พระกรรม - พระกรรม นิยาย พระกรรม : Dek-D.com - Writer

    พระกรรม

    เรื่องราวลึกลับของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่สามารถหาคำตอบได้แม้กระทั่งปัจจุบัน

    ผู้เข้าชมรวม

    118

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    118

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  หักมุม
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  1 ก.ย. 66 / 17:57 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    พล.ต.บรรพตนายตำรวจใหญ่วัยใกล้เกษียณกับเครื่องแบบเต็มยศ ย่างเท้าก้าวเข้ามาบริเวณพัทธสีมาแห่งวัดพระมหาธาตุวรมหาวิหาร หากไม่ใช่เพราะความฝันตลอดหลายคืนที่ผ่านมา เขาคงจะปลีกตัวมาไม่ได้เป็นแน่ด้วยภาระงานที่หนักอึ้งขึ้นตามตำแหน่ง ทำให้เขาไม่ค่อยจะมีเวลาได้เข้าวัดเข้าวามากนัก อันที่จริงแล้วเขาเคยฝันแบบนี้หลายครั้งตั้งแต่ที่จำความได้ แต่ก็จะนานๆครั้งจนกระทั่งครั้งนี้ที่ความฝันมันเหมือนไล่หลังเข้ามาทุกทีๆ หนทางที่ดีที่สุดในตอนนี้ที่เขาจะทำได้คือการทำบุญ อุทิศส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวรที่เขาอาจจะเคยล่วงเกินในอดีต ขณะกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ก็มีเสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลังของเขา
     โยม มาทำอะไรที่นี่ล่ะ  พระชราภาพรูปหนึ่งเอ่ยทัก
     นมัสการครับหลวงพ่อ ผมกะว่าจะมาทำบุญนะครับรู้สึกใจคอไม่ค่อยดี  บรรพตบอก
     การทำบุญใหม่เพื่อจะตัดกรรมเก่า ก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมามากนักหรอกนะโยม ทุกอย่างถูกกำหนดไว้หมดแล้ว 
     หลวงพ่อครับคือผมไม่เข้าใจ มันหมายความว่าอะไร แล้วกรรมเก่าของผมคืออะไรครับ บรรพตถามอย่างสงสัย
     บางอย่างเราก็ไม่เป็นต้องรู้ หรือหาคำตอบหรอกนะโยม อาตมาไปล่ะเจริญพร  พระชราตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ พร้อมมอบอะไรบางอย่างที่มีลักษณะกลมๆให้กับเขาและเดินจากไป
    บรรพตยังคงงุนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสักครู่ แล้วก็มีมือหนึ่งมาตบที่บ่าของเขาอย่างแรง ทำให้ตื่นจากภวังค์  ไอ้พต ข้าเรียกเอ็งตั้งนานทำไมไม่ได้ยินวะ  เฉลิมเพื่อนของเขาเอ่ยทัก
     หรือวะ โทษทีข้าไม่ได้ยิน  บรรพตบอก
     เอ็งนี่ท่าจะคิดมากเอาจริงๆถึงขั้นยืนพูดคนเดียวได้ เพี้ยนหรือเปล่าวะ ไปๆเข้าไปทำบุญด้านในกันดีกว่า  เฉลิมพูดเป็นเชิงแหย่เพื่อนแต่เขาหารู้ไม่ว่า สิ่งที่พูดทำให้บรรพตยิ่งคิดอยู่ในใจตลอดเวลาว่าเมื่อกี้คืออะไร
                หลังจากทำบุญเสร็จเรียบร้อยแล้ว เฉลิมก็ชวนเขาไปทานอาหารกลางวันและพูดคุยกันตามประสาเพื่อนเก่า 
     เป็นไงบ้างวะไอ้เหลิม ทางใต้ดูท่าจะหนักกว่าเก่า  เขาถามเพื่อน
     ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก   แต่ก็พอดูวะดีที่ข้ามีของดีโว้ย  เฉลิมเอาสร้อยพระที่แขวนอยู่มาให้เขาดู บรรพตตกใจที่พระของเฉลิมเหมือนกันกับที่เขาได้มาจากพระชรารูปนั้น 
     เอ็งได้มาจากไหนวะไอ้เหลิม  เขาหยิบพระขึ้นมาพิจารณา
     ข้าได้มาจากเซียนพระที่สนิทกันวะ เขามีสององค์เลยให้ข้ามาป้องกันตัวองค์นึงนะ  เฉลิมบอกเพื่อน บรรพตจึงเอาพระที่ตนได้มาให้เฉลิมดู พร้อมทั้งเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับสิ่งที่เขาได้เจอในตอนเช้า เฉลิมเองก็มีท่าทีที่จะเชื่อเขาด้วย และบอกว่ามีการ จัดทำเป็นรุ่นแรกเมื่อปีพ.ศ.2530 เพื่อเป็นขวัญกำลังใจให้ตำรวจและทหารที่ปฏิบัติหน้าที่ ใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้                                                                                                                       
    §       §    §    §
    หลังจากนั้นชีวิตความเป็นอยู่ของเขาดำเนินเป็นปกติเรื่อยมาจนกระทั่งคืนหนึ่ง   เขากลับมาฝันเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้ว    แสงไฟร้อนแรงขึ้นทุกทีและแผดเผาตัวเขาจนจวนจะเป็นผุยผง ทำไม?มันทรมานขนาดนี้ รุ่งเช้าบรรพตตัดสินใจเดินทางไปวัดพระมหาธาตุอีกครั้งเพื่อจะพบกับหลวงพ่อรูปนั้น ในที่สุดเขาก็ได้พบกับพระชรารูปนั้นสมใจ และถามเกี่ยวกับเรื่องที่เขาฝันมาตลอดชีวิตว่ามันคืออะไรกันแน่ มันเป็นชะตากรรมที่เขาต้องเผชิญอย่างนั้นหรือ
     นมัสการครับหลวงพ่อ  เขาก้มลงกราบแบบเบญจางคประดิษฐ์สามครั้งที่พื้น
     เจริญพรโยม หากโยมกำลังสงสัยในสิ่งที่ตนเองกำลังประสบอยู่ อาตมาจะอธิบายให้โยมสดับอย่างหายขุ่นมัว    อันที่จริงในชาติภพที่แล้วอาตมาคืออาตมาในภพนี้ ส่วนโยมในภพนี้ไม่ใช่โยมในภพที่แล้ว จริงแล้วภพก่อนโยมคือกลุ่มวัยรุ่นหัวรุนแรงที่มาเผาวัดที่อาตมาจำวัตรอยู่ โดยได้รับการปลุกฝังที่ผิดๆมาจากผู้ใหญ่ที่โยมเคารพ ดังนั้นจึงทำให้โยมกับอาตมาเกี่ยวข้องกันโดยไม่ต้องสงสัย และกรรมที่โยมบ่อนทำลายศาสนานั้นมันบาปหนักไวเหมือนติดจรวดนัก 
    โยมจึงกลับมาเกิดในภพนี้อีกครั้ง เพื่อเป็นการชดใช้เวรกรรมที่ได้ทำไว้กับอาตมา อาตมาเองนั้นได้พ้นจากบ่วงแห่งกิเลสแล้ว จึงรอคอยเวลาที่เหมาะสมเท่านั้นที่จะได้นิพพานอย่างสมบูรณ์ ส่วนโยมอาตมาคิดว่าโยมคงชดใช้กรรมที่ได้ก่อไว้หมดแล้ว หากโยมมีชีวิตต่อก็จงสร้างแต่ความดีงาม สิ่งที่อาตมาให้ไปจะคุ้มครองโยมเอง ถึงเวลาแล้วอาตมาไปล่ะ เจริญพร  เมื่อพระชราภาพรูปนั้นพูดเสร็จก็มีแสงสว่างจ้า
                                                        §     §      §
     พ่อพ่อค่ะ.แม่ค่ะพ่อฟื้นแล้วค่ะ  สวยน้อยหน้าตาแฉลมร้องบอกผู้เป็นแม่
     คุณค่ะเป็นไงบ้าง เจ็บตรงไหนไหมค่ะฉันเป็นห่วงคุณแทบแย่  ภรรยาถามบรรพตด้วยความเป็นห่วง
     ผมมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง พระ.แล้วพระแก่ๆเมื่อกี้หายไปไหน เขาเอ่ยถามภรรยาพร้อมกับกวาดตามองไปจนทั่วห้อง
     ตอนนี้พ่ออยู่ที่โรงพยาบาลค่ะ แล้วที่นี่ก็ไม่มีพระด้วยค่ะพ่อ มีแค่หนูกับแม่นี้ไงค่ะ  ลูกสาวบอกพ่อ
     คุณรถคว่ำระหว่างทางที่ไปนะค่ะ เขาบอกว่าคุณหลับในแล้วไปชนท้ายรถขนส่งน้ำมันเกิดไฟลุกทั่วเลยค่ะ แต่ดีที่เขาช่วยคุณไว้ทันเลยไม่เป็นอะไรมาก โชคดีจริงๆนะค่ะคุณ ตอนแรกที่รู้ข่าวฉันตกใจแทบแย่กลัวว่าคุณจะหนีฉันกับลูกไปเสียอีก  ภรรยาสวมกอดบรรพตพร้อมน้ำตา
     หนูว่าออกจากโรงพยาบาลคราวนี้ พ่อน่าจะทำบุญหน่อยก็ดีนะค่ะบางทีเรื่องร้ายๆจะได้หมดไปจากพ่อซะที เอ. หรือที่พ่อรอดมาได้จะเป็นเพราะพระที่แขวนอยู่ค่ะ?  เขาอมยิ้มให้ผู้เป็นพ่อ
    §     §     §
                   
