ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Shin จอมทนงตัว
เขตที่ 1 : ป่าอับชื้น - ชั้น 4F
"หอคอยนี่ใหญ่จัง" Yuko พูด
อืม.. ก็ว่าอย่างงั้นแหละ
ผมเดินไปตามทางต่อไปเรื่อยๆ
จนกระทั่งไปเจอหีบสมบัติใบหนึ่ง ผมจึงได้เปิดหีบออกมา
ข้างในเป็นขวดยาขนาดเล็ก 3 ขวด
"อืมม นี่อะไรหรือ?" Yuko ถามด้วยความสงสัย
ในระหว่างนั้น
"แล้วคนสุดท้ายไปอยู่ที่ไหนกันละเนี่ย?" Kisaragi บ่นออกมา
"ใครจะไปรู้ล่ะ?" Tomoe บอก
ผมเองก็ยังคงตามหาคนที่เจ็ดอยู่บริเวณแถวนี้แหละ
ผมเดินต่อไปตามทางเรื่อยๆ
จนกระทั่งผมเห็นผู้หญิงคนหนึ่งใส่เสื้อคลุมคอยาวผูกเน็กไทยืนอยู่
"อ๊ะ! ไม่ใช่ว่าเธอเป็นหนึ่งในพวกเราด้วยหรือ?" Sako พูด "เฮ้-----!"
"...มีอะไรกับพวกนายเหรอ?" เธอหันมามองด้วยความรำคาญ
"หมายความว่ายังไงนะเหรอ? ก็เธอหนีไปพร้อมกับคนอื่นด้วยใช่มั้ยล่ะ?" Ran บอก
"มันอันตรายเกินกว่าที่จะไปเองคนเดียวได้นะ มากับพวกเราด้วยกันมั้ย?" Tomoe ขอร้อง
"เฮ้ย ฉันเองก็มีชื่อเหมือนกันนะ ฉันชื่อ Makoto Hatsurai แต่พวกเธอจะเรียกฉันว่า Shin ก็ได้นะ"
ผู้หญิงคนนั้นชื่อ Shin อย่างงั้นหรือ ดูเหมือนว่าเธอดูท่าทางเหมือนคนวางตัวเองเป็นใหญ่ยังไงชอบกลนะ
"'มันอันตรายเกินกว่าที่จะไปเองคนเดียวได้' หือ? ฉันถือว่านั่นนะอันตรายกว่าที่ต้องมากับพวกเลเวลต่ำๆนะ"
"ว่าไงนะ...!?" Sako ถึงกับหงุดหงิดที่ถูก Shin ดูถูกไปแบบนั้น
"ยังไงนะเหรอ? ฉันไม่ยอมเสียเวลาคุยกับพวกเธอหรอก"
แล้ว Shin ก็เดินจากพวกเราไปเลย ไม่ยอมที่จะสนใจว่าข้างหน้านั้นจะมีอะไรอยู่
ดูท่าทาง Shin จะมั่นใจในตัวเองเหลือเกิน เห็นว่าพวกเราไม่เก่งเท่าเธอก็เลยดูถูกกันใหญ่ และดูเหมือนว่าเธอจะมองโลกนี้ว่าเหมือนกับเกม MMORPG อีกเกมหนึ่งที่อยู่ในดันเจียนนี้ด้วย
Kisaragi ถึงกับทำหน้าหงุดหงิดออกมา
"อะไรของหล่อนเนี่ย? หล่อนนี่มันจอมมารยาชัดๆเลย!"
ถึง Kisaragi จะไม่ชอบนิสัยของ Shin ก็ตาม แต่ผมก็อดเป็นห่วงไม่ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอ
ผมจึงต้องรีบตามเธอไปให้โดยไวที่สุด
จนกระทั่งผมเห็น...
Shin วิ่งผ่านเข้าไปยังประตูแห่งหนึ่ง แล้วมันก็ปิดทันที
"...!"
Shin ถึงกับหน้าซีดเมื่อพบว่าตัวเองหลงเข้าไปติดกับดักก่อนที่เธอจะรีบกลับไปยังที่ประตู
ขณะเดียวกัน
"ผู้หญิง...ก่อนหน้านั้นนี่นา..." Yuko พูด
ผมสังหรณ์ใจว่า...
"เสียงนั่น... อย่าบอกนะว่า...!" Ran รู้สึกไม่ค่อยดีเลย
ผมเดินไปยังที่ประตูบานนั้นก็พบว่า...
อย่างที่คิดเอาไว้เลย Shin ถูกประตูปิดขังเอาไว้ซะแล้ว
เธอถึงกับทำอะไรไม่ถูกเมื่อเจอสถานการณ์แบบนี้
"มาได้เวลาพอดีเลย ตอนนี้ฉันคงต้องหาทางเปิดประตูนี้ให้ได้ ฉะนั้นฟังคำสั่งให้ดีๆ" Shin สั่ง
"เมื่อกี้นี้เธอบอกเองไม่ใช่หรือว่าไม่อยากมากับพวกเรานะ!" Sako พูดสวนกลับไป
"เรื่องนั้นก็เป็นเรื่องนั้น เรื่องนี้ก็ส่วนเรื่องนี้ ช่วยฟังให้ดีๆหน่อย
ตรงนั้นนะมีสวิตช์อยู่สี่ตัวอยู่แถวๆนี้"
สวิตช์ 4 ตัวที่เธอว่านั้น อยู่ตำแหน่งซ้ายบน ซ้ายล่าง ขวาบนและขวาล่าง
"สวิตช์ตัวที่ถูกต้องจะต้องเป็นขวาบนแน่ พวกเธอช่วยไปกดได้มั้ย?"
