ตัวฉันดวงดาวและคำอธิษฐาน ( Star• Wish• Me• )

สวัสดีทุกคนนะฮะ ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านตรงนี้กันนะครับ

-

--

( การอธิบายก่อนเริ่มเขียน )

  เรื่องที่ผม จะนำเสนอออกมาอันนี้ เป็น นิยายที่ผมคิดไว้นานมาก ว่าจะทำมันดีรึป่าว หลายรอบมากๆครับ5555 แต่ด้วยความที่ คิดไว้แล้วก็ต้องลองทำออกมาดูก่อนสิน่ะครับต้องขอ รบกวนนักอ่านทุกท่านที่เข้ามาตรงนี้ ได้ลองอ่านเรื่องที่ผมได้ลองเขียนดูสักนิดก็ยังดีครับ ผมค่อนข้าง อยากจะรู้ความรู้สึกของคนอ่านเวลาได้อ่านผลงานที่ผมสร้างขึ้นมากๆครับ เอาล่ะ เกริ่นมาขนาดนี้ ก็ มาเข้าสู่เนื้อหากันเลยครับ

ตัวฉันคำอธิษฐานและดวงดาว

  เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ เด็กสาวคนนึง ชื่อว่า " ฟุรุ " เธอยากจนมากๆ เธออาศัยอยู่กับแม่สองคนในสลัม(สถานที่ที่รวมเหล่าคนไร้บ้านไว้) เนื่องจากพ่อของเธอเป็นทหารและพ่อของเธอได้จากไปในสงครามเมื่อก่อนที่เธอจะจำความได้ วันนึง แม่ของเธอป่วยหนักมาก ด้วยความเป็นเด็กสาววัยเพียง 6 ขวบ เธอจึงพยายามหายาให้แม่ทานหลังจากที่ตัวเธอ สามารถหายาให้แม่ทานได้ ตัวเธอจึงรีบกลับบ้านด้วยความเร็วไว แต่ภาพที่เธอเห็นอยู่ตรงหน้า คือภาพที่แม่ของเธอ ถูก สังหาร อย่างเลือดเย็น โดย ชายที่มีรูปร่างสูงยาว ใส่ชุดคลุมดำ คล้ายกับ พวกนักฆ่า หลังจากที่ชายคนนั้นพบเจอเด็กสาว ชายคนนั้นจึงพยายาม เข้าหาเด็กสาวคนนั้น แต่เด็กสาวได้ใช้ สัญชาติญาณในการเอาชีวิตรอด บวกเข้ากับความรู้สึก เสียใจและโกรธ เข้าต่อสู้กับชายคนนั้น แต่เด็กสาวไม่สามารถเอาชนะชายที่แข็งแกร่งกว่าตัวเองในทุกด้านได้ ถึงเธอจะสามารถสร้างบาดแผลเล็กๆ ให้กับชายคนนั้นได้แต่เธอไม่สามารถที่จะเอาชนะชายคนนี้ได้เลย ชายผ้าคลุมดำ ได้ เปิดผ้าคลุมดำออก เผยให้เห็นใบหน้าของผู้ชายที่มีตาสีเขียวมรกตที่เย็นชาราวกับน้ำแข็งและใบหน้าที่หล่อเหลา และชายคนนั้นได้เอ่ยว่า " เป็นแววตาและการดิ้นรนที่น่าสนใจ แกมีคุณสมบัติที่จะเป็นผู้ที่อยู่รอดอยู่ ให้แกเลือกได้สองทางเลือก 1.จะตายอย่างไร้ค่าและทรมาณอยู่ที่นี่หรือ 2.จะฆ่าฉันและมีชีวิตรอด " เด็กสาวจะผงักชั่วครู่ ก่อนจะตอบกลับไปด้วยสีหน้าที่โกรธเคืองว่า " ฉันจะฆ่าแกไม่ว่าจะต้องพยายามอีกกี่ครั้ง ฉันจะฆ่าแกให้ได้ ฉันสาบาน! " ชายคนนั้นได้ฟังคำตอบของเด็กสาว แล้วได้พูดต่อว่า " หึ ช่างเป็นพวกที่โง่เสียจริง จะบอกว่าจะฆ่าคนที่ สามารถฆ่าแกได้ตลอดเวลางั้นหรอ " เด็กสาวมองที่ตาของชายคนนั้นด้วยสายตาที่เคียดแค้น ชายคนนั้นได้ยิ้มออกมาเล็กน้อย และตอบกลับไปว่า " ดี งั้นต่อจากนี้ หน้าที่ของแกก็คือ จงฆ่าฉันในทุกเวลาที่แกสามารถทำได้ซะ " เด็กสาวงงกับคำพูดนั้นเล็กน้อย ก่อนที่เด็กสาวจะถูกโจมตีอย่างรวดเร็ว โดยชายคนนั้น เด็กสาว ตอบสนองทันทีแต่ด้วยร่างกายที่อ่อนแอจึงไม่สามารถหลบการโจมตีนั้นได้ และได้สลบไป หลังจากที่เด็กสาวรู้สึกตัวขึ้นมา เด็กสาวก็ได้มาอยู่ในสถานที่นึงที่ดูเหมือน ห้องๆนึงที่มีผ้าปูไว้ที่พื้น และ มีโถส้วม อยู่ เด็กสาวมองไปรอบๆห้องนั้นและได้พบว่าตัวเองยังไม่ตายและถูกขังอยู่ในห้องขังที่มีกรงเหล็กกั้นไว้ ทำให้ไม่สามารถออกไปได้ ทันใดนั้น เสียงประตูก็ดังขึ้น " ตึ้ง เอี้ยด- " ปรากฎให้เห็นชายคนเดิมเดินเข้ามาในห้องขังอีกฝั่งของกรงเหล็กพร้อม มือที่ถืออาหารไว้ ชายคนนั้นได้เอ่ยขึ้นมาว่า " ตื่นแล้วงั้นหรอ ดีกินนี่สะแกน่ะ "ชายคนนั้นได้ยื่นอาหารที่ถือไว้ในมือให้กับเด็กสาว เด็กสาวไม่เข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้นแม้แต่นิดเดียว เด็กสาวจึง ตะโกนถามกลับด้วยความไม่เข้าใจว่า " ทำไม! ทำไมฉันถึงยังไม่ตาย.... แกไม่ได้ฆ่าฉันและแกต้องการที่จะทำอะไรกันแน่! " ชายคนนั้นถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะตอบกลับไปว่า " แกพูดเองนี่ ว่าแกจะฆ่าฉัน ตัวแกในตอนนี้ทำมันไม่ได้หรอก ถ้าแกต้องการจะฆ่าฉัน แกก็ต้องแข็งแกร่งกว่านี้สิ " ชายคนนั้นได้ตอบคำถามของเด็กสาวด้วยสีหน้าจริงจังด้วยเหตุนั้น เด็กสาวจึงตอบกลับด้วยความไม่เข้าใจ " แกทำแบบนี้ไปแล้วมันจะได้อะไร ถ้าเกิดฉันฆ่าแกได้จริงๆ แกอย่ามาเสียใจภายหลังละกัน ไม่สิ ถึงตอนนั้น แกคงจะคิดถึงอะไรไม่ได้เพราะฉันจะฆ่าแกและสับแกเป็นชิ้นๆให้เลย คอยดูเถอะ! "เด็กสาวตอบกลับไปด้วยความเคียดแค้นด้วยใบหน้าที่โกรธเคืองต่อชายคนนั้น เด็กสาวได้คว้าอาหารที่ชายคนนั้นเอามาให้ทันที มันเป็นขนมปังที่ไม่ได้แข็งมากและยังมีความสดใหม่คงอยู่เล็กน้อย ชายคนนั้นได้พูดขึ้นมาว่า " ไม่เข้าใจงั้นหรอ แกจะถูกฉันฆ่าตอนไหนก็ได้ ตอนนี้แกไม่มีสิทธิ์เลือกอะไรทั้งนั้น ถ้าแกฆ่าฉันไม่ได้ แกก็ต้องถูกฉันฆ่าตายโดยที่แกทำอะไรไม่ได้อยู่แบบนั้นนั่นละ " ชายคนนั้นตอบกลับไปด้วยการขู่และมีสีหน้าที่จริงจังอีกครั้ง ชายคนนั้นได้เดินออกไปจากห้องโดยทันที เด็กสาวที่ไม่เข้าใจถึงความคิดของชายคนนั้น ก็ได้ กินขนมปังที่ขายคนนั้นเอามาให้ด้วยความจำเป็นเนื่องจากเธอไม่ได้ทานอาหาร มานานกว่า 3 วันแล้วหลังจากที่แม่ของเธอป่วยหนัก เด็กสาว ได้คิดขณะที่กำลังทานขนมปังอยู่ " นี่มันอร่อย.... "

ตอนนี้ก็ขอตัดจบไว้เท่านี้ก่อนนะครับ ถ้ามีความเห็นอย่างไรก็สามารถ แสดงความคิดเห็นได้นะครับ