?"
"เปล่าค่ะ" Ib บอก
"ถ้ายังไม่เหนื่อยก็ขึ้นไปชั้นสอง แต่ถ้าเหนื่อยล่ะก็ตรงนั้นมีที่พักนะ"

สักพักหนึ่ง Ib ก็ถามแม่ว่า
"แม่คะ ขอไปห้องน้ำหน่อยได้มั้ยคะ"
"ถ้าลูกอยากจะไปห้องน้ำก็ไปได้เลยนะ โอเคมั้ยลูก" แม่ตอบเธอ
"โอเคค่ะ"

เอาล่ะ ดูรูปที่ชั้นหนึ่งมาหมดแล้ว Ib จึงได้เดินกลับมายังที่บริเวณห้องต้อนรับ

Ib เดินไปมาตามประสาเด็กๆ ก่อนที่เธอจะเผลอเดินเข้าไปยังด้านหลังโต๊ะต้อนรับอีกครั้ง
"นี่หนู... ตรงนี้เข้าไม่ได้นะ" คุณลุงแผนกต้อนรับบอก Ib
"อ๊ะ...ขอโทษค่ะ" Ib ต้องถอยออกจากบริเวณหลังโต๊ะต้อนรับทันที

Ib สังเกตเห็นกระจกบานใสของตึก จึงได้เดินไปมองดูกระจกบานนั้น
"กระจกบานนี้ใสมาก ใสจนมองเห็นด้านนอกค่อนข้างชัดเลยล่ะ" Ib พูด
หลังจากที่เธอได้มองโน่นมองนี่ในบริเวณห้องต้อนรับแล้ว Ib จึงได้เดินขึ้นไปยังที่ชั้นสอง

ชั้นสองมีผลงานอีกหลายชิ้นตั้งแสดงอยู่
มีรูปภาพอีกหลายรูปตั้งเอาไว้

"ผู้หญิงที่หยิบหนังสือพิมพ์"

ชายคนหนึ่งยืนดูรูปนี้อยู่ห่างๆ
"หืม?..." เขาอุทานออกมา เมื่อเห็นเธอจะเดินเข้ามาถามอะไรจากเขา

Ib สังเกตรูปภาพรูปหนึ่งที่มีแต่ภาพสีดำไปทั้งกรอบ
"หอคอย ???"

Ib สังเกตว่ามีรูปหนึ่งที่ค่อนข้างแปลก
"รูปดวงตานี่มันอะไรกันน้า..." Ib คิดด้วยความสงสัย ก่อนที่เธอจะอ่านชื่อรูปที่อยู่ด้านล่าง

"เป็นห่วง"

ระหว่างที่ Ib กำลังจะเดินไปดูผลงานที่อื่นต่อนั้น เธอเดินผ่านชายคนหนึ่งที่กำลังยืนดูคนห้อยหัวอย่างตั้งอกตั้งใจ  เขาไม่พูดอะไรเลย เขาเอาแต่เงียบอย่างเดียว

ด้านล่างของห้องมีหุ่นจำลองที่ไม่มีหัวอยู่สามตัวตั้งอยู่โดยมีรั้วเหล็กล้อมเอาไว้ไม่ให้ใครเข้าไปในเขตจัดแสดง
Ib อ่านป้ายชื่อแสดงผลงาน
"บุคคลที่ตายไปแล้ว"

"จริงอยู่ ถ้ามันไม่มีหัว ยังไงมันก็ต้องตายไปแล้วนี่นา แต่ดูแล้วมันเหมือนถูกตัดหัวทิ้งออกไปมากกว่า" Ib เกาคางคิดในใจ

