คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 3
บรึม!!
999!
=ผู้เล่นนิโค สังหารงูเขียว ระดับ
15 ได้รับค่าประสบการณ์ 600 ค่ะ=
=ผู้เล่นนิโค เลื่อนระดับเป็น ระดับ
6 ค่าประสบการณ์สะสม 300 ค่ะ=
"เจ๋ง!!"
นิโคร้องเมื่อเห็นค่าความเสียหายที่ขึ้นมาหลังจากเขาซัดพลังเวทย์ธาตุดินใส่เข้าไป
ถ้าถามว่าเขาทำได้ยังไงล่ะก็ บอกได้เลยว่าบังเอิญสุดๆ
เพราะตอนแรกแค่คิดว่าถ้าปั้นดินปาอัดหน้างูเขียวที่อยู่ๆก็โผล่มาได้ก็ดี
เขาก็ใช้พลังเวทย์ได้เฉย แต่นอกจากดินแล้วใช้เวทย์ธาตุอื่นไม่ได้
สงสัยคงเพราะอยู่ใกล้ดินที่สุดล่ะมั้ง
"อืม...ได้แค่ 50 ทองเองอ่ะ
น้อยจังแฮะ"
งูเขียว ระดับ 15
จุดอ่อน ใต้ท้อง
สกิลความรอบรู้แห่งอัลเมเทียนี่เจ๋งสุดๆ
บอกจุดอ่อนของศัตรูได้ด้วยอ่ะ
"ดรอปหนังงูอีกแล้วอ่า ห้าอันแล้วนะ"
แต่ที่ยังไม่ได้ทดลองคือผนึกพลัง
สงสัยจังว่าต้องทำยังไงกันนะ
"อืม....ตามตำรานี่บอกว่าต้องส่งพลังไปที่ที่เราต้องการ...งี้หรอ"
นิโคที่นั่งอ่านตำราผู้พิสุทธิ์บนต้นไม้ลองทำตามหนังสือดู
"ว้าว ได้ด้วยล่ะ"
นิโคตื่นเต้นเมื่อพบว่าการผนึกพลังง่ายกว่าที่คิด
"ว่าแต่มาล่าสัตว์อสูรถึงไหนล่ะเนี่ย...ป่าขาวหรอ..ที่ไหนนะ"
นิโคเปิดแผนที่เพื่อเช็คตำแหน่งของตน
"หืม...มีข้อมูลน่าสนใจด้วย...คนที่เข้ามาจะเจอกับแสงสีขาวสว่างทางถ้ำด้านเหนือ
แล้วจู่ๆก็...ตาย? ข้อมูลนี่มั่วรึเปล่า" นิโคหัวเราะ
"ไหนๆก็มาป่านี้แล้วขอไปดูหน่อยละกัน"
ว่าแล้วก็เดินชิวไปทันที...
"ไหนๆแสงสีขาวอยู่ไหนเนี่ย...ไม่เห็นมีเลย"
นิโคมองซ้ายมองขวาอยู่ในถ้ำขนาดใหญ่ บริเวณนั้นไม่มีสัตว์อสูรเลยจนนิโคนึกแปลกใจ
"ลองเข้าไปลึกกว่านี้ดีกว่า..."
นิโคเดินตรงเข้าไปในส่วนลึกของถ้ำ
"หน้าผากนี่มันแสบจังแฮะ...โดนตัวอะไรกัดรึเปล่าเนี่ย"
นิโคบ่นอุบเมื่อระหว่างเดินเข้าไปจู่ๆหน้าผากก็แสบขึ้นมาซะเฉยๆ
"โอ๊ย! บ้าอะไรเนี่ย" นิโคร้อง
เหมือนว่ายิ่งเดินตราประทับที่หน้าผากเขาก็ยิ่งร้อนขึ้นเรื่อยๆ
"ในหนังสือจะมีบอกรึเปล่าน้า..."
นิโคนั่งลงแล้วเปิดตำราที่นิโคตั้งชื่อว่าตำราสารพัดประโยชน์(สำหรับผู้พิสุทธิ์)ไปแล้ว
เพราะตำรานี่บอกแทบทุกอย่างเกี่ยวกับผู้พิสุทธิ์และพลังพิสุทธิ์
"หน้าที่265...จะเกิดปฎิกริยาที่ตราประทับถ้าผู้พิสุทธิ์เข้าใกล้แหล่งพลังงานพิสุทธิ์...คืออะไรล่ะเนี่ย"
นิโคเปิดหาเกี่ยวกับแหล่งพลังงานที่ว่า
"แหล่งพลังงานพิสุทธิ์คือต้นกำเนิดพลังเวทย์
ปราณ จิต ระดับสูง ส่วนใหญ่อยู่ในรูปของอัญญมณีไร้สี เปล่งแสงสีขาวออกมา ถ้ามีคนที่ไม่ใช่ผู้พิสุทธิ์เข้าใกล้มันมากเกินไปจะถูกดูดพลังจนตายเพื่อสะสมพลังงาน....หรือว่า!!"
