คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : !!+เย้ ถึงที่พักแล้ว แต่ฉันถูกมองว่าเป็นคนบ้าหรอเนี้ย+!!
ณ ห้องของพิม
“ว้าว ห้องสวยจัง” พิมพูดเมื่อเห็นห้องพักที่สวยและน่ารัก
“พิมๆ มาดูนี่ดิวิวสวยจังเลย” ภูตเมย์เรียกพิมมาดูวิวที่ระเบียง
“ไหนๆ ว้าวสวยจังทะเลสวยมากๆเลยอะ อากาศดีจังเลยเนอะ ไปเล่นทะเลกันมะ”
“อื้มปะ”
“นี่พิม เป็นบ้าป่าวเนี่ย พูดไรอยู่คนเดียว”
ควับ พิมหันไปก็เจอกับนายไผ่ แล้วๆนายไผ่มาอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย แล้วๆเมื่อกี้มันว่าฉันบ้าอะ “เมื่อกี้นายว่าฉันบ้าหรอ ฉันไม่ได้บ้านะ”
“ก็เห็นเธอพูดอยู่คนเดียวอะ”
ลืมไป ไม่มีใครเห็นเมย์นี่นา โอยแล้วฉันจะแก้ตัวไงเนี้ย “ก็ทะเลมันสวยไงฉันก็เลยพูดออกไป หรือว่านายว่ามันไม่สวย” มั่วๆไปก่อนละกันวะ
“ป่าว ก็สวยดี”
“แล้วนาย อยู่ห้องนั้นหรอ”
“อืม ไม่ดีหรอไง อยู่ใกล้เธอด้วยฉันจะได้ข้ามไปหาเธอไง” นายไผ่ตั้งท่าจ้ะขามไป
“ไอ้บ้า ห้ามข้ามมานะ” แล้วพิมก็เดินเข้าห้องไป
แล้วทำไมระเบียงมันใกล้กันขนาดนั้นละ ปิดประตูไว้ก่อนดีกว่า พิมคิด
“เมย์ ไปเล่นน้ำกันเถอะ”
“อื้ม” แล้วเราก็ลงไปข้างล่าง
ระหว่างที่พิมและเมย์เล่นน้ำกันอยู่ นายไผ่ก็แอบมองเธอ
“นี่มิกซ์ ดูพิมสิทำอย่างกะเล่นน้ำกะใครอะ แปลกๆเนอะ”
“บางที เค้าอาจจะเล่นอยู่กับภูตอย่างพวกฉันก็ได้ ฉันไปเล่นน้ำก่อนนะ” ว่าแล้วมิกซ์ก็บินไปที่ทะเลโดยปล่อยให้ไผ่งง อยู่กับคำพูดของเค้า
ยัยพิมมีภูตด้วยหรอ โอยช่างเถอะฉันไปเล่นน้ำบ้างดีกว่า ไผ่คิด
40 นาทีผ่านไป ……………….…………………
“นี่เมย์ แล้วขึ้นกันเถอะ” พิมพูดเบาที่สุดให้เมย์ได้ยิน เพราะจะได้ไม่มีคนว่าเธอ บ้า
แล้วพิมกับเมย์ก็ขึ้นไปบนห้อง
“ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ” พิมพูดแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำไป
30 นาทีผ่านไป……………………..
“เฮ้อ สบายจังเลย” พิมพูดเมื่อออกมาจากห้องน้ำ
“จะ 6 โมงละหรอเนี้ย ไปกินข้าวดีกว่า” ว่าแล้วพิมก็ลงไปกินข้าวข้างล่างแล้วก็เจอกับพี่เอ็ม
“ว่าไงน้องพิม เล่นน้ำสนุกไหม”
“สนุกดีค่ะ”
“เอ่อ ไปนั่งโต๊ะเดียวกับพี่ไหม”
“ก็ได้ค่ะ” โฮะๆ พี่เอ็มแทคแคร์ เราดีจังหรือว่าจะชอบเราเนี่ย อิอิ - พิมคิดขณะเดินไปนั่งที่โต๊ะ
หลังจากนั้น พิมและพี่เอ็มก็นั่งทานข้าว และคุยกันไป
“นี่ก็ทุ่มหนึ่งแล้ว ไปดาดฟ้ากันเถอะ” แล้วทั้งสองคนก็ขึ้นไปที่ดาดฟ้า
ระหว่างที่อยู่ในลิฟต์
เอ บางทีพี่เอ็มอาจจะเป็นเนื้อคู่เราก็ได้นี่นา ลองถามเมย์ดูดีกว่า - พิมคิด
“เมย์ เมย์” พิมพยายามเรียกเมย์ โดยพูดเสียงเบาสุดๆแต่ เมย์ก็ไม่ได้ยิน
โอย ยัยเมย์นี่หูตึงจริงๆเลย - พิมคิดแล้วก็
พลัวะ !! เสียงพิมตบหัวเมย์
“โอย นี่พิมตบหัวฉันทำไมเนี้ย” เมย์โวยวาย
ครืดดด เสียงประตูลิฟต์อะ
“เอ่อ พี่เอ็มค่ะขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนได้ไหมค่ะ”
“อืม งั้นพี่รอที่ดาดฟ้านะ” แล้วพี่เอ็มก็เดินขึ้นไปที่ดาดฟ้า ส่วนพิมก็เดินไปหลบมุมๆหนึ่ง
“นี่ แล้วเธอตบหัวฉันทำไม”
“อ้าว ก็ฉันเรียกแล้วเธอไม่ได้ยินเองนี่นา”
“เออนี่ เมย์ที่เธอว่าเนื้อคู่ฉันอะใช่พี่เอ็มปะ”
“ทำไมอะ”
“ก็พี่เอ็มเค้าดูแลเราดีอะ”
“อืม ถ้าใช่ฉันจะบอกเอง”
“หมายความว่าไงอะ พี่เอ็มไม่ใช่เนื้อคู่เราหรอ”
อุยฉันพูดดังไปปะเนี่ย ผู้ชายคนนั้นมองฉันสายตาแปลกๆนะ เอ้ย ลืม ก็ไม่มีใครเห็นเมย์นี่นา - พิมคิด เพราะถูกผู้ชายที่เดินผ่านเธอไปมองด้วยสายตาแปลกๆ
"เอ่อ เมื่อกี้ว่าไรนะ" พิมรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาพูด
เหอๆ ทำไมฉันไม่คิดวิธีนี้ออกตั้งแต่แรกนะ จะได้ไม่โดนคนอื่นมองว่า บ้า อีก - พิมคิด แล้วก็แกล้งพูดใส่โทรศัพท์ไป
"อืม แล้วตกลงว่าไง พี่เอ็มเค้าไม่ใช่เนื้อคู่ฉันจริงๆหรอ"
"อืม ไม่ใช่"
"โอยแล้วเมื่อไรจะเจอเนี้ย" ว่าแล้วพิมก็เดินขึ้นไปที่ดาดฟ้าพร้อมกับเมย์
ความคิดเห็น