"ขวาบนอย่างงั้นเหรอ...? เธอรู้ได้ยังไงกันล่ะ?" Tomoe ถามด้วยความสงสัย
"รู้มาจากพฤติกรรมวิทยานะ เรารู้ว่ามนุษย์มักจะเลี้ยวซ้ายไปยังที่ถนน three-forked นะ
ดังนั้น เมื่อเราสันนิษฐานว่าดันเจียนแห่งนี้เหมือนกับที่ออกแบบตามใจ จึงรู้สึกได้ว่าเส้นชัยจะต้องอยู่ทางด้านขวา
เอาล่ะ รีบๆไปเดี๋ยวนี้เลย!"
"เฮอะ ทำเป็นสั่งการทั้งๆที่คนที่ติดอยู่ในนั้นก็คือตัวเธอนั่นแหละ..." Kisaragi รู้่สึกไม่ค่อยพอใจกับนิสัยของ Shin ที่วางตัวเองเป็นใหญ่ในนี้
แล้วผมก็ต้องไปกดสวิตช์เพื่อช่วย Shin ออกมาให้ได้สินะ
Shin สั่งไว้ว่าต้องเปิดขวาบน เธอรู้ว่าต้องเป็นสวิตช์ตัวนั้นอย่างงั้นหรือ?
ผมเองก็ชักจะไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไมต้องเป็นสวิตช์ขวาบน สวิตช์ตัวอื่นไม่ได้หรือ?
ผมลองกดสวิตช์ตัวอื่นที่ไม่ใช่ขวาบน
"ไม่ใช่ตัวนี้! ตัวที่อยู่ขวาบน ขวาบนนะโว้ย!"
ดูท่า Shin จะไม่พอใจเป็นอย่างมากเลยที่ผมไม่ได้กดสวิตช์ตัวที่เธอบอก ผมจึงได้กดสวิตช์ที่อยู่ขวาบนตามที่เธอบอกนั่นแหละ
ลองกดสวิตช์นี้ดูแล้ว แต่ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้นเลย...
ไม่มีแม้แต่เสียงเปิดประตูด้วยซ้ำ
แต่แล้วจู่ๆก็มีนักโทษตัวหนึ่งปรากฏตัวอยู่หลัง Shin
Shin หันหลังไปมองก็ถึงกับตกใจสะดุ้งโหยงรีบวิ่งหนีไปทันที
"ท-ทำไมกัน!? น่าขันสิ้นดี!" Shin ถึงกับกลัวจนตัวสั่น
"เรากดปุ่มแล้ว... ตามที่เธอบอกนั่นแหละ แต่..." Alice พูด
"อ-เออ ก็ได้ งั้น! ต้องเป็นฝั่งตรงข้ามแน่! ปุ่มซ้ายบนแน่นอน!" Shin พูดขณะที่ตัวเองยังกลัวจนตัวสั่นอยู่
"เฮ้อ ช่วยไม่ได้นะ ไปกันเถอะ" Ran ถึงกับเหนื่อยใจไปเลย
สวิตช์ที่ผมกดนั้นไม่ใช่ตัวที่ถูกต้อง ถ้า Shin บอกว่าเป็นตัวซ้ายบนละก็...
ผมเองก็ชักจะไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไมต้องเป็นสวิตช์ซ้ายบน สวิตช์ตัวอื่นไม่ได้หรือ?
ผมลองกดสวิตช์ตัวอื่นที่ไม่ใช่ซ้ายบน
"ฉันบอกว่าไม่ใช่ตัวนี้! ตัวที่อยู่ซ้ายบน ตัว-ที่-อยู่-ซ้าย-บน!"
Shin ถึงกับไม่พอใจอีกครั้งที่ผมไม่ได้กดสวิตช์ตัวที่เธอบอก ผมจึงได้กดสวิตช์ที่อยู่ซ้ายบนตามที่เธอบอก
ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงเปิดประตูดังขึ้นมา
แต่เป็นประตูบานอื่นที่เปิด
"หา!? มันไม่ได้สร้างตามความรู้สึกบ้าบออย่างงั้นเหรอ! ใครเป็นคนออกแบบไอ้ดันเจียนบ้าๆละเนี่ย!? ไปตามตัวไอ้บ้า GM มาเดี๋ยวนี้เลย!"
