ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่1 วันครบรอบ
บทที่1 รัแรพบ
โย Simone????
วันอัาร ที่25 มิถุนายน พ.ศ.2556 ไอารี่อเล
วันนี้เป็นวันรบรอบอเรานะเพนวิน ทำไมนายถึไม่อ่านแทเราเลย ทำไมนายไม่โทรมาหาเรา แล้วทำไมนายไม่ส่อวัวันรบรอบมาให้เลยละ ันิถึนาย
แ่ันไม่รู้ว่านายิถึันบ้ารึเปล่า ฮึบไว้นะเล เพนวินยัรัเราอยู่แ่แ่ไม่เยเห็นหน้าันเอ
วัน่อมา
"เล เราห่าันสัพัีไม่" "ทำไมละเพนวิน" "ไม่เอานะ เราไม่เลินะ"
เลไ้อ้อนวอนให้เพนวินไม่เลิันเธอ"ไม่เลิ แ่เรา้อไปทำาน เราไม่โทรหาหรือส่้อวามหา"
เพนวินไ้อธิบายับเล "ไม่เลิันนะเธอ อนะ" น้ำาอเลไ้ไหลลสู่แ้มอเธอ "ไม่เลิแน่นอนับ เ้าสัา" " เธอสัาแล้วนะ" เลไ้ล่าวสัา้วยนามสุลเ้าเลย"
เพนวินไ้สาบานับเล ้วยนามสุลอเาเอ"ห่าันี่เือนหรอเพน"เลถาม้วยน้ำเสียสั่น เพราะเธอลัวเพนวินทิ้เธอไป
"4เือนไ้ไหม"เพนวินอบำถามอเล้วยเสียเบา"ไ้ แ่เธอห้ามทิ้เ้านะ"
น้ำาไหลลบนโน๊บุอเล "รับทราบับ" เลไ้โล่ใแล้ว "แ่อลสาย่อนนอนไ้ไหม" ที่เลถาม้วยน้ำเสียสั่น
เพราะเธอรัเพนวินมาว่าใร "ไ้ับ ที่รัอเ้า"เพนวินอบ เพื่อให้เธอเื่อใ "ั้นเ้าไปนอน่อนนะับ" วาสาย เพน! อ่าว! วาไปแล้วหรอ ไม่มีนอื่นหรอนะ ฮึบๆ เลพรุ่นี้แมีสอบนะ ห้ามร้อไห้ ไปอ่านหนัสือ่อน
1 เือน่อมา
วันันทร์ ที่29 ราม พ.ศ.2556
ฝั่อเพนวิน. "เล" เพนวินไ้ละเมอถึเลระหว่าที่เาแอบนอนในที่ทำาน "ไอ้เพน!!"
ออึึ่เป็นเพื่อนที่ทำานอเพนวินไ้เรียื่อ เพื่อปลุเพนวินให้ื่นาารหลับ "เหี้ย! ไอ้ออึูใหม" ปลุสำเร็ "เี๋ยวหัวหน้า็หัเินหรอ"
ออึไ้เือนเพนวิน "ูรู้แล้ว ็ู่วใหู้ทำไ" เพนวินไ้อธิบายันเพื่อน "แล้วมึละเมอถึใรวะ นที่ื่อเลปะ" ออึถาม้วยวามเป็นห่วเพื่อน "ไม่มีไรหรอ"
เพนวินเลี่ยที่ะอบำถามอออึ เพราะเพนวินันเลบันแบบไม่เปิเผย "เออๆ ทำานไ้แล้ว ส่พรุ่นี้นะโว๊ย!" ออึไ้บอเพื่อนเพราะวามเป็นห่ว
ฝั่อเล. โทรหารุะเพื่อนาวี่ปุ่นอเล "รุะ มันผ่านมาเือนว่าแล้วนะ เพนวินไม่ิ่อมาเลยอ่ะ"
เลไ้ระบายับเพื่อน้วยน้ำเสียทีู่เศร้า "เาอาะยุ่็ไ้นะเล ไม่้อลัวหรอนะ" รุะปลอบเพื่อน
.อ้าว ที่แท้มีเพื่อนอเลรู้ว่าเาสอนบันอยู่หรอ????