Ib เดินเข้าไปคุยกับชายคนหนึ่งที่กำลังดูหุ่นจำลองไม่มีหัว
"ในความคิดส่วนตัวแล้ว อะไรก็ตามที่ Guertena พูดตรงนี้ว่า "บุคคล" นั้นตั้งไว้ในที่โชว์ซึ่งทำไมนิ้วถึงไม่มีหัว เห็นหรือเปล่า?"  
"คิดว่าคงจะน่ากลัวเลยล่ะ" Ib พูดแสดงความคิดเห็นที่มีกับชายคนนี้
"เห็นด้วย แต่คิดว่าพวกหัวขาด และก็ยังเสียความเป็นตัวตนมากๆเลยล่ะ" ชายคนนั้นบอกกับ Ib ไว้อย่างนี้
"แล้วภาพวาดอะไรที่ใหญ่ที่สุดล่ะคะ" Ib ถาม
"หืม? ภาพวาดอะไรที่ใหญ่ที่สุดนะเหรอ? ถ้าเธอหมายถึงของที่แสดงในวันนี้ละก็ ฉันคิดว่าน่าจะเป็นภาพที่อยู่บนชั้นแรกตรงทางเข้าของประตูนะ..." เขาบอก Ib ตามที่เขาคิด

Ib เดินไปยังข้างล่างของที่ตั้งแสดงหุ่นหัวขาดนั่น
"มีโซฟาตั้งอยู่ด้วย" Ib พูด
Ib อ่านชื่อผลงานที่ป้าย
"ที่นั่งสงวน"
Ib สงสัยเรื่องที่นั่งโซฟาแปลกๆนี้ จึงได้ถามคนคนที่ดูโซฟา
"โซฟานั้นเป็นยังไงบ้างคะ" Ib ถามด้วยความสงสัย
"โซฟาแปลกๆนั่น... แต่ก็ไม่เลว อยากจะนั่งเหมือนกัน แต่ฉันเดาว่าทำไม่ได้แน่..."

Ib เห็นรูปภาพอีกรูปหนึ่งแขวนติดไว้ เธอจึงได้อ่านข้อความใต้รูปภาพ
"??? บนโต๊ะ มันคืออะไรกันหว่า?" Ib ไม่เข้าใจคำศัพท์แปลกๆสักเท่าไรนัก ก็เลยไม่รู้ว่ามันคืออะไร

ด้านขวาของชั้นบน Ib ได้ดูรูปภาพทีละรูป
"เพชร ???" Ib อ่านชื่อในส่วนที่เหลือไม่ออกจึงรู้ได้แค่ว่ามันเป็นเพชรอะไรสักอย่างที่เธอเข้าใจนั่นแหละ
"ผลไม้บอบช้ำ" ภาพนี้ดูแล้วเหมือนจะมีมิติขึ้นมาเลย มันไม่ได้แบนราบเหมือนกระดาน แต่มันนูนออกมาจากภาพด้วยถึงจะเล็กน้อยก็ตาม

รูปภาพผู้หญิงคนหนึ่งที่ชายคนนี้ดูอย่างตั้งใจนั้น เป็นภาพผู้หญิงชุดแดง
"ผู้หญิงอะไรช่างสวยอย่างนี้เนี่ย แต่สังสัยจังว่าถ้าหากเธอกลายเป็นคนจริงๆล่ะ" Ib พูดออกมาด้วยความรู้สึก
ชายคนนั้นบอกเธอว่า "เขาว่ากันว่า Guertena ไม่วาดภาพบุคคลทั่วไปที่มีตัวตนจริงๆหรอกนะ รู้มั้ยล่ะ ผู้หญิงนี่อาจจะโผล่ออกมาจากที่ไหนสักแห่งก็ได้... ว้าว"

ส่วนอีกรูป เป็นภาพ "??? ของการสิ้นสุดศตวรรษ" คุณยายคนนี้พูดว่า "ไม่น่าเชื่อเลยใช่มั้ยล่ะ รูปนี้น่าจะสมบูรณ์แบบที่สุดที่จะแขวนไว้ในห้องนั่งเล่น"
อีกคนก็บอกว่า "สุดยอดมาก! ชักจะอิจฉาความอัจฉริยะของ Guertena จริงๆเลยล่ะ ฮะๆๆๆ"