"..." Yuko รู้สึกผิดจนพูดแทบไม่ออก
ให้ตายสิ Shin เธอคิดว่าอยู่ในดันเจียนเกมออนไลน์หรือไงถึงได้รู้สึกไม่ชอบใจกับดันเจี้ยนแห่งนี้ละเนี่ย
ผมสังเกตเห็นอะไรบางอย่างอยู่ด้านหลังประตูตรงโน้น
"ดูเหมือนว่ายังมีสวิตช์อีกตัวหนึ่งที่อยู่หลังประตูด้วย" ผมพูด
"ถ้าอย่างงั้น สวิตช์ตัวที่ถูกต้องต้องเป็นสวิตช์ตัวนี้แน่นอน! ไม่มีทางเป็นตัวอื่น! รีบไปกดเดี๋ยวนี้เลย!" Shin สั่งการด้วยน้ำเสียงที่ดุร้าย
"หวาๆๆๆๆๆ... ด-ได้ค่า!" Sako จำต้องยอมรับตามคำสั่งอย่างเสียไม่ได้
สวิตช์ตัวนี้ก็ไม่ใช่อย่างงั้นหรือ? ผมว่าคงต้องไปกดสวิตช์ตัวที่เธอว่าแล้วล่ะ
ผมสังเกตเห็นอะไรบางอย่างอยู่บนพื้น
ดูเหมือนจะเป็นแผ่นพับแผ่นหนึ่งที่มีรูปตาแมวประทับ และก็ตรา 'Yurian Church' วาดเอาไว้ด้วย
แต่แล้ว Alice ก็รีบพูดอะไรกับผม
"อันนั้น...ไม่ได้นะ..."
ทำไมล่ะ?
"คุณต้อง...กำจัดทิ้งไปซะ...โดยด่วนเลย... ไม่อย่างงั้นจะถูก...คำสาป..."
คำสาปเหรอ...
ผมเองก็เป็นคนโชคไม่ดีมาตั้งแต่ไหนแล้ว ไม่มีทางที่ผมจะยอมเสี่ยงถูกคำสาปเป็นอันขาด! ผมทิ้งแผ่นพับทันที
"..." Alice ไม่พูดอะไรอีกเลย เหมือนจะปิดเงียบอะไรเอาไว้
ช่างเหอะ ถามไปก็ไม่ได้ขึ้นมา เพราะฉะนั้นก็ไปกดสวิตช์ตัวที่อยู่หลังประตูกันเถอะ
ผมเองก็ชักจะไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไมต้องเป็นสวิตช์ตัวที่อยู่หลังประตู สวิตช์ตัวอื่นไม่ได้หรือ?
ผมลองกดสวิตช์ตัวอื่นที่ไม่ใช่หลังประตู
"ก็บอกว่าไม่ใช่ตัวนี้ไง! ไม่ได้ฟังที่ฉันพูดเลยเหรอ!? เจ้าพวกสวะอ่อนหัดนี่!"
Shin ถึงกับไม่พอใจอีกครั้งที่ผมไม่ได้กดสวิตช์ตัวที่เธอบอก ผมจึงได้เดินไปยังสวิตช์ที่อยู่หลังประตูตามที่เธอบอก
จนกระทั่งมาถึงสวิตช์ตัวนั้น ผมจึงได้กดปุ่มทันที
ทันใดนั้นประตูก็เปิดออกมาทันที
แต่เป็นประตูตัวที่ปิดกั้นนักโทษ
พอมันถูกปล่อยออกมา มันก็ไล่ตาม Shin ทันที
"บ้าชะมัด มันมาไวขนาดนี้เลยเหรอ!?"
Shin วิ่งหนีสุดชีวิตจนกระทั่งไปเจอกับนักโทษอีกตัวหนึ่งดักรออยู่ข้างหน้า
เมื่อถูกต้อนทั้งด้านหน้าและก็ด้านหลังเอาไว้แบบนี้ เธอก็หมดหนทางที่จะหนีไปไหนได้ คราวนี้เธอถึงกับตกใจจนลนลานออกมา
"น-นี่มันอะไรกันวะ!? ไปลากเอาเจ้าสองตัวมาไว้ที่เดียวได้ยังไง!? ล้อเล่นเกินไปแล้วล่ะโว้ย!"
"...นี่ แล้วจะให้เราทำยังไงต่ออีกล่ะ?" Kisaragi ถาม
Shin ถึงกับตะโกนออกไปทันที
"ชิบหาย! หนึ่งในสองตัวที่เหลือเนี่ยจะต้องเป็นตัวที่ถูกต้องแน่นอน! รีบๆไปเปิดเดี๋ยวนี้เลย!"
Shin ผู้ที่มั่นใจในตัวเองสูงมาก คิดว่าตัวเองเก่งอยู่คนเดียว พอเจออะไรแบบนี้เข้าไปถึงกับทำอะไรไม่ถูก ได้แต่วิ่งหนีลนลานไปมาอยู่อย่างนั้น ทำอะไรเองก็ไม่ได้
สร้างความลำบากให้กับพวกเราอยู่ตลอดเลย
ผมคิดว่าสวิตช์อีก 2 ตัวที่เหลือนั้น ตัวไหนน่าจะถูกต้องน้า
ผมต้องรีบไปแล้วล่ะ
ระหว่างนั้น
ผมสังเกตเห็นหีบสมบัติใบหนึ่งปรากฏอยู่ด้านหลังสวิตช์
เอาล่ะ ตอนนี้ผมต้องรีบกลับไปโดยด่วนแล้วล่ะ
ต่อมาไม่นาน
"เร็วเข้า และก็เอาเป้าหมายออกไปด้วย!" Shin พูด
"เป้าหมายเหรอ? หมายความว่ายังไงล่ะ?" Tomoe ถามด้วยความสงสัย
หมายความว่ายังไงผมไม่รู้หรอกนะ
แต่ผมต้องรีบหาสวิตช์แล้วล่ะ
จนกระทั่งมาถึงสวิตช์ตัวที่อยู่ล่างซ้าย ผมกดปุ่มสวิตช์ตัวนั้นทันที
ลองกดสวิตช์นี้ดูแล้ว แต่ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้นเลย...
