Ib - หนีตายแกลเลอรี่สยองขวัญ

ลำดับตอนที่ #2 : จุดเริ่มต้น

หลังจากนั้นเอง Ib จึงได้เดินลงบันไดมาตามทางเรื่อยๆ ระหว่างที่เธอเดินลงบันไดนั้น บริเวณนี้ก็ค่อยๆมืดลงทุกที สายตาที่เธอมองเห็นในระยะไกลนั้นก็มีเพียงแต่เงามืดที่อยู่ข้างหน้า เธอไม่รู้ว่าเมื่อเดินเข้าไปแล้วจะต้องไปเจอกับอะไรบ้าง แถมระหว่างเดินก็รู้สึกโหวงเหวงหรือไม่ก็เสียวสันหลังวาบ บางครั้งเธอก็รู้สึกอึดอัด บางครั้งก็รู้สึกกลัวขึ้นมาทั้งๆที่ไม่มีอะไร และบางครั้งเธอก็ไม่กล้าเดินต่อจนอยากจะถอยกลับไปก็มี แต่อย่างไรก็ตาม Ib ก็เดินลงบันไดตามทางไปเรื่อยๆ

จนกระทั่ง Ib ก้าวบันไดมาถึงขั้นสุดท้าย เธอก็โผล่มายังสถานที่แห่งหนึ่งที่ดูไม่คุ้นตา

Ib โผล่มาที่ห้องแห่งหนึ่งที่มีรูปวาดเหมือนกันสองรูป แต่ใช้สีพื้นหลังคนละสี ภาพซ้ายใช้สีแดง ภาพขวาใช้สีน้ำเงิน

Ib จึงเดินไปทางด้านซ้ายของห้องไปเรื่อยๆ จนกระทั่งสุดทาง เธอก็เห็นประตูสีน้ำเงินบานหนึ่งตั้งอยู่ที่มุมห้อง
Ib เดินไปเปิดประตูบานนั้นแต่ว่า...

แกร็กๆๆๆ...

"ประตูบานนี้มันล็อคเอาไว้นี่"

Ib ไม่สามารถเข้าไปได้ เธอจะต้องตามหากุญแจสำหรับไขประตูบานนี้ แล้วกุญแจดอกนั้นอยู่ตรงไหนล่ะ?

Ib ลองเดินตามหาทั่วทั้งบริเวณห้อง แต่ก็ไม่พบกุญแจเลย ทำให้เธอต้องหยุดพักสักครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะเห็นภาพรูปหนึ่งที่ตั้งเอาไว้ใกล้ๆกับประตู เป็นรูปปลาอะไรสักอย่างที่ดูคล้ายๆกับปลาตะเพียนสีขาวดำ เธอจึงได้อ่านชื่อรูปที่อยู่ใต้ภาพ
"ปลา ???"
Ib อ่านได้แค่คำว่า "ปลา" เท่านั้น ส่วนคำที่เหลือนั้นเธออ่านไม่ออกจึงไม่รู้ว่าภาพนี้เป็นปลาอะไร

เมื่อ Ib พยายามหากุญแจที่อยู่บริเวณใกล้กับประตูสีน้ำเงินไม่เจอ เธอจึงได้เดินย้อนกลับไปยังห้องที่มีรูปภาพสองรูปตั้งอยู่
แต่เมื่อเธอเดินกลับมายังที่เดิมอีกครั้ง ปรากฏว่า...

บันไดนั้นหายไปแล้ว!!!

"หาาาา!!!! บันได! บันไดหายไปแล้ว!" Ib ร้องออกมาด้วยความตกใจ

Ib จึงได้ลองคลำหาบริเวณที่เคยมีบันไดอยู่ แต่คลำอย่างไรมันก็มีแต่กำแพงทั้งนั้น ไม่มีช่องทางเดินปรากฏให้เห็นอีก

Ib ไม่สามารถที่จะเดินย้อนกลับขึ้นบันไดไปด้านบนนั้นได้อีกเป็นครั้งที่สอง เธอถูกขังไว้ในพิพิธภัณฑ์ห้องใต้ดินอย่างสมบูรณ์แบบ

แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาจะมานั่งร้องไห้ด้วยความเสียอกเสียใจ สิ่งที่ทำได้ก็คือต้องหาทางออกแห่งใหม่ที่อยู่ที่ไหนสักแห่งให้เจอให้ได้

ดังนั้น Ib จึงได้เดินไปทางขวาของห้อง
ระหว่างนั้นเอง กำแพงของห้องก็มีตัวอักษรสีน้ำเงินขนาดใหญ่เขียนเป็นข้อความว่า "เข้ามา เข้ามา เข้ามา" ตลอดทางที่เธอเดินผ่าน

