ต่างฟ้า นิรันดร

ลำดับตอนที่ #1 : วันปิดเทอม...ช่วงฤดูหนาว กรุงโตเกียว

**เฌอร์ ฮารุ  นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่  6    

                                                กรุงโตเกียว....ฤดูหนาว วันปิดเทอมของโรงเรียนเซนต์พีที แอน[โรงเรียนนานาชาติ]   -_- "เฮ่อ  วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายแล้วสินะ  ที่ชั้นจะได้เจอเพื่อนๆ  "  - -* เฌอร์ ฮารุ นั่งนึกกับตัวเองในใจ  ที่ม้านั่ง ใต้ต้นซากุระ ในโรงเรียน   "...อ้าว เฌอร์ ฮารุ..มานั่งทำไร ตรงนี้......ไม่ไปห้องเรียนหรอ - - //* นี่มันก็ แปดโมงครึ่งแล้วนะ"_*_ "ฮะ แปดโมงครึ่งแล้วหรอ ริโนะจัง ..ว้าย ตายแน่เลยแล้วไมไม่รีบมาบอกชั้นละ ยัยช็อคโกแล็ต" \\*// "นี่ยัย ตะเกียบ ชั้นดำแล้วผิดตรงไหนยะ บอกแล้วงัยว่าอย่าเรียกช็อคโกแล็ต" ^v^! " 555 ก็ล้อเล่นน่า...แต่เรารีบไปกันเถอะสายแล้วล่ะ "  "ก็ได้แค่ล้อเล่น  แต่ท่าว่าชั้นอีกละก็ ชั้นจะบอกพี่เรอิจิแน่ว่าเทอปลื้มเค้าอยู่" เฌอร์ ฮารุ และ ริโนะ เดินอย่างเร่งรีบ ไปที่ห้องเรียน พร้อมกับพูดไปด้วย  OoO "อย่านะ ยัยริโนะ โอเคคค โอเค้  ฉันจะไม่เรียกเทอแล้วเทอก็ห้ามเรียกชั้นว่าตะเกียบได้แล้วนะ ชั้นไม้ได้ผอมขนาดนั้นซักหน่อย " ^^ "งิงิงิ จ้ายัยตะ..อุ๊ป O_O " ริโนะเอามือปิดปากไว้ก่อน ^^ " เฌอร์ ฮารุ หันมามองแล้วทำหน้า งอลๆ O_O"เหอะน่า ชั้นไม่หลงพูดหรอก  ...ก็ชั้นสัญญากับเทอแล้วนิ  จริงมั้ย..งั้นชั้นคงต้องตั้งฉายาใหม่ให้เธอแล้วหละ....อะไรดีน้า  ริโกะเดินแล้วถามตัวเองไปพลางๆ  ^/^ แล้ว ริโนะจังพูดกับ เฌอร์ ฮารุ มาตลอดทาง  "น่าหายงอลน่า นะ นะ นะจ้ะ" เฌอร์ฮารุ  อมยิ้ม "อิอิอิ จ้ายกโทษ ก็ได้ยัยมืด 555 " เฌอร์ ฮารุ พูดแล้วก็บอกว่า "นี่แหละฉายาใหม่ของเทอแหละ ชั้นอ่ะนะ เดินนึกมาตั้งนาน"  ริโนะจังทำหน้างง o_o "แสดงว่าเทอไม่ได้โกรธชั้นงั้นหรอ "  -->>555 ช่ายนะสิ ก็เพื่อนชั้นนิ 555 " ถึงหน้าห้องเรียนพอดี "อุ๊ปส์...กึ๋ย!! แฮ่ๆๆ " เฌอร์ฮารุ กับ ริโนะจัง หน้าเสีย "เธอไปไหนมา รู้มั้ยกฏของโรงเรียนว่ายังงัย...."ครูมิโนริ ซึ่งสอนภาษาญี่ปุ่นถามฮารุกับริโนะ เสียงดัง  "เออะ เออ ค่ะ ห้ามเข้าห้องช้าเกินเวลาเข้าห้องเรียน 5 นาที" แต่นี่ เกิน 10 นาที พวกเทอต้องไปทำความสะอาดน้ำพุตอนพักเที่ยง  ทำโทษที่เทอเข้าห้องเรียนช้า "     "O_O หาาา ..." ริโนะ กับ ฮารุ ทำหน้างง " 555555 เพื่อนในห้องพากันหัวเราะ "  "ว่ายังงัย"  ครูมิโนริถามเสียงแข็ง  "ค่ะ" งั้นนั่งที่"  "นี่เธอ ยัยฮารุจัง เธอไปไหนกันมาหรอ" มินนะริน เพื่อนในห้องเรียนที่คอยให้ความช่วยเหลือ เฌอร์ ฮารุและริโนะจังมาตลอด ถามเบา  "ยัยมินนะริน.. "ครูมิโนริเรียกมินนะริน  "เออะ คะ" "ห้ามพูดกันนี่คือกฏ"