ไม่มีแม้แต่เสียงเปิดประตูด้วยซ้ำ
"ต-ตัวนี้ก็ไม่ใช่อย่างงั้นเหรอ!?" Shin พูด
ถ้าเป็นแบบนั้น สวิตช์ตัวที่ถูกต้องก็คือตัวขวาล่างสินะ
แต่เพราะ Shin คิดว่าสวิตช์ตัวที่เธอกล่าวมานั้นเป็นสวิตช์ที่ถูกต้อง ทั้งๆที่ความจริงแล้วผิดหมดทุกตัว สวิตช์ตัวที่ถูกต้องเธอก็ไม่ยอมให้กด ผลลัพธ์ก็เลยกลายเป็นแบบนี้
ผมรีบเดินไปยังสวิตช์ตัวที่อยู่ขวาล่างก่อนที่จะกดปุ่มทันที
ทันใดนั้นประตูก็เปิดออกมา
ในที่สุด ผมก็เปิดประตูได้แล้ว ผมรีบกลับไปยังประตูที่เปิดแล้วก็เข้าไปทันที
ดูเหมือนว่า Shin จะวิ่งหนีลนลานไปมาโดยไม่ได้คิดอะไรเลย แม้แต่ประตูที่เปิดให้แล้วเธอก็ยังไม่ยอมหนีไปที่ประตูเลย
จนกระทั่งพวกเรามาถึงนั่นแหละ
"แฮ่ก... แฮ่ก... ...อะแฮ้ม" Shin ถึงกับเหนื่อยหอบออกมา แต่ก็ยังวางมาดไม่ให้เสียฟอร์ม
"เฮ้อ... ทำได้ดีเลยนี่ ไม่เลวทีเดียว แต่ฉันว่าอยากจะหวังอะไรจากพวกเธอสักหน่อย"
"..." Kisaragi จ้องตา Shin ด้วยสายตาที่ไม่ค่อยชอบ
"...มองอะไรอยู่เล่า? ทำอะไรสักอย่างกับนักโทษที่อยู่ตรงนี้สักทีเซ่" Shin พูด
"เห!? เธอหวังจะให้พวกเราต่อสู้งั้นเหรอ?" Sako พูด
"อ้าว ก็แหงละสิ พวกเธอปล่อยมันออกมา ก็ต้องจัดการกับมันเองเซ่"
"อ-อย่างงั้นเหรอ...?"
อย่างกับว่าพวกเราเป็นฝ่ายผิดอย่างนั้นสินะ
"อืมม... ก็ได้ งั้นก็ลุยละน้าาาา!"
โฮกกกกกกกกกกกกกกก!
ดูเหมือนว่าคราวนี้ เป็น Dread Eye ถึง 2 ตัวเลย จะจัดการกับมันยังไงดีน้า
.................................................
.................................................
หลังจากที่จัดการกับ Dread Eye ทั้ง 2 ตัวไปได้แล้ว
"เห็นล่ะ... แสดงว่าพวกเธอก็ยังคงสู้ได้...สินะ" Shin พูด
"ก็นะ" Ran พูด
"น่าสงสัยอยู่หรอกนะ... เอาล่ะ พวกเธอผ่าน ฉันว่าคงจะต้องเข้าร่วมปาร์ตี้กับพวกเธอด้วย" Shin พูด
"หาาาา? ใครถามเธอให้เข้ามาร่วมกลุ่มกับพวกเราด้วยล่ะ?" Kisaragi ดูเหมือนจะไม่ค่อยชอบนิสัยของ Shin สักเท่าไร
"เฮ้อ นี่แหละน้าที่ว่าทำไมคนโง่ถึงได้เจ็บตัว พวกนั้นเอาแต่พิจารณาสถานการณ์แบบทันทีเลย
ครั้งนี้เมื่อพวกเธอต้องการพลังของฉัน
เมื่อไรที่เวลามาถึง อาจจะต้องจบลงด้วยน้ำตานองอย่างเวทนา ฉันตัดสินใจที่จะยื่นเสนอเข้ามาช่วยเหลือก่อนที่พวกเธอจะต้องการได้นะ"
"เฮ้อ" Ran ถอนหายใจออกมา "ดีแล้วล่ะที่มีปาร์ตี้ใหญ่กว่านี้นะ"
"เข้าใจอย่างชัดเจนเลย รู้สึกว่าจะครึกครื้นมากกว่าเดิมนะ" Tomoe พูด
"เอาล่ะ งั้นฉันหวังไว้ว่าเราจะไปด้วยกันได้นะ"
แล้ว Shin ก็เข้าร่วมทีมกับผมเป็นที่เรียบร้อย...
.................................................