นิโคเก็บหนังสือแล้ววิ่งไปข้างหน้า
"ว้าว..." นิโคอดอุดทานออกมาไม่ได้
เบื้องหน้านิโคคือกองอัญมณีขนาดใหญ่ไม่มีสี
เปล่งประกายเจิดจ้า ได้เห็นภาพนี้นิโคก็ไม่สนใจอาการเจ็บปวดแล้วตรงไปที่อัญมณีที่ใหญ่ที่สุดกลางห้อง
"เหวอ!"
นิโคสะดุ้งล้มเมื่อจู่ๆพอเขาเอื้อมมือไปแตะอัญมณีนั้นมันก็หายไป ไม่สิ
ถูกดูดเข้ามาในตัวเขามากกว่า
"เหมือนมีพลังมากขึ้นเลย หรือว่า..."
นิโคเปิดหน้าต่างตัวละครของตน แต่หน้าต่างก็แจ้งเตือนว่าสกิลของเขาเพิ่มระดับขึ้น
ความรอบรู้แห่งอัลเมเทีย ระดับ max ตรวจสอบรายละเอียดได้ทุกสิ่งไม่สนข้อแม้หรือเครื่องป้องกัน
สามารถเข้าไปในหอนักปราชญ์ได้
"ดีจัง....ว่าแต่พลังพิสุทธิ์ล่ะ"
นิโคปิดหน้าต่างสกิลแล้วเปิดหน้าต่างตัวละคร
นิโค ชนชั้น สามัญ ระดับ 6
เผ่า-
สายพลัง ผู้พิสุทธิ์
อาชีพ- อาชีพรอง-
พลังชีวิต 1060/1060
พลังพิสุทธิ์ 5000000/5000000
"พลังพิสุทธิ์ต้องเพิ่มโดยใช้อัญมณีพวกนี้งั้นหรอเนี่ย"
นิโคพูดอย่างพอใจเมื่อพลังพิสุทธิ์ที่ไม่ได้เพิ่มตามระดับเพิ่มขึ้น
"มีจดหมายด้วยแฮะ จากมะระ
งานที่ให้ไปเสร็จแล้วมั้ง"
นิโคเปิดดูจดหมายจากเพื่อนที่ส่งมาทางเมลแทนที่จะส่งมาในเกม
เพราะมะระไม่ได้เล่นเกมนี้
'ข้อมูลที่ให้หาเรียบร้อยแล้วล่ะ
พวกไข่สัตว์ต่างๆเนี่ย
นิโคต้องอัดพลังใส่ไม่ก็หาอัญมณีธาตุหรืออัญมณีสายพลังให้มันอ่ะ มันถึงจะฟัก
ป.ล. อย่าลืมเลี้ยงข้าวเรานะ
จาก ท่านมะระผู้หล่อที่สุดในสามโลก'
"รู้เวลามากที่ส่งมาตอนนี้ เอาล่ะ
ถ้าใช้อัญมณีพิสุทธิ์น่าจะได้นะ"
นิโคเลียริมฝีปากอย่างถูกใจแล้วหยิบไข่ปริศนาออกมา
เขาวางไข่ไว้โดยวางอัญมณีล้อมรอบ ครั้งนี้นิโคต้องพยายามอย่างมากที่จะไม่ดูดกลืนมัน
"เอาล่ะ จะเป็นตัวอะไรนะ"
นิโคว่าแล้ววางมือลงบนเปลือกไข่ เขาค่อยๆผนึกพลังลงไป
วี้ๆๆๆๆ
เสียงร้องเตือนของระบบดังขึ้นพร้อมเปลือกไข่ที่ของปริแตกออกพร้อมกับดูดอัญมณีหายไปกว่าครึ่งห้อง
ปุ๊ง!!
