ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บันทึก (ลับ) ของแอง ครั้งที่ 1
... N eL’ L …
ยินดีต้อนรับสู่โรงเรียนคุโรสึ...
เอ..พูดให้กับตัวเองคงไม่ผิดหรอกนะครับ ฮ่ะๆ แหม...แต่ที่นี่เด็กๆ ก็น่ารักดีนะครับ คุณพ่อเซนเนล ถึงคุณพ่อจะชอบว่าผมบ่อย ๆ ว่าผมมันเด็กซื่อบื้อ แต่ผมว่าที่นี่ก็ไม่ได้อันตรายร้ายแรงนะครับ อย่างน้อยเด็กๆ ที่นี่ก็ให้การต้อนรับผมดีน่ะ ^^
แต่ถึงจะแบบนั้น...ผมก็ไม่กล้าเขียนจดหมายไปเล่าเรื่องราวให้ไกอาฟังหรอกนะครับ ขืนทำแบบนั้นมีหวังไกอาได้บุกโรงเรียนแล้วมาลากตัวเพราะกลับแน่ๆ ครับ ก็น้า...ไกอาเองก็ไม่ได้มีความทรงจำที่ดีนักกับเหล่าแวมไพร์เท่าไหร่ ถ้าเจ้าตัวรู้ว่าผมมาสอนเด็กๆ ในสถานที่แห่งนี้ล่ะก็...ผมคงเสียใจ...
เพราะผมไม่อยากเห็นไกอาต้องเข่นฆ่าแวมไพร์ตนไหนอีกแล้วล่ะครับ
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะแหย่ผมเล่นบ้าง แต่ผมก็ไม่เคยโกรธหรอกครับ เพราะยังไงพวกเค้าก็คือเด็กที่ผมต้องคอยสอน ผมจะไม่สั่งให้พวกเค้าทำตามที่ผมต้องการ แต่ผมจะให้อิสระพวกเขาอย่างเต็มที่ เอ่อ...อย่าหาว่าผมใจดีหรือใจอ่อนกับเด็กๆ ล่ะครับคุณพ่อเซนเนล อย่างน้อยผมก็เข้มงวดกับเขาเรื่องการให้คะแนนนะครับ ฮ่ะๆ...
ทุกวันนี้ผมยังเชื่อนะครับคุณพ่อเซนเนล ว่าทุกสรรพสิ่งบนโลกล้วนต้องการความรัก แม้กระทั่งกับเหล่าปิศาจด้วยกัน คุณพ่อมักจะสอนผมอยู่เสมอว่า ความรักไม่จำเป็นต้องมอบให้แก่กันทั้งาสองฝ่าย แต่อาจเกิดขึ้นเพียงแค่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ซึ่งผมจะยึดมั่นและเป็นฝ่ายที่มอบความรักให้ถึงแม้ว่าพวกเค้าจะไ่ม่ต้องการก็ตาม แต่นั่นเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ผมมอบให้กับทุกคนได้ครับ
สำหรับผมแล้วเหล่าปิศาจคือตัวตนที่ต้องการความรักมาที่สุดครับ เอ๋ ?...ผมว่าผมไม่ได้เพ้อนะครับ ผมพูดจริง ๆ นะครับ เพราะปิศาจเกิดขึ้นจากความเกลียดชัง เพราะเป็นแบบนั้นพวกเขาจึงโหยหาความรักมากกว่าใครๆ และที่พวกเขาปฏิเสธความรู้สึกเหล่านั้นก็เป็นเพราะพวกเขากลัวความเจ็บปวดไงครับ ความเจ็บปวด...ที่เกิดจากความรักจะฝังรากลึกและไม่มีวันหายไปจากใจ...เอ่อ...เขียนมาถึงตรงนี้ผมชักไม่แน่ใจแล้วสิว่าเพ้อรึเปล่าน่ะครับ ฮ่ะๆ
อ่า...คุณพ่อเซนเนลไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะครับ ผมดูแลตัวเองได้ แล้วก็จะรักษาไบเบิลไว้อย่างดี ถึงแม้ว่าไบเบิลเล่มนั้นจะไม่มีวันถูกทำลายได้ล่ะก็นะ ฮ่ะๆ ส่วนเรื่องของไกอา...เด็กๆ พวกนั้นก็รักและให้ความสำคัญกับไกอามาก ผมคิดว่าสิ่งเหล่านั้นคงช่วยให้จิตใจที่แข็งกระด้างนั้นรู้สึกถึงความอบอุ่นได้แน่ ๆ ครับ
ยินดีต้อนรับสู่โรงเรียนคุโรสึ...
