ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : chapter4
20.30
"มาละ"ณิชญาวีร์พูดทักทายคนที่บอกจะมารับเธอไปเที่ยว
จุติพรในุดยีนขายาวสีเข้มกับเสื้อยืดสีขาวคลุมทับด้วยแจ็คเก็ตยีนอีกชั้น
'สวย..สวยมาก!"จุติพรคิดในใจ สายตาจับจ้องไปที่หญิงสาวร่างระหงส์จะไม่ให้มองได้ไงก็ณิชญาววีร์ในชุดสบายๆกางเงขาสั้นกับเสื้อยืดที่พอใส่เที่ยวได้มันทำให้คนมองละสายตาไม่ได้
"จ้องนานไปแล้วจะไปมั้ย??"ณิชญาวีร์เธอบ่นแก้เขินเพราะสายตาคนเย็นชาที่มองเธอ
"ไปค่ะ"จุติพรเพียงตอบเล็กน้อยก่อนเปิดประตูให้อีกคนเข้ามานั่งเบาะข้างคนขับ ก่อนจะรีบขับออกไปเพราะลัวจะไปไม่ทัน
.
.
.
20.55
"เราจะไปไหนกันอะปราง?"ณิชญาวีร์ถามขึ้นเพราะเส้นทางที่เธอไปตอนนี้มันไมม่ใช่ทางไปในเมือง
"ไปถึงเดี๋ยวก็รู้"จุติพรไม่ตอบเพียงยิ้มน้อยๆก่อนจะเลี้ยวเข้ามาทางซอยเงียบๆซอยหนี่ง
"ถึงแล้ว"จุติพรเดินลงมาเพื่อเปิดประตูให้อีกคน
"น่ากลัวอะปรางทางก็เปลี่ยวเรามาทำไมอะ ณิชญาวีร์เริ่มหวั่นใจกับบรรยยากาศรอบข้างเพราะมันดูเปลี่ยวจนเธอเริ่มไม่แน่ใจ
"ไม่ต้องกลัวหรอกที่นี้อะเป็นที่ของแม่ปรางเองคนนอกเข้ามาไม่ได้"จุติพรตอบให้อีกคนสบายใจขึ้นและเหมือนมันจะได้ผล
"ส่วนเรามาที่นี้ทำไมหรอจีลองมองบนฟ้าสิ"จุติพรว่ายิ้มๆก่อนจะชวนอีกคนที่มาด้วยให้ดูสิ่งที่เธออยากพามาดู
"สวยจังงง"ณิชญาวีร์ยิ้มกับความไม่เหมือนใครของอีกคน'ไม่เหมือนใครจริงๆ'
"แล้วทำไมพาจีมานี่อะ ไม่ชอบไปผับไปบาร์หรอ?"ถามไปงั่นแหละดูจากการพูดน้อยก็พอรู็อยู่ว่าเป็นคนยังไง
"ปรางไม่ชอบคนแออัดกับสียงดังๆหนะ"จุติพรตอบนิ่งๆ
"มานี่มา"จุติพรรียกอีกคนก่อนจะอุ้มคนร่างเล็กขึ้นไปบนท้ายรถที่เป็นเหมือนที่นั่งให้เธอ2คนเวลานี้ก่อนจะขึ้นไปนั่งตาม
"แอบโรแมนติกนะเนี้ย"ณิชญาวีร์ยิ้มให้กับความแตกต่างที่โรแมนติกของคนเย็นชา 'ปรางน่ารักอะ ไม่คิดว่านิ่งๆจะมีมุมแบบนี้กับเค้าด้วย'
"หือ?มองหน้าปราทำไมค่ะ?"สาวร่างเล็กโดนจับได้ว่ามองหน้าคนที่สูงกว่าได้แต่หลบหน้าแล้วยิ้มเขิน
"มะ..มะ..ดะ..ไม่ได้มองซะหน่อย"ตอนนี้เธอคงทำได้แค่แก้ตัวไปข้างๆคู่ๆแต่แค่ยังพูดเหมือนคนติดอ่างเลยเพราะสายตาคนที่มองเธอมันทำให้เลือดในร่างกายรวมตัวกันมาอยู่ที่ใบหน้าของเธอ
"จิงอะ?"ยังๆยังไม่หยุดมองแบบนั้นอีก 'เขินนะเว้ยยย' ณิชญาวีร์หน้าแดงกว่าเดิม
'ตึ้กตักตึ้กตักตึ้กตัก'จังหวะหัวใจเจ้นระรัวจนแทบจะทะลักอกของของณิชญาวีร์มันทำให้คนร่างเล็กแทบจะทำอะไรไม่ถูก 'โว้ย!!!ชอบคนเพิ่งรู้จักจริงหรอเนี้ย??จี'
.