ผมคิดว่าตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่จะต้องไปลุยการทดสอบแรกนะ ผมคิดว่าคงต้องพักผ่อนเสียหน่อย
"หอคอยนี่ใหญ่จัง" Yuko พูด
อืม.. ก็ว่าอย่างงั้นแหละ
ผมเดินไปตามทางต่อไปเรื่อยๆ
จนกระทั่งไปเจอหีบสมบัติใบหนึ่ง ผมจึงได้เปิดหีบออกมา
ข้างในเป็นขวดยาขนาดเล็ก 3 ขวด
"อืมม นี่อะไรหรือ?" Yuko ถามด้วยความสงสัย
ในระหว่างนั้น
"แล้วคนสุดท้ายไปอยู่ที่ไหนกันละเนี่ย?" Kisaragi บ่นออกมา
"ใครจะไปรู้ล่ะ?" Tomoe บอก
ผมเองก็ยังคงตามหาคนที่เจ็ดอยู่บริเวณแถวนี้แหละ
ผมเดินต่อไปตามทางเรื่อยๆ
จนกระทั่งผมเห็นผู้หญิงคนหนึ่งใส่เสื้อคลุมคอยาวผูกเน็กไทยืนอยู่
"อ๊ะ! ไม่ใช่ว่าเธอเป็นหนึ่งในพวกเราด้วยหรือ?" Sako พูด "เฮ้-----!"
"...มีอะไรกับพวกนายเหรอ?" เธอหันมามองด้วยความรำคาญ
"หมายความว่ายังไงนะเหรอ? ก็เธอหนีไปพร้อมกับคนอื่นด้วยใช่มั้ยล่ะ?" Ran บอก
"มันอันตรายเกินกว่าที่จะไปเองคนเดียวได้นะ มากับพวกเราด้วยกันมั้ย?" Tomoe ขอร้อง
"เฮ้ย ฉันเองก็มีชื่อเหมือนกันนะ ฉันชื่อ Makoto Hatsurai แต่พวกเธอจะเรียกฉันว่า Shin ก็ได้นะ"
ผู้หญิงคนนั้นชื่อ Shin อย่างงั้นหรือ ดูเหมือนว่าเธอดูท่าทางเหมือนคนวางตัวเองเป็นใหญ่ยังไงชอบกลนะ
"'มันอันตรายเกินกว่าที่จะไปเองคนเดียวได้' หือ? ฉันถือว่านั่นนะอันตรายกว่าที่ต้องมากับพวกเลเวลต่ำๆนะ"
"ว่าไงนะ...!?" Sako ถึงกับหงุดหงิดที่ถูก Shin ดูถูกไปแบบนั้น
"ยังไงนะเหรอ? ฉันไม่ยอมเสียเวลาคุยกับพวกเธอหรอก"
แล้ว Shin ก็เดินจากพวกเราไปเลย ไม่ยอมที่จะสนใจว่าข้างหน้านั้นจะมีอะไรอยู่
ดูท่าทาง Shin จะมั่นใจในตัวเองเหลือเกิน เห็นว่าพวกเราไม่เก่งเท่าเธอก็เลยดูถูกกันใหญ่ และดูเหมือนว่าเธอจะมองโลกนี้ว่าเหมือนกับเกม MMORPG อีกเกมหนึ่งที่อยู่ในดันเจียนนี้ด้วย
Kisaragi ถึงกับทำหน้าหงุดหงิดออกมา
"อะไรของหล่อนเนี่ย? หล่อนนี่มันจอมมารยาชัดๆเลย!"
ถึง Kisaragi จะไม่ชอบนิสัยของ Shin ก็ตาม แต่ผมก็อดเป็นห่วงไม่ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธอ
ผมจึงต้องรีบตามเธอไปให้โดยไวที่สุด
จนกระทั่งผมเห็น...
Shin วิ่งผ่านเข้าไปยังประตูแห่งหนึ่ง แล้วมันก็ปิดทันที
"...!"
Shin ถึงกับหน้าซีดเมื่อพบว่าตัวเองหลงเข้าไปติดกับดักก่อนที่เธอจะรีบกลับไปยังที่ประตู
ขณะเดียวกัน
"ผู้หญิง...ก่อนหน้านั้นนี่นา..." Yuko พูด
ผมสังหรณ์ใจว่า...
"เสียงนั่น... อย่าบอกนะว่า...!" Ran รู้สึกไม่ค่อยดีเลย
ผมเดินไปยังที่ประตูบานนั้นก็พบว่า...
อย่างที่คิดเอาไว้เลย Shin ถูกประตูปิดขังเอาไว้ซะแล้ว
เธอถึงกับทำอะไรไม่ถูกเมื่อเจอสถานการณ์แบบนี้
"มาได้เวลาพอดีเลย ตอนนี้ฉันคงต้องหาทางเปิดประตูนี้ให้ได้ ฉะนั้นฟังคำสั่งให้ดีๆ" Shin สั่ง
"เมื่อกี้นี้เธอบอกเองไม่ใช่หรือว่าไม่อยากมากับพวกเรานะ!" Sako พูดสวนกลับไป
"เรื่องนั้นก็เป็นเรื่องนั้น เรื่องนี้ก็ส่วนเรื่องนี้ ช่วยฟังให้ดีๆหน่อย
ตรงนั้นนะมีสวิตช์อยู่สี่ตัวอยู่แถวๆนี้"
สวิตช์ 4 ตัวที่เธอว่านั้น อยู่ตำแหน่งซ้ายบน ซ้ายล่าง ขวาบนและขวาล่าง
"สวิตช์ตัวที่ถูกต้องจะต้องเป็นขวาบนแน่ พวกเธอช่วยไปกดได้มั้ย?"
