Dark Fortune

KP น้อมรับทุกความเห็นของท่านผู้อ่านที่รัก!!!

ไม่ต้องเกรงใจถ้าอยากจะบอกว่า... เฮ้ย ทำไมมันออกแนวยูริฟระ??

คำตอบคือ ด้วยความชอบส่วนตัว... เปล่า ล้อเล่นน่ะ อย่าคิดมากไปนะ -*-

ใครมีความเห็นอะไร จัดมาได้เลย เพราะ...

KP รักคนอ่านนนนนนนนน

เย่~ ฮิ้วว~

Edit : วันนี้นึกไงไม่รู้ ชะแว้บเข้ามาดูนิยายตัวเอง คุณเว็บบอกว่า 'คุณ log in ครั้งล่าสุดเมื่อ 911 วันที่แล้ว'
OMG!!!
911 วัน!!! 2 ปีกว่าๆแล้ว!!!
พอย้อนกลับไปดูเมื่อวันวาน (พูดเหมือนคนแก่เลย ฮ่าฮ่า) มันก็ทำให้รู้สึกประมาณว่า "เฮ้ย ตอนนั้นเราเขียนไปขนาดนั้นได้ไงวะ!?" เขิลลล >///<
ปล. เขียนไปขนาดนั้นหมายถึงว่า เราแต่งได้ยาวขนาดนั้น + ทุ่มเทเวลาให้กับมันมากเลยแฮะ ไม่ได้หมายความว่าเขียนดีเลิศประเสริฐศรีอะไรเยี่ยงนั้น ฮ่าฮ่า
..
.
เรื่องของเรื่องก็คือว่า ยิ่งโต เวลาว่างยิ่งน้อยลง (จริงๆก็ไม่ขนาดนั้นหรอก)
แต่ที่แย่ยิ่งกว่าเวลาน้อยลงก็คือ 'ไอเดีย' ที่เคยลุกโชติช่วงมันค่อยๆหายไป
... มันน่ากลัวมากเลยนะ กับการที่เคยทำอะไรได้สักอย่าง แต่อยู่ดีๆ ความสามารถในการทำสิ่งนั้นก็ค่อยๆหายไปน่ะ ...

อ่านทุกคอมเม้นท์แล้ว ขอบคุณมากๆเลยนะทุกท่าน แต่ไม่รู้ว่าจะตอบยังไงดี แบบว่ามันติดอยู่ที่ปาก บอกออกมาไม่ได้ ฮ่าฮ่า
ไม่ต้องกลัวว่าคอมเม้นท์ของท่านทั้งหลายจะทำร้ายจิตใจหรืออะไรทั้งสิ้นนะ ทุกความเห็นคืออีกมุมมองหนึ่งที่ช่วยให้ KP กลับมาย้อนคิดถึงอะไรหลายๆอย่าง บางครั้งมันก็ทำให้เราคิดว่า "เฮ้ย จริงๆแล้วมันเขียนอย่างนั้น แบบที่คนๆนั้นแนะได้นี่นา" หรือไม่ก็ " เออว่ะ ทำไมเราเขียนอย่างนี้ออกมาฟระ ตลกชะมัด 555" ประมาณนั้น

เออ แฮะ เหมือนจะเขียนกระโดดไปกระโดดมา แต่อารมณ์ตอนนี้มันประมาณว่า "เขียนไปก่อนที่จะลืม" น่ะนะ เพราะฉะนั้นก็ขอโทษด้วยหากอ่านแล้วงงๆ หุหุ

กลับมาใจความสำคัญอีกครั้งละกัน
KP เองก็ร้างลาวงการไปนานเหลือเกิน ไม่รู้ว่าจะเขียนให้เป็นแบบเดิมได้อีกไหม ส่วนภาษาสำนวนก็คงจะเปลี่ยน
... อาจต้องใช้เวลาาาาาาาาาอีกพักใหญ่กว่าจะเห็นอะไรคลอดออกมาได้
แต่ KP สัญญาว่าจะใช้เวลาอย่างน้อยวันละชั่วโมงในการนั่งคิดและดึงตะกอนในตอนนั้นออกมาใหม่...เหมือนที่ adviser ของ KP บอกให้อ่านเปเปอร์วันละแผ่นก่อนนอน ฮ่าฮ่าๆ
ขอบคุณทุกท่านที่ยังคงติดตามมาจนถึงทุกวันนี้ ซาบซึ้งสุดๆ... จริงๆนะเออ!
แล้วพบกันใหม่!!!