    20   ปีต่อมา
    นโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธตัสสะ
    เสียงสวดมนต์ก้องกังวานไปทั่วบริเวณปรัมพิธี ผู้คนมากมายต่างหลั่งไหลมาด้วยแรงศรัทธาแห่งองค์พระจตุคามรามเทพ ฉัตรสีขาวสะอาดตาถูกตกแต่งขึ้นตามความเชื่อทางศาสนา
    พรามหณ์ พระพุทธรูปสมัยต่างๆจัดวางอย่างเป็นระเบียบ กลิ่นควันธูปเทียนลอยฟุ้งเป็นหมอกบางๆราวกับว่ากำลังอยู่บนสรวงสวรรค์ น่าจะจริงอย่างที่ลูกสาวของผมพูด ผมคงรอดตายมาได้ด้วยสิ่งที่พระชรารูปนั้นให้มา และกรรมที่ได้ก่อไว้กับท่านคงจะหมดแล้วจริงๆ อีกอย่างต้องขอบคุณองค์จตุคามรามเทพที่ช่วยผมไว้ ของแบบนี้ ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่นะครับ เอ.ว่าแต่รุ่นที่ผมปลุกเสกเองนี้จะชื่ออะไรดีล่ะ?
     
    สิงห์สยาม 
    24 / 09 / 50
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×