"ขวาบนอย่างงั้นเหรอ...? เธอรู้ได้ยังไงกันล่ะ?" Tomoe ถามด้วยความสงสัย
"รู้มาจากพฤติกรรมวิทยานะ เรารู้ว่ามนุษย์มักจะเลี้ยวซ้ายไปยังที่ถนน three-forked นะ
ดังนั้น เมื่อเราสันนิษฐานว่าดันเจียนแห่งนี้เหมือนกับที่ออกแบบตามใจ จึงรู้สึกได้ว่าเส้นชัยจะต้องอยู่ทางด้านขวา
เอาล่ะ รีบๆไปเดี๋ยวนี้เลย!"
"เฮอะ ทำเป็นสั่งการทั้งๆที่คนที่ติดอยู่ในนั้นก็คือตัวเธอนั่นแหละ..." Kisaragi รู้่สึกไม่ค่อยพอใจกับนิสัยของ Shin ที่วางตัวเองเป็นใหญ่ในนี้
แล้วผมก็ต้องไปกดสวิตช์เพื่อช่วย Shin ออกมาให้ได้สินะ
Shin สั่งไว้ว่าต้องเปิดขวาบน เธอรู้ว่าต้องเป็นสวิตช์ตัวนั้นอย่างงั้นหรือ?
ผมเองก็ชักจะไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไมต้องเป็นสวิตช์ขวาบน สวิตช์ตัวอื่นไม่ได้หรือ?
ผมลองกดสวิตช์ตัวอื่นที่ไม่ใช่ขวาบน
"ไม่ใช่ตัวนี้! ตัวที่อยู่ขวาบน ขวาบนนะโว้ย!"
ดูท่า Shin จะไม่พอใจเป็นอย่างมากเลยที่ผมไม่ได้กดสวิตช์ตัวที่เธอบอก ผมจึงได้กดสวิตช์ที่อยู่ขวาบนตามที่เธอบอกนั่นแหละ
ลองกดสวิตช์นี้ดูแล้ว แต่ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้นเลย...
ไม่มีแม้แต่เสียงเปิดประตูด้วยซ้ำ
แต่แล้วจู่ๆก็มีนักโทษตัวหนึ่งปรากฏตัวอยู่หลัง Shin
Shin หันหลังไปมองก็ถึงกับตกใจสะดุ้งโหยงรีบวิ่งหนีไปทันที
"ท-ทำไมกัน!? น่าขันสิ้นดี!" Shin ถึงกับกลัวจนตัวสั่น
"เรากดปุ่มแล้ว... ตามที่เธอบอกนั่นแหละ แต่..." Alice พูด
"อ-เออ ก็ได้ งั้น! ต้องเป็นฝั่งตรงข้ามแน่! ปุ่มซ้ายบนแน่นอน!" Shin พูดขณะที่ตัวเองยังกลัวจนตัวสั่นอยู่
"เฮ้อ ช่วยไม่ได้นะ ไปกันเถอะ" Ran ถึงกับเหนื่อยใจไปเลย
สวิตช์ที่ผมกดนั้นไม่ใช่ตัวที่ถูกต้อง ถ้า Shin บอกว่าเป็นตัวซ้ายบนละก็...
ผมเองก็ชักจะไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไมต้องเป็นสวิตช์ซ้ายบน สวิตช์ตัวอื่นไม่ได้หรือ?
ผมลองกดสวิตช์ตัวอื่นที่ไม่ใช่ซ้ายบน
"ฉันบอกว่าไม่ใช่ตัวนี้! ตัวที่อยู่ซ้ายบน ตัว-ที่-อยู่-ซ้าย-บน!"
Shin ถึงกับไม่พอใจอีกครั้งที่ผมไม่ได้กดสวิตช์ตัวที่เธอบอก ผมจึงได้กดสวิตช์ที่อยู่ซ้ายบนตามที่เธอบอก
ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงเปิดประตูดังขึ้นมา
แต่เป็นประตูบานอื่นที่เปิด
"หา!? มันไม่ได้สร้างตามความรู้สึกบ้าบออย่างงั้นเหรอ! ใครเป็นคนออกแบบไอ้ดันเจียนบ้าๆละเนี่ย!? ไปตามตัวไอ้บ้า GM มาเดี๋ยวนี้เลย!"
