กล่องสมบัติของดำและขาว

ลำดับตอนที่ #8 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

A p p l i c a t i o n 

 

“ชั้นจะไม่ทำร้ายใครทั้งนั้น!!!”

            ลักษณะภายนอก

บท :: ลูกขุนนาง

ชื่อ ::Winterlynn Arriette วินเทอร์ลินน์ แอร์เรียตต์/ ชื่อปลอม:: มาเรีย ดิ มาการ์เทรนด์

ชื่อเรียก :: วินเทอร์ลินน์/มาเรีย

เพศ :: หญิง

อายุ :: 15 

ประวัติ :: ลูกสาวคนเดียวของครอบครัวขุนนางอันสูงส่ง แต่ทำเหมือนกับตัวเองเป็นเพียงสามัญชนธรรมดาๆคนนึงเท่านั้น และเคยสัญญากับตนเองว่าจะไม่ทำร้ายใครเพื่อประโยชน์ของตัวเอง ไม่มีเพื่อนเพราะเป็นคนค่อนข้างเย็นชา เคยจับขโมยได้หลายครั้ง เธอมีชื่อเสียงมากแต่เธอชอบบอกว่า "มันเป็นแค่ความสุขชั่วคราวเท่านั้น" แม่ได้เสียไปตั้งแต่เธอยังเล็ก เธอได้อาศัยอยู่กับพี่เลี้ยง เพราะพ่อไม่มีเวลาดูแล 

เหตุใดถึงหนีมาจากวังหรือที่บ้าน :: อยากจะออกมาเห็นโลกภายนอก,ช่วยคนอื่น

ลักษณะภายนอก :: ผมสีดำเงาเป็นประกายมัดข้าง ดวงตาสีน้ำเงินรูปพระจันทร์เสี้ยว หน้าตานิ่งเฉย โครงหน้ารูปไข่ ผิวสีขาวเหมือนหิมะ สูง 156 หนัก 38

เพิ่มเติม ::เรียกชื่อสั้นๆว่าวินเทอร์ก็ได้นะ

            ลักษณะภายใน

ลักษณะนิสัย :: เงียบๆ เย็นชา ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจา โกธรยากหายง่าย กล้าหาญ พูดแล้วต้องลงมือทำ เกลียดคนเห็นแก่ตัว เป็นคนหัวดี มีความรู้รอบด้าน รอบคอบมีสติดี คิดก่อนทำ,พูด เก่งด้านการต่อสู้ ใช้อาวุธได้ทุกชนิด เพราะถูกฝึกมาตั้งแต่เด็ก บางครั้งดูทำตัวขวางโลก ดูเป็นผู้ใหญ่เกินตัว เป็นมิตรกับทุกคน ขี้เซา หลับง่ายแต่ตื่น(โคตร)อยาก เพราะนาฬิกาปลุก3เรือนยังปลุกไม่ตื่นวิธีปลุกให้ตื่นมีวิธีเดียวคือ!!! การสาดน้ำ!!! วิธีนี่ตื่นแน่นอนรับประกัน  ถ้าเจอคนไม่ดีเข้าละก็ ปลายดาบจะพุ่งตรงไปหาคนๆนั้นทันที    !!!(นั้นแค่ขู่) เป็นคนตรงๆ แต่เธอก็มีโมเม้นต์ที่กวนประสาทเหมือนกันนะ ถ้าเห็นใครร้องไห้ก็จะวิ่งเข้าไปถามทันทีทันใด (คนดีครัช)  ถึงจะเย็นชาบางครั้งก็เป็นคนเฮฮาร่าเริงสนุกสนานบ้าง ตลกบ้าง รักเด็ก ไม่เคยรังแกเด็กเลยนะเอาดิ!!มีแต่ปกป้อง

ชอบ :: ที่นุ่มๆ ที่นอน หมอน(?)

เกลียด :: คนเห็นแก่ตัว เสียงดัง

กลัว :: เสียงฟ้าผ่า,ร้อง

แพ้ :: ขนแมว

ความสามารถพิเศษ :: ใช้อาวุธได้ทุกชนิด

เพิ่มเติม ::-

สัมภาษณ์เหล่านักโทษก่อนจะขนไปขึ้นเรือ {เหล่าขุนนางแนะนำให้ปลอมตัวอยู่นะคะ}

“เจ้าพวกนักโทษ พวกแกรู้แล้วใช้มั้ยว่าพรุ่งนี้พวกแกต้องไปไหน ?” ผู้คุมขังที่สัมภาษณ์เหล่านักโทษพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆถามอีกฝ่าย 

= ชั้นจะไปรู้ได้ไงล่ะ?

            “หึ…เจ้าชื่ออะไร?” ผู้สัมภาษณ์เหลือบสายตามองอีกฝ่ายเล็กน้อย

= มาเรีย โอเคมั้ย?

            “ว้าว….ก็ไม่ถึงกับแย่นะ…นักว่าจะลืมชื่อตัวเองไปเสียแล้วนี่นา …” ยกยิ้มเล็กน้อย

= *ยิ้มแบบเยาะเย้ยพร้อมหัวเราะ* หึ...ของแค่นี้คิดว่าจำไม่ได้รึไง

            “งั้นไว้เจอกันพรุ่งนี้….ขอเชิญกลับเข้าห้องขังในเรือได้….”

=กลับซะที*เกาหัว*

สัมภาษณ์ผู้ปกครอง

            “สวัสดีค่ะ ไรต์ชื่อมาม่อนเนอะ อีกคนไม่ต้องบอกแล้วกัน ฮา--- รีดที่รักชื่ออะไรคะ?”

=ชิโระจิ งับ

            “ทำไมถึงมาสมัครคะ?”

=มันน่าสนุกดีค่ะ555 เราสมัครมายังไม่เคยติดเลยสักเรื่อง555

            “ถ้าหากลูกได้เป็นตัวประกอบจะโอเคไหมคะ?”

=ได้ค่ะ เราขอติดก็พอแล้วล่ะ

            “ถ้าติดแล้วอย่าหายนะคะ อยากเจอมาก 5555 แอร้”

=คร้าาาา

            “มีอะไรอยากบอกไรต์ไหมคะ?”

=ทำต่อไปเรื่อยๆนะคะ รอดูอยู่555