ด้านล่างนั้นมีรูปปั้นอันหนึ่งเป็นลักษณะเหมือนดาบเสียบลูกบอลอยู่ ชื่อผลงานว่าอะไร Ib ไม่รู้ เพราะอ่านไม่ออก
คนที่ดูผลงานนั้นบอกว่า "ดูเหมือนจะมีแค่ไม่กี่ชิ้น มันไม่มีมากกว่านี้แล้วหรือ"
เขาหันมาพูดกับ Ib "ฉันไม่คิดว่ามันเป็นไปได้ที่ทุกอย่างในนี้จะดูเข้ากันพอดีและยังทำให้บริเวณรอบนอกดูดีด้วย!"

อีกผลงานหนึ่งก็เป็นตั้นอะไรสักอย่างที่ห้อยสายระโยงระยางลงมากเป็นคล้ายกับต้นไม้ประหลาด
Ib อ่านชื่อผลงานนี้ที่อยู่ตรงป้าย
"ต้นไม้แห่งความบริสุทธิ์...งั้นหรือ ดูแล้วมันเหมือนต้นไม้ที่ผูกแถบสีรุ้งกินน้ำห้อยลงมาเลยนะเนี่ย"
Ib เห็นคนที่ดูผลงานชิ้นนี้อยู่ เธอจึงเดินเข้าไปคุยกับคนนั้น
"รุ้งกินน้ำที่ผูกห้อยลงมานั้นดูเหมือนจะกินได้ด้วย หมายถึงถ้าเป็น "รสชาติแห่งความบริสุทธิ์" แล้วมันก็คงจะเป็นลูกอมล่ะ ฮะๆๆๆๆๆๆๆ"
เห.... คิดได้แค่รสชาติของลูกอมแค่นั้นเองหรือเนี่ย

อีกอันหนึ่งเป็นรูปปั้นคล้ายกับผู้หญิงที่กำลังนั่งอยู่ Ib อ่านไม่ออก ไม่รู้ว่ามันคืออะไร
ลุงผู้สูงวัยที่กำลังดูรูปปั้นนี้พูดกับเธอว่า
"ท่าน Guertena เป็นคนที่น่าตกใจจริงๆ ฉันไม่อาจจะนับถือท่านได้มากพอ โธ่! ถ้าท่านยังอยู่นะ หนูก็น่าจะไปเป็นลูกศิษย์ของท่านซะ"

รูปภาพรูปหนึ่งที่แม่ลูกกำลังมองนั้น Ib เดินไปดูรูปนั้นโดยที่อยู่ใกล้ๆกับเด็กหญิงที่อายุน้อยกว่าเธอ
"นั่นแมวนี่นา! แม่! ตรงนั้นมีรูปแมวอยู่ด้วย!" เด็กหญิงคนนี้พูดออกมาด้วยความตื่นเต้น
"ลูก! เงียบเดี๋ยวนี้เลย" แม่ของเธอบอกให้เด็กคนนี้เงียบ
แม่คนนั้นหันไปคุยกับ Ib
"ขอโทษนะที่ทำให้เธอต้องลำบาก ถ้าหากลูกสาวของฉันนั้นรบกวนเธอ"
"ไม่เป็นไรค่ะ" Ib บอกกับผู้หญิงคนนั้นซึ่งเป็นแม่ของเด็กหญิงคนนี้

อีกรูปหนึ่งเป็นรูปดวงตา มีชื่อว่า "การรู้เห็น" มันมีความหมายว่ายังไงกัน

จนกระทั่ง Ib เดินไปที่ห้องแห่งหนึ่ง ห้องนั้นมีรูปภาพขนาดใหญ่ เป็นรูปที่วาดจากสีเทียน มีรูปวาดทางเดินภายในพิพิธภัณฑ์ที่มีรูปภาพผู้หญิงตั้งอยู่ รูปบ้านหรือป่าที่มีทั้งดวงอาทิตย์และดวงจันทร์ตั้งอยู่คนละฝั่ง ดูแล้วไม่ค่อยจะรู้เรื่องสักเท่าไรนัก
น่าแปลกที่รูปนี้ไม่มีใครเดินเข้ามาดูเลยแม้แต่คนเดียว ทั้งๆที่ภาพนี้เป็นภาพที่โดดเด่นที่สุดในพิพิธภัณฑ์
Ib ได้อ่านชื่อรูปภาพนี้

โลกของ ???"