=ผู้เล่นนิโค ได้รับสัตว์อสูร
ลูกมังกรพิสุทธิ์ ระดับอัศวิน เป็นสัตว์เลี้ยง ค่ะ=
มังกรน้อยขนาดเอวเบื้องหน้านิโคมีเกล็ดสีทองอ่อนๆ
ตาสีเทา ปีกเล็กๆขยับไปมา มันตรงเข้ามาอ้อนนิโคทันทีที่เห็น
"ฮะๆ มังกรน้อย จั๊กจี๋นะ อ๊ะ นี่ๆ
ดื่มนี่สิ" นิโคลูกหัวเจ้ามังกรแล้วหยิบยาสีใสในกระเป๋าขึ้นมาขวดหนึ่ง
มังกรน้อยเอียงคอสงสัยแต่ก็ยอมดื่มแต่โดยดี
=สัตว์เลี้ยง ลูกมังกรพิสุทธิ์
ดื่มน้ำยามนุษย์ ทำให้มีระดับจักรพรรดิและกลายร่างเป็นมนุษย์ถาวรค่ะ=
สิ้นเสียง
ร่างเบื้องหน้านิโคก็กลายเป็นเด็กผู้ชายอายุราวๆ5ขวบ ผมสีบลอนด์ซีด ตาสีเทา
ผิวสีขาวจั๊วะหน้าตาน่ารักในสภาพล่อนจ้อน
"หวาๆ นี่ ใส่ซะนะ"
นิโครีบถอดเสว็ตเตอร์สีเขียวของตนให้เด็กน้อยสวมใส่ชั่วคราว
แม้จะตัวใหญ่ไปเยอะแต่ก็ดีกว่าสภาพล่อนจ้อนล่ะนะ ทำให้ตอนนี้นิโคใส่แค่เสื้อเชิ้ต
"ต่อไปนี่ หนูจะชื่อเดรโกนะ
เดรโกที่แปลว่ามังกร" นิโคอุ้มเดรโกขึ้นมา
=ผู้เล่นนิโค ตั้งชื่อ
ลูกมังกรพิสุทธิ์ ส่งผลให้สามารถพูดภาษาอัลเมเทียได้ในระดับหนึ่งค่ะ=
"เดร...เดร..." เด็กน้อยพยายามพูดตาม
นิโคหัวเราะร่ากับท่าทางนั้น
"ใช่ เดรโก เอาล่ะ
ขอเก็บอัญมณีพวกนี้ก่อนนะ"
นิโควางเดรโกลงกับพื้นแล้วไล่เก็บอัญมณีใส่กระเป๋าโดยเหลือไว้ 1/4 ของอัญมณีทั้งหมด
"ได้มาเยอะเลย...เอาล่ะเดรโก
ไปกันเถอะ" นิโคอุ้มเด็กน้อยขึ้นมา เดรโกจ้องหน้านิโคตาแป๋ว
"ม๊า" เดรโกพูดด้วยเสียงน่ารักๆเเล้วชี้มาที่นิโค
"ไม่ใช่นะ ต้องป๊าต่างหาก" นิโคเถียง
"ม๊า"
"ป๊า"
"ม๊า"
"ป๊า"
"มะ...ฮึก" เดรโกเริ่มน้ำตารื้น นิโคสะดุ้งเมื่อคิดว่าตนทำเด็กร้องไห้
"โอเค ม๊าก็ม๊า ไม่ร้องนะ..."
นิโคกอดปลอบแล้วเอ่ยอย่างจนใจ
"ฮื่อ ม๊า" เดรโกหยุดร้องแล้วยิ้มร่า
แสบจริงๆแฮะเด็กคนนี้
=สัตว์อสูรรูปแบบมนุษย์ เดรโก
เรียกผู้เล่นนิโคว่าแม่ ทำให้ลูกมังกรพิสุทธิ์ เดรโก
มีความสัมพันธ์เป็นบุตรของผู้เล่นค่ะ
*อธิบายเพิ่ม
ความสัมพันธ์บุตรของผู้เล่นและสัตว์
จะทำให้ผู้เล่นสามารถใช้สัตว์อสูรอยู่ในปาร์ตี้ได้
โดยค่าประสบการณ์จะของผู้เล่นจะแบ่งกับสัตว์อสูรค่ะ
และสัตรอสูรจะมีสถานะเหมือนผู้เล่น ไม่สามารถทรยศผู้เล่นได้ค่ะ=
เสียงระบบประกาศทำให้วิญญาณของนิโคแทบจะหลุดออกจากร่าง
เกมนี้มันจะให้เขามีลูกให้ได้ใช่มั้ยวะเนี่ย!!
นิโคคิดอย่างจนปัญญา
แล้วจึงตัดสินใจพาเดรโกที่ยิ้มแป้นอยู่ในอ้อมแขนของเขาเข้าไปซื้อของในเมือง
ณ ห้องGM
"มิลล์ ยิ้มอะไรคนเดียวน่ะ"
ชายหนุ่มในชุดพนักงานคนหนึ่งทักรุ่นน้องสาวที่นั่งยิ้มอยู่หน้าจอ
"ก็หนูเพิ่งให้ผู้เล่นรหัส x3-y059S โซนS-Town มีสถานะเป็นแม่ของมังกรพิสุทธิ์อะดิพี่ธาร"
มิลล์ GM สาวยิ้ม
"อ๋อ...ผู้เล่นโชคดีคนนั้นน่ะเอง
แต่สถานะเป็นพ่อหรือแม่ของสัตว์อสูรนี่มันอัพแพทหน้าไม่ใช่หรอ
อีกอย่างเขาเป็นผู้ชายนะ" ธารถาม
"เหอะน่า หัวหน้าก็อนุมัติแล้ว ถือซะว่าทดลองระบบไง
แล้วผู้เล่นคนนี้ก็น่ารักออก เป็นแม่อะถูกแล้ว
นี่โชคดีจริงๆนะที่สุ่มได้น้ำยามนุษย์มาเนี่ย ลูกมังกรน่ารักมากกกกก"
มิลล์นั่งเพ้อ ธารส่ายหน้าแล้วกลับไปทำงาน
ผู้เขียน says : อ๊าาา หนูเดรของป้า น่ารักน่าชัง -///-
ป.ล.เราทำไฟล์นิยายหายปายย ต้องมาแต่งใหม่ แต่งไว้ตั้งแต่ ป.6 แล้วด้วย ฟื้นความจำแปบ ฮึก
ความคิดเห็น