คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : มิยาโกะ
"ลับมาแล้ว"
อาเบลที่เปิประูเ้าบ้าน็ไ้รับลิ่นหอมออาหารที่ลอยฟุ้มาาในรัว เาเินไปเห็นสอแม่ลูำลั่วยันทำอาหารอย่าสนิทสนมัน
"นานะ อย่าเล่นสิมันอันรายนะ"
นานะหยิบแป้ทำนมมาทามูมิยาโะอนที่เธอำลัหันผัอยู่ เธอุนานะที่เริ่มุนึ้นเรื่อยๆ
"อโทษ่าาา"
เธอึหยุารระทำและมา่วยมิยาโะทำอาหาร่อ
"อ้าวอาเบล ลับมาแล้ว ยินี้อนรับลับบ้าน๊ะ"
มิยาโะหันมาส่ยิ้มให้้วยวามอ่อนโยน
"พี่ หรอ เี๋ยวรอสัรู่นะใล้เสร็แล้ววันนี้ทานฝีมือแม่นะะและนานะเป็นลูมือ"
นานะที่เห็นผมเธอปรับเปลี่ยนพฤิรรมทีุ่นทันทีเปลี่ยนมาเป็นหิสาวที่เป็นระเบียบเรียบร้อย ทำอะไร้วยวามปราี
"เ็นนี้นี่ แมุ่ไม่่อยะฟั แ่อาเบลเินเ้ามา็ทำัวเรียบร้อยทันทีเลยนะ"
มิยาโะหยอล้อนานะนิหน่อย่อนะเริ่มัอาหารนเสร็ อาเบล็เินมา่วยยไปที่โ๊ะอาหาร
"อืม อาหารุมิยาโะอร่อยที่สุเลย ินไ้ไม่มีเบื่อริๆ"
อาเบลที่ัอาหารเ้าปา่อนะ่อยๆเี้ยวอาหารเพื่อรับรสวามอร่อยแบบ้าๆและลืนลท้อ่อนะ่อยๆเอ่ยปาื่นมฝีมือารทำอาหารอมิยาโะ
"อะไรนะพี่ ะบอว่าฝีมืออนานะไม่อร่อยและน่าเบื่อหรอ"
นานะที่ไ้ฟัำพูออาเบล็ีวามไปะไลเลย เธอนึว่าอาหารอเธอไม่อร่อยถูปาอาเบล และยิ่ทานมาๆ็ะน่าเบื่อ เธอเริ่มะมีน้ำาลอที่เบ้าาทีละนิทีละหน่อย
"ไม่ใ่ ไม่ใ่เลยสันิ พี่แ่มเพื่อเอาใน้ามิยาโะเท่านั้น ไม่ไ้ิว่าอาหารที่เธอทำไม่อร่อยหรือน่าเบื่อเลย อาหารอนานะอร่อยที่สุในโลเลย เื่อพี่นะ พี่ไม่เยแม้แ่ะออไปทาน้าว้านอเลยเพราะพี่ิใฝีมือารทำอาหารอนานะ เธอยัเอาใใส่พี่ทำอาหารที่มีประโยน์มาๆให้พี่ทานอี ไหนะอหวานที่ไม่มีใระเทียบเทียมับเธอไ้ พี่ะไม่ไปทานที่ไหนอีเลยถ้าเธอยัทำอาหารให้พี่ินอยู่"
อาเบลพูแ้ัวเ็มที่ เานึำพูที่สามารถทำให้นานะีใไ้ไม่ว่าะเป็นอะไรเา็ยออมาพูให้หมไม่เหลือ
"ริหรอ ฮ่า ฮ่า พี่อาเบล ไม่้อมนานะเยอะหรอ นานะแ่พยายามสุฝีมือแ่นั้นเอ"
นานะที่ำลัะร้อไห้เมื่อเอารพูเอาใออาเบล็ทำให้เธออารม์ีึ้นมาทันทีทันใ เธอเินอายอย่ามาที่อาเบลมเธอไม่หยุไม่หย่อน เินะอนนี้