..ค่ะ..มินนะรินขานเสียงดัง---->>กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง เสียงหมดเวลาเรียน ของครูมิโนริ

เพื่อนๆในห้อง เย่ย่ย่ย่ย่ย่  -_-!! ไปซะทีเฮ่อออ...ฮารุจังถอนหายใจ  --"ทุกคนไปเรียนที่ห้องแล็บนะวิชาคณิตศาสตร์ " เอโกะ หัวหน้าห้อง บอกเพื่อนๆ  "ชั้นละเบื่อเต็มทีกับคำว่ากฎระเบียบแล้วนะ  ไม่เข้าใจว่าครูมิโนริแกล้งเรารึเปล่า..[ริโนะ]—ช่างครูเค้าเหอะน่า วันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายแล้วนิพูดไรมากง่ะ..เดี๋ยวคนอื่นได้ยินแล้วจะไปบอกครูนะ เดี๋ยวเราก็โดนทำโทษกันอีกพอดี[ฮารุ]...ชั้นไม่ชอบเล้ยที่ครูสอนภาษาญี่ปุ่น เรียนไม่รู้เรื่องเลยง่ะ    -_-!!//- - "ฮารุ ริโนะ และ มินนะริน ทั้งสามเดินออกจากห้อง พร้อมกับนินทาคุณครูมิโนริ--...ทั้งสามเดินผ่านน้ำพุพอดี..หว๋าสกปรกขนาดนี้ครัยจะไปทำไหวเล่า..เอาน่า ทำไปเหอะ เดี๋ยวเรามาทำตอนเที่ยงกัน"ฮารุปลอบริโนะ

"ว้าว!!..อิทาจิ" [คนที่ริโนะปลื้มซึ่งเป็นเพื่อนร่วมชั้น แต่คนละห้องกัน]เดินผ่านพอดี ..แน่ชั้นจะไปบอกเค้าให้ว่าเทอปลื้ม...ง่ะ เอาปะ--- "เอ้ย OoO อย่านะ ฮารุ  นั่นงัยพี่เรอิจิมาแล้วไปดีกว่า " เอ้า..นี่ชั้นพูดเล่นอย่านะริโนะ..ว้า

ไปกันเถอะนะพวกเทอเดี๋ยวครูว่าอีกนะเข้าห้องช้า ...มินนะรินพูดขึ้น ชั่ยสิ...ปะไปกันเถอะ...ขณะเดินริโนะจังพูดพลางถามว่า...เอ่อ ยัยมินนะรินเทอปลื้มครัยหรอบอกพวกเราหน่อยสิ..--^^--๐_๐ไม่มีนิจิงหยออออออออออมินนะริน--++ริโนะจังถาม"  มินนะรินเขิลจึงรีบเดินไปก่อน++ฮารุมองหน้าริโนะจังแล้วรีบเดินไปถามมินนะรินอีกครั้ง…มินนะรินจิงหรอ..บอกพวกเราหน่อยสิ นะ นะ นะ  ^^ "ก็ได้ ก็ได้ ชั้นชอบ....แฮ่ๆ" ชอบครัยเล่า "ชอบ อิทาจื"  หา มินนะริน  "รู้อะไรมั้ย  อิทาจิบอกพวกเราว่าเค้าก็ชอบเธอมานานแล้วแต่เพียงอยากให้เราถามเธอว่าเธอคิดเหมือนเค้ารึเปล่า "   O_O เฮ่อ  ..เธอนี่โชคดี จังเนอะ  สมหวังเร้วเร็วววว....พวกชั้นสิ..ชอบครัยครัยก็ไม่ได้ชอบชั้น  มินะรินน่าแดง  เขิลรีบเดินไปก่อนจนถึงห้องแล็พ  อิทาจินั่ง อยู่น่าสุด มองมินนะรินแล้วยิ้มให้  ..มินนะรินเขิล เลยรีบวิ่งไปอยู่หลังห้อง......จริงๆเลยน้าเพื่อนเรา..ยัยเด็ก  ถ้าเป็นชั้นนะ  เข้าหาตั้งแต่แรกเลยนะเนี่ย++ริโนะพูด  ......สวัสดีค่ะ/ครับ  คุณครู ทาคิยะ  --อืมหวัดดีนักเรียน  ระหว่างเรียน  มินนะริน  มองกระดานแต่อิทาจิก็อหันมาหามินนะริน  มินนะรินรีบหลบสายตา  แล้วอมยิ้ม ^๐^ ***กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

