คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทเรียนที่ 1 : ความเจ็บปวด
... เธอ สาวน้อย ผู้เชื่อมั่นในรักแท้ ส่วน เขา คิดว่า รักแท้ไม่มีอยู่จริง ...
"อึนเซ อึนเซ "
" .... "
" ทางนี้ ๆ อึนเซ "
" อ้าว แฮวอน มีอะไรหรอ "
" วันนี้ ตอนเย็นเจอกันที่ หลังโรงเรียนนะ ^^ "
" อื้มได้ มีอะไรหรอ ^^ "
" มีเรื่องจะบอกนะ "
<<<<<<<<<<<<<<<<< กิ้ง ก๊อง กัง ก๊อง >>>>>>>>>>>>>>>>>>>
" อ๊อด ดังแล้ว ไปก่อนนะ "
" โอเค แล้วเจอกันตอนเย็นนะ "
" มาให้ได้นะ เรื่องสำคัญ มาก "
" ^^ "
" ^^ "
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
" อึนเช เย็นนี้ไปห้องสมุดกันไหม มีรายงานต้องส่งพรุ่งนี้ นิ "
" อ๋อ เย็นนี้ ฉันไม่ว่างอ่ะ มีนัดแระ อิอิ "
" แหมๆ นับกับ แฮวอน แหละซิ ^^ "
" -///- "
" ไม่ต้องมาทำเป็นอาย "
" เชริ อย่าแซว กันสิ "
" จ้าๆ ไปแระนะ อย่ากลับบ้านดึกแหละ "
" อื้ม บายๆ "
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
หลังโรงเรียน
" อ้าว แฮวอน มารอนาน หรือยัง "
" เราเลิกกันเถอะ "
" ... "
" ... "
" ... "
" พรุ่งนี้ ฉันจะต้องไปเรียนต่อ ที่อเมริกา "
" แล้วทำไม ไม่บอก ฉันเลยแหละ " พยายามกลั้นน้ำตาสุดๆ
" ฉันมีเหตุผล ของฉัน "
" ถึง..ขั้น..ต้อง..เลิก...กัน..เลย..หรอ... "
" ... "
" เลิกกันแหละ ดีที่สุด "
" เข้า..ใจ..แล้ว..แหละ.."
" เธอพยายามลบฉันออกจากความทรงจำเถอะ แล้วฉันก็จะลบเธอออกจากความทรงจำเหมือนกัน "
ฉันต้องกลั้นน้ำตา เอาไว้ ฉันต้อง กลั้นน้ำตาเอาไว้ ผู้ชายอย่างนี้จะร้องไห้ไปเพื่ออะไร
" ขอให้มีความสุขนะ อึนเช "
ฉันผยักหน้า จากนั้นเขา ก็เดินจากไป.... เมื่อเขาไปจากที่นั้น ฉันก็ตัวทรุด ทันที น้ำตา น้ำตาที่
พยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ ฝน ฝน ทำไมถึงตกได้รู้จังหวะแบบนี้นะ ความรู้สึกตอนนี้ของฉันเหมือนโดน
ทรยศยังไงก็ไม่รู้ ฉันยิ้มทั้งๆที่หัวใจฉันกลับร่ำร้องไม่เป็นท่า
" ... "
ฉันรู้สึกเหมือนมีคนเดินเข้ามา ฉันอยากให้เป็นเขาเหลือเกิน
" ถ้าไม่อยากเจ็บ ก็อย่าริอาจมีความรัก "
ฉันหันกลับไปมอง ที่ต้นเสียง ฉันรู้แต่ว่าเป็น ผู้ชาย แต่ไม่รู้ว่า ลักษณะเขาเป็น แบบไหน เพราะว่า
ตอนนี้สมองของฉันมันว่างปล่าวไปหมดและตอนนี้ฝนที่ตกหนักมาก
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
" อึนเช อึนเช ..... "
" เชริ..... "
" เกิดอะไรขึ้น ทำไมเดินมาทั้งๆที่ฝนตกแหละ "
" ... "
" แล้วแฮวอนแหละ แฮวอนอยู่ไหน ทำไมให้เธอมาเดินตากฝนอยู่แบบนี้ แย่ที่สุดเลย "
เมื่อฉันเห็นเพื่อนรัก น้ำตาที่ฉันพยายามกลั้น ก็ไหลออกมาแบบไม่เป็นท่า
" มัน..จบ..แล้ว..เช..ริ..มัน..จบ..แล้ว "
" อะไรจบ จบอะไร อึนเช นี้เธอเป็นอะไรไปเนี่ย อึนเช..."
////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
ฉันลืมตา ขึ้นมาอีกที ก็ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน แล้วทำไมฉันถึงมาอยุ่ที่นี้ได้ยังไง
" ตื่นแล้วหรอ อึนเช "
" ... "
" มาๆ กินข้าวต้มเร็ว จะได้กินยา เธอมีไข้ด้วยนะ "
" เช..ริ "
" ฮื้อ "
" เธอ..แบกฉันมาหรอ "
" ... "
" ก็ใช้นะสิ ไม่งั้นใครจะแบบเธอแหละ ยัยหมูตอนเธอหัดลดน้ำหนักได้แล้วนะ หลังฉันแทบหัก "
" แล้วนี้ กี่โมงแล้วแหละ "
" 3 ทุ่มแล้ว ไม่ต้องกังวลเรื่องแม่นะ เพราะว่า ฉันโทรไปบอกแม่เธอให้แล้วว่า เธอจะค้างที่บ้านฉัน "
" ขอบ....ใจนะ เช..ริ "
" ไม่เป็นไร ก็เราเป็นเพื่อนกันนิ "
จากนั้นฉันก็เล่า เรื่องทุกอย่างให้ เชริ เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของฉันฟัง
" แล้วเธอไม่เห็นหรอว่า เขาคือใคร "
" แต่ไม่ชอบคำพูดเขา เลย "
" อืม ฉันก็ไม่ชอบ "
หลังจากที่พวกเรา ทำภาระส่วนตัวเสร็จ ก็มานอน ฉันยังจำคำพูดและเสียงของเขาได้อย่างชัดเจน
เสียงของเขา ฉันรู้สึก เหมือนเคยได้ยินที่ไหนนะ
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ " ถ้าไม่อยากเจ็บ ก็อย่าริอาจมีความรัก " ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~
<<< ปล.. >>> ถ้าเกิด มีข้อเสนอแนะ ติ ชม อะไรก็เม็นต์ไว้ได้นะค่ะ
o0 ครีมสด 0o
ความคิดเห็น