"..." Yuko รู้สึกผิดจนพูดแทบไม่ออก
ให้ตายสิ Shin เธอคิดว่าอยู่ในดันเจียนเกมออนไลน์หรือไงถึงได้รู้สึกไม่ชอบใจกับดันเจี้ยนแห่งนี้ละเนี่ย
ผมสังเกตเห็นอะไรบางอย่างอยู่ด้านหลังประตูตรงโน้น
"ดูเหมือนว่ายังมีสวิตช์อีกตัวหนึ่งที่อยู่หลังประตูด้วย" ผมพูด
"ถ้าอย่างงั้น สวิตช์ตัวที่ถูกต้องต้องเป็นสวิตช์ตัวนี้แน่นอน! ไม่มีทางเป็นตัวอื่น! รีบไปกดเดี๋ยวนี้เลย!" Shin สั่งการด้วยน้ำเสียงที่ดุร้าย
"หวาๆๆๆๆๆ... ด-ได้ค่า!" Sako จำต้องยอมรับตามคำสั่งอย่างเสียไม่ได้
สวิตช์ตัวนี้ก็ไม่ใช่อย่างงั้นหรือ? ผมว่าคงต้องไปกดสวิตช์ตัวที่เธอว่าแล้วล่ะ
ผมสังเกตเห็นอะไรบางอย่างอยู่บนพื้น
ดูเหมือนจะเป็นแผ่นพับแผ่นหนึ่งที่มีรูปตาแมวประทับ และก็ตรา 'Yurian Church' วาดเอาไว้ด้วย
แต่แล้ว Alice ก็รีบพูดอะไรกับผม
"อันนั้น...ไม่ได้นะ..."
ทำไมล่ะ?
"คุณต้อง...กำจัดทิ้งไปซะ...โดยด่วนเลย... ไม่อย่างงั้นจะถูก...คำสาป..."
คำสาปเหรอ...
ผมเองก็เป็นคนโชคไม่ดีมาตั้งแต่ไหนแล้ว ไม่มีทางที่ผมจะยอมเสี่ยงถูกคำสาปเป็นอันขาด! ผมทิ้งแผ่นพับทันที
"..." Alice ไม่พูดอะไรอีกเลย เหมือนจะปิดเงียบอะไรเอาไว้
ช่างเหอะ ถามไปก็ไม่ได้ขึ้นมา เพราะฉะนั้นก็ไปกดสวิตช์ตัวที่อยู่หลังประตูกันเถอะ
ผมเองก็ชักจะไม่แน่ใจเหมือนกันว่าทำไมต้องเป็นสวิตช์ตัวที่อยู่หลังประตู สวิตช์ตัวอื่นไม่ได้หรือ?
ผมลองกดสวิตช์ตัวอื่นที่ไม่ใช่หลังประตู
"ก็บอกว่าไม่ใช่ตัวนี้ไง! ไม่ได้ฟังที่ฉันพูดเลยเหรอ!? เจ้าพวกสวะอ่อนหัดนี่!"
Shin ถึงกับไม่พอใจอีกครั้งที่ผมไม่ได้กดสวิตช์ตัวที่เธอบอก ผมจึงได้เดินไปยังสวิตช์ที่อยู่หลังประตูตามที่เธอบอก
จนกระทั่งมาถึงสวิตช์ตัวนั้น ผมจึงได้กดปุ่มทันที
ทันใดนั้นประตูก็เปิดออกมาทันที
แต่เป็นประตูตัวที่ปิดกั้นนักโทษ
พอมันถูกปล่อยออกมา มันก็ไล่ตาม Shin ทันที
"บ้าชะมัด มันมาไวขนาดนี้เลยเหรอ!?"
Shin วิ่งหนีสุดชีวิตจนกระทั่งไปเจอกับนักโทษอีกตัวหนึ่งดักรออยู่ข้างหน้า
เมื่อถูกต้อนทั้งด้านหน้าและก็ด้านหลังเอาไว้แบบนี้ เธอก็หมดหนทางที่จะหนีไปไหนได้ คราวนี้เธอถึงกับตกใจจนลนลานออกมา
"น-นี่มันอะไรกันวะ!? ไปลากเอาเจ้าสองตัวมาไว้ที่เดียวได้ยังไง!? ล้อเล่นเกินไปแล้วล่ะโว้ย!"
"...นี่ แล้วจะให้เราทำยังไงต่ออีกล่ะ?" Kisaragi ถาม
Shin ถึงกับตะโกนออกไปทันที
"ชิบหาย! หนึ่งในสองตัวที่เหลือเนี่ยจะต้องเป็นตัวที่ถูกต้องแน่นอน! รีบๆไปเปิดเดี๋ยวนี้เลย!"
Shin ผู้ที่มั่นใจในตัวเองสูงมาก คิดว่าตัวเองเก่งอยู่คนเดียว พอเจออะไรแบบนี้เข้าไปถึงกับทำอะไรไม่ถูก ได้แต่วิ่งหนีลนลานไปมาอยู่อย่างนั้น ทำอะไรเองก็ไม่ได้
สร้างความลำบากให้กับพวกเราอยู่ตลอดเลย
ผมคิดว่าสวิตช์อีก 2 ตัวที่เหลือนั้น ตัวไหนน่าจะถูกต้องน้า
ผมต้องรีบไปแล้วล่ะ
ระหว่างนั้น
ผมสังเกตเห็นหีบสมบัติใบหนึ่งปรากฏอยู่ด้านหลังสวิตช์
"เจอของสุดยอดแล้ว!" Sako พูด
ผมเปิดหีบสมบัติทันที
มันคือสกิล Cheering
แล้ว Sako จึงได้เรียนรู้สกิล Sako Cheer
เอาล่ะ ตอนนี้ผมต้องรีบกลับไปโดยด่วนแล้วล่ะ
ต่อมาไม่นาน
"เร็วเข้า และก็เอาเป้าหมายออกไปด้วย!" Shin พูด
"เป้าหมายเหรอ? หมายความว่ายังไงล่ะ?" Tomoe ถามด้วยความสงสัย
หมายความว่ายังไงผมไม่รู้หรอกนะ
แต่ผมต้องรีบหาสวิตช์แล้วล่ะ
จนกระทั่งมาถึงสวิตช์ตัวที่อยู่ล่างซ้าย ผมกดปุ่มสวิตช์ตัวนั้นทันที
ลองกดสวิตช์นี้ดูแล้ว แต่ไม่เห็นมีอะไรเกิดขึ้นเลย...