ทันใดนั้น ไฟของพิพิธภัณฑ์ศิลปะเกิดตกขึ้นมา ก่อนที่จะสว่างขึ้นมาอีกครั้ง
"เอ๊ะ...แปลกจัง เหมือนไฟในพิพิธภัณฑ์จะตกขึ้นมาเสียดื้อๆ แต่ก็ช่างเถอะ ฉันได้ดูรูปภาพมาหมดทุกรูปแล้ว คงต้องกลับไปหาพ่อแม่ก่อนล่ะ"

Ib เดินไปยังที่ห้องอื่น แต่แล้วเธอก็ต้องแปลกใจ ผู้คนที่เคยยืนดูผลงานอยู่ตรงนั้นหายไปไหนหมด
"เห... คนที่เคยดูผลงานแถวนี้ไปไหนกันหมดล่ะเนี่ย หรือว่าพวกนั้นจะกลับบ้านไปหมดแล้ว..."
Ib จึงเดินลงบันไดมาที่ชั้นหนึ่งบริเวณห้องต้อนรับ แต่แล้วทันใดนั้นไฟก็ดับ
"หา!...ไฟดับ แบบนี้ก็มองอะไรแทบจะไม่เห็นเลยสิ พ่อคะ! แม่คะ! อยู่ที่ไหนคะ หนูจะไปหานะคะ" Ib ตะโกนเรียก แต่กลับไร้เสียงคนตอบรับ

แม้แต่คุณลุงพนักงานต้อนรับก็ยังไม่อยู่เลย!!!

Ib จึงได้ใช้มือคลำผนังแล้วค่อยๆเดินไปยังพื้นที่จัดแสดงที่ชั้นหนึ่งว่าเป็นอย่างไร แต่ปรากฏว่า

ไม่มีใครอยู่เลยสักคน!!!

"พ่อ! แม่! ไปอยู่ที่ไหน ช่วยตอบหนูบ้าง หนูอยู่ที่นี่คนเดียว คนอื่นที่ดูผลงานหายไปหมดเลย..." Ib ตะโกนร้องออกมา

"ชักจะไม่ดีแล้ว...หรือว่า ฉันจะหลงทางเข้ามา... จริงสิ ไปดูที่ประตูทางเข้าดีกว่า"

Ib จึงลองเลาะไปตามผนังค่อยๆเดินกลับไปประตูทางเข้าพิพิธภัณฑ์เพื่อที่จะออกไปดูข้างนอก แต่ว่า...

ประตูนั้นมันล็อค!!!

"อะไรกันนะ ประตูพิพิธภัณฑ์ถูกล็อค!" Ib ร้องออกมาด้วยความตกใจ

กลายเป็นว่า Ib ถูกขังอยู่ในพิพิธภัณฑ์ศิลปะแห่งนี้ไปซะแล้ว และจะหาทางออกจากที่นี่ยังไงดีล่ะเนี่ย...

Ib จึงได้เดินตามหาไปทั่วทั้งห้อง
ระหว่างนั้นเธอเดินผ่าน รูปภาพ "คนกำลังไอ"

แต่แล้วทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงไอดังขึ้นมา Ib ถึงกับตกใจสะดุ้ง จนต้องหันไปมองว่าเสียงไอที่ได้ยินนั้นมาจากไหน ในเมื่อตอนนี้ไม่มีเงาของใครอยู่เลยแม้แต่คนเดียว แล้วเสียงไอที่ดังขึ้นมานั้นเป็นเสียงอะไรกันล่ะ
Ib เดินไปจนกระทั่งถึงรูปภาพ เสียงไอนั้นก็ดังขึ้นมา มันดังขึ้นมาจากรูปภาพอย่างงั้นหรือ หรือว่า...