จนกระทั่งมาถึงสุดทางของห้อง Ib พบแจกันที่มีดอกกุหลาบสีแดงวางอยู่บนโต๊ะ แต่โต๊ะตัวนั้นก็ขวางประตูสีฟ้าเอาไว้ Ib จึงได้หยิบเอากุหลาบแดงมาเก็บไว้กับตัว แล้วก็ผลักโต๊ะออกไปเพื่อให้เธอเปิดประตูสีฟ้าเข้าไปในห้องได้

เพียงก้าวแรกที่เธอเดินเข้าไปในห้อง Ib ก็ต้องสะดุ้งตกใจจนร้องแทบไม่ออก
เพราะในห้องนั้นมีรูปผู้หญิงหลับตาผมยาว ที่ยาวจนออกจากกรอบจนมองแล้วรู้สึกว่ามันสยองยังไงชอบกล
Ib ถึงกับถอยหลังหนีจนติดกับประตูด้วยอาการสั่นเล็กๆ ก่อนที่เธอจะค่อยๆมองด้วยความกล้า พบว่ารูปนั้นไม่ได้ขยับเขยื้อนอะไร มันนิ่งเหมือนกับรูปธรรมดาทั่วไป เพียงแต่เส้นผมมันสยายออกมานอกรูปก็แค่นั้น
Ib ค่อยๆเดินไปที่ป้ายอย่างช้าๆ ก่อนที่สายตาของเธอจะมองเห็นข้อความที่เขียนเอาในป้ายอย่างชัดเจน Ib ค่อยๆอ่านป้ายอย่างช้าๆ
"เมื่อดอกกุหลาบ ??? คุณจะ ??? ด้วย"
Ib สงสัยกับข้อความที่อยู่ใต้รูปนี้ เธอสงสัยว่า ดอกกุหลาบที่เก็บมาได้นั้น มันหมายความว่าอย่างไรกันล่ะ มันต้องมีอะไรสักอย่างที่เกี่ยวข้องกันแน่ๆ

Ib มองดูบริเวณรอบๆห้อง ก่อนที่เธอจะสังเกตตรงกลางพื้นห้อง เธอเห็นกุญแจสีน้ำเงินตกอยู่ Ib จึงหยิบมาเก็บไว้กับตัว
ทันทีที่เธอเก็บกุญแจไปแล้ว ปรากฏว่ารูปผู้หญิงผมยาวนั้นก็เปลี่ยนสีหน้าไปทันที มันกลายเป็นสีหน้ายิ้มแสยะและลืมตาโตสยองขวัญไปเสียแล้ว!!!

"หวาาาา!!!!!" Ib ร้องตกใจออกมาจนต้องรีบวิ่งหนีออกจากห้อง กลัวว่ารูปภาพนั้นอาจจะไม่ได้จ้องมาที่ตัวเธอเพียงอย่างเดียว แต่อาจจะยื่นมือออกมาจับตัวเธอไปก็ได้ใครจะไปรู้

หลังจากที่เธอหนีออกจากห้องได้แล้ว Ib ก็สังเกตเห็นป้ายข้อความอีกแผ่นหนึ่งติดเอาไว้
"เห? ป้ายนี้ตอนแรกมันไม่มีนี่นา"
Ib จึงได้อ่านข้อความที่ป้ายแผ่นนั้น

"คุณและกุหลาบเป็น ??? มีความสำคัญต่อคุณ"

Ib ยังไม่เข้าใจคำบางคำที่เขียนเอาไว้ แต่ดอกกุหลาบที่เธอถืออยู่นั้น มันอาจจะมีความหมายอะไรบางอย่างที่แฝงอยู่กับตัวก็ได้ ดังนั้น Ib ควรที่จะเก็บดอกกุหลาบติดกับตัวเอาไว้ เพราะมันสำคัญต่อตัวเธออย่างไรนั้นยังไม่ทราบ แต่มันต้องสำคัญมากๆเลยล่ะ

หลังจากนั้น Ib ก็เดินกลับไปทางเดิม แต่ระหว่างทางนั้น ข้อความเดิมที่เคยเขียนติดผนังว่า "เข้ามา เข้ามา" ตอนนี้กลายเป็นข้อความ "ขโมย ขโมย" ไปเสียแล้ว แถมตัวอักษรก็กลายเป็นสีแดงอีกต่างหาก

ทันใดนั้น Ib ก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อพื้นห้องก็ปรากฏข้อความว่า "ขโมย" อีกคำหนึ่งกลางทางเดินห่างจากตัวเธอเพียงไม่กี่ก้าว
อย่างกับจะหาว่า Ib เป็นคนขโมยเอาของไปอย่างงั้นแหละ
ด้วยความตกใจ Ib จึงได้รีบวิ่งหนีออกจากห้องทันที กลัวว่าจะมีตัวอักษรข้อความอะไรตามมาหลอกหลอนเธออีก

กลับมายังประตูบานที่ล็อคอยู่ ตอนนี้ Ib มีกุญแจสำหรับเปิดประตูห้องแล้ว เธอไม่รอช้าใช้กุญแจไขประตูบานนั้นแล้วเปิดเข้าไปเลย