ไม่มีแม้แต่เสียงเปิดประตูด้วยซ้ำ
"ต-ตัวนี้ก็ไม่ใช่อย่างงั้นเหรอ!?" Shin พูด
ถ้าเป็นแบบนั้น สวิตช์ตัวที่ถูกต้องก็คือตัวขวาล่างสินะ
แต่เพราะ Shin คิดว่าสวิตช์ตัวที่เธอกล่าวมานั้นเป็นสวิตช์ที่ถูกต้อง ทั้งๆที่ความจริงแล้วผิดหมดทุกตัว สวิตช์ตัวที่ถูกต้องเธอก็ไม่ยอมให้กด ผลลัพธ์ก็เลยกลายเป็นแบบนี้
ผมรีบเดินไปยังสวิตช์ตัวที่อยู่ขวาล่างก่อนที่จะกดปุ่มทันที
ทันใดนั้นประตูก็เปิดออกมา
ในที่สุด ผมก็เปิดประตูได้แล้ว ผมรีบกลับไปยังประตูที่เปิดแล้วก็เข้าไปทันที
ดูเหมือนว่า Shin จะวิ่งหนีลนลานไปมาโดยไม่ได้คิดอะไรเลย แม้แต่ประตูที่เปิดให้แล้วเธอก็ยังไม่ยอมหนีไปที่ประตูเลย
จนกระทั่งพวกเรามาถึงนั่นแหละ
"แฮ่ก... แฮ่ก... ...อะแฮ้ม" Shin ถึงกับเหนื่อยหอบออกมา แต่ก็ยังวางมาดไม่ให้เสียฟอร์ม
"เฮ้อ... ทำได้ดีเลยนี่ ไม่เลวทีเดียว แต่ฉันว่าอยากจะหวังอะไรจากพวกเธอสักหน่อย"
"..." Kisaragi จ้องตา Shin ด้วยสายตาที่ไม่ค่อยชอบ
"...มองอะไรอยู่เล่า? ทำอะไรสักอย่างกับนักโทษที่อยู่ตรงนี้สักทีเซ่" Shin พูด
"เห!? เธอหวังจะให้พวกเราต่อสู้งั้นเหรอ?" Sako พูด
"อ้าว ก็แหงละสิ พวกเธอปล่อยมันออกมา ก็ต้องจัดการกับมันเองเซ่"
"อ-อย่างงั้นเหรอ...?"
อย่างกับว่าพวกเราเป็นฝ่ายผิดอย่างนั้นสินะ
"อืมม... ก็ได้ งั้นก็ลุยละน้าาาา!"
โฮกกกกกกกกกกกกกกก!
ดูเหมือนว่าคราวนี้ เป็น Dread Eye ถึง 2 ตัวเลย จะจัดการกับมันยังไงดีน้า
.................................................
.................................................
หลังจากที่จัดการกับ Dread Eye ทั้ง 2 ตัวไปได้แล้ว
"เห็นล่ะ... แสดงว่าพวกเธอก็ยังคงสู้ได้...สินะ" Shin พูด
"ก็นะ" Ran พูด
"น่าสงสัยอยู่หรอกนะ... เอาล่ะ พวกเธอผ่าน ฉันว่าคงจะต้องเข้าร่วมปาร์ตี้กับพวกเธอด้วย" Shin พูด
"หาาาา? ใครถามเธอให้เข้ามาร่วมกลุ่มกับพวกเราด้วยล่ะ?" Kisaragi ดูเหมือนจะไม่ค่อยชอบนิสัยของ Shin สักเท่าไร
"เฮ้อ นี่แหละน้าที่ว่าทำไมคนโง่ถึงได้เจ็บตัว พวกนั้นเอาแต่พิจารณาสถานการณ์แบบทันทีเลย
ครั้งนี้เมื่อพวกเธอต้องการพลังของฉัน
เมื่อไรที่เวลามาถึง อาจจะต้องจบลงด้วยน้ำตานองอย่างเวทนา ฉันตัดสินใจที่จะยื่นเสนอเข้ามาช่วยเหลือก่อนที่พวกเธอจะต้องการได้นะ"
"เฮ้อ" Ran ถอนหายใจออกมา "ดีแล้วล่ะที่มีปาร์ตี้ใหญ่กว่านี้นะ"
"เข้าใจอย่างชัดเจนเลย รู้สึกว่าจะครึกครื้นมากกว่าเดิมนะ" Tomoe พูด
"เอาล่ะ งั้นฉันหวังไว้ว่าเราจะไปด้วยกันได้นะ"
แล้ว Shin ก็เข้าร่วมทีมกับผมเป็นที่เรียบร้อย...
.................................................
ผมคิดว่าตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่จะต้องไปลุยการทดสอบแรกนะ ผมคิดว่าคงต้องพักผ่อนเสียหน่อย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น