โย Simone????
วันอัาร ที่25 มิถุนายน พ.ศ.2556 ไอารี่อเล
วันนี้เป็นวันรบรอบอเรานะเพนวิน ทำไมนายถึไม่อ่านแทเราเลย ทำไมนายไม่โทรมาหาเรา แล้วทำไมนายไม่ส่อวัวันรบรอบมาให้เลยละ ันิถึนาย
แ่ันไม่รู้ว่านายิถึันบ้ารึเปล่า ฮึบไว้นะเล เพนวินยัรัเราอยู่แ่แ่ไม่เยเห็นหน้าันเอ
วัน่อมา
"เล เราห่าันสัพัีไม่" "ทำไมละเพนวิน" "ไม่เอานะ เราไม่เลินะ"
เลไ้อ้อนวอนให้เพนวินไม่เลิันเธอ"ไม่เลิ แ่เรา้อไปทำาน เราไม่โทรหาหรือส่้อวามหา"
เพนวินไ้อธิบายับเล "ไม่เลิันนะเธอ อนะ" น้ำาอเลไ้ไหลลสู่แ้มอเธอ "ไม่เลิแน่นอนับ เ้าสัา" " เธอสัาแล้วนะ" เลไ้ล่าวสัา้วยนามสุลเ้าเลย"
เพนวินไ้สาบานับเล ้วยนามสุลอเาเอ"ห่าันี่เือนหรอเพน"เลถาม้วยน้ำเสียสั่น เพราะเธอลัวเพนวินทิ้เธอไป
"4เือนไ้ไหม"เพนวินอบำถามอเล้วยเสียเบา"ไ้ แ่เธอห้ามทิ้เ้านะ"
น้ำาไหลลบนโน๊บุอเล "รับทราบับ" เลไ้โล่ใแล้ว "แ่อลสาย่อนนอนไ้ไหม" ที่เลถาม้วยน้ำเสียสั่น
เพราะเธอรัเพนวินมาว่าใร "ไ้ับ ที่รัอเ้า"เพนวินอบ เพื่อให้เธอเื่อใ "ั้นเ้าไปนอน่อนนะับ" วาสาย เพน! อ่าว! วาไปแล้วหรอ ไม่มีนอื่นหรอนะ ฮึบๆ เลพรุ่นี้แมีสอบนะ ห้ามร้อไห้ ไปอ่านหนัสือ่อน
1 เือน่อมา
วันันทร์ ที่29 ราม พ.ศ.2556
ฝั่อเพนวิน. "เล" เพนวินไ้ละเมอถึเลระหว่าที่เาแอบนอนในที่ทำาน "ไอ้เพน!!"
ออึึ่เป็นเพื่อนที่ทำานอเพนวินไ้เรียื่อ เพื่อปลุเพนวินให้ื่นาารหลับ "เหี้ย! ไอ้ออึูใหม" ปลุสำเร็ "เี๋ยวหัวหน้า็หัเินหรอ"
ออึไ้เือนเพนวิน "ูรู้แล้ว ็ู่วใหู้ทำไ" เพนวินไ้อธิบายันเพื่อน "แล้วมึละเมอถึใรวะ นที่ื่อเลปะ" ออึถาม้วยวามเป็นห่วเพื่อน "ไม่มีไรหรอ"
เพนวินเลี่ยที่ะอบำถามอออึ เพราะเพนวินันเลบันแบบไม่เปิเผย "เออๆ ทำานไ้แล้ว ส่พรุ่นี้นะโว๊ย!" ออึไ้บอเพื่อนเพราะวามเป็นห่ว
ฝั่อเล. โทรหารุะเพื่อนาวี่ปุ่นอเล "รุะ มันผ่านมาเือนว่าแล้วนะ เพนวินไม่ิ่อมาเลยอ่ะ"
เลไ้ระบายับเพื่อน้วยน้ำเสียทีู่เศร้า "เาอาะยุ่็ไ้นะเล ไม่้อลัวหรอนะ" รุะปลอบเพื่อน
.อ้าว ที่แท้มีเพื่อนอเลรู้ว่าเาสอนบันอยู่หรอ????
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น