คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Four
สามคนหนึ่งวิญญาณยืนหน้าวัดแห่งหนึ่งไม่ไกลจากบ้าน โดยเป็นวัดที่เมงุมิไม่คิดว่าได้กลับมาอีกครั้งหลังจากตนพึ่งโวยวายไป
“ตายจริง วัดเดิมนี่นา” โมโมะเอ่ยแซว
“หนวกหูน่า”
“เอเฮะ—”
เมื่อเข้ามาในกุฏิแล้ว ทั้งสามจึงพูดคุยกับพระตามปกติ เมงุมินั่งเงียบฟังพี่สาวตนเล่าเรื่องราวที่พบมาเมื่องานนี้ พระสงฆ์รูปนั่นเหลือบมองด้านหลังของเด็กชายไปก่อนลอบยิ้มเล็กน้อย
“เขาไม่ทำอะไรหรอกโยม”
“เขาเป็นเด็กดี”
“แต่ว่า ! หลวงพ่อคะ” สึมิกิอุทาน
“สึมิกิอยู่ในวัดนะ” เมงุมิปราม หล่อนจึงยอมอยู่เงียบๆ
“หากโยมเมงุมิไม่อยากรับรู้ เดี๋ยวอาตมาจะช่วย”
เมงุมิชะงักไป นัยน์ตามองหาวิญญาณสาวราวกับคิดอะไรบางอย่าง ก่อนตอบออกไปอย่างสุภาพ
“ไปดีครับ เขาไม่ได้ทำอะไรผมอยู่แล้ว”
“เช่นนั้นก็ดี โยมทั้งสองออกไปก่อนได้มั้ย”
“อาตมาอยากคุยกับโยมเมงุมิคนเดียว”
พระสงฆ์เน้นคำว่าคนเดียว แต่ไม่นับวิญญาณอย่างเธอเสียหน่อย โมโมะจึงนั่งอยู่กับที่ปล่อยให้สึมิกิกับ.าโตรุออกไป
“โยมด้วย”
“เอ๊ะ —”
“เถอะหน่า”
โมโมะยู่ปากก่อนลุกขึ้นลอยหายไปทางด้านหลัง
“งั้นอาตมาขอพูดก่อน”
✿ ✿ ✿
สึมิกินั่งอยู่ตรงม้านั่งไปไกลจากทางเข้าออก เธอรู้ดีว่าเด็กคนนั้นตามมาแต่ไม่คิดว่าเมงุมิสามารถสัมผัสและมองเห็นได้
เธอไม่อยากเด็กคนนั้นมาทำอะไรน้องชาย กลัวว่า จะเอาไปอยู่ด้วยนี่สิ
“เธอไม่เอาหรอก” แม่ชีคนหนึ่งเข้ามานั่งใกล้ ๆ ดูเหมือนว่า คนๆนี้สัมผัสได้เช่นกัน
“ฉันรู้สึกได้ว่าเธอไม่เป็นอันตราย”
“เดือนแปดน่ะ อยู่ไม่ไกลแล้ว” สึมิกิขมวดคิ้วกับคำพูดนี้ ราวกับเป็นคีย์เวิร์ดสำคัญ
“อยากคุยกับหล่อนดูมั้ยล่ะ” สึมิกิส่ายหน้าแทบไม่ทันจนแม่ชีหัวเราะ
ตอนนี้โมโมะก็เดินไปทั่ววัดอย่างไม่ใส่ใจ ไม่คิดว่าวิญญาณในวัดก็เยอะพอควร มีทั้งดีและไม่ดีปนกันไป
แต่ก็ทำอะไรเธอไม่ได้หร๊อก เพราะไอเจ้าหมอผีดันมาอยู่ใกล้นี่แหละ
มองเห็นหรือเปล่าก็ไม่รู้..
“น่าฟาดชะมัด แต่ก็น่าขอบคุณเหมือนกัน” เธอบ่นอุบอิบ
“ขอบคุณเรื่องอะไรงั้นเหรอ~”
“เฮือก!” เธอสะดุ้งเฮือกใหญ่ รีบหันไปประจันหน้ากับคนตัวสูง แต่เห็นว่าเขาคุยโทรศัพท์จึงไม่คิดใส่ใจ
ตั้งใจกวนตีนเธอป่ะเนี่ย !
ในเวลาไม่นานเมงุมิก็เดินออกมา เขาดูคิดอะไรบางอย่างมากกว่าเดิม แถมยังเหลือบมองวิญญาณเพียงตนเดียวบ่อยครั้ง
ดวงตาสีกุหลาบกระพริบปริบ ๆ หลุดขำเล็กน้อยกับท่าทางตนเอง ดูเหมือนคนตรงหน้าไม่ขำด้วย
“น้องเม ทำไมคิดหนักขนาดนั้น”
“เขาทำอะไรเธอคะ”
เด็กชายส่ายหน้า
โมโมะขมวดคิ้วแน่น ใช้มือเย็นเฉียบของตนประคองให้หัวเด็กชายจมกับไหล่ใสทะลุ
“เอาเป็นว่าพี่ยังอยู่นะ”
หากไม่บอกเธอจะรู้มั้ยเล่า บอกกันหน่อยสิคะ !
- To be continued
TALK
ว่าจะขายขำแล้วนะ
ความคิดเห็น