รูปภาพ "คนกำลังไอ" ที่เธอคิดว่าเป็นแค่รูปภาพธรรมดา มันกลับมีชีวิตขึ้นมา เหมือนกับว่ามันจะขยับได้เอาเสียดื้อๆยังไงอย่างงั้น Ib เห็นภาพนิ่งที่จู่ๆก็มีชีวิตขึ้นมาอย่างนี้
ใครจะไปอยู่ได้ละนั่น
Ib ถึงกับต้องวิ่งหนีรูปภาพประหลาดๆนั้นสุดชีวิต เธอรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ไม่ชอบมาพากล ทั้งๆที่ไม่มีใครอยู่ แต่ทำไมเธอกลับได้ยินเสียงอะไรแปลกๆเหมือนคนคุยกันอยู่ เธอไม่รู้ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย

Ib วิ่งหนีกลับไปยังที่หน้าห้องต้อนรับอีกครั้งหนึ่ง เธอถึงกับเหนื่อยหายใจหอบก่อนที่จะหันไปมองที่กระจก

แต่แล้วทันใดนั้น มีของเหลวสีแดงสดไหลออกมาจากขอบกระจก

"เลือด!?" Ib ร้องออกมาด้วยความตกใจก่อนที่เธอจะถอยห่างจากกระจกบานนั้น แล้วก็วิ่งไปยังที่อื่น

Ib วิ่งขึ้นบันไดไปยังชั้นสอง ระหว่างที่กำลังจะเดินไปยังห้องอื่นนั่นเอง

ที่กระจกหน้าต่างนั้นมีเงาของใครบางคนผ่านไปอย่างรวดเร็ว!!!
กระจกหน้าต่างบานนั้นดูไม่เหมือนว่าจะถูกล็อคตรงไหน แต่มันเปิดไม่ออก...
ด้วยความแน่ใจว่า เงาที่เธอเห็นนั้นน่าจะเป็นใครสักคนที่อยู่ข้างนอกหรือเปล่า เธอจึงได้ดูที่หน้าต่าง แต่ก็ไม่มีใครเลย ดังนั้น Ib จึงได้เดินไปดูตามห้องต่างๆอีกครั้ง แต่แล้วก็ได้ยินเสียงนี้ดังขึ้นมา

ตึงๆๆๆ!!!!

Ib สะดุ้งไปสักพักหนึ่ง จึงได้รีบวิ่งกลับไปดูที่หน้าต่างบานนั้นอีกครั้งหนึ่ง พบว่าหน้าต่างบานนั้นมีรอยถูกทุบอย่างแรงจนเกิดรอยร้าวขึ้น

นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย

ต่อมาที่อีกห้องหนึ่ง ระหว่างที่ Ib กำลังจะเดินผ่านไปนั้นเอง

รูปภาพผลไม้นั่น ผลไม้หลุดออกมาจากรูปแล้วก็ร่วงตกพื้นเฉย!!!!

"หวา...อะไรกันเนี่ย ตกใจหมด ผลไม้หลุดออกจากรูปได้?" Ib พูดด้วยความตกใจก่อนที่จะหายใจเข้าออกลึกๆเพื่อที่จะเรียกสติของตนกลับคืนมา
เพื่อความแน่ใจ Ib จึงได้เดินไปตรวจสอบบริเวณที่ผลไม้หลุดออกมา พบว่ามันเป็นผลไม้ที่สามารถสัมผัสได้จริง แต่กินไม่ได้ เพราะผลไม้นั้นไม่ใช่ผลไม้จริงๆ หากแต่ผลไม้นั้นมันหลุดออกมาจากรูปได้อย่างไรกันล่ะ Ib ได้ตั้งข้อสงสัยเกี่ยวกับเหตุการณ์ประหลาดครั้งนี้

ระหว่างที่ Ib กำลังเดินผ่านรูปภาพตาแมวนั้นเอง ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงนี้ดังขึ้น

เมี๊ยว!.........