เสียงหมดชั่วโมงวิชาคณิตศาสตร์ "เฮ่ยยยย  ต้องไปทำความสะอาดแล้วหละ... "ฮารุจังถอนหายใจ "ไม่เป็นไรชั้นจะไปช่วยพวกเทอเองนะ"  จริงหรอ มินนะริน...ขอบคุณนะ  เธอไม่อายคนหรอ...ชั้นละไม่ชอบเล้ย  "ไม่เปนไรหรอกชั้นจะช่วยให้เสร็ดเร็ววงัย"  ขอบคุณมากนะ มินนะริน  "เพื่อนแบบเทอหาอีกที่ไหนเนี่ย  ดีจริงจริ้ง"ริโนะพูด

-----เสดแล้วละ  สะอาดยังเนี่ย..... "ว้าว...ครูขอบคุณพวกเทอจริงนะเนี่ยเป็นประโยชน์ต่อส่วนรวมครูมีรางวัลจะให้ " ครูฮินาตะ  กล่าวชม  "เนี่ยแหละน้า...นึกว่าจะอายคนที่ไหนได้คนชม..งิงิ  สบายใจจิงจริ้ง"  ฮารุดีใจ

------เวลาบ่าย  3 โมงเย็น  กริ๊งงงงงงงงงงออดเลิกเรียน...ว้า  เราจะได้เจอกันอีกมั้ยเนี่ย++ คือฮารุ  ริโนะมีเรื่องจะบอก  คือชั้นกับมินนะรินสอบได้..ที่ครูมิโนริเอาข้อสอบมาให้ทำนะ    สอบชิงทุนไปเกาหลี  กรุงโซล  แล้วเราก็ตักสินใจว่า  "เราจะไป"  ริโนะพูดช้าๆแผ่วๆ  ๐-๐"เทอจะทิ้งชั้นหรอ... "  ไม่ใช่ว่าทิ้งนะไป  4  ปี  ไปต่อมหาลัยที่นั่นแล้วก็กลับมาจ้ะ"  "ไปสิ"...แล้วฮารุก็วิ่งกลับบ้านก่อน  "อ้าว  ฮารุ   ฮารุ  นี่มินนะริน ชั้นทำถูกมั้ยง่ะ ที่ชั้นบอกเค้าเนี่ย  "  ชั้นว่าเราไปหาฮารุที่บ้านดีกว่านะวันนี้  "    ก็ดีนะ  งั้น  หนึ่งทุ่มนะ  หน้าบ้านฮารุ

.........บ้านฮารุ  **  ปังอ้าว  ฮารุ  กลับมาแล้วหรอลูก  ไปไหนแล้วละ  ฮารุขี้นไปนั่งข้างหน้าต่าง  ในห้องนอน  

ก๊อกๆๆ  ฮารุจัง  ลูกเป็นอะไรจ้ะ แอดดดด  เสียงแม่ฮารุเปิดประตู  "ไม่ได้เป็นไรค่ะ"  -_-!  ถ้าไม่ได้เป็นรัยก็คือแม่มีเรื่องจะบอกจ้ะ... "เรื่องรัยคะ"  "คือพ่อกับแม่ตัดสินใจแล้วที่จะย้ายไปอยู่เกาหลีนะลูก...เพราะพ่อเค้าต้องไปทำงานด้วยนะลูกถ้าไป  บริษัทเค้าก็จะขึ้นเงินเดือนเพิ่มให้..เราก็ตัดสินใจว่าถ้าลูกเรียนจบจะได้ไปเรีนต่อที่นั่นเลยนะลูก---O_O  จริงหรอคะแม่..ไปค่ะหนูไป เย่เย่เย่  ฮารุดีใจมากกก  ที่ได้ไปอยู่กับริโนะกับมินนะรินที่เกาหลีด้วยกันอีก

 " แล้วแม่จะไปวันไหนคะ "  ...คืนวันนี้ลูก  พ่อกลับมาเราก็จะออกไปเลยหนะ

  หรอคะ  เที่ยวกี่โมงคะ   "สี่ทุ่มจ้ะ"  ^//^   ค่ะ..แล้วติดต่อมหาลัยรึยังคะ    เรียบร้อยจะ