"แม่็อบอาหารอลูเหมือนัน อร่อยแ่เพราะเรียนมาาแม่ไละ ฮ่า ฮ่า ริไหม"
มิยาโะอไม่ไ้ที่ะนำเริอนานะมาใส่ให้ัวเอเพระ้อาระแล้นานะ
"แม่ละ็ อนานะีใหน่อย็ไม่ไ้ นานะไ้ำมาพี่อาเบลเยอะเลย"
"ฮ่าฮ่าฮ่า×3"
ทั้รอบรัว็หัวเราะันอย่าสนุสนาน ารทาน้าวมือนี้็สร้าวามสุสนุสนานให้ับทุนเป็นอย่ามา ไม่นาน็ทานันเสร็ แ่ละน็ทานอาหารนอิ่มเพราะวามสุมันทำให้อาหารอร่อยเพิ่มึ้นไปอี
"นานะ แม่มีอะไระบอ"
มิยาโะหันมาพูับนานะ้วยท่าทาริั
"อะไรหรอะ"
นานะอบแม่และั้ใฟัเพราะแม่ะทำหน้าาริัมาๆเวลาพูเรื่อสำั
"แม่สามารถมีเวลาว่าไ้แล้ว และมาอยู่ที่บ้านลอ เพราะั้นเราไปไหนมาไหน้วยันเหมือนอนเ็ๆไ้แล้วนะ"
มิยาโะยิ้มและพูออ
"ริหรอะ แม่ะมาอยู่ับนานะลอเลยหรอ เย้"
นานะลั้นน้ำาไม่ไหววิ่เ้าไปสวมอมิยาโะทันที เพราะแม่อเธอว่าะลับบ้านไ้แ่ละรั้แทบะนับนิ้วไ้เลย และเมื่อไ้ยินว่ามิยาโะะลับมาอยู่บ้านลอ เธอ็ื่นเ้นีใมาริๆ"
"นานะอยาไปไหนแม่ะพาไปทุที่เลย แม่รันานะนะ"
มิยาโะอนานะแน่นเธอรู้ว่าัวเอไม่มีเวลาให้นานะเลยั้แ่เ็็อยให้พี่เลี้ยเ็ูแลแทนลอ และ่อไปเธอะั้ใทำัวในานะแมู่แลนานะให้ี
"ีัเลยรับ น้ามิยาโะ นานะ่อไปะไม่้อเหาเวลาพี่ไม่อยู่"
อาเบลยืนบมือแสวามยินี
"เอาละนี่็ึแล้ว นานะ ไปอาบน้ำ่อนเลย"
"นานะไป่อนนะะ"
เธอวิ่ไปามสั่อแม่ อนนี้เธอไม่ไ้ื้อับแม่เธออี
"สสัยะีใมา ยินี้วยรับ น้ามิยาโะที่เลียร์านไ้แล้ว"
อาเบลยิ้ม่อนะเินลับไปห้อและเ้าไปออำลัายามิวัรประำวันอนเอ
"ฟู่ ฟู่ ฟู่ ฮึบ วันนี้็พอเท่านี้แล้วัน"
นี่็เวลาเริ่มึึ้นแล้ว อาเบลใ้เวลาไปับารออำลัายนานมาเา ไม่เยผลัวันับารออำลัเลย เหื่อามัวที่ออมามามายเาเหนียวัวมาๆ เรียมะเ้าไปในห้อน้ำ เาเินลมา้านล่าและเปิประูเ้าไป่อนะถอเสื้อผ้าทั้หมออและเินเ้าไป้านใน
"รืนนนนน"
เาเปิประูและเินเ้าไปนั่แ่ในอ่า อาเบลไม่ไ้สัเเลยว่า ในม่านที่อาบน้ำฝับัวะมีนอาบอยู่
"ใร"
อาเบลส่เสียเรีย่อนะลุึ้นไปเปิ
"พรืบ"
นฟ้า @ShottoWrite ฝาิาม้วยรับ มีอนNc้วย ไปหาเอาเลยันเอาทุอย่าไปไว้ที่นั่นหมแล้ว
ความคิดเห็น