.
.
"จี........เอาตรงๆเลยนะ"จุติพรนิ่งเงียบก่อนจะตัดสินใจพูดคำที่เธอตังใจจะบอกอีกคน
"ปรางชชอบจี...ตั้งแต่วันแรกที่เราเจอกัน"จุติพรตัดสินใจบอกความในใจให้อีกคนได้ฟัง เธอคิดว่ามันถูกแล้วแหละที่ทำแบบนี้
"....จี...ก็ชอบปรอื้อออออ...."ไม่ทันจะได้พูดจบริมฝีปากอวบก็โดนประทับด้วยส่วนเดียวกันจากอีกคนที่สูงกว่า แต่เธอก็ขยับตอบอย่างไม่ขัดขืน
"ปรางจะถือว่าจีตกลง"จุติพรตอบยิ้มๆ
"อื้ออ"
'โอ้ยจีเอ้ยยเขินจนแทบจะมุดดินอยู่แล้วคนบ้าาา'ณิชญาวีร์คิดในใจ
"อื้อออ...อื้อออออ"เสียงครางงต่ำน่าฟังดังขึ้นในลำคอหญิงสาวร่างเล็ก
"ไม่ดีเลยนะไหนบอกจะดูดาว นี่เพิ่งคบกันจะจูบถึง2รอบเลยรึไง"ณิชญาวีร์ทำเสียงดุให้คนที่เพิ่งจะสารภาพรักกับเธอไป
"ค้างห้องปรางมั้ย"จุติพรไม่ตอบเพียงแต่เปลี่ยนเรื่อง
"ห้ะ??บ้าหรอ?"ณิชญาวีร์ตกใจกับคำถามเมื่อครูก็เธอกับจุติพเพิ่งจะคบกันเมื่อกี้โดนจูบตั้ง2รอบแถมยังชวนเธอไปนอนห้องอีก 'บ้า บ้า บ้า ปรางต้องบ้าแน่ๆ' ณิญาวีร์คิด
"จริงๆก็มันดึกแล้วกว่าจะไปส่งจีแล้วกลับมามันก็ดึกอะไม่สงสารปรางหรอ"นั้นไงลูกอ้อนมาอีก ไม่เข้าใจเลยทำไมคนที่นิ่งๆแบบนี้ถึงบทจะอ้อนแล้วมันหน้าสงสารx2ละไม่ยุติธรรม
"ปรางพาจีมาเองนะ"ณิชญาวีร์ตอบพร้อมเบ้ปากเบาๆ
"ชิ!ก็ได้แต่ต้องไปส่งจีเช้านะ จีมีเรียน"สุดท้ายณิชญาวีร์ก็ต้้้งงใจอ่อนให้กับสายตาละมุนของอีกคน
"งั้นกลับเหอะเดี๋ยวดึก เนาะ!"จุติพรว่าจบก็อุ้มอีกคนลงจากท้ายรถก่อนจะเปิดประตูฝังข้างคนขับให้อีกคนเข้าไปนั่ง
'อะไรเนี้ย!?กลับเฉยกลับแบบง่ายๆด้วย'
#sttpj
talk:โอเคครั้บบบ ผมขอโทดดดTATอย่าเพิ่งด่าเรานะ555คือตอนแรกวุ่นๆจนไม่มีเวลาอัพนิยายแล้วคือเนื้อเรื่องทุกอย่างเราแต่งเอาไว้ในโทรศัพ์แล้วค่อยเอาลงไง ไปๆมาๆโทรศัพท์ดับจ้าาาา เปิดไม่ติดเฉย เครียดมากจะแต่งใหม่ก็กลัวไม่เหมือนเดิมตอนแรกก็ตัดสินใจจะลบทิ้งแต่คิดีกทีไม่ดีกว่า5555แล้วผ่านมา2อาทิตย์โทรศัพท์ก็ติดไม่มีเหตุผล เลยรีบาอัพ5555
::ขอบคุณทุุกๆกำลังใจนะฮะ เม้นเลยๆชอบอ่านคอมเม้น::
::มี#แล้วนะฮะ ถ้าหานิยายไม่เจอก็เข้าไปหาใน#ได้เลยยยย::
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น