"หวาาาาาาาาา........" Ib ถึงกับรีบเอามือปิดหูทันที

รูปใบหน้าแมวนั้นก็เช่นเดียวกัน มันร้องเมี้ยวเสียงดังขึ้นมาเฉยราวกับว่ามันมีชีวิต
Ib จึงค่อยๆเดินเข้าไปใกล้กับรูปนั้นอย่างช้าๆกลัวว่าถ้ามันมีชีวิตขึ้นมาแล้วมันโดดออกจากรูปล่ะ เธอจะได้หนีทัน หลังจากนั้น Ib จึงค่อยๆอ่านชื่อรูปที่อยู่ใต้ภาพนี้
"ภาพแห่งความมืด" ชื่อนี้ไม่ดีเอาเสียเลย...

เมื่อเธอกลับมายังจุดที่ตั้งโชว์รูปภาพวาดสีเทียนขนาดใหญ่อีกครั้งหนึ่ง Ib สังเกตว่ามีน้ำหมึกสีน้ำเงินไหลซึมออกมาจากรูปนี้ด้วย
"น้ำหมึกสีน้ำเงินที่ไหลออกมาจากรูปนี้ มาได้ยังไงกัน..." เธอคิด

ทันใดนั้น บริเวณพื้นก็เกิดอักษรคำว่า "มาสิ Ib" ขนาดใหญ่อยู่กลางพื้น ตัวอักษรนั้นเหมือนถูกเขียนด้วยเลือดมาไม่นานนี้ และก็ปรากฏออกมาในเวลาทันทีด้วยสิ



Ib ถึงกับตกใจสะดุ้งที่จู่ๆก็มีข้อความโผล่มาบนพื้น เธอถอยหนีจนไปติดอยู่กับรูปภาพ หลังจากที่ Ib พยายามหายใจเข้าออกลึกๆอีกหลายครั้งจนหายสะดุ้งหวาดกลัวแล้ว Ib ก็สังเกตเห็นน้ำหมึกสีน้ำเงินถูกเขียนเป็นตัวอักษรอยู่ข้างๆตัวเธอ Ib ได้อ่านข้อความที่เขียนด้วยน้ำหมึกซึ่งบางส่วนของตัวอักษรก็มีหยดหมึกไหลย้อยลงมาด้วย ราวกับว่าตัวอักษรนั้นคล้ายอักษรเลือด

"มาข้างล่างสิ Ib จะโชว์สถานที่แห่งความลับให้ดู"

สถานที่แบบนั้นมันหมายความว่ายังไงกันล่ะนั่น อย่างกับว่าจะให้ Ib เข้าไปยังสถานที่แบบนั้นนะหรือ... ไม่เอาด้วยหรอก

แต่อย่างไรก็ตาม เธอก็ไม่มีทางเลือกแล้ว Ib จึงต้องยอมเดินไปตามจุดที่มันบอกไว้ ว่าแต่มันอยู่ตรงไหนล่ะ

Ib เดินฝ่าความมืดเลาะฝาผนังลงมาชั้นล่าง ก่อนที่เธอจะเดินไปยังที่ภาพปลายักษ์อีกครั้งหนึ่ง เธอสังเกตเห็นความผิดปกติอะไรบางอย่าง
"แปลกมาก ก่อนหน้านั้นรูปนี้มันเคยถูกล้อมด้วยรั้วนี่นา แต่ตอนนี้มันกลับมีรอยเท้าสีน้ำเงินเดินเข้าไปยังตรงนั้น..." Ib คิด

หลังจากนั้น Ib จึงลองเดินเข้าไปตามรอยเท้านั้น เพียงแค่ก้าวแรกเธอก็รู้สึกเหมือนกับเดินลงในน้ำก็ว่างั้น เดินทะลุเข้าไปในรูปปลายักษ์ใต้ท้องทะเลเลย