เอ..พูดให้กับตัวเองคงไม่ผิดหรอกนะครับ ฮ่ะๆ แหม...แต่ที่นี่เด็กๆ ก็น่ารักดีนะครับ คุณพ่อเซนเนล ถึงคุณพ่อจะชอบว่าผมบ่อย ๆ ว่าผมมันเด็กซื่อบื้อ แต่ผมว่าที่นี่ก็ไม่ได้อันตรายร้ายแรงนะครับ อย่างน้อยเด็กๆ ที่นี่ก็ให้การต้อนรับผมดีน่ะ ^^
แต่ถึงจะแบบนั้น...ผมก็ไม่กล้าเขียนจดหมายไปเล่าเรื่องราวให้ไกอาฟังหรอกนะครับ ขืนทำแบบนั้นมีหวังไกอาได้บุกโรงเรียนแล้วมาลากตัวเพราะกลับแน่ๆ ครับ ก็น้า...ไกอาเองก็ไม่ได้มีความทรงจำที่ดีนักกับเหล่าแวมไพร์เท่าไหร่ ถ้าเจ้าตัวรู้ว่าผมมาสอนเด็กๆ ในสถานที่แห่งนี้ล่ะก็...ผมคงเสียใจ...
เพราะผมไม่อยากเห็นไกอาต้องเข่นฆ่าแวมไพร์ตนไหนอีกแล้วล่ะครับ
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะแหย่ผมเล่นบ้าง แต่ผมก็ไม่เคยโกรธหรอกครับ เพราะยังไงพวกเค้าก็คือเด็กที่ผมต้องคอยสอน ผมจะไม่สั่งให้พวกเค้าทำตามที่ผมต้องการ แต่ผมจะให้อิสระพวกเขาอย่างเต็มที่ เอ่อ...อย่าหาว่าผมใจดีหรือใจอ่อนกับเด็กๆ ล่ะครับคุณพ่อเซนเนล อย่างน้อยผมก็เข้มงวดกับเขาเรื่องการให้คะแนนนะครับ ฮ่ะๆ...
ทุกวันนี้ผมยังเชื่อนะครับคุณพ่อเซนเนล ว่าทุกสรรพสิ่งบนโลกล้วนต้องการความรัก แม้กระทั่งกับเหล่าปิศาจด้วยกัน คุณพ่อมักจะสอนผมอยู่เสมอว่า ความรักไม่จำเป็นต้องมอบให้แก่กันทั้งาสองฝ่าย แต่อาจเกิดขึ้นเพียงแค่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ซึ่งผมจะยึดมั่นและเป็นฝ่ายที่มอบความรักให้ถึงแม้ว่าพวกเค้าจะไ่ม่ต้องการก็ตาม แต่นั่นเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ผมมอบให้กับทุกคนได้ครับ
สำหรับผมแล้วเหล่าปิศาจคือตัวตนที่ต้องการความรักมาที่สุดครับ เอ๋ ?...ผมว่าผมไม่ได้เพ้อนะครับ ผมพูดจริง ๆ นะครับ เพราะปิศาจเกิดขึ้นจากความเกลียดชัง เพราะเป็นแบบนั้นพวกเขาจึงโหยหาความรักมากกว่าใครๆ และที่พวกเขาปฏิเสธความรู้สึกเหล่านั้นก็เป็นเพราะพวกเขากลัวความเจ็บปวดไงครับ ความเจ็บปวด...ที่เกิดจากความรักจะฝังรากลึกและไม่มีวันหายไปจากใจ...เอ่อ...เขียนมาถึงตรงนี้ผมชักไม่แน่ใจแล้วสิว่าเพ้อรึเปล่าน่ะครับ ฮ่ะๆ
อ่า...คุณพ่อเซนเนลไม่ต้องเป็นห่วงหรอกนะครับ ผมดูแลตัวเองได้ แล้วก็จะรักษาไบเบิลไว้อย่างดี ถึงแม้ว่าไบเบิลเล่มนั้นจะไม่มีวันถูกทำลายได้ล่ะก็นะ ฮ่ะๆ ส่วนเรื่องของไกอา...เด็กๆ พวกนั้นก็รักและให้ความสำคัญกับไกอามาก ผมคิดว่าสิ่งเหล่านั้นคงช่วยให้จิตใจที่แข็งกระด้างนั้นรู้สึกถึงความอบอุ่นได้แน่ ๆ ครับ
ขอให้ท่านจงหลับอย่างเป็นสุขในอ้อมกอดของพระองค์...คุณพ่อเซนเนล พรีเนอร์เวีย...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น